Esoterism Academy: FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

Sunday, June 18, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2. Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

3. Overcoming the thought process

Overcoming the thought process

Practically speaking, thought is the internal representation of the world in the form of concepts (the conceptualization of the world). In order to structure thought as a perceptual system, basic innate mental abilities, a priori modes of perception, a priori concepts that organize the perceptual work as well as external elements taken in from the environment through external perception are used. The result is the internalization and conceptualization of the world we live in. External perception is still used to update the thought image from time to time.

As a process, thinking can also work abstractly without the participation of external perception. In this case it is pure thought (an internal process).

Thought is therefore a conceptualized perception of the world, a complete and abstract image of the world structured with concepts. Within this system there is perception of the surrounding world, objects, as well as correlation of objects-concepts, judgment, reasoning, conclusions, knowledge, beliefs. All this is done with the support of the memory which is also an internal process.

When the thought process is objective, unadulterated, then reality is accurately reflected. But in reality, only the intervention of the ego (that is, the personal perspective) alters the image of reality. Also, in the construction of the image of reality, personal ways of perception and behavior, personal mechanisms, wills, emotions, needs, etc. intervene, which alter even more the final image we form of reality.

This is a purely personal experience.

It becomes clear then from the definition of thought as a process that here there is no direct contact with the world, unadulterated contact with the world, even if thought actualizes itself through external perception. It is a construction that depicts the world in a personal way, and which construction we subsequently apply to external reality.

Observing personal thought in its processes unfolding over time, we understand that all this is nothing more than a distortion of reality, a dream delusion that we identify with reality. Distancing from this dreaming process leads back to the self and the cessation of the dream.

The true man can stand in balance, in direct perception of reality, in simple and unadulterated representation of reality, or sink into the egoic processes of depicting the world, into daydreaming.

Overcoming the thought process is the only way to lead to reality.

…

Theory of Thought and Perception of Reality

What is the relationship between thought, perception, and reality? Thought is a conceptualized perception of the world, influenced by the ego and personal experiences. Overcoming the thought process can lead to a more accurate understanding of reality.

1. Thought as a Conceptualized Perception

Thought is a complex process that organizes and represents the world using concepts. It is shaped by innate mental abilities, a priori modes of perception, and external elements from the environment. This conceptualization of the world allows us to make sense of our surroundings and form judgments, reasoning, conclusions, knowledge, and beliefs.

2. External Perception and Updating the Thought Image

External perception plays a crucial role in updating the internal thought image, allowing us to adapt and adjust to the changing environment. However, even with external perception, our understanding of reality is still affected by personal factors and ego.

3. Pure Thought and Internal Processes

Pure thought refers to the internal process of thinking without the direct influence of external perception. This process relies on memory and previously acquired knowledge, enabling us to engage in abstract thinking and problem-solving.

4. Ego and Personal Factors Distorting Reality

The ego and personal factors, such as emotions, needs, and desires, can significantly alter our perception of reality. These influences introduce biases and distortions, leading to a subjective understanding of the world.

5. Direct Perception of Reality

True reality can only be experienced through direct, unadulterated perception, free from the influence of thought processes, ego, and personal factors. By distancing ourselves from these influences, we can achieve a more accurate representation of reality.

6. Balancing Thought Processes and Direct Perception

The key to understanding reality lies in finding a balance between engaging in thought processes and direct perception. While thought processes enable us to make sense of the world, they can also lead to distortions and inaccuracies. Direct perception, on the other hand, allows us to experience reality in its purest form.

7. Overcoming the Thought Process

Overcoming the thought process is the only way to truly experience reality. This can be achieved through mindfulness practices, meditation, and self-awareness, which encourage us to let go of our ego and preconceived notions, and instead focus on direct perception.

In summary, this theory emphasizes the importance of understanding the relationship between thought, perception, and reality. It proposes that while thought processes are essential for organizing and making sense of the world, they can also lead to distortions and inaccuracies. By developing self-awareness and focusing on direct perception, we can achieve a more accurate understanding of reality.

…

The Mystical Theory of Direct Perception

Introduction

True nature of reality can only be accessed through the cessation of the thought process and the ego, allowing the individual to experience a direct, unadulterated connection with the world. Our thoughts, beliefs, and perceptions are, by necessity, distortions of reality. By transcending these limitations, we can experience a higher state of consciousness and a truer understanding of existence.

The Limitations of Thought

Thought is inherently limited by the nature of the conceptualizing process. Our thoughts are based on our perceptions, memories, and cognitive biases, which stem from our personal experiences, emotions, needs, and desires. As a result, our understanding of reality is unavoidably filtered and distorted by these subjective factors.

The ego, defined as our sense of self or personal perspective, further distorts our perception of reality by inserting itself into our thought processes. The ego's ultimate goal is to maintain and reinforce its own existence, which can lead to further distortion and self-deception.

The Path to Direct Perception

In order to achieve a direct, unfiltered connection with reality, we must first overcome the limitations imposed by our thought processes and the ego. This can be achieved through various practices and techniques, such as meditation, mindfulness, and self-inquiry. These practices aim to help individuals develop the ability to observe their thoughts and emotions without becoming identified or attached to them, thereby facilitating a state of inner silence and tranquility.

In this state of inner silence, direct perception becomes possible. The individual is no longer bound by the constructs of his own mind and can experience reality without the interference of their thoughts, desires, and personal biases.

Characteristics of Direct Perception

1. Non-dual Awareness: Direct perception transcends the dualistic nature of thought, allowing for a unified experience of reality where there is no separation between the observer and the observed.

2. Timelessness: In the state of direct perception, the individual experiences a sense of timelessness, as they are no longer constrained by the linear progression of thoughts and memories.

3. Pure Presence: The individual becomes fully present and engaged in the moment, free from the distractions of the past and future.

4. Intuitive Insight: Direct perception can lead to profound insights and understanding, as the individual is no longer limited by the constraints of his own thoughts and beliefs.

Implications and Applications

By learning to transcend the limitations of thought and the ego, individuals can experience a deeper connection with themselves, others, and the world around them.

Ultimately, the Mystical Theory of Direct Perception offers a path towards a richer, more authentic experience of reality, and a greater sense of unity and interconnectedness with all of existence.

GOES ON

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ / 3

(Ο Πραγματικός Διαλογισμός, Ενοποίηση της Ύπαρξης, Παρατήρηση χωρίς «παρατηρητή»)

(Από το ατομικό μυαλό στο μη διπλό μυαλό)

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

Πρακτικά μιλώντας, η σκέψη είναι η εσωτερική αναπαράσταση του κόσμου με τη μορφή εννοιών (η εννοιολόγηση του κόσμου). Για να δομηθεί η σκέψη ως αντιληπτικό σύστημα, χρησιμοποιούνται βασικές εγγενείς νοητικές ικανότητες, a priori τρόποι αντίληψης, a priori έννοιες που οργανώνουν την αντιληπτική εργασία καθώς και εξωτερικά στοιχεία που λαμβάνονται από το περιβάλλον μέσω της εξωτερικής αντίληψης. Το αποτέλεσμα είναι η εσωτερίκευση και η εννοιολόγηση του κόσμου στον οποίο ζούμε. Η εξωτερική αντίληψη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την ενημέρωση της εικόνας της σκέψης από καιρό σε καιρό.

Ως διαδικασία, η σκέψη μπορεί επίσης να λειτουργήσει αφηρημένα χωρίς τη συμμετοχή εξωτερικής αντίληψης. Σε αυτή την περίπτωση είναι καθαρή σκέψη (μια εσωτερική διαδικασία).

Η σκέψη είναι επομένως μια εννοιολογική αντίληψη του κόσμου, μια ολοκληρωμένη και αφηρημένη εικόνα του κόσμου δομημένη με έννοιες. Μέσα σε αυτό το σύστημα υπάρχει αντίληψη του περιβάλλοντος κόσμου, αντικειμένων, καθώς και συσχετισμός αντικειμένων-εννοιών, κρίση, συλλογισμός, συμπεράσματα, γνώσεις, πεποιθήσεις. Όλα αυτά γίνονται με την υποστήριξη της μνήμης που είναι επίσης εσωτερική διαδικασία.

Όταν η διαδικασία της σκέψης είναι αντικειμενική, ανόθευτη, τότε η πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται με ακρίβεια. Αλλά στην πραγματικότητα, μόνο η παρέμβαση του εγώ (δηλαδή η προσωπική οπτική γωνία) αλλοιώνει την εικόνα της πραγματικότητας. Επίσης, στην κατασκευή της εικόνας της πραγματικότητας παρεμβαίνουν προσωπικοί τρόποι αντίληψης και συμπεριφοράς, προσωπικοί μηχανισμοί, θέληση, συναισθήματα, ανάγκες κ.λπ., που αλλοιώνουν ακόμη περισσότερο την τελική εικόνα που σχηματίζουμε για την πραγματικότητα.

Αυτή είναι μια καθαρά προσωπική εμπειρία.

Γίνεται λοιπόν σαφές από τον ορισμό της σκέψης ως διαδικασίας ότι εδώ δεν υπάρχει άμεση επαφή με τον κόσμο, ανόθευτη επαφή με τον κόσμο, ακόμα κι αν η σκέψη πραγματοποιείται μέσω της εξωτερικής αντίληψης. Είναι μια κατασκευή που απεικονίζει τον κόσμο με προσωπικό τρόπο και την οποία κατασκευή εφαρμόζουμε στη συνέχεια στην εξωτερική πραγματικότητα.

