Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Wednesday, May 29, 2024

The Nature of Truth: A Philosophical Exploration

Introduction

The concept of truth has been a central focus of philosophical inquiry for centuries, spanning diverse schools of thought and traditions. The assertion that "TRUTH simply Exists" posits truth as an inherent and self-sustaining reality, distinct from the subjective and intellectual efforts of human beings. This perspective invites a profound reflection on the nature of truth, its accessibility, and its relationship to human understanding.

Truth Beyond Intellect

The statement suggests that truth is not something that can be found, discovered, constructed, analyzed, or directed through intellectual means. This aligns with the idea that truth transcends the limitations of human cognition and rationality. In the realm of epistemology, this perspective resonates with the notion of *aletheia*—the Greek concept of truth as an unconcealedness, a revelation that occurs independently of human effort.

Philosophers like Martin Heidegger have articulated similar views, arguing that truth is a process of disclosure, where beings reveal themselves in their authentic state. According to Heidegger, this process cannot be controlled or manipulated by human intellect; instead, it requires a receptiveness and openness to the unveiling of reality.

Truth as Illumination and Path

Truth, as described, illuminates and guides. This metaphor of illumination suggests that truth provides clarity and direction, leading individuals along a path that is revealed rather than chosen. In this view, truth is akin to a light that dispels the darkness of ignorance and falsehood. The imagery of walking a path implies that engaging with truth is an active, ongoing journey rather than a static state of possession.

This concept can be linked to the teachings of various mystical and spiritual traditions, which often emphasize the transformative power of truth. For example, in the context of Zen Buddhism, enlightenment (satori) is not attained through logical reasoning but through a direct, experiential realization of the nature of reality. This enlightenment illuminates the true path and fundamentally alters one's perception and being.

The Immaculate Nature of Truth

The characterization of truth as "Pure, Immaculate, far from the profane behavior of people" sets truth apart from the corruptible and often deceptive nature of human actions and interactions. This purity suggests that truth is untainted by bias, manipulation, or self-interest. It stands in stark contrast to the relativism and subjectivity that often color human discourse and perception.

Philosophical traditions such as Platonism have long posited the existence of an immutable and perfect realm of forms, with truth being a fundamental aspect of this ideal realm. Plato's allegory of the cave illustrates the journey from the shadows of ignorance to the brilliant light of truth, which lies beyond the imperfect and transient world of appearances.

Truth Beyond Comprehension

The assertion that "TRUTH is beyond all understanding" highlights the ineffability of truth. This view suggests that truth cannot be fully grasped or articulated through language or conceptual thought. Yet, paradoxically, truth serves as the foundation for our perceptions and beliefs, even if these are often misguided or illusory.

This paradox is central to many philosophical and theological discussions. In the works of Søren Kierkegaard, for instance, the concept of "truth as subjectivity" emerges, where the deepest truths about existence and faith are understood not through objective reasoning but through subjective experience and passion. Truth, in this sense, transcends rational comprehension and demands a leap of faith.

Conclusion

The nature of truth, as described in the initial assertion, challenges us to reconsider our approach to understanding reality. Truth is not a commodity to be acquired or a puzzle to be solved, but a profound illumination that guides and transforms. It exists beyond intellectual grasp, revealing itself through a direct, extra-intellectual view that demands our whole being.

In engaging with truth, we must embrace humility and openness, recognizing that our illusions often masquerade as realities. By walking the path illuminated by truth, we move closer to an authentic understanding of existence, even as we acknowledge that the ultimate nature of truth remains ever beyond our full comprehension.

…

Η Φύση της Αλήθειας: Μια Φιλοσοφική Εξερεύνηση

Εισαγωγή

Η έννοια της αλήθειας αποτελεί κεντρικό επίκεντρο της φιλοσοφικής έρευνας για αιώνες, καλύπτοντας διάφορες σχολές σκέψης και παραδόσεις. Ο ισχυρισμός ότι «Η ΑΛΗΘΕΙΑ απλώς υπάρχει» θέτει την αλήθεια ως μια εγγενή και αυτοσυντηρούμενη πραγματικότητα, διαφορετική από τις υποκειμενικές και διανοητικές προσπάθειες των ανθρώπων. Αυτή η προοπτική καλεί έναν βαθύ προβληματισμό σχετικά με τη φύση της αλήθειας, την προσβασιμότητα της και τη σχέση της με την ανθρώπινη κατανόηση.

Αλήθεια πέρα από τη νόηση

Η δήλωση υποδηλώνει ότι η αλήθεια δεν είναι κάτι που μπορεί να βρεθεί, να ανακαλυφθεί, να κατασκευαστεί, να αναλυθεί ή να κατευθυνθεί με διανοητικά μέσα. Αυτό ευθυγραμμίζεται με την ιδέα ότι η αλήθεια υπερβαίνει τους περιορισμούς της ανθρώπινης γνώσης και ορθολογικότητας. Στη σφαίρα της γνωσιολογίας, αυτή η προοπτική αντηχεί με την έννοια της *αλέθειας*—την ελληνική έννοια της αλήθειας ως απόκρυψης, μιας αποκάλυψης που εμφανίζεται ανεξάρτητα από την ανθρώπινη προσπάθεια.

Φιλόσοφοι όπως ο Μάρτιν Χάιντεγκερ έχουν διατυπώσει παρόμοιες απόψεις, υποστηρίζοντας ότι η αλήθεια είναι μια διαδικασία αποκάλυψης, όπου τα όντα αποκαλύπτονται στην αυθεντική τους κατάσταση. Σύμφωνα με τον Heidegger, αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να ελεγχθεί ή να χειραγωγηθεί από την ανθρώπινη διάνοια. Αντίθετα, απαιτεί δεκτικότητα και άνοιγμα στην αποκάλυψη της πραγματικότητας.

Η Αλήθεια ως Φωτισμός και Μονοπάτι

Η αλήθεια, όπως περιγράφεται, φωτίζει και καθοδηγεί. Αυτή η μεταφορά του φωτισμού υποδηλώνει ότι η αλήθεια παρέχει σαφήνεια και κατεύθυνση, οδηγώντας τα άτομα σε ένα μονοπάτι που αποκαλύπτεται και όχι επιλεγμένο. Σε αυτή την άποψη, η αλήθεια μοιάζει με ένα φως που διώχνει το σκοτάδι της άγνοιας και του ψεύδους. Η εικόνα του να περπατάς σε ένα μονοπάτι υποδηλώνει ότι η ενασχόληση με την αλήθεια είναι ένα ενεργό, συνεχόμενο ταξίδι και όχι μια στατική κατάσταση κατοχής.

Αυτή η έννοια μπορεί να συνδεθεί με τις διδασκαλίες διαφόρων μυστικιστικών και πνευματικών παραδόσεων, οι οποίες συχνά τονίζουν τη μεταμορφωτική δύναμη της αλήθειας. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του Ζεν Βουδισμού, η φώτιση (satori) δεν επιτυγχάνεται μέσω της λογικής συλλογιστικής αλλά μέσω μιας άμεσης, βιωματικής συνειδητοποίησης της φύσης της πραγματικότητας. Αυτή η φώτιση φωτίζει το αληθινό μονοπάτι και μεταβάλλει θεμελιωδώς την αντίληψη και την ύπαρξη κάποιου.

Η Άμωμη Φύση της Αλήθειας

Ο χαρακτηρισμός της αλήθειας ως «Αγνή, άσπιλη, μακριά από τη βέβηλη συμπεριφορά των ανθρώπων» ξεχωρίζει την αλήθεια από τη φθαρτή και συχνά παραπλανητική φύση των ανθρώπινων πράξεων και αλληλεπιδράσεων. Αυτή η καθαρότητα υποδηλώνει ότι η αλήθεια είναι αμόλυντη από προκατάληψη, χειραγώγηση ή προσωπικό συμφέρον. Βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον σχετικισμό και την υποκειμενικότητα που συχνά χρωματίζουν τον ανθρώπινο λόγο και την αντίληψη.

Φιλοσοφικές παραδόσεις όπως ο Πλατωνισμός έχουν από καιρό υποθέσει την ύπαρξη ενός αμετάβλητου και τέλειου πεδίου μορφών, με την αλήθεια να είναι μια θεμελιώδης πτυχή αυτού του ιδανικού πεδίου. Η αλληγορία του Πλάτωνα για το σπήλαιο απεικονίζει το ταξίδι από τις σκιές της άγνοιας στο λαμπρό φως της αλήθειας, που βρίσκεται πέρα από τον ατελές και παροδικό κόσμο των φαινομένων.

Αλήθεια πέρα από την κατανόηση

Ο ισχυρισμός ότι «Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πέρα από κάθε κατανόηση» αναδεικνύει το άρρητο της αλήθειας. Αυτή η άποψη υποδηλώνει ότι η αλήθεια δεν μπορεί να συλληφθεί πλήρως ή να αρθρωθεί μέσω της γλώσσας ή της εννοιολογικής σκέψης. Ωστόσο, παραδόξως, η αλήθεια χρησιμεύει ως θεμέλιο για τις αντιλήψεις και τις πεποιθήσεις μας, ακόμα κι αν αυτές είναι συχνά λανθασμένες ή απατηλές.

Αυτό το παράδοξο είναι κεντρικό σε πολλές φιλοσοφικές και θεολογικές συζητήσεις. Στα έργα του Søren Kierkegaard, για παράδειγμα, αναδύεται η έννοια της «αλήθειας ως υποκειμενικότητας», όπου οι βαθύτερες αλήθειες για την ύπαρξη και την πίστη κατανοούνται όχι μέσω αντικειμενικού συλλογισμού αλλά μέσω της υποκειμενικής εμπειρίας και πάθους. Η αλήθεια, με αυτή την έννοια, υπερβαίνει τη λογική κατανόηση και απαιτεί ένα άλμα πίστης.

Συμπέρασμα

Η φύση της αλήθειας, όπως περιγράφεται στον αρχικό ισχυρισμό, μας προκαλεί να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας στην κατανόηση της πραγματικότητας. Η αλήθεια δεν είναι ένα εμπόρευμα που πρέπει να αποκτηθεί ή ένας γρίφος που πρέπει να λυθεί, αλλά ένας βαθύς φωτισμός που καθοδηγεί και μεταμορφώνει. Υπάρχει πέρα από τη διανοητική κατανόηση, αποκαλύπτοντας τον εαυτό του μέσα από μια άμεση, εξωδιανοητική άποψη που απαιτεί όλη μας την ύπαρξη.

Όταν ασχολούμαστε με την αλήθεια, πρέπει να αγκαλιάσουμε την ταπεινοφροσύνη και τη διαφάνεια, αναγνωρίζοντας ότι οι ψευδαισθήσεις μας συχνά μεταμφιέζονται σε πραγματικότητες. Περπατώντας στο μονοπάτι που φωτίζεται από την αλήθεια, πλησιάζουμε πιο κοντά σε μια αυθεντική κατανόηση της ύπαρξης, ακόμη κι αν αναγνωρίζουμε ότι η απόλυτη φύση της αλήθειας παραμένει πάντα πέρα από την πλήρη κατανόησή μας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES