CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Essence of Consciousness and the Mystical Conundrum of AI
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
The Way
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Thursday, 14 November, 2024

Sunday, March 3, 2024

Vedanta - The Eternal Truth of the Upanishads

Vedanta - The Eternal Truth of the Upanishads

There Is Only One Reality That Is Everywhere. It is Already Where Perception can be extended.

It cannot be apprehended by any process of perception, thought, or feeling. It is Already Where all the possibilities of understanding seek.

From This Comes the Divine Life which Creates all States of Existence.

Remaining Still It Exists and Precedes Every Motion of Perception which endeavors to Approach It. It is Beyond All but his Presence sustains and pervades everything.

This lies within everything and at the same time Transcends it.

This is within all existences and all existences are This in their true essence. He who experiences this accepts everything.

(Isa Upanishad, 4,5,6)

All the Upanishads are Experiential Texts which Record (without being able to describe it precisely, because the Inner Experience is not described) What Some Great Masters Experienced in India 28 centuries ago and here, Delving Within, and transcending the ordinary limited and manufactured consciousness of the common man.

They speak of the Experience of the Absolute, the One Immovable Eternal Reality, which is beyond perception, beyond thought, beyond the senses... which they approached when they rose above limited human consciousness with an Inner Direct and Integral Vision, Knowledge , Understanding, Life… they had real Direct Contact with That Which Is.

The Sacred Texts (the Upanishads) are not theoretical texts that interpret Reality or expound teachings about Reality. They are a Distillation of Real Inner Experiences... Footprints on the Path These People Walked, Markers to Point Us in the Direction... They are completely outside the purpose of their writing and of no use, when they are "read" mentally, when we do not want or cannot see beyond and behind the words the True Message of the Upanishads... that There is One and Only Reality upon Which is woven the dream of the world and the dreams of beings for a separate existence, for a life away from the Absolute.

The reason (the main one) that we are still dealing with ancient texts and ancient "teachings" (which are much more than teachings) is simply because what these people have established is an Eternal Reality that is Always Valid, and will never change... Here We are talking about the Eternal Truth…

Those who usually rebel against the so-called old knowledge, the so-called old methods, are those who ignore the True Meaning of everything we say, they do not know exactly how these texts are used (by the initiates) and even (because precisely they do not experience, they do not have experience) treat all this mentally, as ideas…

These people are still ignorant that man, for hundreds of thousands of years, remains the same anatomically, psychologically, spiritually... that in all people, the thought, the mind, works in the same way... and that the transcendence of the mind to lead us to a Greater Consciousness always means transcending the same processes, in the only way it takes place... So, all neo-enlightened saviors, teachers, or whatever else they claim to be, are talking about the same man (which is all of us) and using the same age-old practices to reach anywhere, in Enlightenment, in Liberation, in Deification, in anything... these half-educated people (who often act selfishly and trade knowledge) do nothing but "bring owls to Athens", (a phrase from Aristophanes' “Hens” ) that is, to say well-known things as if they were unknown... obviously they appeal to the ignorant and convince only the stupid... No real esotericist takes seriously all that you they enter the circle of True Spirituality.

But beyond all this what does "There is One and Only Reality" mean? And how is this experienced? It is the very Secret that was taught "At the feet of the teacher", the knowledge that was practically transmitted from teacher to student, and never leaked out of the circles of the truly initiated, whatever the merchants of knowledge say... nor was it possible (beyond from some hints) to be recorded in books.

Lest we be misunderstood, however, in the Esoteric Tradition, a "Teacher" is simply a brother who has preceded us on the Path, a human being like all of us, nothing more... and if we owe respect to our worldly teachers then we do not at least owe the same gratitude to spiritual teachers us;

Even those who deny Masters and Authorities, yet act like Masters and Authorities, are only instructing others to look within themselves and find the answers. Certainly it is possible to do, and certainly it is perfectly respectable for one to do so... But in reality one will find the same Eternal Reality and the same ancient answers... the "Exit" is one for all, precisely because we all have the same nature , the same possibilities... we will necessarily follow the same path... This is how the controversy surrounding the usefulness or otherwise of (true) teachers seems silly, in the sense we said above... whoever wants to listen and after weighing decides on the truth of things, whoever wants searches for himself... all roads are respected. All roads are respected, (we say it again for the deaf to hear).

"There is one and only Reality" means to go beyond all conceptions... it is neither apprehended by thought, nor traced in the world of phenomena.

It is the one immediate correct answer to the "neti-neti" ("neither this nor that", "not this-not this") of Jnana Yoga, (the Meditation of Denial), practically manifested by the teacher to the student , in the Vedantic tradition... which takes us to the Other Shore.

Otherwise one must follow the slow process of ascending through the various functioning levels of existence, until one Ascends to Reality.

Either way we are talking about a transcendence of perception and not a mental aphasic process that will lead us to the Perception of Reality... because we have said it many times, Reality is beyond all perception.

The Secret is always here, close to us, within us.

Βεδάντα - Η Αιώνια Αλήθεια των Ουπανισάδ

Υπάρχει Μόνο Μια Πραγματικότητα που Βρίσκεται Παντού. Βρίσκεται Ήδη Εκεί που μπορεί να επεκταθεί η Αντίληψη.

Δεν μπορεί να συλληφθεί με καμία διαδικασία αντίληψης, σκέψης, ή αίσθησης. Βρίσκεται Ήδη Εκεί που ψάχνουν όλες οι δυνατότητες κατανόησης.

Από Αυτό Πηγάζει η Θεία Ζωή που Δημιουργεί όλες τις Καταστάσεις Ύπαρξης.

Παραμένοντας Ακίνητο Υπάρχει και Προηγείται Κάθε Κίνησης της Αντίληψης που προσπαθεί να Το Προσεγγίσει. Βρίσκεται Πέρα από Όλα αλλά η Παρουσία του στηρίζει και διαπερνά το κάθε τι.

Αυτό βρίσκεται μέσα στο παν και ταυτόχρονα το Υπερβαίνει.

Αυτό βρίσκεται μέσα σε όλες τις υπάρξεις και όλες οι υπάρξεις είναι Αυτό στην πραγματική ουσία τους. Αυτός που το βιώνει αυτό αποδέχεται τα πάντα.

(Ίσα Ουπανισάδ, 4,5,6)

Όλες οι Ουπανισάδ είναι Εμπειρικά Κείμενα που Καταγράφουν (χωρίς να μπορούν να το περιγράψουν επακριβώς, γιατί το Εσωτερικό Βίωμα δεν περιγράφεται) Αυτό που Βίωσαν Κάποιοι Μεγάλοι Δάσκαλοι στην Ινδία πριν 28 αιώνες και εδώ, Διερευνώντας Μέσα τους, και υπερβαίνοντας την συνηθισμένη περιορισμένη και κατασκευασμένη συνείδηση του συνηθισμένου ανθρώπου.

Μιλάνε για το Βίωμα του Απολύτου, την Μια Ακίνητη Αιώνια Πραγματικότητα, που είναι πέρα από την αντίληψη, πέρα από την σκέψη, πέρα από τις αισθήσεις… την Οποία Προσέγγισαν όταν ανυψώθηκαν πάνω από την περιορισμένη ανθρώπινη συνείδηση με μια Εσωτερική Άμεση και Ολοκληρωμένη Όραση, Γνώση, Κατανόηση, Ζωή… είχαν πραγματική Άμεση Επαφή με Αυτό που Υπάρχει.

Τα Ιερά Κείμενα (οι Ουπανισάδ) δεν είναι θεωρητικά κείμενα που ερμηνεύουν την Πραγματικότητα ή εκθέτουν διδασκαλίες για την Πραγματικότητα. Είναι Απόσταγμα Πραγματικής Εσωτερικής Εμπειρίες… Ίχνη Πάνω στην Οδό που Βάδισαν αυτοί οι άνθρωποι, Δείκτες που μας Δείχνουν την Κατεύθυνση… Είναι τελείως έξω από τον σκοπό της συγγραφής τους και χωρίς χρησιμότητα, όταν «διαβάζονται» νοητικά, όταν δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να δούμε πέρα και πίσω από τις λέξεις το Αληθινό Μήνυμα των Ουπανισάδ… ότι Υπάρχει Μια Και Μοναδική Πραγματικότητα πάνω στην Οποία υφαίνεται το όνειρο του κόσμου και τα όνειρα των όντων για μια ξεχωριστή ύπαρξη, για μια ζωή μακριά από το Απόλυτο.

Ο λόγος (ο κυριότερος) που ασχολούμαστε ακόμα με αρχαία κείμενα κι αρχαίες «διδασκαλίες» (που είναι πολύ περισσότερο από διδασκαλίες) είναι απλά γιατί αυτό που διαπίστωσαν αυτοί οι άνθρωποι είναι Μια Αιώνια Πραγματικότητα που Ισχύει Πάντα, κι ούτε πρόκειται να αλλάξει ποτέ… Εδώ Μιλάμε για την Αιώνια Αλήθεια…

Αυτοί που συνήθως εξεγείρονται ενάντια στην δήθεν παλιά γνώση, στις δήθεν παλιές μεθόδους, είναι αυτοί που αγνοούν το Αληθινό Νόημα όλων αυτών που λέμε, δεν γνωρίζουν πως ακριβώς χρησιμοποιούνται (από τους μυημένους) αυτά τα κείμενα κι ακόμα (επειδή ακριβώς δεν βιώνουν, δεν έχουν εμπειρία) αντιμετωπίζουν όλα αυτά νοητικά, σαν ιδέες…

Αγνοούν ακόμα αυτοί οι άνθρωποι ότι ο άνθρωπος, εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια παραμένει ίδιος ανατομικά, ψυχολογικά, πνευματικά… ότι σε όλους τους ανθρώπους, η σκέψη, ο νους, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο… κι ότι η υπέρβαση του νου για να Οδηγηθούμε σε Μια Ευρύτερη Συνείδηση σημαίνει πάντα υπέρβαση των ίδιων διαδικασιών, με τον μόνο τρόπο που πραγματοποιείται… Έτσι όλοι οι νεοφώτιστοι σωτήρες, δάσκαλοι, ή οτιδήποτε άλλο δηλώνουν, μιλούν για τον ίδιο άνθρωπο (που είμαστε όλοι μας) και χρησιμοποιούν τις ίδιες πανάρχαιες πρακτικές για να φτάσουν οπουδήποτε, στην Φώτιση, στην Απελευθέρωση, στην Θέωση, σε οτιδήποτε… αυτοί οι ημιμαθείς (που συχνά κινούνται με ιδιοτέλεια και  κάνουν την γνώση εμπόριο) δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να «κομίζουν γλαύκα ες Αθήνας», (φράση από τις Όρνιθες του Αριστοφάνη) δηλαδή να λένε πασίγνωστα πράγματα σαν να ήταν άγνωστα… προφανώς απευθύνονται σα αμαθείς και πείθουν μόνο τους ανόητους… Κανένας πραγματικός εσωτεριστής δεν παίρνει στα σοβαρά όλα αυτά που συμβαίνουν στον περίγυρο της Αληθινής Πνευματικότητας.

Πέρα όμως από όλα αυτά τι σημαίνει «Υπάρχει Μια και Μοναδική Πραγματικότητα»; Και πως Βιώνεται αυτό; Είναι ακριβώς το Μυστικό που διδάσκονταν «Στα πόδια του διδασκάλου», η γνώση που μεταδίδονταν πρακτικά από τον δάσκαλο στον μαθητή, και ποτέ δεν διέρρευσε έξω από τους κύκλους των πραγματικά μυημένων, ότι και να λένε οι έμποροι της γνώσης… ούτε ήταν δυνατόν (πέρα από κάποιες υποδείξεις) να καταγραφεί σε βιβλία.

Για να μην παρεξηγούμεθα όμως, στην Εσωτερική Παράδοση, «Δάσκαλος» είναι απλά κάποιος αδελφός που προπορεύτηκε στην Οδό, άνθρωπος σαν όλους μας, όχι κάτι άλλο… κι αν οφείλουμε σεβασμό στους κοσμικούς δασκάλους μας τότε δεν οφείλουμε τουλάχιστον την ίδια ευγνωμοσύνη για τους πνευματικούς δασκάλους μας;

Ακόμα κι αυτοί που αρνούνται τους Δασκάλους και τις Αυθεντίες, αλλά παρόλα αυτά συμπεριφέρονται σαν Δάσκαλοι κι Αυθεντίες, δεν υποδεικνύουν στους άλλους παρά να ψάξουν μόνοι τους, μέσα τους, και να βρουν τις απαντήσεις. Ασφαλώς και είναι δυνατόν να γίνει, κι ασφαλώς είναι απόλυτα σεβαστό να το κάνει κάποιος… Στην πραγματικότητα όμως θα βρει την Ίδια Αιώνια Πραγματικότητα και τις ίδιες πανάρχαιες απαντήσεις… η «Έξοδος» είναι μία για όλους, επειδή ακριβώς, όλοι, διαθέτουμε την ίδια φύση, τις ίδιες δυνατότητες… αναγκαστικά θα κάνουμε τον ίδιο δρόμο… Έτσι μοιάζει ανόητη η διαμάχη γύρω από την χρησιμότητα ή μη των (αληθινών) δασκάλων, με την έννοια που είπαμε πιο πάνω… όποιος θέλει ακούει κι αφού ζυγίσει αποφασίζει για την αλήθεια των πραγμάτων, όποιος θέλει ψάχνει μόνος του… όλοι οι δρόμοι είναι σεβαστοί. Όλοι οι δρόμοι είναι σεβαστοί, (το ξαναλέμε για να το ακούσουν οι κουφοί).

«Υπάρχει μια και Μοναδική Πραγματικότητα» σημαίνει να πάμε πέρα από όλες τις αντιλήψεις… ούτε συλλαμβάνεται με την σκέψη, ούτε ανιχνεύεται στον κόσμο των φαινομένων.

Είναι η μια άμεση σωστή απάντηση στο «νέτι-νέτι» («ούτε αυτό αλλά ούτε και εκείνο», «όχι αυτό-όχι αυτό»), της Τζνάνα Γιόγκα, (του Διαλογισμού της Άρνησης), που φανερωνόταν πρακτικά από τον δάσκαλο στον μαθητή, στην βεδαντική παράδοση… που μας μεταφέρει στην Άλλη Όχθη.

Διαφορετικά θα πρέπει κάποιος να ακολουθήσει την αργή διαδικασία της ανόδου στα διάφορα επίπεδα λειτουργίας της ύπαρξης, μέχρι να Ανυψωθεί Ως την Πραγματικότητα.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς μιλάμε για μια υπέρβαση της αντίληψης και όχι για μια νοητική αποφατική διαδικασία που θα μας οδηγήσει στην Αντίληψη της Πραγματικότητας… γιατί το είπαμε πολλές φορές, η Πραγματικότητα είναι πέρα από κάθε αντίληψη.

Το Μυστικό είναι πάντα εδώ, κοντά μας, μέσα μας.

 

 

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 11. Embracing the Power of Emptiness: Reflections on Chapter 11 of the Tao Te Ching
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 10. The Mystical Path to Compassion and Self-Mastery
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Mystical Journey of the Jivan Mukta in Atma Bodha (Verses 51-55)

The Mystical Journey of the Jivan Mukta in Atma Bodha (Verses 51-55) 

  

In the timeless verses of Atma Bodha, Adi Shankaracharya presents profound insights into the nature of spiritual liberation, or Jivan Mukti, and the final realization of Brahman, the Supreme Consciousness. Through verses 51 to 55, Shankaracharya unveils the inner journey of one who has attained self-knowledge, transcended worldly desires, and dissolved into the eternal essence of existence. This article will explore these mystical teachings, aiming to illuminate their meaning and provide a pathway for contemplating the true nature of the self. 

  

Verse 51: The Inner Radiance of the Self-Realized Soul 

  

"The self-abiding Jivan Mukta, relinquishing all his attachments to the illusory external happiness and satisfied with the bliss derived from the Atman, shines inwardly like a lamp placed inside a jar." 

  

In this verse, Shankaracharya describes the Jivan Mukta as one who has transcended attachment to the fleeting pleasures of the external world. The term Jivan Mukta refers to someone who has attained liberation (Moksha) while still in the body. This state is one of profound inner satisfaction, free from the continual search for external happiness, which is recognized as illusory. 

  

The image of the Jivan Mukta as a lamp shining within a jar conveys both isolation and illumination. The lamp's light, symbolizing the Atman's bliss, shines inwardly, undisturbed by external distractions. Here, the jar represents the body, mind, and senses, which contain but cannot obscure the brilliance of the self-realized soul. The inner light of the Atman does not need fuel from the outer world, for it is self-sustaining and self-fulfilling. This blissful state is serene and whole, and the soul’s quiet radiance emanates from a deep understanding that everything it has ever sought externally is, in truth, an aspect of its own divine essence. 

  

Verse 52: The Liberation Beyond Attachment 

  

"Though he lives in the conditionings (Upadhis), he, the contemplative one, remains ever unconcerned with anything or he may move about like the wind, perfectly unattached." 

  

The term Upadhis refers to the limiting adjuncts—such as body, mind, and ego—that can distort the perception of one's true nature. While the Jivan Mukta still inhabits these Upadhis, they no longer hold power over his consciousness. He remains Asanga, or detached, like the wind that moves freely through the world, yet remains untouched by it. 

  

In this state of freedom, the liberated soul may continue to engage in the activities of life but without attachment. His presence in the world is like the wind: free, boundless, and unaffected by what it encounters. This quality of detachment is not a coldness or indifference but rather a deep, unshakeable inner freedom. This liberated state signifies a level of self-realization where the individual is not burdened by worldly concerns, moving through life with an ease and lightness born of profound spiritual insight. 

  

Verse 53: Merging into the Infinite 

  

"On the destruction of the Upadhis, the contemplative one is totally absorbed in Vishnu, the All-pervading Spirit, like water into water, space into space, and light into light." 

  

In this verse, Shankaracharya describes the dissolution of the Upadhis upon physical death, a moment when the Jivan Mukta fully merges into the universal spirit, Vishnu, the All-pervading. This merging is akin to water blending seamlessly into water, space into space, and light into light. The individual consciousness, having realized its inherent unity with Brahman, loses its sense of separateness and dissolves into the totality of existence. 

  

The analogies used here—water, space, and light—each represent an aspect of this dissolution. Water symbolizes fluidity and continuity, suggesting that individual consciousness was never truly separate from the universal essence. Space represents the infinite and boundless, suggesting that all perceived separations were only illusions of limited perception. Light symbolizes knowledge and purity, illuminating the truth that the self, free from ignorance, is one with the eternal radiance of Brahman. 

  

This absorption is not annihilation but a return to the natural state of oneness. It signifies the end of all individuality and the realization of absolute unity with the cosmic source. In the final dissolution, the soul is forever liberated from the cycle of birth and rebirth, existing eternally as part of the infinite. 

  

Verse 54: The Attainment Beyond All Desires 

  

"Realise That to be Brahman, the attainment of which leaves nothing more to be attained, the blessedness of which leaves no other blessing to be desired, and the knowledge of which leaves nothing more to be known." 

  

In this verse, Shankaracharya reveals Brahman as the ultimate goal, the supreme attainment beyond which nothing further remains to be achieved. The satisfaction derived from Brahman is not one of ordinary contentment but is absolute. It fulfills all aspirations and longings, erasing any trace of desire. 

  

For the seeker, this realization means that once one truly knows Brahman, there is no further knowledge to pursue. This state is the pinnacle of all spiritual attainment, embodying both complete liberation and ultimate fulfillment. It speaks to the ineffable experience of wholeness, where all the fragments of perceived reality come together, no longer separate or divided. Realizing Brahman brings an end to the search, for nothing remains unknown, nothing left to desire, and nothing left to achieve. 

  

Verse 55: The Vision of Unity and Freedom from Rebirth 

  

"Realise that to be Brahman which, when seen, leaves nothing more to be seen, which having become one is not born again in this world and which, when knowing leaves nothing else to be known." 

  

In the closing verse of this series, Shankaracharya echoes and emphasizes the essence of Brahman as the source of all. The realization of Brahman is a revelation that all that was once sought externally is contained within. It is a vision so all-encompassing that nothing beyond it exists. 

  

When one merges with Brahman, the cycle of reincarnation ceases, as there remains no individual identity that needs to continue the cycle of birth and rebirth. The soul, having recognized its eternal nature, is no longer bound by ignorance or illusion. This realization completes the soul's journey, culminating in the mystical knowledge that it is one with all, free from desires, liberated from the confines of time and space. 

  

Conclusion: The Journey to the Eternal 

  

Through these verses, Shankaracharya provides a roadmap to the mystical experience of Atma Jnana, the knowledge of the self, and the ultimate realization of Brahman. The teachings in Atma Bodha offer a vision of liberation not as an abstract ideal but as an attainable reality for those willing to undertake the inward journey. The journey leads to the dissolution of separateness, an immersion into the bliss of the Atman, and the discovery that the ultimate truth has always been within. 

  

In this spiritual culmination, the seeker transcends the illusions of the world, abides in the self-luminous Atman, and ultimately merges into Brahman. Shankaracharya invites each of us to undertake this transformative journey, revealing that the truth of existence, the essence of all reality, and the source of all joy, is the divine presence within. 

... 

Το Μυστικό Ταξίδι του Jivan Mukta στο Atma Bodha (Στίχοι 51-55) 

  

Στους διαχρονικούς στίχους του Atma Bodha, ο Adi Shankaracharya παρουσιάζει βαθιές γνώσεις για τη φύση της πνευματικής απελευθέρωσης, ή τον Jivan Mukti, και την τελική συνειδητοποίηση του Brahman, της Υπέρτατης Συνείδησης. Μέσα από τους στίχους 51 έως 55, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το εσωτερικό ταξίδι κάποιου που έχει επιτύχει την αυτογνωσία, έχει υπερβεί τις εγκόσμιες επιθυμίες και έχει διαλυθεί στην αιώνια ουσία της ύπαρξης. Αυτό το άρθρο θα διερευνήσει αυτές τις μυστικιστικές διδασκαλίες, με στόχο να φωτίσει το νόημά τους και να παράσχει ένα μονοπάτι για τον στοχασμό της αληθινής φύσης του εαυτού. 

  

Στίχος 51: Η εσωτερική ακτινοβολία της αυτοπραγματοποιημένης ψυχής 

  

«Ο αυτοσυντηρούμενος Jivan Mukta, εγκαταλείποντας όλες τις προσκολλήσεις του στην απατηλή εξωτερική ευτυχία και ικανοποιημένος με την ευδαιμονία που προέρχεται από το Atman, λάμπει εσωτερικά σαν μια λάμπα τοποθετημένη μέσα σε ένα βάζο». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τον Jivan Mukta ως κάποιον που έχει ξεπεράσει την προσκόλληση στις φευγαλέες απολαύσεις του εξωτερικού κόσμου. Ο όρος Jivan Mukta αναφέρεται σε κάποιον που έχει επιτύχει την απελευθέρωση (Moksha) ενώ είναι ακόμα στο σώμα. Αυτή η κατάσταση είναι μια κατάσταση βαθιάς εσωτερικής ικανοποίησης, απαλλαγμένη από τη συνεχή αναζήτηση για εξωτερική ευτυχία, η οποία αναγνωρίζεται ως απατηλή. 

  

Η εικόνα του Jivan Mukta ως μια λάμπα που λάμπει μέσα σε ένα βάζο μεταφέρει τόσο την απομόνωση όσο και τον φωτισμό. Το φως του λαμπτήρα, που συμβολίζει την ευδαιμονία του Άτμαν, λάμπει εσωτερικά, αδιατάρακτο από εξωτερικούς περισπασμούς. Εδώ, το βάζο αντιπροσωπεύει το σώμα, το μυαλό και τις αισθήσεις, που περιέχουν αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τη λάμψη της αυτοπραγματοποιημένης ψυχής. Το εσωτερικό φως του Άτμαν δεν χρειάζεται καύσιμο από τον εξωτερικό κόσμο, γιατί είναι αυτοσυντηρούμενο και αυτοεκπληρούμενο. Αυτή η ευδαιμονική κατάσταση είναι γαλήνια και ακέραια, και η ήσυχη λάμψη της ψυχής πηγάζει από μια βαθιά κατανόηση ότι όλα όσα έχει αναζητήσει ποτέ εξωτερικά είναι, στην πραγματικότητα, μια πτυχή της δικής της θεϊκής ουσίας. 

  

Στίχος 52: Η Απελευθέρωση Πέρα από την Προσκόλληση 

  

«Αν και ζει στις συνθήκες (Upadhis), αυτός, ο στοχαστικός, παραμένει αδιάφορος για τίποτα ή μπορεί να κινείται σαν τον άνεμο, τελείως αδέσμευτος». 

  

Ο όρος Upadhis αναφέρεται στα περιοριστικά πρόσθετα - όπως το σώμα, το μυαλό και το εγώ - που μπορούν να διαστρεβλώσουν την αντίληψη της αληθινής φύσης κάποιου. Ενώ ο Jivan Mukta εξακολουθεί να κατοικεί σε αυτούς τους Upadhi, δεν έχουν πλέον εξουσία πάνω στη συνείδησή του. Παραμένει Asanga, ή αποκομμένος, όπως ο άνεμος που κινείται ελεύθερα στον κόσμο, αλλά παραμένει ανέγγιχτος από αυτόν. 

  

Σε αυτή την κατάσταση ελευθερίας, η απελευθερωμένη ψυχή μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με τις δραστηριότητες της ζωής αλλά χωρίς προσκόλληση. Η παρουσία του στον κόσμο μοιάζει με τον άνεμο: ελεύθερος, απεριόριστος και ανεπηρέαστος από αυτό που συναντά. Αυτή η ιδιότητα της απόσπασης δεν είναι ψυχρότητα ή αδιαφορία, αλλά μάλλον μια βαθιά, ακλόνητη εσωτερική ελευθερία. Αυτή η απελευθερωμένη κατάσταση σηματοδοτεί ένα επίπεδο αυτοπραγμάτωσης όπου το άτομο δεν επιβαρύνεται από εγκόσμιες ανησυχίες, κινείται στη ζωή με μια ευκολία και ελαφρότητα που γεννιέται από βαθιά πνευματική ενόραση. 

  

Στίχος 53: Συγχώνευση στο Άπειρο 

  

«Στην καταστροφή των Ουπαντί, ο στοχαστικός απορροφάται πλήρως από τον Βισνού, το Παντοδύναμο Πνεύμα, όπως το νερό στο νερό, το διάστημα στο διάστημα και το φως στο φως». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τη διάλυση των Upadhis μετά τον φυσικό θάνατο, μια στιγμή που ο Jivan Mukta συγχωνεύεται πλήρως στο παγκόσμιο πνεύμα, τον Vishnu, τον Παντοδύναμο. Αυτή η συγχώνευση μοιάζει με το νερό που αναμειγνύεται απρόσκοπτα στο νερό, το διάστημα στο διάστημα και το φως σε φως. Η ατομική συνείδηση, έχοντας συνειδητοποιήσει την εγγενή ενότητά της με το Μπράχμαν, χάνει την αίσθηση της χωριστικότητας και διαλύεται στην ολότητα της ύπαρξης. 

  

Οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται εδώ - νερό, χώρος και φως - αντιπροσωπεύουν το καθένα μια πτυχή αυτής της διάλυσης. Το νερό συμβολίζει τη ρευστότητα και τη συνέχεια, υποδηλώνοντας ότι η ατομική συνείδηση δεν ήταν ποτέ πραγματικά ξεχωριστή από την συμπαντική ουσία. Ο χώρος αντιπροσωπεύει το άπειρο και το απεριόριστο, υποδηλώνοντας ότι όλοι οι αντιληπτοί διαχωρισμοί ήταν μόνο ψευδαισθήσεις περιορισμένης αντίληψης. Το φως συμβολίζει τη γνώση και την αγνότητα, φωτίζοντας την αλήθεια ότι ο εαυτός, απαλλαγμένος από την άγνοια, είναι ένα με την αιώνια λάμψη του Μπράχμαν. 

  

Αυτή η απορρόφηση δεν είναι εκμηδένιση αλλά επιστροφή στη φυσική κατάσταση της ενότητας. Σηματοδοτεί το τέλος κάθε ατομικότητας και την πραγματοποίηση της απόλυτης ενότητας με την κοσμική πηγή. Στην τελική διάλυση, η ψυχή ελευθερώνεται για πάντα από τον κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης, που υπάρχει αιώνια ως μέρος του απείρου. 

  

Στίχος 54: Η επίτευξη πέρα από όλες τις επιθυμίες 

  

«Συνειδητοποιήστε ότι για να είστε Μπράχμαν, η επίτευξη του οποίου δεν αφήνει τίποτα άλλο να επιτευχθεί, η ευλογία του οποίου δεν αφήνει καμία άλλη ευλογία να είναι επιθυμητή και η γνώση του οποίου δεν αφήνει τίποτα άλλο να γίνει γνωστό». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το Brahman ως τον απώτερο στόχο, το υπέρτατο επίτευγμα πέρα από το οποίο δεν μένει τίποτα άλλο να επιτευχθεί. Η ικανοποίηση που προέρχεται από το Brahman δεν είναι μια συνηθισμένη ικανοποίηση αλλά είναι απόλυτη. Εκπληρώνει κάθε φιλοδοξία και λαχτάρα, σβήνοντας κάθε ίχνος επιθυμίας. 

  

Για τον αναζητητή, αυτή η συνειδητοποίηση σημαίνει ότι από τη στιγμή που κάποιος γνωρίσει αληθινά το Μπράχμαν, δεν υπάρχει περαιτέρω γνώση για επιδίωξη. Αυτή η κατάσταση είναι η κορυφή όλων των πνευματικών επιτευγμάτων, ενσωματώνοντας ταυτόχρονα την πλήρη απελευθέρωση και την τελική εκπλήρωση. Μιλάει για την άφατη εμπειρία της ολότητας, όπου όλα τα θραύσματα της αντιληπτής πραγματικότητας ενώνονται, δεν χωρίζονται πια ή διακρίνονται. Η συνειδητοποίηση του Μπράχμαν φέρνει ένα τέλος στην αναζήτηση, γιατί τίποτα δεν παραμένει άγνωστο, τίποτα δεν μένει να επιθυμείς και τίποτα δεν μένει να επιτύχεις. 

  

Στίχος 55: Το όραμα της ενότητας και της ελευθερίας από την αναγέννηση 

  

«Συνειδητοποίησε ότι το να είσαι Μπράχμαν που, όταν το δεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να φανεί, που αφού γίνει ένα δεν ξαναγεννιέται σε αυτόν τον κόσμο και που, όταν γνωρίζεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να γίνει γνωστό». 

  

Στον τελευταίο στίχο αυτής της σειράς, ο Shankaracharya απηχεί και τονίζει την ουσία του Brahman ως πηγής όλων. Η συνειδητοποίηση του Μπράχμαν είναι μια αποκάλυψη ότι όλα όσα κάποτε αναζητούνταν εξωτερικά περιέχονται μέσα τους. Είναι ένα όραμα τόσο περιεκτικό που δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό. 

  

Όταν κάποιος συγχωνεύεται με το Μπράχμαν, ο κύκλος της μετενσάρκωσης παύει, καθώς δεν υπάρχει ατομική ταυτότητα που χρειάζεται να συνεχίσει τον κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης. Η ψυχή, έχοντας αναγνωρίσει την αιώνια φύση της, δεν δεσμεύεται πλέον από άγνοια ή ψευδαίσθηση. Αυτή η συνειδητοποίηση ολοκληρώνει το ταξίδι της ψυχής, με αποκορύφωμα τη μυστικιστική γνώση ότι είναι ένα με όλα, απαλλαγμένη από επιθυμίες, απελευθερωμένη από τα όρια του χρόνου και του χώρου. 

  

Συμπέρασμα: Το Ταξίδι στο Αιώνιο 

  

Μέσα από αυτούς τους στίχους, ο Shankaracharya παρέχει έναν οδικό χάρτη για τη μυστικιστική εμπειρία του Atma Jnana, τη γνώση του εαυτού και την απόλυτη συνειδητοποίηση του Brahman. Οι διδασκαλίες στο Atma Bodha προσφέρουν ένα όραμα απελευθέρωσης όχι ως αφηρημένο ιδεώδες αλλά ως εφικτή πραγματικότητα για όσους επιθυμούν να αναλάβουν το ταξίδι προς τα μέσα. Το ταξίδι οδηγεί στη διάλυση της χωριστικότητας, σε μια βύθιση στην ευδαιμονία του Άτμαν και στην ανακάλυψη ότι η απόλυτη αλήθεια ήταν πάντα μέσα. 

  

Σε αυτό το πνευματικό αποκορύφωμα, ο αναζητητής υπερβαίνει τις ψευδαισθήσεις του κόσμου, μένει στο αυτόφωτο Άτμαν και τελικά συγχωνεύεται στο Μπράχμαν. Ο Shakaracharya προσκαλεί τον καθένα μας να αναλάβει αυτό το μεταμορφωτικό ταξίδι, αποκαλύπτοντας ότι η αλήθεια της ύπαρξης, η ουσία όλης της πραγματικότητας και η πηγή κάθε χαράς, είναι η θεϊκή παρουσία μέσα μας. 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / The Mystical Dance of Stillness and Action: Unveiling the Essence of True Meditation
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
Freedom
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2024. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~