CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Unity of Reality and Consciousness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 22 June, 2025

Sunday, November 26, 2023

A Spiritual Essay: The Journey of the True Man


 

A Spiritual Essay: The Journey of the True Man

 

What does it mean to be a true man? Is it a matter of physical strength, social status, or intellectual prowess? Or is it something deeper, something more essential, something that transcends the superficial appearances of this world?

In this essay, I will explore the concept of the true man from a spiritual perspective, drawing inspiration from ancient wisdom and modern insights. I will argue that the true man is not defined by his external attributes or achievements, but by his inner state of being and awareness. I will also suggest that the true man is on a journey of discovery and transformation, a journey that leads him to his ultimate destination: Ithaka.

The True Man: A Higher State of Being

The true man is not a product of his environment or circumstances. He is not a slave to his ego or his desires. He is not a victim of his ignorance or his fears. He is not a follower of the crowd or the trends. He is not a conformist or a rebel. He is not a sinner or a saint.

The true man is a master of himself. He is free from all attachments and aversions. He is aware of his true nature and purpose. He is aligned with the universal principles of truth and love. He is wise and compassionate. He is virtuous and noble.

The true man operates from a higher state of being, a state that transcends the duality and limitations of this world. He operates from a wider perception, a higher who. He sees beyond the appearances and illusions of phenomena. He sees the essence and reality of things. He sees the unity and harmony of all existence.

The true man acts according to his higher state of being. He acts in harmony with his inner guidance and intuition. He acts in service of his higher self and the greater good. He acts with integrity and responsibility. He acts with courage and grace.

The true man lives according to his higher state of being. He lives in joy and peace. He lives in abundance and gratitude. He lives in creativity and expression. He lives in love and freedom.

The true man is one with everything. He accepts everything as it is. He embraces everything as part of himself. He transforms everything with his presence.

But why does he not touch "evil", or is he not touched by "evil"? Because "evil" itself does not accept the light of truth, and isolates itself. It is like a shadow that recedes as the light advances. How can such a person mingle with the folly, the injustice, the wickedness of men? But any person who approaches him without fear can only take, gain something. The wise man has no desires, no scales to weigh what he gains and what he loses. He is done with all that.

The Journey of the True Man: A Quest for Ithaka

The true man is not born as such. He becomes one through a process of growth and evolution. He becomes one through a journey of exploration and adventure. He becomes one through a journey of challenges and opportunities. He becomes one through a journey of learning and unlearning. He becomes one through a journey of dying and rebirthing.

The journey of the true man is a quest for Ithaka, the symbol of his ultimate destination, his homecoming, his fulfillment. Ithaka is not a physical place, but a state of consciousness, a state of completion, a state of enlightenment.

The journey of the true man is inspired by the epic story of Odysseus, the hero of the ancient Greek poem, the Odyssey. Odysseus was a king who left his homeland, Ithaka, to fight in the Trojan War. After the war ended, he faced many trials and tribulations on his way back home. He encountered monsters and temptations, storms and shipwrecks, friends and foes, gods and goddesses. He endured hardships and losses, but also enjoyed pleasures and rewards. He learned many lessons and gained many insights. He grew in wisdom and character. He became a true man.

The journey of the true man is also influenced by the modern interpretation of the Odyssey by the Greek poet Constantine Cavafy, who wrote a famous poem called Ithaka. In this poem, Cavafy advises the traveler to enjoy the journey as much as the destination, to appreciate the experiences and discoveries along the way, to not rush or worry about reaching Ithaka, but to trust that Ithaka will be there waiting for him when he arrives.

The journey of the true man is not a linear or predictable one. It is not a smooth or easy one. It is not a short or simple one. It is a circular and mysterious one. It is a rough and challenging one. It is a long and complex one.

The journey of the true man is full of surprises and wonders. It is full of risks and rewards. It is full of tests and treasures. It is full of lessons and gifts.

The journey of the true man is not a solo or isolated one. It is not a selfish or egocentric one. It is not a competitive or aggressive one. It is a collaborative and connected one. It is a generous and altruistic one. It is a peaceful and harmonious one.

The journey of the true man involves many companions and helpers. It involves many mentors and guides. It involves many friends and allies. It involves many lovers and partners.

The journey of the true man is not a fixed or predetermined one. It is not a rigid or dogmatic one. It is not a passive or fatalistic one. It is a flexible and creative one. It is an open and curious one. It is an active and optimistic one.

The journey of the true man involves many choices and decisions. It involves many changes and adaptations. It involves many challenges and opportunities. It involves many actions and reactions.

The journey of the true man is not an easy or comfortable one. It is not a safe or secure one. It is not a boring or dull one. It is an exciting and adventurous one. It is a daring and courageous one. It is a fun and joyful one.

The journey of the true man involves many dangers and difficulties. It involves many fears and doubts. It involves many mistakes and failures. But it also involves many joys and successes.

The journey of the true man does not end with reaching Ithaka. It does not end with achieving enlightenment.

It does not end with finding fulfillment.

It continues with sharing Ithaka.

It continues with spreading enlightenment.

It continues with creating fulfillment.

For others.

For oneself.

For all.

Conclusion: The True Man Is You

The true man is not someone else.

The true man is you.

You have the potential to become a true man.

You have the power to operate from a higher state of being.

You have the opportunity to embark on the journey of discovery and transformation.

You have the responsibility to reach your ultimate destination: Ithaka.

But you also have the freedom to choose your own path.

You have the freedom to define your own meaning.

You have the freedom to express your own voice.

You have the freedom to create your own reality.

You are the hero of your own story.

You are the author of your own script.

You are the artist of your own masterpiece.

You are the true man.

Are you ready to begin?

 Ένα πνευματικό δοκίμιο: Το Ταξίδι του Αληθινού Ανθρώπου

Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος; Είναι θέμα σωματικής δύναμης, κοινωνικής θέσης ή πνευματικής ικανότητας; Ή μήπως είναι κάτι βαθύτερο, κάτι πιο ουσιαστικό, κάτι που ξεπερνά τις επιφανειακές εμφανίσεις αυτού του κόσμου;

Σε αυτό το δοκίμιο, θα εξερευνήσω την έννοια του αληθινού ανθρώπου από μια πνευματική προοπτική, αντλώντας έμπνευση από την αρχαία σοφία και τις σύγχρονες γνώσεις. Θα υποστηρίξω ότι ο αληθινός άνθρωπος δεν ορίζεται από τις εξωτερικές του ιδιότητες ή επιτεύγματα, αλλά από την εσωτερική του κατάσταση ύπαρξης και επίγνωσης. Θα προτείνω επίσης ότι ο αληθινός άνθρωπος βρίσκεται σε ένα ταξίδι ανακάλυψης και μεταμόρφωσης, ένα ταξίδι που τον οδηγεί στον απόλυτο προορισμό του: την Ιθάκη.

Ο Αληθινός Άνθρωπος: Μια Ανώτερη Κατάσταση Ύπαρξης

Ο αληθινός άνθρωπος δεν είναι προϊόν του περιβάλλοντος ή των περιστάσεων του. Δεν είναι σκλάβος του εγώ ή των επιθυμιών του. Δεν είναι θύμα της άγνοιάς του ή των φόβων του. Δεν είναι οπαδός του πλήθους ή των τάσεων. Δεν είναι κομφορμιστής ή επαναστάτης. Δεν είναι αμαρτωλός ή άγιος.

Ο αληθινός άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του. Είναι απαλλαγμένος από κάθε προσκόλληση και απέχθεια. Έχει επίγνωση της πραγματικής φύσης και του σκοπού του. Είναι ευθυγραμμισμένος με τις παγκόσμιες αρχές της αλήθειας και της αγάπης. Είναι σοφός και συμπονετικός. Είναι ενάρετος και ευγενής.

Ο αληθινός άνθρωπος λειτουργεί από μια ανώτερη κατάσταση ύπαρξης, μια κατάσταση που υπερβαίνει τη δυαδικότητα και τους περιορισμούς αυτού του κόσμου. Λειτουργεί από μια ευρύτερη αντίληψη, ένα ανώτερο ποιος. Βλέπει πέρα από τα φαινόμενα και τις ψευδαισθήσεις των φαινομένων. Βλέπει την ουσία και την πραγματικότητα των πραγμάτων. Βλέπει την ενότητα και την αρμονία όλης της ύπαρξης.

Ο αληθινός άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με την ανώτερη κατάσταση της ύπαρξής του. Ενεργεί σε αρμονία με την εσωτερική του καθοδήγηση και διαίσθηση. Ενεργεί στην υπηρεσία του ανώτερου εαυτού του και του μεγαλύτερου καλού. Ενεργεί με ακεραιότητα και υπευθυνότητα. Ενεργεί με θάρρος και χάρη.

Ο αληθινός άνθρωπος ζει σύμφωνα με την ανώτερη κατάσταση της ύπαρξής του. Ζει με χαρά και ειρήνη. Ζει σε αφθονία και ευγνωμοσύνη. Ζει στη δημιουργικότητα και την έκφραση. Ζει μέσα στην αγάπη και την ελευθερία.

Ο αληθινός άνθρωπος είναι ένα με όλα. Αποδέχεται τα πάντα όπως είναι. Αγκαλιάζει τα πάντα ως μέρος του εαυτού του. Μεταμορφώνει τα πάντα με την παρουσία του.

Γιατί όμως δεν αγγίζει το «κακό», ή δεν τον αγγίζει το «κακό»; Γιατί το ίδιο το «κακό» δεν δέχεται το φως της αλήθειας, και απομονώνεται. Είναι σαν μια σκιά που υποχωρεί καθώς το φως προχωρά. Πώς μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να ανακατεύεται με την ανοησία, την αδικία, την κακία των ανθρώπων; Αλλά όποιος τον πλησιάσει άφοβα, μόνο κάτι μπορεί να πάρει, να κερδίσει. Ο σοφός δεν έχει επιθυμίες, δεν έχει ζυγαριά για να ζυγίσει τι κερδίζει και τι χάνει. Τελείωσε με όλα αυτά.

Το Ταξίδι του Αληθινού Ανθρώπου: Μια αναζήτηση για την Ιθάκη

Ο αληθινός άνθρωπος δεν γεννιέται ως τέτοιος. Γίνεται ένα μέσα από μια διαδικασία ανάπτυξης και εξέλιξης. Γίνεται ένα μέσα από ένα ταξίδι εξερεύνησης και περιπέτειας. Γίνεται ένα μέσα από ένα ταξίδι προκλήσεων και ευκαιριών. Γίνεται ένα μέσα από ένα ταξίδι μάθησης και απομάθησης. Γίνεται ένα μέσα από ένα ταξίδι θανάτου και αναγέννησης.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου είναι μια αναζήτηση για την Ιθάκη, το σύμβολο του απόλυτου προορισμού του, την επιστροφή του, την εκπλήρωσή του. Η Ιθάκη δεν είναι ένας φυσικός τόπος, αλλά μια κατάσταση συνείδησης, μια κατάσταση ολοκλήρωσης, μια κατάσταση φώτισης.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου είναι εμπνευσμένο από την επική ιστορία του Οδυσσέα, του ήρωα του αρχαίου ελληνικού ποιήματος, της Οδύσσειας. Ο Οδυσσέας ήταν ένας βασιλιάς που άφησε την πατρίδα του, την Ιθάκη, για να πολεμήσει στον Τρωικό πόλεμο. Μετά το τέλος του πολέμου, αντιμετώπισε πολλές δοκιμασίες και ταλαιπωρίες στο δρόμο της επιστροφής στο σπίτι. Συνάντησε τέρατα και πειρασμούς, καταιγίδες και ναυάγια, φίλους και εχθρούς, θεούς και θεές. Υπέμεινε κακουχίες και απώλειες, αλλά και απολάμβανε απολαύσεις και ανταμοιβές. Πήρε πολλά μαθήματα και απέκτησε πολλές γνώσεις. Μεγάλωσε σε σοφία και χαρακτήρα. Έγινε αληθινός άνθρωπος.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου είναι επίσης επηρεασμένο από τη σύγχρονη ερμηνεία της Οδύσσειας από τον Έλληνα ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη, ο οποίος έγραψε ένα διάσημο ποίημα που ονομάζεται Ιθάκη. Σε αυτό το ποίημα, ο Καβάφης συμβουλεύει τον ταξιδιώτη να απολαύσει το ταξίδι όσο και τον προορισμό, να εκτιμήσει τις εμπειρίες και τις ανακαλύψεις στη διαδρομή, να μην βιάζεται ή να ανησυχεί να φτάσει στην Ιθάκη, αλλά να πιστεύει ότι η Ιθάκη θα είναι εκεί και θα τον περιμένει όταν φτάσει.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου δεν είναι γραμμικό ή προβλέψιμο. Δεν είναι ομαλή ή εύκολη υπόθεση. Δεν είναι σύντομο ή απλό. Είναι κυκλικό και μυστηριώδες. Είναι σκληρό και προκλητικό. Είναι μακρύ και πολύπλοκο.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου είναι γεμάτο εκπλήξεις και θαύματα. Είναι γεμάτο κινδύνους και ανταμοιβές. Είναι γεμάτο δοκιμές και θησαυρούς. Είναι γεμάτο μαθήματα και δώρα.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου δεν είναι μοναχικό ή μεμονωμένο. Δεν είναι εγωιστικό ή εγωκεντρικό. Δεν είναι ανταγωνιστικό ή επιθετικό. Είναι συνεργατικό και συνδεδεμένο. Είναι γενναιόδωρο και αλτρουιστικό. Είναι ειρηνικό και αρμονικό.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου περιλαμβάνει πολλούς συντρόφους και βοηθούς. Περιλαμβάνει πολλούς μέντορες και οδηγούς. Περιλαμβάνει πολλούς φίλους και συμμάχους. Περιλαμβάνει πολλούς αγαπημένους και συνεργάτες.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου δεν είναι σταθερό ή προκαθορισμένο. Δεν είναι άκαμπτο ή δογματικό. Δεν είναι παθητικό ή μοιρολατρικό. Είναι ευέλικτο και δημιουργικό. Είναι ανοιχτό και περίεργο. Είναι δραστήριο και αισιόδοξο.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου περιλαμβάνει πολλές επιλογές και αποφάσεις. Περιλαμβάνει πολλές αλλαγές και προσαρμογές. Περιλαμβάνει πολλές προκλήσεις και ευκαιρίες. Περιλαμβάνει πολλές δράσεις και αντιδράσεις.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου δεν είναι εύκολο ή άνετο. Δεν είναι ασφαλές ή σίγουρο. Δεν είναι βαρετό ή αδιάφορο. Είναι συναρπαστικό και περιπετειώδες. Είναι τολμηρό και θαρραλέο. Είναι διασκεδαστικό και χαρούμενο.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και δυσκολίες. Περιλαμβάνει πολλούς φόβους και αμφιβολίες. Περιλαμβάνει πολλά λάθη και αποτυχίες. Εμπεριέχει όμως και πολλές χαρές και επιτυχίες.

Το ταξίδι του αληθινού ανθρώπου δεν τελειώνει με το να φτάσεις στην Ιθάκη. Δεν τελειώνει με την επίτευξη της φώτισης.

Δεν τελειώνει με την εύρεση της εκπλήρωσης.

Συνεχίζεται με μοίρασμα της Ιθάκης.

Συνεχίζει με τη διάδοση της φώτισης.

Συνεχίζει με τη δημιουργία εκπλήρωσης.

Για άλλους.

Για τον εαυτό.

Για όλα.

Συμπέρασμα: Ο αληθινός άνθρωπος είσαι εσύ

Ο αληθινός άνθρωπος δεν είναι κάποιος άλλος.

Ο αληθινός άνθρωπος είσαι εσύ.

Έχεις τη δυνατότητα να γίνεις αληθινός άνθρωπος.

Έχετε τη δύναμη να λειτουργείτε από μια ανώτερη κατάσταση ύπαρξης.

Έχετε την ευκαιρία να ξεκινήσετε το ταξίδι της ανακάλυψης και της μεταμόρφωσης.

Έχετε την ευθύνη να φτάσετε στον απόλυτο προορισμό σας: την Ιθάκη.

Έχετε όμως και την ελευθερία να διαλέξετε τον δικό σας δρόμο.

Έχετε την ελευθερία να ορίσετε το δικό σας νόημα.

Έχετε την ελευθερία να εκφράσετε τη δική σας φωνή.

Έχετε την ελευθερία να δημιουργήσετε τη δική σας πραγματικότητα.

Είσαι ο ήρωας της δικής σου ιστορίας.

Είστε ο συγγραφέας του δικού σας σεναρίου.

Είστε ο καλλιτέχνης του δικού σας αριστουργήματος.

Είσαι ο αληθινός άνθρωπος.

Είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε;

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning

14. The Flame of True Learning

 

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

 

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

 

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

 

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

 

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

 

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

 

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

 

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

 

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

 

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

 

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

 

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

 

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

 

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

 

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

 

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

 

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

 

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

 

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~