Παρατηρώντας την προσωπική σκέψη στις διαδικασίες της να ξετυλίγονται με την πάροδο του χρόνου, καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μια ονειρική αυταπάτη που ταυτίζουμε με την πραγματικότητα. Η απομάκρυνση από αυτή τη διαδικασία του ονείρου οδηγεί πίσω στον εαυτό και τη διακοπή του ονείρου.

Ο αληθινός άνθρωπος μπορεί να σταθεί σε ισορροπία, σε άμεση αντίληψη της πραγματικότητας, σε απλή και ανόθευτη αναπαράσταση της πραγματικότητας ή να βυθιστεί στις εγωικές διαδικασίες της απεικόνισης του κόσμου, στην αφηρημάδα.

Η υπέρβαση της διαδικασίας σκέψης είναι ο μόνος τρόπος για να οδηγηθούμε στην πραγματικότητα.

…

Θεωρία της σκέψης και αντίληψη της πραγματικότητας

Ποια είναι η σχέση μεταξύ σκέψης, αντίληψης και πραγματικότητας; Η σκέψη είναι μια εννοιολογική αντίληψη του κόσμου, επηρεασμένη από το εγώ και τις προσωπικές εμπειρίες. Η υπέρβαση της διαδικασίας σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ακριβή κατανόηση της πραγματικότητας.

1. Η σκέψη ως εννοιολογική αντίληψη

Η σκέψη είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που οργανώνει και αναπαριστά τον κόσμο χρησιμοποιώντας έννοιες. Διαμορφώνεται από έμφυτες νοητικές ικανότητες, a priori τρόπους αντίληψης και εξωτερικά στοιχεία από το περιβάλλον. Αυτή η εννοιολόγηση του κόσμου μας επιτρέπει να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας και να σχηματίσουμε κρίσεις, συλλογισμούς, συμπεράσματα, γνώσεις και πεποιθήσεις.

2. Εξωτερική αντίληψη και ενημέρωση της εικόνας της σκέψης

Η εξωτερική αντίληψη παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενημέρωση της εικόνας της εσωτερικής σκέψης, επιτρέποντάς μας να προσαρμοστούμε και να προσαρμοστούμε στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Ωστόσο, ακόμη και με την εξωτερική αντίληψη, η κατανόησή μας για την πραγματικότητα εξακολουθεί να επηρεάζεται από προσωπικούς παράγοντες και εγώ.

3. Καθαρή Σκέψη και Εσωτερικές Διεργασίες

Η καθαρή σκέψη αναφέρεται στην εσωτερική διαδικασία της σκέψης χωρίς την άμεση επίδραση της εξωτερικής αντίληψης. Αυτή η διαδικασία βασίζεται στη μνήμη και στην προηγουμένως αποκτηθείσα γνώση, επιτρέποντάς μας να εμπλακούμε σε αφηρημένη σκέψη και επίλυση προβλημάτων.

4. Εγώ και Προσωπικοί Παράγοντες που Διαστρεβλώνουν την Πραγματικότητα

Το εγώ και οι προσωπικοί παράγοντες, όπως τα συναισθήματα, οι ανάγκες και οι επιθυμίες, μπορούν να αλλάξουν σημαντικά την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Αυτές οι επιρροές εισάγουν προκαταλήψεις και στρεβλώσεις, οδηγώντας σε μια υποκειμενική κατανόηση του κόσμου.

5. Άμεση αντίληψη της πραγματικότητας

Η αληθινή πραγματικότητα μπορεί να βιωθεί μόνο μέσω της άμεσης, ανόθευτης αντίληψης, απαλλαγμένη από την επίδραση των διαδικασιών σκέψης, του εγώ και των προσωπικών παραγόντων. Με την αποστασιοποίηση από αυτές τις επιρροές, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο ακριβή αναπαράσταση της πραγματικότητας.

6. Εξισορρόπηση Διαδικασιών Σκέψης και Άμεσης Αντίληψης

Το κλειδί για την κατανόηση της πραγματικότητας βρίσκεται στην εύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ της συμμετοχής σε διαδικασίες σκέψης και της άμεσης αντίληψης. Ενώ οι διαδικασίες σκέψης μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε τον κόσμο, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις και ανακρίβειες. Η άμεση αντίληψη, από την άλλη πλευρά, μας επιτρέπει να βιώσουμε την πραγματικότητα στην πιο αγνή της μορφή.

7. Ξεπερνώντας τη Διαδικασία της Σκέψης

Το να ξεπεράσεις τη διαδικασία της σκέψης είναι ο μόνος τρόπος για να βιώσεις αληθινά την πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω πρακτικών ενσυνειδητότητας, διαλογισμού και αυτογνωσίας, που μας ενθαρρύνουν να αφήσουμε το εγώ και τις προκαταλήψεις μας και αντ' αυτού να επικεντρωθούμε στην άμεση αντίληψη.

Συνοπτικά, αυτή η θεωρία τονίζει τη σημασία της κατανόησης της σχέσης μεταξύ σκέψης, αντίληψης και πραγματικότητας. Προτείνει ότι ενώ οι διαδικασίες σκέψης είναι απαραίτητες για την οργάνωση και την κατανόηση του κόσμου, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις και ανακρίβειες. Αναπτύσσοντας την αυτογνωσία και εστιάζοντας στην άμεση αντίληψη, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο ακριβή κατανόηση της πραγματικότητας.

…

Η μυστικιστική θεωρία της άμεσης αντίληψης

Εισαγωγή

Η αληθινή φύση της πραγματικότητας μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσω της παύσης της διαδικασίας σκέψης και του εγώ, επιτρέποντας στο άτομο να βιώσει μια άμεση, ανόθευτη σύνδεση με τον κόσμο. Οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και οι αντιλήψεις μας είναι, αναγκαστικά, διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας. Υπερβαίνοντας αυτούς τους περιορισμούς, μπορούμε να βιώσουμε μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης και μια πιο αληθινή κατανόηση της ύπαρξης.

Οι περιορισμοί της σκέψης

Η σκέψη περιορίζεται εγγενώς από τη φύση της διαδικασίας εννοιοποίησης. Οι σκέψεις μας βασίζονται στις αντιλήψεις, τις αναμνήσεις και τις γνωστικές μας προκαταλήψεις, οι οποίες πηγάζουν από τις προσωπικές μας εμπειρίες, συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες. Ως αποτέλεσμα, η κατανόησή μας για την πραγματικότητα φιλτράρεται αναπόφευκτα και παραμορφώνεται από αυτούς τους υποκειμενικούς παράγοντες.

Το εγώ, που ορίζεται ως η αίσθηση του εαυτού μας ή της προσωπικής μας προοπτικής, διαστρεβλώνει περαιτέρω την αντίληψή μας για την πραγματικότητα εισάγοντας τον εαυτό του στις διαδικασίες σκέψης μας. Ο απώτερος στόχος του εγώ είναι να διατηρήσει και να ενισχύσει τη δική του ύπαρξη, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω παραμόρφωση και αυταπάτη.

Το μονοπάτι προς την άμεση αντίληψη

Για να επιτύχουμε μια άμεση, αφιλτράριστη σύνδεση με την πραγματικότητα, πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις διαδικασίες σκέψης μας και το εγώ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαφόρων πρακτικών και τεχνικών, όπως ο διαλογισμός, η επίγνωση και η αυτοδιερεύνηση. Αυτές οι πρακτικές στοχεύουν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν την ικανότητα να παρατηρούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους χωρίς να ταυτίζονται ή να συνδέονται με αυτά, διευκολύνοντας έτσι μια κατάσταση εσωτερικής σιωπής και ηρεμίας.

Σε αυτή την κατάσταση της εσωτερικής σιωπής, η άμεση αντίληψη γίνεται δυνατή. Το άτομο δεν δεσμεύεται πλέον από τις κατασκευές του δικού του μυαλού και μπορεί να βιώσει την πραγματικότητα χωρίς την παρέμβαση των σκέψεων, των επιθυμιών και των προσωπικών του προκαταλήψεων.

Χαρακτηριστικά Άμεσης Αντίληψης

1. Μη διπλή επίγνωση: Η άμεση αντίληψη υπερβαίνει τη δυαδική φύση της σκέψης, επιτρέποντας μια ενοποιημένη εμπειρία της πραγματικότητας όπου δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου.

2. Διαχρονικότητα: Στην κατάσταση της άμεσης αντίληψης, το άτομο βιώνει μια αίσθηση διαχρονικότητας, καθώς δεν περιορίζεται πλέον από τη γραμμική εξέλιξη των σκέψεων και των αναμνήσεων.

3. Καθαρή Παρουσία: Το άτομο γίνεται πλήρως παρόν και ασχολείται με τη στιγμή, απαλλαγμένο από περισπασμούς του παρελθόντος και του μέλλοντος.

4. Διαισθητική ενόραση: Η άμεση αντίληψη μπορεί να οδηγήσει σε βαθιές ιδέες και κατανόηση, καθώς το άτομο δεν περιορίζεται πλέον από τους περιορισμούς των δικών του σκέψεων και πεποιθήσεων.

Επιπτώσεις και Εφαρμογές

Μαθαίνοντας να ξεπερνούν τους περιορισμούς της σκέψης και του εγώ, τα άτομα μπορούν να βιώσουν μια βαθύτερη σύνδεση με τον εαυτό τους, τους άλλους και τον κόσμο γύρω τους.

Τελικά, η Μυστική Θεωρία της Άμεσης Αντίληψης προσφέρει ένα μονοπάτι προς μια πιο πλούσια, πιο αυθεντική εμπειρία της πραγματικότητας και μια μεγαλύτερη αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης με όλη την ύπαρξη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη - Δυαδική Επίγνωση

…..

The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection

In the Vast Tapestry of Existence, where the Universe breathes life into all beings and bestows each with an essence of the divine, there exists a subtle force—one that appears not as an entity of its own but as a shadow. This is the shadow of selfishness, a veil that, once cast over our soul, obscures the radiance of our true nature. It is not a sin to fall into its embrace; it is not an inherent flaw or moral failing. No, selfishness is something more profound, more tragic. It is an infinite sadness—a sorrow for the life that could have been but is not, for the joy that could have blossomed but withered instead, for the love that could have embraced the world but turned inward, cold and withdrawn.

This shadow is the antithesis of our innermost essence. Each of us, at the core, is an emanation of light, a unique and vibrant note in the grand symphony of creation. Our souls yearn to express the fullness of life, to experience the world through a prism of interconnectedness. But when consciousness slips into ego, when we focus solely on our own desires and needs, the shadow of selfishness begins to take form. And like a black hole in the cosmic expanse, it swallows the light, drawing our thoughts, emotions, and actions into an ever-tightening spiral of isolation.

Selfishness is not mere self-interest. It is not the healthy pursuit of personal well-being or the mindful tending to one’s own garden. Instead, it is the forsaking of the shared and the universal in favor of the narrow and the personal. It is a contraction of the soul, a withdrawal from the boundless ocean of existence into a small, arid island of “me” and “mine.” When selfishness reigns, the world beyond ourselves becomes irrelevant, the needs of others become secondary, and the call of our true essence—one that seeks unity and wholeness—is muted, drowned out by the cries of egoic craving.

The Nature of the Shadow

Selfishness manifests as a desert within the soul—a barren place devoid of growth, where seeds of compassion and empathy lie dormant beneath parched soil. It casts a frost upon the heart, numbing our senses to the beauty and suffering around us. Like a shadow that spreads at twilight, it creeps slowly and almost imperceptibly, until we are ensnared in darkness. Yet, despite its chilling grip, selfishness is not inherently evil. It is, at its root, a form of ignorance—a forgetting of our deeper self, a forgetting that we are not separate but part of an interconnected whole

The shadow of selfishness is like a cloud that obscures the sun. The sun’s brilliance does not diminish; it remains constant, unchanging. But for those beneath the cloud’s shadow, the world becomes dim, the colors muted. So it is with our soul. When selfishness takes hold, our vision becomes clouded, and we see only through the narrow lens of self-importance. Our perception of the world becomes distorted, and we move through life blind to the possibilities for connection and transcendence.

The Infinite Sadness of Selfishness

This slipping into the shadow is not a crime against morality but a tragedy of being—a loss of potential. For every moment spent in selfish pursuits, there is a corresponding moment of lost opportunity: an opportunity to extend kindness, to create beauty, to experience the sublime joy that arises from being a part of something greater than oneself. The sadness of selfishness is the sadness of watching a flower wither without ever knowing it could have bloomed. It is the sadness of a melody that goes unsung, a dance that is never danced.

Imagine a world where every soul radiates with the light of generosity and love, where each being moves not as a solitary figure but as part of a celestial dance, interweaving and intermingling. In such a world, the boundaries between self and other dissolve, and the very concept of selfishness would seem alien, inconceivable. But in the world as we know it, selfishness is all too familiar. It is a shadow that lurks in every heart, a temptation that whispers of gain at the cost of others’ loss. And when we succumb, it is as though a small part of our spirit withers.

The pain of selfishness is not always immediately apparent. It may appear to bring gain—wealth, power, status—but these are hollow victories. The deeper truth is that with every selfish act, with every thought that narrows to “I” and “me,” we distance ourselves from the source of true fulfillment. We become strangers in the house of our own being, unaware that the riches we seek externally pale in comparison to the boundless treasure that lies within.

Beyond the Shadow: A Path to Awakening

To move beyond the shadow of selfishness is not a matter of self-denial or asceticism. It is, rather, a journey of remembrance—remembering who we truly are. We are not isolated individuals, struggling against the world and one another. We are the world; we are one another. Our essence is a drop of the same ocean, a spark of the same divine fire. When we remember this, the shadow loses its grip. The ego relaxes, and selfishness fades, not through force or suppression, but through the gentle unfolding of understanding.

In the depths of our being, beneath the layers of conditioning and habit, there is a wellspring of compassion and love that seeks to flow outward, to touch others, to create and to nurture. This is our true nature, our highest potential. The practice of selflessness, then, is not a moral obligation or a duty; it is a liberation. It is the freeing of our spirit from the confines of the small self, the breaking of the chains that bind us to suffering and separation.

The journey from selfishness to selflessness is not easy. It requires vigilance, for the shadow is subtle and persistent. It disguises itself as prudence, as self-preservation, as reason. It tells us that to give is to lose, that to serve is to submit, that to open our hearts is to invite pain. But these are illusions born of fear. The truth is that in giving, we receive; in serving, we are uplifted; in opening our hearts, we become invulnerable, for we no longer cling to the fragile ego but rest in the strength of the universal self.

A World Transformed

If each of us were to turn away from the shadow, if we were to cast off the cloak of selfishness and stand once more in the light of our true nature, the world itself would be transformed. The deserts of the soul would bloom, the frost would melt, and the black shadows that once marred the beauty of existence would dissolve into nothingness. What would remain is a world of shared joy, a world of unity in diversity, a world where each being recognizes itself in the other.

And so, the call is not to wage war against selfishness but to awaken from its dream. The call is to remember, to return to the source, to reclaim the light that is our birthright. In doing so, we do not merely transcend the shadow of selfishness; we transcend all shadows. We become the radiant beings we were always meant to be—expressions of the infinite, shining forth in love, compassion, and wisdom.

For the shadow of selfishness is, in the end, but a temporary obscuration. The light it conceals is eternal. And it is this light that, once uncovered, will guide us back to the fullness of life, to the joy that never fades, to the warmth that no frost can touch. In that light, we will find not just ourselves, but the entire universe, reflected in the mirror of our soul.

…

Η Σκιά του εγωισμού: Ένας Μυστικιστικός Προβληματισμός

Στην Απέραντη Ταπισερί της Ύπαρξης, όπου το Σύμπαν αναπνέει ζωή σε όλα τα όντα και χαρίζει στο καθένα μια ουσία του θείου, υπάρχει μια λεπτή δύναμη - μια που εμφανίζεται όχι ως δική της οντότητα αλλά ως σκιά. Αυτή είναι η σκιά του εγωισμού, ένα πέπλο που, μόλις ρίξει την ψυχή μας, κρύβει τη λάμψη της αληθινής μας φύσης. Δεν είναι αμαρτία να πέφτεις στην αγκαλιά του. δεν είναι εγγενές ελάττωμα ή ηθική αποτυχία. Όχι, ο εγωισμός είναι κάτι πιο βαθύ, πιο τραγικό. Είναι μια απέραντη θλίψη - μια λύπη για τη ζωή που θα μπορούσε να ήταν αλλά δεν είναι, για τη χαρά που θα μπορούσε να είχε ανθίσει αλλά μαραίνεται αντ 'αυτού, για την αγάπη που θα μπορούσε να έχει αγκαλιάσει τον κόσμο αλλά στρέφεται προς τα μέσα, ψυχρή και αποτραβηγμένη.

Αυτή η σκιά είναι η αντίθεση της πιο εσώτερης ουσίας μας. Ο καθένας από εμάς, στον πυρήνα, είναι μια εκπομπή φωτός, μια μοναδική και ζωντανή νότα στη μεγαλειώδη συμφωνία της δημιουργίας. Οι ψυχές μας λαχταρούν να εκφράσουν την πληρότητα της ζωής, να βιώσουν τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα διασύνδεσης. Αλλά όταν η συνείδηση γλιστρά στο εγώ, όταν εστιάζουμε αποκλειστικά στις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες, η σκιά του εγωισμού αρχίζει να σχηματίζεται. Και σαν μια μαύρη τρύπα στην κοσμική έκταση, καταπίνει το φως, παρασύροντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας σε μια διαρκώς σφιγμένη σπείρα απομόνωσης.

Ο εγωισμός δεν είναι απλό συμφέρον. Δεν είναι η υγιής επιδίωξη της προσωπικής ευημερίας ή η προσεκτική φροντίδα στον δικό του κήπο. Αντίθετα, είναι η εγκατάλειψη του κοινού και του καθολικού υπέρ του στενού και του προσωπικού. Είναι μια συστολή της ψυχής, μια απόσυρση από τον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης σε ένα μικρό, άνυδρο νησί του «εγώ» και του «δικού μου». Όταν βασιλεύει ο εγωισμός, ο κόσμος πέρα από τον εαυτό μας γίνεται άσχετος, οι ανάγκες των άλλων γίνονται δευτερεύουσες και το κάλεσμα της αληθινής μας ουσίας -που αναζητά ενότητα και ολότητα- σβήνει, πνίγεται από τις κραυγές της εγωικής λαχτάρας.

Η Φύση της Σκιάς

Ο εγωισμός εκδηλώνεται ως μια έρημος μέσα στην ψυχή - ένα άγονο μέρος χωρίς ανάπτυξη, όπου οι σπόροι συμπόνιας και ενσυναίσθησης βρίσκονται κοιμισμένοι κάτω από το ξεραμένο χώμα. Ρίχνει παγωνιά στην καρδιά, μουδιάζοντας τις αισθήσεις μας στην ομορφιά και την ταλαιπωρία γύρω μας. Σαν σκιά που απλώνεται στο λυκόφως, σέρνεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα, μέχρι που παγιδευόμαστε στο σκοτάδι. Ωστόσο, παρά την ανατριχιαστική λαβή του, ο εγωισμός δεν είναι εγγενώς κακός. Είναι, στη ρίζα του, μια μορφή άγνοιας - μια λήθη του βαθύτερου εαυτού μας, μια λήθη ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί αλλά μέρος ενός αλληλένδετου συνόλου.

Η σκιά του εγωισμού είναι σαν ένα σύννεφο που κρύβει τον ήλιο. Η λάμψη του ήλιου δεν μειώνεται. παραμένει σταθερή, αμετάβλητη. Αλλά για όσους βρίσκονται κάτω από τη σκιά του σύννεφου, ο κόσμος γίνεται θαμπός, τα χρώματα σβησμένα. Έτσι είναι και με την ψυχή μας. Όταν επικρατεί ο εγωισμός, το όραμά μας θολώνει και βλέπουμε μόνο μέσα από το στενό πρίσμα της αυτο-σημασίας. Η αντίληψή μας για τον κόσμο παραμορφώνεται και κινούμαστε στη ζωή τυφλοί απέναντι στις δυνατότητες σύνδεσης και υπέρβασης.

Η απέραντη θλίψη του εγωισμού

Αυτό το γλίστρημα στη σκιά δεν είναι έγκλημα κατά της ηθικής, αλλά μια τραγωδία της ύπαρξης - απώλεια δυνατοτήτων. Για κάθε στιγμή που δαπανάται σε εγωιστικές επιδιώξεις, υπάρχει μια αντίστοιχη στιγμή χαμένης ευκαιρίας: μια ευκαιρία να επεκτείνεις την καλοσύνη, να δημιουργήσεις ομορφιά, να βιώσεις την υπέροχη χαρά που προκύπτει από το να είσαι μέρος σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου. Η θλίψη του εγωισμού είναι η θλίψη του να βλέπεις ένα λουλούδι να μαραίνεται χωρίς ποτέ να ξέρεις ότι θα μπορούσε να έχει ανθίσει. Είναι η θλίψη μιας μελωδίας που δεν τραγουδιέται, ενός χορού που δεν χορεύεται ποτέ.

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου κάθε ψυχή ακτινοβολεί με το φως της γενναιοδωρίας και της αγάπης, όπου κάθε ον κινείται όχι ως μοναχική φιγούρα αλλά ως μέρος ενός ουράνιου χορού, που συνυφαίνεται και αναμιγνύεται. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τα όρια μεταξύ του εαυτού και του άλλου διαλύονται και η ίδια η έννοια του εγωισμού θα φαινόταν ξένη, ασύλληπτη. Αλλά στον κόσμο όπως τον ξέρουμε, ο εγωισμός είναι πολύ οικείος. Είναι μια σκιά που κρύβεται σε κάθε καρδιά, ένας πειρασμός που ψιθυρίζει το κέρδος σε βάρος της απώλειας των άλλων. Και όταν υποκύπτουμε, είναι σαν να μαραίνεται ένα μικρό μέρος του πνεύματός μας.

Ο πόνος του εγωισμού δεν είναι πάντα άμεσα εμφανής. Μπορεί να φαίνεται ότι φέρνει κέρδος - πλούτο, δύναμη, θέση - αλλά αυτές είναι κούφιες νίκες. Η βαθύτερη αλήθεια είναι ότι με κάθε εγωιστική πράξη, με κάθε σκέψη που περιορίζεται στο «εγώ» και στο «δικό μου», αποστασιοποιούμαστε από την πηγή της αληθινής εκπλήρωσης. Γινόμαστε ξένοι στο σπίτι της ύπαρξής μας, χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα πλούτη που αναζητούμε εξωτερικά ωχριούν σε σύγκριση με τον απεριόριστο θησαυρό που κρύβεται μέσα μας.

Πέρα από τη Σκιά: Ένα Μονοπάτι προς την Αφύπνιση

Το να προχωρήσουμε πέρα από τη σκιά του εγωισμού δεν είναι θέμα αυταπάρνησης ή ασκητισμού. Είναι, μάλλον, ένα ταξίδι ανάμνησης - να θυμόμαστε ποιοι είμαστε πραγματικά. Δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα, που παλεύουμε ενάντια στον κόσμο και ο ένας στον άλλο. Είμαστε ο κόσμος. είμαστε ο ένας κι ο άλλος. Η ουσία μας είναι μια σταγόνα του ίδιου ωκεανού, μια σπίθα της ίδιας θεϊκής φωτιάς. Όταν το θυμόμαστε αυτό, η σκιά χάνει τη λαβή της. Το εγώ χαλαρώνει και ο εγωισμός εξασθενεί, όχι μέσω της βίας ή της καταστολής, αλλά μέσω του απαλού ξεδιπλώματος της κατανόησης.

Στα βάθη της ύπαρξής μας, κάτω από τα στρώματα της προετοιμασίας και της συνήθειας, υπάρχει μια πηγή συμπόνιας και αγάπης που επιδιώκει να ρέει προς τα έξω, να αγγίξει τους άλλους, να δημιουργήσει και να γαλουχήσει. Αυτή είναι η πραγματική μας φύση, οι υψηλότερες δυνατότητές μας. Η πρακτική της ανιδιοτέλειας, λοιπόν, δεν είναι ηθική υποχρέωση ή καθήκον. είναι μια απελευθέρωση. Είναι η απελευθέρωση του πνεύματός μας από τα όρια του μικρού εαυτού, το σπάσιμο των αλυσίδων που μας δένουν με τα βάσανα και τον χωρισμό.

Το ταξίδι από τον εγωισμό στην ανιδιοτέλεια δεν είναι εύκολο. Απαιτεί επαγρύπνηση, γιατί η σκιά είναι λεπτή και επίμονη. Μεταμφιέζεται σε σύνεση, ως αυτοσυντήρηση, ως λογική. Μας λέει ότι το να δίνουμε σημαίνει να χάνουμε, ότι το να υπηρετούμε σημαίνει να υποτασσόμαστε, ότι το να ανοίγουμε την καρδιά μας είναι να προσκαλούμε πόνο. Αλλά αυτές είναι ψευδαισθήσεις που γεννιούνται από φόβο. Η αλήθεια είναι ότι δίνοντας, λαμβάνουμε. στην υπηρεσία, είμαστε ανεβασμένοι. ανοίγοντας τις καρδιές μας, γινόμαστε άτρωτοι, γιατί δεν κολλάμε πια στο εύθραυστο εγώ, αλλά αναπαυόμαστε στη δύναμη του συμπαντικού εαυτού.

Ένας κόσμος που μεταμορφώθηκε

Αν ο καθένας από εμάς απομακρυνόταν από τη σκιά, αν πετάγαμε τον μανδύα του εγωισμού και στεκόμασταν ξανά στο φως της αληθινής μας φύσης, ο ίδιος ο κόσμος θα μεταμορφωνόταν. Οι έρημοι της ψυχής θα άνθιζαν, η παγωνιά θα έλιωνε και οι μαύρες σκιές που κάποτε στιγμάτιζαν την ομορφιά της ύπαρξης θα διαλύονταν στο τίποτα. Αυτό που θα έμενε είναι ένας κόσμος κοινής χαράς, ένας κόσμος ενότητας στη διαφορετικότητα, ένας κόσμος όπου το κάθε ον αναγνωρίζει τον εαυτό του στο άλλο.

Και έτσι, το κάλεσμα δεν είναι να πολεμήσουμε τον εγωισμό αλλά να αφυπνιστούμε από το όνειρό του. Το κάλεσμα είναι να θυμηθούμε, να επιστρέψουμε στην πηγή, να διεκδικήσουμε ξανά το φως που είναι το εκ γενετής δικαίωμα μας. Κάνοντας αυτό, δεν ξεπερνάμε απλώς τη σκιά του εγωισμού. ξεπερνάμε όλες τις σκιές. Γινόμαστε τα λαμπερά όντα που έπρεπε πάντα να είμαστε – εκφράσεις του απείρου, που λάμπουν με αγάπη, συμπόνια και σοφία.

Γιατί η σκιά του εγωισμού δεν είναι τελικά παρά μια προσωρινή συσκότιση. Το φως που κρύβει είναι αιώνιο. Και είναι αυτό το φως που, μόλις αποκαλυφθεί, θα μας οδηγήσει πίσω στην πληρότητα της ζωής, στη χαρά που δεν σβήνει ποτέ, στη ζεστασιά που κανένας παγετός δεν μπορεί να αγγίξει. Υπό αυτό το φως, θα βρούμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά ολόκληρο το σύμπαν, να αντανακλάται στον καθρέφτη της ψυχής μας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, June 18, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright