Out of the Cosmic Egg
The Global Delusion
Most people grow up and learn to live with a basic misconception, that they come, live, and evolve in a known, safe, and to some extent controllable world. This perception is cultivated by the society and adopted by the new members, almost without critical scrutiny. It is the clear or unclear worldview served by perceptions, beliefs, knowledge, and supported by language, the terms we use to think, to understand the world.
Almost everyone assumes that everything they know about human societies is true, sufficient, and capable of creating a stable, secure framework for us to exist, function, grow, and find our way out in any direction we desire. No one is seriously checking what exactly is going on.
In fact, to one who seriously inquires into the matter, this whole spiritual edifice is but a rough construction, a shaky system, even today, with the development of science. We illuminate with our alleged knowledge a small part of existence, of the universe, and we do not wonder whether this light is pure light or distorts and casts shadows that do not exist, nor to what depth of knowledge it reaches, nor to what width does it reach, not even if exists another way of perceiving to illuminate things... All the solutions proposed by professional philosophers to the problem of knowledge, those who deal with epistemology, range from inadequate to silly.
Everyone, but everyone, moves within this spiritual scenery that people have been building for millennia now, and there are very few true, original people, who break the shell of the human worldview, to see Reality with their own eyes, alive , as Reality is. And if we go even deeper we will find that in reality the world we come to is the Land of Ignorance, a chaotic world, which human thought tries in vain to put in order, and where we will have to find and follow our own Path to Truth.
For, think dear friends, from the point of view of Truth the artificial falsehood of human civilization is as if it did not exist. Or even worse it is an illusion of knowledge that can trap us, a worldly dream that allows us to dream and feel safe in a fluid world, which of course does not care about the deepest anxieties of our existence, or the desires hidden deep in our hearts, and which of course has nothing to do with Reality... It is like "Plato's Cave". The Real World is outside of all that.
The Real World
Within the Universal Human Tradition the Way out was indicated many times. It was indicated as a total transcendence of the cosmic dream, in which we are brought up and learn to live, as an Exit from the world of human thought, into the World of Truth. If we try to find a way out within the cosmic system we cannot go far. We stay in the thought system, there is no Exit Gate. We have to get out of it completely. Therefore the True Gate is not a gate, something existing for human thought, something we can think, feel, or do with the body. It is the Gate of Understanding, it is an Impregnable Gate (Gate-less Gate), for human action within the cosmic system.
There is only one way to get out of it all. Something that is simple, natural, easy, and immediate, because it is a human possibility. However for people who have learned in a distorted perception of Reality it seems impossible.
For human perception (otherwise it doesn't work) there is always a context to perceive something (the something differentiated from the context).
In the Light we distinguish the objects.
In the Silence the sound is heard.
A mark may form on a white paper.
Humans have learned to always be directed towards the concrete (and to consider only that as existent), ignoring, willingly or unwillingly, the Context of Existence.
But in reality, the Sustaining Condition must exist for existence to emerge. And the purer the Framework is, the better the specific emerges... Therefore, the Source of Everything, looks like Emptiness Void, Zero, Nothing... It is Absolute Purity, which allows creation...
So, You must shut up, be quiet, if you want to hear. Perception must set aside all disturbances; you must be quiet, calm the mind, if you want to perceive. This is the only natural way, simple, easy, to enter into the Stream of Life, into Real Time, into the Eternal Flowing Present, into the Flowing Moment, and reveals to you what is happening, Here, Now, and ever-flowing and ever-changing . This is the only True Life.
So, we need to decide, to stop all mental activities, to be quiet, to Give All Our Attention, to what is happening. This Inner Silence, this inner Emptiness, is a condition for us to begin to See. If we do, we find that our Perception is Alive, Fresh, Constantly Renewed, Flowing with the Moment, with Life, as it evolves... we don't need to think, memorize, process, because Life is All-Alive in front of us, and we live, we don't need to think about her.
The Immense Depth of Existence
If we do not escape from the false world of thought, if we do not enter into the Current of Life, of Living Renewed Perception, which is not based on thought, memory, time, if we do not enter into Real Time, which is the Eternal Flowing Present, in True Life, we cannot hope to get out of the worldly illusion... Let us invoke God, Buddha or Christ, let us consume thousands of lives in false meditation, let us read all the books in the world, we are not going to get out of the worldly illusion.
But if, completely quietly, simply, we decide to create the conditions to wake up, to Pay Attention, to Begin to Perceive, to Live in Real Time, then we Discover that Reality Is A Pure, Endless, Timeless, Country, where We Exist and Live and We Carve Our Own Path step by step.
You Live Truly, Whole, and Wherever You Are, You Are Here, in an All-Encompassing Here, in your Homeland, which you Explore Breath by Breath.
And This Land of Truth Is Infinite Within, and does not depend on phenomena... For in all that you live, phenomena come and go, and the only Real is Observation... You rely on the Only Real, on the Process of Perception, not on phenomena... And Even Deeper You Begin to Feel behind Perception, HIM who Perceives, the TRUE SELF, the TIMELESS, who is EMPTY, SILENT, WITHOUT ATTRIBUTES, the TRUE SELF who ONLY HE, can Rise as the FATHER, the UNKNOWN UNKNOWN SUBSTANCE THAT SUPPORTS EVERYTHING... WHERE EVERYTHING AND EVERYTHING DISSOLVE IS THIS, THE UNSPEAKABLE.
You are slowly discovering the IMMENSE DEPTH of your BEING, which is Beyond All, Without Attributes, the Support of All, the MYSTERIOUS GOD of men... HERE, in the TRUE HERE THAT INCLUDES ALL, ALL IS ONE... What else do you WANT?
…
Έξω από το κοσμικό αυγό
Οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλώνουν και μαθαίνουν να ζουν με μια βασική εσφαλμένη αντίληψη, ότι έρχονται, ζουν, κι εξελίσσονται σε ένα γνωστό, ασφαλή, κι ως ένα σημείο ελεγχόμενο κόσμο. Αυτή η αντίληψη καλλιεργείται από την κοινωνία κι υιοθετείται από τα νέα μέλη, σχεδόν χωρίς κριτικό έλεγχο. Είναι η σαφής ή ασαφής κοσμοθεωρία που υπηρετείται από αντιλήψεις, πεποιθήσεις, γνώσεις, κι υποστηρίζεται από την γλώσσα, τους όρους που χρησιμοποιούμε για να σκεφτόμαστε, να καταλαβαίνουμε τον κόσμο.
Σχεδόν όλοι υποθέτουν πως όλα αυτά που γνωρίζουν στις ανθρώπινες κοινωνίες είναι αληθινά, επαρκή, και ικανά να δημιουργήσουν ένα σταθερό, ασφαλές πλαίσιο, να υπάρχουμε, να λειτουργούμε, να αναπτυσσόμαστε, και να βρίσκουμε διέξοδο προς οποιονδήποτε προσανατολισμό επιθυμούμε. Κανείς δεν ελέγχει σοβαρά τι ακριβώς συμβαίνει.
Στην πραγματικότητα, για κάποιον που ερευνά σοβαρά το ζήτημα, όλο αυτό το πνευματικό οικοδόμημα δεν είναι παρά μια πρόχειρη κατασκευή, ένα ετοιμόρροπο σύστημα, ακόμα και σήμερα, με την ανάπτυξη της επιστήμης. Φωτίζουμε με την δήθεν γνώση μας ένα μικρό μέρος της ύπαρξης, του σύμπαντος και δεν αναρωτιόμαστε ούτε αν αυτό το φως είναι καθαρό φως ή παραμορφώνει και ρίχνει σκιές ανύπαρκτες, ούτε σε ποιο βάθος γνώσης φτάνει, ούτε σε ποιο πλάτος φτάνει, ούτε καν αν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος αντίληψης για να φωτίσουμε τα πράγματα… Όλες οι λύσεις που προτείνουν οι επαγγελματίες φιλόσοφοι για το πρόβλημα της γνώσης, αυτοί που ασχολούνται με την γνωσιολογία, είναι από ανεπαρκείς ως ανόητες.
Όλοι, μα όλοι, κινούνται μέσα σε αυτό το πνευματικό σκηνικό που χτίζουν οι άνθρωποι χιλιετηρίδες τώρα, κι είναι ελάχιστοι οι αληθινοί, οι πρωτότυποι άνθρωποι, που σπάνε το τσόφλι της ανθρώπινης κοσμοθεωρίας, για να δουν την Πραγματικότητα με τα δικά τους μάτια, ζωντανά, έτσι όπως είναι η Πραγματικότητα. Κι αν προχωρήσουμε ακόμα βαθύτερα θα διαπιστώσουμε ότι στην πραγματικότητα ο κόσμος στον οποίο ερχόμαστε είναι η Χώρα της Άγνοιας, ένας χαώδης κόσμος, που μάταια προσπαθεί να τακτοποιήσει η ανθρώπινη σκέψη, κι όπου θα πρέπει να βρούμε και να ακολουθήσουμε τον Δικό μας Δρόμο προς την Αλήθεια
Γιατί – στοχαστείτε αγαπητοί φίλοι – από την άποψη της Αλήθειας το τεχνητό ψεύδος του ανθρώπινου πολιτισμού είναι σαν να μην υπάρχει. Ή ακόμα χειρότερα είναι μια ψευδαίσθηση γνώσης που μπορεί να μας παγιδέψει, ένα κοσμικό όνειρο που μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε και να αισθανόμαστε ασφαλείς σε ένα ρευστό κόσμο, που βεβαίως αδιαφορεί για τις βαθύτερες αγωνίες της ύπαρξής μας, ή τις βαθιά κρυμμένες στην καρδιά μας επιθυμίες, και που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με την Πραγματικότητα… Είναι σαν την «Σπηλιά του Πλάτωνα». Ο Αληθινός Κόσμος είναι έξω από όλο αυτό.
Μέσα στην Παγκόσμια Ανθρώπινη Παράδοση η Διέξοδος υποδείχθηκε πολλές φορές. Υποδείχθηκε σαν μια ολοκληρωτική υπέρβαση του κοσμικού ονείρου, μέσα στο οποίο ανατρεφόμαστε και μαθαίνουμε να ζούμε, σαν μια Έξοδος από τον κόσμο της ανθρώπινης σκέψης, στον Κόσμο της Αλήθειας. Αν επιχειρήσουμε να βρούμε διέξοδο μέσα στο κοσμικό σύστημα δεν μπορούμε να πάμε μακριά. Μένουμε στο σύστημα της σκέψης, δεν υπάρχει Πύλη Εξόδου. Πρέπει να Βγούμε τελείως έξω από αυτό. Για αυτό η Αληθινή Πύλη, δεν είναι πύλη, κάτι υπαρκτό για την ανθρώπινη σκέψη, κάτι που μπορούμε να σκεφτούμε, να αισθανθούμε, ή να κάνουμε με το σώμα. Είναι η Πύλη της Κατανόησης, είναι μια Άπυλη Πύλη, για την ανθρώπινη δράση μέσα στο κοσμικό σύστημα.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να Βγούμε τελείως έξω από όλο αυτό. Κάτι που είναι απλό, φυσικό, εύκολο, κι άμεσο, γιατί αποτελεί ανθρώπινη δυνατότητα. Εντούτοις για τους ανθρώπους που έχουν μάθει σε μια στρεβλωμένη αντίληψη της Πραγματικότητας φαντάζει ακατόρθωτο.
Για την ανθρώπινη αντίληψη (αλλιώς δεν λειτουργεί) υπάρχει πάντα ένα πλαίσιο για να αντιληφθεί κάτι (το κάτι που διαφοροποιείται από το πλαίσιο).
Μέσα στο Φως διακρίνουμε τα αντικείμενα.
Μέσα στην Σιωπή ακούγεται ο ήχος.
Σε ένα λευκό χαρτί μπορεί να σχηματιστεί ένα σημάδι.
Οι άνθρωποι έχουν μάθει να είναι στραμμένοι πάντα προς το συγκεκριμένο (και να θεωρούν μόνο αυτό υπαρκτό), αγνοώντας, αθέλητα ή ηθελημένα, το Πλαίσιο Ύπαρξης.
Στην πραγματικότητα όμως πρέπει να υπάρχει η Προϋπόθεση Στήριξης για να αναδυθεί η ύπαρξη. Κι όσο πιο Καθαρό Είναι το Πλαίσιο τόσο καλύτερα αναδύεται το συγκεκριμένο… Για αυτό, η Πηγή των Πάντων, μοιάζει με Κενό, Μηδέν, Τίποτα… Είναι η Απόλυτη Καθαρότητα, που επιτρέπει την δημιουργία…
Έτσι, Πρέπει να σωπάσεις, να κάνεις ησυχία, αν θέλεις να ακούσεις. Πρέπει η Αντίληψη να παραμερίσει όλες τις αναταραχές, να κάνεις ησυχία, να ηρεμήσεις το νου, αν θέλεις να αντιληφθείς. Αυτός είναι ο μόνος φυσικός τρόπος, απλός, εύκολος, να μπεις στο Ρεύμα της Ζωής, στον Πραγματικό Χρόνο, στο Αιώνιο Παρόν που Ρέει, στην Στιγμή που Ρέει, και σου αποκαλύπτει αυτό που συμβαίνει, Εδώ, Τώρα, και που ρέει κι αλλάζει συνεχώς. Αυτή είναι η μόνη Αληθινή Ζωή.
Χρειάζεται λοιπόν να αποφασίσουμε, να σταματήσουμε όλες τις νοητικές δραστηριότητες, να κάνουμε ησυχία, να Δώσουμε Όλη την Προσοχή μας, σε αυτό που συμβαίνει. Αυτή η Εσωτερική Σιωπή, αυτό το εσωτερικό Άδειασμα, είναι προϋπόθεση για να αρχίσουμε να Βλέπουμε. Αν το Κάνουμε, διαπιστώνουμε πως η Αντίληψή μας, είναι Ζωντανή, Φρέσκια, Ανανεώνεται συνεχώς, Ρέει μαζί με την Στιγμή, με την Ζωή, όπως εξελίσσεται… δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε, να απομνημονεύουμε, να επεξεργαζόμαστε, γιατί η Ζωή είναι Ολοζώντανη μπροστά μας, και την Ζούμε, δεν χρειάζεται να την σκεφτόμαστε.
Αν δεν ξεφύγουμε από τον πλαστό κόσμο της σκέψης, αν δεν μπούμε στο Ρεύμα της Ζωής, της Ζωντανής Ανανεούμενης Αντίληψης, που δεν στηρίζεται στην σκέψη, στην μνήμη, στον χρόνο, αν δεν μπούμε στον Πραγματικό Χρόνο, που είναι το Αιώνιο Παρόν που Ρέει, στην Αληθινή Ζωή, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βγούμε από την κοσμική ψευδαίσθηση… Ας επικαλούμαστε το Θεό, τον Βούδα ή το Χριστό, ας καταναλώνουμε χιλιάδες ζωές στον ψευτοδιαλογισμό, ας διαβάζουμε όλα τα βιβλία του κόσμου, δεν πρόκειται να βγούμε από την κοσμική ψευδαίσθηση.
Αν όμως, τελείως ήσυχα, απλά, αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να ξυπνήσουμε, να Δώσουμε Προσοχή, να Αρχίσουμε να Αντιλαμβανόμαστε, να Ζούμε σε Πραγματικό Χρόνο, τότε Ανακαλύπτουμε ότι η Πραγματικότητα Είναι Μια Αγνή, Ατέλειωτη, Άχρονη, Χώρα, όπου Υπάρχουμε και Ζούμε και Χαράζουμε τον Δικό μας Δρόμο βήμα, βήμα.
Ζεις Αληθινά, Ολοκληρωμένα, κι Όπου κι αν Είσαι, Είσαι Εδώ, σε ένα Εδώ που τα Περιλαμβάνει Όλα, στην Πατρίδα σου, που Εξερευνάς Ανάσα-Ανάσα.
Κι Αυτή η Χώρα της Αλήθειας Είναι Απέραντη Εσωτερικά, και δεν εξαρτάται από τα φαινόμενα… Γιατί σε όλο αυτό που ζεις, τα φαινόμενα έρχονται και φεύγουν, και το μόνο Αληθινό είναι η Παρατήρηση… Στηρίζεσαι στο Μόνο Πραγματικό, στην Διαδικασία της Αντίληψης, όχι στα φαινόμενα… Κι Ακόμα Βαθύτερα Αρχίζεις να Νοιώθεις πίσω από την Αντίληψη, ΑΥΤΟΝ που Αντιλαμβάνεται, τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ, τον ΆΧΡΟΝΟ, που είναι ΚΕΝΟ, ΣΙΩΠΗ, ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ που Μόνο ΑΥΤΟΣ, μπορεί να Ανυψωθεί Ως τον ΠΑΤΕΡΑ, την ΑΧΑΝΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ… ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, το ΑΝΕΚΛΑΛΗΤΟ.
Ανακαλύπτεις σιγά-σιγά το ΑΧΑΝΕΣ ΒΑΘΟΣ της Ύπαρξής σου, που Είναι Πέρα από Όλα, Χωρίς Ιδιότητες, το Στήριγμα του Παντός, ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΘΕΟΣ των ανθρώπων… ΕΔΩ, στο ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΛΑ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ… Τι ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ;
