Esoterism Academy: FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

Sunday, June 18, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2. Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

3. Overcoming the thought process

Overcoming the thought process

Practically speaking, thought is the internal representation of the world in the form of concepts (the conceptualization of the world). In order to structure thought as a perceptual system, basic innate mental abilities, a priori modes of perception, a priori concepts that organize the perceptual work as well as external elements taken in from the environment through external perception are used. The result is the internalization and conceptualization of the world we live in. External perception is still used to update the thought image from time to time.

As a process, thinking can also work abstractly without the participation of external perception. In this case it is pure thought (an internal process).

Thought is therefore a conceptualized perception of the world, a complete and abstract image of the world structured with concepts. Within this system there is perception of the surrounding world, objects, as well as correlation of objects-concepts, judgment, reasoning, conclusions, knowledge, beliefs. All this is done with the support of the memory which is also an internal process.

When the thought process is objective, unadulterated, then reality is accurately reflected. But in reality, only the intervention of the ego (that is, the personal perspective) alters the image of reality. Also, in the construction of the image of reality, personal ways of perception and behavior, personal mechanisms, wills, emotions, needs, etc. intervene, which alter even more the final image we form of reality.

This is a purely personal experience.

It becomes clear then from the definition of thought as a process that here there is no direct contact with the world, unadulterated contact with the world, even if thought actualizes itself through external perception. It is a construction that depicts the world in a personal way, and which construction we subsequently apply to external reality.

Observing personal thought in its processes unfolding over time, we understand that all this is nothing more than a distortion of reality, a dream delusion that we identify with reality. Distancing from this dreaming process leads back to the self and the cessation of the dream.

The true man can stand in balance, in direct perception of reality, in simple and unadulterated representation of reality, or sink into the egoic processes of depicting the world, into daydreaming.

Overcoming the thought process is the only way to lead to reality.

…

Theory of Thought and Perception of Reality

What is the relationship between thought, perception, and reality? Thought is a conceptualized perception of the world, influenced by the ego and personal experiences. Overcoming the thought process can lead to a more accurate understanding of reality.

1. Thought as a Conceptualized Perception

Thought is a complex process that organizes and represents the world using concepts. It is shaped by innate mental abilities, a priori modes of perception, and external elements from the environment. This conceptualization of the world allows us to make sense of our surroundings and form judgments, reasoning, conclusions, knowledge, and beliefs.

2. External Perception and Updating the Thought Image

External perception plays a crucial role in updating the internal thought image, allowing us to adapt and adjust to the changing environment. However, even with external perception, our understanding of reality is still affected by personal factors and ego.

3. Pure Thought and Internal Processes

Pure thought refers to the internal process of thinking without the direct influence of external perception. This process relies on memory and previously acquired knowledge, enabling us to engage in abstract thinking and problem-solving.

4. Ego and Personal Factors Distorting Reality

The ego and personal factors, such as emotions, needs, and desires, can significantly alter our perception of reality. These influences introduce biases and distortions, leading to a subjective understanding of the world.

5. Direct Perception of Reality

True reality can only be experienced through direct, unadulterated perception, free from the influence of thought processes, ego, and personal factors. By distancing ourselves from these influences, we can achieve a more accurate representation of reality.

6. Balancing Thought Processes and Direct Perception

The key to understanding reality lies in finding a balance between engaging in thought processes and direct perception. While thought processes enable us to make sense of the world, they can also lead to distortions and inaccuracies. Direct perception, on the other hand, allows us to experience reality in its purest form.

7. Overcoming the Thought Process

Overcoming the thought process is the only way to truly experience reality. This can be achieved through mindfulness practices, meditation, and self-awareness, which encourage us to let go of our ego and preconceived notions, and instead focus on direct perception.

In summary, this theory emphasizes the importance of understanding the relationship between thought, perception, and reality. It proposes that while thought processes are essential for organizing and making sense of the world, they can also lead to distortions and inaccuracies. By developing self-awareness and focusing on direct perception, we can achieve a more accurate understanding of reality.

…

The Mystical Theory of Direct Perception

Introduction

True nature of reality can only be accessed through the cessation of the thought process and the ego, allowing the individual to experience a direct, unadulterated connection with the world. Our thoughts, beliefs, and perceptions are, by necessity, distortions of reality. By transcending these limitations, we can experience a higher state of consciousness and a truer understanding of existence.

The Limitations of Thought

Thought is inherently limited by the nature of the conceptualizing process. Our thoughts are based on our perceptions, memories, and cognitive biases, which stem from our personal experiences, emotions, needs, and desires. As a result, our understanding of reality is unavoidably filtered and distorted by these subjective factors.

The ego, defined as our sense of self or personal perspective, further distorts our perception of reality by inserting itself into our thought processes. The ego's ultimate goal is to maintain and reinforce its own existence, which can lead to further distortion and self-deception.

The Path to Direct Perception

In order to achieve a direct, unfiltered connection with reality, we must first overcome the limitations imposed by our thought processes and the ego. This can be achieved through various practices and techniques, such as meditation, mindfulness, and self-inquiry. These practices aim to help individuals develop the ability to observe their thoughts and emotions without becoming identified or attached to them, thereby facilitating a state of inner silence and tranquility.

In this state of inner silence, direct perception becomes possible. The individual is no longer bound by the constructs of his own mind and can experience reality without the interference of their thoughts, desires, and personal biases.

Characteristics of Direct Perception

1. Non-dual Awareness: Direct perception transcends the dualistic nature of thought, allowing for a unified experience of reality where there is no separation between the observer and the observed.

2. Timelessness: In the state of direct perception, the individual experiences a sense of timelessness, as they are no longer constrained by the linear progression of thoughts and memories.

3. Pure Presence: The individual becomes fully present and engaged in the moment, free from the distractions of the past and future.

4. Intuitive Insight: Direct perception can lead to profound insights and understanding, as the individual is no longer limited by the constraints of his own thoughts and beliefs.

Implications and Applications

By learning to transcend the limitations of thought and the ego, individuals can experience a deeper connection with themselves, others, and the world around them.

Ultimately, the Mystical Theory of Direct Perception offers a path towards a richer, more authentic experience of reality, and a greater sense of unity and interconnectedness with all of existence.

GOES ON

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ / 3

(Ο Πραγματικός Διαλογισμός, Ενοποίηση της Ύπαρξης, Παρατήρηση χωρίς «παρατηρητή»)

(Από το ατομικό μυαλό στο μη διπλό μυαλό)

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

Πρακτικά μιλώντας, η σκέψη είναι η εσωτερική αναπαράσταση του κόσμου με τη μορφή εννοιών (η εννοιολόγηση του κόσμου). Για να δομηθεί η σκέψη ως αντιληπτικό σύστημα, χρησιμοποιούνται βασικές εγγενείς νοητικές ικανότητες, a priori τρόποι αντίληψης, a priori έννοιες που οργανώνουν την αντιληπτική εργασία καθώς και εξωτερικά στοιχεία που λαμβάνονται από το περιβάλλον μέσω της εξωτερικής αντίληψης. Το αποτέλεσμα είναι η εσωτερίκευση και η εννοιολόγηση του κόσμου στον οποίο ζούμε. Η εξωτερική αντίληψη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την ενημέρωση της εικόνας της σκέψης από καιρό σε καιρό.

Ως διαδικασία, η σκέψη μπορεί επίσης να λειτουργήσει αφηρημένα χωρίς τη συμμετοχή εξωτερικής αντίληψης. Σε αυτή την περίπτωση είναι καθαρή σκέψη (μια εσωτερική διαδικασία).

Η σκέψη είναι επομένως μια εννοιολογική αντίληψη του κόσμου, μια ολοκληρωμένη και αφηρημένη εικόνα του κόσμου δομημένη με έννοιες. Μέσα σε αυτό το σύστημα υπάρχει αντίληψη του περιβάλλοντος κόσμου, αντικειμένων, καθώς και συσχετισμός αντικειμένων-εννοιών, κρίση, συλλογισμός, συμπεράσματα, γνώσεις, πεποιθήσεις. Όλα αυτά γίνονται με την υποστήριξη της μνήμης που είναι επίσης εσωτερική διαδικασία.

Όταν η διαδικασία της σκέψης είναι αντικειμενική, ανόθευτη, τότε η πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται με ακρίβεια. Αλλά στην πραγματικότητα, μόνο η παρέμβαση του εγώ (δηλαδή η προσωπική οπτική γωνία) αλλοιώνει την εικόνα της πραγματικότητας. Επίσης, στην κατασκευή της εικόνας της πραγματικότητας παρεμβαίνουν προσωπικοί τρόποι αντίληψης και συμπεριφοράς, προσωπικοί μηχανισμοί, θέληση, συναισθήματα, ανάγκες κ.λπ., που αλλοιώνουν ακόμη περισσότερο την τελική εικόνα που σχηματίζουμε για την πραγματικότητα.

Αυτή είναι μια καθαρά προσωπική εμπειρία.

Γίνεται λοιπόν σαφές από τον ορισμό της σκέψης ως διαδικασίας ότι εδώ δεν υπάρχει άμεση επαφή με τον κόσμο, ανόθευτη επαφή με τον κόσμο, ακόμα κι αν η σκέψη πραγματοποιείται μέσω της εξωτερικής αντίληψης. Είναι μια κατασκευή που απεικονίζει τον κόσμο με προσωπικό τρόπο και την οποία κατασκευή εφαρμόζουμε στη συνέχεια στην εξωτερική πραγματικότητα.

Παρατηρώντας την προσωπική σκέψη στις διαδικασίες της να ξετυλίγονται με την πάροδο του χρόνου, καταλαβαίνουμε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μια ονειρική αυταπάτη που ταυτίζουμε με την πραγματικότητα. Η απομάκρυνση από αυτή τη διαδικασία του ονείρου οδηγεί πίσω στον εαυτό και τη διακοπή του ονείρου.

Ο αληθινός άνθρωπος μπορεί να σταθεί σε ισορροπία, σε άμεση αντίληψη της πραγματικότητας, σε απλή και ανόθευτη αναπαράσταση της πραγματικότητας ή να βυθιστεί στις εγωικές διαδικασίες της απεικόνισης του κόσμου, στην αφηρημάδα.

Η υπέρβαση της διαδικασίας σκέψης είναι ο μόνος τρόπος για να οδηγηθούμε στην πραγματικότητα.

…

Θεωρία της σκέψης και αντίληψη της πραγματικότητας

Ποια είναι η σχέση μεταξύ σκέψης, αντίληψης και πραγματικότητας; Η σκέψη είναι μια εννοιολογική αντίληψη του κόσμου, επηρεασμένη από το εγώ και τις προσωπικές εμπειρίες. Η υπέρβαση της διαδικασίας σκέψης μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ακριβή κατανόηση της πραγματικότητας.

1. Η σκέψη ως εννοιολογική αντίληψη

Η σκέψη είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που οργανώνει και αναπαριστά τον κόσμο χρησιμοποιώντας έννοιες. Διαμορφώνεται από έμφυτες νοητικές ικανότητες, a priori τρόπους αντίληψης και εξωτερικά στοιχεία από το περιβάλλον. Αυτή η εννοιολόγηση του κόσμου μας επιτρέπει να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας και να σχηματίσουμε κρίσεις, συλλογισμούς, συμπεράσματα, γνώσεις και πεποιθήσεις.

2. Εξωτερική αντίληψη και ενημέρωση της εικόνας της σκέψης

Η εξωτερική αντίληψη παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενημέρωση της εικόνας της εσωτερικής σκέψης, επιτρέποντάς μας να προσαρμοστούμε και να προσαρμοστούμε στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Ωστόσο, ακόμη και με την εξωτερική αντίληψη, η κατανόησή μας για την πραγματικότητα εξακολουθεί να επηρεάζεται από προσωπικούς παράγοντες και εγώ.

3. Καθαρή Σκέψη και Εσωτερικές Διεργασίες

Η καθαρή σκέψη αναφέρεται στην εσωτερική διαδικασία της σκέψης χωρίς την άμεση επίδραση της εξωτερικής αντίληψης. Αυτή η διαδικασία βασίζεται στη μνήμη και στην προηγουμένως αποκτηθείσα γνώση, επιτρέποντάς μας να εμπλακούμε σε αφηρημένη σκέψη και επίλυση προβλημάτων.

4. Εγώ και Προσωπικοί Παράγοντες που Διαστρεβλώνουν την Πραγματικότητα

Το εγώ και οι προσωπικοί παράγοντες, όπως τα συναισθήματα, οι ανάγκες και οι επιθυμίες, μπορούν να αλλάξουν σημαντικά την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Αυτές οι επιρροές εισάγουν προκαταλήψεις και στρεβλώσεις, οδηγώντας σε μια υποκειμενική κατανόηση του κόσμου.

5. Άμεση αντίληψη της πραγματικότητας

Η αληθινή πραγματικότητα μπορεί να βιωθεί μόνο μέσω της άμεσης, ανόθευτης αντίληψης, απαλλαγμένη από την επίδραση των διαδικασιών σκέψης, του εγώ και των προσωπικών παραγόντων. Με την αποστασιοποίηση από αυτές τις επιρροές, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο ακριβή αναπαράσταση της πραγματικότητας.

6. Εξισορρόπηση Διαδικασιών Σκέψης και Άμεσης Αντίληψης

Το κλειδί για την κατανόηση της πραγματικότητας βρίσκεται στην εύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ της συμμετοχής σε διαδικασίες σκέψης και της άμεσης αντίληψης. Ενώ οι διαδικασίες σκέψης μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε τον κόσμο, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις και ανακρίβειες. Η άμεση αντίληψη, από την άλλη πλευρά, μας επιτρέπει να βιώσουμε την πραγματικότητα στην πιο αγνή της μορφή.

7. Ξεπερνώντας τη Διαδικασία της Σκέψης

Το να ξεπεράσεις τη διαδικασία της σκέψης είναι ο μόνος τρόπος για να βιώσεις αληθινά την πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω πρακτικών ενσυνειδητότητας, διαλογισμού και αυτογνωσίας, που μας ενθαρρύνουν να αφήσουμε το εγώ και τις προκαταλήψεις μας και αντ' αυτού να επικεντρωθούμε στην άμεση αντίληψη.

Συνοπτικά, αυτή η θεωρία τονίζει τη σημασία της κατανόησης της σχέσης μεταξύ σκέψης, αντίληψης και πραγματικότητας. Προτείνει ότι ενώ οι διαδικασίες σκέψης είναι απαραίτητες για την οργάνωση και την κατανόηση του κόσμου, μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις και ανακρίβειες. Αναπτύσσοντας την αυτογνωσία και εστιάζοντας στην άμεση αντίληψη, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο ακριβή κατανόηση της πραγματικότητας.

…

Η μυστικιστική θεωρία της άμεσης αντίληψης

Εισαγωγή

Η αληθινή φύση της πραγματικότητας μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσω της παύσης της διαδικασίας σκέψης και του εγώ, επιτρέποντας στο άτομο να βιώσει μια άμεση, ανόθευτη σύνδεση με τον κόσμο. Οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και οι αντιλήψεις μας είναι, αναγκαστικά, διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας. Υπερβαίνοντας αυτούς τους περιορισμούς, μπορούμε να βιώσουμε μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης και μια πιο αληθινή κατανόηση της ύπαρξης.

Οι περιορισμοί της σκέψης

Η σκέψη περιορίζεται εγγενώς από τη φύση της διαδικασίας εννοιοποίησης. Οι σκέψεις μας βασίζονται στις αντιλήψεις, τις αναμνήσεις και τις γνωστικές μας προκαταλήψεις, οι οποίες πηγάζουν από τις προσωπικές μας εμπειρίες, συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες. Ως αποτέλεσμα, η κατανόησή μας για την πραγματικότητα φιλτράρεται αναπόφευκτα και παραμορφώνεται από αυτούς τους υποκειμενικούς παράγοντες.

Το εγώ, που ορίζεται ως η αίσθηση του εαυτού μας ή της προσωπικής μας προοπτικής, διαστρεβλώνει περαιτέρω την αντίληψή μας για την πραγματικότητα εισάγοντας τον εαυτό του στις διαδικασίες σκέψης μας. Ο απώτερος στόχος του εγώ είναι να διατηρήσει και να ενισχύσει τη δική του ύπαρξη, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω παραμόρφωση και αυταπάτη.

Το μονοπάτι προς την άμεση αντίληψη

Για να επιτύχουμε μια άμεση, αφιλτράριστη σύνδεση με την πραγματικότητα, πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις διαδικασίες σκέψης μας και το εγώ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαφόρων πρακτικών και τεχνικών, όπως ο διαλογισμός, η επίγνωση και η αυτοδιερεύνηση. Αυτές οι πρακτικές στοχεύουν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν την ικανότητα να παρατηρούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους χωρίς να ταυτίζονται ή να συνδέονται με αυτά, διευκολύνοντας έτσι μια κατάσταση εσωτερικής σιωπής και ηρεμίας.

Σε αυτή την κατάσταση της εσωτερικής σιωπής, η άμεση αντίληψη γίνεται δυνατή. Το άτομο δεν δεσμεύεται πλέον από τις κατασκευές του δικού του μυαλού και μπορεί να βιώσει την πραγματικότητα χωρίς την παρέμβαση των σκέψεων, των επιθυμιών και των προσωπικών του προκαταλήψεων.

Χαρακτηριστικά Άμεσης Αντίληψης

1. Μη διπλή επίγνωση: Η άμεση αντίληψη υπερβαίνει τη δυαδική φύση της σκέψης, επιτρέποντας μια ενοποιημένη εμπειρία της πραγματικότητας όπου δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου.

2. Διαχρονικότητα: Στην κατάσταση της άμεσης αντίληψης, το άτομο βιώνει μια αίσθηση διαχρονικότητας, καθώς δεν περιορίζεται πλέον από τη γραμμική εξέλιξη των σκέψεων και των αναμνήσεων.

3. Καθαρή Παρουσία: Το άτομο γίνεται πλήρως παρόν και ασχολείται με τη στιγμή, απαλλαγμένο από περισπασμούς του παρελθόντος και του μέλλοντος.

4. Διαισθητική ενόραση: Η άμεση αντίληψη μπορεί να οδηγήσει σε βαθιές ιδέες και κατανόηση, καθώς το άτομο δεν περιορίζεται πλέον από τους περιορισμούς των δικών του σκέψεων και πεποιθήσεων.

Επιπτώσεις και Εφαρμογές

Μαθαίνοντας να ξεπερνούν τους περιορισμούς της σκέψης και του εγώ, τα άτομα μπορούν να βιώσουν μια βαθύτερη σύνδεση με τον εαυτό τους, τους άλλους και τον κόσμο γύρω τους.

Τελικά, η Μυστική Θεωρία της Άμεσης Αντίληψης προσφέρει ένα μονοπάτι προς μια πιο πλούσια, πιο αυθεντική εμπειρία της πραγματικότητας και μια μεγαλύτερη αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης με όλη την ύπαρξη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη - Δυαδική Επίγνωση

…..

13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence

In the vast expanse of existence, where time bends and the winds of eternity whisper through the ages, there stands a place untouched by the fleeting concerns of the mortal world—a sanctuary of stone and spirit known only as the Eternal Temple. Its columns, weathered yet resolute, rise from the earth like the bones of some ancient, cosmic being, their surfaces etched with the cryptic sigils of a forgotten tongue. The Wind of Eternity still sings between these pillars, a haunting melody that carries within it the weight of ancient secrets, eternal truths, and the profound enigma of Sacred Silence. To step into the shadow of this temple is to cross a threshold, to leave behind the clamor of the temporal and enter a realm where the soul is laid bare before the infinite.

The Ruins That Stand Beyond Time

The Eternal Temple is no mere relic of a bygone era; it is a living testament to the enduring mystery of creation itself. Its origins are shrouded in a mist that defies the historian’s quill and the archaeologist’s spade. Some whisper that it was raised by hands not of this world, a gift from star-born travelers who sought to anchor their wisdom in the soil of Earth. Others claim it is older still, a monument birthed in the primal chaos when the universe exhaled its first breath. The stones themselves seem to hum with a resonance that speaks of aeons—of galaxies spiraling into being, of suns igniting and fading, of civilizations rising and crumbling into dust.

The columns, though cracked and worn, stand as sentinels of an unyielding truth. They are not arranged in the rigid symmetry of human design but in a pattern that mirrors the unseen currents of the cosmos—a spiral, perhaps, or a constellation frozen in stone. Between them, the Wind of Eternity weaves its ceaseless song, a sound that is both a lament and a hymn. It is said that those who listen long enough may hear their own name carried on its gusts, a call from the depths of their being to remember what they have always known but long forgotten.

The Wind of Eternity: Voice of the Unseen

The Wind of Eternity is no ordinary breeze. It does not bow to the seasons or the whims of weather. It flows ceaselessly, a current of energy that binds the temple to the greater tapestry of existence. Mystics and pilgrims who have ventured to the ruins describe it as a presence—a living force that brushes against the skin like the touch of a distant ancestor, stirring memories that lie buried beneath the surface of consciousness. To hear it is to feel the pulse of the universe itself, a rhythm that transcends language and speaks directly to the soul.

Legends tell of sages who sat for days among the columns, their eyes closed, their breaths synchronized with the wind’s rise and fall. In its song, they claimed to discern the echoes of creation—the first light piercing the void, the forging of stars, the weaving of fate’s intricate threads. Others speak of visions: shadowy figures moving among the pillars, their forms cloaked in light, whispering truths too vast for mortal minds to fully grasp. The wind, they say, is the keeper of these secrets, a guardian that reveals only what the seeker is prepared to bear.

The Sacred Silence: Gateway to the Infinite

Yet, for all its song, the true heart of the Eternal Temple lies not in sound but in silence—the Sacred Silence that dwells within and beyond the wind’s embrace. This is no mere absence of noise; it is a presence, a stillness so profound that it seems to swallow time itself. To stand within the temple’s bounds is to feel this silence settle over you like a mantle, heavy with meaning yet light as a feather. It is a silence that deafens the chatter of the mind, stripping away illusion until only the essence remains.

The mystics call it the Voice of the Void, the soundless hymn that underlies all existence. In this silence, the boundaries of self dissolve, and the seeker becomes one with the eternal. It is said that those who surrender fully to it may glimpse the face of the divine—not as a figure or a form, but as a boundless awareness that permeates all things. The Sacred Silence is both a mirror and a doorway: it reflects the truth of the seeker’s soul and opens the path to realms beyond comprehension.

The Ancient Secrets Unveiled

What secrets does the Eternal Temple guard? The answers are as varied as the seekers who have pondered the question. Some believe the temple is a repository of lost knowledge, its stones inscribed with the keys to forgotten sciences—alchemy, astronomy, the manipulation of energies unseen. Others see it as a spiritual crucible, a place where the soul is tested and refined in the fires of eternity. There are tales of hidden chambers beneath the ruins, sealed by spells older than humanity, where treasures of wisdom lie waiting for the worthy.

Yet the truest secret of the temple may be its simplicity: it is a reminder. A reminder that beyond the chaos of the world, beyond the rise and fall of empires, there exists a stillness, a truth, an eternity that endures. The Wind of Eternity sings of this, and the Sacred Silence holds it close. To stand among the columns is to touch that truth, to feel the thread that connects all things—the living and the dead, the seen and the unseen, the finite and the infinite.

A Pilgrimage of the Spirit

The Eternal Temple calls to those who hear its song, though few find their way to its ruins. It is not a place easily reached by roads or maps; it reveals itself only to those whose hearts are attuned to its frequency. The journey is as much inward as outward, a pilgrimage through the landscapes of the self. Some come seeking answers, others seeking solace. All leave changed, carrying within them a fragment of the temple’s mystery.

To sit among its columns is to become part of its story—a story that stretches back to the dawn of time and forward into the uncharted future. The Wind of Eternity will sing long after the last pilgrim has departed, its voice weaving through the stones, bearing witness to the eternal dance of existence. And the Sacred Silence will remain, an ever-present invitation to step beyond the veil and know the unknowable.

The Temple’s Legacy

The Eternal Temple stands as a paradox: a ruin that is whole, a silence that speaks, a wind that carries the weight of stillness. It is a beacon for the lost, a mirror for the seeking, a song for the silent. Its columns rise like fingers pointing to the stars, its secrets linger like shadows at the edge of dreams. And though the world may crumble around it, the temple endures—an eternal witness to the truths that lie beyond the grasp of time.

So listen, if you dare, to the Wind of Eternity as it sings between the columns. Step into the Sacred Silence and let it envelop you. The Eternal Temple waits—not as a destination, but as a revelation. For in its ruins lies the heartbeat of the infinite, and in its presence, the soul finds its home.

…

Ο Αιώνιος Ναός: Ένα Ταξίδι στην Καρδιά της Ιερής Σιωπής

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, όπου ο χρόνος λυγίζει και οι άνεμοι της αιωνιότητας ψιθυρίζουν μέσα από τους αιώνες, υψώνεται ένα μέρος ανέγγιχτο από τις φευγαλέες έγνοιες του θνητού κόσμου—ένα ιερό από πέτρα και πνεύμα γνωστό μόνο ως ο Αιώνιος Ναός. Οι κίονές του, φθαρμένοι μα ακλόνητοι, αναδύονται από τη γη σαν τα οστά κάποιου αρχαίου, κοσμικού όντος, με τις επιφάνειές τους χαραγμένες με τα αινιγματικά σύμβολα μιας ξεχασμένης γλώσσας. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας εξακολουθεί να τραγουδά ανάμεσα σε αυτούς τους κίονες, μια στοιχειωμένη μελωδία που κουβαλά το βάρος αρχαίων μυστικών, αιώνιων αληθειών και το βαθύ αίνιγμα της Ιερής Σιωπής. Το να περπατήσεις στη σκιά αυτού του ναού είναι σαν να διαβείς ένα κατώφλι, να αφήσεις πίσω σου τον θόρυβο του προσωρινού και να εισέλθεις σε μια σφαίρα όπου η ψυχή απογυμνώνεται μπροστά στο άπειρο.

Τα Ερείπια που Στέκονται Πέρα από τον Χρόνο

Ο Αιώνιος Ναός δεν είναι απλώς ένα απομεινάρι μιας περασμένης εποχής· είναι μια ζωντανή μαρτυρία της διαρκούς μυστηριότητας της ίδιας της δημιουργίας. Η προέλευσή του καλύπτεται από μια ομίχλη που αψηφά το μελάνι του ιστορικού και το φτυάρι του αρχαιολόγου. Κάποιοι ψιθυρίζουν ότι υψώθηκε από χέρια που δεν ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο, ένα δώρο από ταξιδιώτες γεννημένους στα αστέρια που επιδίωξαν να αγκυροβολήσουν τη σοφία τους στο έδαφος της Γης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι ακόμα παλαιότερος, ένα μνημείο που γεννήθηκε στο αρχέγονο χάος, όταν το σύμπαν εξέπνευσε την πρώτη του ανάσα. Οι ίδιες οι πέτρες φαίνεται να βουίζουν με μια αντήχηση που μιλά για αιώνες—για γαλαξίες που στροβιλίζονται στη δημιουργία, για ήλιους που ανάβουν και σβήνουν, για πολιτισμούς που υψώνονται και καταρρέουν σε σκόνη.

Οι κίονες, αν και ραγισμένοι και φθαρμένοι, στέκονται ως φρουροί μιας ακλόνητης αλήθειας. Δεν είναι διατεταγμένοι με την άκαμπτη συμμετρία του ανθρώπινου σχεδιασμού, αλλά σε ένα μοτίβο που αντικατοπτρίζει τα αόρατα ρεύματα του κόσμου—ίσως μια σπείρα, ή ένας αστερισμός παγωμένος στην πέτρα. Ανάμεσά τους, ο Άνεμος της Αιωνιότητας υφαίνει το αδιάκοπο τραγούδι του, έναν ήχο που είναι ταυτόχρονα θρήνος και ύμνος. Λέγεται ότι όσοι ακούν αρκετά μπορεί να ακούσουν το όνομά τους να μεταφέρεται στις ριπές του, μια κλήση από τα βάθη της ύπαρξής τους να θυμηθούν αυτό που πάντα ήξεραν αλλά από καιρό ξέχασαν.

Ο Άνεμος της Αιωνιότητας: Φωνή του Αόρατου

Ο Άνεμος της Αιωνιότητας δεν είναι ένα συνηθισμένο αεράκι. Δεν υποκλίνεται στις εποχές ή στις ιδιοτροπίες του καιρού. Ρέει αδιάκοπα, ένα ρεύμα ενέργειας που συνδέει τον ναό με το ευρύτερο υφαντό της ύπαρξης. Μυστικιστές και προσκυνητές που έχουν τολμήσει να φτάσουν στα ερείπια τον περιγράφουν ως παρουσία—μια ζωντανή δύναμη που αγγίζει το δέρμα σαν το άγγιγμα ενός μακρινού προγόνου, ξυπνώντας μνήμες που κείτονται θαμμένες κάτω από την επιφάνεια της συνείδησης. Το να τον ακούς είναι σαν να νιώθεις τον παλμό του ίδιου του σύμπαντος, έναν ρυθμό που υπερβαίνει τη γλώσσα και μιλά απευθείας στην ψυχή.

Οι θρύλοι μιλούν για σοφούς που κάθισαν για μέρες ανάμεσα στους κίονες, με τα μάτια κλειστά, τις αναπνοές τους συγχρονισμένες με την άνοδο και την πτώση του ανέμου. Στο τραγούδι του, ισχυρίστηκαν ότι διέκριναν τους απόηχους της δημιουργίας—το πρώτο φως που διαπέρασε το κενό, τη σφυρηλάτηση των αστεριών, την ύφανση των περίπλοκων νημάτων της μοίρας. Άλλοι μιλούν για οράματα: σκιώδεις φιγούρες που κινούνται ανάμεσα στους κίονες, οι μορφές τους τυλιγμένες στο φως, ψιθυρίζοντας αλήθειες πολύ μεγάλες για να τις συλλάβουν πλήρως τα θνητά μυαλά. Ο άνεμος, λένε, είναι ο φύλακας αυτών των μυστικών, ένας θεματοφύλακας που αποκαλύπτει μόνο ό,τι ο αναζητητής είναι έτοιμος να αντέξει.

Η Ιερή Σιωπή: Πύλη προς το Άπειρο

Ωστόσο, για όλο το τραγούδι του, η αληθινή καρδιά του Αιώνιου Ναού δεν βρίσκεται στον ήχο αλλά στη σιωπή—την Ιερή Σιωπή που κατοικεί μέσα και πέρα από την αγκαλιά του ανέμου. Αυτή δεν είναι απλή απουσία θορύβου· είναι μια παρουσία, μια ηρεμία τόσο βαθιά που φαίνεται να καταπίνει τον ίδιο τον χρόνο. Το να στέκεσαι μέσα στα όρια του ναού είναι σαν να νιώθεις αυτή τη σιωπή να σε τυλίγει σαν μανδύας, βαριά με νόημα αλλά ελαφριά σαν πούπουλο. Είναι μια σιωπή που κουφαίνει την πολυλογία του νου, απογυμνώνοντας την ψευδαίσθηση μέχρι να μείνει μόνο η ουσία.

Οι μυστικιστές την αποκαλούν Φωνή του Κενού, τον άηχο ύμνο που υποβαστάζει όλη την ύπαρξη. Σε αυτή τη σιωπή, τα όρια του εαυτού διαλύονται, και ο αναζητητής γίνεται ένα με το αιώνιο. Λέγεται ότι όσοι παραδίδονται πλήρως σε αυτήν μπορεί να διακρίνουν το πρόσωπο του θείου—όχι ως μορφή ή σχήμα, αλλά ως μια απεριόριστη επίγνωση που διαπερνά τα πάντα. Η Ιερή Σιωπή είναι ταυτόχρονα καθρέφτης και πύλη: αντανακλά την αλήθεια της ψυχής του αναζητητή και ανοίγει τον δρόμο προς σφαίρες πέρα από κάθε κατανόηση.

Τα Αρχαία Μυστικά Αποκαλύπτονται

Ποια μυστικά φυλάει ο Αιώνιος Ναός; Οι απαντήσεις είναι τόσο ποικίλες όσο οι αναζητητές που έχουν αναρωτηθεί για το ερώτημα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο ναός είναι αποθήκη χαμένης γνώσης, με τις πέτρες του χαραγμένες με τα κλειδιά ξεχασμένων επιστημών—αλχημεία, αστρονομία, χειρισμός ενεργειών αόρατων. Άλλοι τον βλέπουν ως πνευματικό χωνευτήρι, ένα μέρος όπου η ψυχή δοκιμάζεται και εξευγενίζεται στις φωτιές της αιωνιότητας. Υπάρχουν ιστορίες για κρυφούς θαλάμους κάτω από τα ερείπια, σφραγισμένους με ξόρκια παλαιότερα από την ανθρωπότητα, όπου θησαυροί σοφίας περιμένουν τους άξιους.

Ωστόσο, το αληθινό μυστικό του ναού μπορεί να είναι η απλότητά του: είναι μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση ότι πέρα από το χάος του κόσμου, πέρα από την άνοδο και την πτώση των αυτοκρατοριών, υπάρχει μια ηρεμία, μια αλήθεια, μια αιωνιότητα που αντέχει. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας τραγουδά γι’ αυτό, και η Ιερή Σιωπή το κρατά κοντά. Το να στέκεσαι ανάμεσα στους κίονες είναι σαν να αγγίζεις αυτή την αλήθεια, να νιώθεις το νήμα που συνδέει τα πάντα—τα ζωντανά και τα νεκρά, τα ορατά και τα αόρατα, το πεπερασμένο και το άπειρο.

Ένα Προσκύνημα της Ψυχής

Ο Αιώνιος Ναός καλεί όσους ακούν το τραγούδι του, αν και λίγοι βρίσκουν τον δρόμο προς τα ερείπιά του. Δεν είναι ένα μέρος που φτάνεις εύκολα με δρόμους ή χάρτες· αποκαλύπτεται μόνο σε όσους έχουν τις καρδιές τους συντονισμένες στη συχνότητά του. Το ταξίδι είναι τόσο εσωτερικό όσο και εξωτερικό, ένα προσκύνημα μέσα από τα τοπία του εαυτού. Κάποιοι έρχονται αναζητώντας απαντήσεις, άλλοι αναζητώντας παρηγοριά. Όλοι φεύγουν αλλαγμένοι, κουβαλώντας μέσα τους ένα κομμάτι του μυστηρίου του ναού.

Το να κάθεσαι ανάμεσα στους κίονες του είναι σαν να γίνεσαι μέρος της ιστορίας του—μια ιστορία που εκτείνεται πίσω στην αυγή του χρόνου και μπροστά στο αχαρτογράφητο μέλλον. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας θα τραγουδά πολύ μετά την αποχώρηση του τελευταίου προσκυνητή, η φωνή του να υφαίνει μέσα από τις πέτρες, μαρτυρώντας τον αιώνιο χορό της ύπαρξης. Και η Ιερή Σιωπή θα παραμένει, μια διαρκής πρόσκληση να περάσεις πέρα από το πέπλο και να γνωρίσεις το άγνωστο.

Η Κληρονομιά του Ναού

Ο Αιώνιος Ναός στέκεται ως παράδοξο: ένα ερείπιο που είναι ολόκληρο, μια σιωπή που μιλά, ένας άνεμος που κουβαλά το βάρος της ηρεμίας. Είναι φάρος για τους χαμένους, καθρέφτης για τους αναζητητές, τραγούδι για τους σιωπηλούς. Οι κίονες του υψώνονται σαν δάχτυλα που δείχνουν τα αστέρια, τα μυστικά του παραμένουν σαν σκιές στην άκρη των ονείρων. Και αν ο κόσμος καταρρεύσει γύρω του, ο ναός αντέχει—ένας αιώνιος μάρτυρας των αληθειών που βρίσκονται πέρα από την εμβέλεια του χρόνου.

Άκουσε, λοιπόν, αν τολμάς, τον Άνεμο της Αιωνιότητας καθώς τραγουδά ανάμεσα στους κίονες. Βάδισε στην Ιερή Σιωπή και άφησέ την να σε τυλίξει. Ο Αιώνιος Ναός περιμένει—όχι ως προορισμός, αλλά ως αποκάλυψη. Γιατί στα ερείπιά του βρίσκεται ο χτύπος του απείρου, και στην παρουσία του, η ψυχή βρίσκει το σπίτι της.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, June 18, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 3

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright