ESOTERISM ACADEMY




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SELECT YOUR LANGUAGE

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ

Κυριακή, 15 Αυγούστου 2021

Η Σοφία του Χρόνου

 

Η Ελληνική Παράδοση

 

Σύμφωνα με την Ορφική Παράδοση (που βέβαια, είναι σχεδόν άγνωστη στους νεοέλληνες), ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Είναι Χωρίς Ιδιότητες, πέρα από κάθε αντίληψη «Ουσίας» ή «Συγκεκριμένης Δραστηριότητας», Είναι το ΑΡΧΙΚΟ ΧΑΟΣ της Θρησκευτικής Υμνωδίας, που Γέννησε τα Πάντα και Στηρίζει τα Πάντα. Η «έννοια» του «χάους» σαν ανοργάνωτης κατάστασης στον χώρο τη πολλαπλότητας είναι μια ευτελής έννοια που δεν έχει καμία σχέση με το ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΑΟΣ, που Είναι ο Ιερός Χώρος της Ύπαρξης.



Αυτό το ΑΓΝΩΣΤΟ ΧΑΟΣ Εμφανίζεται (Εξωτερικά) στην Αντίληψη σαν ΕΙΝΑΙ, σαν  ΕΝΟΤΗΤΑ (ΕΙΝΑΙ) και πολλαπλότητα («είναι τι»,  το «είναι» σαν αποδοτικό κάποιας ιδιότητας), σαν Ψυχή, σαν «Πνευματικό Στοιχείο» μέσα στο σώμα. Το ΤΙ Συμβαίνει Πραγματικά, και το Πώς Συμβαίνει Πραγματικά το Βιώνουν το Κατανοούν και το Γνωρίζουν μόνο οι «ΣΟΦΟΙ». Στην «Γλώσσα των ΣΟΦΩΝ» οι όροι, ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΑΟΣ, Πρωτογενές Είναι, «Είναι Ουσία» (Νους), Ψυχή, υλική ψυχή, σώμα, είναι «Βιωματικοί Όροι» (δηλαδή κάτι που βιώνουμε και μετά «ονομάζουμε»), δεν είναι  απλές έννοιες της νόησης (κάτι που συλλαμβάνουμε με την σκέψη).

Ο όρος «ΨΥΧΗ», μέσα στην Ορφική Παράδοση και την Ορφική Ελληνική Φιλοσοφία, μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες (και διαφορετικές) βιωματικές καταστάσεις. Μπορεί να σημαίνει το «Σύνολο του Πνευματικού Στοιχείου», την «Ατομική Ψυχική Ύπαρξη» που είναι Νοητικής Ουσίας, Νους, την Ψυχή σαν Δυναμισμό, την υλική ψυχή (δηλαδή  την ψυχοσωματική «ψυχή»,  τον τρόπο αλληλεπίδρασης «Πνευματικού Στοιχείου» και σώματος). Έτσι, πολλοί που δεν έχουν μελετήσει βαθιά την Ελληνική Φιλοσοφία, μπερδεύονται με την πολυσημία του όρου. Το πραγματικό νόημα όμως του όρου φανερώνεται από την θέση του στον λόγο (στην πρόταση), τα συμφραζόμενα και την «λογικότητα» του όλου μηνύματος (που μεταφέρει η πρόταση).

Έτσι, γεννιέται το βασικό, απλό, αλλά και αναγκαίο, ερώτημα! «Τι είναι Τελικά ΨΥΧΗ»; Η ΨΥΧΗ Είναι Η ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΗ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΒΑΣΗ, Το ΕΙΝΑΙ (η Κοσμική Ουσία), η Ατομική Ψυχική Ύπαρξη (ο Νους), η Ψυχή, η υλική ψυχή. Η ΨΥΧΗ Είναι Όλα Αυτά Μαζί, και κάθε τι ιδιαίτερα. Είναι μια Δυναμική Υπαρξιακή Κατάσταση, που Αναγνωρίζει και Κατανοεί την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ της ανάλογα με το Βάθος της Εμπειρίας της, της Ωριμότητάς της. Η ΨΥΧΗ είναι, με άλλα λόγια, Κάτι που Επεκτείνεται (σαν Βίωμα και Κατανόηση) στο ΑΠΕΙΡΟ, η  «περιορίζεται» μέσα σε ιδιαίτερες ατομικές καταστάσεις.

Όλοι Είμαστε ΑΥΤΗ Η ΜΙΑ ΨΥΧΗ (στον Βαθμό που το Αναγνωρίζουμε) που μπορεί να Βιώνει το ΠΡΟΚΟΣΜΙΚΟ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, την «Ενότητα του Είναι», την «ατομική ύπαρξη» την «προσωπική ζωή», τις συγκεκριμένες υλικές εμπειρίες. Το ΤΙ Αντιλαμβανόμαστε και ΠΩΣ Βιώνουμε την Ύπαρξη φανερώνει από μόνο του την Ωριμότητα της Ψυχής.

…

«Πάνυ μεν ούν, έφη ο Σιμμίας. – Κάθαρσις δέ είναι άρα ου τούτο ξυμβαίνει, όπερ πάλαι εν τώ λόγω λέγεται, το χωρίζειν ότι μάλιστα από τού σώματος τήν ψυχήν, καί εθίσαι αυτήν καθ’ αυτήν πανταχόθεν εκ τού σώματος συναγείρεσθαί τε καί αθροίζεσθαι καί οικείν κατά τό δυνατόν, καί εν τώ νύν παρόντι καί εν τώ έπειτα, μόνην καθ’ αυτήν, εκλυομένην ώσπερ εκ δεσμών εκ τού σώματος; - Πάνυ μέν ούν, έφη, - Ουκούν τούτο γε θάνατος ονομάζεται, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος; Παντάπασί γε, ή δ’ ός. – Λύειν δέ γε αυτήν, ώς φαμεν, προθυμούνται αεί μάλιστα καί μόνοι οι φιλοσοφούντες ορθώς, καί τό μελέτημα αυτό τούτό εστι των φιλοσόφων, λύσις καί χωρισμός ψυχής από σώματος. ή ού; - Φαίνεται».

(Πλάτωνας, Φαίδων, 67, 4ος αιώνας π.Χ.)

 

Η Βουδιστική Σοφία

Σύμφωνα με την αρχική διδασκαλία του Βούδα, η Πραγματική Κατάσταση Ύπαρξης, που γίνεται αντιληπτή σαν Φώτιση, σαν Νιρβάνα (δηλαδή σβήσιμο όλων των διαδικασιών μίας προσωπικής ύπαρξης), μπορεί να Βιωθεί όταν στραφούμε προς τα έσω, πέρα από την αισθητηριακή δραστηριότητα και μέσω του διαλογισμού σταματήσουμε σταδιακά την νοητική δραστηριότητα:

α)Τα τέσσερα ντυάνα που σχετίζονται με το σταμάτημα του σάμτζνα (αντίληψης), του σαμσκάρα (σκεπτοδιαδικασία, νοητικά εντυπώματα, κλπ.), του βιτζνάνα (συνείδηση μίας «προσωπικής» ύπαρξης), και την συγκομιδή της όλης προσπάθειας που μας οδηγεί σε μία πιο εσωτερική κατάσταση.

β) Τα τέσσερα σαμαπάτι που σχετίζονται με το σταμάτημα των διαφόρων ποικιλιών του βιτζνάνα στην πιο εσωτερική του κατάσταση που επιτεύχθηκε από την προηγούμενη άσκηση του ντυάνα (τρία επίπεδα) και την συγκομιδή της όλης προσπάθειας που μας οδηγεί στην πιο εσωτερική κατάσταση της Πραγματικής Ύπαρξης. Η εγκατάλειψη οποιασδήποτε αντίληψης που έχει ήδη υπερβεί την έννοια της ύπαρξης ή της μη-ύπαρξης, οδηγεί στο Νιρβάνα, στο Ασαμσκρίτα.

Στην διάρκεια της βουδιστικής ιστορίας αναπτύχθηκαν κι άλλες αντιλήψεις που χωρίς να αρνιούνται το «πνεύμα» του αρχικού βουδισμού επιχείρησαν μία πιο άμεση αντίληψη της Πραγματικότητας και μία πιο άμεση πραγμάτωση: Η αντίληψη της Σχολής Σουνυαβάντα ότι όλα είναι κενότητα καταργεί στην ουσία την προσπάθεια να ξεπεράσουμε τις ποικιλίες της νοητικής δραστηριότητας, που αυτοκαταργούνται... Η αντίληψη της Σχολής Γιογκακάρα ότι όλα είναι «νους» (βιτζνάνα, σε διάφορες ποικιλίες), μας δίνει ουσιαστικά αυτονομία απέναντι στην νοητική δραστηριότητα, που απορρίπτεται σαν μη αληθινή... Η αντίληψη της Σχολής Ζεν ότι υπάρχει μόνο η Βουδική Φύση μας που απλά «παραβλέπεται» όταν η ροή της «συνείδησης» σταματά στα «φαινόμενα», υποδεικνύει απλά ότι είμαστε εξαρχής και για πάντα αυτό που είμαστε και δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια (παρά μόνο, ίσως, να «δεχθούμε» μία υπόδειξη, για να «ξυπνήσουμε»). Οι θεωρίες, η φώτιση, η άγνοια, η προσπάθεια, η θρησκεία, είναι όλα ανοησίες, μαζί με τις άλλες ανοησίες...

 

Η Εμπειρία του Γιόγκα

Σύμφωνα με το Σαμκύα Γιόγκα (Πανταζάλι, Γιόγκα Σούτρα, πριν 23 αιώνες) το Πουρουσά, η Πραγματική Ύπαρξη, Πνεύμα, Αιώνιο, Αμόλυντο, Μακάριο, δεν Έχει καμία σχέση με το Πρακρίτι, Φύση, Ενέργεια, Δραστηριότητα, Κατάσταση, Φαινόμενο, κλπ. Στην Φυσική Κατάσταση του Καϊβαλγία, της Απομόνωσης του Πνεύματος από την Δραστηριότητα, (που επιτυγχάνεται με την συγκέντρωση) το Πνεύμα ο Θεατής, αναπαύεται στην Ίδια Του την Αδιαφοροποίητη Κατάσταση. (Γιόγκα Σούτρα Ι,3). Στην κατάσταση της άγνοιας το Πνεύμα ταυτίζεται με την Δραστηριότητα και τους μετασχηματισμούς της. ( Γιόγκα Σούτρα, Ι,4). Έτσι το Πνεύμα αποκτά υποκειμενική και αντικειμενική εμπειρία των κόσμων και της ζωής. Όλη αυτή η εμπειρία όμως είναι όχι μόνο κατάσταση άγνοιας αλλά συχνά είναι οδυνηρή...

Η Λύτρωση, η Γνώση της Αληθινής Ύπαρξης, σημαίνει λοιπόν Απομόνωση του Πνεύματος από την Δραστηριότητα. Αυτό επιτυγχάνεται με το Γιόγκα που είναι η συγκράτηση του τσιττά (του νου, με την γενική έννοια), από το να παίρνει διάφορες μορφές - τα βρίττις, νοητικοί μετασχηματισμοί, (Γιόγκα Σούτρα Ι,2). Σε αυτή την διαδικασία (που είναι έλεγχος και σταμάτημα, σταδιακά, της δραστηριότητας) μετά την εξωτερική προπαρασκευή, υπάρχουν τρεις νοητικές καταστάσεις που πρέπει να επιτευχθούν, σαμπράτζνατα σαμάντι, που σχετίζονται με τις τρεις νοητικές λειτουργίες:

α) του μάνας - την δραστηριότητα τάμας του Πρακρίτι στο νοητικό επίπεδο - με τέσσεριςποικιλίες, σαβιτάρκα, νιρβιτάρκα, σαβισάρα, νιρβισάρα σαμάντι,

β) του αχαμκάρα - την δραστηριότητα ράζα του Πρακρίτι στο νοητικό επίπεδο - σανάντα σαμάντι,

γ) του μπούντι - την δραστηριότητα σάττβα του Πρακρίτιστο νοητικό επίπεδο - σασμιτά σαμάντι. (Γιόγκα Σούτρα Ι,17).

Στην συνέχεια πρέπει να επιτευχθεί μια ακόμα πιο εσωτερική κατάσταση το ασαμπράτζνατα σαμάντι που έχει επίσης τρεις ποικιλίες και σχετίζεται με το μαχάτ, τον παγκόσμιο νου - και τις τρεις δραστηριότητες του Πρακρίτι, τάμας, ράζα, σάττβα, στο υπερνοητικό επίπεδο. Το ασαμπράτζνατα σαμάντι είναι η Κατάσταση της Παγκόσμιας Συνείδησης, στις διαφοροποιήσεις Της, είναι το επίπεδο του Ισβάρα της εξωτερικής θρησκείας.(Γιόγκα Σούτρα, Ι, 18,19,20).

Η εγκατάλειψη ακόμα κι αυτής της Αντίληψης Μίας Παγκόσμιας Συνείδησης σημαίνει την παύση της Δραστηριότητας της Φύσης που επανέρχεται στην Αρχική Ηρεμία της (Αβυάκτα, ισορροπία των δυνάμεων της Φύσης, των γκούνα, σάττβα, ράζα, τάμας). Είναι η Κατάσταση του Απολύτου, όπου το Πνεύμα θεάται Εαυτόν, το Αιώνιο, το Αμετάβλητο. (Γιόγκα Σούτρα ΙV, 33).

 

Το Φως των Ουπανισάδ

Σύμφωνα με τον Σανκάρα (που ερμηνεύει, κατά την αντίληψή του τα Ουπανισάδ) υπάρχει Μία Και Μόνη Πραγματικότητα, το Βράχμαν, το Οποίο αποτελεί το Υπόβαθρο κάθε ύπαρξης, κάθε εκδήλωσης ύπαρξης. Αυτό Είναι το Πραγματικό Υπόβαθρο του Άτμαν (του Πγκόσμιου Πνεύματος που ενυπάρχει σε κάθε ον), του τζίβα (της εμπειρικής ψυχής, της ψυχονοητικής δυνατότητας και δραστηριότητας), του πράνα (της παγκόσμιας ενέργειας που εξατομικεύεται σε όλα τα όντα), του ακάσα (της ενέργειας-ύλης που παράγει όλα τα υλικά φαινόμενα).

Όλοι αυτοί οι "κόσμοι" που προέρχονται από την αβίντυα (μεταφυσική άγνοια) και διατηρούνται χάρις στην αντυάσα την ροπή και εμμονή που αντιλαμβάνεται σαν πραγματικό αυτό που είναι απλά μία δραστηριότητα, κάνοντας έτσι μία λαθεμένη μεταφορά (αντυαρόπα), χαρακτηρίζονται σαν μίθυα (ψευδαίσθηση, όχι ανύπαρκτο - είναι πρασίντα, ψυχολογικό δεδομένο).

Για να Βιώσουμε το Βράχμαν, για να φτάσουμε στο μόκσα (το τουρίγια των Ουπανισάδ) θα πρέπει να «ξεπεράσουμε» την αισθητήρια δραστηριότητα, την νοητική δραστηριότητα του τζίβα (μάνας, αχαμκάρα, μπούντι) και τις τρεις καταστάσεις του Άτμαν (βίσυα ή αντίληψη της ύπαρξης στον απέραντο χώρο, ταϊτάσα ή αντίληψη της απέραντης συνείδησης, πράτζνα ή αντίληψη πέρα από την ύπαρξη και την μη-ύπαρξη), που αντιστοιχούν στον Ισβάρα της θρησκείας και να φτάσουμε στην τέταρτη κατάσταση του Άτμαν (το τουρίγια), όπου γίνεται αντιληπτό ότι το Άτμαν Είναι Αυτό Το Ίδιο Το Βράχμαν στην πραγματικότητα.

 

Η Οδός των Εσσαίων

Όταν ο ΙΗΣΟΥΣ λέει στο Κατα Ιωάννη, ΙΔ΄, 6 «Εγώ ειμί η Οδός η Αλήθεια και η Ζωή» συμπυκνώνει όλη την «χριστιανική αλήθεια», εξαντλεί την «θεολογία» και καθορίζει όχι μόνο τον Δρόμο αλλά και το Περιεχόμενο και το Απεριόριστο της Σωτηρίας...

Το «Εγώ» αναφέρεται στην Προσωπική Ύπαρξη του Θεού, στην Παρουσία Του, αλλά και στην Δράση Του μέσα στον κόσμο.

Το «ειμί» δεν φανερώνει μόνο το ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ αλλά προσδιορίζει περαιτέρω την Ύπαρξή Του (όχι την Ουσία Του, αλλά τον Τρόπο που Φανερώνεται στον άνθρωπο Διά Των Θείων Ενεργειών Του), σαν Οδού, Αλήθειας και Ζωής...

Ο όρος «Οδός» αναφέρεται στον Θεό αλλά και στην Σχέση μας με Τον Θεό και στην Προσέγγιση Του Θεού (στην Πορεία Προς Τον Θεό): Αναφέρεται στην Μεταστροφή της «συνειδητότητάς» μας από τον κόσμο της σκέψης και του άμεσα αντικειμενικού (του εξωτερικού) προς το ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, την ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, τον ΘΕΟ... στον Εξαγνισμό της «συνειδητότητας»... στην Ένωση Με Τον Θεό... Αναφέρεται στην Πορεία Προς Την Ολοκλήρωση του Ανθρώπου Εντός Του Θεού, στο «καθ΄Ομοίωσιν Του Θεού», στην Θέωση (κατά χάριν), στην Εξέλιξη του Ανθρώπου μέσα στον χώρο της ύπαρξης... Η Ένωση Με Τον Θεό (σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω εξέλιξης) μας οδηγεί στην Αλήθεια.

Ο όρος «Αλήθεια» αναφέρεται στον Θεό αλλά και στον τρόπο που Αντιλαμβανόμαστε τον Θεό, την Πραγματικότητα...στον τρόπο που Υπάρχουμε, στην Ύστατη Υπόστασή μας... Ενωνόμαστε με Την Αλήθεια, Είμαστε Η Αλήθεια... Η Αλήθεια λοιπόν Ανήκει στον Υπερβατικό Χώρο, δεν είναι αποτέλεσμα της λογικής σκέψης (η σκέψη αναφέρεται στο άμεσα αντικειμενικό, στο εξωτερικό)...

Η Ένωση Με Τον Θεό σαν Κατάσταση, η Μεταμόρφωσή μας σε Αλήθεια, η Εν Θεώ Ζωή Είναι η Αιώνια Ζωή, Είναι η Βασιλεία των Ουρανών...

Άραγε πόσοι «χριστιανοί» αντιλαμβάνονται τον Θεό σαν Ζώντα, σαν Παρόντα ... και πορεύονται προς Αυτόν για να Τον Προσεγγίσουν; πόσοι ακολουθούν Την Οδό; πόσοι Βιώνουν Την Αλήθεια; πόσοι Ζουν;... και που είναι αυτοί; που είναι οι αληθινοί χριστιανοί;...

 

Η Νηπτική Παράδοση

Η Νηπτική παράδοση, που αποτυπώνεται ως ένα σημείο στην «Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών» (σε πέντε τόμους, ιερά κείμενα που γράφτηκαν στην διάρκεια αιώνων, από διάφορους ασκητές της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης) αποτελεί κατά την ταπεινή γνώμη μας τον κύριο και ίσως μόνον εκφραστή της χριστιανικής πνευματικότητας, παγκόσμια, (μολονότι υπήρξε και στην Δύση μία αξιόλογη πνευματική παράδοση - Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης, Μάιστερ Έκαρτ, Αγία Θηρεσία, Άγιος Ιωάννης του Σταυρού, κλπ). Η «διάκριση» της ύπαρξης από την Πηγή της, τον Θεό, που θεμελιώνεται δογματικά για να διαφυλαχθεί η Καθαρότητα και Υπερβατικότητα του Θεού, ξεπερνιέται στην Ένωση με τον Θεό, στην Θέωση, που γίνεται δυνατή μέσα από την νηπτική άσκηση.

Η Ένωση με τον Θεό είναι δυνατή μόνο όταν ο νους, το πνευματικό στοιχείο της δεδομένης ύπαρξης, ξεπερνά κάθε δραστηριότητα και γίνεται τελικά άμορφος. Μόνο τότε μπορεί να αντιληφθεί τον Θεό. Σε αυτή την πορεία, πέρα από την εξωτερική πειθαρχία και το σταμάτημα της αισθητηριακής δραστηριότητας (στην διάρκεια της νηπτικής άσκησης), υπάρχουν τρεις νοητικές καταστάσεις που πρέπει να επιτευχθούν και σχετίζονται με τις νοητικές λειτουργίες και τα είδη του «λογισμού»:

α) Ξεπέρασμα της αντίληψης (του εμπαθούς λογισμού),

β) Ξεπέρασμα της σκεπτοδιαδικασίας (του αγγελικού λογισμού),

γ) Ξεπέρασμα της αντίληψης του εγώ (του απλού λογισμού).

Στην συνέχεια πρέπει να βιώσουμε μία ακόμα πιο εσωτερική κατάσταση που σχετίζεται με την εσωτερική νόηση, την απαλλαγμένη από λογισμούς και την Θεώρηση του Δημιουργικού Λόγου, του Λόγου σε Δραστηριότητα, που Διακρίνεται από τον Λόγο στους Κόλπους του Πατέρα. Υπάρχουν τρεις ποικιλίες αυτής της εμπειρίας:

α) Η Κατάσταση του άμορφου νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο, που Απλώνεται σε όλο τον χώρο,

β) Η Κατάσταση του ασχημάτιστου νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο που Είναι Άπειρος,

γ) Η Κατάσταση του ανείδεου (μονοειδούς) νου που μας Ενώνει με τον Δημιουργικό Λόγο Καθ’ εαυτόν.

Έτσι από στάδιο σε στάδιο και μέσω του Δημιουργικού Λόγου φτάνουμε στο Κατώφλι του Θεού. Η εγκατάλειψη οποιασδήποτε αντίληψης, οποιασδήποτε ύπαρξης μας φέρνει μέσω του Λόγου στους Κόλπους του Πατέρα κι Ενωνόμαστε μαζί με τον Λόγο με τον Πατέρα, τον Θεό και Θεωνόμαστε κατά χάριν (σύμφωνα με την δογματική διδασκαλία – κατά φύσιν πιστεύουμε εμείς).

 

Ο Μυστικισμός της Χριστιανικής Δύσης

Για τον Έκαρτ η Θεότητα (Gottheit) είναι το Υπόβαθρο των πάντων, το Αληθινό Ον που ταυτίζεται με τον Αιώνιο Πατέρα. Από την Θεότητα διακρίνεται ο Θεός (Gott), σαν Προσωπική Ύπαρξη που Αποτελεί Μία Αιώνια Δραστηριότητα Της Θεότητας, που Γεννά την Εικόνα Της και Επιβεβαιώνει την Ταυτότητά Τους στο Πνεύμα Της Ενότητας. Η Αγία Τριάδα Είναι ακριβώς η Διάκριση και η Ένωση των Τριών Στιγμών στο Αιώνιο Γίγνεσθαι του Θεού.

Είναι ο Θεός (ο Τριαδικός Θεός, που Προβάλλεται σαν Λόγος - δηλαδή η Ενεργή Όψη της Τριάδας) που θα δημιουργήσει τους διάφορους κόσμους, τους Πνευματικούς Κόσμους του Δημιουργού Λόγου, του Παγκοσμίου Πνεύματος, που εμπνέονται από το Άγιο Πνεύμα της Ενότητας, τους κατώτερους νοητικούς κόσμους, των νοερών όντων, τους κόσμους των αισθητών.

Ο Θεός Είναι Παρών σε όλη την δημιουργία και σε όλα τα όντα και σε ολόκληρη την δημιουργία εκδηλώνεται μία τάση για συνειδητοποίηση της Ίδιας Ουσίας του Θεού, σαν πραγματικής ουσίας των όντων, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά. Έτσι όλα τείνουν να επιστρέψουν στο Θεό. Από μία άποψη δεν θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε τον Θεό αν κατά κάποιο τρόπο δεν είχαμε την Ίδια Ουσία με Αυτόν, ή τέλος πάντων κάποια συγγένεια, ή κάποια ειδική σχέση. Η Ένωση με την Θεότητα γίνεται όταν ξεπερνούμε τον αισθητό κόσμο, την διανοητική διαδικασία που έχει ένα όριο, το ίδιο το Πεδίο του Δημιουργού Λόγου, του Παγκοσμίου Πνεύματος (του Θεού). Ο Χριστός ήταν κάποιος που το πραγματοποίησε: Είναι ο Πρότυπος Άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος, ο υιός του ανθρώπου, ο Υιός του Θεού, που Είναι Ένα με τον Πατέρα.

 

 

 

 

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

GATE PROJECT

GATE PROJECT

ANNOUNCEMENTS

GATE PROJECT 

Το Πλανητικό Μυητικό Κέντρο

 

Πολλοί φίλοι, σε συζητήσεις που κάνουμε σχετικά με το Έργο «ΠΥΛΗ», που έχουμε ανακοινώσει, προβληματίζονται και απορούν και ρωτούν, τι νόημα έχει η δημιουργία ενός «χώρου», ενός «ησυχαστηρίου», ενός «ναού»; Τι θα εξυπηρετήσει; Και ποιες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου μπορεί να καλύψει;

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η Βιωμένη Γνώση αποτελεί Εμπειρία του Ανθρώπου, της Ανθρωπότητας. Δεν εκφράζουμε παρά την Πανανθρώπινη Διαθρησκευτική Παράδοση που αποτελεί την «Καρδιά» όλων των μεταφυσικών συστημάτων κι όλων των θρησκειών. Σεβόμαστε απόλυτα το παρελθόν αλλά προχωράμε πέρα από όλα αυτά, πέρα από τον Χρόνο.

Σήμερα έχουμε μπει σε μια Άλλη Εποχή, είτε το παραδέχονται κάποιοι είτε όχι. Υπάρχει ανάγκη να Εκφρασθεί η Θρησκευτική Εμπειρία του Ανθρώπου με ένα νέο ξεκάθαρο τρόπο, σαν Αντικειμενική Βίωση της Αληθινής Βαθύτερης Ανθρώπινης Φύσης. Μιλάμε για Βιωματική Εμπειρία, όχι για φιλοσοφία, θεολογία, θεωρία, ή οτιδήποτε διανοητικό. Ακόμα και ό όρος «Θρησκεία του Βιώματος» είναι ακατάλληλος γιατί παραπέμπει στην «θρησκεία».

Παραμένει εντούτοις ένα ερώτημα, γιατί μιλάμε για την Νέα Πραγματικότητα μέσα από την Ελληνική Παράδοση κι Εμπειρία; Γιατί δεν εκφραζόμαστε σαν βουδιστές, ινδουιστές, ή χριστιανοί; Το πόσο σεβόμαστε όλες τις αληθινές θρησκευτικές παραδόσεις το έχουμε δείξει στα Κείμενά μας. Ο λόγος που εκφραζόμαστε Ελληνικά είναι ότι οι  Αρχαίοι Έλληνες είχαν μια ξεκάθαρη Εικόνα του «Κόσμου», ένα Ακριβή Συμβολισμό κι ένα Ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Μύησης που μπορούσε να Οδηγήσει τον Άνθρωπο στην Επόμενη Βαθμίδα της Εξέλιξής του, στην «Μη-Δυαδική Συνείδηση» (κι από Εδώ στην Παγκόσμια Συνείδηση). Τελείως απλά, ανθρώπινα και κατανοητά. Αυτό είναι το Μεγαλείο των Αρχαίων Ελλήνων. Στην Πραγματικότητα όμως οι «Φύλακες» της Παράδοσης μιλάνε, όχι από το Παρελθόν, για το παρελθόν, αλλά με βάση την αφομοιωμένη Παράδοση χιλιετηρίδων, για την Νέα Πραγματικότητα που Ανατέλλει με το γύρισμα της Νέας Εποχής. Εξάλλου  ό,τι λέμε είναι πάντα σύμφωνο με την «Καρδιά» όλων των Παραδόσεων, του Βουδισμού, της Βεδάντα, του Ταοϊσμού, του Αληθινού Χριστιανισμού της Μυστικής Παράδοσης.

Όλα αυτά, που θα εξηγήσουμε εν καιρώ, μπορούν να πραγματοποιηθούν σε ένα Ιδιωτικό Χώρο, που πέρα από τις τυπικές σχέσεις με την Πολιτεία (τίτλοι ιδιοκτησίας, κλπ.) δεν θα έχει καμία άλλη σχέση με την τρέχουσα πολιτική, κοινωνική, οικονομική πραγματικότητα του περίγυρου, της έξω κοινωνίας. Μιλάμε για μια «Άλλη Χώρα», για την «Χώρα της Αλήθειας», που ξεφεύγει από τα όρια του «Τόπου» γιατί Εισδύει (με την Βιωματική Εμπειρία) στο Άχρονο. Μιλάμε για μια «ΠΥΛΗ» προς το Εσωτερικό Σύμπαν, προς τους «μεταφυσικούς κόσμους». Αυτό για το οποίο μιλάμε είναι Ζωή, δεν είναι ούτε θρησκεία, ούτε φιλοσοφική αντίληψη, ούτε θεωρία, ούτε κάτι που αγγίζει την κοινωνική πραγματικότητα των έξω ανθρώπων.

Η «ΠΥΛΗ» (WHOLELAND GATE) θα δημιουργηθεί απλά γιατί είναι Ανάγκη της Νέας Εποχής που Ανατέλλει. Σαν Πλανητικό Μυητικό Κέντρο, δεν Εκφράζει απλά την Ανθρώπινη Θρησκευτική Εμπειρία. Κυρίως Σηματοδοτεί το Επίπεδο Ωριμότητας του Ανθρώπου αυτού του πλανήτη. Αποκαλύπτει τον Άνθρωπο της Γης. Τώρα, πολλοί θα αναρωτηθούν τι σχέση έχει ο Άνθρωπος για τον οποίο μιλάμε (της Μη-Δυαδικής Συνείδησης) με τους ανθρώπους του πλανήτη. Καμία! Είτε το θέλουμε είτε όχι όλοι μας ακολουθούμε κάποιο Δρόμο. Την Οδό του Φωτός ή τους Δρόμους της Σκιάς. Υπάρχουν Άνθρωποι που Ακολουθούν το Φως, ελάχιστοι, κι άνθρωποι της Σκιάς, οι περισσότεροι. Δεν τους ξεχωρίζουμε εμείς. Τον καθένα τον καθορίζουν οι επιλογές του και τον αποκαλύπτει η συμπεριφορά του. Απευθυνόμαστε στους Ανθρώπους του Φωτός, όχι στα ζώα της Σκιάς. Θυμηθείτε τα λόγια του Μεγάλου Εσσαίου: «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην΄ ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Ματθαίος 10, 34). Δεν μιλάμε για κάτι διαφορετικό.

Στο Άμεσο Μέλλον θα δώσουμε περισσότερες διευκρινήσεις και θα λύσουμε όσες περισσότερες απορίες μπορούμε.


GATE PROJECT

Η Ανακοίνωση για την Δημιουργία της «ΠΥΛΗΣ»

 

Καθώς πλησιάζουμε στο Θερινό Ηλιοστάσιο 2797 (2021) θέλουμε να κάνουμε μια πολύ σημαντική Ανακοίνωση που αφορά όλους όσους Ακολουθούν την Οδό του Φωτός, της Εσωτερικής Κατανόησης της Αληθινής Υπερβατικής Φύσης (του Ανθρώπου, των ανθρώπων, του είδους, όλων μας).

Οι «Φύλακες» της Αρχαίας Παράδοσης των Μυστών αποφάσισαν να  ιδρύσουν, να οργανώσουν, να κτίσουν μια Ιερή Κοινότητα, ένα Παγκόσμιο Μυητικό Κέντρο γύρω από ένα Ειδικά Διαμορφωμένο Ναό Μύησης, μια Ιερή Κοινότητα Ανθρώπων, ένα Ιερό Οικισμό, ένα Πλανητικό Κέντρο Μύησης. Θα έχει Κωδικό Όνομα «ΠΥΛΗ». Ένας Ιδιωτικός Χώρος, έξω από την Αττική αλλά κοντά στην Αττική, όπου θα Εισέρχεσαι από μια Συμβολική Πύλη (Gate), στον Ιερό Χώρο των «Ηλυσίων», στην Ιερή Κοινότητα, στον Ιερό Οικισμό. Ο Χώρος θα υπηρετείται από Μύστες, μύστες, μυημένους, και θα μπορεί να εισέρχεται όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την Αληθινή Μύηση.

Όσοι φίλοι διαβάζουν τις Δημοσιεύσεις μας γνωρίζουν ότι χρησιμοποιούμε την γλώσσα και τους θρησκευτικούς, φιλοσοφικούς όρους, συμβολικά, υποδεικνύοντας αυτό που είναι πίσω από τις λέξεις, την βιωματική εμπειρία. Δεν λέμε απλά λέξεις, ούτε εκθέτουμε νοητικές θεωρίες. Μιλάμε για την Πραγματικότητα, για την Βίωση της Πραγματικότητας.

Σκοπός του Έργου είναι να Δημιουργηθεί ένα Πλανητικό Κέντρο Μύησης, πέρα από θρησκείες, φιλοσοφίες, αντιλήψεις, όπου η Πραγματικότητα θα Βιώνεται Άμεσα, Πρακτικά. Θα Αποτελεί Μια Πραγματική «Πύλη» στην Ανώτερη Κατάσταση Συνείδησης, την Μη-Δυαδική Συνείδηση, προς την οποία εξελίσσεται το ανθρώπινο είδος σε αυτόν τον πλανήτη. Μια Ιερή Πόλη στη γη, που θα κατοικείται από Ανθρώπους που Βιώνουν Αληθινά την Πραγματικότητα και δεν βιώνουν απλά θρησκευτικούς μύθους ή ανθρώπινους φανταστικούς ευσεβείς πόθους.

Δεν μιλάμε ούτε για «θρησκεία», ούτε για θρησκευτική οργάνωση, ούτε για κάποια ομάδα ανθρώπων. Μιλάμε για Ανθρώπους που Βιώνουν την Πραγματικότητα, για Ανθρώπους του Φωτός.

Είμαστε Ελεύθεροι να το κάνουμε κι ό,τι κάνουμε είναι πέρα από ανθρώπινες εξουσίες, και δεν υπάρχει τίποτα να λογοδοτήσουμε, σε κανέναν.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ
Το Μυστικό Ξεκλείδωμα της Πνευματικής Αφύπνισης

Η ΑΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Η ΑΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Η ΕΜΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Η ΕΜΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΙΗΣΗ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ΧΑΙΚΟΥ"

"ΧΑΙΚΟΥ"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η ΟΔΟΣ - ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 

01/ Μάιος/2021

 

Οι Άνθρωποι του Φωτός και τα ζώα της Σκιάς

 


Υπάρχουν δύο ειδών όντα στον πλανήτη γη. Οι Άνθρωποι του Φωτός και τα ζώα της Σκιάς. Πως ξεχωρίζουν;
Οι Άνθρωποι του Φωτός είναι αυτοί που έχουν βρει την Υπαρξιακή Ισορροπία τους στο Κέντρο του εγκεφάλου, στο Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, όπως δίδασκε ο Μεγάλος Μύστης του Φωτός, ο Ιησούς, ο Διδάσκαλος των Εσσαίων. Αυτοί οι Άνθρωποι Βιώνουν την Φωτεινή Επίγνωση της Ύπαρξης, μια Ιερή Κατάσταση της Ενοποιημένης Συνείδησης, μια Κατάσταση Μη-δυισμού, όπου δεν υπάρχει υποκείμενο κι αντικείμενο αλλά μια ανοιχτή επίγνωση που αγκαλιάζει τα πάντα.
Τα ζώα της Σκιάς είναι ανθρωπόμορφα ζώα που όμως δεν είναι άνθρωποι. Είναι ζώα που ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με το ποιο κέντρο του εγκεφάλου είναι πιο ενεργό. Οι άνθρωποι-πίθηκοι είναι αυτοί που λειτουργούν πιο πολύ με το ανώτερο κέντρο της νόησης, στην κορυφή του εγκεφάλου. Οι άνθρωποι-θηλαστικά είναι αυτοί που λειτουργούν με το μεσαίο κέντρο της διάνοιας, στον μέσο εγκέφαλο. Οι άνθρωποι-ερπετά είναι αυτοί που λειτουργούν με το κατώτερο αυτοματοποιημένο κέντρο των ενστίκτων, στην βάση του εγκεφάλου.
Κοιτάξτε γύρω σας, Άνθρωποι του Φωτός. Τα όντα διακρίνονται από τον τρόπο που λειτουργούν, από τις αντιδράσεις τους και την συμπεριφορά τους. Η ζωή είναι συνεχείς προκλήσεις για δράση. Πως αντιδρά κάποιος; Η αντίδρασή του φανερώνει το κέντρο δράσης, την περιοχή του εγκεφάλου στην οποία λειτουργεί και από την οποία αντιδρά. Αυτό που είναι το ον, αυτό που έχει μέσα του, αυτό βγάζει έξω, στην δράση του και στην συμπεριφορά του.
Είναι Ελάχιστοι οι Άνθρωποι του Φωτός σε αυτόν τον Σκοτεινό Κόσμο. Είναι λιγοστοί οι άνθρωποι-πίθηκοι και λίγο περισσότεροι οι άνθρωποι-θηλαστικά. Οι πιο πολλοί άνθρωποι, σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης, είναι άνθρωποι-ερπετά.
Αν, αγαπητοί, κατανοείτε αυτά που γράφονται εδώ, πρέπει να αρχίσετε (αν δεν το κάνετε ήδη) να κοιτάτε προσεχτικά γύρω σας, του ανθρώπους και την συμπεριφορά τους. Κοιτάξτε προσεκτικά, τις δικές σας αντιδράσεις, τις αντιδράσεις των άλλων. Δείτε αυτό που είναι πραγματικά. Ο αυτοματοποιημένος νους είναι αφαιρετικός, γενικεύει αφελώς κι επικίνδυνα ό,τι βλέπει. Δεν όλοι άνθρωποι γύρω σας. Οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι-ερπετά.
Αν είστε Άνθρωποι του Φωτός κατανοείτε αυτά που λέμε. Μπορεί να είστε μόνοι ή να έχετε ελάχιστους Φίλους, Ανθρώπους του Φωτός. Μην λυπάστε για αυτό. Ούτε χρειάζεται να λυπάστε για τους ανθρώπους-ζώα γύρω σας. Είναι προορισμένοι για την απώλεια. Στην πραγματικότητα ακολουθούν τον πιο μακρινό δρόμο προς το Φως, μέσα από τα σκοτάδια της ύπαρξής τους. Κάποια μέρα, μετά από χιλιάδες ζωές, θα βγουν στο ξέφωτο.
Οι άνθρωποι που διαβάζουν εδώ δεν διαβάζουν τυχαία, ακολουθούν την Οδό του Φωτός. Αλλιώς δεν θα τους ενδιέφεραν όλα αυτά. Οι άνθρωποι-σκιές που τυχαία βρίσκονται εδώ και διαβάζουν όσα λέμε δεν μπορούν να κατανοήσουν και θα τα απορρίψουν όλα αυτά. Είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων-ζώων. Ό,τι δεν κατανοούν, ό,τι δεν μπορούν να εντάξουν στις απολιθωμένες αντιλήψεις τους, στο σκουπιδότοπο της ιδεολογίας τους, το απορρίπτουν. Κι αυτή την αρνητική αντίδραση την ονομάζουν κατανόηση, γνώση, πληροφόρηση, ενημέρωση.
Το Να Ακολουθείς την Οδό Του Φωτός, ή να χάνεσαι στα σκοτάδια της άγνοιας, είναι καθαρά θέμα Ηθικής Επιλογής κι όχι εξωτερικής «μόρφωσης» ή εξωτερικής γνώσης και πληροφοριών. Οι Άνθρωποι του Φωτός είναι Άνθρωποι Αγνοί, Ανόθευτοι, που Ακολουθούν από «ένστικτο» το Φως. Οι άνθρωποι-σκιές μπορεί να είναι και πανεπιστήμονες με δεκάδες μεταπτυχιακά. Αυτό δεν τους κάνει Ανθρώπους. Μόνο αυτό που Νοιώθουμε μας κάνει Ανθρώπους ή ζώα.
Μάθετε λοιπόν, αγαπητοί, να Ακολουθείτε το Φως, να Είστε Φως, όπως Δίδασκε ο Διδάσκαλος του Φωτός, ο Αληθινός Ιησούς της Ερήμου, όχι η ζωγραφιά των χειροποίητων ναών, των καταγωγίων της πνευματικότητας που κατασκευάζουν οι άνοες και στα οποία λατρεύουν τα «είδωλά» τους. Αυτά που λέμε προέρχονται από τον ιερό σεβασμό που νοιώθουμε για τον Διδάσκαλο του Φωτός, στον οποίο «υποκλινόμαστε». Δεν είναι βλαστήμια ενάντια στην θρησκεία των ανθρώπων. Η θρησκεία των ανθρώπων είναι διανοητικά σκουπίδια. Η Αληθινή Θεολογία είναι η Θεολογία της Ζωής, του Ζωντανού Θεού που Είναι Όλα και δεν έχει καμία σχέση με τους διανοητικούς ακροβατισμούς ανάμεσα στο όραμα της αλήθειας και τους βάλτους της σκοτεινής σκέψης.
Αναρωτηθείτε, αγαπητοί, τι νόημα έχουν τα λόγια του Ιησού της Ερήμου (Ιωάννης ΙΔ΄,6). Ποιος πραγματικά Ακολουθεί την Οδό; Ποιος πραγματικά Βιώνει την Αλήθεια; Ποιος είναι πραγματικά Ζωντανός, Ζωή; Μόνον οι Άνθρωποι του Φωτός. Οι άνθρωποι-σκιές, οι άνθρωποι-ζώα, μάταια επικαλούνται τον Θεό. Αν δεν Βρεις τον Θεό Μέσα Σου, στο Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, στα μύχια του εγκεφάλου, δεν θα τον βρεις πουθενά. Χιλιάδες χρόνια να ψάχνεις έξω δεν θα βρεις τίποτα άλλο από το σκοτάδι των ανθρώπων-σκιών.
Έτσι, ακολουθείστε την Αληθινή Οδό! Βιώστε την Πραγματική Αλήθεια! Βρείτε την Ζωή Μέσα σας, το Αληθινό Πνευματικό Βασίλειο του Θείου, την Βασιλεία των Ουρανών! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.


 

18/Απρίλιος/2021

 

Ο Πνευματικός Κόσμος

 

Υπάρχει ένας Πνευματικός Κόσμος,  ένας Πνευματικός Τόπος, μια Πνευματική Κατάσταση, που Δημιουργείται  από την Αρχή, που Δρα σαν Πνευματικός Πυρήνας Ύπαρξης, Πνευματικός Ήλιος, με τον Οποίο επικοινωνούν και κοινωνούν όλες οι οντότητες.

Υπάρχει μια Πνευματική Κοινότητα όλων αυτών που Συνειδητοποιούν το Βάθος της Ύπαρξης που είναι η Δρώσα Αρχή και βιώνουν αυτή την Πνευματική Κατάσταση της Θείας Ενότητας. Είναι η Πνευματική Εκκλησία.

Αυτή η Πνευματική Κατάσταση Ενότητας με τον  Πνευματικό Ήλιο, ο Πνευματικός Τόπος, είναι το Βασίλειο του Θείου. Εισέρχεσαι Εδώ όταν Βιώνεις την Βαθύτερη Ανώτερη Κατάσταση της Ίδιας σου της Ύπαρξης.

Η Αληθινή Θρησκεία είναι Πνευματική. Είναι η Εμπειρία αυτής της Ανώτερης Κατάστασης της Συνείδησης. Εισέρχεσαι Εδώ όταν “εγκαταλείπεις” όλες τις “εξωτερικές” δραστηριότητες. Δεν υπάρχει άλλη οδός.

Για την Οδό μίλησαν όλοι οι Μεγάλοι Μύστες κι από την Δράση τους δημιουργήθηκαν οι θρησκείες. Μια ανθρώπινη θρησκεία, στην πραγματικότητα, είναι μια Πύλη, μια Οδός, που Οδηγεί στον Πνευματικό Τόπο, στην Πνευματική Κατάσταση της Ένωσης με την Δρώσα Αρχή, στο Πνευματικό Βασίλειο. Είναι μια Εσωτερική Εμπειρία της Συνείδησης κι όχι μια εξωτερική δραστηριότητα.

Η Αληθινή Θρησκευτική Εμπειρία είναι το Εσωτερικό Βίωμα, της Συνειδητοποίησης του Κοινού Βάθους της Ύπαρξης, της Ενότητας με τον Πνευματικό Ήλιο της Ύπαρξης. Είναι Εσωτερική Κατανόηση, Απελευθέρωση της Συνείδησης από τους περιορισμούς, Ανύψωση πάνω από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα.

Όλες οι ανθρώπινες θρησκείες μιλούν για την ίδια Δρώσα Αρχή, την ίδια Πνευματική Κατάσταση, τον ίδιο Πνευματικό Τόπο, Βασίλειο. Αυτή η Δρώσα Αρχή αναγνωρίζεται σαν ο Ισβάρα (ο Κρίσνα) των Ινδών, ο Διόνυσος των Ελλήνων, ο Λόγος των Χριστιανών, ο Ντυάνι Βούδας Βαϊροτσάνα. Κι η Πνευματική Κατάσταση όπου Βιώνουμε την Εμπειρία της Ενότητας με την Δρώσα Αρχή είναι η Βίωση της Εωτερικής Ύπαρξης, η Ένωση με το Θείο. Είναι το Θείο Βασίλειο, ο Παράδεισος του Ισβάρα, τα Ηλύσια Πεδία, το Νιρβάνα στο Σαμπχόγκα Κάγια.

Οι ανθρώπινες θρησκείες πρέπει να βιώνονται σαν Δρόμοι που Οδηγούν στο Εσωτερικό Βίωμα της Αληθινής Φύσης μας. Οι εξωτερικές δραστηριότητες,  οι Ναοί, οι Τελετουργίες και οι ιερές πράξεις, είναι εγκλωβισμένες σε μια δυαδική αντίληψη της πραγματικότητας, όπου η Αλήθεια αναζητείται με εξωτερικές δραστηριότητες. Αυτό όσο ηθικό κι αν φαίνεται, στην πραγματικότητα, είναι μια ανώριμη στάση. Η Αλήθεια δεν είναι “έξω”, είναι Μέσα μας, στην Βίωση του Βάθους της Ύπαρξής μας.

Αυτός που θέλει, πραγματικά, να βρει την Αλήθεια πρέπει να στραφεί Έσω, στην Εσωτερική Κατανόηση, στην Εσωτερική Εμπειρία, να Εισέλθει στο Ανώτερο Πνευματικό Βασίλειο, να Βιώνει Διαρκώς την Ενότητα με την Ανώτερη Πηγή, προς την Οποίο Προσέρχονται όλες οι οντότητες.

Η Αληθινή Θρησκεία είναι Πνευματική Αντίληψη, Πνευματικός Δρόμος κι από την στιγμή που ανοίχθηκε (από κάποιον Μύστη) μένει πάντα Ανοιχτός στην Αιωνιότητα Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι που να ακολουθούν τον συγκεκριμένο Δρόμο. Για  μια Πνευματική Εμπειρία δεν χρειάζονται εξωτερικοί οδοιπόροι ή εξωτερικές δραστηριότητες.

 

 

23/Σεπτέμβριος/2018

 

Ενδιαφέρεται κάποιος για τις Θρησκευτικές Πρακτικές, για τον Διαλογισμό κλπ. όταν νοιώθει βαθιά μέσα του, την εσωτερική ανάγκη να Βιώσει την Πραγματικότητα, να Βρει την Αλήθεια για την Ύπαρξή του, την Ζωή, την Πραγματική Ζωή. Αυτό σημαίνει ότι εκπληρώνει μια φυσική ανάγκη της ζωής, ένα βαθύτερο σκοπό της ύπαρξης. Δεν επιβάλει στον εαυτό του μια αυθαίρετη πειθαρχία της οποίας δεν γνωρίζει τον σκοπό, τους στόχους και τους μηχανισμούς της.

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι μια Φυσική Εκπλήρωση, μια Άνθιση της Ζωής, μια Ωρίμανση της Κατανόησης και μια Αληθινή Πραγμάτωση της Ύπαρξης. Είναι το Εσωτερικό Φως που Ανατέλλει, η Νέα Ζωή που Γεννιέται, το Χρυσό Λουλούδι που Ανθίζει. Είναι ο Αληθινός Εαυτός.

 

 

09/Σεπτέμβριος/2018

 

Χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν θρησκευτικές πρακτικές, διαλογισμό, γιόγκα, σαντάνα, προσευχή, ενατένιση, συγκέντρωση κι άλλες παρόμοιες πνευματικές τεχνικές με σκοπό να Βιώσουν την Ανώτερη Πραγματικότητα, να Προσεγγίσουν τον Θεό, να Ζήσουν μια Ανώτερη Κατάσταση της Συνείδησης ή να Πραγματοποιήσουν μια Διεύρυνση της Συνείδησης.

Εντούτοις ελάχιστοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ορθά την θρησκευτική δράση κι ασκούν ορθά την πνευματική πρακτική (όποια πρακτική κι αν εφαρμόζουν). Συνήθως οι άνθρωποι, που είτε δεν εμβαθύνουν στο πνευματικό θέμα είτε πληροφορούνται ανεπαρκώς από ανθρώπους που δεν έχουν πραγματική εμπειρία αυτών των θεμάτων (αλλά έχουν απλώς συσσωρεύσει διανοητικές πληροφορίες περί παντός επιστητού), κάνουν ένα βασικό λάθος.

Στην πρακτική εξάσκησή τους δεν ενεργούν με ορθό τρόπο, πράγμα που θα φανέρωνε μια πραγματική κατανόηση, (και μόνο κάποιοι που έχουν εμπειρία μπορούν να υποδείξουν εδώ το ορθό και το λάθος), αλλά ενεργοποιούν ή δραστηριοποιούν κατώτερα κέντα λειτουργίας που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να τους οδηγήσουν πέρα από τα όρια της φυσικής λειτουργίας τους.

Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι άστοχες δράσεις που οι άνθρωποι ονομάζουν διαλογισμό, συγκέντρωση, κάθε είδους πνευματική δράση, έχουν πραγματικό στόχο (είτε το αντιλαμβάνεται ο ασκούμενος, είτε όχι) την υπέρβαση της ίδιας της διαδικασίας που επιτελεί ο ασκούμενος. Ο Πανταζάλι το ξεκαθαρίζει απόλυτα ήδη στους πρώτους αφορισμούς στο «Γιόγκα Σούτρας». Η Συγκέντρωση πρέπει να τελειωθεί, να οδηγηθεί σε Μη-Συγκέντρωση. Το Σαμάντι (στην «περιοχή» του Διαλογισμού) «πραγματώνεται» (και μόνο τότε) όταν ακριβώς καταλύεται το «κέντρο δράσης» και διαλύεται η διάκριση Διαλογιζόμενου-διαλογισμού-αντικειμένου του διαλογισμού σε μια Ενότητα Επίγνωσης που περιλαμβάνει τα πάντα. Είναι η Μη-Δυαδική  Συνείδηση για την οποία μιλούν όλοι αυτοί που φτάνουν στην Εξωτερική Φώτιση που είναι στο Κατώφλι του Εσωτερικού Χώρου και της Πραγματικής Εμπειρίας στα Βαθύτερα Πεδία της Συνείδησης Όπου Ανατέλλει το Εσωτερικό Φως της Ύπαρξης.

Αυτός ο δρόμος είναι ένας δύσκολος και συχνά προβληματικός κι επώδυνος τρόπος για να φτάσουμε να Βιώσουμε την Αλήθεια. Παραμένει όμως ο κλασσικός δρόμος για τους πιο πολλούς ανθρώπους που ζουν μέσα στην δυαδικότητα (στον διαχωρισμό υποκειμένου-αντικειμένου) και δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς τους μηχανισμούς της ύπαρξής τους, ή δεν τους έχει υποδειχθεί η ορθή αντιμετώπιση του προβλήματος (από κάποιους που γνωρίζουν, που γνωρίζουν απλά γιατί έχουν εμπειρία).

Ασφαλώς υπάρχει πιο άμεσος τρόπος δράσης, ακόμα και στιγμιαία μετάβαση στην Αφυπνισμένη Κατάσταση της Μη-Δυαδικής Συνείδησης. Αλλά για τους πιο πολλούς ανθρώπους φαίνεται δρόμος απόκρημνος ή δύσβατος.

Στην πραγματικότητα ο πιο Απλός Εύκολος Φυσικός Δρόμος είναι ο Δρόμος της Ζωής, ο Δρόμος της Φύσης μας, που Ξεκινά από την Ορθή Παρατήρηση του Εαυτού κι Οδηγεί μέσα από την Αληθινή Αυτογνωσία (αυτού που Συμβαίνει, Εδώ, Τώρα) στην Πραγματική Απελευθέρωση, στην Πραγματικότητα, στην Αλήθεια, σε Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν και θεωρούν το πιο Ιερό Βίωμα, στην Καρδιά των Πάντων, στην Βίωση του Όλου.

 

 


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΑΙΩΝΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΟΡΦΙΣΜΟΣ – ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ


«Χάος ἦν καὶ Νὺξ Ἔρεβός τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταρος εὐρύς·
γῆ δ᾽ οὐδ᾽ ἀὴρ οὐδ᾽ οὐρανὸς ἦν· Ἐρέβους δ᾽ ἐν ἀπείροσι κόλποις
τίκτει πρώτιστον ὑπηνέμιον Νὺξ ἡ μελανόπτερος ᾠόν,
ἐξ οὗ περιτελλομέναις ὥραις ἔβλαστεν Ἔρως ὁ ποθεινός,
στίλβων νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν, εἰκὼς ἀνεμώκεσι δίναις.
Οὗτος δὲ Χάει πτερόεντι μιγεὶς νύχιος κατὰ Τάρταρον εὐρὺν
ἐνεόττευσεν γένος ἡμέτερον, καὶ πρῶτον ἀνήγαγεν εἰς φῶς.
Πρότερον δ᾽ οὐκ ἦν γένος ἀθανάτων, πρὶν Ἔρως
ξυνέμειξεν ἅπαντα·
ξυμμειγνυμένων δ᾽ ἑτέρων ἑτέροις γένετ᾽ οὐρανὸς ὠκεανός τε
καὶ γῆ πάντων τε θεῶν μακάρων γένος ἄφθιτον». 

(Ορφικός Ύμνος, διασώθηκε από τον Αριστοφάνη, «Όρνιθες, 693 – 702», 8ος – 5ος αιώνας π.Χ.)


Πρωτόγονον καλέω διφυῆ, μέγαν, αἰθερόπλαγκτον,
ᾠογενῆ, χρυσέῃσιν ἀγαλλόμενον πτερύγεσσιν,
ταυρωπόν, γένεσιν μακάρων θνητῶν τ' ἀνθρώπων,
σπέρμα πολύμνηστον, πολυόργιον, Ἠρικεπαῖον,
ἄρρητον, κρύφιον ῥοιζήτορα, παμφαὲς ἔρνος,
ὄσσων ὃς σκοτόεσσαν ἀπημαύρωσας ὁμίχλην
πάντῃ δινηθεὶς πτερύγων ῥιπαῖς κατὰ κόσμον
λαμπρὸν ἄγων φάος ἁγνόν, ἀφ' οὗ σε Φάνητα κικλήσκω
ἠδὲ Πρίηπον ἄνακτα καὶ Ἀνταύγην ἑλίκωπον.
ἀλλά, μάκαρ, πολύμητι, πολύσπορε, βαῖνε γεγηθὼς
ἐς τελετὴν ἁγνήν πολυποίκιλον ὀργιοφάνταις.

(Ορφικός Ύμνος, Πρωτογόνου, 8ος – 6ος αιώνας π.Χ.)

«Kάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν τῷ λόγῳ λέγεται, τὸ χωρίζειν ὅτι μάλιστα ἀπὸ τοῦ σώματος τὴν ψυχὴν καὶ ἐθίσαι αὐτὴν καθ᾽ αὑτὴν πανταχόθεν ἐκ τοῦ σώματος συναγείρεσθαί τε καὶ ἁθροίζεσθαι, καὶ οἰκεῖν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ ἐν τῷ νῦν παρόντι καὶ ἐν τῷ  ἔπειτα μόνην καθ᾽ αὑτήν, ἐκλυομένην ὥσπερ [ἐκ] δεσμῶν ἐκ τοῦ σώματος;»

(Πλάτωνας, Φαίδων, 67,c,d, 4ος αιώνας π.Χ.)

~~~~~

 

ΑΝΤΒΑΪΤΑ ΒΕΔΑΝΤΑ

«Αυτό (το Βράχμαν) είναι η βαθύτερη ουσία. Αυτό είναι η ψυχή όλου του κόσμου. Αυτό είναι η πραγματικότητα. Αυτό είναι το Άτμαν. Αυτό είσαι εσύ»

(Τσαντόγια Ουπανισάδ, 8ος – 4ος  αιώνας π.Χ.).

«Αυτό δεν έχει συνείδηση ούτε του υποκειμένου, ούτε του αντικειμένου, ούτε και των δύο. Αυτό δεν είναι ούτε απλή συνείδηση, ούτε αμέτοχη αίσθηση, ούτε σκοτάδι. Είναι αόρατο, χωρίς σχέσεις, ακατανόητο χωρίς αναφορές, χωρίς δυνατότητα περιγραφής – είναι η ουσία της Αυτοσυνείδησης, το τέλος της μάγια»

(Μαντουκία Ουπανισάδ, 8ος - 4ος  αιώνας π.Χ.)

~~~~~

 

ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ

"Υπάρχει, ω αδελφοί, μία σφαίρα ζωής όπου δεν υπάρχει ούτε γη, ούτε νερό, ούτε φωτιά, ούτε αέρας, ούτε η σφαίρα του ατέλειωτου χώρου, ούτε καν η σφαίρα της συνείδησης. Εκεί που σας λέω δεν υπάρχει πραγματικά ούτε αυτός εδώ ο κόσμος, ούτε ο άλλος κόσμος, ούτε η σφαίρα του απείρου διαστήματος, ούτε η σφαίρα της άπειρης συνείδησης, ούτε η σφαίρα της ανυπαρξίας του οτιδήποτε, ούτε η σφαίρα όπου δεν υπάρχει ούτε αντίληψη, ούτε μη αντίληψη. Μιά τέτοια κατάσταση , ω αδελφοί, εγώ θα την περιέγραφα έτσι: ούτε να έρχεσαι, ούτε να πηγαίνεις, ούτε να στέκεσαι, ούτε να γυρίζεις πίσω, ούτε να κατεβαίνεις, μα ούτε και να ανεβαίνεις. Είναι κάτι σαν μη γεννημένο, μη γινόμενο, μη δημιουργημένο, μη συνθεμένο: είναι το τέλος της οδύνης".

(Ουντάνα, VIII, I, 1ος  αιώνας π.Χ.).

~~~~~

 

ΤΑΟΪΣΜΟΣ

«Το Τάο γιά το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε (να το ονομάσουμε Τάο) δεν είναι το «Αμετάβλητο Τάο» (Τσ’ανγκ Τάο).
Το όνομα που μπορούμε να του δώσουμε δεν είναι «Αμετάβλητο Όνομα» (τσ’ανγκ μίνγ).
Αόρατο (Γου) είναι το όνομα που δίνω στο Γεννήτορα του Γιάνγκ και του Γιν.
Ορατό (Γιέου) είναι το όνομα που δίνω στη Μητέρα των δέκα χιλιάδων όντων.
Αληθινά, στο Γου («μη είναι», «μη έχειν προσδιορισμούς», αόρατο) θα θαυμάσουμε το μυστήριο.
Στο Γιέου («είναι», «έχειν προσδιορισμούς», ορατό) θα δούμε τα εξωτερικά φαινόμενα.
Αυτά τα δύο (Γου και Γιέου) πηγάζουν από το ίδιο (Τάο), αλλά οι τρόποι τους είναι διαφορετικοί.
Τούτο το «ίδιο» (Τάο) το ονομάζω το Σκοτεινό (Σιουάν).
Το πιό σκοτεινό αυτού του σκότους είναι η «Πύλη όλων των Μυστηρίων» (Τσ’ανγκ Τάο).

(Τάο Τε Κίνγκ, κεφάλαιο 1, 9ος - 3ος αιώνας π.Χ.).

~~~~~

 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

«Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.
Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου.
Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσι είσθαι εν τη καρδία σου·
και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος.
Και θέλεις δέσει αυτούς διά σημείον επί της χειρός σου και θέλουσιν είσθαι ως προμετωπίδια μεταξύ των οφθαλμών σου.
Και θέλεις γράψει αυτούς επί τους παραστάτας της οικίας σου και επί τας πύλας σου».

(Δευτερονόμιο, κεφάλαιο 6, 4-9, 9ος – 6ος αιώνας π.Χ.)


Διδάσκαλε, ποία εντολή είναι μεγάλη εν το νόμω;
Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου.
Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.
Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Εν ταύταις ταις δύο εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται.

(Ματθαίος, κεφάλαιο 22, 36-40, 1ος αιώνας μ.Χ.)


Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;
Ο δε είπε προς αυτόν· Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πως αναγινώσκεις;
Ο δε αποκριθείς είπε· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Είπε δε προς αυτόν· Ορθώς απεκρίθης· τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει.

(Λουκάς, κεφάλαιο 10, 25-28, 1ος αιώνας μ.Χ.)


«Ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος. εαν ουν ο οφθαλμος σου απλους η, ολον το σωμα σου φωτεινον εσται·
 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η, ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται. ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον;»

(Ματθαίος, κεφάλαιο 6, 22-23, 1ος αιώνας μ.Χ.)

~~~~~

 

ΣΟΥΦΙΣΜΟΣ


«Χτύπησε, Κι Αυτός θα σου ανοίξει την πόρτα
Εξαφανίσου, Κι Αυτός θα σε κάνει να λάμψεις σαν τον ήλιο
Πέσε, Κι Αυτός θα σε ανυψώσει στους ουρανούς
Γίνε ένα τίποτα, Κι Αυτός θα σε μεταμορφώσει στο παν».

(Τζάλαλ Άντ-Ντιν Ρούμι, 13ος αιώνας μ.Χ.)

~~~~~

 


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MEDITATION MUSIC