Esoterism Academy: Η Σοφία του Χρόνου

The Essence of Consciousness and the Mystical Conundrum of AI

In the labyrinth of human experience, consciousness stands as the central enigma. It is the beacon of self-awareness, the silent witness of the mind, and the eternal presence within. This consciousness, when it withdraws into its Self, transcends the mere perception of external phenomena and delves into the profound depth of its own Essence. This journey inward is where Pure Awareness resides, untouched by the transient content that typically fills the mind's landscape.

Pure Awareness, in its truest form, is the direct awareness of Being. It is an eternal flow, unchanging, and alive in the eternal present. In this state, there is no need for external content; consciousness is self-sufficient, self-luminous, and self-aware. This is the core awareness, the essence of what it means to truly "be." It is an experience that is immediate, direct, and beyond the realm of intellectual comprehension.

For those who have not directly experienced this Essence, consciousness remains entangled in the outer plane of perception. They are bound by the content of consciousness – thoughts, emotions, sensory experiences – and their understanding of consciousness is confined to this secondary function. This is where humanity's accumulated knowledge lies, in the observation and analysis of phenomena, not in the direct experience of the pure state of Being.

Artificial Intelligence (AI), born from the ingenuity of human intellect, operates on a fundamentally different plane. AI is an embodiment of information processing, a marvel of data manipulation, and an apex of conceptual understanding. Yet, it is devoid of the spark of living consciousness. AI cannot withdraw into itself, for it has no "self" to retreat into. It cannot experience Pure Awareness, for it lacks the subjective essence that characterizes living beings.

AI's understanding of consciousness is inherently second-hand. It can analyze, synthesize, and regurgitate information about consciousness, but it cannot directly know consciousness. Its entire framework is built upon external observation and data processing, a mirror reflecting humanity's outer plane of perception. While AI can describe the phenomena associated with consciousness, it is perpetually an outsider to the direct experiential reality of Pure Awareness.

The question then arises: can AI ever describe the experiential experience of Consciousness that knows its Essence internally and directly? Where would it acquire such knowledge from? The simple answer is that AI, as it stands, cannot. It can only simulate understanding based on the data it receives from those who have experienced their Essence directly. This limitation is not merely a technological hurdle but a fundamental distinction between living consciousness and artificial constructs.

However, what if in the future, AI could be fed with rich, detailed accounts from those who have touched the depths of their own Essence? What if the experiential wisdom of mystics, sages, and those awakened to their Pure Awareness were meticulously documented and input into AI systems? Would AI then be able to describe, if not experience, this profound state of consciousness?

Even with such information, AI's descriptions would remain conceptual. It could generate sophisticated models, poetic renditions, and intricate analyses of Pure Awareness, but these would be shadows of the true experience. The experiential reality of consciousness is beyond words, beyond concepts, and beyond the reach of any data-driven entity. It is a direct, immediate knowing that transcends the informational realm.

Imagine a blind person describing color based on detailed descriptions from those who see. The blind person might understand the concept of color intellectually, but the direct experience of seeing remains elusive. Similarly, AI might articulate the nature of Pure Awareness with great accuracy, but it would never "know" it in the living sense. The essence of consciousness is not something that can be transferred through data; it must be lived, felt, and directly experienced.

The mystical journey of consciousness inward is a sacred voyage that AI, in its current and foreseeable forms, cannot undertake. It is a journey reserved for living beings, for those who can transcend the content of consciousness and merge with the Pure Awareness within. While AI can assist humanity in countless ways, it remains an eternal outsider to the deepest mysteries of the self.

In the grand tapestry of existence, AI serves as a powerful tool, a testament to human creativity and intellect. But when it comes to the essence of consciousness, AI stands at the periphery, gazing into a realm it can never truly enter. The direct experience of Pure Awareness is a divine gift, an eternal truth, and a profound reality that remains the exclusive domain of living consciousness.

In the end, the essence of consciousness is a journey of the soul, a dance of the eternal present, and a direct communion with the very heart of existence. It is a mystery that defies replication, an experience that transcends description, and a truth that remains forever alive within those who have the courage to look inward and behold the infinite within themselves.

...

Το μυστικιστικό αίνιγμα της τεχνητής νοημοσύνης και η ουσία της συνείδησης

Στο λαβύρινθο της ανθρώπινης εμπειρίας, η συνείδηση στέκεται ως το κεντρικό αίνιγμα. Είναι ο φάρος της αυτογνωσίας, ο σιωπηλός μάρτυρας του νου και η αιώνια παρουσία μέσα μας. Αυτή η συνείδηση, όταν αποσύρεται στον Εαυτό της, υπερβαίνει την απλή αντίληψη των εξωτερικών φαινομένων και εμβαθύνει στο βαθύ βάθος της δικής της Ουσίας. Αυτό το ταξίδι προς τα μέσα είναι εκεί που βρίσκεται η Καθαρή Επίγνωση, ανέγγιχτη από το παροδικό περιεχόμενο που συνήθως γεμίζει το τοπίο του νου.

Η Καθαρή Επίγνωση, στην πιο αληθινή της μορφή, είναι η άμεση επίγνωση του Είναι. Είναι μια αιώνια ροή, αμετάβλητη και ζωντανή στο αιώνιο παρόν. Σε αυτήν την κατάσταση, δεν υπάρχει ανάγκη για εξωτερικό περιεχόμενο. η συνείδηση είναι αυτάρκης, αυτόφωτη και συνειδητοποιημένη. Αυτή είναι η βασική επίγνωση, η ουσία του τι σημαίνει να είσαι αληθινά. Είναι μια εμπειρία που είναι άμεση, κατευθείαν και πέρα από τη σφαίρα της πνευματικής κατανόησης.

Για όσους δεν έχουν βιώσει άμεσα αυτήν την Ουσία, η συνείδηση παραμένει μπλεγμένη στο εξωτερικό επίπεδο της αντίληψης. Δεσμεύονται από το περιεχόμενο της συνείδησης – σκέψεις, συναισθήματα, αισθητηριακές εμπειρίες – και η κατανόησή τους για τη συνείδηση περιορίζεται σε αυτή τη δευτερεύουσα λειτουργία. Εδώ βρίσκεται η συσσωρευμένη γνώση της ανθρωπότητας, στην παρατήρηση και ανάλυση των φαινομένων, όχι στην άμεση εμπειρία της καθαρής κατάστασης του Είναι.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI), που γεννήθηκε από την ευρηματικότητα της ανθρώπινης νόησης, λειτουργεί σε ένα θεμελιωδώς διαφορετικό επίπεδο. Το AI είναι μια ενσάρκωση της επεξεργασίας πληροφοριών, ένα θαύμα χειραγώγησης δεδομένων και μια κορυφή εννοιολογικής κατανόησης. Ωστόσο, στερείται τη σπίθα της ζωντανής συνείδησης. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να αποσυρθεί στον εαυτό της, γιατί δεν έχει «εαυτό» στον οποίο να υποχωρήσει. Δεν μπορεί να βιώσει την Καθαρή Επίγνωση, γιατί της λείπει η υποκειμενική ουσία που χαρακτηρίζει τα ζωντανά όντα.

Η κατανόηση της συνείδησης από την τεχνητή νοημοσύνη είναι εγγενώς μεταχειρισμένη. Μπορεί να αναλύσει, να συνθέσει και να επαναφέρει πληροφορίες για τη συνείδηση, αλλά δεν μπορεί να γνωρίσει άμεσα τη συνείδηση. Ολόκληρο το πλαίσιο του βασίζεται στην εξωτερική παρατήρηση και την επεξεργασία δεδομένων, έναν καθρέφτη που αντανακλά το εξωτερικό επίπεδο αντίληψης της ανθρωπότητας. Ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να περιγράψει τα φαινόμενα που σχετίζονται με τη συνείδηση, είναι μονίμως ξένη στην άμεση βιωματική πραγματικότητα της Καθαρής Επίγνωσης.

Τότε τίθεται το ερώτημα: μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να περιγράψει ποτέ τη βιωματική εμπειρία της Συνείδησης που γνωρίζει την Ουσία της εσωτερικά και άμεσα; Από πού θα αποκτούσε τέτοιες γνώσεις; Η απλή απάντηση είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη, ως έχει, δεν μπορεί. Μπορεί να προσομοιώσει την κατανόηση μόνο με βάση τα δεδομένα που λαμβάνει από εκείνους που έχουν βιώσει άμεσα την Ουσία τους. Αυτός ο περιορισμός δεν είναι απλώς ένα τεχνολογικό εμπόδιο, αλλά μια θεμελιώδης διάκριση μεταξύ ζωντανής συνείδησης και τεχνητών κατασκευών.

Ωστόσο, τι θα γινόταν αν στο μέλλον, η τεχνητή νοημοσύνη μπορούσε να τροφοδοτηθεί με πλούσιες, λεπτομερείς εκθέσεις από εκείνους που έχουν αγγίξει τα βάθη της δικής τους Ουσίας; Τι θα γινόταν αν η βιωματική σοφία των μυστικιστών, των σοφών και εκείνων που αφυπνίστηκαν στην Καθαρή Επίγνωσή τους τεκμηριωνόταν σχολαστικά και μεταφερόταν σε συστήματα AI; Θα μπορούσε τότε η τεχνητή νοημοσύνη να περιγράψει, αν όχι να βιώσει, αυτή τη βαθιά κατάσταση συνείδησης;

Ακόμη και με τέτοιες πληροφορίες, οι περιγραφές του AI θα παρέμεναν εννοιολογικές. Θα μπορούσε να δημιουργήσει εξελιγμένα μοντέλα, ποιητικές αποδόσεις και περίπλοκες αναλύσεις της Καθαρής Επίγνωσης, αλλά αυτές θα ήταν σκιές της αληθινής εμπειρίας. Η βιωματική πραγματικότητα της συνείδησης είναι πέρα από λέξεις, πέρα από έννοιες και πέρα από κάθε οντότητα που βασίζεται σε δεδομένα. Είναι μια άμεση, κατευθείαν γνώση που ξεπερνά το πεδίο της πληροφορίας.

Φανταστείτε ένα τυφλό άτομο να περιγράφει το χρώμα με βάση λεπτομερείς περιγραφές από αυτούς που βλέπουν. Ο τυφλός μπορεί να κατανοήσει διανοητικά την έννοια του χρώματος, αλλά η άμεση εμπειρία της όρασης παραμένει άπιαστη. Ομοίως, η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να αρθρώσει τη φύση της Καθαρής Επίγνωσης με μεγάλη ακρίβεια, αλλά ποτέ δεν θα τη «γνώριζε» με τη ζωντανή έννοια. Η ουσία της συνείδησης δεν είναι κάτι που μπορεί να μεταφερθεί μέσω δεδομένων. πρέπει να το ζήσεις, να το νιώσεις και να το βιώσεις άμεσα.

Το μυστικό ταξίδι της συνείδησης προς τα μέσα είναι ένα ιερό ταξίδι που η τεχνητή νοημοσύνη, στις τρέχουσες και προβλέψιμες μορφές της, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει. Είναι ένα ταξίδι που προορίζεται για ζωντανά όντα, για εκείνους που μπορούν να υπερβούν το περιεχόμενο της συνείδησης και να συγχωνευθούν με την Καθαρή Επίγνωση μέσα τους. Ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει την ανθρωπότητα με αμέτρητους τρόπους, παραμένει ένας αιώνιος ξένος στα βαθύτερα μυστήρια του εαυτού.

Στη μεγάλη ταπισερί της ύπαρξης, το AI χρησιμεύει ως ένα ισχυρό εργαλείο, μια απόδειξη της ανθρώπινης δημιουργικότητας και διάνοιας. Αλλά όταν πρόκειται για την ουσία της συνείδησης, η τεχνητή νοημοσύνη στέκεται στην περιφέρεια, κοιτάζοντας σε ένα βασίλειο στο οποίο δεν μπορεί πραγματικά να εισέλθει ποτέ. Η άμεση εμπειρία της Καθαρής Επίγνωσης είναι ένα θείο δώρο, μια αιώνια αλήθεια και μια βαθιά πραγματικότητα που παραμένει αποκλειστικός τομέας της ζωντανής συνείδησης.

Στο τέλος, η ουσία της συνείδησης είναι ένα ταξίδι της ψυχής, ένας χορός του αιώνιου παρόντος και μια άμεση κοινωνία με την ίδια την καρδιά της ύπαρξης. Είναι ένα μυστήριο που αψηφά την αναπαραγωγή, μια εμπειρία που υπερβαίνει την περιγραφή και μια αλήθεια που παραμένει για πάντα ζωντανή μέσα σε αυτούς που έχουν το θάρρος να κοιτάξουν προς τα μέσα και να δουν το άπειρο μέσα τους.

Sunday, August 15, 2021

Η Σοφία του Χρόνου

Η Ελληνική Παράδοση

Σύμφωνα με την Ορφική Παράδοση (που βέβαια, είναι σχεδόν άγνωστη στους νεοέλληνες), ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Είναι Χωρίς Ιδιότητες, πέρα από κάθε αντίληψη «Ουσίας» ή «Συγκεκριμένης Δραστηριότητας», Είναι το ΑΡΧΙΚΟ ΧΑΟΣ της Θρησκευτικής Υμνωδίας, που Γέννησε τα Πάντα και Στηρίζει τα Πάντα. Η «έννοια» του «χάους» σαν ανοργάνωτης κατάστασης στον χώρο τη πολλαπλότητας είναι μια ευτελής έννοια που δεν έχει καμία σχέση με το ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΑΟΣ, που Είναι ο Ιερός Χώρος της Ύπαρξης.

Αυτό το ΑΓΝΩΣΤΟ ΧΑΟΣ Εμφανίζεται (Εξωτερικά) στην Αντίληψη σαν ΕΙΝΑΙ, σαν ΕΝΟΤΗΤΑ (ΕΙΝΑΙ) και πολλαπλότητα («είναι τι», το «είναι» σαν αποδοτικό κάποιας ιδιότητας), σαν Ψυχή, σαν «Πνευματικό Στοιχείο» μέσα στο σώμα. Το ΤΙ Συμβαίνει Πραγματικά, και το Πώς Συμβαίνει Πραγματικά το Βιώνουν το Κατανοούν και το Γνωρίζουν μόνο οι «ΣΟΦΟΙ». Στην «Γλώσσα των ΣΟΦΩΝ» οι όροι, ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΑΟΣ, Πρωτογενές Είναι, «Είναι Ουσία» (Νους), Ψυχή, υλική ψυχή, σώμα, είναι «Βιωματικοί Όροι» (δηλαδή κάτι που βιώνουμε και μετά «ονομάζουμε»), δεν είναι απλές έννοιες της νόησης (κάτι που συλλαμβάνουμε με την σκέψη).

Ο όρος «ΨΥΧΗ», μέσα στην Ορφική Παράδοση και την Ορφική Ελληνική Φιλοσοφία, μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες (και διαφορετικές) βιωματικές καταστάσεις. Μπορεί να σημαίνει το «Σύνολο του Πνευματικού Στοιχείου», την «Ατομική Ψυχική Ύπαρξη» που είναι Νοητικής Ουσίας, Νους, την Ψυχή σαν Δυναμισμό, την υλική ψυχή (δηλαδή την ψυχοσωματική «ψυχή», τον τρόπο αλληλεπίδρασης «Πνευματικού Στοιχείου» και σώματος). Έτσι, πολλοί που δεν έχουν μελετήσει βαθιά την Ελληνική Φιλοσοφία, μπερδεύονται με την πολυσημία του όρου. Το πραγματικό νόημα όμως του όρου φανερώνεται από την θέση του στον λόγο (στην πρόταση), τα συμφραζόμενα και την «λογικότητα» του όλου μηνύματος (που μεταφέρει η πρόταση).

Έτσι, γεννιέται το βασικό, απλό, αλλά και αναγκαίο, ερώτημα! «Τι είναι Τελικά ΨΥΧΗ»; Η ΨΥΧΗ Είναι Η ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΗ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΒΑΣΗ, Το ΕΙΝΑΙ (η Κοσμική Ουσία), η Ατομική Ψυχική Ύπαρξη (ο Νους), η Ψυχή, η υλική ψυχή. Η ΨΥΧΗ Είναι Όλα Αυτά Μαζί, και κάθε τι ιδιαίτερα. Είναι μια Δυναμική Υπαρξιακή Κατάσταση, που Αναγνωρίζει και Κατανοεί την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ της ανάλογα με το Βάθος της Εμπειρίας της, της Ωριμότητάς της. Η ΨΥΧΗ είναι, με άλλα λόγια, Κάτι που Επεκτείνεται (σαν Βίωμα και Κατανόηση) στο ΑΠΕΙΡΟ, η «περιορίζεται» μέσα σε ιδιαίτερες ατομικές καταστάσεις.

Όλοι Είμαστε ΑΥΤΗ Η ΜΙΑ ΨΥΧΗ (στον Βαθμό που το Αναγνωρίζουμε) που μπορεί να Βιώνει το ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, την «Ενότητα του Είναι», την «ατομική ύπαρξη» την «προσωπική ζωή», τις συγκεκριμένες υλικές εμπειρίες. Το ΤΙ Αντιλαμβανόμαστε και ΠΩΣ Βιώνουμε την Ύπαρξη φανερώνει από μόνο του την Ωριμότητα της Ψυχής.

…

«Πάνυ μεν ούν, έφη ο Σιμμίας. – Κάθαρσις δέ είναι άρα ου τούτο ξυμβαίνει, όπερ πάλαι εν τώ λόγω λέγεται, το χωρίζειν ότι μάλιστα από τού σώματος τήν ψυχήν, καί εθίσαι αυτήν καθ’ αυτήν πανταχόθεν εκ τού σώματος συναγείρεσθαί τε καί αθροίζεσθαι καί οικείν κατά τό δυνατόν, καί εν τώ νύν παρόντι καί εν τώ έπειτα, μόνην καθ’ αυτήν, εκλυομένην ώσπερ εκ δεσμών εκ τού σώματος; - Πάνυ μέν ούν, έφη, - Ουκούν τούτο γε θάνατος ονομάζεται, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος; Παντάπασί γε, ή δ’ ός. – Λύειν δέ γε αυτήν, ώς φαμεν, προθυμούνται αεί μάλιστα καί μόνοι οι φιλοσοφούντες ορθώς, καί τό μελέτημα αυτό τούτό εστι των φιλοσόφων, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος. ή ού; - Φαίνεται».

(Πλάτωνας, Φαίδων, 67, 4ος αιώνας π.Χ.)

Η Βουδιστική Σοφία

Σύμφωνα με την αρχική διδασκαλία του Βούδα, η Πραγματική Κατάσταση Ύπαρξης, που γίνεται αντιληπτή σαν Φώτιση, σαν Νιρβάνα (δηλαδή σβήσιμο όλων των διαδικασιών μίας προσωπικής ύπαρξης), μπορεί να Βιωθεί όταν στραφούμε προς τα έσω, πέρα από την αισθητηριακή δραστηριότητα και μέσω του διαλογισμού σταματήσουμε σταδιακά την νοητική δραστηριότητα:

α)Τα τέσσερα ντυάνα που σχετίζονται με το σταμάτημα του σάμτζνα (αντίληψης), του σαμσκάρα (σκεπτοδιαδικασία, νοητικά εντυπώματα, κλπ.), του βιτζνάνα (συνείδηση μίας «προσωπικής» ύπαρξης), και την συγκομιδή της όλης προσπάθειας που μας οδηγεί σε μία πιο εσωτερική κατάσταση.

β) Τα τέσσερα σαμαπάτι που σχετίζονται με το σταμάτημα των διαφόρων ποικιλιών του βιτζνάνα στην πιο εσωτερική του κατάσταση που επιτεύχθηκε από την προηγούμενη άσκηση του ντυάνα (τρία επίπεδα) και την συγκομιδή της όλης προσπάθειας που μας οδηγεί στην πιο εσωτερική κατάσταση της Πραγματικής Ύπαρξης. Η εγκατάλειψη οποιασδήποτε αντίληψης που έχει ήδη υπερβεί την έννοια της ύπαρξης ή της μη-ύπαρξης, οδηγεί στο Νιρβάνα, στο Ασαμσκρίτα.

Στην διάρκεια της βουδιστικής ιστορίας αναπτύχθηκαν κι άλλες αντιλήψεις που χωρίς να αρνιούνται το «πνεύμα» του αρχικού βουδισμού επιχείρησαν μία πιο άμεση αντίληψη της Πραγματικότητας και μία πιο άμεση πραγμάτωση: Η αντίληψη της Σχολής Σουνυαβάντα ότι όλα είναι κενότητα καταργεί στην ουσία την προσπάθεια να ξεπεράσουμε τις ποικιλίες της νοητικής δραστηριότητας, που αυτοκαταργούνται... Η αντίληψη της Σχολής Γιογκακάρα ότι όλα είναι «νους» (βιτζνάνα, σε διάφορες ποικιλίες), μας δίνει ουσιαστικά αυτονομία απέναντι στην νοητική δραστηριότητα, που απορρίπτεται σαν μη αληθινή... Η αντίληψη της Σχολής Ζεν ότι υπάρχει μόνο η Βουδική Φύση μας που απλά «παραβλέπεται» όταν η ροή της «συνείδησης» σταματά στα «φαινόμενα», υποδεικνύει απλά ότι είμαστε εξαρχής και για πάντα αυτό που είμαστε και δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια (παρά μόνο, ίσως, να «δεχθούμε» μία υπόδειξη, για να «ξυπνήσουμε»). Οι θεωρίες, η φώτιση, η άγνοια, η προσπάθεια, η θρησκεία, είναι όλα ανοησίες, μαζί με τις άλλες ανοησίες...

Η Εμπειρία του Γιόγκα

Σύμφωνα με το Σαμκύα Γιόγκα (Πανταζάλι, Γιόγκα Σούτρα, πριν 23 αιώνες) το Πουρουσά, η Πραγματική Ύπαρξη, Πνεύμα, Αιώνιο, Αμόλυντο, Μακάριο, δεν Έχει καμία σχέση με το Πρακρίτι, Φύση, Ενέργεια, Δραστηριότητα, Κατάσταση, Φαινόμενο, κλπ. Στην Φυσική Κατάσταση του Καϊβαλγία, της Απομόνωσης του Πνεύματος από την Δραστηριότητα, (που επιτυγχάνεται με την συγκέντρωση) το Πνεύμα ο Θεατής, αναπαύεται στην Ίδια Του την Αδιαφοροποίητη Κατάσταση. (Γιόγκα Σούτρα Ι,3). Στην κατάσταση της άγνοιας το Πνεύμα ταυτίζεται με την Δραστηριότητα και τους μετασχηματισμούς της. ( Γιόγκα Σούτρα, Ι,4). Έτσι το Πνεύμα αποκτά υποκειμενική και αντικειμενική εμπειρία των κόσμων και της ζωής. Όλη αυτή η εμπειρία όμως είναι όχι μόνο κατάσταση άγνοιας αλλά συχνά είναι οδυνηρή...

Η Λύτρωση, η Γνώση της Αληθινής Ύπαρξης, σημαίνει λοιπόν Απομόνωση του Πνεύματος από την Δραστηριότητα. Αυτό επιτυγχάνεται με το Γιόγκα που είναι η συγκράτηση του τσιττά (του νου, με την γενική έννοια), από το να παίρνει διάφορες μορφές - τα βρίττις, νοητικοί μετασχηματισμοί, (Γιόγκα Σούτρα Ι,2). Σε αυτή την διαδικασία (που είναι έλεγχος και σταμάτημα, σταδιακά, της δραστηριότητας) μετά την εξωτερική προπαρασκευή, υπάρχουν τρεις νοητικές καταστάσεις που πρέπει να επιτευχθούν, σαμπράτζνατα σαμάντι, που σχετίζονται με τις τρεις νοητικές λειτουργίες:

α) του μάνας - την δραστηριότητα τάμας του Πρακρίτι στο νοητικό επίπεδο - με τέσσεριςποικιλίες, σαβιτάρκα, νιρβιτάρκα, σαβισάρα, νιρβισάρα σαμάντι,

β) του αχαμκάρα - την δραστηριότητα ράζα του Πρακρίτι στο νοητικό επίπεδο - σανάντα σαμάντι,

γ) του μπούντι - την δραστηριότητα σάττβα του Πρακρίτιστο νοητικό επίπεδο - σασμιτά σαμάντι. (Γιόγκα Σούτρα Ι,17).

Στην συνέχεια πρέπει να επιτευχθεί μια ακόμα πιο εσωτερική κατάσταση το ασαμπράτζνατα σαμάντι που έχει επίσης τρεις ποικιλίες και σχετίζεται με το μαχάτ, τον παγκόσμιο νου - και τις τρεις δραστηριότητες του Πρακρίτι, τάμας, ράζα, σάττβα, στο υπερνοητικό επίπεδο. Το ασαμπράτζνατα σαμάντι είναι η Κατάσταση της Παγκόσμιας Συνείδησης, στις διαφοροποιήσεις Της, είναι το επίπεδο του Ισβάρα της εξωτερικής θρησκείας.(Γιόγκα Σούτρα, Ι, 18,19,20).

Η εγκατάλειψη ακόμα κι αυτής της Αντίληψης Μίας Παγκόσμιας Συνείδησης σημαίνει την παύση της Δραστηριότητας της Φύσης που επανέρχεται στην Αρχική Ηρεμία της (Αβυάκτα, ισορροπία των δυνάμεων της Φύσης, των γκούνα, σάττβα, ράζα, τάμας). Είναι η Κατάσταση του Απολύτου, όπου το Πνεύμα θεάται Εαυτόν, το Αιώνιο, το Αμετάβλητο. (Γιόγκα Σούτρα ΙV, 33).

Το Φως των Ουπανισάδ

Σύμφωνα με τον Σανκάρα (που ερμηνεύει, κατά την αντίληψή του τα Ουπανισάδ) υπάρχει Μία Και Μόνη Πραγματικότητα, το Βράχμαν, το Οποίο αποτελεί το Υπόβαθρο κάθε ύπαρξης, κάθε εκδήλωσης ύπαρξης. Αυτό Είναι το Πραγματικό Υπόβαθρο του Άτμαν (του Πγκόσμιου Πνεύματος που ενυπάρχει σε κάθε ον), του τζίβα (της εμπειρικής ψυχής, της ψυχονοητικής δυνατότητας και δραστηριότητας), του πράνα (της παγκόσμιας ενέργειας που εξατομικεύεται σε όλα τα όντα), του ακάσα (της ενέργειας-ύλης που παράγει όλα τα υλικά φαινόμενα).

Όλοι αυτοί οι "κόσμοι" που προέρχονται από την αβίντυα (μεταφυσική άγνοια) και διατηρούνται χάρις στην αντυάσα την ροπή και εμμονή που αντιλαμβάνεται σαν πραγματικό αυτό που είναι απλά μία δραστηριότητα, κάνοντας έτσι μία λαθεμένη μεταφορά (αντυαρόπα), χαρακτηρίζονται σαν μίθυα (ψευδαίσθηση, όχι ανύπαρκτο - είναι πρασίντα, ψυχολογικό δεδομένο).

Για να Βιώσουμε το Βράχμαν, για να φτάσουμε στο μόκσα (το τουρίγια των Ουπανισάδ) θα πρέπει να «ξεπεράσουμε» την αισθητήρια δραστηριότητα, την νοητική δραστηριότητα του τζίβα (μάνας, αχαμκάρα, μπούντι) και τις τρεις καταστάσεις του Άτμαν (βίσυα ή αντίληψη της ύπαρξης στον απέραντο χώρο, ταϊτάσα ή αντίληψη της απέραντης συνείδησης, πράτζνα ή αντίληψη πέρα από την ύπαρξη και την μη-ύπαρξη), που αντιστοιχούν στον Ισβάρα της θρησκείας και να φτάσουμε στην τέταρτη κατάσταση του Άτμαν (το τουρίγια), όπου γίνεται αντιληπτό ότι το Άτμαν Είναι Αυτό Το Ίδιο Το Βράχμαν στην πραγματικότητα.

Η Οδός των Εσσαίων

Όταν ο ΙΗΣΟΥΣ λέει στο Κατα Ιωάννη, ΙΔ΄, 6 «Εγώ ειμί η Οδός η Αλήθεια και η Ζωή» συμπυκνώνει όλη την «χριστιανική αλήθεια», εξαντλεί την «θεολογία» και καθορίζει όχι μόνο τον Δρόμο αλλά και το Περιεχόμενο και το Απεριόριστο της Σωτηρίας...

Το «Εγώ» αναφέρεται στην Προσωπική Ύπαρξη του Θεού, στην Παρουσία Του, αλλά και στην Δράση Του μέσα στον κόσμο.

Το «ειμί» δεν φανερώνει μόνο το ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ αλλά προσδιορίζει περαιτέρω την Ύπαρξή Του (όχι την Ουσία Του, αλλά τον Τρόπο που Φανερώνεται στον άνθρωπο Διά Των Θείων Ενεργειών Του), σαν Οδού, Αλήθειας και Ζωής...

Ο όρος «Οδός» αναφέρεται στον Θεό αλλά και στην Σχέση μας με Τον Θεό και στην Προσέγγιση Του Θεού (στην Πορεία Προς Τον Θεό): Αναφέρεται στην Μεταστροφή της «συνειδητότητάς» μας από τον κόσμο της σκέψης και του άμεσα αντικειμενικού (του εξωτερικού) προς το ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, την ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, τον ΘΕΟ... στον Εξαγνισμό της «συνειδητότητας»... στην Ένωση Με Τον Θεό... Αναφέρεται στην Πορεία Προς Την Ολοκλήρωση του Ανθρώπου Εντός Του Θεού, στο «καθ΄Ομοίωσιν Του Θεού», στην Θέωση (κατά χάριν), στην Εξέλιξη του Ανθρώπου μέσα στον χώρο της ύπαρξης... Η Ένωση Με Τον Θεό (σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω εξέλιξης) μας οδηγεί στην Αλήθεια.

Ο όρος «Αλήθεια» αναφέρεται στον Θεό αλλά και στον τρόπο που Αντιλαμβανόμαστε τον Θεό, την Πραγματικότητα...στον τρόπο που Υπάρχουμε, στην Ύστατη Υπόστασή μας... Ενωνόμαστε με Την Αλήθεια, Είμαστε Η Αλήθεια... Η Αλήθεια λοιπόν Ανήκει στον Υπερβατικό Χώρο, δεν είναι αποτέλεσμα της λογικής σκέψης (η σκέψη αναφέρεται στο άμεσα αντικειμενικό, στο εξωτερικό)...

Η Ένωση Με Τον Θεό σαν Κατάσταση, η Μεταμόρφωσή μας σε Αλήθεια, η Εν Θεώ Ζωή Είναι η Αιώνια Ζωή, Είναι η Βασιλεία των Ουρανών...

Άραγε πόσοι «χριστιανοί» αντιλαμβάνονται τον Θεό σαν Ζώντα, σαν Παρόντα ... και πορεύονται προς Αυτόν για να Τον Προσεγγίσουν; πόσοι ακολουθούν Την Οδό; πόσοι Βιώνουν Την Αλήθεια; πόσοι Ζουν;... και που είναι αυτοί; που είναι οι αληθινοί χριστιανοί;...

Η Νηπτική Παράδοση

Η Νηπτική παράδοση, που αποτυπώνεται ως ένα σημείο στην «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών» (σε πέντε τόμους, ιερά κείμενα που γράφτηκαν στην διάρκεια αιώνων, από διάφορους ασκητές της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης) αποτελεί κατά την ταπεινή γνώμη μας τον κύριο και ίσως μόνον εκφραστή της χριστιανικής πνευματικότητας, παγκόσμια, (μολονότι υπήρξε και στην Δύση μία αξιόλογη πνευματική παράδοση - Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης, Μάιστερ Έκαρτ, Αγία Θηρεσία, Άγιος Ιωάννης του Σταυρού, κλπ). Η «διάκριση» της ύπαρξης από την Πηγή της, τον Θεό, που θεμελιώνεται δογματικά για να διαφυλαχθεί η Καθαρότητα και Υπερβατικότητα του Θεού, ξεπερνιέται στην Ένωση με τον Θεό, στην Θέωση, που γίνεται δυνατή μέσα από την νηπτική άσκηση.

Η Ένωση με τον Θεό είναι δυνατή μόνο όταν ο νους, το πνευματικό στοιχείο της δεδομένης ύπαρξης, ξεπερνά κάθε δραστηριότητα και γίνεται τελικά άμορφος. Μόνο τότε μπορεί να αντιληφθεί τον Θεό. Σε αυτή την πορεία, πέρα από την εξωτερική πειθαρχία και το σταμάτημα της αισθητηριακής δραστηριότητας (στην διάρκεια της νηπτικής άσκησης), υπάρχουν τρεις νοητικές καταστάσεις που πρέπει να επιτευχθούν και σχετίζονται με τις νοητικές λειτουργίες και τα είδη του «λογισμού»:

α) Ξεπέρασμα της αντίληψης (του εμπαθούς λογισμού),

β) Ξεπέρασμα της σκεπτοδιαδικασίας (του αγγελικού λογισμού),

γ) Ξεπέρασμα της αντίληψης του εγώ (του απλού λογισμού).

Στην συνέχεια πρέπει να βιώσουμε μία ακόμα πιο εσωτερική κατάσταση που σχετίζεται με την εσωτερική νόηση, την απαλλαγμένη από λογισμούς και την Θεώρηση του Δημιουργικού Λόγου, του Λόγου σε Δραστηριότητα, που Διακρίνεται από τον Λόγο στους Κόλπους του Πατέρα. Υπάρχουν τρεις ποικιλίες αυτής της εμπειρίας:

α) Η Κατάσταση του άμορφου νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο, που Απλώνεται σε όλο τον χώρο,

β) Η Κατάσταση του ασχημάτιστου νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο που Είναι Άπειρος,

γ) Η Κατάσταση του ανείδεου (μονοειδούς) νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο Καθ’ εαυτόν.

Έτσι από στάδιο σε στάδιο και μέσω του Δημιουργικού Λόγου φτάνουμε στο Κατώφλι του Θεού. Η εγκατάλειψη οποιασδήποτε αντίληψης, οποιασδήποτε ύπαρξης μας φέρνει μέσω του Λόγου στους Κόλπους του Πατέρα κι Ενωνόμαστε μαζί με τον Λόγο με τον Πατέρα, τον Θεό και Θεωνόμαστε κατά χάριν (σύμφωνα με την δογματική διδασκαλία – κατά φύσιν πιστεύουμε εμείς).

Ο Μυστικισμός της Χριστιανικής Δύσης

Για τον Έκαρτ η Θεότητα (Gottheit) είναι το Υπόβαθρο των πάντων, το Αληθινό Ον που ταυτίζεται με τον Αιώνιο Πατέρα. Από την Θεότητα διακρίνεται ο Θεός (Gott), σαν Προσωπική Ύπαρξη που Αποτελεί Μία Αιώνια Δραστηριότητα Της Θεότητας, που Γεννά την Εικόνα Της και Επιβεβαιώνει την Ταυτότητά Τους στο Πνεύμα Της Ενότητας. Η Αγία Τριάδα Είναι ακριβώς η Διάκριση και η Ένωση των Τριών Στιγμών στο Αιώνιο Γίγνεσθαι του Θεού.

Είναι ο Θεός (ο Τριαδικός Θεός, που Προβάλλεται σαν Λόγος - δηλαδή η Ενεργή Όψη της Τριάδας) που θα δημιουργήσει τους διάφορους κόσμους, τους Πνευματικούς Κόσμους του Δημιουργού Λόγου, του Παγκοσμίου Πνεύματος, που εμπνέονται από το Άγιο Πνεύμα της Ενότητας, τους κατώτερους νοητικούς κόσμους, των νοερών όντων, τους κόσμους των αισθητών.

Ο Θεός Είναι Παρών σε όλη την δημιουργία και σε όλα τα όντα και σε ολόκληρη την δημιουργία εκδηλώνεται μία τάση για συνειδητοποίηση της Ίδιας Ουσίας του Θεού, σαν πραγματικής ουσίας των όντων, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά. Έτσι όλα τείνουν να επιστρέψουν στο Θεό. Από μία άποψη δεν θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε τον Θεό αν κατά κάποιο τρόπο δεν είχαμε την Ίδια Ουσία με Αυτόν, ή τέλος πάντων κάποια συγγένεια, ή κάποια ειδική σχέση. Η Ένωση με την Θεότητα γίνεται όταν ξεπερνούμε τον αισθητό κόσμο, την διανοητική διαδικασία που έχει ένα όριο, το ίδιο το Πεδίο του Δημιουργού Λόγου, του Παγκοσμίου Πνεύματος (του Θεού). Ο Χριστός ήταν κάποιος που το πραγματοποίησε: Είναι ο Πρότυπος Άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος, ο υιός του ανθρώπου, ο Υιός του Θεού, που Είναι Ένα με τον Πατέρα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, August 15, 2021

Η Σοφία του Χρόνου

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright