Buddhism - The Natural State of Existence

In all Esoteric Traditions (which "preserve" the True Meaning and Real Message of religions, which have worn away in time) the Ultimate Goal set is the NATURAL STATE OF EXISTENCE, (or the Restoration of the Balance of Existence), which is A State of Completion, Transcendent, Beyond time…where We Feel Peace, Fullness, Bliss…A State Beyond the motion and futile activity of existence.

This State that is "realized" when we go beyond thought, ego, "personality", memory, experiences (and all that we think make up our being), is an OBJECTIVE STATE, it is Real Objectivity (which We perceive with the Totality of our Being), not the immediately perceived external objectivity... it is REALITY.

This State was called by Lao Tzu Tao, the Ancient Way of the Tao… Buddha called it Assamskrita, the Realm of the Uncreated… and Jesus called it the Realm of Heaven.

If we reflect a little on all that people call Meditation, Yoga, Prayer, etc. (that is, the various practices that people use), we will see that all these activities, at all levels, aim precisely at the Restoration of Physical Balance of Existence, in the Realization of the PHYSICAL STATE OF EXISTENCE, i.e. in a State of Tranquility, Complete Quiet (no need for external activity), and "Satisfaction" (or metaphysical joy).

Everyone knows what Asana is. But what is the point of "sitting like this"? Asana is literally the minimization, the elimination, of the external activity of the body... where everything (in the body) works on its own and the body is "forgotten", to allow us to "rise".

What is Pranayama, breath control (or management)? Regulating the breath and then minimizing it so that it becomes "imperceptible" aims to become rhythmic, automatic, natural, (and not chaotic as humans breathe)... When this is achieved the breath is "forgotten" to become "automatic" and to be able to "rise" higher.

What is Pratyahara, the control of external perception, of the senses? The elimination of the flow of information from the outside world through the senses? Why do we isolate ourselves? Why do we close our eyes and sit in a quiet place without disturbing noises?… To cut off, to become independent, from the outside world…

And now; Where are we; We are in the Space of Subjectivity where we can easily slip into the chaos of imagination... It takes a lot of care and the path is thinner than a razor's edge, so that we don't go astray and keep to the TRUE SPACE OF THE OBJECTIVE... That's why the Tradition says "don't you do without a guide, a teacher, an instructor"... but still we need to be careful not to fall victim to half-educated fraudsters, who trade in the supposed knowledge and the human need for Truth...

The various methods of mind control mentioned here (in the state we are in) are subjective realizations which in order to become true must be connected to the outer world, or applied there... All concentrations, visualizations, all kinds of reconstructions of the mind, fixation of mind to specific perceptions and activities, all, but all, keep us within the realm of the mundane… they may give us powers and perform “magical acts,” but all this is still within the realm of phenomena… This is not the Way ... Although Patanjali, and other teachers, refer to these practices, they emphasize that they do not lead to Liberation.

Real Meditation is the minimization, the elimination, of thought processes, it is the prevalence of ABSOLUTE SILENCE... Only then does HEAVEN Open... Only then is Physical Balance achieved and the NATURAL STATE OF BEING Realized.

This State of Real Meditation is a Transcendent Real and Objective State, because the old subjective element (of mind, thought, ego) has been eliminated.

There are PRACTICAL ACTIONS (not practices, procedures) to do this…

Tilopa has said:

"Don't imagine, don't think, don't analyze,

Don't meditate, don't ponder,

Keep in mind his physical condition"

("Ch'ag - ch'en", "Maha Mudra", 16).

(Tilopa, an Indian teacher, of the tenth century is the first teacher of the White Dynasty, the Kargyutpas, founded in Tibet by Marpa, teacher of Milarepa).

Most people find it difficult, impossible, to realize this State.

In fact when we carefully step forward and recognize what is happening within us, then we can manage our activities and return to our NATURAL STATE, the Eternal Transcendent Existence, beyond time... independent of the material body.

For 99% it is a matter of will, decision... We don't do it because we simply wander in other directions of Reality, in the infinite possibilities of imagination where we feel like gods, absolute lords, sovereigns... But even if we conquer the universe we will have lost the most PRECIOUS, the REAL Ourselves.

…

Βουδισμός - Η  Φυσική Κατάσταση της Ύπαρξης

Σε όλες τις Εσωτερικές Παραδόσεις (που «διατηρούν» το Αληθινό Νόημα και το Πραγματικό Μήνυμα των θρησκειών, που έχουν ξεφτίσει στο χρόνο) ο Ύστατος Στόχος που τίθεται είναι η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, (ή η Αποκατάσταση της Ισορροπίας της Ύπαρξης), που είναι Μια Κατάσταση Ολοκλήρωσης, Υπερβατική, Πέρα από τον χρόνο… όπου Νοιώθουμε Ηρεμία, Πληρότητα, Μακαριότητα… Μια Κατάσταση Πέρα από την κίνηση και την μάταιη δραστηριότητα της ύπαρξης.

Αυτή η Κατάσταση που «πραγματοποιείται» όταν περνάμε πέραν της σκέψης, του εγώ, της «προσωπικότητας», της μνήμης, των εμπειριών (κι όλων αυτών που νομίζουμε ότι συνθέτουν την ύπαρξή μας), είναι Μια ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, είναι η Πραγματική Αντικειμενικότητα (που Αντιλαμβανόμαστε με το Σύνολο της Ύπαρξής μας), κι όχι η άμεσα συλλαμβανόμενη εξωτερική αντικειμενικότητα… είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Αυτή η Κατάσταση ονομάστηκε από τον Λάο Τσε Τάο, ο Αρχαίος Δρόμος του Τάο… ο Βούδας το ονόμασε Ασαμσκρίτα, το Βασίλειο του Αδημιούργητου… κι ο Ιησούς το αποκάλεσε το Βασίλειο των Ουρανών.

Αν στοχαστούμε λίγο πάνω σε όλα αυτά που οι άνθρωποι ονομάζουν Διαλογισμός, Γιόγκα, Προσευχή, κλπ. (δηλαδή στις διάφορες πρακτικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι), θα δούμε ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες, σε όλα τα επίπεδα, στοχεύουν ακριβώς στην Αποκατάσταση της Φυσικής Ισορροπίας της Ύπαρξης, στην Πραγμάτωση της ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, δηλαδή σε Μια Κατάσταση Ηρεμίας, Πληρότητας Ησυχίας (μη ανάγκης εξωτερικής δραστηριότητας), κι «Ικανοποίησης» (ή μεταφυσικής χαράς).

Όλοι γνωρίζουν τι είναι η Ασάνα. Ποιο είναι το νόημα όμως του να «κάθεσαι έτσι»; Η Ασάνα είναι η κυριολεκτικά η ελαχιστοποίηση, η εξάλειψη, της εξωτερικής δραστηριότητας του σώματος… όπου τα πάντα (στο σώμα) λειτουργούν από μόνα τους και το σώμα «ξεχνιέται», για να μας επιτρέψει να «ανυψωθούμε».

Τι είναι Πραναγιάμα, έλεγχος (ή διαχείριση) της αναπνοής; Η ρύθμιση της αναπνοής και μετά η ελαχιστοποίησή της, ώστε να γίνει «ανεπαίσθητη», στοχεύει στο να γίνει ρυθμική,  αυτόματη, φυσική, (και να μην είναι χαώδης όπως αναπνέουν οι άνθρωποι)… Όταν επιτευχθεί αυτό η αναπνοή «ξεχνιέται» για να γίνει «αυτόματη» και να μπορέσουμε να «ανυψωθούμε» πιο ψηλά.

Τι είναι Πρατγιαχάρα, ο έλεγχος της εξωτερικής αντίληψης, των αισθήσεων; Η εξάλειψη του ρεύματος πληροφόρησης από τον εξωτερικό κόσμο μέσω των αισθήσεων; Γιατί απομονωνόμαστε; Γιατί κλείνουμε τα μάτια και καθόμαστε σε ένα ήσυχο μέρος χωρίς ενοχλητικούς θορύβους;… Για να αποκοπούμε, να ανεξαρτητοποιηθούμε, από τον εξωτερικό κόσμο…

Και ΤΩΡΑ; Που βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε στον Χώρο της Υποκειμενικότητας όπου εύκολα μπορούμε να γλιστρήσουμε στο χάος της φαντασίας… Χρειάζεται πολύ προσοχή και το μονοπάτι είναι λεπτότερο από την κόψη του ξυραφιού, για να μην παραπλανηθούμε και να κρατηθούμε στον ΑΛΗΘΙΝΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ… Για αυτό στην Παράδοση λένε «μην το κάνεις χωρίς οδηγό, κάποιο δάσκαλο, εκπαιδευτή»… αλλά και πάλι χρειάζεται προσοχή για να μην πέσουμε θύματα σε ημιμαθείς απατεώνες, που εμπορεύονται την δήθεν γνώση και την ανθρώπινη ανάγκη για Αλήθεια…

Οι διάφοροι μέθοδοι ελέγχου του νου που αναφέρονται εδώ (στην κατάσταση που βρισκόμαστε) είναι υποκειμενικές πραγματώσεις που για να γίνουν αληθινές πρέπει να συνδεθούν με τον εξωτερικό κόσμο, ή να εφαρμοσθούν εκεί… Όλες οι συγκεντρώσεις, οραματισμοί, κάθε είδους αναδομήσεις του νου, προσήλωση του νου σε συγκεκριμένες αντιλήψεις και δραστηριότητες, όλα, μα όλα, μας κρατούν μέσα στον χώρο του κοσμικού… μπορεί να μας δώσουν δυνάμεις και να πραγματώσουμε «μαγικές πράξεις», αλλά όλα αυτά εξακολουθούν να είναι μέσα στον χώρο των φαινομένων… Δεν είναι αυτός ο Δρόμος… Αν και ο Πανταζάλι, κι άλλοι δάσκαλοι, αναφέρονται σε αυτές τις πρακτικές, τονίζουν ότι δεν οδηγούν στην Απελευθέρωση.

Ο Πραγματικός Διαλογισμός είναι η ελαχιστοποίηση, η εξάλειψη, των διαδικασιών της σκέψης, είναι η επικράτηση ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΣΙΓΗΣ… Μόνο τότε Ανοίγεται ο ΟΥΡΑΝΟΣ… Μόνο τότε επιτυγχάνεται η Φυσική Ισορροπία και Πραγματώνεται η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ.

Αυτή η Κατάσταση του Πραγματικού Διαλογισμού είναι Μια Κατάσταση Υπερβατική Πραγματική κι Αντικειμενική, γιατί το παλιό υποκειμενικό στοιχείο (του νου, της σκέψης, του εγώ) έχει εξαλειφθεί.

Υπάρχουν ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ (όχι πρακτικές, διαδικασίες) για να γίνει αυτό…

Ο Τιλόπα έχει πει:

«Μη φαντάζεσαι, μη σκέπτεσαι, μην αναλύεις,

Μη διαλογίζεσαι, μη συλλογίζεσαι,

Κράτησε το νου στη φυσική του κατάσταση»

(«Τσ’ αγκ - τσ’ εν», «Μαχά Μούντρα», 16).

( Ο Τιλόπα, Ινδός δάσκαλος, του δέκατου αιώνα είναι ο πρώτος δάσκαλος της Λευκής Δυναστείας, των Καργκιούτπα, που ίδρυσε στο Θιβέτ ο Μάρπα, δάσκαλος του Μιλαρέπα).

Οι περισσότεροι άνθρωποι το βλέπουν δύσκολο, αδύνατο, να πραγματοποιήσουν αυτή την Κατάσταση.

Στην πραγματικότητα όταν προχωρήσουμε προσεκτικά κι αναγνωρίσουμε το τι συμβαίνει μέσα μας, τότε μπορούμε να διαχειριστούμε τις δραστηριότητές μας και να επανέλθουμε στην ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ μας, της Αιώνιας Υπερβατικής Ύπαρξης, πέρα από τον χρόνο… που είναι ανεξάρτητη από το υλικό σώμα.

Κατά 99% είναι θέμα θέλησης, απόφασης… Δεν το κάνουμε γιατί απλά πλανευόμαστε σε άλλες κατευθύνσεις της Πραγματικότητας, στις άπειρες δυνατότητες της φαντασίας όπου νοιώθουμε θεοί, απόλυτοι άρχοντες, κυρίαρχοι…Αλλά και το σύμπαν να κατακτήσουμε θα έχουμε χάσει το πιο ΠΟΛΥΤΙΜΟ, τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΑΥΤΟ μας.