Esoterism Academy: The Communion of God... and the society of chaos

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Friday, April 14, 2023

The Communion of God... and the society of chaos

God above all is One Unity and One Unifying Power since He unites everything in Himself. And those who come to God and Unite with Him and become One, within the Divine Reality, Experience this Unifying Action and Activity and State... In such a State there is Unity. In the Divine Life, in the Life in God, there is Unity...

"Communion With The Living God" (the "True Divine Communion") is possible when a man truly experiences what Jesus said when he was asked about the greatest commandment. The answer was: "Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind and with all your strength"... Only when a man turns with all his power (and all it's psycho-mental -psycho-somatic and physical powers) towards God... when all the lower psycho-mental powers are oriented towards God and absorbed in God until they are "annihilated" in the Divine Presence... when with all the soul (the psychosomatic ego) man turns to God and "empties" himself of every "ego"... when with his whole heart (that is, with his real metaphysical essence, which is God Himself - as Divine Energy - that " substances " him) man "opens" to God...that is when a man is completely emptied (as consciousness, as mind) of every individual (psycho-somatic) element and functions as a pure mind (pure soul, without being separated from the body now properly arranged) can Receive God within it, in a Real Living Divine Communion (and not theoretical or imaginary...)...

This Real Living Holy Communion that occurs in real, "living time" (outside of standard time, in a transcendent space of experience...) has nothing to do with "holy communion" (the partaking of "bread and wine ») that they give to the churches. Jesus was talking about Living Communion and not receiving a physical symbol. In the outer churches, two thousand years now, they cannot "distinguish" the Living Reality, which Exists and Works in Real, Transcendent, Eternal, Time, and the symbol, the symbolic language used by the "mystics."

Man can reach deification only by the Living Partaking of the Living God and not by partaking of material things (even if in the imagination of some people these "materials" are transformed into the "body and blood" of God...)... No one has come to deification with bread and wine... but many have come by loving God with all their might, by turning to God with all their (psychological) powers, by cleansing themselves (the soul) of the (psycho-somatic) egoic element, by "opening" their "heart" (i.e. their very existence, their ontological essence) and Accepting within themselves the "Divine Presence" ...

Actually, God Is Alive, and Only Those Who Come Alive to Him Partake of God... In the outer churches they simply "mock" the "naive"... All the outer worship life and rituals and exorcisms are all in vain: God, Love wants, and not sacrifice...

The Real Living Communion With God (the "True Divine Communion") transfigures man, and transforms him into a true eternal man, in the Image of God (Real and not in power)... The purification of the soul (the pure mind ), the elevation above the lower mental functions and the world, is but a Condition and a Preparation and an Entrance into the Divine Reality. We empty the space of the soul from every individual element, We fill our Soul with the Divine Presence that truly, consciously, substances us in the Eternal Living Time, and thus we become "God-bearing"... Our exit to God, or the Entrance of God in us (it doesn't matter how we describe it), it is not a loss of the person we were and fainting and disappearance but a "transformation" an "expansion of consciousness" that becomes Divine (since it is sustained by God). This good alteration of existence means an elevation, an ascent, an improvement, an expansion of perception and life... and not a retreat of existence... In fact, when we commune with God and become one with Him, we benefit since our Consciousness Expands, Sharpens, and Deepens to Embrace the Universe... God Enlightens us on Unknown Paths of Evolution, Wider Horizons of Existence, and Richer Life, which is Eternal Life in the Gulfs of God... Conversely, retreat into the ego is truly a decline and a degeneration...

Union With God (in a Real Living Fellowship With Him) Expands and Broadens our being. To be Absorbed in the Divine Reality, to Experience the Divine Presence within us (to become God-bearing), overcoming the lower individual elements, is a Higher Evolution of Man that transforms into a True Eternal Universal Man (according to the Model of Jesus).. All the mystical fathers, and John, and Origen, and Evagrius, and Gregory of Nyssa, and Dionysius, and Maximus, and Simeon, and others, spoke of the same evolution towards God Within God ( which Jesus had taught)... The deified man, the god-bearer, is an Enlightened, Expanded Universal Man and not an automaton, or a puppet of God. The Person (the Existence), having overcome the psycho-mental limitations, the body, the world, is transformed into the True Person of God (who Animates all his "own"). It is the One God who Acts in all divine men so that there is One Shepherd, one flock, and One Real Inner Spiritual Unity... and not an artificial outer union, like the outer churches...

God in all His true believers, who come to Him in a Real Living Communion (in a "True Divine Communion") in a Living (but Eternal and Transcendent) Time constitutes the Essence of Unity, the Consummation of Love as Union... When the many Unite in the Gulfs of One, with The One Living God, then truly There Is the "State of God". This "State of God", the Community of Saints, Exists but is not outwardly manifested by external organizations, gatherings, and cults... Those who Enter into the Divine Reality, Experience it, but it is futile to try to describe it to others ... It is enough that We Experience the Truth, it is enough that all this is True and Happening... Blessed are those who Enter the Kingdom of God...

This Living State of God, the Kingdom of God, is a Place of Living, Holy, and Inviolable to the profane... and certainly has nothing to do with external churches and organizations and human things... The Kingdom of God Is Here, Now. Its Gate is everyone's Consciousness. It is up to each one to pass the Gate either inwards, towards God, or outwards, towards the ego, the world, and the false power of loss...

But things are different for people who "turn away" from God... Those who follow a centrifugal activity, away from God, focus on the perception of individual existence, an ego (with its own perceptions, needs, and interests) ...

A world of many such egos is a chaotic world since each ego has its own course. The effort to unify, and organize common, oriented activities (societies, groups, social life, etc.), whether it comes from biological organizational structures of human societies, or from cultural and political development, remains in reality, and in its essence, artificial and cannot overcome (except in a violent way) the chaotic activities of the many people who make up the social groups... The result is that human societies (for 500,000 years since man began to distinguish himself from the animal) have never evolved to be peaceful, just, with social and economic equality... Human societies are always problematic.

Even religious communities never experience the religious ideal, Transcendent Reality, and Unity... and usually, selfish and imperfect people, destroy every attempt to Unify beings, in the Gulfs of a Higher Reality... Even in small religious communities, (monasteries of all religions) the ideal of God's Ideal State is never realized... they are always human communities, associations of many egos, always creating trouble with their disorderly and chaotic behavior...

Η Κοινωνία του Θεού… κι η κοινωνία του χάους

Ο Θεός πάνω από όλα Αποτελεί Μία Ενότητα και Μία Ενοποιητική Δύναμη αφού τα Ενώνει όλα Μέσα Του. Κι όσοι Προσέρχονται στο Θεό κι Ενώνονται Μαζί Του και γίνονται Ένα, μέσα στη Θεία Πραγματικότητα, Βιώνουν αυτή την Ενοποιητική Δράση και Δραστηριότητα και Κατάσταση... Σε μία τέτοια Κατάσταση υπάρχει Ενότητα. Στην Θεία Ζωή, στην Εν Θεώ Ζωή υπάρχει Ενότητα...

Η «Κοινωνία Με Τον Ζωντανό Θεό» (η «Αληθινή Θεία Κοινωνία») είναι δυνατή όταν ο άνθρωπος βιώσει πραγματικά αυτό που είπε ο Ιησούς όταν τον ρώτησαν για την μεγαλύτερη εντολή. Η απάντηση ήταν: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της ψυχής σου και εξ’ όλης της διανοίας σου και εξ’ όλης της ισχύος σου»... Μονάχα όταν ο άνθρωπος στραφεί με όλη του την δύναμη (κι όλες τις ψυχονοητικές-ψυχοσωματικές και σωματικές δυνάμεις του) προς τον Θεό... όταν όλες οι κατώτερες ψυχονοητικές δυνάμεις προσανατολιστούν προς τον Θεό κι απορροφηθούν στον Θεό μέχρι να «εκμηδενιστούν» μέσα στην Θεία Παρουσία... όταν με όλη την ψυχή του (το ψυχοσωματικό εγώ) ο άνθρωπος στραφεί προς τον Θεό κι «αδειάσει» από κάθε «εγώ»... όταν με όλη του την καρδιά (δηλαδή με την πραγματική μεταφυσική ουσία του, που είναι ο Ίδιος ο Θεός – σαν Θεία Ενέργεια – που τον «ουσιώνει») ο άνθρωπος «ανοιχτεί» προς τον Θεό... όταν δηλαδή ο άνθρωπος αδειάσει τελείως (σαν συνείδηση, σαν νους) από κάθε ατομικό (ψυχοσωματικό) στοιχείο και λειτουργεί σαν καθαρός νους (καθαρή ψυχή, χωρίς να αποχωρίζεται από το σώμα που διευθετείται σωστά τώρα) μπορεί να Δεχτεί τον Θεό μέσα του, σε μία Πραγματική Ζωντανή Θεία Κοινωνία (κι όχι θεωρητική ή φανταστική...)...

Αυτή η Πραγματική Ζωντανή Θεία Κοινωνία που συμβαίνει σε πραγματικό, «ζωντανό χρόνο» (έξω από τον τυπικό χρόνο, σε ένα υπερβατικό χώρο εμπειρίας...) δεν έχει καμία σχέση με την «θεία κοινωνία» (την μετάληψη «του άρτου και του οίνου») που δίνουν στις εκκλησίες. Ο Ιησούς Μιλούσε για Ζωντανή Μετάληψη κι όχι για λήψη ενός υλικού συμβόλου. Στις εξωτερικές εκκλησίες, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, δεν μπορούν να «ξεχωρίσουν» την Ζωντανή Πραγματικότητα, που Υφίσταται και Λειτουργεί σε Πραγματικό, Υπερβατικό, Αιώνιο, Χρόνο, και το σύμβολο, την συμβολική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι «μύστες».

Ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην θέωση μόνο με την Ζωντανή Μετάληψη του Ζωντανού Θεού κι όχι με μετάληψη υλικών πραγμάτων (όσο κι αν στην φαντασία κάποιων ανθρώπων αυτά τα «υλικά» μετουσιώνονται σε «σώμα και αίμα» του Θεού...)... Κανένας δεν έχει φτάσει στην θέωση με τον άρτο και τον οίνο... πολλοί όμως έχουν φτάσει με το να αγαπήσουν τον Θεό με όλη τους την Δύναμη, με το να στραφούν προς τον Θεό με όλες τους τις (ψυχονοητικές) δυνάμεις, με το να καθαρίσουν τον εαυτό τους (την ψυχή) από το (ψυχοσωματικό) εγωικό στοιχείο, με το να «ανοίξουν» την «καρδιά» τους (δηλαδή την ίδια τους την ύπαρξη, την οντολογική ουσία τους) και να Δεχτούν μέσα τους την «Θεία Παρουσία»...

Στην πραγματικότητα ο Θεός Είναι Ζωντανός και Μεταλαμβάνουν του Θεού μόνο όσοι Προσέρχονται Ζωντανά προς Αυτόν... Στις εξωτερικές εκκλησίες απλά «κοροϊδεύουν» τους «αφελείς»... Όλη η εξωτερική λατρευτική ζωή κι οι τελετουργίες κι οι εξορκισμοί είναι όλα μάταια: Ο Θεός Αγάπη Θέλει κι όχι θυσία...

Η Πραγματική Ζωντανή Κοινωνία Με Τον Θεό (η «Αληθινή Θεία Κοινωνία») μετουσιώνει τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνει σε αληθινό αιώνιο άνθρωπο, κατ΄ Εικόνα του Θεού (Πραγματική κι όχι εν-δυνάμει)... Η κάθαρση της ψυχής (ο καθαρός νους), η ανύψωση πάνω από τις κατώτερες ψυχονοητικές λειτουργίες και τον κόσμο, δεν είναι παρά μία Προϋπόθεση και μία Προετοιμασία και μία Είσοδος στην Θεία Πραγματικότητα. Αδειάζουμε τον χώρο της ψυχής από κάθε ατομικό στοιχείο, Γεμίζουμε την Ψυχή μας με την Θεία Παρουσία που μας ουσιώνει πραγματικά, συνειδητά, στον Αιώνιο Ζωντανό Χρόνο και γινόμαστε έτσι «θεοφόροι»... Η έξοδός μας προς τον Θεό, ή η Είσοδος του Θεού μέσα μας (δεν έχει σημασία πως θα το περιγράψουμε), δεν είναι μία απώλεια του προσώπου που είμασταν και μία λιγοθυμιά και μία εξαφάνιση αλλά μία «μεταμόρφωση» μία «διεύρυνση της συνείδησης» που γίνεται Θεϊκή (αφού ουσιώνεται από τον Θεό). Η καλή αυτή αλλοίωση της ύπαρξης σημαίνει μία ανύψωση, μία άνοδο, μία βελτίωση, μία διαπλάτυνση της αντίληψης και της ζωής... κι όχι μία υποχώρηση της ύπαρξης... Στην πραγματικότητα όταν Κοινωνούμε Με Τον Θεό και Γινόμαστε Ένα Μαζί Του, εμείς επωφελούμαστε αφού η Συνείδησή μας Διευρύνεται, Οξύνεται και Βαθαίνει για να Συμπεριλάβει το Παν... Ο Θεός μας Φωτίζει Άγνωστους Δρόμους Εξέλιξης, Πλατύτερους Ορίζοντες Ύπαρξης, Πλουσιότερη Ζωή, που είναι Αιώνια Ζωή στους Κόλπους του Θεού... Αντίθετα, η οπισθοχώρηση στο εγώ είναι πραγματικά μία κατάπτωση κι ένας εκφυλισμός...

Η Ένωση Με Τον Θεό (σε μία Πραγματική Ζωντανή Κοινωνία Μαζί Του) Διευρύνει και Πλαταίνει την ύπαρξή μας. Το να Απορροφιόμαστε στην Θεία Πραγματικότητα, το να Βιώνουμε την Θεία Παρουσία μέσα μας (το να γινόμαστε θεοφόροι), ξεπερνώντας τα κατώτερα ατομικά στοιχεία, είναι μία Ανώτερη Εξέλιξη του Ανθρώπου που μεταμορφώνεται σε Αληθινό Αιώνιο Παγκόσμιο Άνθρωπο (κατά το Πρότυπο του Ιησού)... Όλοι οι μυστικοί πατέρες, κι ο Ιωάννης, κι ο Ωριγένης, κι ο Ευάγριος, κι ο Γρηγόριος Νύσσης, κι ο Διονύσιος, κι ο Μάξιμος, κι ο Συμεών, κι άλλοι, μίλησαν για την ίδια εξέλιξη προς τον Θεό Μέσα Στο Θεό (που είχε διδάξει ο Ιησούς)... Ο θεωμένος άνθρωπος, ο θεοφόρος, είναι ένας Φωτισμένος, Διευρυμένος Παγκόσμιος Άνθρωπος κι όχι ένα αυτόματο, ή μία μαριονέτα του Θεού. Το Πρόσωπο (η Ύπαρξη), έχοντας ξεπεράσει τους ψυχονοητικούς περιορισμούς, το σώμα, τον κόσμο, μεταμορφώνεται στο Αληθινό Πρόσωπο του Θεού (που Ζωοποιεί όλους τους «δικούς» του). Είναι ο Ένας Θεός που Ενεργεί μέσα σε όλους τους θεωμένους ανθρώπους, έτσι που υπάρχει Ένας Ποιμήν, μία ποίμνη, και Μία Πραγματική Εσωτερική Πνευματική Ενότητα... κι όχι μία τεχνητή εξωτερική ένωση, όπως οι εξωτερικές εκκλησίες...

Ο Θεός μέσα σε όλους τους πραγματικούς πιστούς Του, που Προσέρχονται σε Αυτόν σε Μία Πραγματική Ζωντανή Κοινωνία (σε μία «Αληθινή Θεία Κοινωνία») σε ένα Ζωντανό (αλλά Αιώνιο κι Υπερβατικό) Χρόνο αποτελεί την Ουσία της Ενότητας, την Ολοκλήρωση της Αγάπης Ως Την Ένωση... Όταν τα πολλά Ενώνονται στους Κόλπους του Ενός, με Τον Ένα Ζωντανό Θεό, τότε πραγματικά Υπάρχει η «Πολιτεία του Θεού». Αυτή η «Πολιτεία του Θεού», η Κοινότητα των Αγίων, Υπάρχει, αλλά δεν εκδηλώνεται εξωτερικά με εξωτερικές οργανώσεις, οργανισμούς, συνάξεις και λατρείες... Όσοι Εισέρχονται στην Θεία Πραγματικότητα, την Βιώνουν, αλλά είναι μάταιο να προσπαθούν να την περιγράψουν σε άλλους... Αρκεί που Βιώνουμε την Αλήθεια, αρκεί που όλα αυτά είναι Αληθινά και Συμβαίνουν... Μακάριοι όσοι Εισέρχονται στην Βασιλεία του Θεού...

Αυτή η Ζωντανή Πολιτεία του Θεού, το Βασίλειο του Θεού, είναι Ένας Χώρος Βιώματος, Ιερός κι Απαραβίαστος για τους βέβηλους... κι ασφαλώς δεν έχει καμία σχέση με εξωτερικές εκκλησίες κι οργανισμούς κι ανθρώπινα πράγματα... Το Βασίλειο του Θεού Είναι Εδώ, Τώρα. Η Πύλη του είναι η Συνείδηση του καθενός. Στον καθένα εναπόκειται να περάσει την Πύλη ή προς τα Έσω, προς τον Θεό, ή προς τα έξω, προς το εγώ, τον κόσμο και την ψεύτικη δύναμη της απώλειας...

Τα πράγματα είναι διαφορετικά όμως για τους ανθρώπους που «απομακρύνονται» από τον Θεό... Όσοι ακολουθούν μία κεντρόφυγο δραστηριότητα, μακριά από τον Θεό, επικεντρώνονται στην αντίληψη μίας ατομικής ύπαρξης, ενός εγώ (με δικές του αντιλήψεις, ανάγκες, ενδιαφέροντα, συμφέροντα)...

Ένας κόσμος από πολλά τέτοια εγώ είναι ένας κόσμος χαοτικός αφού κάθε εγώ έχει την δική του πορεία. Η προσπάθεια ενοποίησης, οργάνωσης κοινών, προσανατολισμένων, δραστηριοτήτων, (κοινωνίες, ομάδες, κοινωνική ζωή, κλπ.), είτε προέρχεται από βιολογικές οργανωτικές δομές των ανθρώπινων κοινωνιών, είτε από πολιτισμική και πολιτική ανάπτυξη, παραμένει στην πραγματικότητα, και στην ουσία της, τεχνητή και δεν μπορεί να ξεπεράσει (παρά μόνο με βίαιο τρόπο) τις χαοτικές δραστηριότητες των πολλών ανθρώπων που αποτελούν τις κοινωνικές ομάδες...Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες (εδώ και 500.000 χρόνια που ο άνθρωπος άρχισε να ξεχωρίζει από το ζώο) ποτέ δεν αναπτύχθηκαν τόσο ώστε να είναι ειρηνικές, δίκαιες, με κοινωνική και οικονομική ισότητα... Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι πάντα προβληματικές.

Ακόμα και κοινότητες θρησκευτικές ποτέ δεν βιώνουν το θρησκευτικό ιδανικό, την Υπερβατική Πραγματικότητα κι Ενότητα... και συνήθως, άνθρωποι εγωιστές κι ατελείς, καταστρέφουν κάθε προσπάθεια Ενοποίησης των όντων, στους Κόλπους Μίας Ανώτερης Πραγματικότητας... Ακόμα και σε μικρές θρησκευτικές κοινότητες (μοναστήρια όλων των θρησκειών) δεν πραγματοποιείται ποτέ το ιδανικό της Ιδανικής Πολιτείας του Θεού... είναι πάντα ανθρώπινες κοινότητες, ενώσεις πολλών εγώ, που πάντα δημιουργούν πρόβλημα με την χαώδη και χαοτική συμπεριφορά τους...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Friday, April 14, 2023

The Communion of God... and the society of chaos

Η Κοινωνία του Θεού… κι η κοινωνία του χάους

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright