ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ / Θεός

 

Θεός, Θεότητα, Είναι, Ό,τι Αντιλαμβάνεται η Συνείδηση, όταν στραφεί προς το Ίδιο Είναι. Η Θεότητα δεν βρίσκεται έξω. Όταν η Συνείδηση στρέφεται προς τα έξω, προς το αντικείμενο, ό,τι αντιλαμβάνεται είναι ενέργημα, νοητικό κατασκεύασμα, «αντικείμενο»...

Η Συνείδηση Είναι Μία Ολότητα, που συμπεριλαμβάνει κάθε αντιληπτική κατάσταση, κάθε «αντίληψη του όντος», όλες τις οντολογικές καταστάσεις. Σε μία τέτοια Βιωματική Αυτοαντίληψη, (αντίληψη του φαινομένου συνείδηση), κι όχι σε μία νοητική σύλληψη, θεμελιώνεται η Οντολογία, κάθε αληθινή οντολογία, που θέλει να «φτάσει» στο Είναι, κι όχι απλά να μιλήσει για το Είναι, σε εννοιολογικό επίπεδο.

Εντός της Συνείδησης υπάρχει «Δυνάμει» και πραγματοποιείται κάθε οντολογική κατάσταση: Η Βίωση του Απείρου Είναι μέσα μας, η βίωση της ατομικότητας μέσα στο έξωθεν αντικειμενικό, η εμπειρία κι η ποικιλία της ζωής. Με άλλα λόγια η Συνείδηση πρέπει να θεωρείται σαν «Δυναμική Πραγματικότητα, Εξελισσόμενη Εσωτερικά, με πολλά Επίπεδα Επίγνωσης», κι όχι απλά σαν επίγνωση του εγώ, της νοητικής διαδικασίας, της αντίληψης ή της αίσθησης, όπως εκδηλώνεται στον συνηθισμένο άνθρωπο.

Από την Συνείδηση πηγάζουν και στην Συνείδηση αναφέρονται όλα τα βιώματα.

Όταν η Συνείδηση στρέφεται προς τα Έσω, Βιώνει το Ίδιο Είναι, σαν το Αληθινά Αντικειμενικό, πέρα από το «εγώ» (σαν μία Ανώτερη Επίγνωση, πέρα από την συνηθισμένη επίγνωση). Βιώνει το Καθαρό Είναι: Άπειρο, Άμορφο, Αιώνιο, και σε τελευταία ανάλυση Υπερβατικό... Βιώνει Εντός της την Ουσία της Ύπαρξης, την Απόλυτη Ύπαρξη... Βιώνει την Θεότητα.

Θεότητα, Είναι, Ό,τι Αντιλαμβάνεται η Συνείδηση, όταν στραφεί προς το Ίδιο Είναι. Η Θεότητα δεν βρίσκεται έξω. Όταν η Συνείδηση στρέφεται προς τα έξω, προς το αντικείμενο, ό,τι αντιλαμβάνεται είναι ενέργημα, νοητικό κατασκεύασμα, «αντικείμενο»... Συνεπώς μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να Βιώσουμε την Θεότητα, να στραφούμε προς τα Έσω, εγκαταλείποντας κάθε αντίληψη προς τα έξω, προς το αντικείμενο. Τότε Βιώνουμε το Αντικειμενικό Είναι, το πέραν του υποκειμένου. Όσο η Συνείδηση στρέφεται προς τα έξω, μόνο ιδέες («αντικείμενα») αντιλαμβάνεται. Όταν προσπαθούμε να προσεγγίσουμε έτσι (με ενέργειες της Συνείδησης προς τα έξω) την Θεότητα το μόνο που κάνουμε είναι να κατασκευάζουμε ιδέες, έννοιες, πράγματα φανταστικά και ανύπαρκτα. Καθιστούμε την Θεότητα έννοια, ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Όσοι Βίωσαν την Θεότητα μέσα στην ιστορία, την Βίωσαν όταν στράφηκαν προς τα Έσω, εγκαταλείποντας κάθε ενέργεια προς τα έξω. Άλλη Θεότητα, πλην της Θεότητας που συναντάμε Εντός, δεν υπάρχει. Κάθε προσπάθεια να εννοιοποιήσουμε την Θεότητα, αφενός δείχνει την μη-ικανότητα μίας συνείδησης να πραγματοποιήσει την «ανώτερη επίγνωση» και αφετέρου καταλήγει σε αποτυχία, στην ειδωλολατρία. Αληθινός Θεός Είναι ο Εντός Θεός, κι όχι τα εξωτερικά είδωλα.

Ο Θεός Είναι Εντός. Είναι Εδώ, Τώρα. Τον Βιώνουμε όταν εγκαταλείπουμε κάθε ενέργεια προς τα έξω. Όσο ψάχνουμε έξω, δεν βρίσκουμε τίποτα.

Δρόμος δεν υπάρχει για την Θεότητα, πρέπει να εγκαταλειφθούν όλοι οι δρόμοι, όλες οι προσπάθειες. Ο Θεός δεν είναι μέσα στο χρόνο, μέσα στον κόσμο, δεν μπορούμε να Τον Βιώσουμε με προσπάθεια μέσα στο χρόνο, με διαδικασίες μέσα στον κόσμο, με πρακτικές... πολύ περισσότερο με εξωτερικές τελετουργίες και πράξεις... όλα αυτά είναι γελοία.

Το Βασίλειο του Θεού, είναι Εντός, έξω είναι ο κόσμος. Στο Βασίλειο του Θεού δεν φτάνεις από πουθενά, δεν φτάνεις ποτέ, όσο κι αν προσπαθείς, δεν υπάρχει προσπέλαση. Όλοι οι κατ’ όνομα θρησκευόμενοι είναι έξω από το Βασίλειο του Θεού... Μόνο όταν εγκαταλείψεις κάθε ενέργεια προς τα έξω, Βρίσκεσαι Αυτόματα, στο Βασίλειο του Θεού, έξω από τον χρόνο, απλά, εύκολα. Κανείς δεν Κερδίζει την Ζωή, αν δεν εγκαταλείψει ολοκληρωτικά την ζωή στο κόσμο. Κανένας δεν Βιώνει το Άπειρο αν δεν εγκαταλείψει όλες τις αντιλήψεις μίας οντότητας μέσα στο κόσμο.

Οι ιστορικές θρησκείες δείχνουν κι οδηγούν σε αυτή την μοναδική αλήθεια: Η Θεότητα Βιώνεται Εντός, όχι έξω. Εννοούμε τις θρησκείες όπως τις παρέδωσαν οι δημιουργοί τους, όχι όπως τις παρουσιάζουν οι σημερινοί θρησκευτικοί οργανισμοί... Κάθε άλλη αλήθεια είναι ανθρώπινη κατασκευή, ανοησία και δεν οδηγεί πουθενά.