Saturday, April 6, 2024

Meditation - The Transcendent Essence of Meditation and its Transcendental Reality

Every religion, or religious concept, when expressed at the level of discourse, necessarily uses perceptions and terms of the environment in which it develops. It certainly depends, on the depth of Understanding from which the speech originates, on the breadth of expressiveness, and the special abilities of the one who conveys the Message, to encode it simply, comprehensibly and above all "functionally"... Only on this level do religions differ.

But the essential message of all religions is precisely the Direct Experience of Absolute Reality, the Experiential Union with That which Exists, however It is Perceived.

Beyond the external descriptions, in all religions, in every religion, there comes a moment when man, if he really wants to proceed to experience the essence of his religion, returns to himself, to experience, himself, personally, the Supreme Reality.

At this very moment man is obliged to abandon all his conceptions of Reality, in which he operated and relied upon to face, not what he "imagines", but What Really Exists and That which is a Living Reality on his part It appears Limitless, Infinite, and on the other hand Completely Unknown. In front of Reality we discover that This Is Here, All Living Reality, Unknown in its Essence, and it is not just a perception, an image that we had captured with our perception, thought, knowledge... Reality is Completely Outside of our perception. It is Something that exists and Transcends us and not something that "fits" as a perception, an idea, inside the small mind, in the limited space of our thinking. Right at this moment, Here, Now we are faced with the Real, with our Source, with the Truth.

All intelligence has collapsed, perceptions, knowledge, religions, the human culture of so-called knowledge we had, everything has turned to dust... And since every cognitive process has been paralyzed, how will we "capture" That Which Is?... Absolute silence prevails within us. This very existential attitude towards the absolute chaos, the absolute darkness, the absolute silence, is the basic condition for the Real to Rise and Illuminate us, to reveal its Essence to us (to the extent that we can accept it), to give us infuse the Knowledge of Reality, in a Direct, Transcendent way, to Partake of its Reality and Self-Knowledge, to Become One with That Which Is.

Passing the Gate, passing beyond the function of thought, into the Holy Space of the Real, we have left behind all the intellectual rubbish... Thousands of books, years of searching and vain efforts, cannot give us what a moment, a drop of experience of the Living Real can give us. The True Path that Leads us to the Threshold of Reality is Inner Experience and not external efforts and activities.

The Sacred Space of the Real is Real because we Live it, it is Limitless because there are no obstacles, it is Eternal because it is beyond time.

Understanding that the Supreme Essence of Religion, and the Supreme Goal of Man is to Unite Experientially with What Exists, it is understood that what matters is the True, the Alive, that Exists and what we are, what we can live, to experience... neither religious theories nor external activities of thought or body matter... So it is necessary to recognize precisely the immediate realities that are here, now, in front of us... that is, our own conscious existential and physical presence, within the Unknown Space of Reality... If we want with this elementary self-awareness (of our "presence") to Walk in the Sacred Space, to Approach, to Touch and to Unite with What Surrounds us, we must do it with absolute humility, to walk naked feet and with empty hands, and without mind.

If we want to enter the Sacred Space, Within ourselves, to Transcend the world and Live in the Space of Eternity, we cannot do it as "some self", neither by carrying on old ways of life, nor with a mind full of notions... we must stop to deal with the "self" and its perceptions if we are to Gaze with Clear Vision at What Is Here Now.

It is therefore obvious that the Experience of the Primordial Unity of Being is beyond concepts, religions, cultures, historical time, etc... It is a purely Human, Anthropological Phenomenon, beyond time... Within Human Nature is Inherent the Experience of the Absolute, as Potential… It's up to everyone to experience it.

True Religion is the Religion of Experience, and this True Religion is the ultimate essence of all religions, beyond teachings, theories, theologies, religious concepts and devotional activities... The entire Universe (and not just the material universe) Points to the True , the Temple of men is the space around the "Sacred"... and in Man, Deep Within him (within the Human Body), his Essence, is the Direct Experience of the True... Experiencing the Absolute Within us, We Enter the True Temple and We Unite with That which Is Always.

Thus, Rightly Understanding, that from the here reality of our own "presence" (within Existence) we can Elevate, abandoning the "I", to the Omnipresence of Him Who Is, and Experiencing it, Here, Now, Beyond Time , we discover that the New Perception Embraces All in One Unity, where there are no separations and "distances" between all... Therefore the Mystical Experience, the Real Union with That Which Is, does not transport us to "other worlds"... these create the "imagination" of people... simply takes us out of time while at the same time we operate in time, and in the body, and in the stock world... But we are completely "altered", "divine", "bright"... It is the Spirit that dwells within us.

The Direct Experience of Absolute Reality is something we live, an Infinite Space of Awareness, Experiencing in the Flowing Moment, and which is beyond time... It is something we live, not something we see, that we can form a perception of, describe ... It is a Space of Awareness, without external signs, without paths, without traces... And Everyone Lives it himself, when he abandons the "I" to Immerse himself in the Limitless... Where he Discovers that he is still himself but without limitations, and without divisions, United with the All, and with everything…

If Such is the Space of Reality, Without Attributes, Without descriptions, Without Paths, Without Activities, but only with an Action, Life... to Live it... then how do we "Get" Here? Can That which is Life, without qualities, activities, be attained by external efforts? Only the mind "imagines" only the mind "attempts" only the mind "performs" (but what it "performs" is at the level of the mind).

There is no Gate to Pass, no process or activity, or act, to help us... Do we Understand this?... We can leave all this and simply, quietly, in our humble "presence" Feel What Is Around Us, which Embraces us from the Beginning of creation, which Constitutes us, permeates us, makes us live, move, breathe? Only in Silence will we feel it... Silence is the Supreme Action, the Supreme Understanding, the Supreme Achievement... To "let it all go" to Listen to What Is, the True.

…

Διαλογισμός - Η Διαθρευστική ουσία του Διαλογισμού κι η Υπερθρησκευτική πραγματικότητά του

Κάθε θρησκεία, ή θρησκευτική αντίληψη, όταν εκφράζεται στο επίπεδο του λόγου, αναγκαστικά χρησιμοποιεί αντιλήψεις κι όρους του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναπτύσσεται. Εξαρτάται ασφαλώς, από το βάθος της Κατανόησης από το οποίο πηγάζει ο λόγος, από το πλάτος της εκφραστικότητας, και τις ιδιαίτερες ικανότητες αυτού που μεταφέρει το Μήνυμα, να το κωδικοποιήσει απλά, κατανοητά και προπάντων «λειτουργικά»… Μονάχα σε αυτό το επίπεδο διαφέρουν οι θρησκείες.

Το ουσιαστικό μήνυμα όμως όλων των θρησκειών είναι ακριβώς η Άμεση Εμπειρία της Απόλυτης Πραγματικότητας η Βιωματική Ένωση με Αυτό που Υπάρχει, όπως κι αν γίνεται Αυτό Αντιληπτό.

Πέρα λοιπόν από τις εξωτερικές περιγραφές, σε όλες τις θρησκείες, σε κάθε θρησκεία, έρχεται μια στιγμή, που ο άνθρωπος, εφόσον θέλει πραγματικά να προχωρήσει στην βίωση της ουσίας της θρησκείας του, επανέρχεται στον εαυτό του, για να βιώσει, αυτός ο ίδιος, προσωπικά, την Υπέρτατη Πραγματικότητα.

Ακριβώς αυτή την στιγμή ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει όλες τις αντιλήψεις του για την Πραγματικότητα, μέσα στις οποίες λειτουργούσε και στις οποίες στηρίζονταν για να αντιμετωπίσει, όχι αυτό που «φαντάζεται», αλλά Αυτό που Πραγματικά Υπάρχει και το Οποίο σαν Ζωντανή Πραγματικότητα αφενός του Εμφανίζεται Απεριόριστο, Άπειρο, και αφετέρου Παντελώς Άγνωστο. Ενώπιον της Πραγματικότητας ανακαλύπτουμε πως Αυτό Είναι Εδώ, Ολοζώντανη Πραγματικότητα, Άγνωστη στην Ουσία της, και δεν είναι απλά μια αντίληψη, μια εικόνα που είχαμε συλλάβει με την αντίληψη, την σκέψη, τις γνώσεις μας… Η Πραγματικότητα βρίσκεται Τελείως Έξω από την αντίληψή μας. Είναι Κάτι που υπάρχει και μας Υπερβαίνει κι όχι κάτι που «χωράει» σαν αντίληψη, ιδέα, μέσα στον μικρό νου, στον περιορισμένο χώρο της σκέψης μας. Ακριβώς αυτή την στιγμή, Εδώ, Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το Πραγματικό, με την Πηγή μας, με την Αλήθεια.

Όλη η νόηση έχει καταρρεύσει, αντιλήψεις, γνώσεις, θρησκείες, ο ανθρώπινος πολιτισμός της δήθεν γνώσης που είχαμε, όλα έχουν γίνει σκόνη… Και αφού κάθε γνωστική διαδικασία έχει παραλύσει, με τι τρόπο θα «συλλάβουμε» Αυτό που Υπάρχει;… Επικρατεί απόλυτη σιωπή μέσα μας. Αυτή ακριβώς η υπαρξιακή στάση πάνω στο απόλυτο χάος, στο απόλυτο σκοτάδι, στην απόλυτη σιωπή, είναι η βασική προϋπόθεση για να Ανατείλει το Πραγματικό και να μας Φωτίσει, να μας Φανερώσει την Ουσία του (στο μέτρο που μπορούμε να την δεχτούμε), να μας μεταγγίσει την Γνώση της Πραγματικότητας, με τρόπο Άμεσο, Υπερβατικό, να Μετέχουμε της Πραγματικότητας και της Αυτογνωσίας του, να Γίνουμε Ένα με Αυτό που Υπάρχει.

Περνώντας την Πύλη, περνώντας πέρα από την λειτουργία της σκέψης, στον Ιερό Χώρο του Πραγματικού, έχουμε αφήσει πίσω όλα τα διανοητικά σκουπίδια… Χιλιάδες βιβλία, χρόνια αναζητήσεων και μάταιων προσπαθειών, δεν μπορούν να μας δώσουν όσα μπορεί να μας δώσει μια στιγμή, μια σταγόνα εμπειρίας του Ζωντανού Πραγματικού. Ο Αληθινός Δρόμος που μας Οδηγεί στο Κατώφλι της Πραγματικότητας είναι το Εσωτερικό Βίωμα κι όχι οι προσπάθειες κι οι εξωτερικές δραστηριότητες.

Ο Ιερός Χώρος του Πραγματικού είναι Αληθινός γιατί τον Ζούμε, είναι Απεριόριστος γιατί δεν υπάρχουν εμπόδια, είναι Αιώνιος γιατί είναι πέρα από τον χρόνο.

Κατανοώντας ότι Υπέρτατη Ουσία της Θρησκείας, κι Υπέρτατος Στόχος του Ανθρώπου είναι να Ενωθεί Βιωματικά με Αυτό που Υπάρχει, γίνεται αντιληπτό ότι αυτό που έχει σημασία είναι το Αληθινό, το Ζωντανό, που Υπάρχει κι αυτό που είμαστε εμείς, αυτό που μπορούμε να ζήσουμε, να βιώσουμε… δεν έχουν σημασία ούτε οι θρησκευτικές θεωρίες, ούτε οι εξωτερικές δραστηριότητες της σκέψης ή του σώματος… Έτσι είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε ακριβώς τα άμεσα πραγματικά που είναι εδώ, τώρα, μπροστά μας… δηλαδή η δική μας συνειδησιακή υπαρξιακή και φυσική παρουσία, μέσα στον Άγνωστο Χώρο της Πραγματικότητας… Αν θέλουμε με αυτή την στοιχειώδη αυτογνωσία (της «παρουσίας» μας) να Βαδίσουμε στον Ιερό Χώρο, να Πλησιάσουμε, να Αγγίξουμε να Ενωθούμε με Αυτό που μας Περιβάλλει, πρέπει να το κάνουμε με απόλυτη ταπεινότητα, να βαδίσουμε με γυμνά πόδια και με άδεια χέρια, και χωρίς νου.

Αν θέλουμε να μπούμε στον Ιερό Χώρο, Μέσα μας, να Υπερβούμε τον κόσμο και να Ζήσουμε στο Χώρο της Αιωνιότητας, δεν μπορούμε να το κάνουμε σαν «κάποιο εγώ», ούτε μεταφέροντας παλιούς τρόπους ζωής, ούτε με τον νου γεμάτο αντιλήψεις… πρέπει να πάψουμε να ασχολούμαστε με τον «εαυτό» και τις αντιλήψεις του αν θέλουμε να Ατενίσουμε με Καθάρια Όραση Αυτό που Υπάρχει Τώρα Εδώ.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η Βίωση της Αρχέγονης Ενότητας του Όντος είναι πέρα από αντιλήψεις, θρησκείες, πολιτισμούς, ιστορικό χρόνο, κλπ… Είναι ένα καθαρά Ανθρώπινο, Ανθρωπολογικό Φαινόμενο, πέρα από τον χρόνο… Μέσα στην Ανθρώπινη Φύση Βρίσκεται Εγγενής η Εμπειρία του Απολύτου, σαν Δυνατότητα… Εξαρτάται από τον καθένα να το ζήσει.

Η Αληθινή Θρησκεία είναι η Θρησκεία του Βιώματος, κι αυτή η Αληθινή Θρησκεία αποτελεί την ύστατη ουσία όλων των θρησκειών, πέρα από διδασκαλίες, θεωρίες, θεολογίες, θρησκευτικές αντιλήψεις και λατρευτικές δραστηριότητες… Ολόκληρο το Σύμπαν (κι όχι απλά το υλικό σύμπαν) Δείχνει στο Αληθινό, ο Ναός των ανθρώπων είναι ο χώρος γύρω από το «Ιερό»… και στον Άνθρωπο, Βαθιά Μέσα του (μέσα στο Ανθρώπινο Σώμα), η Ουσία του, είναι η Άμεση Εμπειρία του Αληθινού… Βιώνοντας το Απόλυτο Μέσα μας, Εισερχόμαστε στον Αληθινό Ναό κι Ενωνόμαστε με Αυτό που Υπάρχει Πάντα.

Έτσι, Κατανοώντας Ορθά, πως από την εδώ πραγματικότητα της δικής μας «παρουσίας» (μέσα στην Ύπαρξη) μπορούμε να Ανυψωθούμε, εγκαταλείποντας το «εγώ», στην Πανταχού Παρουσία Αυτού που Υπάρχει, και Βιώνοντάς το, Εδώ, Τώρα, Πέρα από τον Χρόνο, ανακαλύπτουμε ότι η Νέα Αντίληψη Αγκαλιάζει τα Πάντα σε μια Ενότητα, όπου δεν υπάρχουν διαχωρισμοί κι «αποστάσεις» ανάμεσα σε όλα… Συνεπώς το Μυστικιστικό Βίωμα, η Πραγματική Ένωση με Αυτό που Υπάρχει, δεν μας μεταφέρει σε «άλλους κόσμους»… αυτά τα δημιουργεί η «φαντασία» των ανθρώπων… απλά μας βγάζει έξω από τον χρόνο ενώ ταυτόχρονα λειτουργούμε και μέσα στο χρόνο, και μέσα στο σώμα, και μέσα στοκ κόσμο… Είμαστε όμως τελείως «αλλοιωμένοι» «θεϊκοί», «φωτεινοί»… Είναι το Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας.

Η Άμεση Εμπειρία της Απόλυτης Πραγματικότητας είναι κάτι που ζούμε, ένας Απέραντος Χώρος Επίγνωσης, που Βιώνουμε στην Στιγμή που Ρέει, και που είναι πέρα από τον χρόνο… Είναι κάτι που ζούμε, όχι κάτι που βλέπουμε, που μπορούμε να σχηματίσουμε μια αντίληψη, να περιγράψουμε… Είναι Ένας Χώρος Επίγνωσης, χωρίς εξωτερικά σημάδια, χωρίς μονοπάτια, χωρίς ίχνη… Κι ο Καθένας το Ζει αυτός ο ίδιος, όταν εγκαταλείπει το «εγώ» για να Βυθιστεί στο Απεριόριστο… Όπου Ανακαλύπτει ότι εξακολουθεί να είναι αυτός ο ίδιος αλλά χωρίς περιορισμούς, και χωρίς διαχωρισμούς, Ενωμένος με το Παν, και με το κάθε τι…

Αν Τέτοιος είναι ο Χώρος της Πραγματικότητας, Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς περιγραφές, Χωρίς Μονοπάτια, Χωρίς Δραστηριότητες, αλλά μόνο με μια Δράση, την Ζωή… να το Ζούμε… τότε πως «Φτάνουμε» Εδώ; Μπορεί Αυτό που είναι Ζωή, χωρίς ιδιότητες, δραστηριότητες, να επιτευχθεί με εξωτερικές προσπάθειες; Μονάχα ο νους «φαντάζεται» μονάχα ο νους «προσπαθεί» μονάχα ο νους «πραγματοποιεί» (αλλά ό,τι «πραγματοποιεί» είναι στο επίπεδο του νου).

Δεν υπάρχει Πύλη να Περάσουμε, δεν υπάρχει διαδικασία ή δραστηριότητα, ή πράξη, να μας βοηθήσει… Το Κατανοούμε αυτό;… Μπορούμε να το αφήσουμε όλο αυτό κι απλά, ήσυχα, μέσα στην ταπεινή «παρουσία» μας να Νοιώσουμε Αυτό που Υπάρχει Γύρω μας, που μας Αγκαλιάζει από την Αρχή της δημιουργίας, που μας Ουσιώνει, μας διαπερνά, μας κάνει να ζούμε, να κινούμαστε, να ανασαίνουμε; Μονάχα μέσα στην Σιωπή θα το νοιώσουμε… Η Σιωπή είναι η Υπέρτατη Δράση, η Υπέρτατη Κατανόηση, η Υπέρτατη Επίτευξη… Να τα «αφήσεις όλα» για να Αφουγκραστείς Αυτό που Υπάρχει, το Αληθινό.

The Path of Introverted Mysticism: A Journey to Consciousness Without Content

Introduction

Introverted Mysticism, often referred to as mysticism of the self, is an esoteric journey that invites practitioners to transcend the familiar confines of thought, memory, and sensory experience. Rooted deeply in both Eastern and Western mystical traditions, this form of mysticism emphasizes the direct, non-conceptual experience of consciousness itself. Unlike other mystical paths that may engage with divine entities or cosmological visions, introverted mysticism seeks the ultimate reality within the self, a state of pure awareness untainted by external impressions.

The Essence of Consciousness Without Content

At the heart of introverted mysticism lies the concept of consciousness without content. This denotes a state of pure awareness devoid of the usual cognitive and sensory imprints. In such a state, the mind is not engaged with thoughts, memories, or sensory stimuli. Instead, it exists in a profound stillness, an undisturbed presence that is both deeply personal and universally accessible.

The experiences in this state are often ineffable, defying conventional language and conceptual frameworks. Descriptions fall short, as they cannot encapsulate the richness and profundity of the experience. Yet, those who have touched this state of being often report a profound sense of unity and interconnectedness, an experience of being at one with the universe.

Historical and Philosophical Foundations

Introverted mysticism finds its philosophical underpinnings in various Eastern traditions such as Advaita Vedanta and Zen Buddhism, as well as in certain Western mystical traditions. In Advaita Vedanta, the self (Atman) is viewed as identical with the ultimate reality (Brahman), and the practice of self-inquiry (Atma Vichara) is employed to realize this truth. The famous Indian sage Ramana Maharshi advocated for this method, urging seekers to constantly inquire, "Who am I?" until all conceptual identities dissolve, revealing the pure self.

Zen Buddhism, on the other hand, emphasizes direct experience through practices such as Zazen (seated meditation). Zen masters often use Koans, paradoxical questions or statements, to break the logical mind and push practitioners into experiencing reality directly. This direct, non-conceptual approach is designed to strip away the layers of thought and bring one into direct contact with pure awareness.

Western mysticism also holds threads of introverted mysticism, particularly within the works of mystics like Meister Eckhart and St. John of the Cross. Eckhart’s notion of "Gelassenheit" (releasement or letting go) echoes the surrender necessary to experience consciousness without content. St. John’s concept of the "Dark Night of the Soul" describes the stripping away of sensory and conceptual distractions, leading to a direct encounter with the divine.

Practices and Techniques

The journey into introverted mysticism often begins with practices aimed at quieting the mind and turning attention inward. Here are some common techniques:

Meditation: This is perhaps the most universal practice. Forms of meditation like Zazen, Vipassana, and transcendental meditation focus on observing the mind and gradually reducing the influence of thoughts and sensory input.

Self-Inquiry: Popularized by Ramana Maharshi, this involves persistently questioning the nature of the self. By asking "Who am I?" and rejecting all answers that arise from the mind, practitioners can potentially experience the pure self.

Breathwork: Techniques such as Pranayama in yoga emphasize control and awareness of the breath. By focusing on the breath, practitioners can quiet the mind and facilitate an inward journey.

Mantra Repetition: Repeating a mantra can help focus the mind and reduce the chatter of thoughts. The repetition of sacred sounds like "Om" in Hinduism or "Namu Myoho Renge Kyo" in Nichiren Buddhism aids in centering the practitioner’s awareness.

Contemplation: Engaging in deep, focused contemplation on a single question or concept can help strip away superficial thoughts and lead to deeper insights into the nature of consciousness.

Experiences and Insights

The ultimate goal of introverted mysticism is to experience the true nature of the self, often described as an experience of oneness with the universe or a sense of transcendence beyond the individual ego. These experiences, while deeply personal, share common themes across different traditions:

Unity and Interconnectedness: A profound sense of being one with all that exists. This is often accompanied by feelings of love and compassion for all beings.

Timelessness and Spacelessness: Experiences of pure consciousness often transcend conventional notions of time and space. Practitioners report feeling as though they exist in an eternal present moment.

Ineffability: These experiences are challenging to articulate because they transcend ordinary language and conceptual frameworks.

Transcendence of the Ego: A dissolution of the individual self, leading to a direct encounter with the fundamental nature of reality.

Impact on Daily Life

The impact of such mystical experiences extends beyond the moments of meditation or contemplation. Practitioners often report a lasting transformation in their perception of life and their interactions with the world:

Increased Compassion and Empathy: A deep sense of interconnectedness fosters greater compassion and empathy towards others.

Inner Peace and Stability: The ability to remain centered and calm even amidst life’s challenges is a common outcome.

Heightened Awareness and Presence: Living in the present moment becomes more natural, leading to a more mindful and engaged approach to life.

Spiritual Fulfillment: A sense of having touched the ultimate truth brings profound spiritual fulfillment and contentment.

Challenges and Considerations

The path of introverted mysticism is not without its challenges. The process of turning inward and confronting the mind can bring up deep-seated fears, attachments, and unresolved emotions. Practitioners may also experience periods of doubt and confusion, particularly when they confront the limitations of language and conceptual thought.

Furthermore, the ineffable nature of these experiences can make them difficult to integrate into daily life. Practitioners may struggle to communicate their experiences to others or find themselves misunderstood by those who have not had similar experiences.

Conclusion

Introverted mysticism offers a profound and transformative journey into the depths of consciousness. By turning away from external distractions and engaging in practices that quiet the mind, practitioners can experience a state of pure awareness, unbound by the limitations of thought and sensory experience. While the path can be challenging, the rewards of inner peace, compassion, and spiritual fulfillment make it a compelling pursuit for those seeking the ultimate truth within themselves.

As we continue to explore the mysteries of consciousness, introverted mysticism stands as a timeless reminder of the vast potential that lies within each of us. It invites us to look beyond the surface of our everyday experiences and discover the profound depths of our true nature. In doing so, we may find not only personal enlightenment but also a deeper connection to the universe and all beings within it.

...

Το Μονοπάτι του Εσωστρεφούς Μυστικισμού: Ένα ταξίδι στη Συνείδηση Χωρίς Περιεχόμενο

Εισαγωγή

Ο Εσωστρεφής Μυστικισμός, που συχνά αναφέρεται ως μυστικισμός του εαυτού, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καλεί τους ασκούμενους να ξεπεράσουν τα γνωστά όρια της σκέψης, της μνήμης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Βαθιά ριζωμένη τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις, αυτή η μορφή μυστικισμού δίνει έμφαση στην άμεση, μη εννοιολογική εμπειρία της ίδιας της συνείδησης. Σε αντίθεση με άλλα μυστικιστικά μονοπάτια που μπορεί να εμπλέκονται με θεϊκές οντότητες ή κοσμολογικά οράματα, ο εσωστρεφής μυστικισμός αναζητά την απόλυτη πραγματικότητα μέσα στον εαυτό του, μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης αμόλυντη από εξωτερικές εντυπώσεις.

Η Ουσία της Συνείδησης Χωρίς Περιεχόμενο

Στην καρδιά του εσωστρεφούς μυστικισμού βρίσκεται η έννοια της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Αυτό υποδηλώνει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης χωρίς τα συνηθισμένα γνωστικά και αισθητηριακά αποτυπώματα. Σε μια τέτοια κατάσταση, το μυαλό δεν εμπλέκεται με σκέψεις, αναμνήσεις ή αισθητηριακά ερεθίσματα. Αντίθετα, υπάρχει σε μια βαθιά ακινησία, μια αδιατάρακτη παρουσία που είναι τόσο βαθιά προσωπική όσο και καθολικά προσβάσιμη.

Οι εμπειρίες σε αυτή την κατάσταση είναι συχνά ανείπωτες, αψηφώντας τη συμβατική γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια. Οι περιγραφές υπολείπονται, καθώς δεν μπορούν να περιλάβουν τον πλούτο και το βάθος της εμπειρίας. Ωστόσο, όσοι έχουν αγγίξει αυτήν την κατάσταση της ύπαρξης συχνά αναφέρουν μια βαθιά αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης, μια εμπειρία να βρίσκονται σε ένα με το σύμπαν.

Ιστορικά και Φιλοσοφικά Θεμέλια

Ο εσωστρεφής μυστικισμός βρίσκει τα φιλοσοφικά του ερείσματα σε διάφορες ανατολικές παραδόσεις όπως η Advaita Vedanta και ο Ζεν Βουδισμός, καθώς και σε ορισμένες δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις. Στην Advaita Vedanta, ο εαυτός (Άτμαν) θεωρείται ταυτόσημος με την απόλυτη πραγματικότητα (Μπράχμαν), και η πρακτική της αυτοδιερεύνησης (Άτμα Βιχάρα) χρησιμοποιείται για να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο διάσημος Ινδός σοφός Ramana Maharshi υποστήριξε αυτή τη μέθοδο, παροτρύνοντας τους αναζητητές να αναρωτιούνται συνεχώς, "Ποιος είμαι εγώ;" μέχρι να διαλυθούν όλες οι εννοιολογικές ταυτότητες, αποκαλύπτοντας τον αγνό εαυτό.

Ο Βουδισμός Ζεν, από την άλλη πλευρά, δίνει έμφαση στην άμεση εμπειρία μέσω πρακτικών όπως το Ζαζέν (καθιστός διαλογισμός). Οι δάσκαλοι του Ζεν συχνά χρησιμοποιούν Koans, παράδοξες ερωτήσεις ή δηλώσεις, για να σπάσουν το λογικό μυαλό και να ωθήσουν τους ασκούμενους να βιώσουν απευθείας την πραγματικότητα. Αυτή η άμεση, μη εννοιολογική προσέγγιση έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει τα στρώματα της σκέψης και να φέρει κάποιον σε άμεση επαφή με την καθαρή επίγνωση.

Ο δυτικός μυστικισμός έχει επίσης νήματα εσωστρεφούς μυστικισμού, ιδιαίτερα στα έργα μυστικιστών όπως ο Μάιστερ Έκχαρτ και ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού. Η έννοια του Eckhart για το "Gelasenheit" (απελευθέρωση ή εγκατάλειψη) απηχεί την παράδοση που είναι απαραίτητη για την εμπειρία της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Η έννοια του St. John για τη «Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής» περιγράφει την απογύμνωση των αισθητηριακών και εννοιολογικών περισπασμών, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με το θείο.

Πρακτικές και Τεχνικές

Το ταξίδι στον εσωστρεφή μυστικισμό ξεκινά συχνά με πρακτικές που στοχεύουν στο να ηρεμήσουν το μυαλό και να στρέψουν την προσοχή προς τα μέσα. Ακολουθούν μερικές κοινές τεχνικές:

Διαλογισμός: Αυτή είναι ίσως η πιο καθολική πρακτική. Μορφές διαλογισμού όπως το Zazen, η Vipassana και ο υπερβατικός διαλογισμός επικεντρώνονται στην παρατήρηση του νου και στη σταδιακή μείωση της επιρροής των σκέψεων και των αισθητηριακών εισροών.

Αυτοδιερεύνηση: Δημοφιλές από τον Ramana Maharshi, αυτό περιλαμβάνει επίμονη αμφισβήτηση της φύσης του εαυτού. Ρωτώντας "Ποιος είμαι;" Και απορρίπτοντας όλες τις απαντήσεις που προκύπτουν από το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν δυνητικά να βιώσουν τον αγνό εαυτό.

Αναπνοή: Τεχνικές όπως το Pranayama στη γιόγκα τονίζουν τον έλεγχο και την επίγνωση της αναπνοής. Εστιάζοντας στην αναπνοή, οι ασκούμενοι μπορούν να ηρεμήσουν το μυαλό και να διευκολύνουν ένα ταξίδι προς τα μέσα.

Επανάληψη μάντρα: Η επανάληψη ενός μάντρα μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση του μυαλού και στη μείωση της φλυαρίας των σκέψεων. Η επανάληψη ιερών ήχων όπως "Om" στον Ινδουισμό ή "Namu Myoho Renge Kyo" στον Βουδισμό Nichiren βοηθά στο να επικεντρωθεί η επίγνωση του ασκούμενου.

Συλλογισμός: Η εμπλοκή σε βαθύ, εστιασμένο στοχασμό σε μια μεμονωμένη ερώτηση ή έννοια μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των επιφανειακών σκέψεων και να οδηγήσει σε βαθύτερες γνώσεις για τη φύση της συνείδησης.

Εμπειρίες και ιδέες

Ο απώτερος στόχος του εσωστρεφούς μυστικισμού είναι να βιώσει την αληθινή φύση του εαυτού, που συχνά περιγράφεται ως εμπειρία ενότητας με το σύμπαν ή μια αίσθηση υπέρβασης πέρα από το ατομικό εγώ. Αυτές οι εμπειρίες, αν και είναι βαθιά προσωπικές, μοιράζονται κοινά θέματα σε διαφορετικές παραδόσεις:

Ενότητα και διασύνδεση: Μια βαθιά αίσθηση του να είσαι ένα με όλα όσα υπάρχουν. Αυτό συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για όλα τα όντα.

Διαχρονικότητα και Διαστημικότητα: Οι εμπειρίες της καθαρής συνείδησης συχνά υπερβαίνουν τις συμβατικές έννοιες του χρόνου και του χώρου. Οι ασκούμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να υπάρχουν σε μια αιώνια παρούσα στιγμή.

Ανέκφραστο: Αυτές οι εμπειρίες είναι δύσκολο να διατυπωθούν επειδή υπερβαίνουν τη συνηθισμένη γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια.

Υπέρβαση του Εγώ: Διάλυση του ατομικού εαυτού, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με τη θεμελιώδη φύση της πραγματικότητας.

Επιπτώσεις στην Καθημερινή Ζωή

Ο αντίκτυπος τέτοιων μυστικιστικών εμπειριών εκτείνεται πέρα από τις στιγμές του διαλογισμού ή του στοχασμού. Οι ασκούμενοι συχνά αναφέρουν μια διαρκή μεταμόρφωση στην αντίληψή τους για τη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο:

Αυξημένη συμπόνια και ενσυναίσθηση: Μια βαθιά αίσθηση διασύνδεσης καλλιεργεί μεγαλύτερη συμπόνια και ενσυναίσθηση προς τους άλλους.

Εσωτερική Ειρήνη και Σταθερότητα: Η ικανότητα να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και ήρεμοι ακόμα και ανάμεσα στις προκλήσεις της ζωής είναι ένα κοινό αποτέλεσμα.

Αυξημένη Επίγνωση και Παρουσία: Η ζωή στην παρούσα στιγμή γίνεται πιο φυσικό, οδηγώντας σε μια πιο προσεκτική και αφοσιωμένη προσέγγιση στη ζωή.

Πνευματική Εκπλήρωση: Η αίσθηση ότι αγγίξατε την απόλυτη αλήθεια φέρνει βαθιά πνευματική εκπλήρωση και ικανοποίηση.

Προκλήσεις και προβληματισμοί

Ο δρόμος του εσωστρεφούς μυστικισμού δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η διαδικασία της στροφής προς τα μέσα και της αντιμετώπισης του νου μπορεί να προκαλέσει βαθιά ριζωμένους φόβους, προσκολλήσεις και άλυτα συναισθήματα. Οι ασκούμενοι μπορεί επίσης να βιώσουν περιόδους αμφιβολίας και σύγχυσης, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς της γλώσσας και της εννοιολογικής σκέψης.

Επιπλέον, η άφατη φύση αυτών των εμπειριών μπορεί να κάνει δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή. Οι ασκούμενοι μπορεί να δυσκολεύονται να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους σε άλλους ή να βρεθούν παρεξηγημένοι από εκείνους που δεν είχαν παρόμοιες εμπειρίες.

Συμπέρασμα

Ο εσωστρεφής μυστικισμός προσφέρει ένα βαθύ και μεταμορφωτικό ταξίδι στα βάθη της συνείδησης. Απομακρυνόμενοι από εξωτερικούς περισπασμούς και συμμετέχοντας σε πρακτικές που ηρεμούν το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν να βιώσουν μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, αδέσμευτη από τους περιορισμούς της σκέψης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Ενώ το μονοπάτι μπορεί να είναι δύσκολο, οι ανταμοιβές της εσωτερικής ειρήνης, της συμπόνιας και της πνευματικής ολοκλήρωσης το καθιστούν επιτακτική αναζήτηση για όσους αναζητούν την απόλυτη αλήθεια μέσα τους.

Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήρια της συνείδησης, ο εσωστρεφής μυστικισμός στέκεται ως μια διαχρονική υπενθύμιση του τεράστιου δυναμικού που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από την επιφάνεια των καθημερινών μας εμπειριών και να ανακαλύψουμε τα απύθμενα βάθη της αληθινής μας φύσης. Κάνοντας αυτό, μπορεί να βρούμε όχι μόνο προσωπική φώτιση αλλά και μια βαθύτερη σύνδεση με το σύμπαν και όλα τα όντα μέσα σε αυτό.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES