The “Formed” Man
(How Man is "Formed" by Nature,
Society, life)
1.
The Coming of Man into the World
2.
Man in life
3.
Time orientations
4.
Our choices
5.
The Responsibility of Man
…..
1.
The Coming of Man into the World
Previous
Summary: Man, What We Really Are, Is Real Man, Living Man, Existing Here, Now,
in Real Time: The Simple Spontaneous Unadulterated Pure Presence…not what we
think, what we feel, what we feel, the body, or anything else... This Presence
Is The Only One There Is. There is Only This One Presence, it has no Qualities,
Limits, Limitations... It is Unlimited, It is limited, depending on
"how" we see... This Presence Creates the Objective Worlds and This
Presence Tends to the Worlds (It is the One Presence that Works both in the
Objective and the Subjective Field). From This Presence, We Emerge and it is we
ourselves who "create" the perception of self, we confine ourselves
within the perception of a separate existence... There is One Presence... There
is no Buddha, Jesus, me, you, everyone... all separations and "identities”
are artificial constructs of perception... And because we have already made
these separations in the Higher Worlds, we come here on Earth as separate
entities within one body.
The
True Essence, the Presence (that We Are), comes here, "in the place where
the body is"... It is Out of the body and in the body. It does not
"incarnate", but "penetrates" the body, is aware of the
body, knows what is happening everywhere inside the body, and through the body
outside in the world. By transferring the Attention to the lower functions,
Perception, thought, feeling, body, it "learns" to work through the
body, through the particular functions, in the corresponding functional areas,
in the corresponding "centers". It is forgotten, enclosed, absorbed,
lost in functions and in the world.
See
how it "happened" to you (I already did), how it happens to a child
coming into the world. In the beginning, the child has a vague perception of the
unity of everything within which he distinguishes "things". The child
is aware that it is here, that it really is here, it stretches out its hands,
touches things, tries them... And when needs arise, because it
"feels" unpleasant but is unable to satisfy its needs, it cries,
sounds the alarm... What if once the needs are met, it returns to the calm
contemplation of things... At three or four years, however, perception begins
to concretize its existence, to attribute properties, characteristics... The
first property is "I am separate", different from the environment...
"I am me » towards the world. The mental core begins to be built, which of
course will not remain a simple ego - the person, the specific person - but
will be "enriched" with a multitude of qualities, experiences,
beliefs...
At
the beginning-beginning of the course of the formation of the ego, man begins
to accumulate qualities, experiences-knowledge, memories, and slowly builds a
system of thought... always within an environment, and with the guidance of the
environment... Through this system of thought, the child empathizes, gives
values, disvalues to things, takes a position towards them, orients itself, and
channels all this into actions.
But
the child does not grow up, as we have already said, free in nature ... it is
guided by the society into which it is born ... even Mowgli of the fairy
tale of our childhood (from the book "The Jungle Book", by Kipling),
the child of the jungle, it had his brothers the wolves, Baloo the bear,
Bagheera the panther, to "teach" him things... Man in society is not
free to choose his knowledge, his beliefs, his way of life. He is
"educated" according to society's standards. "He is
socialized," they say... He is shaped" I say... And he becomes mentally
and practically in the image and likeness of society... And then they tell him
go live in this society that educated him like ego, through competition,
indifference for others, a beast in a jungle… because a jungle society only
breeds beasts.
…..
2.
Man in life
We
are Here, Here where the body is, Out of the body, in the body, lost in the
individual functions, mainly in thought, as we have been trained, as we were
taught, as we learned, to function through a system of thought that was imposed
on us... and we grow, and we live, we evolve, and the years pass.... And what
do we do?
See
this for yourself, how it is done. The man who is born here, who comes into the
body, each of us, without real guidance, in a society of ignorance, which is in
a primitive state and molds people according to its ignorance and its savagery,
does not know where it is going. The society that supposedly has culture, has
universities of ignorance, intellectual information, has sages who have written
millions of books, art, social life, media, internet today... trillions of tons
of information... All useless, because both people and their culture, they lack
humanity.
Life,
however, follows its own path, regardless of the perceptions and actions of
people... From the first moment that man comes into the world, in the body, at
the same time the ascent towards the Spirit, towards the Truth, towards the
Exit from the material world begins
quietly. In the first ten years, the body develops and then the growth slows
down to stop around 20... From the age of 10, the mental world develops, of
emotions, etc., to slow down its development after 20 and "freeze"
somewhere... from the age of 20 the mental activity peaks, to slow down after
the age of 30... and to give the opportunity to develop higher functions, of a
"broader intellectual perception"... From the age of 30 onwards - for
those who begin - the true reflections on meaning begin, of existence, of life,
all of this, and to give way to a higher illumination that will reveal the
Truth.
This
is how it generally happens... with exceptions of course. The man comes as a child,
becomes a teenager, an adult, a mature person, in order to leave in the wisdom
he obtained - if he obtained - from his life... Sort of like that. Most people,
however, because they are badly educated by the society of the savages, remain
savages, trapped in ways of life, in psychological labyrinths, and in mental
caves, which they consider interpretative systems of the world, but always far
from the Light of Truth, far from Reality.
Most
people, and we here, who are talking, get lost somewhere...At most, to reach
adulthood, the development of a formed intellect...and that's it...Which
intellect? The one that has been shaped by the society of ignorance. Most
people are icons of society, brought up in tradition and continue tradition,
raising their children in the same old tried and tested model of ignorance...
Where is this humanity going?
…..
3.
Time orientations
And
it is us, Here, Now... adults, formed, operating through a system of thought,
which has been imposed on us... Maybe at some point, we wanted to overcome what
we were taught, to look for the Truth, in books, in teachers, in groups of
people... To think, to envision, to tear down, to rebuild opinions.
What
exactly are we doing? Where exactly are we moving? How exactly are we evolving?
The society that cares only for its own preservation, through the beliefs... of
the prevailing worldview, which includes worldview, political, social, economic
stability, trains us to function like ego, with the thought system it imposes,
like automata... disregarding the personal existence, personal anxieties,
personal dreams and visions. It shapes everything and channels it into social
activities.
Do
you have anxiety? Go to the Master or the Priest to save you... Do you want to
live? You must fight alone... Do you want to escape? You have obligations
towards society... You cannot dream of a better world. Not allowed. You can
only claim a better position in this society. How? Stepping on others… Are you
rebelling? You are an enemy. They will neutralize you or lead you to
compromise, or isolation... Will you make a political revolution? Will you
impose another social political system? You will do the same thing again. Why?
Because you have been shaped to function like ego, all like ego. Many egos do
not socialize, do not communicate, do not socialize, do not cooperate... This
is the schizophrenia into which society leads people: it trains them to exist,
to live as an ego, and at the same time it demands that they function as
society.
And
finally, we find out - can you See It, Here, Now? - that we are trapped,
ourselves, as beings, within our formation, within a society, trapped in its
formation, in its system of thought and operation and existence... and to rebel
again, as we are in a personal formation we will rebuild a same society. There
is no revolution, there is no way out, not this way.
The
only revolution we can make is within ourselves. To free ourselves, to
transcend our entrapment in our lower functions, in thought, in our thought
systems, in our formations... The only way out is to Know our Self, our
functions, to break free, to rise within ourselves, to a Greater Consciousness,
to Ascend Experientially to our True Essence, Here, Now, in Real Time, in the
Real Space that is the Space of Life, Flowing every Moment, unaltered by
thought… not in the imaginary space of our thinking.
…..
4.
Our choices
And
We Come to the Threshold of Reality, Here, Now, in Real Time, not in Thought...
We Pay Attention to See What Happens. Let's start, Here, Now, Realize what is
happening. To start Living in the Real Space, in the Real Life, of What is
happening... not what the thought "constructs"... We are Here, Now, in
a body. We perform various functions. Where are we? What are we doing? Do we
understand? Do we think to "fake" reality? What are we doing? Where
are we going?
Let's
stop for a moment. Let us come a little to ourselves. Here, Now, to the Living
Man Who Is Here, Now, at this moment. We are Here, we are present Here, in the
body, nothing else. We are here. Presence, in a body. Within the All, which is
Presence. A Presence Exists and Within it is everything else, the worlds, our
perception, our thinking, the body, the external world.
Can
we see? Can we, the True Essence, the Presence, the Awareness of being that we
are, our Attention… See Where It Is? Do we simply perceive what is happening?
Do we operate through thought?, the thought system, beliefs, etc., that we were
taught? Are we lower in desires, feelings, pursuits? Are we consumed in
external activities and actions? Where are we? What are we doing?
If
we really want to get out of the labyrinth of thought, of the ego, like Theseus
of the Myth, and not be devoured by the Minotaur of delusion, if we want to get
out of the Cave of Shadows that thought constructs, in the Platonic Myth, there
is only a choice: Freedom, Liberation, Liberation from lower functions, from
limitations. We have to leave it all behind. To renounce all the old, beloved,
useless, things. Let's throw it all away. To Rise Within us into the Light.
Freedom
(Liberation) is the Only Revolution. To get out of the system you operate in,
in your body... out of the system of thought that society imposes on you, out
of the world as perceived by the people around you, out of people's
values-immoralities, out of their way of life … You must Conquer the Truth
Within. Only then, You Yourself, Alone, Are Another Reality, Another Society,
Another World... Because the Freedom You Are Establishes the True Rules of True
Life... slaves obey only what is imposed upon them... And only when there are
Freemen People, can build a Free Society of Free People, a True Community of
People, who Experience in their Freedom, Unity, Unconditional and Boundless
Love, a Brotherhood.
…..
5. The Responsibility of Man
If
we really want to find the Truth, we must Free ourselves. What does it mean to
be set free? It's something I have to do Alone, no one else can do it for me, set
me free. There are no Saviors, there are no Masters, Guides, Mediators… they
are all frauds… The Ancient Sages who loved man, like Orpheus, Lao Tzu, Buddha,
Jesus… never said they are saviors, teachers, anything (these others said so,
after the fact). The Ancient Sages Always Said... Within you is the Way, the
Release of Bonds, Freedom, Truth, the Supreme... Do it, find it. Find the Truth
Within and the Truth will Set You Free, and This Freedom is the Truth, the
Supreme, the True Essence, Without Limits, Limitations... give up your
delusions, your chains, break free... and the speaker says nothing more.
There
Is Only One Freedom. The Freedom We Conquer Within. And it is not done with
appeals, with teachings, with readings, nor with practices and techniques. It
is done by Seeing, with Attention, exactly what is happening... To stop turning
the Wheel of thought... to let go of desires, worldly pursuits, to Understand
that we are temporary on earth.
No
one is responsible for us. Not God, not people. Freedom means not being
dependent on anything, anyone. Step on your own two feet. Walking alone
(without anyone's help). Understand Yourself.
Even
God, the God We Know Experientially Within, in the Inner Experience of pure
Presence, All That Is, Who Sustains All, Who Is All, Who Is We, All... Even
this True Living Experiential God, He stands Awkward… He expects us to decide.
Where will we go? Where shall we turn our Attention? Inside Us, Above? In All
That Is, where We All Are?… or outside, in an individual perception, through
the distortion of thought, through desires that make us dizzy, or worldly
activities that take us away?
We,
only we, will decide. If we shall be saved or perish. We, only we will move...
Toward the Whole, Oneness, Love, Life, Truth... or we will be lost in the dark
ways of individual existence, thought, personal pursuits, and actions. We, only
we, have the Absolute Responsibility of our Self, our Course, our Condition,
our life... No one else will do it for us... And we, we alone will be responsible
for what happens, and what happens, in the Flowing Moment... Alone We Become
Light, alone we become dark, darkness, hell... We can never glorify anyone for
the Light We Become, nor will we be able to curse anyone for the darkness we
have chosen.
…..
Ο «Διαμορφωμένος» Άνθρωπος
(Πως
«Διαμορφώνεται» ο Άνθρωπος, από την Φύση, την Κοινωνία, την ζωή)
1. Η Έλευση του Ανθρώπου στον κόσμο
2. Ο άνθρωπος στη ζωή
3. Προσανατολισμοί στον χρόνο
4. Οι επιλογές μας
5. Η Ευθύνη του ανθρώπου
…..
1. Η Έλευση του Ανθρώπου στον κόσμο
Σύνοψη Προηγουμένων: Ο Άνθρωπος, αυτό που Είμαστε
Πραγματικά, Είναι ο Αληθινός Άνθρωπος, ο Ζωντανός Άνθρωπος, που Υπάρχει Εδώ,
Τώρα, σε Πραγματικό Χρόνο: Η Απλή Αυθόρμητη Ανόθευτη Καθαρή Παρουσία… όχι ό,τι
σκεφτόμαστε, ό,τι συναισθανόμαστε, ό,τι αισθανόμαστε, το σώμα, ή οτιδήποτε
άλλο… Αυτή η Παρουσία Είναι η Μόνη που Υπάρχει. Υπάρχει Μόνο Αυτή η Μία
Παρουσία, δεν έχει Ιδιότητες, Όρια, Περιορισμούς… Είναι Απεριόριστη, Είναι
περιορισμένη, ανάλογα με το «πως» βλέπουμε… Αυτή η Παρουσία Δημιουργεί τους
Αντικειμενικούς Κόσμους κι Αυτή η Παρουσία Ενοικεί στους Κόσμους (Είναι η Μία
Παρουσία που Λειτουργεί και στο Αντικειμενικό και στο Υποκειμενικό Πεδίο). Από
Αυτή την Παρουσία Αναδυόμαστε κι είμαστε εμείς οι ίδιοι που «δημιουργούμε» την
αντίληψη του εαυτού, περιοριζόμαστε μέσα στην αντίληψη μιας ξεχωριστής ύπαρξης…
Υπάρχει Μια Παρουσία… δεν Υπάρχει Βούδας, Ιησούς, εγώ, εσύ, ο καθένας… όλοι οι
διαχωρισμοί κι οι «ταυτότητες» είναι τεχνητές κατασκευές της αντίληψης… Κι
επειδή έχουμε κάνει ήδη αυτούς τους διαχωρισμούς στους Ανώτερους Κόσμους,
ερχόμαστε εδώ, στη γη, σαν ξεχωριστές οντότητες μέσα σε ένα σώμα.
Η Αληθινή Ουσία, η Παρουσία (που Είμαστε), έρχεται εδώ,
«στο μέρος που είναι το σώμα»… Είναι Έξω από το σώμα και μέσα στο σώμα. Δεν «ενσαρκώνεται»,
αλλά «διαπερνά» το σώμα, έχει επίγνωση του σώματος, γνωρίζει τι συμβαίνει
παντού μέσα στο σώμα, και μέσω του σώματος έξω στοκ κόσμο. Μεταφέροντας την
Προσοχή στις κατώτερες λειτουργίες, Αντίληψη, σκέψη, συναίσθημα, σώμα,
«μαθαίνει» να λειτουργεί μέσα από το σώμα, μέσα από τις ιδιαίτερες λειτουργίες,
στις αντίστοιχες λειτουργικές περιοχές, στα αντίστοιχα «κέντρα». Ξεχνιέται,
Εγκλωβίζεται, Απορροφιέται,, Χάνεται στις λειτουργίες και στον κόσμο.
Δείτε το πώς «συνέβη» σε σας (εγώ το έχω κάνει ήδη), πως
συμβαίνει σε ένα παιδί που έρχεται στον κόσμο. Στην αρχή το παιδί έχει μια
ασαφή αντίληψη ενότητας όλων μέσα στην οποία όμως διακρίνει τα «πράγματα». Έχει
γνώση ότι είναι εδώ, ότι πραγματικά είναι εδώ, απλώνει τα χέρια του, αγγίζει τα
πράγματα, τα δοκιμάζει… Κι όταν αναδύονται ανάγκες, επειδή «αισθάνεται»
δυσάρεστα αλλά δεν είναι σε θέση να
ικανοποιήσει τις ανάγκες του κλαίει, χτυπάει συναγερμό… Κι αν ικανοποιηθούν οι
ανάγκες ξαναγυρίζει στην ήρεμη ενατένιση των πραγμάτων… Στα τρία, τέσσερα
χρόνια όμως, η αντίληψη αρχίζει να συγκεκριμενοποιεί την ύπαρξή της, να της
αποδίδει ιδιότητες, χαρακτηριστικά… Η πρώτη ιδιότητα είναι «είμαι ξεχωριστός»,
διαφορετικός από το περιβάλλον… «Είμαι εγώ» απέναντι στον κόσμο. Αρχίζει να
χτίζεται ο νοητικός πυρήνας, που δεν θα μείνει βέβαια ένα απλό εγώ – ο
άνθρωπος, ο συγκεκριμένος άνθρωπος – αλλά θα «εμπλουτιστεί» με πλήθος
ιδιότητες, εμπειρίες, πεποιθήσεις…
Στην αρχή-αρχή της πορείας του σχηματισμού του εγώ, ο
άνθρωπος, αρχίζει να συσσωρεύει ιδιότητες, εμπειρίες-γνώσεις, μνήμες, και σιγά
σιγά-σιγά οικοδομεί ένα σύστημα σκέψης… πάντα μέσα σε ένα περιβάλλον, και με
την καθοδήγηση του περιβάλλοντος… Μέσα από αυτό το σύστημα σκέψης, το παιδί
συναισθάνεται, δίνει αξίες, απαξίες στα πράγματα, παίρνει θέση απέναντί τους,
προσανατολίζεται και όλα αυτά τα διοχετεύει σε δράσεις.
Αλλά το παιδί δεν μεγαλώνει, όπως είπαμε ήδη, ελεύθερο
στη φύση… καθοδηγείται από την κοινωνία μέσα στην οποία γεννήθηκε… ακόμα κι ο
Μόγλης του παραμυθιού των παιδικών χρόνων μας (από το βιβλίο «Το Βιβλίο της
Ζούγκλας», του Κίπλινγκ), το παιδί της ζούγκλας, είχε τα αδέρφια του τους
λύκους, τον Μπαλού, την αρκούδα, τον Μπαγκίρα, τον πάνθηρα, να του «μάθουν»
πράγματα… Ο άνθρωπος στην κοινωνία δεν είναι ελεύθερος να διαλέξει τις γνώσεις
του, τις πεποιθήσεις του, τον τρόπο ζωής του. «Εκπαιδεύεται» σύμφωνα με τα
πρότυπα της κοινωνίας. «Κοινωνικοποιείται» το λένε αυτοί… «Διαμορφώνεται» το
λέω εγώ… Και γίνεται νοητικά και πρακτικά κατ’ εικόνα και ομοίωση της
κοινωνίας… Και μετά του λένε πήγαινε ζήσε σε αυτή την κοινωνία που σε
εκπαίδευσε σαν εγώ, μέσα από τον ανταγωνισμό, την αδιαφορία για τους άλλους,
ένα θηρίο μέσα σε μια ζούγκλα… γιατί μια κοινωνία ζούγκλα μόνο θηρία ανατρέφει.
…..
2. Ο άνθρωπος στη ζωή
Είμαστε Εδώ, Εδώ που είναι το σώμα, Έξω από το σώμα, μέσα
στο σώμα, χαμένοι στις επιμέρους λειτουργίες, κυρίως στην σκέψη, έτσι όπως
έχουμε εκπαιδευτεί, όπως μας έμαθαν, όπως μάθαμε, να λειτουργούμε μέσα από ένα
σύστημα σκέψης που μας επιβλήθηκε… και μεγαλώνουμε, και ζούμε, εξελισσόμαστε,
και περνάνε τα χρόνια…. Και τι κάνουμε;
Δείτε το αυτό στον εαυτό σας, πως γίνεται. Ο άνθρωπος που
γεννιέται εδώ, που έρχεται στο σώμα, ο καθένας μας, χωρίς πραγματική
καθοδήγηση, μέσα σε μια κοινωνία άγνοιας, που είναι σε πρωτόγονη κατάσταση και
πλάθει τους ανθρώπους σύμφωνα με την άγνοιά της και την αγριότητά της, δεν
ξέρει που πηγαίνει. Η κοινωνία που δήθεν έχει πολιτισμό, έχει πανεπιστήμια της
άγνοιας, της νοητικής πληροφορίας, έχει σοφούς που έχουν γράψει εκατομμύρια
βιβλία, τέχνη, κοινωνική ζωή, μέσα πληροφόρησης, ίντερνετ σήμερα…
τρισεκατομμύρια τόνους πληροφορίες… Όλα άχρηστα, γιατί κι οι άνθρωποι κι ο
πολιτισμός τους στερούνται ανθρωπιάς.
Η Ζωή όμως ακολουθεί την δική της πορεία, ανεξάρτητα από
τις αντιλήψεις και τις πράξεις των ανθρώπων… Από την πρώτη στιγμή που ο
άνθρωπος έρχεται στον κόσμο, στο σώμα, ταυτόχρονα αρχίζει αθόρυβα η άνοδος προς
το Πνεύμα, προς την Αλήθεια, προς την Έξοδο από τον υλικό κόσμο. Στα πρώτα δέκα
χρόνια αναπτύσσεται το σώμα και μετά επιβραδύνεται η ανάπτυξη για να σταματήσει
γύρω στα 20… Από τα 10 χρόνια αναπτύσσεται ο ψυχικός κόσμος, των συναισθημάτων,
κλπ., για να επιβραδυνθεί η εξέλιξή του μετά τα 20 και κάπου να «παγώσει»… από
τα 20 χρόνια κορυφώνεται η νοητική δραστηριότητα, για να επιβραδυνθεί μετά τα
30… και να δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθούν ανώτερες λειτουργίες, μιας
«ευρύτερης πνευματικής αντίληψης»… Από τα 30 και μετά αρχίζουν – σε όσους
αρχίζουν - οι αληθινοί προβληματισμοί
για το νόημα της ύπαρξης, της ζωής, όλα αυτά, και να δοθεί διέξοδος προς ένα ανώτερο
φωτισμό που θα αποκαλύψει την Αλήθεια.
Κάπως έτσι συμβαίνει σε γενικές γραμμές… με εξαιρέσεις
βέβαια. Ο άνθρωπος έρχεται παιδί, γίνεται έφηβος, ενήλικος, ώριμος άνθρωπος,
για να φύγει μέσα στην σοφία που αποκόμισε – αν αποκόμισε – από την ζωή του…
Κάπως έτσι. Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως επειδή εκπαιδεύονται άσχημα από την
κοινωνία των αγρίων, μένουν άγριοι, εγκλωβισμένοι σε τρόπους ζωής, σε
ψυχολογικούς λαβύρινθους, και σε νοητικές σπηλιές, που θεωρούν ερμηνευτικά
συστήματα του κόσμου, αλλά πάντα μακριά από το Φως της Αλήθειας, μακριά από την
Πραγματικότητα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, κι εμείς εδώ, που μιλάμε, κάπου
χανόμαστε…Το πολύ-πολύ να φτάσουμε μέχρι την ενηλικίωση, της ανάπτυξη μιας
διαμορφωμένης διανόησης… και τέρμα… Ποιας διανόησης; Αυτής που έχει διαμορφωθεί
από την κοινωνία της άγνοιας. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εικόνες της
κοινωνίας, που ανατράφηκαν με την παράδοση και συνεχίζουν την παράδοση,
ανατρέφοντας τα παιδιά τους με το ίδιο παλιό δοκιμασμένο μοντέλο της άγνοιας...
Που πηγαίνει αυτή η ανθρωπότητα;
…..
3. Προσανατολισμοί στον χρόνο
Και ναμαστε εμείς, Εδώ, Τώρα… ενήλικοι, διαμορφωμένοι,
λειτουργώντας μέσα από ένα σύστημα σκέψης, που μας έχει επιβληθεί… Ίσως κάποια
στιγμή να θελήσαμε να ξεπεράσουμε αυτά που μας έμαθαν, να ψάξαμε για την
Αλήθεια, σε βιβλία, σε δασκάλους, σε ομάδες ανθρώπων… Να σκεφθήκαμε, να
οραματιστήκαμε, να γκρεμίσαμε, να ξαναχτίσαμε απόψεις.
Τι ακριβώς κάνουμε; Που ακριβώς κινούμαστε; Πως ακριβώς
εξελισσόμαστε; Η κοινωνία που νοιάζεται μόνο για την διατήρησή της, μέσω των
πεποιθήσεων… της επικρατούσας κοσμοαντίληψης, που περιλαμβάνει κοσμοθεωρία,
πολιτική, κοινωνική, οικονομική σταθερότητα, μας εκπαιδεύει να λειτουργούμε σαν
εγώ, με το σύστημα σκέψης που επιβάλει, σαν αυτόματα… αδιαφορώντας για την
προσωπική ύπαρξη, τις προσωπικές αγωνίες, τα προσωπικά όνειρα κι οράματα. Όλα
τα διαμορφώνει και τα διοχετεύει μέσα σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Έχεις αγωνίες; Πήγαινε στον Δάσκαλο ή στον Ιερέα να σε
σώσει… Θες να ζήσεις; Πρέπει να αγωνιστείς μόνος… Θες να ξεφύγεις; Έχεις
υποχρεώσεις απέναντι στην κοινωνία… Δεν μπορείς να ονειρευτείς ένα καλύτερο
κόσμο. Δεν επιτρέπεται. Μπορείς μόνο να διεκδικήσεις μια καλύτερη θέση σε αυτή
την κοινωνία. Πως; Πατώντας πάνω στους άλλους… Επαναστατείς; Είσαι εχθρός. Θα
σε εξουδετερώσουν ή θα σε οδηγήσουν σε συμβιβασμό, ή στην απομόνωση... Θα
κάνεις πολιτική επανάσταση; Θα επιβάλεις άλλο κοινωνικό πολιτικό σύστημα; Το
ίδιο πράγμα θα ξαναφτιάξεις. Γιατί;
Επειδή έχεις διαμορφωθεί να λειτουργείς σαν εγώ, όλοι σαν εγώ. Πολλά εγώ
δεν κάνουν κοινωνία, δεν επικοινωνούν, δεν κοινωνούν, δεν συνεργάζονται… Ιδού η
σχιζοφρένεια στην οποία η κοινωνία οδηγεί τους ανθρώπους: τους εκπαιδεύει να
υπάρχουν, να ζουν σαν εγώ, και συνάμα απαιτεί να λειτουργούν σαν κοινωνία.
Και τελικά διαπιστώνουμε - μπορείτε να το Δείτε, Εδώ,
Τώρα; - ότι είμαστε εγκλωβισμένοι, εμείς οι ίδιοι, σαν υπάρξεις, μέσα στην
διαμόρφωσή μας, μέσα σε μια κοινωνία, εγκλωβισμένοι στην διαμόρφωσή της, στο
σύστημα σκέψης και λειτουργίας και ύπαρξής της… και να επαναστατήσουμε πάλι,
καθώς είμαστε μέσα σε προσωπική διαμόρφωση θα ξαναφτιάξουμε μια ίδια κοινωνία.
Δεν υπάρχει επανάσταση, δεν υπάρχει διέξοδος, όχι με αυτόν τον τρόπο.
Η μόνη επανάσταση που μπορούμε να κάνουμε είναι μέσα μας.
Να ελευθερωθούμε, να υπερβούμε τον εγκλωβισμό μας μέσα στις κατώτερες
λειτουργίες, στην σκέψη, στα συστήματα σκέψης, στις διαμορφώσεις μας… Η μόνη
διέξοδος είναι να Γνωρίσουμε τον Εαυτό μας, τις λειτουργίες μας, να
απεγκλωβιστούμε, να ανυψωθούμε μέσα μας, προς μια Ευρύτερη Συνείδηση, να
Ανυψωθούμε Βιωματικά προς την Αληθινή Ουσία μας, Εδώ, Τώρα, σε Πραγματικό
Χρόνο, στον Πραγματικό Χώρο που είναι ο Χώρος της Ζωής, που Ρέει κάθε Στιγμή,
χωρίς αλλοιώσεις που κάνει η σκέψη… όχι στον φανταστικό χώρο της σκέψης μας.
…..
4. Οι επιλογές μας
Και Φτάνουμε στο Κατώφλι της Πραγματικότητας, Εδώ, Τώρα,
σε Πραγματικό Χρόνο, όχι μέσα στη σκέψη… Προσέχουμε να Δούμε τι Συμβαίνει. Να
αρχίσουμε, Εδώ, Τώρα, να Αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει. Να αρχίσουμε να Ζούμε
στον Πραγματικό Χώρο, στην Αληθινή Ζωή, Αυτού που συμβαίνει… όχι αυτού που
«κατασκευάζει» η σκέψη… Είμαστε Εδώ, Τώρα, σε ένα σώμα. Επιτελούμε διάφορες
λειτουργίες. Που είμαστε; Τι κάνουμε; Αντιλαμβανόμαστε; Σκεφτόμαστε, για να
«παραποιήσουμε» την πραγματικότητα; Τι κάνουμε; Που πάμε;
Ας σταθούμε μια στιγμή. Ας έρθουμε λίγο στον Εαυτό μας.
Εδώ, Τώρα, στον Ζωντανό Άνθρωπο που Είναι Εδώ, Τώρα, αυτή την στιγμή. Είμαστε
Εδώ, είμαστε παρόντες Εδώ, στο σώμα, τίποτα άλλο. Είμαστε Εδώ. Παρουσία, σε ένα
σώμα. Μέσα στο Όλο, που είναι Παρουσία. Μια Παρουσία Υπάρχει και Μέσα της όλα
τα άλλα, οι κόσμοι, η αντίληψή μας, η σκέψη μας, το σώμα, ο εξωτερικός κόσμος.
Μπορούμε να Δούμε; Εμείς, η Αληθινή Ουσία, η Παρουσία, η
Επίγνωση της ύπαρξης που είμαστε, η Προσοχή μας… μπορούμε να Δούμε Που Είναι;
Αντιλαμβανόμαστε απλά αυτό που συμβαίνει; Λειτουργούμε μέσα από την σκέψη;, το
σύστημα σκέψης, των πεποιθήσεων, κλπ., που μας έμαθαν; Είμαστε χαμηλότερα σε
επιθυμίες, συναισθήματα, επιδιώξεις; Καταναλωνόμαστε σε εξωτερικές
δραστηριότητες και πράξεις; Που είμαστε; Τι κάνουμε;
Αν θέλουμε πραγματικά να βγούμε από τον λαβύρινθο της
σκέψης, του εγώ, σαν τον Θησέα του Μύθου, και να μην κατασπαραχθούμε από τον
Μινώταυρο της αυταπάτης, αν θέλουμε να βγούμε από το Σπήλαιο των Σκιών που
κατασκευάζει η σκέψη, στον Πλατωνικό Μύθο, υπάρχει μόνο μια επιλογή: Η
Ελευθερία, η Απελευθέρωση, ο Απεγκλωβισμός από τις κατώτερες λειτουργίες, από
τους περιορισμούς. Πρέπει να τα αφήσουμε όλα πίσω. Να απαρνηθούμε όλα τα παλιά,
αγαπημένα, άχρηστα, πράγματα. Να τα πετάξουμε όλα. Να Ανυψωθούμε Μέσα μας στο
Φως.
Η Ελευθερία (η Απελευθέρωση) είναι η Μόνη Επανάσταση. Να
Βγεις από το σύστημα που λειτουργείς, στο σώμα σου… έξω από το σύστημα σκέψης
που σου επιβάλει η κοινωνία, έξω από τον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνονται οι
άνθρωποι γύρω σου, έξω από τις αξίες-απαξίες των ανθρώπων, έξω από τον τρόπο
ζωής τους… Πρέπει να Κατακτήσεις την Αλήθεια Μέσα σου. Μόνο τότε, Εσύ ο Ίδιος,
Μόνος σου, Είσαι Μια άλλη Πραγματικότητα, μια Άλλη Κοινωνία, ένας Άλλος Κόσμος…
Επειδή η Ελευθερία που Είσαι Θεσπίζει τους Αληθινούς Κανόνες της Αληθινής Ζωής…
οι σκλάβοι υπακούνε μόνο σε όσα τους επιβάλλουν… Και μόνο όταν υπάρχουν
Ελεύθεροι Άνθρωποι, μπορούν να φτιάξουν μια Ελεύθερη Κοινωνία Ελεύθερων
Ανθρώπων, μια Αληθινή Κοινότητα Ανθρώπων, που Βιώνουν μέσα στην Ελευθερία τους,
την Ενότητα, την Χωρίς Όρους κι Όρια Αγάπη, μια Αδελφότητα.
…..
5. Η Ευθύνη του ανθρώπου
Αν πραγματικά Θέλουμε να Βρούμε την Αλήθεια, θα πρέπει να
Απελευθερωθούμε. Τι σημαίνει να Απελευθερωθώ; Είναι κάτι που πρέπει να κάνω
Μόνος μου, κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει για μένα, να με απελευθερώσει.
Δεν υπάρχουν Σωτήρες, δεν υπάρχουν Δάσκαλοι, Καθοδηγητές, Μεσολαβητές… είναι
όλοι απατεώνες… Οι Αρχαίοι Σοφοί που αγαπούσαν τον άνθρωπο, σαν τον Ορφέα, τον
Λάο Τσε, τον Βούδα, τον Ιησού… δεν είπαν ποτέ ότι είναι σωτήρες, δάσκαλοι,
οτιδήποτε (αυτά τα έλεγαν οι άλλοι, εκ των υστέρων). Οι Αρχαίοι Σοφοί Έλεγαν πάντα… Μέσα σου είναι ο Δρόμος, η Λύση
των δεσμών, η Ελευθερία, η Αλήθεια, το Υπέρτατο… Καν’ το, βρες, το. Βρες την
Αλήθεια Μέσα σου κι η Αλήθεια θα σε Απελευθερώσει, κι Αυτή η Ελευθερία είναι η
Αλήθεια, το Υπέρτατο, η Αληθινή Ουσία, Χωρίς Όρια, Περιορισμούς… εγκατέλειψε
τις αυταπάτες σου, τις αλυσίδες σου, απεγκλωβίσου… κι ο ομιλών δεν λέει τίποτα
περισσότερο.
Υπάρχει Μόνο Μια Ελευθερία. Η Ελευθερία που Κατακτάμε
Μέσα μας. Και δεν γίνεται με επικλήσεις, με διδαχές, με διαβάσματα, ούτε με
τεχνικές και τεχνοτροπίες. Γίνεται με το να Δούμε, με Προσοχή, τι ακριβώς
συμβαίνει… Να σταματήσουμε να γυρίζουμε τον Τροχό της σκέψης… να αφήσουμε
επιθυμίες, τις κοσμικές επιδιώξεις, να Κατανοήσουμε ότι είμαστε προσωρινοί στη
γη.
Κανένας δεν έχει Ευθύνη για μας. Ούτε Θεός, ούτε
άνθρωποι. Ελευθερία σημαίνει να μην εξαρτάσαι από τίποτα, από κανέναν. Να πατάς
στα δικά σου πόδια. Να Βαδίζεις μόνος σου (χωρίς την βοήθεια κανενός). Να
Κατανοείς ο Ίδιος.
Ακόμα κι ο Θεός, ο
Θεός που Γνωρίζουμε Βιωματικά Μέσα μας, στην Εσωτερική Εμπειρία της αγνής
Παρουσίας, Όλο Αυτό που Υπάρχει, που Στηρίζει τα Πάντα, που Είναι τα Πάντα, που
Είμαστε Εμείς, Όλοι… Ακόμα κι αυτός ο Αληθινός Ζωντανός Βιωματικός Θεός, Στέκει
Αμήχανος… Αναμένει από εμάς να αποφασίσουμε. Που θα πάμε; Που θα στρέψουμε την
Προσοχή μας; Μέσα μας, Πάνω; Στο Όλον που Υπάρχει, που Είμαστε Όλοι;… η έξω, σε
μια ατομική αντίληψη, μέσα από την διαστρέβλωση της σκέψης, μέσα σε επιθυμίες
που μας ζαλίζουν ή κοσμικές δραστηριότητες που μας απομακρύνουν;
Εμείς, μόνο εμείς θα αποφασίσουμε. Αν θα Σωθούμε ή θα
χαθούμε. Εμείς, μόνο εμείς θα κινηθούμε… Προς το Όλο, την Ενότητα, την Αγάπη,
την Ζωή, την Αλήθεια… ή αν θα χαθούμε στους σκοτεινούς δρόμους της ατομικής
ύπαρξης, της σκέψης, των προσωπικών επιδιώξεων και πράξεων. Εμείς, μόνο εμείς,
έχουμε την Απόλυτη Ευθύνη του Εαυτού μας, της Πορείας μας, της Κατάστασής μας,
της ζωής μας… Κανένας άλλος δεν θα το κάνει για μας…. Κι εμείς, μόνο εμείς θα
είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει, κι ό,τι συμβεί, στην Στιγμή που Ρέει…
Μόνοι μας Γινόμαστε Φως, μόνοι μας γινόμαστε σκοτεινοί, σκοτάδι, κόλαση… Δεν
μπορούμε ποτέ να δοξάσουμε κανέναν για το Φως που Γινόμαστε, ούτε θα μπορέσουμε
να καταραστούμε κανέναν για το σκοτάδι που επιλέξαμε.
