Esoterism Academy: The Land of Truth

Tuesday, November 7, 2023

The Land of Truth

TRAVELER, in the UNKNOWN LAND OF CONSCIOUSNESS... only in the Tranquility (of Life) can you find the Truth... only in the Stillness (of the Soul) can you truly live, live existence in the worlds, as a continuum, and with full awareness ... only in the Silence (of the Mind) can you Understand what you really are... only in the Absence (of Personal Existence) can you "See" your True Nature... until you Return to the FINAL CONSTANT, to the UNCHANGING...

The Land of Truth Spreads as Deep as Our Understanding Spreads!

MEDITATION is VISION, a Way of Seeing, SEEING: Direct Perception, Understanding, Experiencing What Happens without "distortions", which is completed in this Perception, in this PRIMITIVE LIFE EXPERIENCE, which is at the same time LIGHTING, LIFE. An INTEGRATED LIFE EXPERIENCE that Continuously Flows without Changing, Into Eternity, Beyond Time.

MEDITATION (SEE), ILLUMINATION, LIFE, is the Same Thing, and is the whole Experience of Existence, continually. This WAY OF LIFE, is an INNER ATTITUDE OF LIFE, UNDERSTANDING, ABSENCE OF THOUGHT. It does not come by managing perception, disciplining internal processes, “directing” thought, “concentrating”, “eliminating” thought... nor does it come by external activities, by sitting in the Lotus Posture (even if you sit for 10,000 years).

MEDITATION IS RIGHT VIEW, regardless of internal processes or external activities. MEDITATION is not an “activity” or an external “act” or “sitting”. In the Space of Ignorance and Ignorance, people misuse the words, and use the terms Meditation, Enlightenment, spirituality and spiritual evolution, and all this, not knowing what "it" is... but only their "similar" can be convinced.

...

Meditation is The Land of Truth

In this essay, we will explore some of the esoteric teachings that we have learned from our journey into the unknown land of consciousness. We will share with you some of the insights that we have gained from meditating on the true nature of reality and existence. We hope that this essay will inspire you to seek your own truth and to live a life of awareness and harmony.

The Land of Truth is not a physical place that we can visit or locate on a map. It is a state of being that transcends space and time. It is a realm of pure awareness that lies beyond the limitations of our senses and thoughts. It is a dimension of infinite potentiality that manifests itself in every moment and every experience. It is the source and essence of all that is.

To enter The Land of Truth, we need to let go of our attachments and identifications with our personal existence. We need to realize that we are not our bodies, our minds, our emotions or our personalities. We are not our roles, our labels or our stories. We are not separate from anything or anyone. We are one with everything and everyone.

We need to quiet our minds and listen to our hearts. We need to tune into our intuition and follow our inner guidance. We need to surrender to the flow of life and trust in the divine intelligence that orchestrates everything. We need to be present and attentive to what is happening here and now.

We need to meditate.

Meditation is not a technique or a practice that we do for a certain amount of time or in a certain posture. Meditation is a way of living and being that we embody at all times and in all situations. Meditation is a way of seeing and knowing that reveals the truth behind appearances. Meditation is a way of experiencing and expressing that radiates love and joy.

Meditation is vision.

When we meditate, we see things as they are, not as we think they are or as we want them to be. We see beyond the surface level of forms and phenomena to the deeper level of essence and meaning. We see beyond the duality of subject and object to the unity of consciousness and reality. We see beyond the illusion of separation to the reality of interconnection.

Meditation is understanding.

When we meditate, we understand things as they are, not as we believe they are or as we judge them to be. We understand beyond the level of concepts and opinions to the level of principles and values. We understand beyond the level of words and symbols to the level of feelings and sensations. We understand beyond the level of analysis and logic to the level of intuition and wisdom.

Meditation is experiencing.

When we meditate, we experience things as they are, not as we imagine they are or as we fear they might be. We experience beyond the level of thoughts and emotions to the level of awareness and presence. We experience beyond the level of past and future to the level of now and here. We experience beyond the level of self and other to the level of oneness and wholeness.

Meditation is illumination.

When we meditate, we illuminate things as they are, not as we obscure them or as we project them to be. We illuminate beyond the level of darkness and ignorance to the level of light and knowledge. We illuminate beyond the level of confusion and doubt to the level of clarity and certainty. We illuminate beyond the level of suffering and struggle to the level of peace and bliss.

Meditation is life.

When we meditate, we live things as they are, not as we resist them or as we try to change them. We live beyond the level of doing and having to the level of being and giving. We live beyond the level of action and reaction to the level of creation and manifestation. We live beyond the level of birth and death to the level of eternity and infinity.

Meditation is the same thing as illumination, life, understanding, experiencing and vision. Meditation is the whole experience of existence, continually. Meditation is an inner attitude of life, understanding, absence of thought. Meditation is right view, regardless of internal processes or external activities.

Meditation is not something that we do or achieve. Meditation is something that we are and express.

Meditation is The Land of Truth.

...

Spiritual Ideas

Tranquility: Finding Truth

In the Land of Truth, tranquility plays a vital role. It is through embracing a state of calmness and peace that one can uncover the essence of truth. By quieting the noise of external distractions, we open ourselves up to a deeper level of awareness.

Stillness: Living Existence

Living existence in the worlds as a continuum requires the stillness of the soul. In the Land of Truth, it is in moments of quiet reflection and introspection that we can truly experience life. By being present and fully aware, we immerse ourselves in the richness of each passing moment.

Silence: Understanding our True Nature

To understand what we truly are, we must delve into the silence of the mind. In this realm, thoughts fade away, allowing us to connect with our authentic selves. It is through this inner silence that we gain insight into our true nature and purpose.

Absence: Seeing our True Nature

By embracing the absence of personal existence, we can "see" our true nature. This shedding of ego and attachment grants us a glimpse into the core of our being. Only by letting go of our individual identity can we truly recognize our interconnectedness with the universe.

The Land of Truth: Spreading Understanding

The Land of Truth extends as deep as our understanding spreads. As we explore the depths of our consciousness, we expand our awareness and perception of the world around us. This journey of self-discovery leads us to a place where truth and enlightenment intertwine.

Meditation: Vision and Illumination

Meditation serves as a pathway to vision and illumination. It is a way of seeing the world without distortions, allowing for direct perception, understanding, and experiencing what happens. Through integrated meditation, our lives flow continuously, transcending the constraints of time.

Meditation as a Way of Life

Meditation is not merely an activity or an external act. It is a way of life—an inner attitude of understanding and absence of thought. It cannot be achieved by manipulating perception or disciplining internal processes. True meditation goes beyond external activities and postures, reaching into the depths of our consciousness.

Meditation as Right View

Regardless of internal processes or external activities, meditation is about cultivating right view. In a world clouded by ignorance, the true meaning of meditation often gets misinterpreted. It is essential to discern between the genuine path of meditation and the misconceptions that surround it.

The Land of Truth

In conclusion, the Land of Truth beckons those who seek a deeper understanding of existence. Through tranquility, stillness, silence, and absence, we embark on a journey of self-discovery and illumination. By embracing meditation as a way of life and cultivating right view, we open ourselves up to the profound wisdom and beauty that lie within. May your exploration of the Land of Truth be transformative and enlightening.

...

Η Χώρα της Αλήθειας

ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ, στην ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ… μονάχα μέσα στην Ηρεμία (της Ζωής) μπορείς να βρεις την Αλήθεια… μονάχα μέσα στην Ησυχία (της Ψυχής) μπορείς να ζήσεις αληθινά, να ζήσεις την ύπαρξη στους κόσμους, σαν μια συνέχεια, και με πλήρη επίγνωση... μονάχα μέσα στη Σιγή (του Νου) μπορείς να Κατανοήσεις τι είσαι πραγματικά... μονάχα μέσα στην Απουσία (της Προσωπικής Ύπαρξης) μπορείς να «Δεις» την Αληθινή Φύση σου… μέχρι να Επιστρέψεις στο ΥΣΤΑΤΟ ΣΤΑΘΕΡΟ, στο ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ…

Η Χώρα της Αλήθειας Απλώνεται στο Βάθος που Απλώνεται η Κατανόησή μας!

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ Είναι ΟΡΑΣΗ, Τρόπος Όρασης, το ΒΛΕΠΕΙΝ: Άμεση Αντίληψη, Κατανόηση, Βίωση Αυτού που Συμβαίνει χωρίς «παραμορφώσεις», που ολοκληρώνεται σε αυτή την Αντίληψη, σε αυτό το ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΒΙΩΜΑ ΖΩΗΣ, που είναι ταυτόχρονα ΦΩΤΙΣΗ, ΖΩΗ. Μια ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ που Ρέει Συνεχώς χωρίς να Αλλοιώνεται, Μέσα στην Αιωνιότητα, πέρα από τον χρόνο.

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ (ΒΛΕΠΕΙΝ), ΦΩΤΙΣΗ, ΖΩΗ, είναι το Ίδιο Πράγμα, κι είναι όλη η Εμπειρία της Ύπαρξης, Συνεχώς. Αυτός ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, είναι ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΚΕΨΗΣ. Δεν έρχεται με την διαχείριση της αντίληψης, την πειθάρχηση των εσωτερικών διαδικασιών, την «κατεύθυνση» της σκέψης, την «συγκέντρωση», την «εξάλειψη» της σκέψης… ούτε έρχεται με εξωτερικές δραστηριότητες, με το να κάθεσαι στην Στάση του Λωτού (ακόμα κι αν κάθεσαι 10.000 χρόνια).

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ ΟΡΑΣΗ, άσχετα από εσωτερικές διεργασίες ή εξωτερικές δραστηριότητες. ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ δεν είναι «δραστηριότητα» ή εξωτερική «πράξη» ή «κάθισμα». Στον Χώρο της Άγνοιας και της αμάθειας, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν άστοχα τις λέξεις, και χρησιμοποιούν τους όρους Διαλογισμός, Φώτιση, πνευματικότητα και πνευματική εξέλιξη, κι όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζουν τι «είναι»… αλλά μόνο τους «όμοιούς» τους μπορούν να πείσουν.

...

Ο Διαλογισμός είναι η Χώρα της Αλήθειας

Σε αυτό το δοκίμιο, θα εξερευνήσουμε μερικές από τις εσωτερικές διδασκαλίες που μάθαμε από το ταξίδι μας στην άγνωστη χώρα της συνείδησης. Θα μοιραστούμε μαζί σας μερικές από τις γνώσεις που έχουμε αποκτήσει από το διαλογισμό για την αληθινή φύση της πραγματικότητας και της ύπαρξης. Ελπίζουμε ότι αυτό το δοκίμιο θα σας εμπνεύσει να αναζητήσετε τη δική σας αλήθεια και να ζήσετε μια ζωή με επίγνωση και αρμονία.

Η Χώρα της Αλήθειας δεν είναι ένα φυσικό μέρος που μπορούμε να επισκεφτούμε ή να εντοπίσουμε σε έναν χάρτη. Είναι μια κατάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο. Είναι ένα βασίλειο καθαρής επίγνωσης που βρίσκεται πέρα από τους περιορισμούς των αισθήσεων και των σκέψεών μας. Είναι μια διάσταση άπειρης δυνατότητας που εκδηλώνεται σε κάθε στιγμή και κάθε εμπειρία. Είναι η πηγή και η ουσία όλων όσων υπάρχουν.

Για να μπούμε στη Χώρα της Αλήθειας, πρέπει να αφήσουμε τις προσκολλήσεις και τις ταυτίσεις μας με την προσωπική μας ύπαρξη. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε το σώμα μας, το μυαλό μας, τα συναισθήματά μας ή η προσωπικότητά μας. Δεν είμαστε οι ρόλοι μας, οι ταμπέλες ή οι ιστορίες μας. Δεν είμαστε χωρισμένοι από τίποτα και κανέναν. Είμαστε ένα με όλα και με όλους.

Πρέπει να ηρεμήσουμε το μυαλό μας και να ακούσουμε την καρδιά μας. Πρέπει να συντονιστούμε με τη διαίσθησή μας και να ακολουθήσουμε την εσωτερική μας καθοδήγηση. Χρειάζεται να παραδοθούμε στη ροή της ζωής και να εμπιστευτούμε τη θεϊκή νοημοσύνη που ενορχηστρώνει τα πάντα. Πρέπει να είμαστε παρόντες και προσεκτικοί σε αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα.

Πρέπει να κάνουμε διαλογισμό.

Ο διαλογισμός δεν είναι μια τεχνική ή μια πρακτική που κάνουμε για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ή σε μια συγκεκριμένη στάση. Ο διαλογισμός είναι ένας τρόπος ζωής και ύπαρξης που ενσαρκώνουμε ανά πάσα στιγμή και σε όλες τις καταστάσεις. Ο διαλογισμός είναι ένας τρόπος να βλέπεις και να γνωρίζεις που αποκαλύπτει την αλήθεια πίσω από την εμφάνιση. Ο διαλογισμός είναι ένας τρόπος εμπειρίας και έκφρασης που εκπέμπει αγάπη και χαρά.

Ο διαλογισμός είναι όραμα.

Όταν διαλογιζόμαστε, βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως νομίζουμε ότι είναι ή όπως θέλουμε να είναι. Βλέπουμε πέρα από το επιφανειακό επίπεδο των μορφών και των φαινομένων στο βαθύτερο επίπεδο της ουσίας και του νοήματος. Βλέπουμε πέρα από τη δυαδικότητα υποκειμένου και αντικειμένου την ενότητα συνείδησης και πραγματικότητας. Βλέπουμε πέρα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού στην πραγματικότητα της διασύνδεσης.

Ο διαλογισμός είναι κατανόηση.

Όταν διαλογιζόμαστε, καταλαβαίνουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως πιστεύουμε ότι είναι ή όπως τα κρίνουμε. Καταλαβαίνουμε πέρα από το επίπεδο των εννοιών και των απόψεων στο επίπεδο των αρχών και των αξιών. Καταλαβαίνουμε πέρα από το επίπεδο των λέξεων και των συμβόλων στο επίπεδο των συναισθημάτων και των αισθήσεων. Καταλαβαίνουμε πέρα από το επίπεδο της ανάλυσης και της λογικής στο επίπεδο της διαίσθησης και της σοφίας.

Ο διαλογισμός βιώνει.

Όταν διαλογιζόμαστε, βιώνουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως τα φανταζόμαστε ή όπως φοβόμαστε ότι μπορεί να είναι. Βιώνουμε πέρα από το επίπεδο των σκέψεων και των συναισθημάτων στο επίπεδο της επίγνωσης και της παρουσίας. Βιώνουμε πέρα από το επίπεδο του παρελθόντος και του μέλλοντος στο επίπεδο του τώρα και του εδώ. Βιώνουμε πέρα από το επίπεδο του εαυτού και του άλλου στο επίπεδο της ενότητας και της ολότητας.

Ο διαλογισμός είναι φωτισμός.

Όταν διαλογιζόμαστε, φωτίζουμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως τα κρύβουμε ή όπως τα προβάλλουμε ότι είναι. Φωτίζουμε πέρα από το επίπεδο του σκότους και της άγνοιας στο επίπεδο του φωτός και της γνώσης. Φωτίζουμε πέρα από το επίπεδο της σύγχυσης και της αμφιβολίας στο επίπεδο της σαφήνειας και της βεβαιότητας. Φωτίζουμε πέρα από το επίπεδο του πόνου και του αγώνα στο επίπεδο της ειρήνης και της ευδαιμονίας.

Ο διαλογισμός είναι ζωή.

Όταν διαλογιζόμαστε, ζούμε τα πράγματα όπως είναι, όχι όπως τους αντιστεκόμαστε ή όπως προσπαθούμε να τα αλλάξουμε. Ζούμε πέρα από το επίπεδο του να κάνουμε και να έχουμε στο επίπεδο του να είμαστε και να δίνουμε. Ζούμε πέρα από το επίπεδο της δράσης και της αντίδρασης στο επίπεδο της δημιουργίας και της εκδήλωσης. Ζούμε πέρα από το επίπεδο της γέννησης και του θανάτου στο επίπεδο της αιωνιότητας και του απείρου.

Ο διαλογισμός είναι το ίδιο πράγμα με τον φωτισμό, τη ζωή, την κατανόηση, την εμπειρία και το όραμα. Ο διαλογισμός είναι η όλη εμπειρία της ύπαρξης, συνεχώς. Ο διαλογισμός είναι μια εσωτερική στάση ζωής, κατανόηση, απουσία σκέψης. Ο διαλογισμός είναι σωστή άποψη, ανεξάρτητα από εσωτερικές διαδικασίες ή εξωτερικές δραστηριότητες.

Ο διαλογισμός δεν είναι κάτι που κάνουμε ή πετυχαίνουμε. Ο διαλογισμός είναι κάτι που είμαστε και εκφράζουμε.

Ο διαλογισμός είναι η χώρα της αλήθειας.

...

Πνευματικές Ιδέες

Ηρεμία: Βρίσκοντας την αλήθεια

Στη Χώρα της Αλήθειας, η ηρεμία παίζει ζωτικό ρόλο. Είναι μέσα από την αγκαλιά μιας κατάστασης ηρεμίας και γαλήνης που μπορεί κανείς να αποκαλύψει την ουσία της αλήθειας. Μειώνοντας τον θόρυβο των εξωτερικών περισπασμών, ανοίγουμε τον εαυτό μας σε ένα βαθύτερο επίπεδο συνειδητοποίησης.

Ακινησία: Ζωή Ύπαρξη

Η ζωντανή ύπαρξη στους κόσμους ως συνέχεια απαιτεί την ακινησία της ψυχής. Στη Χώρα της Αλήθειας, είναι σε στιγμές ήσυχου στοχασμού και ενδοσκόπησης που μπορούμε πραγματικά να βιώσουμε τη ζωή. Με το να είμαστε παρόντες και με πλήρη επίγνωση, βυθιζόμαστε στον πλούτο κάθε στιγμής που περνάει.

Σιωπή: Κατανοώντας την Αληθινή μας Φύση

Για να καταλάβουμε τι πραγματικά είμαστε, πρέπει να εμβαθύνουμε στη σιωπή του μυαλού. Σε αυτό το βασίλειο, οι σκέψεις σβήνουν, επιτρέποντάς μας να συνδεθούμε με τον αυθεντικό εαυτό μας. Είναι μέσα από αυτή την εσωτερική σιωπή που αποκτούμε διορατικότητα για την αληθινή φύση και σκοπό μας.

Απουσία: Βλέποντας την Αληθινή μας Φύση

Αγκαλιάζοντας την απουσία προσωπικής ύπαρξης, μπορούμε να «δούμε» την αληθινή μας φύση. Αυτή η αποβολή του εγώ και της προσκόλλησης μας δίνει μια ματιά στον πυρήνα της ύπαρξής μας. Μόνο αφήνοντας την ατομική μας ταυτότητα μπορούμε να αναγνωρίσουμε πραγματικά τη διασύνδεσή μας με το σύμπαν.

Η χώρα της αλήθειας: Επέκταση της Κατανόησης

Η Χώρα της Αλήθειας εκτείνεται τόσο βαθιά όσο εξαπλώνεται η κατανόησή μας. Καθώς εξερευνούμε τα βάθη της συνείδησής μας, διευρύνουμε την επίγνωσή μας και την αντίληψή μας για τον κόσμο γύρω μας. Αυτό το ταξίδι αυτό-ανακάλυψης μας οδηγεί σε ένα μέρος όπου η αλήθεια και η φώτιση συμπλέκονται.

Διαλογισμός: Όραμα και Φωτισμός

Ο διαλογισμός χρησιμεύει ως μονοπάτι προς την όραση και τον φωτισμό. Είναι ένας τρόπος να δεις τον κόσμο χωρίς παραμορφώσεις, επιτρέποντας την άμεση αντίληψη, κατανόηση και εμπειρία του τι συμβαίνει. Μέσω του ολοκληρωμένου διαλογισμού, η ζωή μας κυλά συνεχώς, ξεπερνώντας τους περιορισμούς του χρόνου.

Ο διαλογισμός ως τρόπος ζωής

Ο διαλογισμός δεν είναι απλώς μια δραστηριότητα ή μια εξωτερική πράξη. Είναι ένας τρόπος ζωής—μια εσωτερική στάση κατανόησης και απουσίας σκέψης. Δεν μπορεί να επιτευχθεί χειραγωγώντας την αντίληψη ή πειθαρχώντας τις εσωτερικές διαδικασίες. Ο αληθινός διαλογισμός υπερβαίνει τις εξωτερικές δραστηριότητες και τις στάσεις, φθάνοντας στα βάθη της συνείδησής μας.

Ο διαλογισμός ως ορθή άποψη

Ανεξάρτητα από τις εσωτερικές διαδικασίες ή τις εξωτερικές δραστηριότητες, ο διαλογισμός έχει να κάνει με την καλλιέργεια της σωστής άποψης. Σε έναν κόσμο συννεφιασμένο από άγνοια, το αληθινό νόημα του διαλογισμού συχνά παρερμηνεύεται. Είναι απαραίτητο να διακρίνουμε μεταξύ του γνήσιου μονοπατιού του διαλογισμού και των παρανοήσεων που τον περιβάλλουν.

Η Χώρα της Αλήθειας

Συμπερασματικά, η Χώρα της Αλήθειας καλεί όσους αναζητούν μια βαθύτερη κατανόηση της ύπαρξης. Μέσα από την ηρεμία, την ακινησία, τη σιωπή και την απουσία, ξεκινάμε ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης και φωτισμού. Αγκαλιάζοντας τον διαλογισμό ως τρόπο ζωής και καλλιεργώντας τη σωστή άποψη, ανοίγουμε τον εαυτό μας στη βαθιά σοφία και ομορφιά που κρύβεται μέσα μας. Είθε η εξερεύνηση της Χώρας της Αλήθειας να είναι μεταμορφωτική και διαφωτιστική.

The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection

In the Vast Tapestry of Existence, where the Universe breathes life into all beings and bestows each with an essence of the divine, there exists a subtle force—one that appears not as an entity of its own but as a shadow. This is the shadow of selfishness, a veil that, once cast over our soul, obscures the radiance of our true nature. It is not a sin to fall into its embrace; it is not an inherent flaw or moral failing. No, selfishness is something more profound, more tragic. It is an infinite sadness—a sorrow for the life that could have been but is not, for the joy that could have blossomed but withered instead, for the love that could have embraced the world but turned inward, cold and withdrawn.

This shadow is the antithesis of our innermost essence. Each of us, at the core, is an emanation of light, a unique and vibrant note in the grand symphony of creation. Our souls yearn to express the fullness of life, to experience the world through a prism of interconnectedness. But when consciousness slips into ego, when we focus solely on our own desires and needs, the shadow of selfishness begins to take form. And like a black hole in the cosmic expanse, it swallows the light, drawing our thoughts, emotions, and actions into an ever-tightening spiral of isolation.

Selfishness is not mere self-interest. It is not the healthy pursuit of personal well-being or the mindful tending to one’s own garden. Instead, it is the forsaking of the shared and the universal in favor of the narrow and the personal. It is a contraction of the soul, a withdrawal from the boundless ocean of existence into a small, arid island of “me” and “mine.” When selfishness reigns, the world beyond ourselves becomes irrelevant, the needs of others become secondary, and the call of our true essence—one that seeks unity and wholeness—is muted, drowned out by the cries of egoic craving.

The Nature of the Shadow

Selfishness manifests as a desert within the soul—a barren place devoid of growth, where seeds of compassion and empathy lie dormant beneath parched soil. It casts a frost upon the heart, numbing our senses to the beauty and suffering around us. Like a shadow that spreads at twilight, it creeps slowly and almost imperceptibly, until we are ensnared in darkness. Yet, despite its chilling grip, selfishness is not inherently evil. It is, at its root, a form of ignorance—a forgetting of our deeper self, a forgetting that we are not separate but part of an interconnected whole

The shadow of selfishness is like a cloud that obscures the sun. The sun’s brilliance does not diminish; it remains constant, unchanging. But for those beneath the cloud’s shadow, the world becomes dim, the colors muted. So it is with our soul. When selfishness takes hold, our vision becomes clouded, and we see only through the narrow lens of self-importance. Our perception of the world becomes distorted, and we move through life blind to the possibilities for connection and transcendence.

The Infinite Sadness of Selfishness

This slipping into the shadow is not a crime against morality but a tragedy of being—a loss of potential. For every moment spent in selfish pursuits, there is a corresponding moment of lost opportunity: an opportunity to extend kindness, to create beauty, to experience the sublime joy that arises from being a part of something greater than oneself. The sadness of selfishness is the sadness of watching a flower wither without ever knowing it could have bloomed. It is the sadness of a melody that goes unsung, a dance that is never danced.

Imagine a world where every soul radiates with the light of generosity and love, where each being moves not as a solitary figure but as part of a celestial dance, interweaving and intermingling. In such a world, the boundaries between self and other dissolve, and the very concept of selfishness would seem alien, inconceivable. But in the world as we know it, selfishness is all too familiar. It is a shadow that lurks in every heart, a temptation that whispers of gain at the cost of others’ loss. And when we succumb, it is as though a small part of our spirit withers.

The pain of selfishness is not always immediately apparent. It may appear to bring gain—wealth, power, status—but these are hollow victories. The deeper truth is that with every selfish act, with every thought that narrows to “I” and “me,” we distance ourselves from the source of true fulfillment. We become strangers in the house of our own being, unaware that the riches we seek externally pale in comparison to the boundless treasure that lies within.

Beyond the Shadow: A Path to Awakening

To move beyond the shadow of selfishness is not a matter of self-denial or asceticism. It is, rather, a journey of remembrance—remembering who we truly are. We are not isolated individuals, struggling against the world and one another. We are the world; we are one another. Our essence is a drop of the same ocean, a spark of the same divine fire. When we remember this, the shadow loses its grip. The ego relaxes, and selfishness fades, not through force or suppression, but through the gentle unfolding of understanding.

In the depths of our being, beneath the layers of conditioning and habit, there is a wellspring of compassion and love that seeks to flow outward, to touch others, to create and to nurture. This is our true nature, our highest potential. The practice of selflessness, then, is not a moral obligation or a duty; it is a liberation. It is the freeing of our spirit from the confines of the small self, the breaking of the chains that bind us to suffering and separation.

The journey from selfishness to selflessness is not easy. It requires vigilance, for the shadow is subtle and persistent. It disguises itself as prudence, as self-preservation, as reason. It tells us that to give is to lose, that to serve is to submit, that to open our hearts is to invite pain. But these are illusions born of fear. The truth is that in giving, we receive; in serving, we are uplifted; in opening our hearts, we become invulnerable, for we no longer cling to the fragile ego but rest in the strength of the universal self.

A World Transformed

If each of us were to turn away from the shadow, if we were to cast off the cloak of selfishness and stand once more in the light of our true nature, the world itself would be transformed. The deserts of the soul would bloom, the frost would melt, and the black shadows that once marred the beauty of existence would dissolve into nothingness. What would remain is a world of shared joy, a world of unity in diversity, a world where each being recognizes itself in the other.

And so, the call is not to wage war against selfishness but to awaken from its dream. The call is to remember, to return to the source, to reclaim the light that is our birthright. In doing so, we do not merely transcend the shadow of selfishness; we transcend all shadows. We become the radiant beings we were always meant to be—expressions of the infinite, shining forth in love, compassion, and wisdom.

For the shadow of selfishness is, in the end, but a temporary obscuration. The light it conceals is eternal. And it is this light that, once uncovered, will guide us back to the fullness of life, to the joy that never fades, to the warmth that no frost can touch. In that light, we will find not just ourselves, but the entire universe, reflected in the mirror of our soul.

…

Η Σκιά του εγωισμού: Ένας Μυστικιστικός Προβληματισμός

Στην Απέραντη Ταπισερί της Ύπαρξης, όπου το Σύμπαν αναπνέει ζωή σε όλα τα όντα και χαρίζει στο καθένα μια ουσία του θείου, υπάρχει μια λεπτή δύναμη - μια που εμφανίζεται όχι ως δική της οντότητα αλλά ως σκιά. Αυτή είναι η σκιά του εγωισμού, ένα πέπλο που, μόλις ρίξει την ψυχή μας, κρύβει τη λάμψη της αληθινής μας φύσης. Δεν είναι αμαρτία να πέφτεις στην αγκαλιά του. δεν είναι εγγενές ελάττωμα ή ηθική αποτυχία. Όχι, ο εγωισμός είναι κάτι πιο βαθύ, πιο τραγικό. Είναι μια απέραντη θλίψη - μια λύπη για τη ζωή που θα μπορούσε να ήταν αλλά δεν είναι, για τη χαρά που θα μπορούσε να είχε ανθίσει αλλά μαραίνεται αντ 'αυτού, για την αγάπη που θα μπορούσε να έχει αγκαλιάσει τον κόσμο αλλά στρέφεται προς τα μέσα, ψυχρή και αποτραβηγμένη.

Αυτή η σκιά είναι η αντίθεση της πιο εσώτερης ουσίας μας. Ο καθένας από εμάς, στον πυρήνα, είναι μια εκπομπή φωτός, μια μοναδική και ζωντανή νότα στη μεγαλειώδη συμφωνία της δημιουργίας. Οι ψυχές μας λαχταρούν να εκφράσουν την πληρότητα της ζωής, να βιώσουν τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα διασύνδεσης. Αλλά όταν η συνείδηση γλιστρά στο εγώ, όταν εστιάζουμε αποκλειστικά στις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες, η σκιά του εγωισμού αρχίζει να σχηματίζεται. Και σαν μια μαύρη τρύπα στην κοσμική έκταση, καταπίνει το φως, παρασύροντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας σε μια διαρκώς σφιγμένη σπείρα απομόνωσης.

Ο εγωισμός δεν είναι απλό συμφέρον. Δεν είναι η υγιής επιδίωξη της προσωπικής ευημερίας ή η προσεκτική φροντίδα στον δικό του κήπο. Αντίθετα, είναι η εγκατάλειψη του κοινού και του καθολικού υπέρ του στενού και του προσωπικού. Είναι μια συστολή της ψυχής, μια απόσυρση από τον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης σε ένα μικρό, άνυδρο νησί του «εγώ» και του «δικού μου». Όταν βασιλεύει ο εγωισμός, ο κόσμος πέρα από τον εαυτό μας γίνεται άσχετος, οι ανάγκες των άλλων γίνονται δευτερεύουσες και το κάλεσμα της αληθινής μας ουσίας -που αναζητά ενότητα και ολότητα- σβήνει, πνίγεται από τις κραυγές της εγωικής λαχτάρας.

Η Φύση της Σκιάς

Ο εγωισμός εκδηλώνεται ως μια έρημος μέσα στην ψυχή - ένα άγονο μέρος χωρίς ανάπτυξη, όπου οι σπόροι συμπόνιας και ενσυναίσθησης βρίσκονται κοιμισμένοι κάτω από το ξεραμένο χώμα. Ρίχνει παγωνιά στην καρδιά, μουδιάζοντας τις αισθήσεις μας στην ομορφιά και την ταλαιπωρία γύρω μας. Σαν σκιά που απλώνεται στο λυκόφως, σέρνεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα, μέχρι που παγιδευόμαστε στο σκοτάδι. Ωστόσο, παρά την ανατριχιαστική λαβή του, ο εγωισμός δεν είναι εγγενώς κακός. Είναι, στη ρίζα του, μια μορφή άγνοιας - μια λήθη του βαθύτερου εαυτού μας, μια λήθη ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί αλλά μέρος ενός αλληλένδετου συνόλου.

Η σκιά του εγωισμού είναι σαν ένα σύννεφο που κρύβει τον ήλιο. Η λάμψη του ήλιου δεν μειώνεται. παραμένει σταθερή, αμετάβλητη. Αλλά για όσους βρίσκονται κάτω από τη σκιά του σύννεφου, ο κόσμος γίνεται θαμπός, τα χρώματα σβησμένα. Έτσι είναι και με την ψυχή μας. Όταν επικρατεί ο εγωισμός, το όραμά μας θολώνει και βλέπουμε μόνο μέσα από το στενό πρίσμα της αυτο-σημασίας. Η αντίληψή μας για τον κόσμο παραμορφώνεται και κινούμαστε στη ζωή τυφλοί απέναντι στις δυνατότητες σύνδεσης και υπέρβασης.

Η απέραντη θλίψη του εγωισμού

Αυτό το γλίστρημα στη σκιά δεν είναι έγκλημα κατά της ηθικής, αλλά μια τραγωδία της ύπαρξης - απώλεια δυνατοτήτων. Για κάθε στιγμή που δαπανάται σε εγωιστικές επιδιώξεις, υπάρχει μια αντίστοιχη στιγμή χαμένης ευκαιρίας: μια ευκαιρία να επεκτείνεις την καλοσύνη, να δημιουργήσεις ομορφιά, να βιώσεις την υπέροχη χαρά που προκύπτει από το να είσαι μέρος σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου. Η θλίψη του εγωισμού είναι η θλίψη του να βλέπεις ένα λουλούδι να μαραίνεται χωρίς ποτέ να ξέρεις ότι θα μπορούσε να έχει ανθίσει. Είναι η θλίψη μιας μελωδίας που δεν τραγουδιέται, ενός χορού που δεν χορεύεται ποτέ.

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου κάθε ψυχή ακτινοβολεί με το φως της γενναιοδωρίας και της αγάπης, όπου κάθε ον κινείται όχι ως μοναχική φιγούρα αλλά ως μέρος ενός ουράνιου χορού, που συνυφαίνεται και αναμιγνύεται. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τα όρια μεταξύ του εαυτού και του άλλου διαλύονται και η ίδια η έννοια του εγωισμού θα φαινόταν ξένη, ασύλληπτη. Αλλά στον κόσμο όπως τον ξέρουμε, ο εγωισμός είναι πολύ οικείος. Είναι μια σκιά που κρύβεται σε κάθε καρδιά, ένας πειρασμός που ψιθυρίζει το κέρδος σε βάρος της απώλειας των άλλων. Και όταν υποκύπτουμε, είναι σαν να μαραίνεται ένα μικρό μέρος του πνεύματός μας.

Ο πόνος του εγωισμού δεν είναι πάντα άμεσα εμφανής. Μπορεί να φαίνεται ότι φέρνει κέρδος - πλούτο, δύναμη, θέση - αλλά αυτές είναι κούφιες νίκες. Η βαθύτερη αλήθεια είναι ότι με κάθε εγωιστική πράξη, με κάθε σκέψη που περιορίζεται στο «εγώ» και στο «δικό μου», αποστασιοποιούμαστε από την πηγή της αληθινής εκπλήρωσης. Γινόμαστε ξένοι στο σπίτι της ύπαρξής μας, χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα πλούτη που αναζητούμε εξωτερικά ωχριούν σε σύγκριση με τον απεριόριστο θησαυρό που κρύβεται μέσα μας.

Πέρα από τη Σκιά: Ένα Μονοπάτι προς την Αφύπνιση

Το να προχωρήσουμε πέρα από τη σκιά του εγωισμού δεν είναι θέμα αυταπάρνησης ή ασκητισμού. Είναι, μάλλον, ένα ταξίδι ανάμνησης - να θυμόμαστε ποιοι είμαστε πραγματικά. Δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα, που παλεύουμε ενάντια στον κόσμο και ο ένας στον άλλο. Είμαστε ο κόσμος. είμαστε ο ένας κι ο άλλος. Η ουσία μας είναι μια σταγόνα του ίδιου ωκεανού, μια σπίθα της ίδιας θεϊκής φωτιάς. Όταν το θυμόμαστε αυτό, η σκιά χάνει τη λαβή της. Το εγώ χαλαρώνει και ο εγωισμός εξασθενεί, όχι μέσω της βίας ή της καταστολής, αλλά μέσω του απαλού ξεδιπλώματος της κατανόησης.

Στα βάθη της ύπαρξής μας, κάτω από τα στρώματα της προετοιμασίας και της συνήθειας, υπάρχει μια πηγή συμπόνιας και αγάπης που επιδιώκει να ρέει προς τα έξω, να αγγίξει τους άλλους, να δημιουργήσει και να γαλουχήσει. Αυτή είναι η πραγματική μας φύση, οι υψηλότερες δυνατότητές μας. Η πρακτική της ανιδιοτέλειας, λοιπόν, δεν είναι ηθική υποχρέωση ή καθήκον. είναι μια απελευθέρωση. Είναι η απελευθέρωση του πνεύματός μας από τα όρια του μικρού εαυτού, το σπάσιμο των αλυσίδων που μας δένουν με τα βάσανα και τον χωρισμό.

Το ταξίδι από τον εγωισμό στην ανιδιοτέλεια δεν είναι εύκολο. Απαιτεί επαγρύπνηση, γιατί η σκιά είναι λεπτή και επίμονη. Μεταμφιέζεται σε σύνεση, ως αυτοσυντήρηση, ως λογική. Μας λέει ότι το να δίνουμε σημαίνει να χάνουμε, ότι το να υπηρετούμε σημαίνει να υποτασσόμαστε, ότι το να ανοίγουμε την καρδιά μας είναι να προσκαλούμε πόνο. Αλλά αυτές είναι ψευδαισθήσεις που γεννιούνται από φόβο. Η αλήθεια είναι ότι δίνοντας, λαμβάνουμε. στην υπηρεσία, είμαστε ανεβασμένοι. ανοίγοντας τις καρδιές μας, γινόμαστε άτρωτοι, γιατί δεν κολλάμε πια στο εύθραυστο εγώ, αλλά αναπαυόμαστε στη δύναμη του συμπαντικού εαυτού.

Ένας κόσμος που μεταμορφώθηκε

Αν ο καθένας από εμάς απομακρυνόταν από τη σκιά, αν πετάγαμε τον μανδύα του εγωισμού και στεκόμασταν ξανά στο φως της αληθινής μας φύσης, ο ίδιος ο κόσμος θα μεταμορφωνόταν. Οι έρημοι της ψυχής θα άνθιζαν, η παγωνιά θα έλιωνε και οι μαύρες σκιές που κάποτε στιγμάτιζαν την ομορφιά της ύπαρξης θα διαλύονταν στο τίποτα. Αυτό που θα έμενε είναι ένας κόσμος κοινής χαράς, ένας κόσμος ενότητας στη διαφορετικότητα, ένας κόσμος όπου το κάθε ον αναγνωρίζει τον εαυτό του στο άλλο.

Και έτσι, το κάλεσμα δεν είναι να πολεμήσουμε τον εγωισμό αλλά να αφυπνιστούμε από το όνειρό του. Το κάλεσμα είναι να θυμηθούμε, να επιστρέψουμε στην πηγή, να διεκδικήσουμε ξανά το φως που είναι το εκ γενετής δικαίωμα μας. Κάνοντας αυτό, δεν ξεπερνάμε απλώς τη σκιά του εγωισμού. ξεπερνάμε όλες τις σκιές. Γινόμαστε τα λαμπερά όντα που έπρεπε πάντα να είμαστε – εκφράσεις του απείρου, που λάμπουν με αγάπη, συμπόνια και σοφία.

Γιατί η σκιά του εγωισμού δεν είναι τελικά παρά μια προσωρινή συσκότιση. Το φως που κρύβει είναι αιώνιο. Και είναι αυτό το φως που, μόλις αποκαλυφθεί, θα μας οδηγήσει πίσω στην πληρότητα της ζωής, στη χαρά που δεν σβήνει ποτέ, στη ζεστασιά που κανένας παγετός δεν μπορεί να αγγίξει. Υπό αυτό το φως, θα βρούμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά ολόκληρο το σύμπαν, να αντανακλάται στον καθρέφτη της ψυχής μας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Tuesday, November 7, 2023

The Land of Truth

The Land of Truth

Meditation is The Land of Truth

Spiritual Ideas

Η Χώρα της Αλήθειας

Ο Διαλογισμός είναι η Χώρα της Αλήθειας

Πνευματικές Ιδέες

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright