Esoterism Academy: Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Tuesday, December 16, 2014

Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

(ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ)

Ποιός είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Αυτός που μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, που Ταύτιζε τον Εαυτό Του με τον Ζωντανό Θεό, ο Ζωντανός Θεός...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο; Ήταν Θεός; Ήταν άνθρωπος;... Τι είναι τα Ευαγγέλια; Τι είναι ο χριστιανισμός; Τα δόγματα; Η παράδοση;... Είναι όλα αυτά η «ανατροπή της ιστορίας»; Ή μήπως είναι η «μεγαλύτερη απάτη» της ιστορίας;

Πριν απαντήσει κάποιος (όπως σε κάθε σοβαρή επιστημονική έρευνα) θα πρέπει πρώτα να θέσει αυστηρούς όρους έρευνας, αντικειμενικούς, εκτός αν απλά «κάνει συζήτηση» (αν απλά βάζει λέξεις στην σειρά...)... Σε κάθε επιστημονική έρευνα (ερώτημα) υπάρχουν τρεις όροι: 1) ο ερευνητής, σαν συνείδηση, ύπαρξη, κλπ., 2) ο τρόπος του ερωτήματος, τα μέσα έρευνας, κλπ., και 3) το «αντικείμενο του ερωτήματος»... Ακόμα και σε μία φυσική έρευνα, που έχουμε να κάνουμε με «υλικά» αντικείμενα, που είναι τα πιό απλά αντικείμενα, με αυτό τον τρόπο γίνεται η αληθινή επιστημονική έρευνα (γιατί όπως απέδειξε ο Αϊνστάιν, όλα είναι σχετικά), και πάλι τα συμπεράσματα είναι παρακινδυνευμένα...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν;... Ποιός, λοιπόν, ρωτά; Με τον ίδιο τρόπο ρωτά ένας «φωτισμένος», ένας διανοούμενος, ένας απλός βοσκός στα βουνά, ένας χριστιανός, ένας μη-χριστιανός, ένας έλληνας, ένας αφρικανός; Ποιός ρωτά; Μία «συνείδηση ανοιχτή» που ψάχνει απαντήσεις, ή «ένα διαμορφωμένο μυαλό» με έτοιμες ιδέες, πράγμα που προδικάζει την απάντηση;... Πριν λοιπόν κάνουμε την ερώτηση πρέπει να ρωτήσουμε «ποιός κάνει την ερώτηση»; Με άλλα λόγια, η έρευνα, το ερώτημα, είναι αντικειμενικό (κατά το δυνατόν) , ή είναι υποκειμενικό, επιφανειακό, κι επιπόλαιο; Στην δεύτερη περίπτωση, όπου είμαστε ήδη διαμορφωμένοι, προκατειλημμένοι, και η απάντηση έχει δοθεί (γιατί οι άνθρωποι «βλέπουν» αυτά που «θέλουν» να δουν), αυτή η απάντηση δεν έχει καμία αξία... Άρα το ερώτημα πρέπει να τεθεί από μία «ανοιχτή συνείδηση», ένα ανοιχτό, αντικειμενικό μυαλό, χωρίς εκ των προτέρων ιδέες... Μόνο τότε μπορούμε να φτάσουμε στην Αλήθεια (όποια κι αν είναι αυτή)...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν;... Σημασία έχει επίσης να εξετάσουμε τον τρόπο, τα μέσα, με τα οποία ζητάμε την απάντηση... Άραγε μπορούμε (σε φυσιολογικές συνθήκες) να ακούσουμε ένα ηλιοβασίλεμα; Μπορούμε να δούμε μία μουσική σύνθεση; Μπορούμε μήπως να γευτούμε τα χρώματα του οράνιου τόξου, ή να γευτούμε το γέλιο ενός παιδιού; Μπορούμε να αγγίξουμε μία σκέψης, μία ανάμνηση;... Προσεγγίζουμε, αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με ορισμένο τρόπο, με την όραση τα ορατά, με την ακοή τα ηχητικά κύματα, κλπ...

Με ποιό τρόπο λοιπόν θα προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τον Ιησού; Με τις αισθήσεις; Ήταν εδώ πριν 2000 χρόνια, τώρα δεν είναι....

Υπάρχει ο άλλος τρόπος, να ερευνήσουμε μέσω του μυαλού, της μνήμης, της ιστορικής μνήμης, της ιστορίας, (Κι έτσι έχουμε να κάνουμε με σκέψη, με κατασκευές του μυαλού, με θεωρίες, με ιδέες, με «είδωλα»...)... Κάποιοι λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Προαιώνιος Θεός που ενσαρκώθηκε... (σύμφωνα με τα δόγματα)... Κάποιοι λένε ήταν απλά ένα ιστορικό πρόσωπο, ένας απλός άνθρωπος που δίδαξε την αλήθεια (κι αυτό θεωρία είναι...)... Κάποιοι αρνούνται την ιστορικότητα του Ιησού αφού δεν υπάρχουν αξιόπιστες ιστορικές μαρτυρίες, πέρα από τα «ιερά κείμενα» που όμως δεν είναι αξιόπιστα, (Αλλά βέβαια, η έλλειψη ιστορικών μαρτυριών, δεν αποδεικνύει τίποτα... Αφορά την πληροφόρησή μας, την έλλειψη πληροφοριών, γιά ένα πρόσωπο ή γεγονός, όχι το πρόσωπο ή το γεγονός, αυτό καθεαυτό)... Όλη αυτή η έρευνα ανήκει στον χώρο της σκέψης, είναι κατασκευασμένη (από τον νου), δεν είναι ζωντανή και δεν αναφέρεται στην ζωντανή πραγματικότητα... Όλα αυτά ασχολούνται με σκέψεις με ιδέες, κι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποδεικνύει κάτι, ή ότι η συλλογιστική του δικαιώνεται...). Όλα αυτά δεν έχουν καμία σοβαρότητα.

Υπάρχει, βέβαια, κι ο τρόπος να δούμε απλά, τον Ιησού, σαν ένα ιστορικό πρόσωπο, πριν 2000 χρόνια, που τώρα δεν είναι εδώ γιά να τον συναντήσουμε και να μιλήσουμε μαζί του... Είναι απλά μία ιστορική μνήμη, γιά την οποία λέγονται πολλά και διάφορα...

Ο Ίδιος ο Ιησούς μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, Ταύτιζε τον Εαυτό Του, με τον Ζωντανό Θεό, μιλούσε γιά την Βασιλεία, μία «Πνευματική Κατάσταση Επικοινωνίας με τον Ζωντανό Θεό», μιλούσε γιά την «πνευματική γέννηση» του ανθρώπου, γιά την Αιώνια Ζωή, κλπ... Ένας άλλος τρόπος λοιπόν είναι να ψάξουμε γιά τον Ιησού σαν τον Ζωντανό Θεό. Με ποιό τρόπο; Υπερβαίνοντας τις ψυχονοητικές διεργασίες που είναι στραμένες έξω, και να ερευνήσουμε μέσα μας, στο βάθος της ύπαρξης, της ψυχής, της συνείδησης, να περάσουμε την Πύλη, προς το Εσωτερικό Σύμπαν Της Πραγματικότητας, του Θεού... Ο μόνος δρόμος γιά να απαντήσουμε σοβαρά στο ερώτημα «Ποιός Είναι ο Ιησούς;», είναι να Τον Αναζητήσουμε σαν Ζωντανό Θεό, με την υπέρβαση της νόησης... όχι μέσα από θεωρίες, όχι σαν ιστορική μνήμη, ούτε μέσα από μία στείρα λειτουργική ζωή, με εξωτερικές τελετουργίες, σε χειροποίητους ναούς... Ο μόνος δρόμος είναι ο βιωματικός, να Τον Αναζητήσουμε σαν Ζωντανή Ύπαρξη, σαν Πρόσωπο Υπερβατικό, που Είναι Παρών αλλά Αποκαλύπτεται με ειδικό τρόπο (όπως τα ορατό αποκαλύπτονται με την όραση, οι ήχοι με την ακοή, κλπ)... Όλα τα άλλα είναι ανοησίες...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Οι αληθινοί μαθητές Του, οι μυστικοί πατέρες, κι όσοι ακόμα και σήμερα, Τον Προσεγγίζουν με τον σωστό τρόπο, Τον Αντιλαμβάνομται σαν τον Ζωντανό Θεό, που Είναι Αόρατος στις Αισθήσεις, αλλά Παρών... σαν τον ζωντανό Θεό που Υπάρχει Πραγματικά, δηλαδή Ενεργεί και Επικοινωνεί... και δεν βρίσκεται απλά στον φανταστικό χώρο της σκέψης, της δογματικής, της θεωρίας (μία ιδέα, ένα «είδωλο»), ή μέσα στον χώρο της μνήμης (μία σύνθεση μνήμης, πληροφοριών)... Πέρα από τις αισθήσεις, πέρα από την νόηση και την μνήμη Υπάρχει το Ζωντανό Πρόσωπο...

Πως όμως (δικαιολογημένα) θα ρωτήσει κάποιος γνωρίζουμε, ότι πέρα τις κατώτερες ψυχονοητικές λειτουργίες, ξεπερνώντας τις κατώτερες ψυχονοητικές λειτουργίες (αίσθηση- αντίληψη, διανόηση, εγώ) δεν βυθιζόμαστε στον απόλυτο υποκειμενισμό;...

Υπάρχει μία πολύ μεγάλη παρεξήγηση γιά το τι είναι η μυστική εμπειρία, η θεοπτία, γιά το αν Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι Αντικειμενική Πραγματικότητα , ή απλά ένα υποκειμενικό (δηλαδή φανταστικό) όραμα... Κι η παρεξήγηση δημιουργήθηκε γιατί όσοι είχαν μυστική εμπειρία δεν μίλησαν ποτέ πολύ καθαρά (λόγω και της δυσκολίας του θέματος, γιατί δεν μπορείς να μεταφέρεις εύκολα μυστικά μεταφυσικά βιώματα, σε μία λογική κατανοητή γλώσσα, που χειρίζεται μόνο συγκεκριμένες έννοιες και παραστάσεις...), ή όσοι έγραψαν δεν είχαν ποτέ εμπειρία (κι έγραψαν γιά κάτι που δεν γνώριζαν)... Ποιά είναι λοιπόν η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι η Επίγνωση, στην πνευματική της πρόοδο, μέσα σην μυστική άσκηση, υπερβαίνει τις κατώτερες λειτουργίες, βλέπει δηλαδή με πλατύτερο τρόπο, πέρα από τις κατώτερες λειτουργίες (πράγματα που δεν αντιλαμβάνονται οι κατώτερες, περιορισμένες, λειτουργίες), και δεν τις «καταργεί». Βλέπει πλατύτερα, αλλά οι κατώτερες λειτουργίες εξακολουθούν να λειτουργούν υπό το φως όμως της ανώτερης επίγνωσης και πάντα μέσα στον περιορισμένο χώρο τους... Με αυτή την έννοια η χρήση της διανόησης, δεν καταργεί τις αισθήσεις... Επίσης η «αναφορά» όλης της γνώσης, της διανόησης, της αντίληψης (και της αίσθησης) σε ένα ανώτερο συνειδησιακό κέντρο ελέγχου (το εγώ), δεν καταργεί την διανόηση και την αντίληψη και την αίσθηση... Αντιλαμβανόμαστε όλο και με πιό πλατύ, πλατύτερο, τρόπο, ενώ οι κατώτερες λειτοργίες λειτουργούν τώρα υπό το φως της νέας αντίληψης...

Με τον ίδιο τρόπο, η υπέρβαση των κατώτερων ψυχονοητικών λειτουργιών μας οδηγεί σε μία πλατύτερη επίγνωση, σε μία «ανώτερη επίγνωση», χωρίς να καταργούνται αυτές καθεαυτές οι κατώτερες λειτουργίες... Ασφαλώς, χρειάζεται να βάλουμε σε τάξη όλες αυτές τις λειτουργίες (που λειτουργούν απειθάρχητα, χωρίς προσανατολισμό...). Κι εδώ αναδύεται η ανάγκη της πνευματικής άσκησης. Μετά την «διευθέτηση» της αίσθησης, πρέπει να «διευθετηθούν» οι ανώτερες (της αίσθησης) νοητικές λειτουργίες, η αντίληψη, η διανόηση, και το «εγώ» που είναι ένα συνειδησιακό σύμπλεγμα, (γι’ αυτό οι μυσυικοί πατέρες μιλούν γιά τα τρία είδη, στάδια, του λογισμού). Η υπέρβαση του υποκειμενιστικού μηχανισμού (του εγώ) δεν οδηγεί την Επίγνωση σε ένα «υποκειμενισμό» (γιατί αυτός ακριβώς ο μηχανισμός διευθετείται), το αντίθετο, οδηγεί σε μία πλατύτερη επίγνωση που δεν στηρίζεται μόνο σε όσα γίνονται αισθητά, σε όσα γίνονται αντιληπτά ή σε όσα διανοούμαστε, ούτε στην αναφορά σε ένα «εγώ»... η Ανώτερη Επίγνωση απελευθερωμένη από τους κατώτερους μηχανισμούς Αντιλαμβάνεται την «Υποκρυπτόμενη Πνευματική Πραγματικότητα» που βρίσκεται πίσω από τον ορατό κόσμο (και που δεν αντιλαμβάνονται οι κατώτεροι μηχανισμοί), Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά πίσω από τον κόσμο, το Οποίο Υπάρχει και δεν το «κατασκευάζουμε εμείς... Κι Αυτό που Υπάρχει Είναι Κάτι Ζωντανό, Πρόσωπο (όχι προσωπικότητα, «εγώ»), Ένα Παγκόσμιο Πρόσωπο, Θεϊκό Πρόσωπο...

Έτσι η ανθρώπινη συνείδηση, ξεπερνώντας τους κατώτερους μηχανισμούς (του υποκειμενισμού) γίνεται αντικειμενική κι Αντιλαμβάνεται το Πραγματικά Υπάρχον, το Παγκόσμιο Αντικειμενικό... Αυτή είναι η «πνευματική γέννηση» γιά την οποία μιλούσε ο Ιησούς στον Νικόδημο (Ιωάννης Γ΄). Κι από εδώ αρχίζει η Επικοινωνία με τον Ζωντανό Θεό... που οδηγεί στα Ανεξερεύνητα Βάθη της Θείας Επίγνωσης... Εδώ καταργούνται τα όρια ανάμεσα στον κτιστό άνθρωπο και τον Άκτιστο Θεό και κάθε «διαφορά» Φύσεων «λιώνει» μέσα στο «Πυρ της Αγάπης», μέσα στην Απέραντη Θεία Χάρη, μέσα στο Ουράνιο Φως, σε μία «Μυστική Ένωση» που τίποτα δεν μπορεί να «σπάσει»... Εδώ καταργείται ο χρόνος, εδώ αρχίζει η Αιώνια Ζωή, η Εν Θεώ Ζωή...

Ποιός είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Αυτός που μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, που Ταύτιζε τον Εαυτό Του με τον Ζωντανό Θεό, ο Ζωντανός Θεός... Δεν λέμε ότι πρέπει κάποιος να δεχτεί μία «πίστη», μία θεωρία... λέμε ότι πρέπει να απελευθερώσει την επίγνωσή του (τον νου, το πνεύμα, οι όροι δεν έχουν σημασία...) από τους κατώτερους υποκειμενικούς μηχανισμούς και να «αναδυθεί» στην «αντικειμενική συνείδηση» του Παγκόσμιου Αντικειμενικού (να γεννηθεί «πνευματικά»), να Επικοινωνήσει με τον Ζωντανό Θεό (σε «Αληθινή Θεία Κοινωνία»), και να «δει» μόνος του αν ο Ιησούς, αν οι μαθητές, αν οι μυστικοί πατέρες, λένε αλήθεια... Μόνος του, χωρίς μεσολαβητές, χωρίς οδηγούς, να απευθυνθεί στον Ζωντανό Θεό κατευθείαν. Ο Ζωντανός Θεός Είναι Πάντα Εδώ, πιό κοντά από όλα...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Ας δώσει ο καθένας την απάντησή του. Αλλά η μόνη αληθινή απάντηση είναι μία. Ο Ιησούς Είναι ο Ιησούς, Εδώ, Τώρα... τίποτα άλλο...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Tuesday, December 16, 2014

Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright