Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Friday, May 31, 2024

The Mystical Journey to True Life: Embracing the Boundless

In the quiet moments when the world seems to stand still, a profound question arises: Can you touch creation, whole, everything? This inquiry, though seemingly simple, unveils the essence of a mystical journey—a path that transcends the ordinary and delves into the extraordinary, where the boundaries between self and the universe dissolve into a harmonious symphony of existence.

The Touch of Creation

Imagine standing at the edge of a vast, untouched wilderness. The air is thick with the scent of earth and the promise of new beginnings. As you extend your hand, you feel an almost imperceptible connection to the world around you. This is not merely a physical sensation but a deep, spiritual embrace. To touch creation is to recognize the interconnectedness of all things, to feel the pulse of the universe within your own heartbeat. It is the realization that you are a part of a grand, intricate tapestry woven with threads of energy, love, and light.

The Infinite Stretch

Can you stretch as far as the sky stretches? Look up, and let your gaze travel beyond the azure expanse. The sky is a canvas of infinite possibilities, a reminder of the boundless nature of the human spirit. To stretch as far as the sky is to embrace the limitless potential within you. It is to acknowledge that your dreams, hopes, and aspirations are as vast and unfathomable as the cosmos. In this stretching, you become a conduit for divine inspiration, reaching heights that transcend the material world and touch the divine.

The Soaring Flight

Can you fly with the soaring bird? Close your eyes and feel the wind beneath your wings. To fly is to experience freedom in its purest form. It is to soar above the mundane, to glide effortlessly on the currents of life’s ever-changing landscape. The soaring bird teaches us the art of surrender, of letting go of the weight that binds us to the ground. In this flight, you become one with the sky, unburdened and free, embracing the flow of life with grace and ease.

The Journey of Sound

Can you ride on the sounds as they fade away into silence? Listen intently to the symphony of life—the rustling leaves, the distant laughter, the murmur of a flowing stream. Every sound is a note in the grand composition of existence. To ride on these sounds is to embark on a journey of awareness, to follow each note as it dissolves into the profound silence that underlies all creation. In this silence, you discover the essence of being, a stillness that is both the beginning and the end of all things.

The Fragrance of Life

Can you get lost in the scent of the flower? Breathe deeply and allow the delicate fragrance to envelop you. Each flower carries a unique essence, a whisper of the divine. To lose yourself in this scent is to immerse in the present moment fully, to appreciate the beauty and wonder of life in its simplest forms. It is a reminder that true happiness lies not in grand achievements but in the quiet appreciation of life’s fleeting, fragrant moments.

The Realization of True Life

If you can embrace these experiences, if you can touch creation, stretch beyond limits, soar freely, ride the waves of sound, and lose yourself in the scent of a flower, you are indeed a happy man. This happiness is not fleeting; it is a profound, abiding joy that comes from knowing what true life is. True life is the mystical journey of being fully present, of recognizing the divine in every aspect of existence, and of living with an open heart and an awakened spirit.

In the end, the mystical journey is not about seeking something outside of ourselves but about discovering the boundless universe within. It is about realizing that we are not separate from creation but integral to it. Embrace this journey, and you will find that true life is a dance of connection, a song of unity, and a celebration of the eternal now.

…

Το Μυστικό Ταξίδι στην Αληθινή Ζωή: Αγκαλιάζοντας το Απεριόριστο

Στις ήσυχες στιγμές που ο κόσμος φαίνεται να στέκεται ακίνητος, τίθεται ένα βαθύ ερώτημα: Μπορείς να αγγίξεις τη δημιουργία, ολόκληρη, τα πάντα; Αυτή η έρευνα, αν και φαινομενικά απλή, αποκαλύπτει την ουσία ενός μυστικιστικού ταξιδιού - ενός μονοπατιού που ξεπερνά το συνηθισμένο και εμβαθύνει στο εξαιρετικό, όπου τα όρια μεταξύ του εαυτού και του σύμπαντος διαλύονται σε μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης.

Το άγγιγμα της δημιουργίας

Φανταστείτε να στέκεστε στην άκρη μιας απέραντης, ανέγγιχτης ερημιάς. Ο αέρας είναι πυκνός από το άρωμα της γης και την υπόσχεση για νέα ξεκινήματα. Καθώς απλώνετε το χέρι σας, αισθάνεστε μια σχεδόν ανεπαίσθητη σύνδεση με τον κόσμο γύρω σας. Αυτό δεν είναι απλώς μια φυσική αίσθηση αλλά μια βαθιά, πνευματική αγκαλιά. Το να αγγίζεις τη δημιουργία σημαίνει να αναγνωρίζεις τη διασύνδεση όλων των πραγμάτων, να νιώθεις τον παλμό του σύμπαντος μέσα στον δικό σου καρδιακό παλμό. Είναι η συνειδητοποίηση ότι είστε μέρος μιας μεγάλης, περίπλοκης ταπετσαρίας υφασμένης με νήματα ενέργειας, αγάπης και φωτός.

Το άπειρο τέντωμα

Μπορείς να τεντωθείς όσο ο ουρανός απλώνεται; Κοιτάξτε ψηλά και αφήστε το βλέμμα σας να ταξιδέψει πέρα από την γαλάζια έκταση. Ο ουρανός είναι ένας καμβάς άπειρων δυνατοτήτων, μια υπενθύμιση της απεριόριστης φύσης του ανθρώπινου πνεύματος. Το να απλώνεσαι μέχρι τον ουρανό σημαίνει να αγκαλιάζεις τις απεριόριστες δυνατότητες μέσα σου. Είναι να αναγνωρίσεις ότι τα όνειρα, οι ελπίδες και οι φιλοδοξίες σου είναι τόσο τεράστιες και ανεξιχνίαστες όσο ο κόσμος. Σε αυτό το τέντωμα, γίνεσαι αγωγός θείας έμπνευσης, φτάνοντας σε ύψη που ξεπερνούν τον υλικό κόσμο και αγγίζουν το θείο.

Η πτήση στα ύψη

Μπορείς να πετάξεις με το πουλί που πετά στα ύψη; Κλείστε τα μάτια σας και νιώστε τον άνεμο κάτω από τα φτερά σας. Το να πετάς σημαίνει να βιώνεις την ελευθερία στην πιο αγνή της μορφή. Είναι να πετάς πάνω από τα εγκόσμια, να γλιστράς αβίαστα στα ρεύματα του συνεχώς μεταβαλλόμενου τοπίου της ζωής. Το πουλί που πετά στα ύψη μας διδάσκει την τέχνη της παράδοσης, του να αφήνουμε το βάρος που μας δένει στο έδαφος. Σε αυτή την πτήση γίνεσαι ένα με τον ουρανό, αβάσταχτος και ελεύθερος, αγκαλιάζοντας τη ροή της ζωής με χάρη και ευκολία.

Το ταξίδι του ήχου

Μπορείτε να ιππεύετε τους ήχους καθώς σβήνουν στη σιωπή; Ακούστε προσεχτικά τη συμφωνία της ζωής—τα θρόισμα των φύλλων, το απόμακρο γέλιο, το μουρμουρητό ενός ρέματος. Κάθε ήχος είναι μια νότα στη μεγαλειώδη σύνθεση της ύπαρξης. Το να οδηγείς πάνω σε αυτούς τους ήχους σημαίνει να ξεκινάς ένα ταξίδι συνειδητοποίησης, να ακολουθείς κάθε νότα καθώς διαλύεται στη βαθιά σιωπή που κρύβεται πίσω από όλη τη δημιουργία. Σε αυτή τη σιωπή, ανακαλύπτεις την ουσία της ύπαρξης, μια ακινησία που είναι και η αρχή και το τέλος όλων των πραγμάτων.

Το άρωμα της ζωής

Μπορείς να χαθείς στο άρωμα του λουλουδιού; Αναπνεύστε βαθιά και αφήστε το λεπτό άρωμα να σας τυλίξει. Κάθε λουλούδι φέρει μια μοναδική ουσία, έναν ψίθυρο του θείου. Το να χάσεις τον εαυτό σου σε αυτό το άρωμα σημαίνει να βυθίζεσαι πλήρως στην παρούσα στιγμή, να εκτιμάς την ομορφιά και το θαύμα της ζωής στις πιο απλές μορφές της. Είναι μια υπενθύμιση ότι η αληθινή ευτυχία δεν βρίσκεται στα μεγάλα επιτεύγματα αλλά στην ήσυχη εκτίμηση των φευγαλέων, ευωδιαστών στιγμών της ζωής.

Η Πραγματοποίηση της Αληθινής Ζωής

Αν μπορείς να αγκαλιάσεις αυτές τις εμπειρίες, αν μπορείς να αγγίξεις τη δημιουργία, να τεντωθείς πέρα από τα όρια, να πετάξεις ελεύθερα, να καβαλήσεις τα κύματα του ήχου και να χάσεις τον εαυτό σου στο άρωμα ενός λουλουδιού, είσαι πράγματι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτή η ευτυχία δεν είναι φευγαλέα. είναι μια βαθιά, διαρκής χαρά που προέρχεται από τη γνώση του τι είναι αληθινή ζωή. Η αληθινή ζωή είναι το μυστικιστικό ταξίδι του να είσαι πλήρως παρών, να αναγνωρίζεις το θείο σε κάθε πτυχή της ύπαρξης και να ζεις με ανοιχτή καρδιά και αφυπνισμένο πνεύμα.

Τελικά, το μυστικιστικό ταξίδι δεν είναι να αναζητήσουμε κάτι έξω από τον εαυτό μας, αλλά να ανακαλύψουμε το απεριόριστο σύμπαν μέσα μας. Είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από τη δημιουργία αλλά αναπόσπαστο μέρος της. Αγκαλιάστε αυτό το ταξίδι και θα ανακαλύψετε ότι η αληθινή ζωή είναι ένας χορός σύνδεσης, ένα τραγούδι ενότητας και μια γιορτή του αιώνιου τώρα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES