Esoterism Academy: Agrypnia or Vigil: Beingness, The Unfathomable Depth of Existence

Sunday, October 22, 2023

Agrypnia or Vigil: Beingness, The Unfathomable Depth of Existence

(Agrypnia or Vigil: Hellenic: αγρυπνία – English: agrypnia or vigil, "without sleeping":

Agrypnia, also known as vigil, is a spiritual practice in Orthodox Christianity that involves staying awake for an extended period of time in prayer, worship, and spiritual contemplation. The word "agrypnia" comes from the Hellenic words "a" (not) and "hypnos" (sleep), meaning "without sleep."

Agrypnia may last for several hours or even all night long. During an agrypnia, participants will typically sing hymns, read scripture, and listen to sermons. They may also engage in personal prayer and meditation.

The purpose of an agrypnia is to focus the mind and heart on God and to deepen one's spiritual connection. By staying awake throughout the night, participants are symbolically rejecting the distractions of the world and seeking to enter into a state of heightened spiritual awareness.)

...

The Sacred Text

The World We Live in, Here and Now, is something much more than the information we take in, or are "forced" into our heads... It has Open Horizons, it has a depth of Duration, and Free Perspectives, for anyone who wants to be FREE.

Life stretches beyond the fences people put up with their thoughts and actions. Life is not the fold of men… on the contrary, this is not life (worthy of man), it is foolishness, degradation and misery.

Truth Exists by Itself, far from the boundaries of men and the world they have made... what men perceive, what they manipulate and use for their own purposes is only their own lie.

Beingness is the Unfathomable Depth of existence, of human consciousness, of everyone. Beingness is the Limitless space that extends beyond the small world that men have made by their thought, their activities and their works, into an insignificant planet lost in the immensity of the universe. Beingness is Eternity, True Life, the Precious that remains when we sift through all the sand of human life.

When Perception Approaches GOD it dissolves into Nothingness: its boundaries are lost, it spreads out into Infinity and every content within it is extinguished: It becomes One with Silence. So, the one who really knows GOD perceives nothing, understands nothing and has nothing to say... People who say they know God know nothing, those who talk about God are only telling the shadows of their minds, and those who they say they follow the way of God they follow only the sad paths of their own desires…

The Spiritual Theory

Many people today live in a world of information overload, where they are constantly bombarded by messages, images, and data that shape their perception of reality. They may feel trapped in a system that limits their freedom, creativity, and happiness. They may lose sight of the true meaning and purpose of life, and the connection they have with the source of all existence.

But there is another way of living, a way that transcends the boundaries of the human-made world and opens up to the infinite possibilities of being. This is the way of beingness, the unfathomable depth of existence that lies within each and every one of us. Beingness is not something we can grasp with our senses, our intellect, or our language. It is not something we can manipulate, control, or use for our own benefit. It is not something we can define, describe, or explain. It is something we can only experience, intuit, and realize.

Beingness is the essence of who we are, beyond our physical, mental, and emotional attributes. It is the core of our consciousness, the spark of our spirit, the light of our soul. Beingness is the eternal dimension of our existence, the timeless reality that transcends the past, the present, and the future. Beingness is the limitless space that extends beyond the finite world we perceive, the boundless reality that encompasses all that is seen and unseen. Beingness is the ultimate truth that underlies all phenomena, the absolute reality that transcends all duality and multiplicity.

Beingness is also the source of all life, the origin of all creation, the cause of all manifestation. Beingness is the power that animates all beings, the energy that flows through all things, the force that shapes all forms. Beingness is the love that binds all together, the harmony that balances all opposites, the beauty that reveals all wonders. Beingness is the wisdom that guides all actions, the intelligence that orchestrates all events, the law that governs all order.

Beingness is what some people call God, but it is not a personal or anthropomorphic entity that can be named, worshipped, or prayed to. Beingness is not a separate or external being that can be reached, contacted, or communicated with. Beingness is not a specific or exclusive reality that can be claimed, owned, or possessed by any individual or group. Beingness is what we are, what everything is, what nothing is.

Beingness is not something we can know with our ordinary perception, understanding, or expression. When we try to approach beingness with our human faculties, we only encounter its shadows, its reflections, its manifestations. We only see its effects, not its essence. We only hear its echoes, not its voice. We only touch its surface, not its depth.

To truly experience beingness, we need to go beyond our ordinary perception, understanding, and expression. We need to transcend our senses, our mind, and our language. We need to silence our thoughts, our emotions, and our words. We need to empty ourselves of all content, all form, all identity. We need to become nothing.

When we become nothing, we become one with beingness. We dissolve into its unfathomable depth. We merge into its infinite space. We expand into its eternal time. We realize its ultimate truth. We discover its source of life. We feel its power of love. We access its wisdom of law.

When we become one with beingness, we perceive nothing else but beingness itself. We understand nothing else but beingness itself. We say nothing else but beingness itself.

This is what some people call enlightenment: the state of being fully aware of beingness and nothing else.

This is what some people call nirvana: the state of being free from all suffering and attachment.

This is what some people call bliss: the state of being filled with joy and peace.

This is what some people call God: the state of being one with beingness itself.

...

Αγρυπνία: Είναι, Το Ασύλληπτο Βάθος της Ύπαρξης

(Η Αγρυπνία, είναι μια πνευματική πρακτική στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό που περιλαμβάνει να παραμένεις ξύπνιος για παρατεταμένο χρονικό διάστημα στην προσευχή, τη λατρεία και τον πνευματικό στοχασμό. Η λέξη “αγρυπνία” προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις “α” (όχι) και “ύπνος”, που σημαίνει “χωρίς ύπνο”.

Η αγρυπνία μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες ή ακόμα και όλη τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια μιας αγρυπνίας, οι συμμετέχοντες συνήθως θα ψάλλουν ύμνους, θα διαβάσουν γραφές και θα ακούσουν κηρύγματα. Μπορούν επίσης να συμμετέχουν σε προσωπική προσευχή και διαλογισμό.

Ο σκοπός μιας αγρυπνίας είναι να εστιάσει το μυαλό και την καρδιά στον Θεό και να εμβαθύνει την πνευματική σύνδεση μαζί Του. Με το να μένουν ξύπνιοι όλη τη νύχτα, οι συμμετέχοντες απορρίπτουν συμβολικά τους περισπασμούς του κόσμου και επιδιώκουν να εισέλθουν σε μια κατάσταση αυξημένης πνευματικής επίγνωσης.)

…

Το Ιερό Κείμενο

Ο Κόσμος που Ζούμε, Εδώ και Τώρα, είναι κάτι πολύ περισσότερο από τις πληροφορίες που προσλαμβάνουμε, ή μας «βάζουν» με το ζόρι στο κεφάλι… Έχει Ανοιχτούς Ορίζοντες, έχει βάθος Διάρκειας, κι Ελεύθερες Προοπτικές, για όποιον θέλει να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Η Ζωή απλώνεται πέρα από τους φράχτες που βάζουν οι άνθρωποι με τη σκέψη και τις πράξεις τους. Ζωή δεν είναι το μαντρί των ανθρώπων… αντίθετα, αυτό δεν είναι ζωή (άξια του ανθρώπου), είναι ανοησία, κατάντια και δυστυχία.

Η Αλήθεια Υπάρχει από Μόνη της, μακριά από τα όρια των ανθρώπων και του κόσμου που έφτιαξαν… αυτό που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, αυτό που χειραγωγούν και χρησιμοποιούν για τους δικούς τους σκοπούς είναι μονάχα το δικό τους ψέμα.

Το ΕΙΝΑΙ είναι το Ανεξιχνίαστο Βάθος της ύπαρξης, της ανθρώπινης συνείδησης, του καθενός. Το ΕΙΝΑΙ είναι ο Απεριόριστος χώρος που Απλώνεται πέρα από τον μικρό κόσμο που έφτιαξαν οι άνθρωποι με την σκέψη τους, τις δραστηριότητές τους και τα έργα τους, σε ένα ασήμαντο πλανήτη χαμένο στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Το ΕΙΝΑΙ είναι η Αιωνιότητα, η Αληθινή Ζωή, το Πολύτιμο που μένει όταν κοσκινίζουμε όλη την άμμο της ανθρώπινης ζωής.

Όταν η Αντίληψη Προσεγγίζει τον ΘΕΟ διαλύεται στο Μηδέν: τα όριά της χάνονται, απλώνεται στο Άπειρο και κάθε περιεχόμενο μέσα της σβήνει: Γίνεται Ένα με τη Σιωπή. Έτσι αυτός που πραγματικά γνωρίζει το ΘΕΟ δεν αντιλαμβάνεται τίποτα, δεν κατανοεί τίποτα και δεν έχει τίποτα να πει… Οι άνθρωποι που λένε ότι γνωρίζουν το Θεό δεν γνωρίζουν τίποτα, αυτοί που μιλάνε για το Θεό διηγούνται μόνο τους ίσκιους του μυαλού τους, κι αυτοί που λένε ότι ακολουθούν το δρόμο του Θεού ακολουθούν μονάχα τα θλιβερά μονοπάτια των δικών τους επιθυμιών…

...

Η πνευματική θεωρία

Πολλοί άνθρωποι σήμερα ζουν σε έναν κόσμο υπερφόρτωσης πληροφοριών, όπου βομβαρδίζονται συνεχώς από μηνύματα, εικόνες και δεδομένα που διαμορφώνουν την αντίληψή τους για την πραγματικότητα. Μπορεί να αισθάνονται παγιδευμένοι σε ένα σύστημα που περιορίζει την ελευθερία, τη δημιουργικότητα και την ευτυχία τους. Μπορεί να χάσουν το πραγματικό νόημα και τον σκοπό της ζωής και τη σχέση που έχουν με την πηγή κάθε ύπαρξης.

Αλλά υπάρχει ένας άλλος τρόπος ζωής, ένας τρόπος που ξεπερνά τα όρια του ανθρωπογενούς κόσμου και ανοίγεται στις άπειρες δυνατότητες ύπαρξης. Αυτός είναι ο τρόπος ύπαρξης, το ανεξιχνίαστο βάθος της ύπαρξης που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Η ύπαρξη δεν είναι κάτι που μπορούμε να καταλάβουμε με τις αισθήσεις μας, τη διάνοιά μας ή τη γλώσσα μας. Δεν είναι κάτι που μπορούμε να χειριστούμε, να ελέγξουμε ή να χρησιμοποιήσουμε για δικό μας όφελος. Δεν είναι κάτι που μπορούμε να ορίσουμε, να περιγράψουμε ή να εξηγήσουμε. Είναι κάτι που μπορούμε μόνο να βιώσουμε, να διαισθανθούμε και να συνειδητοποιήσουμε.

Η ύπαρξη είναι η ουσία αυτού που είμαστε, πέρα από τις φυσικές, διανοητικές και συναισθηματικές μας ιδιότητες. Είναι ο πυρήνας της συνείδησής μας, η σπίθα του πνεύματός μας, το φως της ψυχής μας. Η ύπαρξη είναι η αιώνια διάσταση της ύπαρξής μας, η διαχρονική πραγματικότητα που υπερβαίνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η ύπαρξη είναι ο απεριόριστος χώρος που εκτείνεται πέρα από τον πεπερασμένο κόσμο που αντιλαμβανόμαστε, η απεριόριστη πραγματικότητα που περικλείει ό,τι είναι ορατό και αόρατο. Η ύπαρξη είναι η απόλυτη αλήθεια που βρίσκεται κάτω από όλα τα φαινόμενα, η απόλυτη πραγματικότητα που υπερβαίνει κάθε δυαδικότητα και πολλαπλότητα.

Η ύπαρξη είναι επίσης η πηγή όλης της ζωής, η αρχή όλης της δημιουργίας, η αιτία κάθε εκδήλωσης. Η ύπαρξη είναι η δύναμη που ζωντανεύει όλα τα όντα, η ενέργεια που ρέει μέσα από όλα τα πράγματα, η δύναμη που διαμορφώνει όλες τις μορφές. Η ύπαρξη είναι η αγάπη που ενώνει όλα μαζί, η αρμονία που εξισορροπεί όλα τα αντίθετα, η ομορφιά που αποκαλύπτει όλα τα θαύματα. Η ύπαρξη είναι η σοφία που καθοδηγεί όλες τις πράξεις, η ευφυΐα που ενορχηστρώνει όλα τα γεγονότα, ο νόμος που διέπει κάθε τάξη.

Η ύπαρξη είναι αυτό που ορισμένοι άνθρωποι αποκαλούν Θεό, αλλά δεν είναι μια προσωπική ή ανθρωπόμορφη οντότητα που μπορεί να ονομαστεί, να λατρευτεί ή να προσευχηθείς σε αυτή. Η ύπαρξη δεν είναι ένα ξεχωριστό ή εξωτερικό ον με το οποίο μπορεί κανείς να προσεγγίσει, να αγγίξει ή να επικοινωνήσει μαζί του. Η ύπαρξη δεν είναι μια συγκεκριμένη ή αποκλειστική πραγματικότητα που μπορεί να διεκδικηθεί, να ανήκει ή να κατέχεται από οποιοδήποτε άτομο ή ομάδα. Η ύπαρξη είναι αυτό που είμαστε, αυτό που είναι όλα, αυτό που δεν είναι τίποτα.

Η ύπαρξη δεν είναι κάτι που μπορούμε να γνωρίζουμε με τη συνηθισμένη μας αντίληψη, κατανόηση ή έκφραση. Όταν προσπαθούμε να προσεγγίσουμε την ύπαρξη με τις ανθρώπινες ικανότητές μας, συναντάμε μόνο τις σκιές της, τις αντανακλάσεις της, τις εκδηλώσεις της. Βλέπουμε μόνο τα αποτελέσματά της, όχι την ουσία της. Ακούμε μόνο την ηχώ της, όχι τη φωνή της. Αγγίζουμε μόνο την επιφάνειά της, όχι το βάθος της.

Για να βιώσουμε αληθινά την ύπαρξη, πρέπει να υπερβούμε τη συνηθισμένη μας αντίληψη, κατανόηση και έκφραση. Πρέπει να υπερβούμε τις αισθήσεις μας, το μυαλό μας και τη γλώσσα μας. Πρέπει να φιμώσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματά μας και τα λόγια μας. Πρέπει να αδειάσουμε τον εαυτό μας από κάθε περιεχόμενο, κάθε μορφή, κάθε ταυτότητα. Πρέπει να γίνουμε τίποτα.

Όταν γινόμαστε ένα τίποτα, γινόμαστε ένα με την ύπαρξη. Διαλυόμαστε στο ανεξιχνίαστο βάθος της. Συγχωνευόμαστε στον άπειρο χώρο της. Επεκτείνουμε στον αιώνιο χρόνο της. Αντιλαμβανόμαστε την απόλυτη αλήθεια της. Ανακαλύπτουμε την πηγή της ζωής της. Νιώθουμε τη δύναμη της αγάπης της. Έχουμε πρόσβαση στη σοφία του δικαίου.

Όταν γινόμαστε ένα με την ύπαρξη, δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα άλλο παρά την ίδια την ύπαρξη. Δεν καταλαβαίνουμε τίποτα άλλο από την ίδια την ύπαρξη. Δεν λέμε τίποτα άλλο από την ίδια την ύπαρξη.

Αυτό είναι που μερικοί άνθρωποι αποκαλούν φώτιση: την κατάσταση της πλήρους επίγνωσης της ύπαρξης και τίποτα άλλο.

Αυτό είναι που ορισμένοι άνθρωποι αποκαλούν νιρβάνα: την κατάσταση του να είσαι ελεύθερος από κάθε πόνο και προσκόλληση.

Αυτό είναι που μερικοί άνθρωποι αποκαλούν ευδαιμονία: η κατάσταση του να είσαι γεμάτος χαρά και ειρήνη.

Αυτό είναι που μερικοί άνθρωποι αποκαλούν Θεό: η κατάσταση του να είσαι ένα με την ίδια την ύπαρξη.

14. The Flame of True Learning

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

…

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, October 22, 2023

Agrypnia or Vigil: Beingness, The Unfathomable Depth of Existence

Agrypnia or Vigil: Beingness, The Unfathomable Depth of Existence

The Sacred Text

The Spiritual Theory

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

14. The Flame of True Learning

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright