The One Essence of God
As Far as We Can Understand
Reality, God, Perception, Has Only One Attribute We Can "Recognize":
It Is Unlimited Freedom.
Freedom Is the Essence of God.
Freedom Is the Essence of Being, every being, of each one of us.
And This Essence is not only
the Real Nature, the Physical State of Being (of every being) but also the
Completion and Purpose of Being, of Existence, of Life.
A Perception, a Being, that is
limited, enslaved, can never be complete, does not really live, does not truly
live.
Freedom is True Life. Freedom
from the Limitations of Perception, from thought, activities, phenomena, time:
This is the Essence of True Life.
To Live Truly means exactly to
have no limitations, obstacles.
To Live Truly means to use all
your powers, thinking, "feeling", physical activities, life in the
world, but without getting involved and forgetting in these activities.
To Live Truly means to Live
Freely, Completely, beyond time, beyond phenomena, and at the same time within
phenomena.
But Freedom, precisely because
it is in our Nature, is our Nature, exists from the beginning and Everywhere,
Here, Now and in Every Moment that come after Now and becomes Now, that is,
Always Exists.
For this very reason, because
it Always Exists, it cannot be re-realized. For man, thought, to assume wrongly
that there is no Freedom, that there are bonds, and to try to conquer, to
realize Freedom, is a misconception, a delusion: the goal is, in thought,
illusory and therefore not can be performed.
Nature, Perception, Is Free:
Limitations, fetters are essentially illusory, fetters are false. We build them
with our thinking: the edifice of the "observer", the edifice of the
ego (perception, perceptions, knowledge, memories, experiences... everything)
is false.
There is Only Free Unity, no
separation. All the limitations that thought builds, all the separations (of
the ego) from the world are false constructions… so false that it is a wonder
why people do not see it.
Since the Truth Is Here,
Always, Everywhere, why don't people see it and search in the light of their
thinking to find the Truth, an answer to the problem of existence, a way out of
the impasses of life?
What is the ego? Ask yourself,
dear friend, this question. What exactly is the ego? What separates you from
the world, from others? The thought; beliefs? the memory? personal experiences?
your body? What?
Everything is interconnected.
Your thoughts are wind that
blows…
Your beliefs are kites in the
sky of imagination.
Your memories are nothing more
than obsessions of thought that waste energy.
Your personal experiences are
like footsteps on the seashore that leave no traces.
Your body, how much is it
yours? It belongs to the earth.
Really, how special are you
from the world? You borrow the air to live, you consume energy-food to continue
living, it's cold you get cold, it's hot you get warm, it's dawn you get up,
night falls everything calms down. You are one with the world, living in the
world, dependent on the world… and yet you say “I am separate”…
No! Nature Is Free, Now, Here.
You are One with the world, nothing separates you from the world. Nothing. Only
the false limitations you construct yourself: me, my thoughts, my knowledge, my
intentions, my interests, my things, my likes, my other things.
Bonds of falsehood that you
chain yourself. And after getting involved in all this, then you say
"Where is the Truth"? "What is the truth"? "How will I
be freed"?
But all these constructions
are something artificial, a lie that you convince yourself is true. How will
you free yourself from your lie?
What a stupid question! The
lie does not exist (really), it is not something real (that has an autonomous
existence) to be able to deal with it, to abolish it. The lie does not exist,
how is it possible to abolish something that does not exist? It's a fantastic
problem. There is no (real) solution to an imaginary problem. You simply
"Recognize" that it is a lie and it "disperses", like the
morning gloom that dissipates when the Sun rises.
In the World of Reality lying
has no substance. You just think, you just dream, you just cogitate... Wake up!
All the bonds you weave with your thought are fake, they don't exist.
You are Free, Now, Here,
Always. Don't look for your Self elsewhere. No matter how many Seas you travel
and no matter how many Mountains you cross to find your Self, in the end you
have to return Here, Now, to your Self, to Find it...
All "travels" (with
thought) are in vain. But even this pointless experience teaches you something…
That you never got away from yourself… only in imagination you thought you were
leaving… you dreamed…
And how wonderful! To Discover
That You Never, Never Stopped Being That, God. You just once, somehow, dreamed
you were something else…
Brother! Take a Deep Breath!
You are home! You were never far away!
Calm down. You Were Always
Safe.
You were always complete and
whole.
A dream was… just a dream.
...
Η Μία Ουσία του Θεού
Από όσο μπορούμε να
Κατανοήσουμε η Πραγματικότητα, ο Θεός, η
Αντίληψη, Έχει Μονάχα Μια Ιδιότητα, που μπορούμε να «Αναγνωρίσουμε»: Είναι
Απεριόριστη Ελευθερία.
Η Ελευθερία Είναι η Ουσία
του Θεού. Η Ελευθερία Είναι η Ουσία του Όντος, κάθε όντος, του καθενός από
εμάς.
Κι Αυτή η Ουσία είναι όχι
μόνο η Πραγματική Φύση, η Φυσική Κατάσταση του Όντος (του κάθε όντος) αλλά και
η Ολοκλήρωση κι ο Σκοπός του Όντος, της Ύπαρξης, της Ζωής.
Μια Αντίληψη, ένα Ον,
περιορισμένο, σκλαβωμένο, δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο, δεν ζει πραγματικά,
αληθινά.
Η Ελευθερία είναι η
Αληθινή Ζωή. Ελευθερία από τους Περιορισμούς της Αντίληψης, από την σκέψη, τις
δραστηριότητες, τα φαινόμενα, τον χρόνο: Αυτή είναι η Ουσία της Αληθινής Ζωής.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει
ακριβώς να μην έχεις περιορισμούς, εμπόδια.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει
να χρησιμοποιείς όλες τις δυνάμεις σου, την σκέψη, την «αίσθηση», τις σωματικές
δραστηριότητες, την ζωή στον κόσμο, χωρίς όμως να εμπλέκεσαι και να λησμονιέσαι
σε αυτές τις δραστηριότητες.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει
να Ζεις Ελεύθερα, Ολοκληρωμένα, πέρα από τον χρόνο, πέρα από τα φαινόμενα,
όντας μέσα στα φαινόμενα.
Αλλά η Ελευθερία, επειδή
ακριβώς είναι στην Φύση μας, είναι η Φύση μας, υπάρχει εξαρχής και Παντού, Εδώ,
Τώρα και σε Κάθε Στιγμή που διαδέχεται το Τώρα και γίνεται Τώρα, δηλαδή Υπάρχει
Πάντα.
Για αυτόν ακριβώς τον
λόγο, επειδή Υπάρχει Πάντα, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εκ νέου. Το να
υποθέτει ο άνθρωπος, η σκέψη, λανθασμένα ότι δεν υπάρχει Ελευθερία, ότι
υπάρχουν δεσμά και να προσπαθεί να κατακτήσει, να πραγματοποιήσει την
Ελευθερία, είναι μια λανθασμένη αντίληψη, μια αυταπάτη: ο στόχος είναι, μέσα
στην σκέψη, απατηλός και για αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Η Φύση, Αντίληψη, Είναι
Ελεύθερη: Οι περιορισμοί, τα δεσμά είναι κατ’ ουσία απατηλά, τα δεσμά είναι
ψεύτικα. Εμείς με την σκέψη μας τα χτίζουμε: το οικοδόμημα του «παρατηρητή», το
οικοδόμημα του εγώ (αντίληψη, αντιλήψεις, γνώσεις, μνήμες, εμπειρίες… όλα)
είναι ψεύτικο.
Υπάρχει Μόνον Ελεύθερη
Ενότητα, κανένας διαχωρισμός. Όλοι οι περιορισμοί που χτίζει η σκέψη, όλοι οι
διαχωρισμοί (του εγώ) από τον κόσμο είναι ψεύτικες κατασκευές… τόσο ψεύτικες
που είναι απορίας άξιο γιατί οι άνθρωποι δεν το βλέπουν.
Αφού η Αλήθεια Είναι Εδώ,
Πάντα, Παντού, γιατί οι άνθρωποι δεν την βλέπουν και ψάχνουν στο φως της σκέψης
τους να βρουν την Αλήθεια, μια απάντηση στο πρόβλημα της ύπαρξης, μια διέξοδος
στα αδιέξοδα της ζωής;
Τι είναι το εγώ; Κάνε,
αγαπητέ φίλε, αυτή την ερώτηση στον εαυτό σου. Τι ακριβώς είναι το εγώ; Τι σε
διαχωρίζει από τον κόσμο, από τους άλλους; Η σκέψη; οι πεποιθήσεις; η μνήμη; τα
προσωπικά βιώματα; το σώμα σου; Τι;
Όλα είναι αλληλένδετα.
Οι σκέψεις σου είναι
αέρας που φυσά…
Οι πεποιθήσεις σου είναι
χαρταετοί στον ουρανό της φαντασίας.
Οι μνήμες σου δεν είναι
παρά εμμονές της σκέψης που σπαταλούν ενέργεια.
Τα προσωπικά βιώματά σου
είναι σαν βήματα στην ακροθαλασσιά που δεν αφήνουν ίχνη.
Το σώμα σου, πόσο δικό
σου είναι; Ανήκει στη γη.
Αλήθεια, πόσο ξεχωριστός
είσαι από τον κόσμο; Δανείζεσαι τον αέρα να ζήσεις, καταναλώνεις ενέργεια-τροφή
για να συνεχίσεις να ζεις, κάνει κρύο κρυώνεις, κάνει ζέστη ζεσταίνεσαι,
ξημερώνει σηκώνεσαι, πέφτει η νύχτα καταλαγιάζουν όλα. Είσαι ένα με τον κόσμο,
ζεις στο κόσμο, εξαρτάσαι από τον κόσμο… και παρόλα αυτά λες «είμαι
ξεχωριστός»…
Όχι! Η Φύση Είναι
Ελεύθερη, Τώρα, Εδώ. Είσαι Ένα με τον κόσμο, τίποτα δεν σε χωρίζει από τον
κόσμο. Τίποτα. Μόνο οι ψεύτικοι περιορισμοί που κατασκευάζεις μόνος σου:εγώ, οι
σκέψεις μου, οι γνώσεις μου, οι προθέσεις μου, τα συμφέροντά μου, τα δικά μου,
τα έτσι μου, τα αλλιώς μου.
Δεσμά ψεύτικα που
αλυσοδένεις τον εαυτό σου. Κι αφού μπλεχτείς σε όλα αυτά, μετά λες «Που είναι η
Αλήθεια»; «ποια είναι η Αλήθεια»; «πως θα Ελευθερωθώ»;
Μα όλες αυτές οι
κατασκευές είναι κάτι τεχνητό, ένα ψέμα που πείθεις τον εαυτό σου ότι είναι
αλήθεια. Πως θα ελευθερωθείς από το ψέμα σου;
Τι ανόητη ερώτηση! Το
ψέμα δεν υπάρχει (πραγματικά), δεν είναι κάτι πραγματικό (που έχει αυτόνομη
υπόσταση) για να μπορείς να το αντιμετωπίσεις, να το καταργήσεις. Το ψέμα δεν
υπάρχει, πως είναι δυνατόν να καταργήσεις κάτι που δεν υπάρχει; Είναι ένα
φανταστικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει λύση (πραγματική) σε ένα φανταστικό πρόβλημα. Απλά,
«Αναγνωρίζεις» ότι είναι ψέμα και «διαλύεται», σαν την πρωινή καταχνιά που
διαλύεται όταν βγαίνει ο Ήλιος.
Στον Κόσμο της
Πραγματικότητας το ψέμα δεν έχει υπόσταση. Απλά νομίζεις, απλά ονειρεύεσαι,
απλά σκέφτεσαι… Ξύπνα! Όλα τα δεσμά που υφαίνεις με την σκέψη σου είναι
ψεύτικα, δεν υπάρχουν.
Είσαι Ελεύθερος, Τώρα,
Εδώ, Πάντα. Μην ψάχνεις τον Εαυτό σου αλλού. Όσες Θάλασσες κι αν ταξιδέψεις και
όσα Βουνά κι αν διαβείς για να βρεις τον Εαυτό σου, στο τέλος πρέπει να
επιστρέψεις Εδώ, Τώρα, στον Εαυτό σου, για να τον Βρεις…
Όλα τα «ταξίδια» (με την
σκέψη) είναι μάταια. Αλλά ακόμα κι αυτή η άσκοπη πείρα σου διδάσκει κάτι… Ότι
Ποτέ δεν έφυγες μακριά από τον Εαυτό σου… μόνο στην φαντασία νόμιζες ότι
έφευγες… ονειρευόσουν…
Και τι Θαυμάσιο! Να
Ανακαλύπτεις ότι Ποτέ, μα Ποτέ δεν Έπαψες να Είσαι Αυτό, ο Θεός. Απλά κάποτε,
κάπως, ονειρευόσουν ότι ήσουν κάτι άλλο…
Αδελφέ! Πάρε Βαθιά Ανάσα!
Είσαι «Σπίτι» σου! Ποτέ δεν ήσουν μακριά!
Ησύχασε. Ήσουν Πάντα
Ασφαλής.
Ήσουν Πάντα Πλήρης κι
Ολοκληρωμένος.
Ένα όνειρο ήταν… μονάχα
ένα όνειρο.
