CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

 

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

 

The Nature of Consciousness

 

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

 

The Duality of Perception: Objective and Subjective

 

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

 

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

 

The One Unique Reality

 

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

 

The Path to Objective Awareness

 

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

 

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

 

Breaking the Walls of Subjectivity

 

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

 

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

 

The Eternal Now

 

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

 

Conclusion: Embracing the Great Space

 

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

 

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

 

 

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

 

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

 

Η Φύση της Συνείδησης

 

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

 

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

 

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

 

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

 

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

 

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

 

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

 

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

 

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

 

Το Αιώνιο Τώρα

 

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

 

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

 

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

 

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 6 July, 2025

Sunday, October 15, 2017

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ 1


1. Οντολογία της Ψυχής

2. Φαινομενολογία της Ψυχής

3. Τα Μυστήρια, η Εσωτερική Παράδοση κι η εξωτερική διδασκαλία

4. Η Διδασκαλία, ο Νόμος, η Εντολή κι ο άνθρωπος

5. Το Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, τα Τρία Εσωτερικά Κέντρα κι άλλες παραδόσεις

6. Η Είσοδος στη Βασιλεία των Ουρανών, κι η Άνοδος στους Τρεις Ουρανούς

7. Η Άβυσσος, (η Ένωση με τον Πατέρα)



~~~
1. Οντολογία της Ψυχής

Ο Αληθινός Ιησούς, Αυτός που περπάτησε στην γη, υπήρξε μια Ψυχή που ενσαρκώθηκε σε ένα ανθρώπινο σώμα (σαν κάθε Ψυχή που ενσαρκώνεται σε ένα σώμα) και μέσα από την Εσωτερική Κατανόηση και τη Πνευματική Ανάπτυξη Έφτασε να Ενωθεί με τον Πατέρα, την Πηγή του Παντός. Τι σημαίνει πραγματικά αυτό, πέρα από μια διανοητική διατύπωση και μια λεκτική έκφραση που εκφράζει μια αλήθεια, είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να διερευνήσουμε. Να δούμε το ίδιο τογεγονός”.

Όταν ο Ιησούς, σταδιακά, συνειδητοποίησεαυτό που ήταν (πάντα) πραγματικά,” την Ίδια του τη Φύση, σαν Ψυχή που ενσαρκώθηκε, σαν Άνθρωπος (σαν κάθε άνθρωπο), μέσα στη Πνευματική Περισυλλογή της Ερήμου, στο Άνοιγμα προς τον Εσωτερικό Κόσμο της Ψυχής, ένοιωσε ότι η Ψυχή δεν έχει κανένα λόγο (καμιά λογική αιτία) να σκορπίζεται σε εξωτερικές δραστηριότητες, στην ψευδαίσθηση ενός χωριστού εγώ, στην ανούσια δυαδικότητα και στις χωρίς (πνευματικό) νόημα εξωτερικές πράξεις. Η Ψυχή που Είναι Εδώ (σαν κάθε Ψυχή που Είναι Εδώ), Τώρα, στο σώμα, στις παρούσες συγκεκριμένες συνθήκες, δεν είναι δεσμευμένη να είναι εδώ παρούσα παρά μόνο από την δική της θέληση. Είναι αποκλειστικά δική της απόφαση πως θαδράσει”. Οπωσδήποτε δεν είναι υποχρεωμένη να εμμένει στην εδώ παρουσία, σε μια φανταστική (κατασκευασμένη) προσωπικότητα και σε παροδικές δραστηριότητες. Η Ψυχή Είναι Ελεύθερη (εγκαταλείποντας τις αυταπάτες) να Απλωθεί και να Αγκαλιάσει τα Πάντα, μέσα σε μια Αίσθηση Ενότητας της Ύπαρξης, σε μια Χωρίς Όρια Αγάπη, που διαλύει όλους τους διαχωρισμούς. Εδώ μιλάμε για μια πραγματική απελευθέρωση της Ψυχής, η οποία Ψυχήαποδεσμευμένηαπό το σώμα αποκτά, αναπτύσσει και βιώνει μια άλλη αντίληψη, μια άλλη αίσθηση της πραγματικότητας. Προφανώς πρόκειται για μια Αντικειμενική Κατάσταση (που βιώνεται με τη διάλυση της αυταπάτης του εγώ) κι όχι για ένα υποκειμενικό αίσθημα κάποιας προσωπικότητας. Είναι η απόλυτη ταπείνωση (διάλυση) του εγώ μέσα στη πραγματικότητα.

Αυτό που Ένοιωσε ο Ιησούς δεν ήταν απλά κατανόηση τηςΦύσης της Ψυχήςήταν μια πραγματική συνειδησιακή κατάσταση ενότητας που εκφραζόταν έμπρακτα και στηναίσθησητης πραγματικότητας και στην νέα σχέση της Ψυχής με το σώμα που αποκαλυπτόταν μέσα ακριβώς από αυτό το σώμα. Η Ψυχή Είναι Ελεύθερη και δεν ταυτίζεται με το σώμα και τις δραστηριότητες μέσα στο σώμα και τις δραστηριότητες του σώματος (σκέψη, συναισθήματα, σωματικές αισθήσεις). Ήταν απλά Ελεύθερη (να δράσει όπως θέλει) και ταυτόχρονα παρούσα κι εδώ, στο σώμα. Αυτή ακριβώς η Κατανόηση (το Εσωτερικό Βίωμα Αυτού που Είμαστε) όχι μόνο διαφωτίζει τη σχέση με το σώμα αλλά και καθοδηγεί στη ορθή σχέση με το σώμα, στο Ορθό Πνευματικό Προσανατολισμό και στην Ορθή Εξωτερική Συμπεριφορά. Το σώμα είναι (κι ο Ιησούς το ένοιωσε απόλυτα) ο ιερός ναός της Φωτισμένης Ψυχής και πρέπει ακριβώς να χρησιμοποιείται σαν ναός, όσο περπατάμε στη γη. Πρέπει να νοιώθουμε την ιερότητα της παρουσίας μας εδώ και στον τόπο που χρησιμοποιούμε το σώμα και στον απέραντο σεβασμό προς όλα, επιβάλλοντας ακριβώς το εσωτερικό φως που αναβλύζει μέσα μας στο εξωτερικό σκοτάδι του κόσμου. Δεν είμαστε (όταν βιώνουμε μια τέτοια κατάσταση) παρά εκφραστές του Θείου Πνεύματος και του Φωτός της Αλήθειας. Αυτή η Κατάσταση στον Εσωτερικό Κοσμολογικό Συμβολισμό αντιστοιχεί στον Πρώτο Εσωτερικό Ουρανό (του Τρίτου Λόγου ή του “υιού του ανθρώπου”) για τον οποίο μιλά η θεολογία και οι γραφές. Λειτουργικά μέσα στην Θρησκευτική Πρακτική, της Θρησκείας του Βιώματος, αυτή η Κατάσταση αντιστοιχεί στο Αληθινό Πνευματικό Βάπτισμα.





Πολύ Βαθύτερα ο Ιησούς ένοιωσε, εγκαταλείποντας τη εδώ παρουσία και κάθε “σχέση” με το σώμα (με το “σβήσιμο” όλων των εξωτερικών πληροφοριών) ότι η Ψυχή Είναι Ελεύθερη από κάθε “περιεχόμενο”, κάθε αντίληψη εξωτερικής εξέλιξης και κάθε έννοια εσωτερικού χώρου. Ο Ιησούς βίωσε, συνειδητοποίησε, κατανόησε ότι η Ίδια η Ψυχή είναι μόνο Χώρος εντός του Οποίου συμβαίνουν όλα. Κι όταν όλες οι εξωτερικές δραστηριότητες “σβήνουν” η Ψυχή αποκαλύπτεται σαν Άμορφος Χώρος . Η Ίδια η Ψυχή Είναι ο Χώρος. Αυτή η Κατάσταση όπου η Ψυχή Μένει Μόνη, στον Εαυτό της, στην Ίδια τη Φύση της, Χωρίς Διακρίσεις είναι ο Δεύτερος Εσωτερικός Ουρανός, (του Δεύτερου Λόγου ή του “Υιού του Θεού”). Είναι το Αληθινό Χρίσμα.

Ακόμα πιο Βαθιά ο Ιησούς ένοιωσε ότι η Ψυχή, στην Απόλυτη “Ακινησία” της είναι Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς Δραστηριότητες, Ένας Τέλειος Καθρέφτης της Πραγματικότητας. Αντανακλά απλά Αυτό που Υπάρχει, το Όλο. Το Όλο σαν την Απόλυτη Αίσθηση της Ενότητας, Χωρίς Διακρίσεις (κι όχι ο Όλο σαν το Πλαίσιο των Πάντων ή σαν το Σύνολο των Πραγμάτων). Αυτή η “Αίσθηση” είναι Πολύ Βαθύτερη από οποιαδήποτε εξωτερική αντίληψη του Όλου. Είναι η Τέλεια Εικόνα της Πραγματικότητας, η Κατάσταση της Ολότητας όπου δεν χωρά κανένας διαχωρισμός (καμιά ψευδαίσθηση, ούτε καν σαν ψευδαίσθηση), μια Κατάσταση Πανταχού Παρουσίας που είναι Πέρα από όλα, όπου όλα σβήνουν μέσα στη Απόλυτη Ενότητα. Με άλλα λόγια Αυτή η Κατάσταση Αντανακλά Αυτό που Είναι Άνωθεν, όχι αυτό που είναι κάτω, σαν “περιεχόμενο”. Αυτός είναι ο Τρίτος Εσωτερικός Ουρανός (του Πρώτου Λόγου, του “Αληθινού Λόγου” που Είναι κοντά στο Θεό) Αυτή είναι η Αληθινή Θεία Κοινωνία, χωρίς να είναι ακόμα η Τέλεια Ένωση.

Αλλά όλα αυτά παραμένουν ακόμα “εξωτερικά” ως προς τον Θεό. Δεν είναι παρά καταστάσεις της Ψυχής (της Συνείδησης) που Προσεγγίζει το Θεό. Πέρα από όλα αυτά γεννιέται η Απόλυτη και Χωρίς Όρια Αίσθηση Αγάπης προς το Θεό. Η Απόλυτη Εγκατάλειψη στον Θεό (η Παράδοση του “Πνεύματος” στα Χέρια του Θεού), μια Κατάσταση που Βιώνεται σαν Άβυσσος, σαν Διάλυση Μέσα στην Ακατάληπτη Φοβερή Ιερή Ενέργεια που Δημιουργεί τα Πάντα, Είναι η Συγχώνευση με την Πηγή , με τον Πατέρα Θεό. Η Ψυχή που Προσεγγίζει την Άβυσσο (αφού Υψώθηκε στη Κατάσταση του Λόγου) “Χάνεται” Μέσα στη Άβυσσο. Εδώ ο Λόγος κι ο Θεός Είναι Ένα. Είναι ο Αιώνιος Λόγος που Γεννάται Συνεχώς από τον Πατέρα Μέσα στο Πνεύμα της Απόλυτης Ενότητας, της Ουσίας που Είναι Αγάπη. Αυτή η Υπέρτατη Κατάσταση, το Αληθινό Μυστικό Βίωμα είναι το Μεγάλο Μυστήριο της Αληθινής Φύσης της Ψυχής. Η Ψυχή Είναι Ένα με τον Θεό. Εξαρχής και Διαπαντός. Η Ψυχή Είναι Άκτιστη Ενέργεια. Μπροστά σε αυτή την Τρομερή Αποκάλυψη όλη η Δημιουργία (οι αόρατοι ουρανοί του Είναι κι οι εξωτερικοί κόσμοι του γίγνεσθαι και της παροδικότητας) δεν φαντάζουν παρά σαν όνειρο.

Η Αλήθεια είναι Εδώ, όχι εκεί έξω. Ανεβαίνοντας σε αυτά τα Δυσθεώρητα Ύψη η Ψυχή Ιησούς έχασε κάθε “προσωπικό” χαρακτήρα. Δεν ήταν πια ούτε ένας απλός άνθρωπος, ούτε ο “υιός του ανθρώπου”, ούτε ο “Χριστός”, ο “Υιός του Θεού, ούτε ο “Λόγος” που ήταν εξαρχής κοντά στον Πατέρα, (Θεός αλλά όχι ο Θεός). Εδώ ο Ιησούς, μέσα στην Απόλυτη Ταύτισή του με τον Πατέρα ένοιωσε να είναι ο Προαιώνιος Λόγος Μέσα στους Κόλπους του Πατέρα. Ένοιωσε να Είναι Αυτό που δεν Περιγράφεται, το Χωρίς Ιδιότητες, η Ζωή από Όπου Ξεπηδούν Όλα, η Άβυσσος. Αυτό ακριβώς το Υπέρτατο Βίωμα, της Ψυχής αυτή την Υπέρτατη Κατάσταση της Συνείδησης, προσπαθεί να εκφράσει ο Ιησούς με τον λόγο του “εγώ και ο πατήρ εν εσμέν”. Αυτό που Βίωσε, Συνειδητοποίησε και Κατανόησε ο Ιησούς είναι το Αληθινό Μυστήριο του Θεου που είναι ταυτόχρονα και Μυστήριο της Ψυχής, το Μυστήριο που Αποκαλύπτει την Αληθινή Σχέση μας με τον Πατέρα, την Πηγή, την Άβυσσο. Η Ψυχή Έχει την Φύση της Αβύσσου. Είναι η Άβυσσος. Η Ψυχή Είναι Άκτιστη (και μόνο οι εμπειρίες της μέσα στο Κτιστό είναι κτιστές, δημιουργημένες και παροδικές).

Αυτό το Μυστήριο της Ένωσης με τον Πατέρα πρέπει κάποιος να το Βιώσει για να το Κατανοήσει. Ο Ιησούς το Βίωσε στη Έρημο, κοντά στους Εσσαίους, τα Τέκνα του Φωτός. Όλοι οι Μυστικοί το Βιώνουν και το Ομολογούν. Κι όλοι αυτοί που το βιώνουν διώκονται από τη εξωτερική εκκλησία που δεν κατανοεί τα Εσωτερικά Μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Αντιμετωπίζοντας εξωτερικά μέσα από τη διανοητική θεολογία και τη εξωτερική λατρευτική παράδοση τη Αλήθεια, τις αλήθειες που πηγάζουν από το Μυστικό Βίωμα της Ένωσης με τον Πατέρα, αφορίζουν και καταδικάζουν και σταυρώνουν τη Αλήθεια. Αλλά η Αλήθεια πάντα Ανασταίνεται. Όχι μόνο οι Μυστικοί της Ανατολικής εκκλησίας καταδιώχτηκαν από αμόρφωτους αυτοκράτορες και παθιασμένους ιεράρχες αλλά και Σοφοί στη Δυτική εκκλησία, είχαν την ίδια μοίρα, όπως ο Μάιστερ Έκκαρτ. Όταν ο Έκκαρτ τόλμησε να πει πως η Ψυχή Έχει Άκτιστη Φύση (πράγμα που ο ίδιος βίωσε, τρομάζοντας κι αυτός ο ίδιος από την αποκάλυψη του Μυστηρίου) τον έσυρα στα δικαστήρια και τον καταδίκασαν μετά θάνατον.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, αν θέλουμε να δούμε την Αλήθεια, είναι ότι όλα αυτά, οι Εσωτερικές Καταστάσεις της Ψυχής, που περιγράφουμε, που λέμε ότι Βίωσε ο Ιησούς, κι Ανυψώθηκε Ως το Πατέρα, είναι Αντικειμενικές Καταστάσεις της Συνείδησης κι όχι προσωπικές εμπειρίες κάποιου όντος. Πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό ότι όταν λέμε, άνθρωπος, “υιός ανθρώπου”, “Χριστός ή Υιός Θεού’, “Λόγος”, “Προαιώνιος Λόγος” εννοούμε Αντικειμενικές Καταστάσεις που Βιώνει η Ψυχή, Εσωτερικές Καταστάσεις της Ψυχής. Όταν ο Ιησούς Βίωσε αυτές τις Καταστάσεις Βίωσε τη Αντικειμενική Φύση της Ψυχής του, δεν βίωσε προσωπικές εμπειρίες. Όλα αυτά δεν ήτα εμπειρίες κάποιου προσώπου. Το “εγώ” του Ιησού είχε ήδη διαλυθεί στη Περισυλλογή της Ερήμου όταν Ανυψώθηκε στη Αντικειμενική Πραγματικότητα της Ψυχής. Αυτό που Κατανόησε ο Ιησούς και Δήλωσε και Δίδαξε είναι ότι η Αληθινή Φύση της Ψυχής είναι πέρα από προσωπικές εμπειρίες σε Αντικειμενικές Συνειδησιακές Καταστάσεις. Αυτό σημαίνει πως η Ψυχή, Κάθε Ψυχή, Έχει Αυτή την Φύση. Κάθε Ψυχή μπορεί να Βιώσει Αυτές τις Καταστάσεις. Ο Ιησούς Είναι ο Πρότυπος Άνθρωπος που Βίωσε την Αλήθεια. Έλεγε είμαι Υιός Θεού και πάντα έλεγε πως όλοι οι άνθρωποι είναι “υιοί θεού” Αυτό που υποστήριζε ο Ιησούς και αρνούνται να δεχτούν οι άνθρωποι της σκιάς και του ψέματος είναι ότι η Ψυχή έχει μια Άκτιστη Ουσία, μια Αντικειμενική Φύση (που Βιώνεται Εσωτερικά) και εξωτερικές προσωπικές εμπειρίες μέσα στη παροδική δημιουργία. Τελικά αυτό που δίδασκε ο Ιησούς είναι ότι ΄πως Αυτός ο ϊδιος έτσι Κάθε Άνθρωπος μπορεί α Ανυψωθεί Ως τον Πατέρα, να Βιώσει το Μυστήριο της Ένωσης με τον Πατέρα.

Αυτή ακριβώς η Βιωματική Εμπειρία του Ιησού, πως η Ψυχή Είναι Άκτιστη Ενέργεια, με Αντικειμενική Φύση, πέρα από προσωπικές εμπειρίες τον ώθησε να αναλάβει το Έργο της Διδασκαλίας των ανθρώπων. Όταν στη Έρημο των Εσσαίων αποφασίστηκε να βγει έξω στην κοινωνία της σκιάς, ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά ότι αυτό που ήθελε να δείξει στους ανθρώπους είναι ο Πρακτικός Δρόμος προς την Βασιλεία των Ουρανών, μια Πράξη Ζωής, η Αληθινή Οδός της Ζωής, η Αληθινή Ζωή. Δεν έφερνε θεωρίες στους ανθρώπους, ούτε διδασκαλίες διανοητικές, ούτε λεκτικές πληροφορίες. Ο λόγος του ήταν πάντα λόγος ζωής, λόγος πρακτικός. Ιδού η Βασιλεία των Ουρανών, Απλά Εισέλθετε. Αλά ούτε τότε, ούτε τώρα, είναι εύκολο να δεχτούν οι άνθρωποι τη Αλήθεια. Η Αλήθεια Φωτίζει αυτούς που αποζητούν το Φως, τον Θεό, αλλά τυφλώνει τους ανθρώπους που έμαθαν να ζουν στην σκιά και να δικαιολογούν τα σκοτεινά έργα τους με την εξουσία του κόσμου, την σοφία της φαντασίας τους και τη αυτοσυντήρηση του εγωισμού τους. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ιησούς μιλούσε με σύμβολα και παραβολές στους ανθρώπους αλλά εξηγούσε με κάθε λεπτομέρεια τα Μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών στους αγαπημένους του αδελφούς.


Αυτός ο Ιησούς είναι ο Δικός μας Αληθινός Ιησούς, κι όχι ο Ιησούς της χριστιανικής μυθολογίας που δημιούργησαν κάποιοι και επέβαλλαν με την βία.
~~~

2. Φαινομενολογία της Ψυχής

3. Τα Μυστήρια, η Εσωτερική Παράδοση κι η εξωτερική διδασκαλία

4. Η Διδασκαλία, ο Νόμος, η Εντολή κι ο άνθρωπος

5. Το Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, τα Τρία Εσωτερικά Κέντρα κι άλλες παραδόσεις

6. Η Είσοδος στη Βασιλεία των Ουρανών, κι η Άνοδος στους Τρεις Ουρανούς

7. Η Άβυσσος, (η Ένωση με τον Πατέρα)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~