Esoterism Academy: Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Tuesday, December 16, 2014

Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

(ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ)

Ποιός είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Αυτός που μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, που Ταύτιζε τον Εαυτό Του με τον Ζωντανό Θεό, ο Ζωντανός Θεός...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο; Ήταν Θεός; Ήταν άνθρωπος;... Τι είναι τα Ευαγγέλια; Τι είναι ο χριστιανισμός; Τα δόγματα; Η παράδοση;... Είναι όλα αυτά η «ανατροπή της ιστορίας»; Ή μήπως είναι η «μεγαλύτερη απάτη» της ιστορίας;

Πριν απαντήσει κάποιος (όπως σε κάθε σοβαρή επιστημονική έρευνα) θα πρέπει πρώτα να θέσει αυστηρούς όρους έρευνας, αντικειμενικούς, εκτός αν απλά «κάνει συζήτηση» (αν απλά βάζει λέξεις στην σειρά...)... Σε κάθε επιστημονική έρευνα (ερώτημα) υπάρχουν τρεις όροι: 1) ο ερευνητής, σαν συνείδηση, ύπαρξη, κλπ., 2) ο τρόπος του ερωτήματος, τα μέσα έρευνας, κλπ., και 3) το «αντικείμενο του ερωτήματος»... Ακόμα και σε μία φυσική έρευνα, που έχουμε να κάνουμε με «υλικά» αντικείμενα, που είναι τα πιό απλά αντικείμενα, με αυτό τον τρόπο γίνεται η αληθινή επιστημονική έρευνα (γιατί όπως απέδειξε ο Αϊνστάιν, όλα είναι σχετικά), και πάλι τα συμπεράσματα είναι παρακινδυνευμένα...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν;... Ποιός, λοιπόν, ρωτά; Με τον ίδιο τρόπο ρωτά ένας «φωτισμένος», ένας διανοούμενος, ένας απλός βοσκός στα βουνά, ένας χριστιανός, ένας μη-χριστιανός, ένας έλληνας, ένας αφρικανός; Ποιός ρωτά; Μία «συνείδηση ανοιχτή» που ψάχνει απαντήσεις, ή «ένα διαμορφωμένο μυαλό» με έτοιμες ιδέες, πράγμα που προδικάζει την απάντηση;... Πριν λοιπόν κάνουμε την ερώτηση πρέπει να ρωτήσουμε «ποιός κάνει την ερώτηση»; Με άλλα λόγια, η έρευνα, το ερώτημα, είναι αντικειμενικό (κατά το δυνατόν) , ή είναι υποκειμενικό, επιφανειακό, κι επιπόλαιο; Στην δεύτερη περίπτωση, όπου είμαστε ήδη διαμορφωμένοι, προκατειλημμένοι, και η απάντηση έχει δοθεί (γιατί οι άνθρωποι «βλέπουν» αυτά που «θέλουν» να δουν), αυτή η απάντηση δεν έχει καμία αξία... Άρα το ερώτημα πρέπει να τεθεί από μία «ανοιχτή συνείδηση», ένα ανοιχτό, αντικειμενικό μυαλό, χωρίς εκ των προτέρων ιδέες... Μόνο τότε μπορούμε να φτάσουμε στην Αλήθεια (όποια κι αν είναι αυτή)...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν;... Σημασία έχει επίσης να εξετάσουμε τον τρόπο, τα μέσα, με τα οποία ζητάμε την απάντηση... Άραγε μπορούμε (σε φυσιολογικές συνθήκες) να ακούσουμε ένα ηλιοβασίλεμα; Μπορούμε να δούμε μία μουσική σύνθεση; Μπορούμε μήπως να γευτούμε τα χρώματα του οράνιου τόξου, ή να γευτούμε το γέλιο ενός παιδιού; Μπορούμε να αγγίξουμε μία σκέψης, μία ανάμνηση;... Προσεγγίζουμε, αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με ορισμένο τρόπο, με την όραση τα ορατά, με την ακοή τα ηχητικά κύματα, κλπ...

Με ποιό τρόπο λοιπόν θα προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τον Ιησού; Με τις αισθήσεις; Ήταν εδώ πριν 2000 χρόνια, τώρα δεν είναι....

Υπάρχει ο άλλος τρόπος, να ερευνήσουμε μέσω του μυαλού, της μνήμης, της ιστορικής μνήμης, της ιστορίας, (Κι έτσι έχουμε να κάνουμε με σκέψη, με κατασκευές του μυαλού, με θεωρίες, με ιδέες, με «είδωλα»...)... Κάποιοι λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Προαιώνιος Θεός που ενσαρκώθηκε... (σύμφωνα με τα δόγματα)... Κάποιοι λένε ήταν απλά ένα ιστορικό πρόσωπο, ένας απλός άνθρωπος που δίδαξε την αλήθεια (κι αυτό θεωρία είναι...)... Κάποιοι αρνούνται την ιστορικότητα του Ιησού αφού δεν υπάρχουν αξιόπιστες ιστορικές μαρτυρίες, πέρα από τα «ιερά κείμενα» που όμως δεν είναι αξιόπιστα, (Αλλά βέβαια, η έλλειψη ιστορικών μαρτυριών, δεν αποδεικνύει τίποτα... Αφορά την πληροφόρησή μας, την έλλειψη πληροφοριών, γιά ένα πρόσωπο ή γεγονός, όχι το πρόσωπο ή το γεγονός, αυτό καθεαυτό)... Όλη αυτή η έρευνα ανήκει στον χώρο της σκέψης, είναι κατασκευασμένη (από τον νου), δεν είναι ζωντανή και δεν αναφέρεται στην ζωντανή πραγματικότητα... Όλα αυτά ασχολούνται με σκέψεις με ιδέες, κι ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποδεικνύει κάτι, ή ότι η συλλογιστική του δικαιώνεται...). Όλα αυτά δεν έχουν καμία σοβαρότητα.

Υπάρχει, βέβαια, κι ο τρόπος να δούμε απλά, τον Ιησού, σαν ένα ιστορικό πρόσωπο, πριν 2000 χρόνια, που τώρα δεν είναι εδώ γιά να τον συναντήσουμε και να μιλήσουμε μαζί του... Είναι απλά μία ιστορική μνήμη, γιά την οποία λέγονται πολλά και διάφορα...

Ο Ίδιος ο Ιησούς μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, Ταύτιζε τον Εαυτό Του, με τον Ζωντανό Θεό, μιλούσε γιά την Βασιλεία, μία «Πνευματική Κατάσταση Επικοινωνίας με τον Ζωντανό Θεό», μιλούσε γιά την «πνευματική γέννηση» του ανθρώπου, γιά την Αιώνια Ζωή, κλπ... Ένας άλλος τρόπος λοιπόν είναι να ψάξουμε γιά τον Ιησού σαν τον Ζωντανό Θεό. Με ποιό τρόπο; Υπερβαίνοντας τις ψυχονοητικές διεργασίες που είναι στραμένες έξω, και να ερευνήσουμε μέσα μας, στο βάθος της ύπαρξης, της ψυχής, της συνείδησης, να περάσουμε την Πύλη, προς το Εσωτερικό Σύμπαν Της Πραγματικότητας, του Θεού... Ο μόνος δρόμος γιά να απαντήσουμε σοβαρά στο ερώτημα «Ποιός Είναι ο Ιησούς;», είναι να Τον Αναζητήσουμε σαν Ζωντανό Θεό, με την υπέρβαση της νόησης... όχι μέσα από θεωρίες, όχι σαν ιστορική μνήμη, ούτε μέσα από μία στείρα λειτουργική ζωή, με εξωτερικές τελετουργίες, σε χειροποίητους ναούς... Ο μόνος δρόμος είναι ο βιωματικός, να Τον Αναζητήσουμε σαν Ζωντανή Ύπαρξη, σαν Πρόσωπο Υπερβατικό, που Είναι Παρών αλλά Αποκαλύπτεται με ειδικό τρόπο (όπως τα ορατό αποκαλύπτονται με την όραση, οι ήχοι με την ακοή, κλπ)... Όλα τα άλλα είναι ανοησίες...

...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Οι αληθινοί μαθητές Του, οι μυστικοί πατέρες, κι όσοι ακόμα και σήμερα, Τον Προσεγγίζουν με τον σωστό τρόπο, Τον Αντιλαμβάνομται σαν τον Ζωντανό Θεό, που Είναι Αόρατος στις Αισθήσεις, αλλά Παρών... σαν τον ζωντανό Θεό που Υπάρχει Πραγματικά, δηλαδή Ενεργεί και Επικοινωνεί... και δεν βρίσκεται απλά στον φανταστικό χώρο της σκέψης, της δογματικής, της θεωρίας (μία ιδέα, ένα «είδωλο»), ή μέσα στον χώρο της μνήμης (μία σύνθεση μνήμης, πληροφοριών)... Πέρα από τις αισθήσεις, πέρα από την νόηση και την μνήμη Υπάρχει το Ζωντανό Πρόσωπο...

Πως όμως (δικαιολογημένα) θα ρωτήσει κάποιος γνωρίζουμε, ότι πέρα τις κατώτερες ψυχονοητικές λειτουργίες, ξεπερνώντας τις κατώτερες ψυχονοητικές λειτουργίες (αίσθηση- αντίληψη, διανόηση, εγώ) δεν βυθιζόμαστε στον απόλυτο υποκειμενισμό;...

Υπάρχει μία πολύ μεγάλη παρεξήγηση γιά το τι είναι η μυστική εμπειρία, η θεοπτία, γιά το αν Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι Αντικειμενική Πραγματικότητα , ή απλά ένα υποκειμενικό (δηλαδή φανταστικό) όραμα... Κι η παρεξήγηση δημιουργήθηκε γιατί όσοι είχαν μυστική εμπειρία δεν μίλησαν ποτέ πολύ καθαρά (λόγω και της δυσκολίας του θέματος, γιατί δεν μπορείς να μεταφέρεις εύκολα μυστικά μεταφυσικά βιώματα, σε μία λογική κατανοητή γλώσσα, που χειρίζεται μόνο συγκεκριμένες έννοιες και παραστάσεις...), ή όσοι έγραψαν δεν είχαν ποτέ εμπειρία (κι έγραψαν γιά κάτι που δεν γνώριζαν)... Ποιά είναι λοιπόν η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι η Επίγνωση, στην πνευματική της πρόοδο, μέσα σην μυστική άσκηση, υπερβαίνει τις κατώτερες λειτουργίες, βλέπει δηλαδή με πλατύτερο τρόπο, πέρα από τις κατώτερες λειτουργίες (πράγματα που δεν αντιλαμβάνονται οι κατώτερες, περιορισμένες, λειτουργίες), και δεν τις «καταργεί». Βλέπει πλατύτερα, αλλά οι κατώτερες λειτουργίες εξακολουθούν να λειτουργούν υπό το φως όμως της ανώτερης επίγνωσης και πάντα μέσα στον περιορισμένο χώρο τους... Με αυτή την έννοια η χρήση της διανόησης, δεν καταργεί τις αισθήσεις... Επίσης η «αναφορά» όλης της γνώσης, της διανόησης, της αντίληψης (και της αίσθησης) σε ένα ανώτερο συνειδησιακό κέντρο ελέγχου (το εγώ), δεν καταργεί την διανόηση και την αντίληψη και την αίσθηση... Αντιλαμβανόμαστε όλο και με πιό πλατύ, πλατύτερο, τρόπο, ενώ οι κατώτερες λειτοργίες λειτουργούν τώρα υπό το φως της νέας αντίληψης...

Με τον ίδιο τρόπο, η υπέρβαση των κατώτερων ψυχονοητικών λειτουργιών μας οδηγεί σε μία πλατύτερη επίγνωση, σε μία «ανώτερη επίγνωση», χωρίς να καταργούνται αυτές καθεαυτές οι κατώτερες λειτουργίες... Ασφαλώς, χρειάζεται να βάλουμε σε τάξη όλες αυτές τις λειτουργίες (που λειτουργούν απειθάρχητα, χωρίς προσανατολισμό...). Κι εδώ αναδύεται η ανάγκη της πνευματικής άσκησης. Μετά την «διευθέτηση» της αίσθησης, πρέπει να «διευθετηθούν» οι ανώτερες (της αίσθησης) νοητικές λειτουργίες, η αντίληψη, η διανόηση, και το «εγώ» που είναι ένα συνειδησιακό σύμπλεγμα, (γι’ αυτό οι μυσυικοί πατέρες μιλούν γιά τα τρία είδη, στάδια, του λογισμού). Η υπέρβαση του υποκειμενιστικού μηχανισμού (του εγώ) δεν οδηγεί την Επίγνωση σε ένα «υποκειμενισμό» (γιατί αυτός ακριβώς ο μηχανισμός διευθετείται), το αντίθετο, οδηγεί σε μία πλατύτερη επίγνωση που δεν στηρίζεται μόνο σε όσα γίνονται αισθητά, σε όσα γίνονται αντιληπτά ή σε όσα διανοούμαστε, ούτε στην αναφορά σε ένα «εγώ»... η Ανώτερη Επίγνωση απελευθερωμένη από τους κατώτερους μηχανισμούς Αντιλαμβάνεται την «Υποκρυπτόμενη Πνευματική Πραγματικότητα» που βρίσκεται πίσω από τον ορατό κόσμο (και που δεν αντιλαμβάνονται οι κατώτεροι μηχανισμοί), Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά πίσω από τον κόσμο, το Οποίο Υπάρχει και δεν το «κατασκευάζουμε εμείς... Κι Αυτό που Υπάρχει Είναι Κάτι Ζωντανό, Πρόσωπο (όχι προσωπικότητα, «εγώ»), Ένα Παγκόσμιο Πρόσωπο, Θεϊκό Πρόσωπο...

Έτσι η ανθρώπινη συνείδηση, ξεπερνώντας τους κατώτερους μηχανισμούς (του υποκειμενισμού) γίνεται αντικειμενική κι Αντιλαμβάνεται το Πραγματικά Υπάρχον, το Παγκόσμιο Αντικειμενικό... Αυτή είναι η «πνευματική γέννηση» γιά την οποία μιλούσε ο Ιησούς στον Νικόδημο (Ιωάννης Γ΄). Κι από εδώ αρχίζει η Επικοινωνία με τον Ζωντανό Θεό... που οδηγεί στα Ανεξερεύνητα Βάθη της Θείας Επίγνωσης... Εδώ καταργούνται τα όρια ανάμεσα στον κτιστό άνθρωπο και τον Άκτιστο Θεό και κάθε «διαφορά» Φύσεων «λιώνει» μέσα στο «Πυρ της Αγάπης», μέσα στην Απέραντη Θεία Χάρη, μέσα στο Ουράνιο Φως, σε μία «Μυστική Ένωση» που τίποτα δεν μπορεί να «σπάσει»... Εδώ καταργείται ο χρόνος, εδώ αρχίζει η Αιώνια Ζωή, η Εν Θεώ Ζωή...

Ποιός είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Αυτός που μιλούσε γιά τον Ζωντανό Θεό, που Ταύτιζε τον Εαυτό Του με τον Ζωντανό Θεό, ο Ζωντανός Θεός... Δεν λέμε ότι πρέπει κάποιος να δεχτεί μία «πίστη», μία θεωρία... λέμε ότι πρέπει να απελευθερώσει την επίγνωσή του (τον νου, το πνεύμα, οι όροι δεν έχουν σημασία...) από τους κατώτερους υποκειμενικούς μηχανισμούς και να «αναδυθεί» στην «αντικειμενική συνείδηση» του Παγκόσμιου Αντικειμενικού (να γεννηθεί «πνευματικά»), να Επικοινωνήσει με τον Ζωντανό Θεό (σε «Αληθινή Θεία Κοινωνία»), και να «δει» μόνος του αν ο Ιησούς, αν οι μαθητές, αν οι μυστικοί πατέρες, λένε αλήθεια... Μόνος του, χωρίς μεσολαβητές, χωρίς οδηγούς, να απευθυνθεί στον Ζωντανό Θεό κατευθείαν. Ο Ζωντανός Θεός Είναι Πάντα Εδώ, πιό κοντά από όλα...

Ποιός Είναι ο Ιησούς; Ποιός Ήταν; Ας δώσει ο καθένας την απάντησή του. Αλλά η μόνη αληθινή απάντηση είναι μία. Ο Ιησούς Είναι ο Ιησούς, Εδώ, Τώρα... τίποτα άλλο...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Tuesday, December 16, 2014

Ο μετα-ιστορικός Ιησούς

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright