Esoterism Academy: Mindfulness

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, May 28, 2023

Mindfulness

From "Management of Mental Energy" to Ethical Discipline

1. Mindfulness and the Current of Life

2. Thought, the "construction" of the self, the "surface" self

3. "Self-Knowledge", Contemplative Introspection, Meditation on "Psychic Energy"

4. The True Self and the "management" of subtle energies

5. Moral Discipline (Apathy)

…..

1. Mindfulness and the Current of Life

When we are, (when one is) in MINDFULNESS, We Experience Being, Here, Now, we perceive "what is happening", that is happening, within a Unified Field of Awareness, the world, self, others, objects, everything. Attention spreads everywhere, and we respond where there is a need... to ourselves, to relationships, to "others". There is no existential center, an isolated awareness that separates itself from the world, from things. Everything is perceived within the Field of Unity, there is a connection, a mystical love. We follow the needs of life, wherever they appear, we go with the flow of life. We realize that the path of life unfolds by itself and we follow it, accepting what happens, without hesitation, or doubt, without conflict.

In such a state of being, when we experience existence in this way, there is Deep Oneness with Life, with the Flow of Life, peace, quiet, stillness, fullness in every moment. Every moment we live is already fulfilled, simply because we are here, now, and living. Life has no other purpose than life itself.

In reality we are One with Life… Life… We Go with the Stream of Life. And wherever we are, here, now, in this world, or in other worlds, the Sense of Existence does not change, and every moment (in the Flowing Moment), we are Whole.

…..

2. Thought, the "construction" of the self, the "surface" self

But most of us (humans) don't operate like that. Instead of being in Mindfulness, perceiving "what is happening" (the happenings) we construct a mental picture of the world, mental pictures of the things of the world (self, "other" things) and operate within that mental picture. It is assumed that when we are awake (what people think of as being awake) and the external senses are functioning, that we are living in reality, in real space, in real life, while simply - with regard to all that exists, including our "self" and "others" around us - we recall from memory the mental image (and mental images) we have constructed, we "see" our mental image, and notice only that it differs from the mental image - only to "reconstruct" the our mental image. We are literally living in a Virtual Reality.

So, within this constructed perception of reality we create a stable mental image of ourselves, the world, "other" things. We consider the self as an individual existence, separate from the world, we slowly build, from children, (and with the "education", "formation", "management", of society), a "psychological center", the ego:

We consider the self (the ego) as the "center" of existence, the universe, and everything else outside, secondary.

We recognize our existence, our needs.

We associate "everything" with our ego.

We evaluate "everything", in relation to ourselves, characterizing them as positive-negative, good-bad, pleasant-unpleasant, useful-useless, desirable-undesirable...

And we move towards "things", and we act, we manifest a behavior.

Life is this “motion”. From self to "things", the realization of goals (which relate our needs to things), the experience of things, and the fullness, or lacks we experience.

…..

Depending on our level of awareness we form the corresponding self-concept.

We may perceive the self as being, (transcendent, eternal, without attributes).

We may think of our fixed perceptions, feelings, behavior (our "personality") as a self.

We may consider the body as self, identify our existence with the body.

Depending on the "position" we adopt, the sense of the world, its evaluation, our behavior is shaped.

In the Experience of life that we have, there are (manifest) three elements:

We, (ourselves, however we think of them).

"Psychic energy", i.e. the sense of the world-the evaluation of it-the movement towards the world.

And "behavior", that is, practical activities, actions, on a physical or material level.

We can see this in any "act of life".

…..

3. "Self-Knowledge", Contemplative Introspection, Meditation on "Psychic Energy"

Self-awareness means in principle to Know, to Experience, and to Live our True Nature, which is Something Much Deeper than what we perceive directly, in the primary cognitive experience, in the state of awareness that we are. This kind of Deep Real Integral and Complete Self-Knowledge can only be "achieved" through "spiritual work" (which we will see later).

What we can do immediately. In the Present State of Awareness we are in, it is precisely to examine WHERE we are.

This is not a theoretical work but a completely practical work, since we have to feel what happens to us, what happens inside us, and in our "relationships" with the world.

So, it should be done from a "Fixed Attitude" of the body - experience, habit, supposed to be "mastered" already.

To Realize WHO, (who we are, in what state of existence we are) we should examine our activity, our actions, what we usually do, what we want or are forced to do.

Here we do not have an "object" (as in the case of the Previous Exercise of the Body (in Asana ), but with many actions. There are actions related to the survival of the body, actions related to the world, life in the world, and actions related to others. There are acts of mental information, knowledge (whether through reading, or listening, or thinking... There are acts of existence, to exist, to live, to want to live or to wonder about life, etc.

Everyone, depending on their level of awareness, prioritizes their goals, activities, actions. It prioritizes some things and "ignores" others.

…..

So, when we Sit (as we have learned, in a position of balance, in a position of quietness, tranquility, "stillness") to investigate the "mental energies" that lead to actions, three elements manifest (the three elements we had "recognized" in the Previous Exercise of the House, but at a higher level now):

We, (whatever self-concept we have),

The "mental energy", sense-evaluation-"movement",

The act.

We can "practice" (meditate on mental energy, give our "full attention" to what we "feel") by taking an ordinary important (we consider important) activity as an "object" of meditation. In the same way we can do it for every activity.

We need to "feel" all this movement that pushes us to this activity.

To "deepen" the reasons why we consider it important.

To feel exactly the "position of existence" from which we thus consider reality.

The Completion of the whole process leads to the realization that it is we, here, who give content to our existence, considering it as we consider it... and from this position we are completely free to choose the perception of the world, to evaluate our goals, the movement us, our external activity (our actions).

Whatever activity (which we consider important) we choose to meditate on, we eventually arrive at the ultimate consideration of free awareness which alone decides what it is like to be… if we are the free eternal essence, if we are a limited perception, feelings, bodily actions.

…..

4. The True Self and the "management" of subtle energies

By "INVESTIGATING" all our activities in this way, revealing that all activities come from limited self-perceptions, we are led to the Realization that True Essence Is at once Self-Knowledge, Inner Experiential Self-Conception, Inner Action... and not something that it seeks to be fulfilled by external activities and material acts.

We are Complete, Integrated and Sufficient Within ourselves. We don't need to realize anything outside, we don't need to achieve anything outside. We thus reach the State of Mental Apathy, which does not depend on anything external. This State is not a state of mental stagnation, emotional numbness, or external necrosis. Rather, it is a State of Full Alertness that "responds" to the real needs of existence, of life, and accomplishes what is moral, legal, and necessary.

It is understood through experiential experience that the ONLY GOAL OF LIFE IS LIFE ITSELF… to exist, here, now, whole, complete, every moment, in the Flowing Moment. This is the Position of Equilibrium in relation to mental activity and external actions. A State of AMINDFULNESS, of real mental apathy, which responds to the real needs of life, and only to them... In this State we leave ourselves completely to the Current of Life, to Guide us.

…..

5. Moral Discipline

Through the recognition of our mental activity, through the management of "psychic energy", we arrive at TRUE MINDFULNESS against all that we perceive, feel and do, in Real Freedom from mental activity, in a State of Deep Tranquility which the needs of life (that emerge) always restore. That is why the needs arise, to maintain the Equilibrium Position, and not to realize something else, not to break or interrupt this State.

In this State of Tranquility-Apathy we act to maintain our Balance and not to get out of Balance and get lost in futile pursuits and pointless external activities.

We really have not only MORAL INDEPENDENCE, which can alone, within FREEDOM, set the Real Goals of Life (which is Life Itself) but also the Moral Attitude towards life, which can become a LIGHT and a Guide for other people.

…..

Από την «Διαχείριση της Ψυχικής Ενέργειας» στην Ηθική Πειθαρχία

1. ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ και το Ρεύμα της Ζωής

2. Η Σκέψη, η «κατασκευή» του εαυτού, ο «επιφανειακός» εαυτός

3. «Αυτογνωσία», Στοχαστική ενδοσκόπηση, Διαλογισμός στην «ψυχική ενέργεια»

4. Ο Αληθινός Εαυτός κι η «διαχείριση» των λεπτών ενεργειών

5. Ηθική Πειθαρχία (Απάθεια)

…..

1. ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ και το Ρεύμα της Ζωής

Όταν είμαστε, (όταν κάποιος είναι) σε ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ, Βιώνουμε την Ύπαρξη, Εδώ, Τώρα, αντιλαμβανόμαστε «αυτό που συμβαίνει», ότι συμβαίνει, μέσα σε ένα Ενοποιημένο Πεδίο Επίγνωσης, τον κόσμο, τον εαυτό, τους άλλους, τα αντικείμενα, όλα. Η Προσοχή απλώνεται παντού, κι ανταποκρινόμαστε όπου υπάρχει ανάγκη… στον εαυτό, στις σχέσεις, στα «άλλα». Δεν υπάρχει ένα υπαρξιακό κέντρο, μια απομονωμένη επίγνωση που διαχωρίζει τον εαυτό της από τον κόσμο, τα πράγματα. Όλα γίνονται αντιληπτά μέσα στο Πεδίο Ενότητας, υπάρχει μια σχέση σύνδεσης, μια μυστηριακή αγάπη. Ακολουθούμε τις ανάγκες της ζωής, όπου εμφανίζονται, συμπορευόμαστε με το ρεύμα της ζωής. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο δρόμος της ζωής ανοίγεται μόνος του και τον ακολουθούμε, αποδεχόμενοι αυτό που συμβαίνει, χωρίς δισταγμούς, ή αμφιβολίες, χωρίς συγκρούσεις.

Σε μια τέτοια κατάσταση ύπαρξης, όταν βιώνουμε την ύπαρξη με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει Βαθιά Ενότητα με την Ζωή, με την Πορεία της Ζωής, γαλήνη, ησυχία, ηρεμία, πληρότητα κάθε στιγμή. Κάθε στιγμή που ζούμε είναι ήδη εκπληρωμένη, απλά επειδή είμαστε εδώ, τώρα, και ζούμε. Δεν έχει άλλο σκοπό η ζωή από την ίδια την ζωή.

Στην πραγματικότητα είμαστε Ένα με την Ζωή… Ζωή… Πορευόμαστε με το Ρεύμα της Ζωής. Κι όπου κι αν είμαστε, εδώ, τώρα, σε αυτόν τον κόσμο, είτε σε άλλους κόσμους, δεν Αλλάζει η Αίσθηση της Ύπαρξης, και κάθε στιγμή (στη Στιγμή που Ρέει), είμαστε Ολοκληρωμένοι.

…..

2. Η Σκέψη, η «κατασκευή» του εαυτού, ο «επιφανειακός» εαυτός

Οι περισσότεροι όμως από εμάς (τους ανθρώπους) δεν λειτουργούμε έτσι. Αντί να είμαστε σε ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ, να αντιλαμβανόμαστε «αυτό που συμβαίνει» (τα συμβαίνοντα) κατασκευάζουμε μια νοητική εικόνα του κόσμου, νοητικές εικόνες των πραγμάτων του κόσμου (του εαυτού, των «άλλων» πραγμάτων) και λειτουργούμε μέσα σε αυτή την νοητική εικόνα. Υποτίθεται ότι όταν είμαστε σε εγρήγορση (αυτό που θεωρούν οι άνθρωποι εγρήγορση) και λειτουργούν οι εξωτερικές αισθήσεις, ότι ζούμε στην πραγματικότητα, στον πραγματικό χώρο, στην αληθινή ζωή, ενώ απλά – με αφορμή όσα υπάρχουν, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο «εαυτός» μας και τα «άλλα» γύρω μας – ανακαλούμε από την μνήμη την νοητική εικόνα (και τις νοητικές εικόνες) που έχουμε κατασκευάσει, «βλέπουμε» την νοητική εικόνα μας, και προσέχουμε μόνο ότι διαφοροποιείται από την νοητική εικόνα – μονάχα για να «αναδομήσουμε» την νοητική εικόνα μας. Ζούμε κυριολεκτικά σε μια Εικονική Πραγματικότητα.

Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την κατασκευασμένη αντίληψη της πραγματικότητας φτιάχνουμε σταθερή νοητική εικόνα για τον εαυτό, τον κόσμο, τα «άλλα» πράγματα. Θεωρούμε τον εαυτό σαν μια ατομική ύπαρξη, ξέχωρη από τον κόσμο, οικοδομούμε σιγά-σιγά, από παιδιά, (και με την «διαπαιδαγώγηση», «διαμόρφωση», «διαχείριση», της κοινωνίας), ένα «ψυχονοητικό κέντρο», το εγώ:

Θεωρούμε τον εαυτό (το εγώ) σαν το «κέντρο» της ύπαρξης, του σύμπαντος κόσμου, κι όλα τα άλλα έξω, δευτερεύοντα.

Αναγνωρίζουμε την ύπαρξή μας, τις ανάγκες μας.

Συσχετίζουμε τα «πάντα» με το εγώ μας.

Αξιολογούμε τα «πάντα», σε σχέση με τον εαυτό μας, χαρακτηρίζοντάς τα θετικά-αρνητικά, καλά- κακά, ευχάριστα-δυσάρεστα, χρήσιμα-άχρηστα, επιθυμητά- μη επιθυμητά…

Και κινούμαστε προς τα «πράγματα», κι ενεργούμε, εκδηλώνουμε μια συμπεριφορά.

Η ζωή είναι αυτή η «κίνηση». Από τον εαυτό προς τα «πράγματα», η υλοποίηση στόχων (που συσχετίζουν τις ανάγκες μας με τα πράγματα), η εμπειρία των πραγμάτων, κι η πληρότητα, ή οι ελλείψεις που βιώνουμε.

…

Ανάλογα το επίπεδο επίγνωσής μας σχηματίζουμε την ανάλογη αντίληψη εαυτού.

Μπορεί να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό σαν ύπαρξη, (υπερβατικό, αιώνιο, χωρίς ιδιότητες).

Μπορεί να θεωρούμε σαν εαυτό τις παγιωμένες αντιλήψεις, τα αισθήματα, την συμπεριφορά (την «προσωπικότητά» μας).

Μπορεί να θεωρούμε εαυτό το σώμα, να ταυτίζουμε την ύπαρξή μας με το σώμα.

Ανάλογα την «θέση» που υιοθετούμε διαμορφώνεται και η αίσθηση του κόσμου, η αξιολόγησή του, η συμπεριφορά μας.

Στην Εμπειρία της ζωής που έχουμε, υπάρχουν (εκδηλώνονται) τρία στοιχεία:

Εμείς, (ο εαυτός μας, όπως κι αν τον θεωρούμε).

Η «ψυχική ενέργεια», δηλαδή η αίσθηση του κόσμου-η αξιολόγησή του-η κίνηση προς τον κόσμο.

Κι η «συμπεριφορά», δηλαδή οι πρακτικές δραστηριότητες, οι πράξεις, σε σωματικό ή υλικό επίπεδο.

Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε σε οποιαδήποτε «πράξη ζωής».

…..

3. «Αυτογνωσία», Στοχαστική ενδοσκόπηση, Διαλογισμός στην «ψυχική ενέργεια»

Αυτογνωσία σημαίνει καταρχήν να Γνωρίζουμε, να Βιώνουμε, και να Ζούμε την Αληθινή Φύση μας, που Είναι Κάτι Πολύ Βαθύτερο από αυτό που αντιλαμβανόμαστε άμεσα, στο πρωτοβάθμιο γνωστικό βίωμα, στην κατάσταση επίγνωσης που είμαστε. Αυτού του είδους η Βαθιά Πραγματική Ολοκληρωτική και Πλήρης Αυτογνωσία, δεν μπορεί παρά να «επιτευχθεί» μέσα από «πνευματική εργασία» (που θα δούμε στην συνέχεια).

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε άμεσα. Στην Παρούσα Κατάσταση Επίγνωσης που είμαστε, είναι ακριβώς να εξετάσουμε ΠΟΥ είμαστε.

Αυτό δεν είναι μια θεωρητική εργασία αλλά μια απόλυτα πρακτική εργασία, αφού πρέπει να νοιώσουμε αυτό που μας συμβαίνει, που συμβαίνει μέσα μας, και στις «σχέσεις» μας με τον κόσμο.

Θα πρέπει λοιπόν να γίνει από μια «Σταθερή Στάση» του σώματος – εμπειρία, συνήθεια, που υποτίθεται ότι έχει «κατακτηθεί» ήδη.

Για να Συνειδητοποιήσουμε το ΠΟΙΟΣ, (ποιοι είμαστε, σε ποια υπαρξιακή κατάσταση είμαστε) θα πρέπει να εξετάσουμε την δραστηριότητά μας, τις πράξεις μας, αυτά που κάνουμε συνήθως, αυτά που θέλουμε ή μας επιβάλλονται να κάνουμε.

Εδώ δεν έχουμε ένα «αντικείμενο» (όπως στην περίπτωση της Προηγούμενης Άσκησης του Σώματος (στην Ασάνα), αλλά με πολλές πράξεις. Υπάρχουν πράξεις που σχετίζονται με την επιβίωση του σώματος, πράξεις που σχετίζονται με τον κόσμο, την ζωή στον κόσμο, και πράξεις που σχετίζονται με τους άλλους. Υπάρχουν πράξεις νοητικής ενημέρωσης, γνώσης (είτε μέσα από διάβασμα, ή άκουσμα, ή σκέψη… Υπάρχουν πράξεις υπαρξιακές, να υπάρχουμε, να ζούμε, να θέλουμε να ζούμε ή να αναρωτιόμαστε για την ζωή, κλπ.

Καθένας, ανάλογα με το επίπεδο επίγνωσής του ιεραρχεί τους στόχους, τις δραστηριότητες, τις πράξεις. Δίνει προτεραιότητα σε κάποια πράγματα και «αγνοεί» κάποια άλλα.

…

Όταν Καθόμαστε λοιπόν (όπως έχουμε μάθει, σε θέση ισορροπίας, σε στάση ησυχίας, ηρεμίας, «ακινησίας») για να ερευνήσουμε τις «ψυχικές ενέργειες» που οδηγούν στις πράξεις, εκδηλώνονται τρία στοιχεία (τα τρία στοιχεία που είχαμε «αναγνωρίσει» στην Προηγούμενη Άσκηση του Σώματος, αλλά σε ένα ανώτερο επίπεδο τώρα):

Εμείς, (όποια αντίληψη εαυτού κι αν έχουμε),

Η «ψυχική ενέργεια», αίσθηση-αξιολόγηση- «κίνηση»,

Η πράξη.

Μπορούμε να «ασκηθούμε» (να διαλογιστούμε πάνω στην ψυχική ενέργεια, να δώσουμε την «πλήρη προσοχή» μας σε αυτό που «νοιώθουμε»), παίρνοντας μια συνηθισμένη σημαντική (που θεωρούμε εμείς σημαντική) δραστηριότητα σαν «αντικείμενο» διαλογισμού. Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να το κάνουμε για κάθε δραστηριότητα.

Χρειάζεται να «νοιώσουμε» όλη αυτή την κίνηση που μας ωθεί σε αυτή την δραστηριότητα.

Να «εμβαθύνουμε» στους λόγους που την θεωρούμε σημαντική.

Να νοιώσουμε ακριβώς την «θέση ύπαρξης» από την οποία θεωρούμε έτσι την πραγματικότητα.

Η Ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας οδηγεί στην συνειδητοποίηση ότι είμαστε εμείς, εδώ, που δίνουμε περιεχόμενο στην ύπαρξή μας, θεωρώντας την όπως την θεωρούμε… κι από αυτή την θέση είμαστε τελείως ελεύθεροι να επιλέξουμε την αντίληψη του κόσμου, να αξιολογήσουμε τους στόχους μας, την κίνησή μας, την εξωτερική δραστηριότητά μας (τις πράξεις μας).

Όποια δραστηριότητα (που θεωρούμε σημαντική) κι αν επιλέξουμε να διαλογιστούμε, φτάνουμε τελικά στην ύστατη θεώρηση της ελεύθερης επίγνωσης που αυτή και μόνον αποφασίζει τι είναι σαν ύπαρξη… αν είμαστε η ελεύθερη αιώνια ουσία, αν είμαστε μια περιορισμένη αντίληψη, συναισθήματα, σωματικές πράξεις.

…..

4. Ο Αληθινός Εαυτός κι η «διαχείριση» των λεπτών ενεργειών

«ΔΙΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ» με αυτόν τον τρόπο όλες τις δραστηριότητές μας, αποκαλύπτοντας ότι όλες οι δραστηριότητες προέρχονται από περιορισμένες αντιλήψεις του εαυτού, οδηγούμαστε στην Συνειδητοποίηση ότι η Αληθινή Ουσία Είναι ταυτόχρονα Γνώση του Εαυτού, Εσωτερική Βιωματική Αντίληψη του Εαυτού, Εσωτερική Πράξη… κι όχι κάτι που αναζητά να εκπληρωθεί με εξωτερικές δραστηριότητες και υλικές πράξεις.

Είμαστε Πλήρεις, Ολοκληρωμένοι κι Επαρκείς Μέσα μας. Δεν χρειάζεται να πραγματοποιήσουμε τίποτα έξω, δεν χρειάζεται να επιτύχουμε τίποτα έξω. Φτάνουμε έτσι στην Κατάσταση της Ψυχικής Απάθειας, που δεν εξαρτάται από τίποτα εξωτερικό. Αυτή η Κατάσταση δεν είναι μια κατάσταση ψυχικής στασιμότητας, συναισθηματικής αναισθησίας, ή εξωτερικής νέκρωσης. Αντίθετα, είναι μια Κατάσταση Πλήρους Εγρήγορσης που «ανταποκρίνεται» στις πραγματικές ανάγκες της ύπαρξης, της ζωής, και πραγματοποιεί αυτά που είναι ηθικά, νόμιμα και αναγκαία.

Γίνεται κατανοητό μέσα από την βιωματική εμπειρία ότι ο ΜΟΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ… να υπάρχουμε, εδώ, τώρα, πλήρεις, ολοκληρωμένοι, κάθε στιγμή, στην Στιγμή που Ρέει. Αυτή είναι η Θέση Ισορροπίας σε σχέση με την ψυχική δραστηριότητα και τις εξωτερικές πράξεις. Μια Κατάσταση ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ, πραγματικής ψυχικής απάθειας, που ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ζωής, και μόνον σε αυτές… Σε Αυτή την Κατάσταση Αφηνόμαστε τελείως στο Ρεύμα της Ζωής, να μας Οδηγήσει.

…..

5. Ηθική Πειθαρχία

Μέσα από την αναγνώριση της ψυχικής δραστηριότητάς μας, μέσα από την διαχείριση της «ψυχικής ενέργειας», φτάνουμε στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ απέναντι σε όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε, στην Πραγματική Ελευθερία από την ψυχική δραστηριότητα, σε μια Κατάσταση Βαθιάς Ηρεμίας που οι ανάγκες της ζωής (που αναδύονται) αποκαθιστούν πάντα. Για αυτό αναδύονται οι ανάγκες, για να διατηρηθεί η Θέση Ισορροπίας, κι όχι για να πραγματοποιηθεί κάτι άλλο, όχι για να διασπάσουν ή να διακόψουν αυτή την Κατάσταση.

Σε Αυτή την Κατάσταση της Ηρεμίας-Απάθειας ενεργούμε για να διατηρήσουμε την Ισορροπία μας κι όχι για να βγούμε από την Θέση Ισορροπίας και να χαθούμε σε μάταιες αναζητήσεις και άσκοπες εξωτερικές δραστηριότητες.

Έχουμε, πραγματικά, όχι μόνο την ΗΘΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, που μπορεί μόνη, μέσα στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να θέτει τους Πραγματικούς Σκοπούς της Ζωής (που είναι η Ίδια η Ζωή) αλλά και την Ηθική Στάση απέναντι στην ζωή, που μπορεί να γίνει ΦΩΣ κι Οδηγός για τους άλλους ανθρώπους.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, May 28, 2023

Mindfulness

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright