Esoterism Academy: Awakening to Reality

Monday, September 25, 2023

Awakening to Reality

When One Awakens to Reality, overcoming all illusions, external and internal, one is freed from all limitations, into a Sense of Presence that Exists by Itself, that Lasts because it does not depend on anything, on any "content of perception", and that Accepts the ever, Non-existence and Existence, Substance and Phenomena, Remaining Eternally Same Within Itself, independent of surface activity. Such a Consciousness which is Open Consciousness Without Conditions, Without Attributes (and not consciousness limited and trapped in the ignorance that creates the ego-world divide), Exists Constantly in Direct Contact with reality, with what is happening, whether it refers to the Eternal Immutable Essence whether in surface phenomena. Such a Consciousness living the True Life needs neither theories of reality, nor teachings, nor pursuits, nor realizations, nor practices, nor meditation, yoga, or prayer, nor books and information, nor even human civilization with all its knowledge, and all its products.

When One Awakens to Reality He Understands That Nature-Essence-Consciousness is From the Beginning Pure and Unadulterated, Free and Unlimited, Sovereign of Reality. The Activity of the Essence that brings obscuration to Consciousness is only a perceptual phenomenon, of a mental texture, and not a distinct objective reality. It is the Expansion of Consciousness into the Creative Space of Imagination. A Dream and a Game at the same time. Only for beings trapped in illusion does life seem like a tragedy.

When One Awakens to Reality he is Free from everything, from existence in the worlds, from life on earth, from everything. When you are Free, when you are not tied to anything, "loss" has no meaning. Thus, the Awakened walk through life without fear. Today is Here, tomorrow Elsewhere. But all "stays" are fake and temporary.

When One Awakens to Reality he is at Peace with All and nothing disturbs him. It is the Way He Sees things that brings Peace, not the phenomena that normally take their course.

When One Awakens to Reality One Experiences the Oneness of Essence Within Which All Phenomena Manifests. The whole of Creation, all the worlds, the inner worlds and the world of material reality, are Activities of Essence, perceptual phenomena. Even the world of matter is of mental texture, energy that creates the illusion of "otherness". And all worlds are real as activities, as phenomena, but they lack their own objective existence. They exist only as "performances" of Consciousness.

When One Awakens to Reality One Lives Truly, in the Only Real Time, in the Everlasting Present that Flows without Exhaustion, in an Eternal Presence that does not Change, beyond the appearances, the ever-changing "glows" of Essence. The journey on the wings of the dream never takes you beyond the dream. And always journeys have an end. Eternity is the One Stable Reality that Supports everything, that supports even the dream.

When One Awakens to Reality He Understands that Nature Embraces All Within Eternity, Essence Sustains All, and Life Has Only One Path, the Path of Truth. The Truth Is Here, right in front of us, we don't need to search, we don't need to toil, we don't need to do anything. Just to See, to Accept, to Abandon our illusions.

When One Awakens to Reality He Sees, Realizes, Understands, that the Only Gateway to Truth is Here, Now. The Eternal Present that is Renewed Every Moment is the Exit from the world of illusions, to the True World of Essence, to the Understanding and Acceptance of Phenomena, to Freedom, to Eternity. The linear time thought creates is an illusion for it seems endless. In the world of phenomena everything ends, everything changes, perishes or is reborn, but nothing remains constant.

When One Awakens to Reality He Understands that There Are No Real Barriers to Freedom. It is the beings' obsession with their illusions that keeps them captive within the worlds of illusions and constant reincarnation.

When One Awakens to Reality because He Relies Only on the Eternal Presence, which is independent of all phenomena, wherever He is, He is in His Home. When he is hungry, he eats, when he is thirsty, he drinks water, and when he is sleepy, he sleeps, wherever he is. So, his life is extremely simple, calm and happy. Life has no destination other than its continuation, here or elsewhere. There is nothing else to do.

…

Αφύπνιση στην Πραγματικότητα

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα, ξεπερνώντας όλες τις ψευδαισθήσεις, εξωτερικές κι εσωτερικές, απελευθερώνεται από όλους τους περιορισμούς, σε μια Αίσθηση Παρουσίας που Υπάρχει από Μόνη της, που Διαρκεί γιατί δεν εξαρτάται από τίποτα, από κανένα «περιεχόμενο αντίληψης», και που Αποδέχεται τα πάντα, την Ανυπαρξία και την Ύπαρξη, την Ουσία και τα Φαινόμενα, Παραμένοντας Αιώνια Ίδια Μέσα στον Εαυτό της, ανεξάρτητα από την επιφανειακή δραστηριότητα. Μια Τέτοια Συνείδηση που είναι Ανοιχτή Συνείδηση Χωρίς Όρους, Χωρίς Ιδιότητες (κι όχι συνείδηση περιορισμένη και παγιδευμένη μέσα στην άγνοια που δημιουργεί τον διαχωρισμό εγώ-κόσμος), Υπάρχει Συνεχώς σε Άμεση Επαφή με την πραγματικότητα, με αυτό που συμβαίνει, είτε αυτό αναφέρεται στην Αιώνια Αναλλοίωτη Ουσία είτε στα επιφανειακά φαινόμενα. Μια Τέτοια Συνείδηση που ζει την Αληθινή Ζωή δεν χρειάζεται ούτε θεωρίες της πραγματικότητας, ούτε διδασκαλίες, ούτε επιδιώξεις, ούτε πραγματοποιήσεις, ούτε πρακτικές, ούτε διαλογισμό, γιόγκα, ή προσευχή, ούτε βιβλία και πληροφορίες, ούτε καν τον ανθρώπινο πολιτισμό με όλες τις γνώσεις του κι όλα τα προϊόντα του.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Κατανοεί ότι η Φύση-Ουσία-Συνείδηση Είναι Εξαρχής Αγνή κι Ανόθευτη, Ελεύθερη κι Απεριόριστη, Κυρίαρχη της Πραγματικότητας. Η Δραστηριότητα της Ουσίας που φέρνει συσκότιση στην Συνείδηση είναι μονάχα ένα αντιληπτικό φαινόμενο, νοητικής υφής, κι όχι μια ξεχωριστή αντικειμενική πραγματικότητα. Είναι η Επέκταση της Συνείδησης στον Δημιουργικό Χώρο της Φαντασίας. Ένα Όνειρο κι ένα Παιχνίδι ταυτόχρονα. Μονάχα για τα όντα που παγιδεύονται μέσα στην ψευδαίσθηση φαντάζει τραγωδία η ζωή.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα είναι Ελεύθερος από όλα, από την ύπαρξη στους κόσμους, από την ζωή στη γη, από όλα. Όταν είσαι Ελεύθερος, όταν δεν είσαι δεμένος με κάτι δεν έχει νόημα η «απώλεια». Έτσι οι Αφυπνισμένοι διασχίζουν την ζωή χωρίς φόβο. Σήμερα είναι Εδώ, αύριο Αλλού. Αλλά όλες οι «διαμονές» είναι ψεύτικες και προσωρινές.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα βρίσκεται σε Ειρήνη με Όλα και τίποτα δεν τον ταράζει. Είναι ο Τρόπος που Βλέπει τα πράγματα που φέρνει την Ειρήνη, όχι τα φαινόμενα που τραβάνε κανονικά τον δρόμο τους.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Βιώνει την Ενότητα της Ουσίας Μέσα στην Οποία εκδηλώνονται όλα τα φαινόμενα. Ολόκληρη η Δημιουργία, όλοι οι κόσμοι, οι εσωτερικοί κόσμοι κι ο κόσμος της υλικής πραγματικότητας, είναι Δραστηριότητες της Ουσίας, αντιληπτικά φαινόμενα. Ακόμα κι ο κόσμος της ύλης είναι νοητικής υφής, ενέργεια που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της «ετερότητας». Κι όλοι οι κόσμοι είναι πραγματικοί σαν δραστηριότητες, σαν φαινόμενα, αλλά στερούνται δική τους αντικειμενικής ύπαρξης. Υπάρχουν μόνο σαν «παραστάσεις» της Συνείδησης.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Ζει Αληθινά, στον Μόνο Πραγματικό Χρόνο, στο Αιώνιο Παρόν που Ρέει χωρίς να εξαντλείται, σε μια Αιώνια Παρουσία που δεν Αλλοιώνεται, πέρα από τα φαινόμενα, τις «λάμψεις» της Ουσίας, που αλλάζουν συνεχώς. Το ταξίδι στα φτερά του ονείρου δεν σε πάει ποτέ πέρα από το όνειρο. Και πάντα τα ταξίδια έχουν ένα τέλος. Η Αιωνιότητα είναι η Μόνη Σταθερή Πραγματικότητα που Στηρίζει τα πάντα, που στηρίζει ακόμα και το όνειρο.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Κατανοεί ότι η Φύση τα Αγκαλιάζει Όλα Μέσα στην Αιωνιότητα, η Ουσία Στηρίζει τα Πάντα και η Ζωή έχει μόνο ένα Δρόμο, τον Δρόμο της Αλήθειας. Η Αλήθεια Είναι Εδώ, μπροστά μας, δεν χρειάζεται να ψάξουμε, δεν χρειάζεται να κοπιάσουμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Απλά να Δούμε, να Αποδεχτούμε, να Εγκαταλείψουμε τις ψευδαισθήσεις μας.

‘Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Βλέπει, Διαπιστώνει, Κατανοεί, ότι η Μόνη Πύλη προς την Αλήθεια είναι Εδώ, Τώρα. Το Αιώνιο Παρόν που Ανανεώνεται Κάθε Στιγμή είναι η Έξοδος από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων, στον Αληθινό Κόσμο της Ουσίας, στην Κατανόηση κι Αποδοχή των Φαινομένων, στην Ελευθερία, στην Αιωνιότητα. Ο γραμμικός χρόνος που δημιουργεί η σκέψη είναι μια ψευδαίσθηση για αυτό φαίνεται ατελείωτος. Στον κόσμο των φαινομένων όλα τελειώνουν, όλα αλλάζουν, χάνονται ή ξαναγεννιούνται, αλλά τίποτα δεν μένει σταθερό.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα Κατανοεί ότι δεν υπάρχουν πραγματικά εμπόδια προς την Ελευθερία. Είναι η εμμονή των όντων στις ψευδαισθήσεις τους που τα κρατά δέσμια μέσα στους κόσμους των ψευδαισθήσεων και της διαρκούς μετενσωμάτωσης.

Όταν Κάποιος Αφυπνίζεται στην Πραγματικότητα επειδή Στηρίζεται Μόνο στην Αιώνια Παρουσία, που είναι ανεξάρτητη από όλα τα φαινόμενα, όπου κι αν είναι βρίσκεται Σπίτι του. Όταν πεινάει τρώει, όταν διψάει πίνει νερό κι όταν νυστάζει κοιμάται, όπου κι αν είναι. Έτσι η ζωή του είναι εξαιρετικά απλή, ήρεμη κι ευτυχισμένη. Η ζωή δεν έχει άλλο προορισμό από την συνέχισή της, εδώ, ή αλλού. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουμε.

14. The Flame of True Learning

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

…

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Monday, September 25, 2023

Awakening to Reality

Awakening to Reality

Αφύπνιση στην Πραγματικότητα

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

14. The Flame of True Learning

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright