CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Unity of Reality and Consciousness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 22 June, 2025

Sunday, August 6, 2023

The Absence Theory of Divine Essence


 

The Absence Theory of Divine Essence

 

The Absence Theory of Divine Essence proposes a novel and profound understanding of the divine, suggesting that God's true essence is not found in direct pursuit, but rather in the complete renunciation of all worldly distractions and attachments. This theory posits that the divine is the ultimate reality, underpinning all existence, and that our struggle to detect and understand it is hindered by our preoccupation with the tangible, the temporal, and the transient.

Absence as Presence

The theory proposes that while God manifests in everything around us, He remains an 'Absence' in all our efforts to find Him. This paradoxical understanding suggests that God is not a being to be sought, but rather a truth to be realized. The absence is the space that God occupies, not because God is missing or distant, but because God transcends our ordinary categories of presence and absence.

Renunciation as Path to Recognition

In contrast to many spiritual paths that advocate for seeking and striving, the Absence Theory encourages the renunciation of all that is not God. This is not a call for physical asceticism or self-deprivation, but rather a psychological and spiritual letting go of attachments, misconceptions, and egoistic pursuits. It is through this renunciation that we create space for the divine to manifest, and for us to recognize this manifestation.

The Straight Path of Virtue

The theory emphasizes the importance of the "Straight Path of Virtue" as a guide to living in alignment with divine truth. This path requires moral integrity, humility, and a commitment to truth. Those who deviate from this path, valuing the ravines of error, are said to be misled by their own misconceptions and attachments.

The Illusion of Redemption

The Absence Theory challenges traditional notions of fall and redemption. It proposes that these concepts are inventions of the human mind, used to make sense of our experiences and actions. Instead, it suggests that there is only existence and the freedom within it. This freedom allows us to either remain entangled in our illusions or to recognize the divine essence underlying all reality.

.

In conclusion, the Absence Theory of Divine Essence proposes a mystical understanding of God that emphasizes the ineffable nature of the divine, the importance of moral virtue, and the transformative power of renunciation. It encourages us not to seek God, but to clear the way for the recognition of the divine in all things, thus realizing our inherent unity with the divine essence.

...

Here are some spiritual ideas around the true essence of God:

• Oneness - The deepest essence of God is unity and oneness. All of creation stems from this one divine source. Separateness is an illusion.

• Love - At the core of the divine is unbounded, unconditional love for all creation. Love is the highest vibration and essence of the divine.

• Being - Rather than seeking God through actions or thoughts, the true essence is simply found in Being. Simply existing in the present moment connects us to the divine.

• Emptiness - The absolute divine essence is emptiness. It is the void from which all forms arise. God is experienced through letting go of forms and concepts.

• Freedom - The true divine essence is absolute freedom and liberation from constraints of form, ego, and duality. Connecting to the divine liberates us from illusions.

• Presence - God's deepest nature is simply presence - an all-pervading force that enlivens and connects all beings. We experience God through awareness of this divine presence.

• Peace - The essence of God is inner peace that transcends all thinking, desire, and activities of the mind. Connecting to this still point within brings profound peace.

.

These are just a few spiritual ideas around what the true essence of God might be. Ultimately, it is beyond all names, forms and concepts. The divine essence can only be directly experienced through letting go of the mind and opening the heart.

...

Ideas and Tips

1. God is within. God exists in all things and resides within each of us. To find God, we must look inward. The outer search is futile.

2. Renunciation liberates. Only by letting go of desires, attachments and ego can we be free to realize our inherent union with the divine. Renunciation opens the path to enlightenment.

3. Spiritual enlightenment is effortless. True enlightenment comes naturally through surrender and grace, not through struggle and striving. When we relax into being, realization dawns.

4. Duality is illusion. The distinction between high and low, near and far, important and insignificant are mental constructs. Reality is nondual - one interconnected whole.

5. God is absence and presence. God dwells in all that exists but also transcends manifestation. The ultimate divine essence is beyond duality - both immanent within creation and transcendent beyond form.

6. Activity in freedom. Once liberated, the enlightened live freely within the world of activity but detached from desires and outcomes. They act spontaneously from their true nature.

7. All paths lead home. Many seek truth through different traditions and teachings but the goal is the same - realization of our unity with the divine. The form of the path matters little.

Η Θεωρία της Απουσίας της Θείας Ουσίας

 

Η Θεωρία της Απουσίας της Θείας Ουσίας προτείνει μια νέα και βαθιά κατανόηση του θείου, υποδηλώνοντας ότι η αληθινή ουσία του Θεού δεν βρίσκεται σε άμεση αναζήτηση, αλλά μάλλον στην πλήρη απάρνηση όλων των εγκόσμιων περισπασμών και προσκολλήσεων. Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι το θείο είναι η απόλυτη πραγματικότητα, που στηρίζει όλη την ύπαρξη, και ότι ο αγώνας μας να το εντοπίσουμε και να το κατανοήσουμε εμποδίζεται από την ενασχόλησή μας με το απτό, το χρονικό και το παροδικό.

Απουσία ως Παρουσία

Η θεωρία προτείνει ότι ενώ ο Θεός εκδηλώνεται σε οτιδήποτε γύρω μας, παραμένει «Απουσία» σε όλες τις προσπάθειές μας να Τον βρούμε. Αυτή η παράδοξη κατανόηση υποδηλώνει ότι ο Θεός δεν είναι ένα ον που πρέπει να αναζητηθεί, αλλά μάλλον μια αλήθεια που πρέπει να πραγματοποιηθεί. Η απουσία είναι ο χώρος που καταλαμβάνει ο Θεός, όχι επειδή ο Θεός λείπει ή είναι απόμακρος, αλλά επειδή ο Θεός υπερβαίνει τις συνηθισμένες μας κατηγορίες παρουσίας και απουσίας.

Η παραίτηση ως μονοπάτι προς την αναγνώριση

Σε αντίθεση με πολλά πνευματικά μονοπάτια που πρεσβεύουν την αναζήτηση και τον αγώνα, η Θεωρία της Απουσίας ενθαρρύνει την παραίτηση από όλα όσα δεν είναι Θεός. Αυτό δεν είναι ένα κάλεσμα για σωματικό ασκητισμό ή στέρηση του εαυτού μας, αλλά μάλλον μια ψυχολογική και πνευματική απαλλαγή από προσκολλήσεις, παρανοήσεις και εγωιστικές αναζητήσεις. Είναι μέσω αυτής της απάρνησης που δημιουργούμε χώρο για να εκδηλωθεί το θείο και να αναγνωρίσουμε αυτή την εκδήλωση.

Το ίσιο μονοπάτι της αρετής

Η θεωρία τονίζει τη σημασία της «Ευθείας Οδού της Αρετής» ως οδηγού για να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη θεία αλήθεια. Αυτός ο δρόμος απαιτεί ηθική ακεραιότητα, ταπεινοφροσύνη και δέσμευση στην αλήθεια. Όσοι παρεκκλίνουν από αυτό το μονοπάτι, εκτιμώντας τις χαράδρες του λάθους, λέγεται ότι παραπλανούνται από τις δικές τους λανθασμένες αντιλήψεις και προσκολλήσεις.

Η ψευδαίσθηση της λύτρωσης

Η Θεωρία της Απουσίας αμφισβητεί τις παραδοσιακές έννοιες της πτώσης και της λύτρωσης. Προτείνει ότι αυτές οι έννοιες είναι εφευρέσεις του ανθρώπινου μυαλού, που χρησιμοποιούνται για να κατανοήσουν τις εμπειρίες και τις πράξεις μας. Αντίθετα, υποδηλώνει ότι υπάρχει μόνο η ύπαρξη και η ελευθερία μέσα σε αυτήν. Αυτή η ελευθερία μας επιτρέπει είτε να παραμείνουμε μπλεγμένοι στις ψευδαισθήσεις μας είτε να αναγνωρίσουμε τη θεϊκή ουσία που βρίσκεται κάτω από κάθε πραγματικότητα.

.

Συμπερασματικά, η Θεωρία της Απουσίας της Θείας Ουσίας προτείνει μια μυστικιστική κατανόηση του Θεού που τονίζει την άφατη φύση του θείου, τη σημασία της ηθικής αρετής και τη μεταμορφωτική δύναμη της απάρνησης. Μας ενθαρρύνει να μην αναζητήσουμε τον Θεό, αλλά να ανοίξουμε το δρόμο για την αναγνώριση του θείου σε όλα τα πράγματα, συνειδητοποιώντας έτσι την εγγενή μας ενότητα με τη θεία ουσία.

...

Εδώ είναι μερικές πνευματικές ιδέες γύρω από την αληθινή ουσία του Θεού:

• Ενότητα - Η βαθύτερη ουσία του Θεού είναι η ενότητα και η μοναδικότητα. Όλη η δημιουργία πηγάζει από αυτή τη μοναδική θεϊκή πηγή. Ο χωρισμός είναι μια ψευδαίσθηση.

• Αγάπη - Στον πυρήνα του θεϊκού είναι η απεριόριστη, άνευ όρων αγάπη για όλη τη δημιουργία. Η αγάπη είναι η υψηλότερη δόνηση και ουσία του θείου.

• Είναι - Αντί να αναζητούμε τον Θεό μέσω πράξεων ή σκέψεων, η αληθινή ουσία βρίσκεται απλώς στο Είναι. Η απλή ύπαρξη στην παρούσα στιγμή μας συνδέει με το θείο.

• Κενότητα - Η απόλυτη θεϊκή ουσία είναι το κενό. Είναι το κενό από το οποίο προκύπτουν όλες οι μορφές. Ο Θεός βιώνεται μέσω της αφαίρεσης μορφών και εννοιών.

• Ελευθερία - Η αληθινή θεϊκή ουσία είναι η απόλυτη ελευθερία και η απελευθέρωση από τους περιορισμούς της μορφής, του εγώ και της δυαδικότητας. Η σύνδεση με το θείο μας απελευθερώνει από τις ψευδαισθήσεις.

• Παρουσία - η βαθύτερη φύση του Θεού είναι απλώς η παρουσία - μια παντοδύναμη δύναμη που ζωντανεύει και συνδέει όλα τα όντα. Βιώνουμε τον Θεό μέσω της επίγνωσης αυτής της θεϊκής παρουσίας.

• Ειρήνη - Η ουσία του Θεού είναι η εσωτερική ειρήνη που υπερβαίνει κάθε σκέψη, επιθυμία και δραστηριότητες του νου. Η σύνδεση σε αυτό το ακίνητο σημείο μέσα φέρνει βαθιά γαλήνη.

.

Αυτές είναι μόνο μερικές πνευματικές ιδέες γύρω από το ποια μπορεί να είναι η αληθινή ουσία του Θεού. Τελικά, είναι πέρα από όλα τα ονόματα, τις μορφές και τις έννοιες. Η θεϊκή ουσία μπορεί να βιωθεί άμεσα μόνο με την αφαίρεση του νου και το άνοιγμα της καρδιάς.

...

Ιδέες και Συμβουλές

1. Ο Θεός είναι μέσα. Ο Θεός υπάρχει σε όλα τα πράγματα και κατοικεί μέσα στον καθένα μας. Για να βρούμε τον Θεό, πρέπει να κοιτάξουμε προς τα μέσα. Η εξωτερική αναζήτηση είναι μάταιη.

2. Η απάρνηση ελευθερώνει. Μόνο αφήνοντας τις επιθυμίες, τις προσκολλήσεις και το εγώ μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι να συνειδητοποιήσουμε την εγγενή ένωσή μας με το θείο. Η απάρνηση ανοίγει τον δρόμο προς τη φώτιση.

3. Η πνευματική φώτιση είναι αβίαστη. Η αληθινή φώτιση έρχεται φυσικά μέσω της παράδοσης και της χάρης, όχι μέσω του αγώνα και της προσπάθειας. Όταν χαλαρώνουμε στην ύπαρξη, η συνειδητοποίηση ξημερώνει.

4. Η δυαδικότητα είναι ψευδαίσθηση. Η διάκριση μεταξύ υψηλών και χαμηλών, κοντινών και μακρινών, σημαντικών και ασήμαντων είναι νοητικές κατασκευές. Η πραγματικότητα είναι μη δυαδική - ένα αλληλένδετο σύνολο.

5. Ο Θεός είναι απουσία και παρουσία. Ο Θεός κατοικεί σε όλα όσα υπάρχουν αλλά και υπερβαίνει την εκδήλωση. Η απόλυτη θεϊκή ουσία είναι πέρα από τη δυαδικότητα - τόσο έμφυτη μέσα στη δημιουργία όσο και υπερβατική πέρα από τη μορφή.

6. Δραστηριότητα στην ελευθερία. Μόλις απελευθερωθούν, οι φωτισμένοι ζουν ελεύθερα μέσα στον κόσμο της δραστηριότητας αλλά αποκομμένοι από τις επιθυμίες και τα αποτελέσματα. Ενεργούν αυθόρμητα από την πραγματική τους φύση.

7. Όλα τα μονοπάτια οδηγούν στο σπίτι. Πολλοί αναζητούν την αλήθεια μέσα από διαφορετικές παραδόσεις και διδασκαλίες, αλλά ο στόχος είναι ο ίδιος - συνειδητοποίηση της ενότητάς μας με το θείο. Η μορφή του μονοπατιού έχει μικρή σημασία.

...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning

14. The Flame of True Learning

 

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

 

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

 

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

 

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

 

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

 

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

 

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

 

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

 

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

 

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

 

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

 

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

 

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

 

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

 

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

 

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

 

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

 

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

 

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~