Esoterism Academy: Buddha: Buddhist Ontology

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Tuesday, September 19, 2023

Buddha: Buddhist Ontology

What Buddha Experienced, Realized, Understood and tried to convey to other people is that Reality Is One and Identifies with All, with everything. There Is Only One Consciousness. The perception of a "separate existence" is a "delusion". There are no other worlds. Everything happens within One Reality. Within This One Reality, With the Support of One Objective Ontological Basis, the Various Phenomena Manifest, as Activities, Fleeting Events, that live only in the Continuously Flowing Moment, as Transient Phenomena that leave the Ontological Basis Impervious. All these are simple activities, movements on the "surface of existence", transitory phenomena that leave no "traces". At any "moment" the Being (regardless of "what" it thinks it is) can withdraw Within itself and Feel the Infinite Depth of its Being, the Reality Itself, the Unique Reality. And this is done "without conditions". What prevents beings from experiencing it is the very momentum of its "being" that draws them into the universal flow of phenomena.

This "Withdrawal" is not an effort, action or realization. Rather, it is the cessation of all such futile activities. The Buddha Himself had studied with various teachers (and been disappointed) and had made enormous efforts to understand what was "happening". He decided to sit under the "tree of enlightenment" (Bodhi) on the banks of the Ganges, at the end of the 6th ^BCcentury and not to rise again until he understood the Reality, the Truth. And finally, what he understood is that there is nothing to understand, nothing to realize, nothing to "become" (himself). Why? Because from the beginning It Is, Forever, Reality. Instead, the lie is that he thought it was something different. Abandoning all illusions, in the Tranquility of the meditative posture, in the Quietness of the meditative exercise (non-action), in the Silence of thought (that is, maintaining the natural process of perception and the unsurpassed reaction to what happens), Experience Oneness of the Depth of Existence, the Unique Reality of Existence, his True Nature. He felt the Universal Basis of All, the Universal Consciousness that Embraces All and Extends into the Infinite Dark Depth of "Attribute-less, Actionless, Perceptual Contentless, an 'Unthinkable', Uncomprehending, Simply Existing State, the Absolute Living Void, (but not the "nothing" of humans). And how strange! Everything Is This Buddha Nature. Everything is Buddha, all beings, everything. There is nothing outside of This One Nature, One Reality, One Life.

But just like the Buddha Himself before he was "enlightened" he thought that there was some separate creation (Samsara), separate from the State of Enlightenment and that he himself was something separate from Reality and was experiencing (the "dream"), duality, so all creatures immersed in the delusion (Maya) of dream, of duality, think that all that they experience as "creation" and as individual existences, is real. This is due to the "forgetfulness" of the Ontological Basis of Existence and the absorption and identification with all surface activity (we will explain below the exact mechanism that makes all things "happen"). The "Dream of Creation" does not unfold "somewhere else" or as "something separate" from Reality. It's just that Consciousness perceives it that way and it's only a "perception" (convincing enough to "mislead" us). And Consciousness creates not only an (allegedly) "other reality" (a virtual reality) but also manifests itself "locally", it becomes many local (individual) consciousnesses. And so, the "Vision of the Worlds" unfolds. And vision of their individual existences and successive lives within the worlds.

In fact, every consciousness, every being, everything, is the One Consciousness, the One Reality. And it can Feel it when it ceases to be absorbed in surface activity, in the flow of external phenomena (what consciousness perceives as external phenomena). Then He Discovers, Experiencing it, that there is only One Unique Reality, One Unique World, One Unique Being. Everything else is just "experiences". Experiences of an "other reality", an "other life" which has never been separate from the One Reality, which is Always in the Depths of Everything, Eternal, Free, Omnipresent, Transcendent and Untouchable by any delusion and nonsense. Activity, Dreaming, in no way affects the Infinite Calm of Truth.

The Moment of (False) Creation) and (False) Separation from Reality begins from the moment that the One Reality (described earlier in "Buddhist metaphysics") is perceived as Reality, or in other words, from the moment that the Perception of One Reality as "Reality", as One "Space", Open, "Without Properties", but nevertheless "Space" emerges. This is the Initial Conception of Dharmadatu (the “dimension”, “realm” or “sphere” (dhātu) of the Dharma or Absolute Reality). There is a difference between the Unconditional "Sense" of the Ontological Basis of a Reality and the Perception of That Reality as "Space", as the Framework of Existence and all "manifestation". It is a subtle difference that you have to "experience" to feel its "content". While the Asamskrita, Dharmakaya, Sunyata, Tathata and Dharmadatta (Alaya Vijnana) are both described as 'Attribute-less', yet they are not Experienced the same. There is a difference at the "functional level". Alaya Vijnana exists only as a function, as an activity. And all Creation that unfolds within the Dharmadatu, the Alaya Vijnana, is nothing but an activity that produces the variety of phenomena.

...

Η Βουδιστική Οντολογία

Αυτό που Βίωσε ο Βούδας, που Συνειδητοποίησε, που Κατανόησε και προσπάθησε να Μεταβιβάσει στους άλλους ανθρώπους είναι ότι η Πραγματικότητα Είναι Μία και Ταυτίζεται με Όλα, με το κάθε τι. Δεν Υπάρχει παρά Μία Συνείδηση. Η αντίληψη μιας «ξεχωριστής ύπαρξης» είναι μια «αυταπάτη». Δεν υπάρχουν άλλοι κόσμοι. Όλα συμβαίνουν Εντός της Μιας Πραγματικότητας. Εντός Αυτής της Μιας Πραγματικότητας, με Στήριγμα την Μία Αντικειμενική Οντολογική Βάση Εκδηλώνονται τα Διάφορα Φαινόμενα, σαν Δραστηριότητες, Εκδηλώσεις Φευγαλέες, που ζουν μόνο στην Στιγμή που Ρέει Συνεχώς, σαν Παροδικά Φαινόμενα που αφήνουν Ανηπερέαστη την Οντολογική Βάση. Όλα αυτά είναι απλές δραστηριότητες, κινήσεις στην «επιφάνεια της ύπαρξης», παροδικά φαινόμενα που δεν αφήνουν «ίχνη». Οποιαδήποτε «στιγμή» το Ον (άσχετα από το «τι» νομίζει ότι είναι) μπορεί να αποσυρθεί Μέσα του και να Νοιώσει το Απέραντο Βάθος της Ύπαρξής του, την Ίδια την Πραγματικότητα, την Μοναδική Πραγματικότητα. Κι αυτό γίνεται «χωρίς προϋποθέσεις». Αυτό που εμποδίζει τα όντα να το βιώσουν είναι η ίδια η ορμή της «ύπαρξής» τους που τα παρασύρει στην παγκόσμια ροή των φαινομένων.

Αυτή η «Απόσυρση» δεν είναι προσπάθεια, δράση ή πραγματοποίηση. Αντίθετα, είναι η παύση όλων αυτών των μάταιων δραστηριοτήτων. Ο Ίδιος ο Βούδας είχε μαθητεύσει σε διαφόρους διδασκάλους (κι είχε απογοητευτεί) κι είχε κάνει τεράστιες προσπάθειες να κατανοήσει το τι «συμβαίνει». Αποφάσισε να καθίσει κάτω από το «δένδρο της φώτισης» (Μπόντι) στις όχθες του Γάγγη, στο τέλος του 6^ου π.Χ. αιώνα και να μην ξανασηκωθεί παρά μόνο όταν θα κατανοούσε την Πραγματικότητα, την Αλήθεια. Και τελικά, αυτό που κατανόησε είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα να κατανοήσει, τίποτα να πραγματοποιήσει, τίποτα να «γίνει» (αυτός ο ίδιος). Γιατί; Επειδή εξαρχής Είναι Αυτό, Για Πάντα, η Πραγματικότητα. Αντίθετα το ψέμα είναι ότι νόμιζε ότι είναι κάτι διαφορετικό. Εγκαταλείποντας όλες τις αυταπάτες, μέσα στην Ηρεμία της διαλογιστικής στάσης, μέσα στην Ησυχία της διαλογιστικής άσκησης (μη δράσης), μέσα στην Σιωπή της σκέψης (διατηρώντας δηλαδή την φυσική διαδικασία της αντίληψης και την ανηπερέαστη αντίδραση σε ό,τι συμβαίνει), Βίωσε την Ενότητα του Βάθους της Ύπαρξης, την Μοναδική Πραγματικότητα της Ύπαρξης, την Αληθινή Φύση του. Ένοιωσε την Παγκόσμια Βάση του Παντός, την Παγκόσμια Συνείδηση που Αγκαλιάζει τα Πάντα και Προεκτείνεται στο Απέραντο Σκοτεινό Βάθος του «Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς Δράση, Χωρίς Περιεχόμενο Αντίληψης, Μια Κατάσταση «Αδιανόητη», Μη Καταληπτή, που Απλά Υφίσταται, η Απόλυτη Ζωντανή Κενότητα, (αλλά όχι το «τίποτα» των ανθρώπων). Και τι περίεργο! Όλα Είναι Αυτή η Βουδική Φύση. Όλα Είναι Βούδας, όλα τα όντα, το κάθε τι. Δεν υπάρχει τίποτα έξω από Αυτή την Μία Φύση, την Μία Πραγματικότητα, την Μία Ζωή.

Όπως όμως και ο Ίδιος Ο Βούδας πριν «φωτιστεί» νόμιζε ότι υπάρχει κάποια ξεχωριστεί δημιουργία (το Σαμσάρα), ξέχωρη από την Κατάσταση της Φώτισης κι ότι αυτός ο ίδιος είναι κάτι ξεχωριστό από την Πραγματικότητα και βίωνε (το «όνειρο»), την δυαδικότητα, έτσι όλα τα πλάσματα που είναι βυθισμένα στην πλάνη (Μάγια) του ονείρου, της δυαδικότητας, νομίζουν ότι όλα αυτά που βιώνουν σαν «δημιουργία» και σαν ατομικές υπάρξεις, είναι πραγματικά. Αυτό οφείλεται στην «λησμονιά» της Οντολογικής Βάσης της Ύπαρξης και στην απορρόφηση και στην ταύτιση με όλη την επιφανειακή δραστηριότητα (θα εξηγήσουμε παρακάτω τον ακριβή μηχανισμό που κάνει όλα τα πράγματα να «συμβαίνουν»). Το «Όνειρο της Δημιουργίας» δεν ξετυλίγεται «κάπου αλλού» ή σαν «κάτι ξεχωριστό» από την Πραγματικότητα. Απλά η Συνείδηση το αντιλαμβάνεται έτσι κι είναι μονάχα μια «αντίληψη (αρκετά «πειστική» για να μας «παραπλανήσει»). Κ ι η Συνείδηση δημιουργεί όχι μόνο μια (δήθεν) «άλλη πραγματικότητα» (μια εικονική πραγματικότητα) αλλά και εκδηλώνεται «τοπικά», γίνεται πολλές τοπικές (ατομικές) συνειδήσεις. Κι έτσι ξετυλίγεται το «Όραμα των κόσμων». Και των ατομικών υπάρξεων και των διαδοχικών ζωών τους μέσα στους κόσμους.

Στην πραγματικότητα, κάθε συνείδηση, κάθε ον, κάθε τι, Είναι η Μία Συνείδηση, η Μία Πραγματικότητα. Και μπορεί να το Νοιώσει όταν σταματήσει να απορροφάται στην επιφανειακή δραστηριότητα, στην ροή των εξωτερικών φαινομένων (αυτά που η συνείδηση αντιλαμβάνεται σαν εξωτερικά φαινόμενα). Τότε Ανακαλύπτει, Βιώνοντάς το, ότι δεν υπάρχει παρά Μια Μοναδική Πραγματικότητα, Ένας Μοναδικός Κόσμος, Ένα Μοναδικό Ον. Όλα τα άλλα είναι απλά «εμπειρίες». Εμπειρίες μιας «άλλης πραγματικότητας», μιας «άλλης ζωής» που ποτέ δεν υπήρξε ξεχωριστή από την Μία Πραγματικότητα, που Βρίσκεται Πάντα στο Βάθος των Πάντων, Αιώνια, Ελεύθερη, Παντού Παρούσα, Υπέρλαμπρη κι Ανέγγιχτη από οποιαδήποτε αυταπάτη κι ανοησία. Η Δραστηριότητα, το Όνειρο, σε τίποτα δεν επηρεάζει την Απεριόριστη Ηρεμία της Αλήθειας.

Η Στιγμή της (Ψεύτικης) Δημιουργίας) και του (Ψεύτικου) Διαχωρισμού από την Πραγματικότητα αρχίζει από την στιγμή που η Μία Πραγματικότητα (που περιγράψαμε πριν στην «Βουδική μεταφυσική») γίνεται αντιληπτή σαν Πραγματικότητα, ή αλλιώς, με άλλα λόγια, από την στιγμή που Αναδύεται η Αντίληψη της Μιας Πραγματικότητας σαν «Πραγματικότητας», σαν Ενός «Χώρου», Ανοιχτού, «Χωρίς Ιδιότητες», αλλά πάντως «Χώρου». Αυτή είναι η Αρχική Σύλληψη του Ντάρμαντάτου. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην Χωρίς Όρους «Αίσθηση» της Οντολογικής Βάσης της Μιας Πραγματικότητας και στην Αντίληψη Αυτής της Πραγματικότητας σαν «Χώρου», σαν Πλαισίου της Ύπαρξης και κάθε «εκδήλωσης». Είναι μια λεπτή διαφορά που πρέπει να την «βιώσεις» για να νοιώσεις το «περιεχόμενό» της. Ενώ το Ασαμσκρίτα, το Νταρμακάγια, το Σουνιάτα, το Ταθάτα και το Νταρμαντάτα (το Αλάγια Βιτζνάνα) περιγράφονται και τα δυο σαν «Χωρίς Ιδιότητες», εντούτοις δεν Βιώνονται το ίδιο. Υπάρχει διαφορά σε «λειτουργικό επίπεδο». Το Αλάγια Βιτζνάνα υπάρχει μόνο σαν λειτουργία, σαν δραστηριότητα. Κι όλη η Δημιουργία που ξετυλίγεται μέσα στο Νταρμαντάτου, στο Αλάγια Βιτζνάνα, δεν είναι παρά μια δραστηριότητα που παράγει την ποικιλία των φαινομένων.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Tuesday, September 19, 2023

Buddha: Buddhist Ontology

Buddha: Buddhist Ontology

Η Βουδιστική Οντολογία

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright