Esoterism Academy: WHAT IS REALITY?

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, April 23, 2023

WHAT IS REALITY?

Master, WHAT IS REALITY?…

It was the Spring of 1973... We had gone for a walk on the nearby beach... and we had walked quite a bit... we had come a long way from Home... There was still a chill in the air... but the sky was a deep blue, and the sun was just before sunset... It was Saturday... The shore was quite far from the road, and there were no people around.

He stood for a moment... The Master almost never answered immediately... it's not that he hesitated, or that he was thinking... I felt that he was quiet within himself... and then the word flowed out spontaneously, kindly, peacefully, like the sun that dissolves the clouds... you liked to listen to him, while he talked… but usually, he didn't talk much…

"REALITY IS... you cannot Perceive “what it is”... What Perception grasps is what is seen, not Reality, a phenomenon... all that you perceive are only phenomena... Even in Deepest Meditation only what is revealed to you is it seems"…

Some time passed… We continued to walk for some time…

"Let's sit here for a while"... he said... I waited for him to sit down and I sat down too, half turned towards the sea.

“If Reality cannot be perceived,” I asked hesitantly, “then… how can it be known?… how is it to be experienced?… can it be experienced?… I do not understand”…

"When all activity of Perception ceases... that reveals to you, that you exist, that you are something: nothing, or something, anything... then only does True Knowledge emerge... sourced, spontaneously, directly, from within... the Knowledge that you ARE, not that you are something, which is an activity of perception, a phenomenon.

True Nature is Knowledge, it is not made known, it is not known... any knowledge produced is a phenomenon.

Reality is outside the stillness, or movement of perception”…

“Master,” I said even more confused, having passed the limits of my understanding, “what's the difference? how are they different? In what are they different?'

He smiled at my embarrassment… but always cleared my doubts… so I expected.

"If I just tell you," he said, "you'll just understand"… "you have to do it, not understand it."

"Are you! You sit, you rise, you speak, you perceive, you meditate, you overturn the universe… you are not all these happenings… you are not even these activities… far behind them is HE who does all this… He simply IS HERE…”.

I was trying to "understand" what he was telling me...

“THIS, NOW, HERE… IS… It is not Existence, Subject, Perception, Experience, nothing… all these are phenomena… Neither Perception… nor Experience”…

I was talking to myself… to listen… to “understand”…

Master took a deep breath…

“You are still trying to perceive ... there is nothing to perceive ...

Just… BE HERE… THIS… not you… Free… outside of everything… within everything… THIS!, not some you!

Get up, run, shout, dance, laugh, clap… it's all a dream…

If THIS IS HERE, it doesn't matter what you do... it's only in the dream that things happen...

Let Life LEAD…stop being a hindrance”…

…

“TO BE HERE, a “State Empty of Perception”… It is not an “empty state”, but a Flowing Reality, Full of the Sense of Presence… THAT that IS HERE, Encompasses All…. From HERE Everything Emerges and HERE Everything Settles, (All Activities, All Phenomena, and Experiences)... THIS is the Support of all Subjective Activities and all objective differentiations.

A "State" without perceptual structures and without external content, beyond experience... A "State" Completely Transcendent... The Revelation of ESSENCE AS IT IS.

It is Pure SELF-VIEW, REAL SELF-KNOWLEDGE.

It is the ETERNAL FLOWING PRESENT… (not the evolving present, which is something external).

It is the TRUE KINGDOM OF GOD."

…

Many days later... It was afternoon again... We were sitting on the veranda of the House...

I had long ago, in an unsuspecting time, manifested my desire, my intention, to deal with "religions"... and they had explained to me that academic studies, even outside of Greece, are completely superficial... The Truth is elsewhere...

That afternoon I was deeply surprised when the Teacher told me about Aristotle!

“Later…” he began the conversation, “you will be given the opportunity to study the Ancient Philosophers… you have no idea how deep they have gone… there is some work that needs to be done here… I will talk to you about it another time when I have to….

Aristotle arrived at the Immovable Mind empirically… It had been introduced by Plato… The “tradition” goes back to Orphic Theology… And he logically formulated a fact… few understand what Aristotle says in the “First Philosophy”… you will understand in the future…”…

"Aristotle's NOUS (MIND), Plato's "Utterly Being", is IMMOVABLE because it is Understanding Complete in Itself, which Feels Itself, which Minds Itself (“noesis of noesis”, "intelligence of understanding").

This Consciousness is Uninterrupted Mental Energy, Theory (Abstract Seeing) of That Which Is, (Source Seeing, Immediate Spontaneous and Complete), Complete and Self-Sufficient. This Immutable Theory (which because it is Complete does not change, because it is already in its Completion) is Pure Bliss.

The Existence and Only of the Immovable Mind Draws all things to It and thus causes their "Motion"... Perception is "Mind Power", it moves to Completion in the Absolute Depth of Being... Because of the MIND Everything Moves, and everything has within it the "End" (the "ultimate purpose of all beings") towards Which They Complete... Perception, thought, sensation, matter, all "move"... All belong to the world of duality, therefore they move towards Oneness... All it is in the State of Potential ("in Power")... Only the MIND Is in Energy, Pure Energy"...

…

Later…. in my studies, which I did on religions, I would come across almost the same description of the Ultimate Reality…

In Plato... IS (Utterly Being) is reflected in Becoming, as Being, Idea, Soul, Formation of matter...

In TAOISM, in LAO CHE... The Tao, That Which Exists As It Exists, Beyond Phenomena, Manifests as Te, Source Energy, LifeStream, Which Produces Phenomena, Self-Development, and Completion...

In SAMKYA... PURUSA moves Prakriti (Cosmic Energy) which produces all subjective and objective phenomena...

In YOGAKARA… All Is Cittamatra, MIND ALONE… Vijnana, (i.e. subjectification of MIND), mental phenomena, world, (i.e. objectification of MIND)…

In the ZEN tradition… True mind Is “NO-MIND”… mind is only phenomenon, everything (in the “objective” world) is phenomenon…

And in all traditions, as far as I have understood and recorded, there are similar descriptions.

…

Many hours had passed... it had become dark... It was a quiet evening... High in the darkened sky the stars were visible... The sounds of the garden had died down... only a sweet smell came from the honeysuckle climbing the stone paddock... It was so the silence that you didn't want to break is alive...

I don't know how much time has passed...

“Master,” I whispered…

“ Shhh ”… interrupted me…

“Reality Is Great because it contains all… not because it is empty… Beyond all… transcends stillness and motion… all comes freely, all goes freely… no obstruction… only Eternity Remains.

Reality Is One because it has neither subjective perceptions nor objective characteristics... It is Absolute Freedom... it is not Abode...

Reality Is What You Live In… not its reflections in Subjective Perception, in thought, or in the world…

Reality Is True Life… the Awakening to Life, beyond the dream of subjective confusion and objective “experience”…

Reality Is Beyond Space… It Sustains Penetrates and Pervades all spaces of perception, all worlds, and all beings… It is the Precious Depth, the Completion of all…

Reality is not subject to differentiation, only within our "fantasies" there is differentiation.

The Reality, Formless in its Ultimate Essence enters into all forms, from God and the worlds, to the most hidden particle of dust... It perceives, thinks, feels, sees, hears, gestures and runs everywhere... and yet nothing Touches it...

Reality becomes man, god, Buddha... it plays all the roles and of all these nothing remains... but only the Deepest... It remains higher than the saint and further from the sinner, in the Eternal Absence which is the True Presence, Here where Nothing Becomes Everything…”…

…

We were sitting like that... and the night was moving in its own time... Soon it would be dawn...

Master slowly got up… “Go rest…” he simply said…

I got up, greeted him, and with slow steps crossed the yard, went out into the street, and went down to the shore... I found a place and sat near the sea, which whispered, life, secrets all... and I breathed deeply... Millions of years now, the sun he came out every morning, brand new… to cross one more day, one more life… until Eternal Truth Dawned…

I got up with the first ray of sunshine that touched me and made my way home… Another day, for those who need one more day… but deep inside I felt that there was only One Eternal Day… Infinite Peace… Profound Silence… and the world was running like a silent film... with movements whose meaning I no longer recognized...

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Δάσκαλε, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;…

Ήταν Άνοιξη του 1973… Είχαμε βγει να περπατήσουμε στην κοντινή παραλία… κι είχαμε περπατήσει αρκετά… είχαμε απομακρυνθεί πολύ από το Σπίτι… Υπήρχε ακόμα ψύχρα στην ατμόσφαιρα… ο ουρανός όμως ήταν καταγάλανος, κι ο ήλιος έγερνε λίγο πριν τη δύση του… Ήταν Σάββατο… Η ακτή ήταν αρκετά μακριά από τον δρόμο, και δεν υπήρχαν άνθρωποι εκεί γύρω.

Στάθηκε μια στιγμή… Ο Δάσκαλος δεν απαντούσε, ποτέ σχεδόν, αμέσως… δεν είναι ότι δίσταζε, ή ότι σκεφτόταν… ένοιωθα πως έκανε ησυχία μέσα του…και μετά ο λόγος ανάβλυζε αυθόρμητα, ευγενικά, ειρηνικά, σαν τον ήλιο που διαλύει τα σύννεφα… σου άρεσε να τον ακούς, όσο μιλούσε… αλλά συνήθως δεν μιλούσε πολύ…

«Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ… δεν μπορείς να Αντιληφθείς «τι είναι»… Ό,τι συλλαμβάνει η Αντίληψη, είναι αυτό που φαίνεται, όχι η Πραγματικότητα, ένα φαινόμενο… όλα όσα αντιλαμβάνεσαι είναι μονάχα φαινόμενα… Ακόμα και στον Βαθύτερο Διαλογισμό σου αποκαλύπτεται μόνο αυτό που φαίνεται»…

Πέρασε λίγη ώρα… Συνεχίσαμε να περπατάμε για κάμποσο…

«Ας καθίσουμε λίγο εδώ»… είπε… Περίμενα να καθίσει και κάθισα κι εγώ, μισογυρισμένος προς την θάλασσα.

«Αν η Πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή», ρώτησα διστακτικά, «τότε… πως μπορεί να γίνει γνωστή;… με ποιο τρόπο πρέπει να βιωθεί;… μπορεί να βιωθεί;… δεν καταλαβαίνω»…

«Όταν σταματήσει κάθε δραστηριότητα Αντίληψης… που σου φανερώνει, ότι υπάρχεις, ότι είσαι κάτι: τίποτα, ή κάτι, οτιδήποτε… τότε μόνον αναδύεται η Αληθινή Γνώση… πηγαία, αυθόρμητα, άμεσα, από μέσα… η Γνώση ότι ΕΙΣΑΙ, όχι ότι είσαι κάτι, που είναι δραστηριότητα αντίληψης, φαινόμενο.

Η Αληθινή Φύση Είναι Γνώση, δεν γίνεται γνωστή, δεν γνωρίζεται… οποιαδήποτε γνώση παράγεται είναι φαινόμενο.

Η Πραγματικότητα είναι έξω από την ακινησία, ή την κίνηση της αντίληψης»…

«Δάσκαλε», είπα ακόμα πιο μπερδεμένος, έχοντας ξεπεράσει τα όρια της κατανόησής μου, «ποια είναι η διαφορά; πως διαφέρουν; σε τι διαφέρουν;».

Χαμογέλασε με την αμηχανία μου… αλλά πάντα μου διέλυε τις απορίες… έτσι περίμενα.

«Αν σου το πω απλά», είπε, «θα το καταλάβεις απλά»… «πρέπει να το κάνεις, όχι να το καταλάβεις».

«Είσαι Εσύ! Κάθεσαι, σηκώνεσαι, μιλάς, αντιλαμβάνεσαι, διαλογίζεσαι, αναποδογυρίζεις το σύμπαν…δεν είσαι όλα αυτά τα συμβάντα… δεν είσαι καν αυτές οι δραστηριότητες… πολύ πίσω από αυτά υπάρχει ΑΥΤΟΣ που τα κάνει όλα αυτά… Απλά ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ…».

Προσπαθούσα να «καταλάβω» τι μου έλεγε…

«ΑΥΤΟ, ΤΩΡΑ, ΕΔΩ… ΕΙΝΑΙ… Δεν είναι Ύπαρξη, Υποκείμενο, Αντίληψη, Εμπειρία, τίποτα… όλα αυτά είναι φαινόμενα… Ούτε Αντίληψη…ούτε Εμπειρία»…

μιλούσα στον εαυτό μου… να ακούσω… να «καταλάβω»…

Ο Δάσκαλος ανάσανε βαθιά…

«Ακόμα προσπαθείς να αντιληφθείς… δεν υπάρχει τίποτα να αντιληφθείς…

Απλά… ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ… ΑΥΤΟ… όχι εσύ… Ελεύθερο… έξω από όλα… μέσα στο κάθε τι… ΑΥΤΟ!, όχι κάποιο εσύ!

Σήκω, τρέξε, φώναξε, χόρεψε, γέλα, χτύπα παλαμάκια… όλα είναι όνειρο…

Αν ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, δεν έχει καμιά σημασία τι κάνεις εσύ… μόνο μέσα στο όνειρο τα πράγματα αποκτούν σημασία...

Άφησε την Ζωή να ΟΔΗΓΕΙ… σταμάτα να είσαι εμπόδιο»…

…

«ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, μια «Κατάσταση Άδεια από Αντίληψη»… Δεν είναι μια «κενή κατάσταση», αλλά μια Ρέουσα Πραγματικότητα, Πλήρης από την Αίσθηση Παρουσίας… ΑΥΤΟ που ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, τα Περικλείνει Όλα…. Από ΕΔΩ Αναδύονται Όλα κι ΕΔΩ Καταλαγιάζουν Όλα, (Όλες οι Δραστηριότητες, Όλα τα Φαινόμενα κι οι εμπειρίες)… ΑΥΤΟ Είναι το Υποστήριγμα όλων των Υποκειμενικών Δραστηριοτήτων κι όλων των αντικειμενικών διαφοροποιήσεων.

Μια «Κατάσταση» χωρίς αντιληπτικές δομές και χωρίς εξωτερικό περιεχόμενο, πέρα από την εμπειρία… Μια «Κατάσταση» Τελείως Υπερβατική… Η Αποκάλυψη της ΟΥΣΙΑΣ ΩΣ ΕΧΕΙ.

Είναι η Καθαρή ΑΥΤΟΘΕΑΣΗ, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

Είναι το ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΟΝ που Ρέει… (όχι το εξελισσόμενο παρόν, που είναι κάτι εξωτερικό).

Είναι το ΑΛΗΘΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ».

…

Πολλές μέρες μετά… Ήταν πάλι απόγευμα… Καθόμασταν στην βεράντα του Σπιτιού…

Είχα πριν πολύ καιρό, σε ανύποπτο χρόνο εκδηλώσει την επιθυμία, την πρόθεσή μου, να ασχοληθώ με τις «θρησκείες»… και μου είχαν εξηγήσει ότι οι ακαδημαϊκές σπουδές, ακόμα κι έξω από την Ελλάδα, είναι τελείως επιφανειακές… Η Αλήθεια είναι αλλού…

Εκείνο το απόγευμα ένοιωσα βαθιά έκπληξη όταν ο Δάσκαλος μου μίλησε για τον Αριστοτέλη!

«Αργότερα…», ξεκίνησε την κουβέντα, «θα σου δοθεί η ευκαιρία να μελετήσεις τους Αρχαίους Φιλοσόφους… δεν φαντάζεσαι πόσο βαθιά έχουν φτάσει… υπάρχει κάποιο έργο που χρειάζεται να γίνει εδώ… θα σου μιλήσω άλλη ώρα για αυτό, όταν πρέπει….

Ο Αριστοτέλης έφτασε στον Ακίνητο Νου εμπειρικά… Είχε μυηθεί από τον Πλάτωνα… Η «παράδοση» πάει πίσω στην Ορφική Θεολογία… Και διατύπωσε λογικά ένα γεγονός… ελάχιστοι καταλαβαίνουν τι λέει ο Αριστοτέλης στην «Πρώτη Φιλοσοφία»… θα καταλάβεις στο μέλλον…»…

«Ο ΝΟΥΣ του Αριστοτέλη (το «Παντελώς Ον» του Πλάτωνα) είναι ΑΚΙΝΗΤΟΣ γιατί Είναι Νόηση Πλήρης στον Εαυτό της, που Συναισθάνεται τον Εαυτό της, που Νοεί τον Εαυτό της («νόηση νοήσεως»).

Αυτή η Νόηση είναι Αδιάλειπτη Νοητική Ενέργεια, Θεωρία Αυτού που Είναι, (Θεωρία Πηγαία, Άμεση Αυθόρμητη και Πλήρης), Ολοκληρωμένη κι Αυτάρκης. Η Αναλλοίωτη Αυτή Θεωρία (που επειδή είναι Ολοκληρωμένη δεν αλλάζει, γιατί βρίσκεται ήδη στην Ολοκλήρωσή της) είναι Καθαρή Μακαριότητα.

Η Ύπαρξη και Μόνο του Ακίνητου Νου Έλκει τα πάντα σε Αυτό κι έτσι προκαλεί την «Κίνησή» τους… Η Αντίληψη είναι «Δυνάμει Νους», κινείται για να Ολοκληρωθεί στο Απόλυτο Βάθος του Όντος… Εξαιτίας του ΝΟΥ Όλα Κινούνται, όλα έχουν μέσα τους το «Τέλος» (τον «τελικό σκοπό όλων των όντων») προς το Οποίο Ολοκληρώνονται… Η Αντίληψη, η σκέψη, η αίσθηση, η ύλη, όλα «κινούνται»… Όλα ανήκουν στον κόσμο της δυαδικότητας, για αυτό κινούνται προς την Ενότητα… Όλα είναι στην Κατάσταση Δυνατότητας («εν Δυνάμει»)… Μόνον ο ΝΟΥΣ Είναι Εν Ενεργεία, Καθαρή Ενέργεια»…

…

Αργότερα…. στις μελέτες μου, που έκανα πάνω στις θρησκείες, θα συναντούσα την ίδια σχεδόν περιγραφή της Έσχατης Πραγματικότητας…

Στον Πλάτωνα… Το ΕΙΝΑΙ αντανακλάται στο Γίγνεσθαι, σαν Είναι, Ιδέα, Ψυχή, Μορφοποίηση της ύλης..

Στον ΤΑΟΪΣΜΟ, στον ΛΑΟ ΤΣΕ… Το Ταό, Αυτό που Υπάρχει Με τον Τρόπο που Υπάρχει, πέρα από τα φαινόμενα, Εκδηλώνεται σαν Τε, Πηγαία Ενέργεια, Ρεύμα Ζωής, που Παράγει τα φαινόμενα, Αυτοανάπτυξη κι Ολοκλήρωση…

Στο ΣΑΜΚΥΑ… Το ΠΟΥΡΟΥΣΑ κινεί την Πρακρίτι (την Κοσμική Ενέργεια) που παράγει όλα τα υποκειμενικά κι αντικειμενικά φαινόμενα…

Στο ΓΙΟΓΚΑΚΑΡΑ… Όλα Είναι Τσιτταμάτρα, ΜΟΝΟΝ-ΝΟΥΣ… Βιτζνάνα, ( δηλαδή υποκειμενοποίηση του ΝΟΥ), νοητικά φαινόμενα, κόσμος, (δηλαδή αντικειμενοποίηση του ΝΟΥ)…

Στην παράδοση ΖΕΝ… Ο Αληθινός νους Είναι «ΟΧΙ-ΝΟΥΣ»… ο νους είναι μόνο φαινόμενα, όλα (στον «αντικειμενικό» κόσμο) είναι φαινόμενα…

Και σε όλες τις παραδόσεις, από όσο έχω κατανοήσει κι έχω καταγράψει, υπάρχουν ανάλογες περιγραφές.

…

Είχαν περάσει πολλές ώρες… είχε νυχτώσει… Ήταν ένα ήσυχο βράδι… Ψηλά στον ουρανό που είχε σκοτεινιάσει για τα καλά φαίνονταν τα αστέρια… Οι ήχοι του κήπου είχαν σωπάσει… έρχονταν μόνο μια γλυκιά μυρωδιά από το αγιόκλημα που ήταν σκαρφαλωμένο στη πέτρινη μάντρα… Ήταν τόσο ζωντανή η ησυχία που δεν ήθελες να την σπάσεις…

Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε…

«Δάσκαλε», ψιθύρισα…

«Σσσς»… με διέκοψε…

«Η Πραγματικότητα Είναι Μεγάλη γιατί τα περιέχει όλα… όχι γιατί είναι κενή… Πέρα από όλα… ξεπερνάει την ακινησία και την κίνηση… όλα έρχονται ελεύθερα, όλα φεύγουν ελεύθερα… κανένα εμπόδιο… μόνο η Αιωνιότητα Μένει.

Η Πραγματικότητα Είναι Μία γιατί δεν έχει ούτε υποκειμενικές αντιλήψεις, ούτε αντικειμενικά χαρακτηριστικά… Είναι η Απόλυτη Ελευθερία… δεν είναι Διαμονή…

Η Πραγματικότητα Είναι Αυτό που Ζεις… όχι οι αντικατοπτρισμοί της στην Υποκειμενική Αντίληψη, στην σκέψη, ή στον κόσμο…

Η Πραγματικότητα Είναι η Αληθινή Ζωή… το Ξύπνημα στην Ζωή, πέρα από το όνειρο της υποκειμενικής σύγχυσης και της αντικειμενικής «εμπειρίας»…

Η Πραγματικότητα Είναι Πέρα από το Χώρο… Υποστηρίζει Εισδύει και Διαπερνά όλους τους χώρους της αντίληψης, όλους τους κόσμους, και όλα τα όντα… Αποτελεί το Πολύτιμο Βάθος, την Ολοκλήρωση των πάντων…

Η Πραγματικότητα δεν υπόκειται σε διαφοροποίηση, μόνο μέσα στις «φαντασιώσεις» μας υπάρχει διαφοροποίηση.

Η Πραγματικότητα, Άμορφη στην Ύστατη Ουσία της μπαίνει σε όλες τις μορφές, από τον Θεό και τους κόσμους, μέχρι το πιο κρυμμένο μόριο σκόνης… Αντιλαμβάνεται, σκέπτεται, αισθάνεται, βλέπει, ακούει, χειρονομεί και τρέχει παντού… κι όμως τίποτα δεν την Αγγίζει…

Η Πραγματικότητα γίνεται άνθρωπος, θεός, Βούδας… παίζει όλους τους ρόλους κι από όλα αυτά τίποτα δεν μένει… παρά μονάχα το πιο Βαθύ… Μένει πιο ψηλά από τον άγιο και πιο μακριά από τον αμαρτωλό, στην Αιώνια Απουσία που Είναι η Αληθινή Παρουσία, Εδώ που το Τίποτα Γίνεται το Παν…»…

…

Καθόμασταν έτσι… κι η νύχτα προχωρούσε με τον δικό της χρόνο… Σε λίγο θα ξημέρωνε…

Ο Δάσκαλος σηκώθηκε αργά… «Πήγαινε να ξεκουραστείς…» είπε απλά…

Σηκώθηκα, τον χαιρέτησα και με αργά βήματα διέσχισα την αυλή, βγήκα στον δρόμο και κατηφόρισα προς την ακτή… Βρήκα ένα μέρος και κάθισα κοντά στην θάλασσα, που ψιθύριζε, τη ζωή, τα μυστικά όλα… κι ανάσανα βαθιά… Εκατομμύρια χρόνια τώρα, ο ήλιος έβγαινε κάθε πρωί, ολοκαίνουργιος… να διασχίσει ακόμα μια μέρα, ακόμα λίγη ζωή… μέχρι να Ανατείλει η Παντοτινή Αλήθεια…

Σηκώθηκα με την πρώτη ηλιαχτίδα που με ακούμπησε και πήρα το δρόμο για το σπίτι μου… Ακόμα μια μέρα, για όσους χρειάζονται ακόμα μια μέρα… αλλά βαθιά μέσα μου ένοιωθα πως υπήρχε Μόνο Μια Αιώνια Ημέρα… Απέραντη Γαλήνη… Βαθιά Σιωπή… κι ο κόσμος έτρεχε σαν βουβή ταινία… με κινήσεις που δεν αναγνώριζα πια το νόημά τους…

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, April 23, 2023

WHAT IS REALITY?

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright