Esoterism Academy: FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 2

Sunday, June 11, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 2

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2. Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

2. Alertness during the perception of the external world

(Wakefulness or Live Perception of the world and " false perception " of thought)

When we are alert (awake, active in the outside world) there is a constant two-way communication with the outside world. We perceive, our existence within the environment, the environment, and we react to the situations that enter our field of awareness. This Function of Perception is carried out by the Intellect with the help of the senses and consists of an internalization of the happenings in the external world, in a symbolic representation in the intellect, in an "understanding" of things. We conceive, we comprehend, we understand. Of course there needs to be primary information through the senses to achieve perception, but Perception as a phenomenon is a purely internal mental process.

Perception as a mental process is true when it depicts (in the mental field) exactly what is happening, at the moment it is happening. That is, it is real when it takes place in the absolute present, the Flowing Moment, and with the immediately existing data and without being altered by other factors (i.e. additional processing that we call "thought", or memories). In other words, Perception is a Live Process and only when it is Live (and not "loaded" with additives) does it reveal what it is, what is happening.

When Perception is Alive, i.e. manifested in the absolute present and with the real elements, it is a pure function that operates in a unified field of awareness that embraces everything: We perceive what is happening, in this moment, nothing else. It is precisely the “distortion” of Perception (the addition of “thought”, memory, i.e. “processing”) that creates the “splitting of the field”, duality, etc. It is precisely the “thought” that creates fossilized perceptions, ego, separation, duality, etc. We will see how and why this happens.

In the course of his long evolution man has learned and is teaching the new generations to "automate" the operation of Perception. For many reasons, survival, energy conservation, better energy and activity management, etc. "Automation" is good and useful, but to the point where we retain "control", otherwise it "sleeps" us, makes us "automatic", "standing sleepers". Thus, man (during the process of "automation") makes stable images of things, the environment, things, etc. He makes a stable image of himself (based on his "connection" with the body, on his dependence on body, his survival in the external world, etc.) and separates him from the environment, so that he can act better, etc. So, when man says that he is alert, that he perceives, he is actually working through the automated system that he has built, through ready-made mental patterns and operates automatically observing only any changes in the environment, and only those that interest him. He is completely immersed in his "personal" world.

If man is Aware that all these mental patterns (the "world", the ego, duality, and all the rest) are artificial constructions of "thought", he can use them "conventionally" without confusing Reality with all of them the artificial constructions of "thought". He lives Consciously using the "tools" of the intellect, and the senses, without being misled . But when he perceives all these mental constructs as realities then he perceives a false virtual reality. Where there are perceptions, constructs of "thought" people see substances, "real" objects.

And while in reality We Live within a Universal Energy Field, Manifesting in various dimensions (worlds) always remaining Unified, we, as beings, make separations, isolate the Energy in "nodal points" (creating a "special presence") and behave as if the perception of duality is the real world. Where Everything Is Related, and Inside and Outside is an artificial separation, we see separate states of being, separate entities, interacting , etc..

Being within this constructed perception, man lives within duality, in separation. What man experiences, everyday experience, is determined by three distinct (for human perception) terms: the Subject, the action of perception, the objects.

As this perception is a false, artificial construction of “thought”, man (within the religious tradition) has used practices, techniques, to transcend duality, the fallacy of “thought”. Meditation (at the level of duality) is (the Subject's) "concentration" on an object, the deepening of the process, to arrive at the "new perception" of the object as a living becoming, now (to cease to be an automated mental fossil). Samadhi achieved (when achieved) leads precisely to the liberation of the mind function from "thought" (which rests on immediate perception), from mental impressions, mental constants, and reveals to us a true all-living world flowing in the moment, at any moment. This is the One Reality.

If we are careful we will notice that during meditation awareness (attention, the center of gravity of consciousness) "shifts" from the object to the process of perception (during the deepening of our attention) and leads to an expanded perception of our presence which includes the object. We are "one" with the object. There is no separation. This is the Unified Field Experience.

The Practice of Concentration Meditation therefore leads to True Alertness during the process of perceiving the external world. The perception of what is happening, here, now, leads to the Perception of a Unified Field of Awareness, where there are no subject-object divisions, duality, leads to a Fully Unified Field of Existence.

Certainly, what we achieve occurs at the level of perception of the external world. And this is the First Stage, of the Three Stages of Concentration Meditation. And this Alertness that we conquer is the First External Samadhi. It is the liberation of perception of the external world from "thought".

The “Process” must be “repeated” on a more inner level, an inner level, the level of the intellect, as we shall see below, to rid the intellect of “thought”.

And even deeper, at the innermost level, Consciousness should be freed from "false memory".

This way that we have described is the Indirect Way to reach Awakening. It considers the Subject as a "true" point, the subject-object separation, and tries, through technique, to overcome duality.

There is a more Direct Way to Reach Alertness, the Unified Field of Perception, where there is no subject-object, observer-observed but only Observation.

To Observe With Full Attention, meaning Maximum Energy, Without Effort (which would mean "thought") what is happening: To See that the observer, the subject, the ego, is but a construct of "thought", as it is all the other things "we think about". The construction of a separate self, the adoption of this perception, the adoption of duality, and the distinction from things, is a false construction. Seeing it, Understanding what it means to fabricate it, what it means to want to save something fake, we just let go of all that nonsense. There is no real self to save, only our "imagination" exists. Just Observing. There is Just Observation. The observer has disappeared. The Field of Awareness Is Unified.

Consciousness is Alive and only informs us of what exists, what is happening in the moment it flows. We live in the Absolute Present, in Real Time.

Achieving Alertness at this level, which includes all three stages of Concentration Meditation, is Alertness to the Outer Field or the Perception of the Outer World as a Unified Field. There are also Deeper Fields of Experience, that of Impersonal Existence, and that of Full Reflection of the Real... And Beyond All These the Real.

GOES ON

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

(Ο Πραγματικός Διαλογισμός, Ενοποίηση της Ύπαρξης, Παρατήρηση χωρίς «παρατηρητή»)

(Από το ατομικό μυαλό στο μη διπλό μυαλό)

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

(Εγρήγορση ή Ζωντανή Αντίληψη του κόσμου και «ψευδής αντίληψη» της σκέψης)

Όταν είμαστε σε εγρήγορση (ξύπνιοι, ενεργοί στον έξω κόσμο) υπάρχει μια συνεχής αμφίδρομη επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε, την ύπαρξή μας μέσα στο περιβάλλον, το περιβάλλον, και αντιδρούμε στις καταστάσεις που μπαίνουν στο πεδίο συνειδητοποίησής μας. Αυτή η Λειτουργία της Αντίληψης πραγματοποιείται από τη Διάνοια με τη βοήθεια των αισθήσεων και συνίσταται σε μια εσωτερίκευση των γεγονότων στον εξωτερικό κόσμο, σε μια συμβολική αναπαράσταση στη νόηση, σε μια «κατανόηση» των πραγμάτων. Αντιλαμβανόμαστε, κατανοούμε, καταλαβαίνουμε. Φυσικά χρειάζεται να υπάρχουν πρωτογενείς πληροφορίες μέσω των αισθήσεων για να επιτευχθεί η αντίληψη, αλλά η αντίληψη ως φαινόμενο είναι μια καθαρά εσωτερική διανοητική διαδικασία.

Η αντίληψη ως νοητική διαδικασία είναι αληθινή όταν απεικονίζει (στο νοητικό πεδίο) αυτό ακριβώς που συμβαίνει, τη στιγμή που συμβαίνει. Είναι δηλαδή πραγματικό όταν λαμβάνει χώρα στο απόλυτο παρόν, τη Ρέουσα Στιγμή, και με τα άμεσα υπάρχοντα δεδομένα και χωρίς να αλλοιώνεται από άλλους παράγοντες (δηλαδή πρόσθετη επεξεργασία που λέμε «σκέψη», ή μνήμες). Με άλλα λόγια, η Αντίληψη είναι μια Ζωντανή Διαδικασία και μόνο όταν είναι Ζωντανή (και όχι «φορτωμένη» με πρόσθετα) αποκαλύπτει τι είναι, τι συμβαίνει.

Όταν η Αντίληψη είναι Ζωντανή, δηλαδή εκδηλώνεται στο απόλυτο παρόν και με τα πραγματικά στοιχεία, είναι μια καθαρή λειτουργία που λειτουργεί σε ένα ενιαίο πεδίο επίγνωσης που αγκαλιάζει τα πάντα: Αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει, αυτή τη στιγμή, τίποτα άλλο. Είναι ακριβώς η «στρέβλωση» της Αντίληψης (προσθήκη «σκέψης», μνήμης, δηλ. «επεξεργασία») που δημιουργεί τη «διάσπαση του πεδίου», τη δυαδικότητα κλπ. Είναι ακριβώς η «σκέψη» που δημιουργεί απολιθωμένες αντιλήψεις, εγώ, χωρισμός, δυαδικότητα κλπ. Θα δούμε πώς και γιατί συμβαίνει αυτό.

Στην πορεία της μακρόχρονης εξέλιξής του ο άνθρωπος έμαθε, και διδάσκει στις νέες γενιές να «αυτοματοποιούν» τη λειτουργία της Αντίληψης. Για πολλούς λόγους, επιβίωση, εξοικονόμηση ενέργειας, καλύτερη διαχείριση ενέργειας και δραστηριοτήτων κλπ. Ο "Αυτοματισμός" είναι καλός και χρήσιμος, αλλά σε σημείο που διατηρούμε τον "έλεγχο", αλλιώς μας "κοιμίζει", μας κάνει "αυτόματους", " όρθιους κοιμώμενους». Έτσι, ο άνθρωπος (κατά τη διαδικασία του «αυτοματισμού») κάνει σταθερές εικόνες των πραγμάτων, του περιβάλλοντος, των πραγμάτων κ.λπ. Φτιάχνει μια σταθερή εικόνα του εαυτού του (με βάση τη «σύνδεσή» του με το σώμα, την εξάρτησή του από το σώμα, επιβίωση στον εξωτερικό κόσμο κ.λπ.) και τον διαχωρίζει από το περιβάλλον, ώστε να μπορεί να ενεργεί καλύτερα κλπ. Έτσι, όταν ο άνθρωπος λέει ότι είναι σε εγρήγορση, ότι αντιλαμβάνεται, στην πραγματικότητα εργάζεται μέσω του αυτοματοποιημένου συστήματος που έχει χτίσει, μέσα από έτοιμα νοητικά μοτίβα και λειτουργεί αυτόματα παρατηρώντας μόνο τις όποιες αλλαγές στο περιβάλλον, και μόνο αυτές που τον ενδιαφέρουν. Είναι εντελώς βυθισμένος στον «προσωπικό» του κόσμο.

Αν ο άνθρωπος έχει επίγνωση ότι όλα αυτά τα νοητικά πρότυπα (ο «κόσμος», το εγώ, η δυαδικότητα και όλα τα υπόλοιπα) είναι τεχνητές κατασκευές «σκέψης», μπορεί να τα χρησιμοποιήσει «συμβατικά» χωρίς να συγχέει την Πραγματικότητα με όλες τις τεχνητές κατασκευές της «σκέψης». Ζει Συνειδητά χρησιμοποιώντας τα «εργαλεία» της νόησης, και τις αισθήσεις, χωρίς να παραπλανηθεί. Όταν όμως αντιλαμβάνεται όλα αυτά τα νοητικά κατασκευάσματα ως πραγματικότητες τότε αντιλαμβάνεται μια ψεύτικη εικονική πραγματικότητα. Όπου υπάρχουν αντιλήψεις, κατασκευές «σκέψης» οι άνθρωποι βλέπουν ουσίες, «πραγματικά» αντικείμενα.

Και ενώ στην πραγματικότητα Ζούμε μέσα σε ένα Συμπαντικό Ενεργειακό Πεδίο, που εκδηλώνεται σε διάφορες διαστάσεις (κόσμους) παραμένοντας πάντα Ενωμένοι, εμείς ως όντα κάνουμε διαχωρισμούς, απομονώνουμε την Ενέργεια σε «κομβικά σημεία» (δημιουργώντας μια «ειδική παρουσία») και συμπεριφερόμαστε ως αν η αντίληψη της δυαδικότητας είναι ο πραγματικός κόσμος. Όπου όλα σχετίζονται, και το μέσα και το έξω είναι ένας τεχνητός διαχωρισμός, βλέπουμε ξεχωριστές καταστάσεις ύπαρξης, ξεχωριστές οντότητες, αλληλεπίδραση κ.λπ.

Όντας μέσα σε αυτήν την κατασκευασμένη αντίληψη, ο άνθρωπος ζει μέσα στη δυαδικότητα, στον χωρισμό. Το τι βιώνει ο άνθρωπος, η καθημερινή εμπειρία, καθορίζεται από τρεις διακριτούς (για την ανθρώπινη αντίληψη) όρους: το Υποκείμενο, η δράση της αντίληψης, τα αντικείμενα.

Καθώς αυτή η αντίληψη είναι μια ψευδής, τεχνητή κατασκευή της «σκέψης», ο άνθρωπος (μέσα στη θρησκευτική παράδοση) έχει χρησιμοποιήσει πρακτικές, τεχνικές, για να υπερβεί τη δυαδικότητα, την πλάνη της «σκέψης». Ο διαλογισμός (στο επίπεδο της δυαδικότητας) είναι η «συγκέντρωση» (του Υποκειμένου) σε ένα αντικείμενο, η εμβάθυνση της διαδικασίας, για να φτάσει στη «νέα αντίληψη» του αντικειμένου ως ζωντανό γίγνεσθαι, τώρα, (να πάψει να είναι αυτοματοποιημένο διανοητικό απολίθωμα). Το Samadhi που επιτυγχάνεται (όταν επιτυγχάνεται) οδηγεί ακριβώς στην απελευθέρωση της λειτουργίας του νου από τη «σκέψη» (η οποία βασίζεται στην άμεση αντίληψη), από νοητικές εντυπώσεις, νοητικές σταθερές και μας αποκαλύπτει έναν αληθινό ολοζώντανο κόσμο που ρέει τη στιγμή, στο οποιαδήποτε στιγμή. Αυτή είναι η Μία Πραγματικότητα.

Αν προσέξουμε θα παρατηρήσουμε ότι, κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, η επίγνωση (προσοχή, το κέντρο βάρους της συνείδησης) «μετατοπίζεται» από το αντικείμενο στη διαδικασία της αντίληψης (κατά την εμβάθυνση της προσοχής μας) και οδηγεί σε μια διευρυμένη αντίληψη της παρουσίας μας η οποία περιλαμβάνει το αντικείμενο. Είμαστε «ένα» με το αντικείμενο. Δεν υπάρχει χωρισμός. Αυτή είναι η Εμπειρία του Ενοποιημένου Πεδίου.

Επομένως, η πρακτική του διαλογισμού συγκέντρωσης οδηγεί σε αληθινή εγρήγορση κατά τη διαδικασία αντίληψης του εξωτερικού κόσμου. Η αντίληψη αυτού που συμβαίνει, εδώ, τώρα, οδηγεί στην Αντίληψη ενός Ενιαίου Πεδίου Επίγνωσης, όπου δεν υπάρχουν διαχωρισμοί υποκειμένου-αντικειμένου, δυαδικότητα, οδηγεί σε ένα Πλήρως Ενοποιημένο Πεδίο Ύπαρξης.

Σίγουρα, αυτό που πετυχαίνουμε συμβαίνει στο επίπεδο της αντίληψης του εξωτερικού κόσμου. Και αυτό είναι το Πρώτο Στάδιο, των Τριών Σταδίων του Διαλογισμού Συγκέντρωσης. Και αυτή η εγρήγορση που κατακτάμε είναι το Πρώτο Εξωτερικό Σαμάντι. Είναι η απελευθέρωση της αντίληψης του εξωτερικού κόσμου από τη «σκέψη».

Η «Διαδικασία» πρέπει να «επαναληφθεί» σε ένα πιο εσωτερικό επίπεδο, σε ένα εσωτερικό επίπεδο, στο επίπεδο της νόησης, όπως θα δούμε παρακάτω, για να απαλλαγεί η διάνοια από τη «σκέψη».

Και ακόμα πιο βαθιά, στο πιο εσώτερο επίπεδο, η Συνείδηση θα πρέπει να απελευθερωθεί από την «ψευδή μνήμη».

Αυτός ο τρόπος που περιγράψαμε είναι ο Έμμεσος Τρόπος για να φτάσουμε στην Αφύπνιση. Θεωρεί το Υποκείμενο ως «αληθινό» σημείο, τον διαχωρισμό υποκειμένου-αντικειμένου, και προσπαθεί, μέσω της τεχνικής, να ξεπεράσει τη δυαδικότητα.

Υπάρχει ένας πιο άμεσος τρόπος για να φτάσετε στην εγρήγορση, το Ενιαίο Πεδίο Αντίληψης, όπου δεν υπάρχει υποκείμενο-αντικείμενο, παρατηρούμενος-παρατηρητής αλλά μόνο Παρατήρηση.

Να Παρατηρείς με πλήρη προσοχή, που σημαίνει Μέγιστη Ενέργεια, Χωρίς Προσπάθεια (που θα σήμαινε «σκέψη») τι συμβαίνει: Να δεις ότι ο παρατηρητής, το υποκείμενο, το εγώ, δεν είναι παρά ένα κατασκεύασμα της «σκέψης», καθώς είναι όλο το άλλα πράγματα «σκεπτόμαστε». Η κατασκευή ενός ξεχωριστού εαυτού, η υιοθέτηση αυτής της αντίληψης, η υιοθέτηση της δυαδικότητας και η διάκριση από τα πράγματα, είναι μια ψεύτικη κατασκευή. Βλέποντάς το, καταλαβαίνοντας τι σημαίνει να το κατασκευάζεις, τι σημαίνει να θέλεις να σώσεις κάτι ψεύτικο, απλώς αφήσαμε όλη αυτή την ανοησία. Δεν υπάρχει πραγματικός εαυτός για να σώσουμε, μόνο η «φαντασία» μας υπάρχει. Απλώς παρατηρώντας. Υπάρχει απλά Παρατήρηση. Ο παρατηρητής εξαφανίστηκε. Το πεδίο της επίγνωσης είναι ενοποιημένο.

Η συνείδηση είναι Ζωντανή και μας πληροφορεί μόνο για το τι υπάρχει, τι συμβαίνει τη στιγμή που ρέει. Ζούμε στο Απόλυτο Παρόν, σε πραγματικό χρόνο.

Η επίτευξη εγρήγορσης σε αυτό το επίπεδο, που περιλαμβάνει και τα τρία στάδια του διαλογισμού συγκέντρωσης, είναι η εγρήγορση στο εξωτερικό πεδίο ή η αντίληψη του εξωτερικού κόσμου ως ενοποιημένου πεδίου. Υπάρχουν επίσης Βαθύτερα Πεδία Εμπειρίας, αυτό της Απρόσωπης Ύπαρξης, και αυτό της Πλήρους Αντανάκλασης του Πραγματικού... Και Πέρα από Όλα Αυτά το Πραγματικό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη - Δυαδική Επίγνωση

…..

The Path of Introverted Mysticism: A Journey to Consciousness Without Content

Introduction

Introverted Mysticism, often referred to as mysticism of the self, is an esoteric journey that invites practitioners to transcend the familiar confines of thought, memory, and sensory experience. Rooted deeply in both Eastern and Western mystical traditions, this form of mysticism emphasizes the direct, non-conceptual experience of consciousness itself. Unlike other mystical paths that may engage with divine entities or cosmological visions, introverted mysticism seeks the ultimate reality within the self, a state of pure awareness untainted by external impressions.

The Essence of Consciousness Without Content

At the heart of introverted mysticism lies the concept of consciousness without content. This denotes a state of pure awareness devoid of the usual cognitive and sensory imprints. In such a state, the mind is not engaged with thoughts, memories, or sensory stimuli. Instead, it exists in a profound stillness, an undisturbed presence that is both deeply personal and universally accessible.

The experiences in this state are often ineffable, defying conventional language and conceptual frameworks. Descriptions fall short, as they cannot encapsulate the richness and profundity of the experience. Yet, those who have touched this state of being often report a profound sense of unity and interconnectedness, an experience of being at one with the universe.

Historical and Philosophical Foundations

Introverted mysticism finds its philosophical underpinnings in various Eastern traditions such as Advaita Vedanta and Zen Buddhism, as well as in certain Western mystical traditions. In Advaita Vedanta, the self (Atman) is viewed as identical with the ultimate reality (Brahman), and the practice of self-inquiry (Atma Vichara) is employed to realize this truth. The famous Indian sage Ramana Maharshi advocated for this method, urging seekers to constantly inquire, "Who am I?" until all conceptual identities dissolve, revealing the pure self.

Zen Buddhism, on the other hand, emphasizes direct experience through practices such as Zazen (seated meditation). Zen masters often use Koans, paradoxical questions or statements, to break the logical mind and push practitioners into experiencing reality directly. This direct, non-conceptual approach is designed to strip away the layers of thought and bring one into direct contact with pure awareness.

Western mysticism also holds threads of introverted mysticism, particularly within the works of mystics like Meister Eckhart and St. John of the Cross. Eckhart’s notion of "Gelassenheit" (releasement or letting go) echoes the surrender necessary to experience consciousness without content. St. John’s concept of the "Dark Night of the Soul" describes the stripping away of sensory and conceptual distractions, leading to a direct encounter with the divine.

Practices and Techniques

The journey into introverted mysticism often begins with practices aimed at quieting the mind and turning attention inward. Here are some common techniques:

Meditation: This is perhaps the most universal practice. Forms of meditation like Zazen, Vipassana, and transcendental meditation focus on observing the mind and gradually reducing the influence of thoughts and sensory input.

Self-Inquiry: Popularized by Ramana Maharshi, this involves persistently questioning the nature of the self. By asking "Who am I?" and rejecting all answers that arise from the mind, practitioners can potentially experience the pure self.

Breathwork: Techniques such as Pranayama in yoga emphasize control and awareness of the breath. By focusing on the breath, practitioners can quiet the mind and facilitate an inward journey.

Mantra Repetition: Repeating a mantra can help focus the mind and reduce the chatter of thoughts. The repetition of sacred sounds like "Om" in Hinduism or "Namu Myoho Renge Kyo" in Nichiren Buddhism aids in centering the practitioner’s awareness.

Contemplation: Engaging in deep, focused contemplation on a single question or concept can help strip away superficial thoughts and lead to deeper insights into the nature of consciousness.

Experiences and Insights

The ultimate goal of introverted mysticism is to experience the true nature of the self, often described as an experience of oneness with the universe or a sense of transcendence beyond the individual ego. These experiences, while deeply personal, share common themes across different traditions:

Unity and Interconnectedness: A profound sense of being one with all that exists. This is often accompanied by feelings of love and compassion for all beings.

Timelessness and Spacelessness: Experiences of pure consciousness often transcend conventional notions of time and space. Practitioners report feeling as though they exist in an eternal present moment.

Ineffability: These experiences are challenging to articulate because they transcend ordinary language and conceptual frameworks.

Transcendence of the Ego: A dissolution of the individual self, leading to a direct encounter with the fundamental nature of reality.

Impact on Daily Life

The impact of such mystical experiences extends beyond the moments of meditation or contemplation. Practitioners often report a lasting transformation in their perception of life and their interactions with the world:

Increased Compassion and Empathy: A deep sense of interconnectedness fosters greater compassion and empathy towards others.

Inner Peace and Stability: The ability to remain centered and calm even amidst life’s challenges is a common outcome.

Heightened Awareness and Presence: Living in the present moment becomes more natural, leading to a more mindful and engaged approach to life.

Spiritual Fulfillment: A sense of having touched the ultimate truth brings profound spiritual fulfillment and contentment.

Challenges and Considerations

The path of introverted mysticism is not without its challenges. The process of turning inward and confronting the mind can bring up deep-seated fears, attachments, and unresolved emotions. Practitioners may also experience periods of doubt and confusion, particularly when they confront the limitations of language and conceptual thought.

Furthermore, the ineffable nature of these experiences can make them difficult to integrate into daily life. Practitioners may struggle to communicate their experiences to others or find themselves misunderstood by those who have not had similar experiences.

Conclusion

Introverted mysticism offers a profound and transformative journey into the depths of consciousness. By turning away from external distractions and engaging in practices that quiet the mind, practitioners can experience a state of pure awareness, unbound by the limitations of thought and sensory experience. While the path can be challenging, the rewards of inner peace, compassion, and spiritual fulfillment make it a compelling pursuit for those seeking the ultimate truth within themselves.

As we continue to explore the mysteries of consciousness, introverted mysticism stands as a timeless reminder of the vast potential that lies within each of us. It invites us to look beyond the surface of our everyday experiences and discover the profound depths of our true nature. In doing so, we may find not only personal enlightenment but also a deeper connection to the universe and all beings within it.

...

Το Μονοπάτι του Εσωστρεφούς Μυστικισμού: Ένα ταξίδι στη Συνείδηση Χωρίς Περιεχόμενο

Εισαγωγή

Ο Εσωστρεφής Μυστικισμός, που συχνά αναφέρεται ως μυστικισμός του εαυτού, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καλεί τους ασκούμενους να ξεπεράσουν τα γνωστά όρια της σκέψης, της μνήμης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Βαθιά ριζωμένη τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις, αυτή η μορφή μυστικισμού δίνει έμφαση στην άμεση, μη εννοιολογική εμπειρία της ίδιας της συνείδησης. Σε αντίθεση με άλλα μυστικιστικά μονοπάτια που μπορεί να εμπλέκονται με θεϊκές οντότητες ή κοσμολογικά οράματα, ο εσωστρεφής μυστικισμός αναζητά την απόλυτη πραγματικότητα μέσα στον εαυτό του, μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης αμόλυντη από εξωτερικές εντυπώσεις.

Η Ουσία της Συνείδησης Χωρίς Περιεχόμενο

Στην καρδιά του εσωστρεφούς μυστικισμού βρίσκεται η έννοια της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Αυτό υποδηλώνει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης χωρίς τα συνηθισμένα γνωστικά και αισθητηριακά αποτυπώματα. Σε μια τέτοια κατάσταση, το μυαλό δεν εμπλέκεται με σκέψεις, αναμνήσεις ή αισθητηριακά ερεθίσματα. Αντίθετα, υπάρχει σε μια βαθιά ακινησία, μια αδιατάρακτη παρουσία που είναι τόσο βαθιά προσωπική όσο και καθολικά προσβάσιμη.

Οι εμπειρίες σε αυτή την κατάσταση είναι συχνά ανείπωτες, αψηφώντας τη συμβατική γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια. Οι περιγραφές υπολείπονται, καθώς δεν μπορούν να περιλάβουν τον πλούτο και το βάθος της εμπειρίας. Ωστόσο, όσοι έχουν αγγίξει αυτήν την κατάσταση της ύπαρξης συχνά αναφέρουν μια βαθιά αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης, μια εμπειρία να βρίσκονται σε ένα με το σύμπαν.

Ιστορικά και Φιλοσοφικά Θεμέλια

Ο εσωστρεφής μυστικισμός βρίσκει τα φιλοσοφικά του ερείσματα σε διάφορες ανατολικές παραδόσεις όπως η Advaita Vedanta και ο Ζεν Βουδισμός, καθώς και σε ορισμένες δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις. Στην Advaita Vedanta, ο εαυτός (Άτμαν) θεωρείται ταυτόσημος με την απόλυτη πραγματικότητα (Μπράχμαν), και η πρακτική της αυτοδιερεύνησης (Άτμα Βιχάρα) χρησιμοποιείται για να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο διάσημος Ινδός σοφός Ramana Maharshi υποστήριξε αυτή τη μέθοδο, παροτρύνοντας τους αναζητητές να αναρωτιούνται συνεχώς, "Ποιος είμαι εγώ;" μέχρι να διαλυθούν όλες οι εννοιολογικές ταυτότητες, αποκαλύπτοντας τον αγνό εαυτό.

Ο Βουδισμός Ζεν, από την άλλη πλευρά, δίνει έμφαση στην άμεση εμπειρία μέσω πρακτικών όπως το Ζαζέν (καθιστός διαλογισμός). Οι δάσκαλοι του Ζεν συχνά χρησιμοποιούν Koans, παράδοξες ερωτήσεις ή δηλώσεις, για να σπάσουν το λογικό μυαλό και να ωθήσουν τους ασκούμενους να βιώσουν απευθείας την πραγματικότητα. Αυτή η άμεση, μη εννοιολογική προσέγγιση έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει τα στρώματα της σκέψης και να φέρει κάποιον σε άμεση επαφή με την καθαρή επίγνωση.

Ο δυτικός μυστικισμός έχει επίσης νήματα εσωστρεφούς μυστικισμού, ιδιαίτερα στα έργα μυστικιστών όπως ο Μάιστερ Έκχαρτ και ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού. Η έννοια του Eckhart για το "Gelasenheit" (απελευθέρωση ή εγκατάλειψη) απηχεί την παράδοση που είναι απαραίτητη για την εμπειρία της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Η έννοια του St. John για τη «Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής» περιγράφει την απογύμνωση των αισθητηριακών και εννοιολογικών περισπασμών, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με το θείο.

Πρακτικές και Τεχνικές

Το ταξίδι στον εσωστρεφή μυστικισμό ξεκινά συχνά με πρακτικές που στοχεύουν στο να ηρεμήσουν το μυαλό και να στρέψουν την προσοχή προς τα μέσα. Ακολουθούν μερικές κοινές τεχνικές:

Διαλογισμός: Αυτή είναι ίσως η πιο καθολική πρακτική. Μορφές διαλογισμού όπως το Zazen, η Vipassana και ο υπερβατικός διαλογισμός επικεντρώνονται στην παρατήρηση του νου και στη σταδιακή μείωση της επιρροής των σκέψεων και των αισθητηριακών εισροών.

Αυτοδιερεύνηση: Δημοφιλές από τον Ramana Maharshi, αυτό περιλαμβάνει επίμονη αμφισβήτηση της φύσης του εαυτού. Ρωτώντας "Ποιος είμαι;" Και απορρίπτοντας όλες τις απαντήσεις που προκύπτουν από το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν δυνητικά να βιώσουν τον αγνό εαυτό.

Αναπνοή: Τεχνικές όπως το Pranayama στη γιόγκα τονίζουν τον έλεγχο και την επίγνωση της αναπνοής. Εστιάζοντας στην αναπνοή, οι ασκούμενοι μπορούν να ηρεμήσουν το μυαλό και να διευκολύνουν ένα ταξίδι προς τα μέσα.

Επανάληψη μάντρα: Η επανάληψη ενός μάντρα μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση του μυαλού και στη μείωση της φλυαρίας των σκέψεων. Η επανάληψη ιερών ήχων όπως "Om" στον Ινδουισμό ή "Namu Myoho Renge Kyo" στον Βουδισμό Nichiren βοηθά στο να επικεντρωθεί η επίγνωση του ασκούμενου.

Συλλογισμός: Η εμπλοκή σε βαθύ, εστιασμένο στοχασμό σε μια μεμονωμένη ερώτηση ή έννοια μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των επιφανειακών σκέψεων και να οδηγήσει σε βαθύτερες γνώσεις για τη φύση της συνείδησης.

Εμπειρίες και ιδέες

Ο απώτερος στόχος του εσωστρεφούς μυστικισμού είναι να βιώσει την αληθινή φύση του εαυτού, που συχνά περιγράφεται ως εμπειρία ενότητας με το σύμπαν ή μια αίσθηση υπέρβασης πέρα από το ατομικό εγώ. Αυτές οι εμπειρίες, αν και είναι βαθιά προσωπικές, μοιράζονται κοινά θέματα σε διαφορετικές παραδόσεις:

Ενότητα και διασύνδεση: Μια βαθιά αίσθηση του να είσαι ένα με όλα όσα υπάρχουν. Αυτό συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για όλα τα όντα.

Διαχρονικότητα και Διαστημικότητα: Οι εμπειρίες της καθαρής συνείδησης συχνά υπερβαίνουν τις συμβατικές έννοιες του χρόνου και του χώρου. Οι ασκούμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να υπάρχουν σε μια αιώνια παρούσα στιγμή.

Ανέκφραστο: Αυτές οι εμπειρίες είναι δύσκολο να διατυπωθούν επειδή υπερβαίνουν τη συνηθισμένη γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια.

Υπέρβαση του Εγώ: Διάλυση του ατομικού εαυτού, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με τη θεμελιώδη φύση της πραγματικότητας.

Επιπτώσεις στην Καθημερινή Ζωή

Ο αντίκτυπος τέτοιων μυστικιστικών εμπειριών εκτείνεται πέρα από τις στιγμές του διαλογισμού ή του στοχασμού. Οι ασκούμενοι συχνά αναφέρουν μια διαρκή μεταμόρφωση στην αντίληψή τους για τη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο:

Αυξημένη συμπόνια και ενσυναίσθηση: Μια βαθιά αίσθηση διασύνδεσης καλλιεργεί μεγαλύτερη συμπόνια και ενσυναίσθηση προς τους άλλους.

Εσωτερική Ειρήνη και Σταθερότητα: Η ικανότητα να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και ήρεμοι ακόμα και ανάμεσα στις προκλήσεις της ζωής είναι ένα κοινό αποτέλεσμα.

Αυξημένη Επίγνωση και Παρουσία: Η ζωή στην παρούσα στιγμή γίνεται πιο φυσικό, οδηγώντας σε μια πιο προσεκτική και αφοσιωμένη προσέγγιση στη ζωή.

Πνευματική Εκπλήρωση: Η αίσθηση ότι αγγίξατε την απόλυτη αλήθεια φέρνει βαθιά πνευματική εκπλήρωση και ικανοποίηση.

Προκλήσεις και προβληματισμοί

Ο δρόμος του εσωστρεφούς μυστικισμού δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η διαδικασία της στροφής προς τα μέσα και της αντιμετώπισης του νου μπορεί να προκαλέσει βαθιά ριζωμένους φόβους, προσκολλήσεις και άλυτα συναισθήματα. Οι ασκούμενοι μπορεί επίσης να βιώσουν περιόδους αμφιβολίας και σύγχυσης, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς της γλώσσας και της εννοιολογικής σκέψης.

Επιπλέον, η άφατη φύση αυτών των εμπειριών μπορεί να κάνει δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή. Οι ασκούμενοι μπορεί να δυσκολεύονται να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους σε άλλους ή να βρεθούν παρεξηγημένοι από εκείνους που δεν είχαν παρόμοιες εμπειρίες.

Συμπέρασμα

Ο εσωστρεφής μυστικισμός προσφέρει ένα βαθύ και μεταμορφωτικό ταξίδι στα βάθη της συνείδησης. Απομακρυνόμενοι από εξωτερικούς περισπασμούς και συμμετέχοντας σε πρακτικές που ηρεμούν το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν να βιώσουν μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, αδέσμευτη από τους περιορισμούς της σκέψης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Ενώ το μονοπάτι μπορεί να είναι δύσκολο, οι ανταμοιβές της εσωτερικής ειρήνης, της συμπόνιας και της πνευματικής ολοκλήρωσης το καθιστούν επιτακτική αναζήτηση για όσους αναζητούν την απόλυτη αλήθεια μέσα τους.

Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήρια της συνείδησης, ο εσωστρεφής μυστικισμός στέκεται ως μια διαχρονική υπενθύμιση του τεράστιου δυναμικού που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από την επιφάνεια των καθημερινών μας εμπειριών και να ανακαλύψουμε τα απύθμενα βάθη της αληθινής μας φύσης. Κάνοντας αυτό, μπορεί να βρούμε όχι μόνο προσωπική φώτιση αλλά και μια βαθύτερη σύνδεση με το σύμπαν και όλα τα όντα μέσα σε αυτό.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, June 11, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 2

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright