Esoterism Academy: The Reality: Exploring Limitless Consciousness and Enlightenment

Sunday, November 5, 2023

The Reality: Exploring Limitless Consciousness and Enlightenment

GOD is the Infinite Self Within us, beyond space and time, in the Silence of limited existence.... in the silence of the mind, in the silence of desires, in the silence of the senses, in the silence of the world...

REALITY It is Limitless Consciousness, One Single Space, without distinctions, within, without... Within Whom even false states of consciousness (so long as they are recognized) function unimpeded... Full Perception, Full Activity, Full Freedom, outside of creation, within in creation... Eternity Is Here, Now… It flows without "changing"... and what "evolves" is only a "dream"...

ENLIGHTENMENT Is the Unobstructed Function of Consciousness, Where What Really Happens Is Revealed, Where What Really Happens is Experienced without Distortion, and Where We Respond to What Happens through this Deeper Contact with Reality, One with the Ancient Stream of Life, Life, Universal Existence, and not individual limited ego…

TRUTH, the FURTHER REALITY, GOD, is EXPERIENCE, Experiencing Another Reality, beyond what is immediately perceived. The Ultimate Reality Is the Absolute, undefined, unlimited, undescribed. It is the Experience of the Infinite, the Eternal, the Transcendent, in the Endless Silence of the mind... This teaches a TRUE RELIGION.

GOD Is Here, Now, All Embracing. God is the Depth of all existence. God Is Our True Nature. Some people realize it, experience it and make it their daily life, not all, not many, few, so many that you can count them. You?

...

The Mystery

What is the source of our being? What is the essence of our existence? What is the purpose of our life? These are the questions that have haunted humanity since the dawn of time, and have inspired countless seekers, sages, mystics and masters to explore the inner realms of consciousness and reality. They have discovered that there is a reality beyond the ordinary, a reality that transcends the limitations of space and time, a reality that is the origin and goal of all creation. This reality is God, the Infinite Self within us.

God is not a person, a thing, or a concept. God is not an object of worship, a doctrine, or a dogma. God is not separate from us, above us, or outside us. God is our own true nature, our own deepest self, our own highest potential. God is the pure awareness, the absolute consciousness, the supreme bliss that pervades everything and everyone. God is the silence of the mind, the stillness of the heart, the peace of the soul. God is the mystery of mysteries, the secret of secrets, the wonder of wonders.

To know God is to know ourselves. To experience God is to experience reality. To realize God is to realize enlightenment. Enlightenment is not a state, a stage, or a status. Enlightenment is not a goal, a destination, or an achievement. Enlightenment is not a privilege, a gift, or a reward. Enlightenment is the natural state of being, the original condition of existence, the inherent quality of life. Enlightenment is the unobstructed function of consciousness, where what really happens is revealed, where what really happens is experienced without distortion, and where we respond to what happens through this deeper contact with reality.

Enlightenment is not something that we attain, acquire, or achieve. Enlightenment is something that we are, that we have always been, and that we will always be. Enlightenment is not something that we do, that we practice, or that we cultivate. Enlightenment is something that we are, that we express, and that we manifest. Enlightenment is not something that we seek, that we find, or that we discover. Enlightenment is something that we are, that we recognize, and that we realize.

Reality is not what we see, hear, touch, taste, or smell. Reality is not what we think, feel, imagine, or believe. Reality is not what we perceive, conceive, or experience. Reality is what is beyond all perception, conception, and experience. Reality is what is beyond all form and name. Reality is what is beyond all duality and diversity. Reality is what is beyond all change and impermanence. Reality is what is beyond all birth and death.

Reality is limitless consciousness, one single space without distinctions within or without. Reality is full perception without any object to perceive. Reality is full activity without any agent to act or any action to perform. Reality is full freedom without any bondage to create or any creation to bind. Reality is eternity here and now without any past or future to limit it or any present to define it.

Reality does not flow or change; it only appears to do so in our relative experience of time and space. Reality does not evolve or progress; it only seems to do so in our relative understanding of cause and effect. Reality does not create or destroy; it only manifests as various forms and phenomena in our relative vision of appearance and disappearance.

Reality does not depend on anything for its existence; it exists by itself as itself in itself for itself from itself to itself as itself. Reality does not need anything for its fulfillment; it fulfills itself by itself in itself for itself from itself to itself as itself.

Reality does not have any attributes or qualities; it transcends all description and definition. Reality does not have any parts or aspects; it surpasses all division and differentiation. Reality does not have any modes or states; it exceeds all modification and variation.

Reality does not belong to any religion or tradition; it embraces all paths and teachings. Reality does not favor any person or group; it includes all beings and things.

Reality does not require any faith or belief; it reveals itself to those who are open and receptive.

Reality does not demand any worship or devotion; it responds to those who are humble and grateful.

Reality does not expect any service or sacrifice; it blesses those who are generous and compassionate.

Reality does not impose any rules or laws; it guides those who are sincere and honest.

Reality does not judge any actions or results; it teaches those who are willing and ready.

Reality does not punish any errors or sins; it heals those who are repentant and remorseful.

Reality does not reward any virtues or merits; it liberates those who are pure and detached.

Reality does not withhold any secrets or mysteries; it shares them with those who are curious and adventurous.

Reality does not conceal any truths or realities; it shows them to those who are earnest and diligent.

Reality does not hide any wonders or miracles; it performs them for those who are faithful and courageous.

Reality is God, the Infinite Self within us, beyond space and time, in the silence of limited existence. Reality is the mystery that we can never fully comprehend, but that we can always intimately encounter. Reality is the experience of the infinite, the eternal, the transcendent, in the endless silence of the mind.

This is the true religion, the religion of reality, the religion of enlightenment, the religion of God.

...

Spiritual Ideas

The Nature of Reality

Within the depths of our being, there exists a divine essence that transcends the limitations of our physical existence. This essence, referred to as GOD, represents the Infinite Self within us. It resides in the silence of our limited minds, desires, senses, and the world. Reality, in its truest form, is a singular space where everything merges, both within and without. Even false states of consciousness, when recognized, function unimpeded within this limitless consciousness. It is a realm of full perception, full activity, and full freedom.

Enlightenment: Unveiling What Really Happens

Enlightenment is the unobstructed function of consciousness, where the true nature of reality is revealed. It is an experience free from distortion, where we connect deeply with the ancient stream of life and universal existence. In this state, we transcend the limitations of our individual ego and immerse ourselves in the depths of reality. Enlightenment grants us the ability to respond to life from a place of deep understanding, aligning ourselves with the true essence of existence.

Truth: Experiencing the Ultimate Reality

Truth, often synonymous with GOD, represents the experience of another reality that extends beyond our immediate perception. It is the absolute, undefined, and unlimited. This ultimate reality encompasses the infinite, eternal, and transcendent aspects of existence. The mind, in its endless silence, becomes a conduit for experiencing this profound truth. Through this experience, a true religion is born, one that surpasses dogma and embraces the essence of our divine nature.

Embracing God and Our True Nature

GOD is omnipresent, all-embracing, and the depth of all existence. It represents our true nature, the essence of who we are. While not everyone realizes or experiences this truth, there are those who make it an integral part of their daily lives. These individuals tap into the infinite well of consciousness, embracing their divine nature and aligning themselves with the ancient stream of life. They become embodiments of the deeper truths that underlie our existence.

Limitless Consciousness: Infinite Self within us

In conclusion, the reality we perceive is but a fraction of the infinite consciousness that resides within us. By embracing the concept of Limitless Consciousness and seeking enlightenment, we can transcend the limitations of our individual ego and connect with the profound truths that shape our existence. In this journey towards truth, we can discover our true nature, our inherent divinity, and align ourselves with the eternal stream of life.

...

Η Πραγματικότητα

ΘΕΟΣ Είναι ο Απεριόριστος Εαυτός Εντός μας, πέρα από χώρο και χρόνο, στην Σιωπή της περιορισμένης ύπαρξης.... στην σιωπή του νου, στην σιωπή των επιθυμιών, στην σιωπή των αισθήσεων, στην σιωπή του κόσμου…

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Είναι η Απεριόριστη Συνείδηση, Ένας Ενιαίος Χώρος, χωρίς διακρίσεις, έσω, έξω… Εντός του Οποίου ακόμα κι οι ψευδείς συνειδησιακές καταστάσεις (εφ’ όσον αναγνωρίζονται) λειτουργούν ανεμπόδιστα… Πλήρης Αντίληψη, Πλήρης Δραστηριότητα, Πλήρης Ελευθερία, έξω από την δημιουργία, μέσα στην δημιουργία… Η Αιωνιότητα Είναι Εδώ, Τώρα… Ρέει χωρίς να «αλλάζει»… κι όσα «εξελίσσονται» είναι μόνο «όνειρο»…

ΦΩΤΙΣΗ Είναι η Ανεμπόδιστη Λειτουργία της Συνείδησης, Όπου Αποκαλύπτεται Αυτό που Πραγματικά Συμβαίνει, Όπου Βιώνεται Αυτό που Πραγματικά Συμβαίνει χωρίς παραμορφώσεις, κι Όπου Ανταποκρινόμαστε σε Αυτό που Συμβαίνει μέσα από αυτή την Βαθύτερη Επαφή με την Πραγματικότητα, Ένα με το Αρχαίο Ρεύμα της Ζωής, Ζωή, Παγκόσμια Ύπαρξη, κι όχι ατομικό περιορισμένο εγώ…

Η ΑΛΗΘΕΙΑ, η ΑΠΩΤΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ο ΘΕΟΣ, είναι ΕΜΠΕΙΡΙΑ, Βίωση Μίας Άλλης Πραγματικότητας, πέρα από το άμεσα αντιληπτό. Η Απώτερη Πραγματικότητα Είναι το Απόλυτο, δεν προσδιορίζεται, δεν περιορίζεται, δεν περιγράφεται. Είναι η Βίωση του Απείρου, του Αιώνιου, του Υπερβατικού, στην Ατελείωτη Σιγή του νου... Αυτό διδάσκει μία ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

Ο ΘΕΟΣ Είναι Εδώ, Τώρα, Αγκαλιάζει τα πάντα. Ο Θεός Είναι το Βάθος όλων των υπάρξεων. Ο Θεός Είναι η Αληθινή Φύση μας. Κάποιοι άνθρωποι το αντιλαμβάνονται, το βιώνουν και το κάνουν καθημερινή ζωή, όχι όλοι, όχι πολλοί, λίγοι, τόσοι που μπορείς να τους μετρήσεις. Εσύ;

...

Το Μυστήριο

Ποια είναι η πηγή της ύπαρξής μας; Ποια είναι η ουσία της ύπαρξής μας; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας; Αυτά είναι τα ερωτήματα που στοιχειώνουν την ανθρωπότητα από την αυγή του χρόνου και έχουν εμπνεύσει αμέτρητους αναζητητές, σοφούς, μυστικιστές και δασκάλους να εξερευνήσουν τις εσωτερικές σφαίρες της συνείδησης και της πραγματικότητας. Ανακάλυψαν ότι υπάρχει μια πραγματικότητα πέρα από το συνηθισμένο, μια πραγματικότητα που ξεπερνά τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου, μια πραγματικότητα που είναι η αρχή και ο στόχος όλης της δημιουργίας. Αυτή η πραγματικότητα είναι ο Θεός, ο Άπειρος Εαυτός μέσα μας.

Ο Θεός δεν είναι πρόσωπο, πράγμα ή έννοια. Ο Θεός δεν είναι αντικείμενο λατρείας, δόγμα ή θεώρηση. Ο Θεός δεν είναι ξεχωριστός από εμάς, πάνω από εμάς ή έξω από εμάς. Ο Θεός είναι η δική μας αληθινή φύση, ο βαθύτερος εαυτός μας, το υψηλότερο δυναμικό μας. Ο Θεός είναι η καθαρή επίγνωση, η απόλυτη συνείδηση, η υπέρτατη ευδαιμονία που διαπερνά τα πάντα και τους πάντες. Ο Θεός είναι η σιωπή του νου, η ησυχία της καρδιάς, η γαλήνη της ψυχής. Ο Θεός είναι το μυστήριο των μυστηρίων, το μυστικό των μυστικών, το θαύμα των θαυμάτων.

Το να γνωρίσουμε τον Θεό σημαίνει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Το να βιώνεις τον Θεό σημαίνει να βιώνεις την πραγματικότητα. Το να συνειδητοποιήσεις τον Θεό σημαίνει να συνειδητοποιήσεις τη φώτιση. Ο Διαφωτισμός δεν είναι μια κατάσταση, ένα στάδιο ή μια κατάσταση. Η φώτιση δεν είναι στόχος, προορισμός ή επίτευγμα. Η φώτιση δεν είναι προνόμιο, δώρο ή ανταμοιβή. Η φώτιση είναι η φυσική κατάσταση της ύπαρξης, η αρχική συνθήκη ύπαρξης, η εγγενής ποιότητα ζωής. Η φώτιση είναι η ανεμπόδιστη λειτουργία της συνείδησης, όπου αποκαλύπτεται αυτό που πραγματικά συμβαίνει, όπου αυτό που πραγματικά συμβαίνει βιώνεται χωρίς παραμόρφωση και όπου ανταποκρινόμαστε σε αυτό που συμβαίνει μέσω αυτής της βαθύτερης επαφής με την πραγματικότητα.

Η φώτιση δεν είναι κάτι που επιτυγχάνουμε, αποκτούμε ή επιτυγχάνουμε. Η φώτιση είναι κάτι που είμαστε, που ήμασταν πάντα και θα είμαστε πάντα. Η φώτιση δεν είναι κάτι που κάνουμε, που ασκούμε ή που καλλιεργούμε. Η φώτιση είναι κάτι που είμαστε, που εκφράζουμε και εκδηλώνουμε. Η φώτιση δεν είναι κάτι που αναζητούμε, που βρίσκουμε ή που ανακαλύπτουμε. Η φώτιση είναι κάτι που είμαστε, που αναγνωρίζουμε και συνειδητοποιούμε.

Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε, γευόμαστε ή μυρίζουμε. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, φανταζόμαστε ή πιστεύουμε. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε, συλλαμβάνουμε ή βιώνουμε. Η πραγματικότητα είναι αυτό που είναι πέρα από κάθε αντίληψη, σύλληψη και εμπειρία. Πραγματικότητα είναι αυτό που είναι πέρα από κάθε μορφή και όνομα. Η πραγματικότητα είναι αυτό που είναι πέρα από κάθε δυαδικότητα και διαφορετικότητα. Η πραγματικότητα είναι αυτό που είναι πέρα από κάθε αλλαγή και παροδικότητα. Η πραγματικότητα είναι αυτό που είναι πέρα από κάθε γέννηση και θάνατο.

Η πραγματικότητα είναι απεριόριστη συνείδηση, ένας ενιαίος χώρος χωρίς διακρίσεις μέσα ή έξω. Η πραγματικότητα είναι η πλήρης αντίληψη χωρίς κανένα αντικείμενο προς αντίληψη. Η πραγματικότητα είναι πλήρης δραστηριότητα χωρίς κανέναν παράγοντα για δράση ή οποιαδήποτε ενέργεια για εκτέλεση. Η πραγματικότητα είναι πλήρης ελευθερία χωρίς κανένα δεσμό για δημιουργία ή οποιαδήποτε δημιουργία για δέσμευση. Η πραγματικότητα είναι αιωνιότητα εδώ και τώρα χωρίς παρελθόν ή μέλλον να την περιορίζει ή οποιοδήποτε παρόν να το ορίζει.

Η πραγματικότητα δεν ρέει ούτε αλλάζει. φαίνεται να το κάνει μόνο στη σχετική μας εμπειρία του χρόνου και του χώρου. Η πραγματικότητα δεν εξελίσσεται ούτε προοδεύει. φαίνεται να το κάνει μόνο στη σχετική μας κατανόηση της αιτίας και του αποτελέσματος. Η πραγματικότητα δεν δημιουργεί ούτε καταστρέφει. εκδηλώνεται μόνο ως διάφορες μορφές και φαινόμενα στο σχετικό μας όραμα εμφάνισης και εξαφάνισης.

Η πραγματικότητα δεν εξαρτάται από τίποτα για την ύπαρξή της. υπάρχει από μόνο του ως ο εαυτός του για τον εαυτό του από τον εαυτό του στον εαυτό του ως τον εαυτό του. Η πραγματικότητα δεν χρειάζεται τίποτα για την εκπλήρωσή της. εκπληρώνει τον εαυτό του από μόνο του για τον εαυτό του από τον εαυτό του στον εαυτό του ως τον εαυτό του.

Η πραγματικότητα δεν έχει ιδιότητες ή ποιότητες. υπερβαίνει κάθε περιγραφή και ορισμό. Η πραγματικότητα δεν έχει μέρη ή πτυχές. ξεπερνά κάθε διαίρεση και διαφοροποίηση. Η πραγματικότητα δεν έχει τρόπους ή καταστάσεις. υπερβαίνει κάθε τροποποίηση και παραλλαγή.

Η πραγματικότητα δεν ανήκει σε καμία θρησκεία ή παράδοση. αγκαλιάζει όλα τα μονοπάτια και τις διδασκαλίες. Η πραγματικότητα δεν ευνοεί κανένα άτομο ή ομάδα. περιλαμβάνει όλα τα όντα και τα πράγματα.

Η πραγματικότητα δεν απαιτεί καμία πίστη ή πιστεύω. αποκαλύπτεται σε όσους είναι ανοιχτοί και δεκτικοί.

Η πραγματικότητα δεν απαιτεί λατρεία ή αφοσίωση. ανταποκρίνεται σε όσους είναι ταπεινοί και ευγνώμονες.

Η πραγματικότητα δεν περιμένει καμία υπηρεσία ή θυσία. ευλογεί αυτούς που είναι γενναιόδωροι και συμπονετικοί.

Η πραγματικότητα δεν επιβάλλει κανόνες ή νόμους. καθοδηγεί όσους είναι ειλικρινείς και τίμιοι.

Η πραγματικότητα δεν κρίνει καμία ενέργεια ή αποτέλεσμα. διδάσκει αυτούς που είναι πρόθυμοι και έτοιμοι.

Η πραγματικότητα δεν τιμωρεί κανένα λάθος ή αμαρτία. θεραπεύει αυτούς που είναι μετανοημένοι και μετανιωμένοι.

Η πραγματικότητα δεν ανταμείβει καμία αρετή ή αξία. ελευθερώνει αυτούς που είναι αγνοί και αποστασιοποιημένοι.

Η πραγματικότητα δεν κρύβει κανένα μυστικό ή μυστήριο. τα μοιράζεται με όσους είναι περίεργοι και τολμηροί.

Η πραγματικότητα δεν κρύβει αλήθειες ή πραγματικότητες. τα δείχνει σε εκείνους που είναι σοβαροί και επιμελείς.

Η πραγματικότητα δεν κρύβει εκπλήξεις ή θαύματα. τα εκτελεί για όσους είναι πιστοί και θαρραλέοι.

Η πραγματικότητα είναι ο Θεός, ο Άπειρος Εαυτός μέσα μας, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, στη σιωπή της περιορισμένης ύπαρξης. Η πραγματικότητα είναι το μυστήριο που δεν μπορούμε ποτέ να κατανοήσουμε πλήρως, αλλά μπορούμε πάντα να το συναντήσουμε από κοντά. Η πραγματικότητα είναι η εμπειρία του άπειρου, του αιώνιου, του υπερβατικού, στην ατελείωτη σιωπή του νου.

Αυτή είναι η αληθινή θρησκεία, η θρησκεία της πραγματικότητας, η θρησκεία του διαφωτισμού, η θρησκεία του Θεού.

...

Πνευματικές Ιδέες

Η Φύση της Πραγματικότητας

Μέσα στα βάθη της ύπαρξής μας, υπάρχει μια θεϊκή ουσία που υπερβαίνει τους περιορισμούς της φυσικής μας ύπαρξης. Αυτή η ουσία, που αναφέρεται ως ΘΕΟΣ, αντιπροσωπεύει τον Άπειρο Εαυτό μέσα μας. Βρίσκεται στη σιωπή του περιορισμένου μυαλού, των επιθυμιών, των αισθήσεων και του κόσμου μας. Η πραγματικότητα, στην πιο αληθινή της μορφή, είναι ένας μοναδικός χώρος όπου τα πάντα συγχωνεύονται, τόσο μέσα όσο και έξω. Ακόμη και οι ψευδείς καταστάσεις συνείδησης, όταν αναγνωρίζονται, λειτουργούν ανεμπόδιστα μέσα σε αυτήν την απεριόριστη συνείδηση. Είναι ένα βασίλειο πλήρους αντίληψης, πλήρους δραστηριότητας και πλήρους ελευθερίας.

Διαφωτισμός: Αποκαλύπτοντας τι πραγματικά συμβαίνει

Η φώτιση είναι η ανεμπόδιστη λειτουργία της συνείδησης, όπου αποκαλύπτεται η αληθινή φύση της πραγματικότητας. Είναι μια εμπειρία απαλλαγμένη από παραμόρφωση, όπου συνδεόμαστε βαθιά με το αρχαίο ρεύμα της ζωής και της οικουμενικής ύπαρξης. Σε αυτή την κατάσταση, υπερβαίνουμε τους περιορισμούς του ατομικού μας εγώ και βυθιζόμαστε στα βάθη της πραγματικότητας. Η φώτιση μας δίνει την ικανότητα να ανταποκρινόμαστε στη ζωή από ένα μέρος βαθιάς κατανόησης, ευθυγραμμίζοντας τους εαυτούς μας με την αληθινή ουσία της ύπαρξης.

Αλήθεια: Βιώνοντας την Απόλυτη Πραγματικότητα

Η αλήθεια, συχνά συνώνυμη με τον ΘΕΟ, αντιπροσωπεύει την εμπειρία μιας άλλης πραγματικότητας που εκτείνεται πέρα από την άμεση αντίληψή μας. Είναι το απόλυτο, απροσδιόριστο και απεριόριστο. Αυτή η απόλυτη πραγματικότητα περιλαμβάνει τις άπειρες, αιώνιες και υπερβατικές πτυχές της ύπαρξης. Το μυαλό, μέσα στην ατελείωτη σιωπή του, γίνεται ένας αγωγός για τη βίωση αυτής της βαθιάς αλήθειας. Μέσα από αυτή την εμπειρία γεννιέται μια αληθινή θρησκεία, που ξεπερνά το δόγμα και αγκαλιάζει την ουσία της θεϊκής μας φύσης.

Αγκαλιάζοντας τον Θεό και την Αληθινή μας Φύση

Ο ΘΕΟΣ είναι πανταχού παρών, που αγκαλιάζει τα πάντα και το βάθος κάθε ύπαρξης. Αντιπροσωπεύει την αληθινή μας φύση, την ουσία αυτού που είμαστε. Αν και δεν αντιλαμβάνονται ή βιώνουν όλοι αυτή την αλήθεια, υπάρχουν και εκείνοι που την κάνουν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Αυτά τα άτομα εισχωρούν στο άπειρο πηγάδι της συνείδησης, αγκαλιάζοντας τη θεϊκή τους φύση και ευθυγραμμιζόμενοι με το αρχαίο ρεύμα της ζωής. Γίνονται ενσαρκώσεις των βαθύτερων αληθειών που αποτελούν τη βάση της ύπαρξής μας.

Απεριόριστη Συνείδηση: Άπειρος Εαυτός μέσα μας

Η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε δεν είναι παρά ένα κλάσμα της άπειρης συνείδησης που κατοικεί μέσα μας. Αγκαλιάζοντας την έννοια της Απεριόριστης Συνείδησης και αναζητώντας τη φώτιση, μπορούμε να υπερβούμε τους περιορισμούς του ατομικού μας εγώ και να συνδεθούμε με τις βαθιές αλήθειες που διαμορφώνουν την ύπαρξή μας. Σε αυτό το ταξίδι προς την αλήθεια, μπορούμε να ανακαλύψουμε την αληθινή μας φύση, την εγγενή μας θεϊκότητα και να ευθυγραμμιστούμε με το αιώνιο ρεύμα της ζωής.

The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection

In the Vast Tapestry of Existence, where the Universe breathes life into all beings and bestows each with an essence of the divine, there exists a subtle force—one that appears not as an entity of its own but as a shadow. This is the shadow of selfishness, a veil that, once cast over our soul, obscures the radiance of our true nature. It is not a sin to fall into its embrace; it is not an inherent flaw or moral failing. No, selfishness is something more profound, more tragic. It is an infinite sadness—a sorrow for the life that could have been but is not, for the joy that could have blossomed but withered instead, for the love that could have embraced the world but turned inward, cold and withdrawn.

This shadow is the antithesis of our innermost essence. Each of us, at the core, is an emanation of light, a unique and vibrant note in the grand symphony of creation. Our souls yearn to express the fullness of life, to experience the world through a prism of interconnectedness. But when consciousness slips into ego, when we focus solely on our own desires and needs, the shadow of selfishness begins to take form. And like a black hole in the cosmic expanse, it swallows the light, drawing our thoughts, emotions, and actions into an ever-tightening spiral of isolation.

Selfishness is not mere self-interest. It is not the healthy pursuit of personal well-being or the mindful tending to one’s own garden. Instead, it is the forsaking of the shared and the universal in favor of the narrow and the personal. It is a contraction of the soul, a withdrawal from the boundless ocean of existence into a small, arid island of “me” and “mine.” When selfishness reigns, the world beyond ourselves becomes irrelevant, the needs of others become secondary, and the call of our true essence—one that seeks unity and wholeness—is muted, drowned out by the cries of egoic craving.

The Nature of the Shadow

Selfishness manifests as a desert within the soul—a barren place devoid of growth, where seeds of compassion and empathy lie dormant beneath parched soil. It casts a frost upon the heart, numbing our senses to the beauty and suffering around us. Like a shadow that spreads at twilight, it creeps slowly and almost imperceptibly, until we are ensnared in darkness. Yet, despite its chilling grip, selfishness is not inherently evil. It is, at its root, a form of ignorance—a forgetting of our deeper self, a forgetting that we are not separate but part of an interconnected whole

The shadow of selfishness is like a cloud that obscures the sun. The sun’s brilliance does not diminish; it remains constant, unchanging. But for those beneath the cloud’s shadow, the world becomes dim, the colors muted. So it is with our soul. When selfishness takes hold, our vision becomes clouded, and we see only through the narrow lens of self-importance. Our perception of the world becomes distorted, and we move through life blind to the possibilities for connection and transcendence.

The Infinite Sadness of Selfishness

This slipping into the shadow is not a crime against morality but a tragedy of being—a loss of potential. For every moment spent in selfish pursuits, there is a corresponding moment of lost opportunity: an opportunity to extend kindness, to create beauty, to experience the sublime joy that arises from being a part of something greater than oneself. The sadness of selfishness is the sadness of watching a flower wither without ever knowing it could have bloomed. It is the sadness of a melody that goes unsung, a dance that is never danced.

Imagine a world where every soul radiates with the light of generosity and love, where each being moves not as a solitary figure but as part of a celestial dance, interweaving and intermingling. In such a world, the boundaries between self and other dissolve, and the very concept of selfishness would seem alien, inconceivable. But in the world as we know it, selfishness is all too familiar. It is a shadow that lurks in every heart, a temptation that whispers of gain at the cost of others’ loss. And when we succumb, it is as though a small part of our spirit withers.

The pain of selfishness is not always immediately apparent. It may appear to bring gain—wealth, power, status—but these are hollow victories. The deeper truth is that with every selfish act, with every thought that narrows to “I” and “me,” we distance ourselves from the source of true fulfillment. We become strangers in the house of our own being, unaware that the riches we seek externally pale in comparison to the boundless treasure that lies within.

Beyond the Shadow: A Path to Awakening

To move beyond the shadow of selfishness is not a matter of self-denial or asceticism. It is, rather, a journey of remembrance—remembering who we truly are. We are not isolated individuals, struggling against the world and one another. We are the world; we are one another. Our essence is a drop of the same ocean, a spark of the same divine fire. When we remember this, the shadow loses its grip. The ego relaxes, and selfishness fades, not through force or suppression, but through the gentle unfolding of understanding.

In the depths of our being, beneath the layers of conditioning and habit, there is a wellspring of compassion and love that seeks to flow outward, to touch others, to create and to nurture. This is our true nature, our highest potential. The practice of selflessness, then, is not a moral obligation or a duty; it is a liberation. It is the freeing of our spirit from the confines of the small self, the breaking of the chains that bind us to suffering and separation.

The journey from selfishness to selflessness is not easy. It requires vigilance, for the shadow is subtle and persistent. It disguises itself as prudence, as self-preservation, as reason. It tells us that to give is to lose, that to serve is to submit, that to open our hearts is to invite pain. But these are illusions born of fear. The truth is that in giving, we receive; in serving, we are uplifted; in opening our hearts, we become invulnerable, for we no longer cling to the fragile ego but rest in the strength of the universal self.

A World Transformed

If each of us were to turn away from the shadow, if we were to cast off the cloak of selfishness and stand once more in the light of our true nature, the world itself would be transformed. The deserts of the soul would bloom, the frost would melt, and the black shadows that once marred the beauty of existence would dissolve into nothingness. What would remain is a world of shared joy, a world of unity in diversity, a world where each being recognizes itself in the other.

And so, the call is not to wage war against selfishness but to awaken from its dream. The call is to remember, to return to the source, to reclaim the light that is our birthright. In doing so, we do not merely transcend the shadow of selfishness; we transcend all shadows. We become the radiant beings we were always meant to be—expressions of the infinite, shining forth in love, compassion, and wisdom.

For the shadow of selfishness is, in the end, but a temporary obscuration. The light it conceals is eternal. And it is this light that, once uncovered, will guide us back to the fullness of life, to the joy that never fades, to the warmth that no frost can touch. In that light, we will find not just ourselves, but the entire universe, reflected in the mirror of our soul.

…

Η Σκιά του εγωισμού: Ένας Μυστικιστικός Προβληματισμός

Στην Απέραντη Ταπισερί της Ύπαρξης, όπου το Σύμπαν αναπνέει ζωή σε όλα τα όντα και χαρίζει στο καθένα μια ουσία του θείου, υπάρχει μια λεπτή δύναμη - μια που εμφανίζεται όχι ως δική της οντότητα αλλά ως σκιά. Αυτή είναι η σκιά του εγωισμού, ένα πέπλο που, μόλις ρίξει την ψυχή μας, κρύβει τη λάμψη της αληθινής μας φύσης. Δεν είναι αμαρτία να πέφτεις στην αγκαλιά του. δεν είναι εγγενές ελάττωμα ή ηθική αποτυχία. Όχι, ο εγωισμός είναι κάτι πιο βαθύ, πιο τραγικό. Είναι μια απέραντη θλίψη - μια λύπη για τη ζωή που θα μπορούσε να ήταν αλλά δεν είναι, για τη χαρά που θα μπορούσε να είχε ανθίσει αλλά μαραίνεται αντ 'αυτού, για την αγάπη που θα μπορούσε να έχει αγκαλιάσει τον κόσμο αλλά στρέφεται προς τα μέσα, ψυχρή και αποτραβηγμένη.

Αυτή η σκιά είναι η αντίθεση της πιο εσώτερης ουσίας μας. Ο καθένας από εμάς, στον πυρήνα, είναι μια εκπομπή φωτός, μια μοναδική και ζωντανή νότα στη μεγαλειώδη συμφωνία της δημιουργίας. Οι ψυχές μας λαχταρούν να εκφράσουν την πληρότητα της ζωής, να βιώσουν τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα διασύνδεσης. Αλλά όταν η συνείδηση γλιστρά στο εγώ, όταν εστιάζουμε αποκλειστικά στις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες, η σκιά του εγωισμού αρχίζει να σχηματίζεται. Και σαν μια μαύρη τρύπα στην κοσμική έκταση, καταπίνει το φως, παρασύροντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας σε μια διαρκώς σφιγμένη σπείρα απομόνωσης.

Ο εγωισμός δεν είναι απλό συμφέρον. Δεν είναι η υγιής επιδίωξη της προσωπικής ευημερίας ή η προσεκτική φροντίδα στον δικό του κήπο. Αντίθετα, είναι η εγκατάλειψη του κοινού και του καθολικού υπέρ του στενού και του προσωπικού. Είναι μια συστολή της ψυχής, μια απόσυρση από τον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης σε ένα μικρό, άνυδρο νησί του «εγώ» και του «δικού μου». Όταν βασιλεύει ο εγωισμός, ο κόσμος πέρα από τον εαυτό μας γίνεται άσχετος, οι ανάγκες των άλλων γίνονται δευτερεύουσες και το κάλεσμα της αληθινής μας ουσίας -που αναζητά ενότητα και ολότητα- σβήνει, πνίγεται από τις κραυγές της εγωικής λαχτάρας.

Η Φύση της Σκιάς

Ο εγωισμός εκδηλώνεται ως μια έρημος μέσα στην ψυχή - ένα άγονο μέρος χωρίς ανάπτυξη, όπου οι σπόροι συμπόνιας και ενσυναίσθησης βρίσκονται κοιμισμένοι κάτω από το ξεραμένο χώμα. Ρίχνει παγωνιά στην καρδιά, μουδιάζοντας τις αισθήσεις μας στην ομορφιά και την ταλαιπωρία γύρω μας. Σαν σκιά που απλώνεται στο λυκόφως, σέρνεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα, μέχρι που παγιδευόμαστε στο σκοτάδι. Ωστόσο, παρά την ανατριχιαστική λαβή του, ο εγωισμός δεν είναι εγγενώς κακός. Είναι, στη ρίζα του, μια μορφή άγνοιας - μια λήθη του βαθύτερου εαυτού μας, μια λήθη ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί αλλά μέρος ενός αλληλένδετου συνόλου.

Η σκιά του εγωισμού είναι σαν ένα σύννεφο που κρύβει τον ήλιο. Η λάμψη του ήλιου δεν μειώνεται. παραμένει σταθερή, αμετάβλητη. Αλλά για όσους βρίσκονται κάτω από τη σκιά του σύννεφου, ο κόσμος γίνεται θαμπός, τα χρώματα σβησμένα. Έτσι είναι και με την ψυχή μας. Όταν επικρατεί ο εγωισμός, το όραμά μας θολώνει και βλέπουμε μόνο μέσα από το στενό πρίσμα της αυτο-σημασίας. Η αντίληψή μας για τον κόσμο παραμορφώνεται και κινούμαστε στη ζωή τυφλοί απέναντι στις δυνατότητες σύνδεσης και υπέρβασης.

Η απέραντη θλίψη του εγωισμού

Αυτό το γλίστρημα στη σκιά δεν είναι έγκλημα κατά της ηθικής, αλλά μια τραγωδία της ύπαρξης - απώλεια δυνατοτήτων. Για κάθε στιγμή που δαπανάται σε εγωιστικές επιδιώξεις, υπάρχει μια αντίστοιχη στιγμή χαμένης ευκαιρίας: μια ευκαιρία να επεκτείνεις την καλοσύνη, να δημιουργήσεις ομορφιά, να βιώσεις την υπέροχη χαρά που προκύπτει από το να είσαι μέρος σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου. Η θλίψη του εγωισμού είναι η θλίψη του να βλέπεις ένα λουλούδι να μαραίνεται χωρίς ποτέ να ξέρεις ότι θα μπορούσε να έχει ανθίσει. Είναι η θλίψη μιας μελωδίας που δεν τραγουδιέται, ενός χορού που δεν χορεύεται ποτέ.

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου κάθε ψυχή ακτινοβολεί με το φως της γενναιοδωρίας και της αγάπης, όπου κάθε ον κινείται όχι ως μοναχική φιγούρα αλλά ως μέρος ενός ουράνιου χορού, που συνυφαίνεται και αναμιγνύεται. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τα όρια μεταξύ του εαυτού και του άλλου διαλύονται και η ίδια η έννοια του εγωισμού θα φαινόταν ξένη, ασύλληπτη. Αλλά στον κόσμο όπως τον ξέρουμε, ο εγωισμός είναι πολύ οικείος. Είναι μια σκιά που κρύβεται σε κάθε καρδιά, ένας πειρασμός που ψιθυρίζει το κέρδος σε βάρος της απώλειας των άλλων. Και όταν υποκύπτουμε, είναι σαν να μαραίνεται ένα μικρό μέρος του πνεύματός μας.

Ο πόνος του εγωισμού δεν είναι πάντα άμεσα εμφανής. Μπορεί να φαίνεται ότι φέρνει κέρδος - πλούτο, δύναμη, θέση - αλλά αυτές είναι κούφιες νίκες. Η βαθύτερη αλήθεια είναι ότι με κάθε εγωιστική πράξη, με κάθε σκέψη που περιορίζεται στο «εγώ» και στο «δικό μου», αποστασιοποιούμαστε από την πηγή της αληθινής εκπλήρωσης. Γινόμαστε ξένοι στο σπίτι της ύπαρξής μας, χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα πλούτη που αναζητούμε εξωτερικά ωχριούν σε σύγκριση με τον απεριόριστο θησαυρό που κρύβεται μέσα μας.

Πέρα από τη Σκιά: Ένα Μονοπάτι προς την Αφύπνιση

Το να προχωρήσουμε πέρα από τη σκιά του εγωισμού δεν είναι θέμα αυταπάρνησης ή ασκητισμού. Είναι, μάλλον, ένα ταξίδι ανάμνησης - να θυμόμαστε ποιοι είμαστε πραγματικά. Δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα, που παλεύουμε ενάντια στον κόσμο και ο ένας στον άλλο. Είμαστε ο κόσμος. είμαστε ο ένας κι ο άλλος. Η ουσία μας είναι μια σταγόνα του ίδιου ωκεανού, μια σπίθα της ίδιας θεϊκής φωτιάς. Όταν το θυμόμαστε αυτό, η σκιά χάνει τη λαβή της. Το εγώ χαλαρώνει και ο εγωισμός εξασθενεί, όχι μέσω της βίας ή της καταστολής, αλλά μέσω του απαλού ξεδιπλώματος της κατανόησης.

Στα βάθη της ύπαρξής μας, κάτω από τα στρώματα της προετοιμασίας και της συνήθειας, υπάρχει μια πηγή συμπόνιας και αγάπης που επιδιώκει να ρέει προς τα έξω, να αγγίξει τους άλλους, να δημιουργήσει και να γαλουχήσει. Αυτή είναι η πραγματική μας φύση, οι υψηλότερες δυνατότητές μας. Η πρακτική της ανιδιοτέλειας, λοιπόν, δεν είναι ηθική υποχρέωση ή καθήκον. είναι μια απελευθέρωση. Είναι η απελευθέρωση του πνεύματός μας από τα όρια του μικρού εαυτού, το σπάσιμο των αλυσίδων που μας δένουν με τα βάσανα και τον χωρισμό.

Το ταξίδι από τον εγωισμό στην ανιδιοτέλεια δεν είναι εύκολο. Απαιτεί επαγρύπνηση, γιατί η σκιά είναι λεπτή και επίμονη. Μεταμφιέζεται σε σύνεση, ως αυτοσυντήρηση, ως λογική. Μας λέει ότι το να δίνουμε σημαίνει να χάνουμε, ότι το να υπηρετούμε σημαίνει να υποτασσόμαστε, ότι το να ανοίγουμε την καρδιά μας είναι να προσκαλούμε πόνο. Αλλά αυτές είναι ψευδαισθήσεις που γεννιούνται από φόβο. Η αλήθεια είναι ότι δίνοντας, λαμβάνουμε. στην υπηρεσία, είμαστε ανεβασμένοι. ανοίγοντας τις καρδιές μας, γινόμαστε άτρωτοι, γιατί δεν κολλάμε πια στο εύθραυστο εγώ, αλλά αναπαυόμαστε στη δύναμη του συμπαντικού εαυτού.

Ένας κόσμος που μεταμορφώθηκε

Αν ο καθένας από εμάς απομακρυνόταν από τη σκιά, αν πετάγαμε τον μανδύα του εγωισμού και στεκόμασταν ξανά στο φως της αληθινής μας φύσης, ο ίδιος ο κόσμος θα μεταμορφωνόταν. Οι έρημοι της ψυχής θα άνθιζαν, η παγωνιά θα έλιωνε και οι μαύρες σκιές που κάποτε στιγμάτιζαν την ομορφιά της ύπαρξης θα διαλύονταν στο τίποτα. Αυτό που θα έμενε είναι ένας κόσμος κοινής χαράς, ένας κόσμος ενότητας στη διαφορετικότητα, ένας κόσμος όπου το κάθε ον αναγνωρίζει τον εαυτό του στο άλλο.

Και έτσι, το κάλεσμα δεν είναι να πολεμήσουμε τον εγωισμό αλλά να αφυπνιστούμε από το όνειρό του. Το κάλεσμα είναι να θυμηθούμε, να επιστρέψουμε στην πηγή, να διεκδικήσουμε ξανά το φως που είναι το εκ γενετής δικαίωμα μας. Κάνοντας αυτό, δεν ξεπερνάμε απλώς τη σκιά του εγωισμού. ξεπερνάμε όλες τις σκιές. Γινόμαστε τα λαμπερά όντα που έπρεπε πάντα να είμαστε – εκφράσεις του απείρου, που λάμπουν με αγάπη, συμπόνια και σοφία.

Γιατί η σκιά του εγωισμού δεν είναι τελικά παρά μια προσωρινή συσκότιση. Το φως που κρύβει είναι αιώνιο. Και είναι αυτό το φως που, μόλις αποκαλυφθεί, θα μας οδηγήσει πίσω στην πληρότητα της ζωής, στη χαρά που δεν σβήνει ποτέ, στη ζεστασιά που κανένας παγετός δεν μπορεί να αγγίξει. Υπό αυτό το φως, θα βρούμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά ολόκληρο το σύμπαν, να αντανακλάται στον καθρέφτη της ψυχής μας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, November 5, 2023

The Reality: Exploring Limitless Consciousness and Enlightenment

The Reality: Exploring Limitless Consciousness and Enlightenment

The Mystery

Spiritual Ideas

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright