Nature Restored
NATURE is Pure Process of
Existence, Without Attributes (in its Transcendent Approach) or with Various
Attributes that constitute precisely the "Character", the Way of
Existence, like processes, functions, life experiences. Above all: NATURE is
not Substance!
Thus, NATURE Expresses itself
as Perception, Basic Cognitive Process, and it is Precisely this Basic Process
that Constitutes the Substratum, the Real Content and the Ultimate
"Essence" of every "Differentiated" Process.
NATURE, Perception, thus
Manifests, as Perception (in its Primary Pure Manifestation), Thought, Feeling,
Sensation, Bodily Experience and Activity.
NATURE is From the Beginning
and Forever a Pure Process and all the "individual" processes that
are "recognized", Perception, Thought, Sensation, etc., are equally
Pure.
It is often said, by spiritual
people, that thinking, or feeling, misleads, does not reveal Reality. The Truth
is that it is not the functions (thinking, feeling, etc.) that mislead but the
way we use them (we people).
Even Great Masters often say
that thought, memory, the whole process, which "separates" and causes
confusion, which keeps us bound in a false reality, must be overcome. It would
be more correct to phrase this differently because people often do not
understand exactly what is being said and misunderstand. What must be overcome
is not thinking, as a function, which is a perfectly pure and useful process,
but a certain way of thinking, which people have been practicing for millennia
now, and which ultimately leads them to a dead end.
Perception (as well as
individual functions, thought, sensation, material experience...) must be Free
- i.e. Processes that detect processes, becoming, the panorama of the phenomena
of existence.
Perception cannot Soar, Fly to
the Limitless, when it is closed in limitations, or "views".
Thought cannot follow becoming
when it petrifies into ideas – and makes a fantastic artificial world.
Sense cannot know and
"enjoy" the world when it is caught up in obsessions, artificial
repetitions of needs, or wrong activities.
We want to say that it is not
NATURE, OUR NATURE, that misleads us or leads us astray, but the wrong use of
the powers (with which NATURE "endowed" us) is what leads us to
confusion and "chaos".
Liberation, as understood by
all the Great Teachers, the Masters of the Upanishads, Lao Tzu, Buddha,
Orpheus, Jesus, is not liberation from NATURE but from the wrong ways of using
NATURE. It is a Restoration of NATURE, it is a Return to our Natural Function.
It is, in other words, the overcoming of man's perverse ways.
The whole human civilization
is based on wrong ways of perception, it is based on antiquated ways of
thinking, on petrified actions.
People get it wrong.
They think wrongly.
They act wrongly.
Their society is based on
these wrong actions. Their political system is fundamentally wrong because it
is based not on living reality but on entrenched notions of ego, interest,
ownership, transaction, etc... Their economic system is not the natural
production-consumption system but an artificial system with virtual values,
uncontrolled ownership, selfish and dubious interests, strife, conflict, etc…
All wrong!
Certainly, He Who Perceives
Beyond these limited ways of men, Experiences A Greater Reality.
He realizes the Depth of
Existence that is beyond appearances. He bases his Life on the Pure Presence
Itself (in the Space of Existence) and not on phenomena. He lives in a Quiet,
Peaceful and Untouched by humans, World. He lives in Reality, he does not live
in the imaginary world of humans.
But this KINGDOM OF NATURE, of
PURE AND HEALTHY NATURE, is not something that people want (or maybe they
cannot know and want). People prefer to live in the dark shadow cave of their
thinking.
But we Live in the Light,
Rejoice in the Light and our Compassion for people has the Essence of Love and
not the selfish emotionalism of false superiority, or "philanthropy".
They are all children of NATURE. All. And we humbly bow to people's choices.
Even when they lead them to perdition. It's their choice. We only owe respect.
And to be Here, Present.
…
Η Φύση Αποκατεστημένη
Η ΦΥΣΗ είναι Αγνή Διαδικασία Ύπαρξης,
Χωρίς Ιδιότητες (στην Υπερβατική Προσέγγισή της) ή με Διάφορες Ιδιότητες που
συνιστούν ακριβώς τον «Χαρακτήρα», τον Τρόπο Ύπαρξης, σαν διαδικασίες,
λειτουργίες, εμπειρίες ζωής. Προπάντων: Η ΦΥΣΗ δεν είναι Ουσία!
Έτσι, η ΦΥΣΗ Εκφράζεται σαν Αντίληψη,
Βασική Γνωστική Διαδικασία, κι είναι Ακριβώς αυτή η Βασική Διαδικασία που
Αποτελεί το Υπόστρωμα, το Πραγματικό Περιεχόμενο και την Ύστατη «Ουσία» κάθε
«Διαφοροποιημένης» Διαδικασίας.
Η ΦΥΣΗ, η Αντίληψη, Εκδηλώνεται έτσι, σαν
Αντίληψη (στην Πρωταρχική Αγνή της Εκδήλωση), Σκέψη, Συναίσθηση, Αίσθηση,
Σωματική Εμπειρία και Δραστηριότητα.
Η ΦΥΣΗ είναι Εξ’ Αρχής και για Πάντα Αγνή
Διαδικασία κι όλες οι «επιμέρους» διαδικασίες που «αναγνωρίζονται», Αντίληψη,
Σκέψη, Αίσθηση, κλπ., είναι το ίδιο Αγνές.
Συχνά λέγεται, από πνευματικούς ανθρώπους,
ότι η σκέψη, ή η αίσθηση, παραπλανά, δεν αποκαλύπτει την Πραγματικότητα. Η
Αλήθεια είναι ότι δεν είναι οι λειτουργίες (η σκέψη, η αίσθηση, κλπ.) που
παραπλανούν αλλά ο τρόπος που τις χρησιμοποιούμε (εμείς οι άνθρωποι).
Ακόμα και Μεγάλοι Διδάσκαλοι λένε συχνά
πως πρέπει να ξεπεραστεί η σκέψη, η μνήμη, όλη η διαδικασία, που «διαχωρίζει»
και προκαλεί σύγχυση, που μας κρατά δεσμευμένους σε μια πλαστή πραγματικότητα.
Πιο σωστό θα ήταν να διατυπωθεί αυτό διαφορετικά γιατί οι άνθρωποι συχνά δεν κατανοούν
ακριβώς αυτό που λέγεται και παρεξηγούν. Πρέπει να ξεπερασθεί όχι η σκέψη, σαν
λειτουργία, που είναι μια τελείως αγνή και χρήσιμη διαδικασία, αλλά ένας
συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, που οι άνθρωποι εφαρμόζουν χιλιετηρίδες τώρα και
που τους οδηγεί τελικά σε αδιέξοδο.
Η Αντίληψη (όπως κι οι επιμέρους
λειτουργίες, σκέψη, αίσθηση, υλική εμπειρία…) πρέπει να είναι Ελεύθερες –
δηλαδή Διαδικασίες που ανιχνεύουν διαδικασίες, το γίγνεσθαι, το πανόραμα των
φαινομένων της ύπαρξης.
Η Αντίληψη δεν μπορεί να Ανυψωθεί, να
Πετάξει στο Απεριόριστο, όταν κλείνεται σε περιορισμούς, ή σε «οπτικές».
Η Σκέψη δεν μπορεί να παρακολουθήσει το
γίγνεσθαι όταν απολιθώνεται σε ιδέες – και φτιάχνει ένα φανταστικό τεχνητό
κόσμο.
Η Αίσθηση δεν μπορεί να γνωρίσει και να
«απολαύσει» τον κόσμο όταν παγιδεύεται σε εμμονές, τεχνητές επαναλήψεις
αναγκών, ή λανθασμένες δραστηριότητες.
Θέλουμε να πούμε πως δεν είναι η ΦΥΣΗ, η
ΦΥΣΗ ΜΑΣ, που μας παραπλανά ή μας οδηγεί λάθος αλλά η λανθασμένη χρήση των
δυνάμεων (με τις οποίες μας «προίκισε» η ΦΥΣΗ) είναι που μας οδηγεί στην
σύγχυση και στο «χάος».
Η Απελευθέρωση, όπως γίνεται αντιληπτή από
όλους τους Μεγάλους Διδασκάλους, τους Διδασκάλους των Ουπανισάδ, τον Λάο Τσε,
τον Βούδα, τον Ορφέα, τον Ιησού, δεν είναι απελευθέρωση από την ΦΥΣΗ αλλά από τους
λανθασμένους τρόπους χρήσης της ΦΥΣΗΣ. Είναι Αποκατάσταση της ΦΥΣΗΣ, είναι
Επιστροφή στην Φυσική Λειτουργία μας. Είναι, με άλλα λόγια, το ξεπέρασμα των
διεστραμμένων τρόπων του ανθρώπου.
Ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός
στηρίζεται σε λανθασμένους τρόπους αντίληψης, στηρίζεται σε απαρχαιωμένους
τρόπους σκέψης, σε απολιθωμένες δράσεις.
Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται λανθασμένα.
Σκέπτονται λανθασμένα.
Δρουν λανθασμένα.
Η κοινωνία τους στηρίζεται σε αυτές τις
λανθασμένες ενέργειες. Το πολιτικό σύστημά τους είναι εξ’ αρχής λανθασμένο
γιατί στηρίζεται όχι στην ζωντανή πραγματικότητα αλλά σε παγιωμένες αντιλήψεις
περί εγώ, συμφέροντος, ιδιοκτησίας, συναλλαγής, κλπ… Το οικονομικό σύστημά τους
δεν είναι το φυσικό σύστημα παραγωγής-κατανάλωσης αλλά ένα τεχνητό σύστημα με
εικονικές αξίες, μη ελεγχόμενη ιδιοκτησία, ιδιοτελή και ύποπτα συμφέροντα,
διαμάχες, συγκρούσεις, κλπ…Όλα είναι λάθος!
Ασφαλώς, Αυτός που Αντιλαμβάνεται Πέρα από
αυτούς τους περιορισμένους τρόπους των ανθρώπων, Βιώνει Μια Ευρύτερη
Πραγματικότητα.
Αντιλαμβάνεται το Βάθος της Ύπαρξης που
είναι πέρα από τα φαινόμενα. Στηρίζει την Ζωή του στην Ίδια την Αγνή Παρουσία
(στο Χώρο της Ύπαρξης) κι όχι στα φαινόμενα. Ζει σε ένα Ήσυχο, Ειρηνικό κι
Ανέγγιχτο από τους ανθρώπους, Κόσμο.Ζει στην Πραγματικότητα, δεν ζει στον
φανταστικό κόσμο των ανθρώπων.
Αυτό όμως το ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, της ΑΓΝΗΣ
ΚΙ ΥΓΙΟΥΣ ΦΥΣΗΣ, δεν είναι κάτι που θέλουν (ή ίσως δεν μπορούν να γνωρίζουν και
να θέλουν) οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι προτιμούν να ζουν στην σκοτεινή σπηλιά των
σκιών της σκέψης τους.
Εμείς όμως Ζούμε στο Φως, Χαιρόμαστε το
Φως κι η Συμπόνια μας για τους ανθρώπους έχει την Ουσία της Αγάπης κι όχι του
εγωιστικού συναισθηματισμού της ψευτοανωτερότητας, ή της «φιλανθρωπίας». Όλοι
παιδιά της ΦΥΣΗΣ είναι. Όλοι. Κι υποκλινόμαστε ταπεινά στις επιλογές των
ανθρώπων. Ακόμα κι όταν τους οδηγούν στην απώλεια. Είναι δικές τους επιλογές.
Μόνο σεβασμό οφείλουμε. Και να είμαστε Εδώ, Παρόντες.
