Sunday, September 17, 2023

Buddha: Buddha’s Nature

The subject of "who was Buddha really", what he "taught", what is the real content of all that he did, said, "suggested", is perhaps one of the most difficult subjects in theology. And this is not because there is no information or because you have nothing new to say in the hundreds of thousands of books that have been written about Buddhism. The opposite happens. In the end, you need to say very little, because "what the Buddha is", "what he says" is extremely simple and immediately understood by all, by everyone. And that is that "whatever the Buddha realized", "whatever he experienced", "whatever happened" and "whatever is", is simply that there is One Unique Reality. Everything else, perceptions, subjective states, objective phenomena, are but "phenomena", glimmers of relative existence that spring, rest and dissolve again in the Universal Basis of One Reality. This is extremely simple and immediately understandable not to grasp it with the (human) mind (which belongs to the world of delusion and relative reality) but only to Experience it. In Reality, everything is, all of us we are, everyone is, One Reality, but we realize (and think we "are") exactly what we choose to be. This is exactly where lies, not only the real content of our Freedom (as "beings") but also the greatness of man, of every man. We are exactly what we perceive (what we choose to perceive). Every human being has a Unique Buddha Nature. It can't (really) be anything else. When we choose to be still, beyond limited perceptions "we are the True Buddha." When we choose to limit ourselves, to think, to imagine (immerse ourselves in delusion) we are simply the limiting Buddha, who “thinks”, who “imagines”, who “dreams”, the foolish Buddha. It's us, the Live Real Person doing all this. There is no other than us, nor is there any other reality to experience, other than what we experience here, now, in the absolute flowing present, in the only real time there is. And here, now, in the absolute present, we are exactly what we choose to be. We are exactly our choices. And here is precisely the magnitude of our human (ontological) responsibility. And here comes the issue of the "choice" we will make. And here comes the issue of Buddhist meditation, what true meditation is, beyond the nonsense people think they know, or think, or do. So, let's take things, again, from the beginning.

An Existence (Vijnana in Buddhist terminology, Something that is Conscious of Existence, that it is here, that something is happening), a mental being (Manas, in Buddhist terminology, Something that can be thought, that is, "think", that is, "create" an image of reality, of things), a "man" (in the Buddhist sense of the term, Something Transcendent, a Conscious Spiritual Energy, manifesting within this body, which is all of us who live embodied here on earth , not to speak of the hundreds of thousands of inhabited planets in the Universe), from the ontological state in which he finds himself and perceives, he perceives the obvious, the real, the true. And only the certainty that someone has and the trust in his perception, in his thinking, in his "feeling", in his own eyes is enough to make him admit that he lives in reality.

On the other hand, it is certain (from practical experience) that there are beings with different degrees of understanding (or immersion in what we perceive as reality, immersion in the "way" we perceive and not in what we perceive, the external object). And the same being can change state or position of seeing things and perceive reality from a different "perspective". This automatically leads to the conclusion that our previous conclusion (that we perceive reality immediately and obviously) is wrong. In other words, all views of reality, of things, are relative and depend on the position we are each time (on the position we "choose" to be). So, there is no absolute view of things, of reality, there is no absolute objective reality that applies anyway to everyone. Is this right?

It becomes clear, if we accept what we said above, that the question "what is reality", "what is the concrete thing", has no meaning. All opinions are relative and depend on our own perceptual, ontological, human condition. Who will answer? And for what?

With this "concept" the question "Who is, who was the Buddha?" does not make sense. Who understands? And what does he realize? After the Buddha, a vast tradition has been created, philosophical, religious, academic, social. Hundreds of thousands of books have been written. Millions of people have dealt with the issue. A myriad of answers have been given, as to who is, who was the Buddha. And all opinions are true in their particular considerations (from the point of view of the relative perspective) but in reality (absolutely speaking, if there is such a thing) they are relative and untrue. That's what our "logic" says.

Ultimately, to rephrase the question, we can answer who is, who was the Buddha? If we attempted to answer, we would be formulating one more point of view, among the thousands of points of view. After all, there isn't a completely objective true answer? It seems not. Definitely, no? Unless we let the Buddha himself, the Enlightened One, answer us in his own way, which is beyond the world of relativity, into the absolute world of reality (which we are invited to "enter").

But in order to understand what exactly is happening and not stay in a "theoretical" search, in descriptions and words, we should listen carefully to what the Buddha says and understand it in his way, in the way he "indicates" and not through our own personal limited situation and perspective. This means that perhaps we ourselves need to transcend ourselves, our present spiritual state, and delve into our perception, into spaces beyond what the ordinary man perceives. This means a direct, real, true approach to the truth and not just another mental conception of reality and things.

In fact, speaking of the True Buddha, through the words of the Buddha Himself (and not through what people think or imagine), what we want (according to the actual teaching of the Buddha) is exactly to show (as he wanted to show the Buddha) the True Buddha Nature within everything, within all of us, within everyone. This is the only way to understand "who the historical Buddha was", to understand what the Buddha is, what he taught, what we ourselves, each of us, can experience. As we will explain in the following articles every being, in whatever spiritual state it is in, is in a "position of balance" from which it acts. This means he has several options. So, the question is "what choices do we make".

...

Η Φύση του Βούδα

Το θέμα «ποιος ήταν πραγματικά ο Βούδας», τι «δίδαξε», ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο όλων αυτών που έκανε, που είπε, που «υπέδειξε», είναι ίσως από τα δυσκολότερα θέματα στην θρησκειολογία. Κι αυτό όχι γιατί δεν υπάρχουν πληροφορίες ή γιατί δεν έχεις τίποτα νέο να πεις μέσα στις εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία που έχουν γραφεί σχετικά με τον βουδισμό. Το αντίθετο συμβαίνει. Τελικά, χρειάζεται να πεις πάρα πολύ λίγα, γιατί «αυτό που είναι ο Βούδας», «αυτό που λέει» είναι εξαιρετικά απλό κι άμεσα κατανοητό από όλους, από τον καθένα. Κι αυτό είναι ότι «ό,τι συνειδητοποίησε ο Βούδας», «ό,τι βίωσε», «ό,τι έγινε» κι «ό,τι είναι», είναι απλά ότι υπάρχει Μια Μοναδική Πραγματικότητα. Όλα τα άλλα, αντιλήψεις, υποκειμενικές καταστάσεις, αντικειμενικά φαινόμενα, δεν είναι παρά «φαινόμενα», λάμψεις σχετικής ύπαρξης που πηγάζουν, στηρίζονται και διαλύονται πάλι στην Παγκόσμια Βάση της Μιας Πραγματικότητας. Αυτό είναι εξαιρετικά απλό κι άμεσα κατανοητό όχι για να το συλλάβεις με τον (ανθρώπινο) νου (που ανήκει στον κόσμο της αυταπάτης και της σχετικής πραγματικότητας) αλλά μονάχα για να το Βιώσεις. Στην Πραγματικότητα, όλα είναι, όλοι μας είμαστε, ο καθένας είναι, η Μια Πραγματικότητα, αλλά συνειδητοποιούμε (και νομίζουμε ότι «είμαστε») ακριβώς αυτό που επιλέγουμε να είμαστε. Εδώ ακριβώς βρίσκεται όχι μονάχα το πραγματικό περιεχόμενο της Ελευθερίας μας (σαν «όντων») αλλά και η μεγαλοσύνη του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου. Είμαστε ακριβώς αυτό αντιλαμβανόμαστε (που επιλέγουμε να αντιλαμβανόμαστε). Ο κάθε άνθρωπος έχει την Μια Μοναδική Βουδική Φύση. Δεν μπορεί να είναι (πραγματικά) κάτι άλλο. Όταν επιλέγουμε να Είμαστε Ήσυχοι, πέρα από περιορισμένες αντιλήψεις «είμαστε ο Αληθινός Βούδας». Όταν επιλέγουμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας, να σκεφτόμαστε, να φανταζόμαστε (να βυθιζόμαστε μέσα στην αυταπάτη) είμαστε απλά ο Βούδας που περιορίζεται, που «σκέφτεται», που «φαντάζεται, που «ονειρεύεται», ο ανόητος Βούδας. Είμαστε εμείς, ο Ζωντανός Πραγματικός Άνθρωπος που τα κάνουμε όλα αυτά. Δεν υπάρχει κάτι άλλο από εμάς, ούτε υπάρχει κάποια άλλη πραγματικότητα που πρέπει να βιώσουμε, πέρα από αυτό που βιώνουμε εδώ, τώρα, στο απόλυτο παρόν που ρέει, στον μόνο πραγματικό χρόνο που υπάρχει. Κι εδώ, τώρα, στο απόλυτο παρόν είμαστε ακριβώς αυτό που επιλέγουμε να είμαστε. Είμαστε ακριβώς οι επιλογές μας. Κι εδώ βρίσκεται ακριβώς το μέγεθος της ανθρώπινης (οντολογικής) ευθύνης μας. Κι εδώ αναδύεται το θέμα της «επιλογής» που θα κάνουμε. Κι εδώ τίθεται το θέμα του βουδιστικού διαλογισμού, το τι είναι αληθινός διαλογισμός, πέρα από τις ανοησίες που νομίζουν ότι γνωρίζουν οι άνθρωποι, ή σκέπτονται, ή κάνουν. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα, ξανά, από την αρχή.

Μια Ύπαρξη (Βιτζνάνα στην βουδιστική ορολογία, Κάτι που έχει Συνείδηση ότι Υπάρχει, ότι είναι εδώ, ότι κάτι συμβαίνει), ένα νοητικό ον (Μάνας, στην βουδιστική ορολογία, Κάτι που μπορεί να διανοείται, να «σκέπτεται» δηλαδή, να «δημιουργεί» μια εικόνα της πραγματικότητας, των πραγμάτων), ένας «άνθρωπος» (με την βουδιστική έννοια του όρου, Κάτι Υπερβατικό, μια Συνειδητή Πνευματική Ενέργεια, που εκδηλώνεται μέσα σε αυτό εδώ το σώμα, κάτι που είμαστε όλοι μας, όσοι ζούμε ενσαρκωμένοι εδώ στην γη, για να μην μιλήσουμε για τις εκατοντάδες χιλιάδες κατοικημένους πλανήτες στο Σύμπαν), από την οντολογική κατάσταση που βρίσκεται και αντιλαμβάνεται, αντιλαμβάνεται το προφανές, το πραγματικό, το αληθινό. Και μόνο η βεβαιότητα που έχει κάποιος κι η εμπιστοσύνη στην αντίληψή του, στην σκέψη του, στην «αίσθησή» του, στα ίδια του τα μάτια αρκεί για να τον κάνει να παραδεχθεί πως ζει στην πραγματικότητα.

Από την άλλη μεριά, είναι βέβαιο (από την πρακτική εμπειρία) ότι υπάρχουν όντα με διαφορετικό βαθμό κατανόησης (ή εμβάθυνσης σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικότητα, εμβάθυνσης στον «τρόπο» που αντιλαμβανόμαστε κι όχι σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε, το εξωτερικό αντικείμενο).Ακόμα και το ίδιο ον μπορεί να αλλάξει κατάσταση ή θέση θεώρησης των πραγμάτων και να αντιληφθεί την πραγματικότητα από μια διαφορετική «προοπτική». Αυτό, αυτόματα, οδηγεί στο συμπέρασμα πως το προηγούμενο συμπέρασμά μας (ότι αντιλαμβανόμαστε άμεσα και προφανώς την πραγματικότητα) είναι λανθασμένο. Με άλλα λόγια όλες οι θεωρήσεις της πραγματικότητας, των πραγμάτων, είναι σχετικές κι εξαρτώνται από την θέση που είμαστε κάθε φορά (από την θέση που «επιλέγουμε» να είμαστε). Άρα δεν υπάρχει απόλυτη θεώρηση των πραγμάτων, της πραγματικότητας, δεν υπάρχει μια απόλυτη αντικειμενική πραγματικότητα που να ισχύει έτσι κι αλλιώς για όλους. Είναι αυτό σωστό;

Γίνεται κατανοητό, αν δεχθούμε αυτό που είπαμε πιο πάνω, ότι το ερώτημα «τι είναι πραγματικότητα», «τι είναι το συγκεκριμένο πράγμα», δεν έχει νόημα. Όλες οι απόψεις είναι σχετικές κι εξαρτώνται από την δική μας αντιληπτική, οντολογική, ανθρώπινη κατάστασή μας. Ποιος θα απαντήσει; Και για ποιο πράγμα;

Με αυτήν την «έννοια» το ερώτημα «Ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας;» δεν έχει νόημα. Ποιος αντιλαμβάνεται; Και τι αντιλαμβάνεται; Μετά τον Βούδα έχει δημιουργηθεί μια τεράστια παράδοση, φιλοσοφική, θρησκευτική, ακαδημαϊκή, κοινωνική. Έχουν γραφεί εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία. Έχουν ασχοληθεί με το θέμα εκατομμύρια άνθρωποι. Έχουν δοθεί μυριάδες απαντήσεις για το ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας. Κι όλες οι απόψεις είναι αληθινές μέσα στις ιδιαίτερε θεωρήσεις τους (από την άποψη της σχετικής προοπτικής) αλλά στην πραγματικότητα (μιλώντας απόλυτα, αν υπάρχει κάτι τέτοιο) είναι σχετικές κι αναληθείς. Αυτό λέει η «λογική» μας.

Τελικά, για να ξαναδιατυπώσουμε το ερώτημα, μπορούμε να απαντήσουμε ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας; Αν επιχειρούσαμε να απαντήσουμε θα διατυπώναμε ακόμα μια άποψη, μέσα στις χιλιάδες απόψεις. Τελικά δεν υπάρχει μια απόλυτα αντικειμενική αληθινή απάντηση; Φαίνεται πως όχι. Σίγουρα όχι; Εκτός αν αφήσουμε να μας απαντήσει ο ίδιος ο Βούδας, ο Φωτισμένος, με τον δικό του τρόπο, που είναι πέρα από τον κόσμο της σχετικότητας, στον απόλυτο κόσμο της πραγματικότητας (στον οποίο καλούμαστε να «εισχωρήσουμε»).

Για να καταλάβουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει και να μην μείνουμε σε μια «θεωρητική» αναζήτηση, στις περιγραφές και στα λόγια, θα πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά αυτό που λέει ο Βούδας και να το κατανοήσουμε με τον τρόπο του, με τον τρόπο που «υποδεικνύει» κι όχι μέσα από την δική μας προσωπική περιορισμένη κατάσταση και προοπτική. Αυτό σημαίνει πως ίσως χρειάζεται εμείς οι ίδιοι να υπερβούμε τον εαυτό μας, την παρούσα πνευματική κατάστασή μας και να εμβαθύνουμε στην αντίληψή μας, σε χώρους πέρα από αυτό που αντιλαμβάνεται ο συνηθισμένος άνθρωπος. Αυτό σημαίνει μια άμεση, πραγματική, αληθινή προσέγγιση της αλήθειας κι όχι απλά μια ακόμα διανοητική σύλληψη της πραγματικότητας και των πραγμάτων.

Στην πραγματικότητα, μιλώντας για τον Αληθινό Βούδα, μέσα από τα λόγια του Ίδιου του Βούδα(κι όχι μέσα από αυτά που σκέπτονται ή φαντάζονται οι άνθρωποι), αυτό που θέλουμε (κατά την πραγματική διδασκαλία του Βούδα) είναι ακριβώς να δείξουμε (όπως ήθελε να δείξει ο Βούδας) την Αληθινή Βουδική Φύση μέσα σε όλα, μέσα σε όλους μας, μέσα στον καθένα. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να κατανοήσουμε «ποιος ήταν ο ιστορικός Βούδας», να κατανοήσουμε το τι είναι ο Βούδας, τι δίδαξε, τι μπορούμε εμείς οι ίδιοι, ο καθένας, να βιώσουμε. Όπως θα εξηγήσουμε στα επόμενα άρθρα κάθε ον, σε όποια πνευματική κατάσταση κι αν βρίσκεται, είναι σε μια «θέση ισορροπίας» από την οποία δρα. Αυτό σημαίνει ότι έχει διάφορες επιλογές. Το ζήτημα λοιπόν είναι «τι επιλογές κάνουμε».

The Path of Introverted Mysticism: A Journey to Consciousness Without Content

Introduction

Introverted Mysticism, often referred to as mysticism of the self, is an esoteric journey that invites practitioners to transcend the familiar confines of thought, memory, and sensory experience. Rooted deeply in both Eastern and Western mystical traditions, this form of mysticism emphasizes the direct, non-conceptual experience of consciousness itself. Unlike other mystical paths that may engage with divine entities or cosmological visions, introverted mysticism seeks the ultimate reality within the self, a state of pure awareness untainted by external impressions.

The Essence of Consciousness Without Content

At the heart of introverted mysticism lies the concept of consciousness without content. This denotes a state of pure awareness devoid of the usual cognitive and sensory imprints. In such a state, the mind is not engaged with thoughts, memories, or sensory stimuli. Instead, it exists in a profound stillness, an undisturbed presence that is both deeply personal and universally accessible.

The experiences in this state are often ineffable, defying conventional language and conceptual frameworks. Descriptions fall short, as they cannot encapsulate the richness and profundity of the experience. Yet, those who have touched this state of being often report a profound sense of unity and interconnectedness, an experience of being at one with the universe.

Historical and Philosophical Foundations

Introverted mysticism finds its philosophical underpinnings in various Eastern traditions such as Advaita Vedanta and Zen Buddhism, as well as in certain Western mystical traditions. In Advaita Vedanta, the self (Atman) is viewed as identical with the ultimate reality (Brahman), and the practice of self-inquiry (Atma Vichara) is employed to realize this truth. The famous Indian sage Ramana Maharshi advocated for this method, urging seekers to constantly inquire, "Who am I?" until all conceptual identities dissolve, revealing the pure self.

Zen Buddhism, on the other hand, emphasizes direct experience through practices such as Zazen (seated meditation). Zen masters often use Koans, paradoxical questions or statements, to break the logical mind and push practitioners into experiencing reality directly. This direct, non-conceptual approach is designed to strip away the layers of thought and bring one into direct contact with pure awareness.

Western mysticism also holds threads of introverted mysticism, particularly within the works of mystics like Meister Eckhart and St. John of the Cross. Eckhart’s notion of "Gelassenheit" (releasement or letting go) echoes the surrender necessary to experience consciousness without content. St. John’s concept of the "Dark Night of the Soul" describes the stripping away of sensory and conceptual distractions, leading to a direct encounter with the divine.

Practices and Techniques

The journey into introverted mysticism often begins with practices aimed at quieting the mind and turning attention inward. Here are some common techniques:

Meditation: This is perhaps the most universal practice. Forms of meditation like Zazen, Vipassana, and transcendental meditation focus on observing the mind and gradually reducing the influence of thoughts and sensory input.

Self-Inquiry: Popularized by Ramana Maharshi, this involves persistently questioning the nature of the self. By asking "Who am I?" and rejecting all answers that arise from the mind, practitioners can potentially experience the pure self.

Breathwork: Techniques such as Pranayama in yoga emphasize control and awareness of the breath. By focusing on the breath, practitioners can quiet the mind and facilitate an inward journey.

Mantra Repetition: Repeating a mantra can help focus the mind and reduce the chatter of thoughts. The repetition of sacred sounds like "Om" in Hinduism or "Namu Myoho Renge Kyo" in Nichiren Buddhism aids in centering the practitioner’s awareness.

Contemplation: Engaging in deep, focused contemplation on a single question or concept can help strip away superficial thoughts and lead to deeper insights into the nature of consciousness.

Experiences and Insights

The ultimate goal of introverted mysticism is to experience the true nature of the self, often described as an experience of oneness with the universe or a sense of transcendence beyond the individual ego. These experiences, while deeply personal, share common themes across different traditions:

Unity and Interconnectedness: A profound sense of being one with all that exists. This is often accompanied by feelings of love and compassion for all beings.

Timelessness and Spacelessness: Experiences of pure consciousness often transcend conventional notions of time and space. Practitioners report feeling as though they exist in an eternal present moment.

Ineffability: These experiences are challenging to articulate because they transcend ordinary language and conceptual frameworks.

Transcendence of the Ego: A dissolution of the individual self, leading to a direct encounter with the fundamental nature of reality.

Impact on Daily Life

The impact of such mystical experiences extends beyond the moments of meditation or contemplation. Practitioners often report a lasting transformation in their perception of life and their interactions with the world:

Increased Compassion and Empathy: A deep sense of interconnectedness fosters greater compassion and empathy towards others.

Inner Peace and Stability: The ability to remain centered and calm even amidst life’s challenges is a common outcome.

Heightened Awareness and Presence: Living in the present moment becomes more natural, leading to a more mindful and engaged approach to life.

Spiritual Fulfillment: A sense of having touched the ultimate truth brings profound spiritual fulfillment and contentment.

Challenges and Considerations

The path of introverted mysticism is not without its challenges. The process of turning inward and confronting the mind can bring up deep-seated fears, attachments, and unresolved emotions. Practitioners may also experience periods of doubt and confusion, particularly when they confront the limitations of language and conceptual thought.

Furthermore, the ineffable nature of these experiences can make them difficult to integrate into daily life. Practitioners may struggle to communicate their experiences to others or find themselves misunderstood by those who have not had similar experiences.

Conclusion

Introverted mysticism offers a profound and transformative journey into the depths of consciousness. By turning away from external distractions and engaging in practices that quiet the mind, practitioners can experience a state of pure awareness, unbound by the limitations of thought and sensory experience. While the path can be challenging, the rewards of inner peace, compassion, and spiritual fulfillment make it a compelling pursuit for those seeking the ultimate truth within themselves.

As we continue to explore the mysteries of consciousness, introverted mysticism stands as a timeless reminder of the vast potential that lies within each of us. It invites us to look beyond the surface of our everyday experiences and discover the profound depths of our true nature. In doing so, we may find not only personal enlightenment but also a deeper connection to the universe and all beings within it.

...

Το Μονοπάτι του Εσωστρεφούς Μυστικισμού: Ένα ταξίδι στη Συνείδηση Χωρίς Περιεχόμενο

Εισαγωγή

Ο Εσωστρεφής Μυστικισμός, που συχνά αναφέρεται ως μυστικισμός του εαυτού, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καλεί τους ασκούμενους να ξεπεράσουν τα γνωστά όρια της σκέψης, της μνήμης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Βαθιά ριζωμένη τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις, αυτή η μορφή μυστικισμού δίνει έμφαση στην άμεση, μη εννοιολογική εμπειρία της ίδιας της συνείδησης. Σε αντίθεση με άλλα μυστικιστικά μονοπάτια που μπορεί να εμπλέκονται με θεϊκές οντότητες ή κοσμολογικά οράματα, ο εσωστρεφής μυστικισμός αναζητά την απόλυτη πραγματικότητα μέσα στον εαυτό του, μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης αμόλυντη από εξωτερικές εντυπώσεις.

Η Ουσία της Συνείδησης Χωρίς Περιεχόμενο

Στην καρδιά του εσωστρεφούς μυστικισμού βρίσκεται η έννοια της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Αυτό υποδηλώνει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης χωρίς τα συνηθισμένα γνωστικά και αισθητηριακά αποτυπώματα. Σε μια τέτοια κατάσταση, το μυαλό δεν εμπλέκεται με σκέψεις, αναμνήσεις ή αισθητηριακά ερεθίσματα. Αντίθετα, υπάρχει σε μια βαθιά ακινησία, μια αδιατάρακτη παρουσία που είναι τόσο βαθιά προσωπική όσο και καθολικά προσβάσιμη.

Οι εμπειρίες σε αυτή την κατάσταση είναι συχνά ανείπωτες, αψηφώντας τη συμβατική γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια. Οι περιγραφές υπολείπονται, καθώς δεν μπορούν να περιλάβουν τον πλούτο και το βάθος της εμπειρίας. Ωστόσο, όσοι έχουν αγγίξει αυτήν την κατάσταση της ύπαρξης συχνά αναφέρουν μια βαθιά αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης, μια εμπειρία να βρίσκονται σε ένα με το σύμπαν.

Ιστορικά και Φιλοσοφικά Θεμέλια

Ο εσωστρεφής μυστικισμός βρίσκει τα φιλοσοφικά του ερείσματα σε διάφορες ανατολικές παραδόσεις όπως η Advaita Vedanta και ο Ζεν Βουδισμός, καθώς και σε ορισμένες δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις. Στην Advaita Vedanta, ο εαυτός (Άτμαν) θεωρείται ταυτόσημος με την απόλυτη πραγματικότητα (Μπράχμαν), και η πρακτική της αυτοδιερεύνησης (Άτμα Βιχάρα) χρησιμοποιείται για να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο διάσημος Ινδός σοφός Ramana Maharshi υποστήριξε αυτή τη μέθοδο, παροτρύνοντας τους αναζητητές να αναρωτιούνται συνεχώς, "Ποιος είμαι εγώ;" μέχρι να διαλυθούν όλες οι εννοιολογικές ταυτότητες, αποκαλύπτοντας τον αγνό εαυτό.

Ο Βουδισμός Ζεν, από την άλλη πλευρά, δίνει έμφαση στην άμεση εμπειρία μέσω πρακτικών όπως το Ζαζέν (καθιστός διαλογισμός). Οι δάσκαλοι του Ζεν συχνά χρησιμοποιούν Koans, παράδοξες ερωτήσεις ή δηλώσεις, για να σπάσουν το λογικό μυαλό και να ωθήσουν τους ασκούμενους να βιώσουν απευθείας την πραγματικότητα. Αυτή η άμεση, μη εννοιολογική προσέγγιση έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει τα στρώματα της σκέψης και να φέρει κάποιον σε άμεση επαφή με την καθαρή επίγνωση.

Ο δυτικός μυστικισμός έχει επίσης νήματα εσωστρεφούς μυστικισμού, ιδιαίτερα στα έργα μυστικιστών όπως ο Μάιστερ Έκχαρτ και ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού. Η έννοια του Eckhart για το "Gelasenheit" (απελευθέρωση ή εγκατάλειψη) απηχεί την παράδοση που είναι απαραίτητη για την εμπειρία της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Η έννοια του St. John για τη «Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής» περιγράφει την απογύμνωση των αισθητηριακών και εννοιολογικών περισπασμών, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με το θείο.

Πρακτικές και Τεχνικές

Το ταξίδι στον εσωστρεφή μυστικισμό ξεκινά συχνά με πρακτικές που στοχεύουν στο να ηρεμήσουν το μυαλό και να στρέψουν την προσοχή προς τα μέσα. Ακολουθούν μερικές κοινές τεχνικές:

Διαλογισμός: Αυτή είναι ίσως η πιο καθολική πρακτική. Μορφές διαλογισμού όπως το Zazen, η Vipassana και ο υπερβατικός διαλογισμός επικεντρώνονται στην παρατήρηση του νου και στη σταδιακή μείωση της επιρροής των σκέψεων και των αισθητηριακών εισροών.

Αυτοδιερεύνηση: Δημοφιλές από τον Ramana Maharshi, αυτό περιλαμβάνει επίμονη αμφισβήτηση της φύσης του εαυτού. Ρωτώντας "Ποιος είμαι;" Και απορρίπτοντας όλες τις απαντήσεις που προκύπτουν από το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν δυνητικά να βιώσουν τον αγνό εαυτό.

Αναπνοή: Τεχνικές όπως το Pranayama στη γιόγκα τονίζουν τον έλεγχο και την επίγνωση της αναπνοής. Εστιάζοντας στην αναπνοή, οι ασκούμενοι μπορούν να ηρεμήσουν το μυαλό και να διευκολύνουν ένα ταξίδι προς τα μέσα.

Επανάληψη μάντρα: Η επανάληψη ενός μάντρα μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση του μυαλού και στη μείωση της φλυαρίας των σκέψεων. Η επανάληψη ιερών ήχων όπως "Om" στον Ινδουισμό ή "Namu Myoho Renge Kyo" στον Βουδισμό Nichiren βοηθά στο να επικεντρωθεί η επίγνωση του ασκούμενου.

Συλλογισμός: Η εμπλοκή σε βαθύ, εστιασμένο στοχασμό σε μια μεμονωμένη ερώτηση ή έννοια μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των επιφανειακών σκέψεων και να οδηγήσει σε βαθύτερες γνώσεις για τη φύση της συνείδησης.

Εμπειρίες και ιδέες

Ο απώτερος στόχος του εσωστρεφούς μυστικισμού είναι να βιώσει την αληθινή φύση του εαυτού, που συχνά περιγράφεται ως εμπειρία ενότητας με το σύμπαν ή μια αίσθηση υπέρβασης πέρα από το ατομικό εγώ. Αυτές οι εμπειρίες, αν και είναι βαθιά προσωπικές, μοιράζονται κοινά θέματα σε διαφορετικές παραδόσεις:

Ενότητα και διασύνδεση: Μια βαθιά αίσθηση του να είσαι ένα με όλα όσα υπάρχουν. Αυτό συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για όλα τα όντα.

Διαχρονικότητα και Διαστημικότητα: Οι εμπειρίες της καθαρής συνείδησης συχνά υπερβαίνουν τις συμβατικές έννοιες του χρόνου και του χώρου. Οι ασκούμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να υπάρχουν σε μια αιώνια παρούσα στιγμή.

Ανέκφραστο: Αυτές οι εμπειρίες είναι δύσκολο να διατυπωθούν επειδή υπερβαίνουν τη συνηθισμένη γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια.

Υπέρβαση του Εγώ: Διάλυση του ατομικού εαυτού, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με τη θεμελιώδη φύση της πραγματικότητας.

Επιπτώσεις στην Καθημερινή Ζωή

Ο αντίκτυπος τέτοιων μυστικιστικών εμπειριών εκτείνεται πέρα από τις στιγμές του διαλογισμού ή του στοχασμού. Οι ασκούμενοι συχνά αναφέρουν μια διαρκή μεταμόρφωση στην αντίληψή τους για τη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο:

Αυξημένη συμπόνια και ενσυναίσθηση: Μια βαθιά αίσθηση διασύνδεσης καλλιεργεί μεγαλύτερη συμπόνια και ενσυναίσθηση προς τους άλλους.

Εσωτερική Ειρήνη και Σταθερότητα: Η ικανότητα να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και ήρεμοι ακόμα και ανάμεσα στις προκλήσεις της ζωής είναι ένα κοινό αποτέλεσμα.

Αυξημένη Επίγνωση και Παρουσία: Η ζωή στην παρούσα στιγμή γίνεται πιο φυσικό, οδηγώντας σε μια πιο προσεκτική και αφοσιωμένη προσέγγιση στη ζωή.

Πνευματική Εκπλήρωση: Η αίσθηση ότι αγγίξατε την απόλυτη αλήθεια φέρνει βαθιά πνευματική εκπλήρωση και ικανοποίηση.

Προκλήσεις και προβληματισμοί

Ο δρόμος του εσωστρεφούς μυστικισμού δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η διαδικασία της στροφής προς τα μέσα και της αντιμετώπισης του νου μπορεί να προκαλέσει βαθιά ριζωμένους φόβους, προσκολλήσεις και άλυτα συναισθήματα. Οι ασκούμενοι μπορεί επίσης να βιώσουν περιόδους αμφιβολίας και σύγχυσης, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς της γλώσσας και της εννοιολογικής σκέψης.

Επιπλέον, η άφατη φύση αυτών των εμπειριών μπορεί να κάνει δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή. Οι ασκούμενοι μπορεί να δυσκολεύονται να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους σε άλλους ή να βρεθούν παρεξηγημένοι από εκείνους που δεν είχαν παρόμοιες εμπειρίες.

Συμπέρασμα

Ο εσωστρεφής μυστικισμός προσφέρει ένα βαθύ και μεταμορφωτικό ταξίδι στα βάθη της συνείδησης. Απομακρυνόμενοι από εξωτερικούς περισπασμούς και συμμετέχοντας σε πρακτικές που ηρεμούν το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν να βιώσουν μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, αδέσμευτη από τους περιορισμούς της σκέψης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Ενώ το μονοπάτι μπορεί να είναι δύσκολο, οι ανταμοιβές της εσωτερικής ειρήνης, της συμπόνιας και της πνευματικής ολοκλήρωσης το καθιστούν επιτακτική αναζήτηση για όσους αναζητούν την απόλυτη αλήθεια μέσα τους.

Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήρια της συνείδησης, ο εσωστρεφής μυστικισμός στέκεται ως μια διαχρονική υπενθύμιση του τεράστιου δυναμικού που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από την επιφάνεια των καθημερινών μας εμπειριών και να ανακαλύψουμε τα απύθμενα βάθη της αληθινής μας φύσης. Κάνοντας αυτό, μπορεί να βρούμε όχι μόνο προσωπική φώτιση αλλά και μια βαθύτερη σύνδεση με το σύμπαν και όλα τα όντα μέσα σε αυτό.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES