CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

 

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

 

The Nature of Consciousness

 

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

 

The Duality of Perception: Objective and Subjective

 

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

 

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

 

The One Unique Reality

 

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

 

The Path to Objective Awareness

 

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

 

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

 

Breaking the Walls of Subjectivity

 

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

 

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

 

The Eternal Now

 

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

 

Conclusion: Embracing the Great Space

 

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

 

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

 

 

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

 

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

 

Η Φύση της Συνείδησης

 

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

 

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

 

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

 

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

 

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

 

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

 

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

 

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

 

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

 

Το Αιώνιο Τώρα

 

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

 

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

 

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

 

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 6 July, 2025

Sunday, June 4, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 1

 FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS

 

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2.  Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

1. Introduction to Meditation

When I say (when we say) "I sit to meditate," what exactly does that mean? Who sits to meditate? And what exactly does it do? (or doesn't it?). In fact, what we call Meditation, if we apply it in the right way (and not superficially or casually, as most people do) does not come without "preparation". It is a continuation of the previous Basic Exercises that were given and is essentially the Third Stage in our Journey towards Emergence in the Awareness of Reality.

The First Basic Exercise of the body, if done correctly, essentially leads us to overcoming the body (as an obstacle). We are freed from the body (from attachments to the body) which now lives according to biological needs, and its activity is regulated. Awareness is no longer involved with the functioning of the body and external activities. We let life guide us.

The Second Basic Exercise of managing psychic energy (Contemplative Introspection, into "who we are," starting from external activities to trace the motivations of our desires and reach the self, the self from which all springs) reveals , if done right, that after all we are "mere presence", here, now. Any self-concept is a construction of thought, held in memory. Through this construction we function, at the level of memory, we live, and we are partly awake.

Therefore, in order to sit down to really meditate, we must have already prepared (from the previous two Basic Exercises) because otherwise we will not be able to properly understand the workings of the mind, of thinking, and so we will continue to fail. If we have not realized that thought is constantly constructing images of reality, of self, of our position in life, of needs, of required actions, etc., we will not be able to avoid the trap of constantly falling into the function of thought (and of memory)... Acting casually (like ego) we will run after imaginary situations, imaginary goals, and dead-end activities.

The Awakened Man who is Alert, in Full Attention, lives in Real Time, Here, Now, and perceives exactly "what is happening", the flow of reality, the flow of life... he lives in Real Space, in the Space of Reality , in Real Life. He practically uses his whole brain, from a Position of Balance (in the main brain) and at the same time uses the frontal brain of the intellect and the basis of memory. His brain waves are mainly type "alpha" (8-12 Hz ) and less type "beta" (12-30 Hz ), and "gamma" (30-70 Hz ), or type "theta" (4-8 Hz ). Only when he "withdraws" from the world (when the information from the external world stops, in the senses), the brain waves are reduced even more to type "theta" (4-8 Hz) and in moments of deep inner concentration they can become type " delta" (1-4 Hz ). All this has been proven by Experimental Psychology, in university laboratories, for 30, 40 years, and papers have been published on these experiments.

But the common man doesn't work like that. Instead of being Alert, Constant Full Attention, and following the flow of events every moment, in the Flowing Moment (which is the only Real Time), he constructs and memorizes mental images of reality and "things", all "things". What does this mean? It means that awareness "is blunted down", goes out of (full) operation and retains only a small part of awareness in the frontal brain, which relies for its operation on the broad base of memory (which continuously accumulates information, from the moment of birth, is formed during socialization and builds stable mental structures). What people call wakefulness, "I am awake," living, active, doing deeds, is actually lucid dreaming. The main brain is "out" of operation, only the memory that is the basis of perception works, and the intelligence that controls and corrects the perception of memory and directs (depending on the needs) to goals and behaviors. The brain waves of such a person are mainly type "beta" (13-30 Hz ), and sometimes "gamma" (30-70 Hz ) in moments of mental "excitement". Only when sleeping does the brain quiet down and waves of other lower types (but without "consciousness") are produced.

Thus, man operates with "half" brain, half awareness, like a dormouse, based on accumulated memory, using only a small part of awareness to repair memory perception, set goals and shape (based on this data) behaviors. Essentially, then, man does not live here, now, in the Real Space, of Reality, in the True Life of flowing events, he lives in his memory, through his half-conscious memory, in a construct of thought and memory, like an automaton ... he does not live consciously, with full consciousness ... and this happens to almost everyone. Man dreams awake. When you say "look" to him, he doesn't see. He does not see. He already perceives through a constructed separated self, the things "opposite" him. He does not see what happens, what happens to him, what happens further, he "sees" the mental impressions he has (in memory), of reality, of himself, of "objects", all that reaches the frontal brain from memory, "bypassing" the information coming from "outside", and perceiving it as real. Man lives in his memory, in his constructions, which he simply reconstructs from time to time with the limited awareness he has in operation. Man lives in the virtual reality of his thought (and memory), in his dream.

Meditation is to See, to See Clearly, what is happening, how thought works, and how to avoid the trap of thought. When we have a blurred sense of self, when we operate through an ego, and we want, as an ego, to meditate, or to accomplish anything, what we are doing is operating at the level of thought and perpetuating the thought process . This is not meditation, but self-deception, that we are supposedly doing something, that we will achieve something... whatever we achieve will be the achievement of an ego, that is, thinking, at the level of thought, at the level of duality, duality, that is something fake… Meditation is Action. It is Clear Vision of what is happening, which means it requires Full Attention, Here, Now, in Real Time, in the Flowing Moment. And this very Right Vision (with Full Attention) is the Essential Action, the True Meditation, which reveals to us what is happening, the Reality. Meditation is not acting like ego, within the already imaginary space of duality, to achieve something. These are childish games... so, when we say "I sit down to meditate" we must already feel "who" is the one meditating, how he sees, how he acts correctly. We are "Mere Presence", No Attributes. Whatever we "put" into this perception will be a construction of thought. So, we must come to this Basic Sense of our Being, Here, Now, Without Attributes, and See (See) what is happening.

GOES ON

2.  Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

 

Από τον Διαλογισμό στην ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

 

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

Όταν λέω (όταν λέμε) «κάθομαι να διαλογιστώ», τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Ποιος κάθεται να διαλογιστεί; Και τι ακριβώς κάνει; (ή δεν κάνει;). Στην πραγματικότητα αυτό που ονομάζουμε Διαλογισμό, αν το εφαρμόσουμε με τον σωστό τρόπο (κι όχι επιφανειακά ή επιπόλαια, όπως κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι) δεν γίνεται χωρίς «προετοιμασία». Αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων Βασικών Ασκήσεων που δόθηκαν κι είναι ουσιαστικά το Τρίτο Στάδιο στην Πορεία μας προς την Ανάδυση στην Επίγνωση της Πραγματικότητας.

Η Πρώτη Βασική Άσκηση του σώματος, αν γίνει σωστά μας οδηγεί ουσιαστικά στο ξεπέρασμα του σώματος (σαν εμποδίου). Απελευθερωνόμαστε από το σώμα (από τις προσκολλήσεις στο σώμα) το οποίο ζει πλέον σύμφωνα με τις βιολογικές ανάγκες, κι η δραστηριότητά του είναι διευθετημένη. Η επίγνωση δεν εμπλέκεται πλέον με την λειτουργία του σώματος και με τις εξωτερικές δραστηριότητες. Αφήνουμε την ζωή να μας καθοδηγεί.

Η Δεύτερη Βασική Άσκηση της διαχείρισης της ψυχικής ενέργειας (η Στοχαστική Ενδοσκόπηση, στο «ποιοι είμαστε», που εκκινεί από τις εξωτερικές δραστηριότητες για να ανιχνεύσει τα κίνητρα των επιθυμιών μας και να φτάσουμε στον εαυτό, στον κάποιο εαυτό από τον οποίο πηγάζουν όλα) αποκαλύπτει, αν γίνει σωστά, ότι τελικά είμαστε «απλή παρουσία», εδώ, τώρα. Οποιαδήποτε αντίληψη εαυτού είναι μια κατασκευή της σκέψης, που διατηρείται στην μνήμη. Μέσα από αυτή την κατασκευή λειτουργούμε, στο επίπεδο της μνήμης, ζούμε, κι είμαστε εν μέρει σε εγρήγορση.

Για να καθίσουμε λοιπόν να διαλογιστούμε πραγματικά, πρέπει ήδη να έχουμε προετοιμαστεί (από τις προηγούμενες δύο Βασικές Ασκήσεις) γιατί διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε σωστά την λειτουργία του νου, της σκέψης, κι έτσι συνέχεια θα αποτυχαίνουμε. Αν δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η σκέψη συνεχώς κατασκευάζει εικόνες της πραγματικότητας, του εαυτού, της θέσης μας στη ζωή, των αναγκών, των απαιτούμενων πράξεων, κλπ., δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την παγίδα να πέφτουμε, συνεχώς, στην λειτουργία της σκέψης (και της μνήμης)… Λειτουργώντας επιπόλαια (σαν εγώ) θα τρέχουμε πίσω από φανταστικές καταστάσεις, φανταστικούς στόχους, και αδιέξοδες δραστηριότητες.

Ο Αφυπνισμένος Άνθρωπος που είναι σε Εγρήγορση, σε Πλήρη Προσοχή, ζει σε Πραγματικό Χρόνο, Εδώ, Τώρα, κι αντιλαμβάνεται ακριβώς «αυτό που συμβαίνει», την ροή της πραγματικότητας, την ροή της ζωής… ζει στον Πραγματικό Χώρο, στον Χώρο της Πραγματικότητας, στην Αληθινή Ζωή. Πρακτικά χρησιμοποιεί ολόκληρο τον εγκέφαλό του, από μια Θέση Ισορροπίας (στον κυρίως εγκέφαλο) και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τον μετωπιαίο εγκέφαλο της διανόησης και την βάση της μνήμης. Τα εγκεφαλικά κύματά του είναι κυρίως τύπου «α» (8-13 Hz) και λιγότερο τύπου «β» (13-30 Hz), και «γ» (30-70 Hz), ή τύπου «θ» (4-8 Hz). Μονάχα όταν «αποσύρεται» από τον κόσμο (όταν σταματούν οι πληροφορίες από τον εξωτερικό κόσμο, στις αισθήσεις), τα εγκεφαλικά κύματα μειώνονται ακόμα παραπάνω σε τύπου «θ» (4-8 Hz) και σε στιγμές βαθιάς εσωτερικής συγκέντρωσης μπορεί να γίνουν τύπο «δ» (1-4 Hz). Όλα αυτά τα έχει αποδείξει η Πειραματική Ψυχολογία, σε πανεπιστημιακά εργαστήρια, εδώ και 30, 40, χρόνια, κι έχουν δημοσιευθεί κι εργασίες πάνω σε αυτά τα πειράματα.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος όμως δεν λειτουργεί έτσι. Αντί να είναι σε Εγρήγορση, Συνεχή Πλήρη Προσοχή, και να ακολουθεί την ροή των γεγονότων κάθε στιγμή, στην Στιγμή που Ρέει (που είναι ο μόνος Πραγματικός Χρόνος) κατασκευάζει κι απομνημονεύει νοητικές εικόνες της πραγματικότητας και των «πραγμάτων», όλων των «πραγμάτων». Τι σημαίνει αυτό; Ότι η επίγνωση «αμβλύνεται», βγαίνει εκτός (πλήρους) λειτουργίας και διατηρεί μόνο ένα μικρό μέρος επίγνωσης στον μετωπιαίο εγκέφαλο, που βασίζεται για την λειτουργία του στην πλατιά βάση της μνήμης (που συσσωρεύει συνεχώς πληροφορίες, από την στιγμή της γέννησης, διαμορφώνεται κατά την κοινωνικοποίηση και φτιάχνει σταθερά νοητικά οικοδομήματα). Αυτό που λένε οι άνθρωποι εγρήγορση, «είμαι ξύπνιος», ζω, δραστηριοποιούμαι, κάνω πράξεις, στην πραγματικότητα είναι συνειδητό ονείρεμα. Ο κυρίως εγκέφαλος είναι «εκτός» λειτουργίας, λειτουργεί μόνο η μνήμη που είναι η βάση της αντίληψης, κι η διανόηση που ελέγχει και επιδιορθώνει την αντίληψη της μνήμης και κατευθύνει (ανάλογα τις ανάγκες) σε στόχους και συμπεριφορές. Τα εγκεφαλικά κύματα ενός τέτοιου ανθρώπου είναι κυρίως τύπου «β» (13-30 Hz), και κάποτε «γ» (30070 Hz) σε στιγμές διανοητικής «έξαρσης». Μόνο όταν κοιμάται ο εγκέφαλος ησυχάζει και παράγονται και κύματα άλλων χαμηλότερων τύπων (όμως χωρίς «συνείδηση»).

Έτσι ο άνθρωπος λειτουργεί με «μισό» εγκέφαλο, μισή επίγνωση, σαν τυφλοπόντικας, βάσει της συσσωρευμένης μνήμης, χρησιμοποιώντας μόνο ένα μικρό μέρος επίγνωσης για να επιδιορθώνει την αντίληψη της μνήμης, να θέτει στόχους και να διαμορφώνει (βάσει αυτών των δεδομένων) συμπεριφορές. Ουσιαστικά λοιπόν ο άνθρωπος δεν ζει εδώ, τώρα, στον Πραγματικό Χώρο, της Πραγματικότητας, στην Αληθινή Ζωή των συμβάντων που ρέουν, ζει μέσα στην μνήμη του, μέσω της μνήμης του με μισή επίγνωση, σε ένα κατασκεύασμα της σκέψης και της μνήμης, σαν αυτόματο… δεν ζει συνειδητά, με πλήρη συνείδηση… κι αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλους. Ο άνθρωπος ονειρεύεται ξύπνιος. Όταν του λες «δες», δεν βλέπει. Δεν Βλέπει. Αντιλαμβάνεται ήδη μέσα από ένα κατασκευασμένο διαχωρισμένο εαυτό, τα πράγματα «απέναντί» του. Δεν βλέπει αυτό που συμβαίνει, αυτό που του συμβαίνει, αυτά που συμβαίνουν παραπέρα, «βλέπει» τα νοητικά εντυπώματα που έχει (στη μνήμη), της πραγματικότητας, του εαυτού, των «αντικειμένων», όλα αυτά που φτάνουν στον μετωπιαίο εγκέφαλο από την μνήμη, «παρακάμπτοντας» τις πληροφορίες που έρχονται από «έξω», και εκλαμβάνονται αυτά σαν πραγματικά. Ο άνθρωπος ζει στην μνήμη του, στις κατασκευές του, που απλά ανασκευάζει από καιρό σε καιρό με την περιορισμένη επίγνωση που έχει σε λειτουργία. Ο άνθρωπος ζει στην εικονική πραγματικότητα της σκέψης (και της μνήμης) του, στο όνειρό του.

Διαλογισμός είναι να Βλέπουμε, να Βλέπουμε Καθαρά, τι συμβαίνει, πως λειτουργεί η σκέψη, και πως θα αποφύγουμε την παγίδα της σκέψης. Όταν έχουμε μια θολή αντίληψη εαυτού, όταν λειτουργούμε μέσα από ένα εγώ, και θέλουμε, σαν εγώ, να διαλογιστούμε, ή να πραγματοποιήσουμε οτιδήποτε, αυτό που κάνουμε είναι να λειτουργούμε στο επίπεδο της σκέψης και να διαιωνίζουμε την διαδικασία της σκέψης. Αυτό δεν είναι διαλογισμός, αλλά εξαπάτηση του εαυτού μας, ότι δήθεν κάτι κάνουμε, ότι κάτι θα επιτύχουμε… ό,τι κι αν επιτύχουμε θα είναι επίτευξη ενός εγώ, δηλαδή σκέψη, στο επίπεδο της σκέψης, στο επίπεδο της δυαδικότητας, της διττότητας, δηλαδή κάτι ψεύτικο… Ο Διαλογισμός είναι Δράση. Είναι Καθαρή Όραση αυτού που συμβαίνει, που σημαίνει ότι απαιτεί Πλήρη Προσοχή, Εδώ, Τώρα, στον Πραγματικό Χρόνο, στην Στιγμή που Ρέει. Κι αυτή ακριβώς η Ορθή Όραση (με Πλήρη Προσοχή) είναι η Ουσιαστική Δράση, ο Αληθινός Διαλογισμός, που μας αποκαλύπτει αυτό που συμβαίνει, την Πραγματικότητα. Ο Διαλογισμός δεν είναι να δρούμε σαν εγώ, μέσα στον ήδη φανταστικό χώρο της διττότητας, για να επιτύχουμε κάτι. Αυτά είναι παιδιάστικα παιχνίδια… άρα όταν λέμε «κάθομαι να διαλογιστώ» πρέπει ήδη να νοιώθουμε «ποιος» είναι αυτός που διαλογίζεται, πως βλέπει, πως δρα ορθά. Είμαστε «Απλή Παρουσία», Χωρίς Ιδιότητες. Ό,τι κι αν «βάλουμε» μέσα σε αυτή την αντίληψη θα είναι κατασκευή της σκέψης. Πρέπει λοιπόν να έρθουμε σε αυτή την Βασική Αίσθηση της Ύπαρξής μας, Εδώ, Τώρα, Χωρίς Ιδιότητες, και να Δούμε (να Βλέπουμε) τι συμβαίνει.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~