Esoterism Academy: FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 4

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, June 25, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 4

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2. Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

4. Transcending the Ego: A Mystical Theory

What is the ego

The ego is like a fog that clouds our true nature. At the core of our being lies our Divine Self - eternal, infinite and one with the Unified Field of consciousness. But the ego, with its sense of individuality, separation and fear, arises to veil our true nature.

To transcend the ego, we must first realize it is not your true self. It is a construct created by the mind to navigate the physical world. But it imprisons us within limitations of identity, story and fear.

Through practices like meditation, we can observe the rising and falling thoughts of the ego without identifying with them. This gives us space between the ego and awareness. As we observe the ego from a place of detached witnessing, the fog begins to dissolve.

Every impulse of ego - desire, aversion, judgment - is an opportunity to realize "This is not me, this is just the mind." With this detachment, the ego's power over us weakens.

Observing without an observer refers to a state of detached awareness and objectivity. We are able to observe our inner world without identifying with or becoming attached to our thoughts and emotions. This can provide deep insights into the nature of the ego and allow us to transcend its grip.

As the ego dissolves, we begin to remember our true nature - infinite awareness.

Transcending the ego and cultivating states like observing without an observer can lead to greater wisdom, peace and compassion. We gain a more holistic understanding of ourselves and our relationship to the world.

The Theory

The concept of the ego has long been a topic of interest in psychology and philosophy. It is the part of our personality that gives us a sense of self, identity, and self-esteem. However, the ego can also limit our perception of the world around us and prevent us from experiencing a deeper connection with others.

The mystical theory of transcending the ego posits that the ego is a construct of the mind, created by societal norms and expectations. It is a product of our conditioning and experiences, and it can limit our perception of reality. The ego creates a sense of separation between ourselves and the world around us, leading to feelings of isolation, anxiety, and fear.

To transcend the ego, we must first recognize its limitations and become aware of its influence on our thoughts and behaviors. This can be achieved through practices such as meditation, mindfulness, and self-inquiry. These practices allow us to observe our thoughts and emotions without becoming attached to them, creating a sense of detachment and objectivity.

Observing without an observer is a key aspect of transcending the ego. This involves cultivating a state of awareness in which we are able to observe our thoughts, emotions, and experiences without identifying with them or becoming attached to them. By stepping back from our ego-driven perspective, we can gain a deeper understanding of our inner world and cultivate a more peaceful and centered state of mind.

The mystical theory of transcending the ego also emphasizes the importance of recognizing the interconnectedness of all things. This involves letting go of our attachment to our sense of self and embracing a more holistic perspective. By recognizing that all things are connected, we can cultivate a deeper sense of empathy and compassion for others, leading to greater harmony and understanding in our relationships.

One way to cultivate this interconnectedness is through the practice of mindfulness. Mindfulness involves paying attention to the present moment without judgment or distraction. By focusing on the present moment, we can become more aware of our thoughts and emotions, allowing us to respond to situations with greater clarity and insight.

Another way to transcend the ego is through self-inquiry. Self-inquiry involves questioning our beliefs and assumptions about ourselves and the world around us. By examining our beliefs and assumptions, we can gain a deeper understanding of ourselves and our place in the world, leading to greater clarity and insight.

In conclusion, the mystical theory of transcending the ego offers a powerful framework for experiencing a more expansive state of consciousness. By recognizing the limitations of the ego and cultivating a sense of detachment and objectivity, we can gain a deeper understanding of ourselves and our place in the world. By recognizing the interconnectedness of all things, we can cultivate a deeper sense of empathy and compassion for others, leading to greater harmony and understanding in our relationships. Through practices such as meditation, mindfulness, and self-inquiry, we can transcend the limitations of the ego and experience a more peaceful and centered state of mind.

GOES ON

5. Non-Dual Awareness

…..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

(Ο Πραγματικός Διαλογισμός, Ενοποίηση της Ύπαρξης, Παρατήρηση χωρίς «παρατηρητή»)

(Από το ατομικό μυαλό στο μη διπλό μυαλό)

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

4. Υπέρβαση του Εγώ: Μια μυστικιστική θεωρία

Τι είναι το εγώ

Το εγώ είναι σαν μια ομίχλη που θολώνει την αληθινή μας φύση. Στον πυρήνα της ύπαρξής μας βρίσκεται ο Θεϊκός μας Εαυτός - αιώνιος, άπειρος και ένα με το Ενιαίο Πεδίο της Συνείδησης. Αλλά το εγώ, με την αίσθηση της ατομικότητάς του, του διαχωρισμού και του φόβου, αναδύεται για να καλύψει την αληθινή μας φύση.

Για να ξεπεράσουμε το εγώ, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι ο αληθινός σας εαυτός. Είναι ένα κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε από το μυαλό για να περιηγηθεί στον φυσικό κόσμο. Μας φυλακίζει όμως μέσα σε περιορισμούς ταυτότητας, ιστορίας και φόβου.

Μέσω πρακτικών όπως ο διαλογισμός, μπορούμε να παρατηρήσουμε τις ανερχόμενες και πτωτικές σκέψεις του εγώ χωρίς να ταυτιζόμαστε μαζί τους. Αυτό μας δίνει χώρο μεταξύ του εγώ και της επίγνωσης. Καθώς παρατηρούμε το εγώ από ένα μέρος αποσπασμένης μαρτυρίας, η ομίχλη αρχίζει να διαλύεται.

Κάθε παρόρμηση εγώ - επιθυμία, αποστροφή, κρίση - είναι μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε «Αυτός δεν είμαι εγώ, αυτό είναι μόνο το μυαλό». Με αυτή την απόσπαση, η δύναμη του εγώ πάνω μας εξασθενεί.

Η παρατήρηση χωρίς παρατηρητή αναφέρεται σε μια κατάσταση αποσπασμένης επίγνωσης και αντικειμενικότητας. Είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο χωρίς να ταυτιζόμαστε ή να προσκολληθούμε στις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Αυτό μπορεί να προσφέρει βαθιές γνώσεις για τη φύση του εγώ και να μας επιτρέψει να υπερβούμε τη λαβή του.

Καθώς το εγώ διαλύεται, αρχίζουμε να θυμόμαστε την αληθινή μας φύση - την άπειρη επίγνωση.

Η υπέρβαση του εγώ και η καλλιέργεια καταστάσεων όπως η παρατήρηση χωρίς παρατηρητή μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη σοφία, ειρήνη και συμπόνια. Αποκτούμε μια πιο ολιστική κατανόηση του εαυτού μας και της σχέσης μας με τον κόσμο.

Η Θεωρία

Η έννοια του εγώ υπήρξε από καιρό ένα θέμα ενδιαφέροντος στην ψυχολογία και τη φιλοσοφία. Είναι το μέρος της προσωπικότητάς μας που μας δίνει μια αίσθηση εαυτού, ταυτότητας και αυτοεκτίμησης. Ωστόσο, το εγώ μπορεί επίσης να περιορίσει την αντίληψή μας για τον κόσμο γύρω μας και να μας αποτρέψει από το να βιώσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους άλλους.

Η μυστικιστική θεωρία της υπέρβασης του εγώ θέτει ότι το εγώ είναι ένα κατασκεύασμα του νου, που δημιουργήθηκε από κοινωνικούς κανόνες και προσδοκίες. Είναι προϊόν της προετοιμασίας και των εμπειριών μας και μπορεί να περιορίσει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Το εγώ δημιουργεί μια αίσθηση διαχωρισμού μεταξύ μας και του κόσμου γύρω μας, οδηγώντας σε συναισθήματα απομόνωσης, άγχους και φόβου.

Για να ξεπεράσουμε το εγώ, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε τους περιορισμούς του και να συνειδητοποιήσουμε την επιρροή του στις σκέψεις και τις συμπεριφορές μας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω πρακτικών όπως ο διαλογισμός, η επίγνωση και η αυτοδιερεύνηση. Αυτές οι πρακτικές μας επιτρέπουν να παρατηρούμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας χωρίς να κολλάμε μαζί τους, δημιουργώντας μια αίσθηση αποστασιοποίησης και αντικειμενικότητας.

Η παρατήρηση χωρίς παρατηρητή είναι μια βασική πτυχή της υπέρβασης του εγώ. Αυτό περιλαμβάνει την καλλιέργεια μιας κατάστασης επίγνωσης στην οποία είμαστε σε θέση να παρατηρούμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες μας χωρίς να ταυτιζόμαστε μαζί τους ή να δεθούμε μαζί τους. Κάνοντας ένα βήμα πίσω από την προοπτική που καθοδηγείται από το εγώ, μπορούμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του εσωτερικού μας κόσμου και να καλλιεργήσουμε μια πιο ειρηνική και επικεντρωμένη κατάσταση του νου μας.

Η μυστικιστική θεωρία της υπέρβασης του εγώ τονίζει επίσης τη σημασία της αναγνώρισης της διασύνδεσης όλων των πραγμάτων. Αυτό περιλαμβάνει την αφαίρεση της προσκόλλησής μας στην αίσθηση του εαυτού μας και την αγκαλιά μιας πιο ολιστικής προοπτικής. Αναγνωρίζοντας ότι όλα τα πράγματα συνδέονται, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη αίσθηση ενσυναίσθησης και συμπόνιας για τους άλλους, οδηγώντας σε μεγαλύτερη αρμονία και κατανόηση στις σχέσεις μας.

Ένας τρόπος για να καλλιεργηθεί αυτή η διασύνδεση είναι μέσω της πρακτικής της ενσυνειδητότητας. Η ενσυνειδητότητα περιλαμβάνει την προσοχή στην παρούσα στιγμή χωρίς κρίση ή απόσπαση της προσοχής. Εστιάζοντας στην παρούσα στιγμή, μπορούμε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, επιτρέποντάς μας να ανταποκρινόμαστε σε καταστάσεις με μεγαλύτερη σαφήνεια και διορατικότητα.

Ένας άλλος τρόπος υπέρβασης του εγώ είναι μέσω της αυτοδιερεύνησης. Η αυτοδιερεύνηση περιλαμβάνει την αμφισβήτηση των πεποιθήσεων και των υποθέσεων μας για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Εξετάζοντας τις πεποιθήσεις και τις υποθέσεις μας, μπορούμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και της θέσης μας στον κόσμο, οδηγώντας σε μεγαλύτερη σαφήνεια και διορατικότητα.

Συμπερασματικά, η μυστικιστική θεωρία της υπέρβασης του εγώ προσφέρει ένα ισχυρό πλαίσιο για την εμπειρία μιας πιο επεκτατικής κατάστασης συνείδησης. Αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς του εγώ και καλλιεργώντας μια αίσθηση απόσπασης και αντικειμενικότητας, μπορούμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και της θέσης μας στον κόσμο. Αναγνωρίζοντας τη διασύνδεση όλων των πραγμάτων, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη αίσθηση ενσυναίσθησης και συμπόνιας για τους άλλους, οδηγώντας σε μεγαλύτερη αρμονία και κατανόηση στις σχέσεις μας. Μέσω πρακτικών όπως ο διαλογισμός, η επίγνωση και η αυτοδιερεύνηση, μπορούμε να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς του εγώ και να βιώσουμε μια πιο ειρηνική και επικεντρωμένη κατάσταση του νου.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

5. Μη - Δυαδική Επίγνωση

…..

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, June 25, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 4

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright