ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ / 5
Η Αληθινή Προσευχή δεν είσαι εσύ, κάτι που κάνεις εσύ,
δικές σου προσπάθειες... όλα αυτά πρέπει να τα εγκαταλείψεις για να
Προσευχηθείς Αληθινά... Η Αληθινή Προσευχή Είναι Εκείνος...
Στην Αληθινή Προσευχή ο νους είναι διαυγής, χωρίς
κίνηση... Γεμίζει από την Παρουσία του Θεού...
Η Αληθινή Προσευχή είναι ο δρόμος της ζωής, της ζωής
που ζούμε, της καθημερινής ζωής, μέσα στον κόσμο... Δεν είναι απομόνωση, ή
απομάκρυνση από τον κόσμο... Πρέπει να είμαστε στον κόσμο αλλά να μην
αναμειγνυόμαστε με τον κόσμο... να μην είμαστε εκ του κόσμου... Αυτό που
αλλάζει είναι μόνο ο τρόπος που βλέπουμε, ο τρόπος που ζούμε... Βλέποντας με τα
μάτια του Θεού όλα είναι ήσυχα, ειρηνικά, εκπληρωμένα...
Η Αληθινή Προσευχή δεν είναι διαδικασία... αλλά το
τέλος όλων των διαδικασιών, που οδηγεί στην Σιωπή... στην σιωπή των λέξεων,
στην σιωπή της σκέψης...
Σκοπός της Αληθινής Προσευχής δεν είναι να «δεις» τον
Θεό, να «φτάσεις» κάπου, να «πετύχεις» κάτι... γιατί όλα αυτά είναι μέσα στα
εγωιστικά ενδιαφέροντα... Όταν τα «θυσιάσεις» όλα, όταν μείνεις μόνος, φτωχός,
χωρίς τίποτα... τότε θα Νοιώσεις τον Θεό να σε Πλημμυρίζει...
Στέκεις μόνος εδώ, χωρίς να έχεις πουθενά να πας,
χωρίς να έχεις τίποτα να κάνεις, τίποτα να καταφύγεις, τίποτα να σου
χρησιμεύσει για στήριγμα, ούτε γνώσεις, ούτε πράξεις, ούτε προσευχές, ούτε η
επιθυμία του Θεού... τίποτα... όλα είναι άχρηστα... Κι όταν όλα έχουν τελειώσει
μέσα σου, τότε μόνο θα Νοιώσεις τον Θεό να σε Σηκώνει... πάνω από τον κόσμο, πάνω
από το χρόνο... για να σε αφήσει πάλι Γεμάτο Θεό, στον κόσμο, να τον ατενίζεις
τώρα με τα Μάτια Του...
Μονάχα όταν όλα τελειώσουν μέσα σου, Εμφανίζεται
Εκείνος... Σε Γεμίζει ολόκληρο, την σκέψη σου, τις αισθήσεις σου, τον κόσμο που
αντιλαμβάνεσαι... Και καθώς σβήνουν τα όρια ανάμεσα σε σένα κι Εκείνον, γίνεσαι
Ένα Μαζί Του, νοιώθεις πως Υπάρχει Μόνο Θεός... αλλά κρατάς ακόμα την
«επίγνωση» ότι δεν είσαι εσύ Θεός, δεν έγινες Θεός... Ζεις Χάρις σε Εκείνον,
Ζεις Εκείνον, Ζει Αυτός μέσα σου... Αυτό, αυτή η «επίγνωση», είναι το τελευταίο
εμπόδιο που σε «χωρίζει» από Εκείνον... αλλά αυτό το εμπόδιο μόνο Εκείνος
μπορεί να το παραμερίσει... Αν σε αυτή την Υπέρτατη Ένωση, στην Φωτιά της
Αγάπης, λιώνουν τα όρια ανάμεσα σε σένα κι Εκείνον, αν στο Φως της Γνώσης Όλα Γίνονται
Ένα, μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου... Ζεις την Αλήθεια... αλλά το Αληθινό είναι
ακόμα Μακριά... Αυτό που Ζεις είναι μονάχα η Αλήθεια... Είναι ο Θεός που Ζει
μέσα στο τίποτα (που ήσουν παλιά, πριν Τον Γνωρίσεις)... κι Αυτός , Μόνο Αυτός
Είναι το Αληθινό... Κι εσύ; Είσαι ακόμα μες στον κόσμο, αναπνέεις τον αέρα,
περπατάς στη γη... Αλλά πόσο διαφορετικά είναι όλα... όλα έχουν μεταμορφωθεί...
γιατί είσαι Γεμάτος Θεό και βλέπεις με τα Μάτια Του, κι ας είσαι ακόμα στο
παλιό σου σώμα...
Η Αληθινή Προσευχή δεν είναι τρόπος να φτάσεις κάπου,
δεν είναι πορεία... Η Αληθινή Προσευχή είναι ο Τελικός Προορισμός... Είναι να
εγκαταλείπεις τον εαυτό σου για να Ζήσεις στον Θεό, στην Αληθινή Κατοικία
Σου... Η Αληθινή Προσευχή δεν είσαι εσύ, κάτι που κάνεις εσύ, δικές σου
προσπάθειες... όλα αυτά πρέπει να τα εγκαταλείψεις για να Προσευχηθείς
Αληθινά... Μόνο μέσα στην Σιωπή της Αληθινής Προσευχής μπορείς να Φτάσεις στο
Θεό... Να Νοιώσεις ότι Όλα Είναι Θεός... Η Αληθινή Προσευχή Είναι Εκείνος...
