Basic Metaphysical Concepts

REALITY

REALITY – and we say this from experience – is One, Indivisible, Here, Now, Out of Time...

IN THE ABSOLUTE, BEING and ZERO (EMPTINESS) are Identical. Everything Exists, Nothing Exists. In other words, the ABSOLUTE is the POWER, the RESERVOIR OF ALL, which EXIST potential and Come into "Existence" as soon as they are Sought by PERCEPTION.

When the ABSOLUTE is Seen as IS then it is Characterized as NATURE From Which Everything "Grows"... When the ABSOLUTE is "Conceived" as ZERO then it is the "ZERO" From Which Everything is "Created"... Both views are Correct, because ultimately (the "opposites") say the same thing.

It is PERCEPTION that Here, Now, Flows, Captures, Discerns, Separates, Isolates... And While All This Happens Here, Now, because PERCEPTION Perceives its Activities (not as its Product but) as "real" (and realities), creates the Reality of Existence, Worlds, Individuality (and Multiplicity), experiences in various fields of manifestation, life itself as we experience it in the material world.

PERCEPTION

While All Exists (and Does Not Exist) - in the SPACE OF THE DIVINITY, OF BEING, OF ZERO - Simultaneously, Outside of MOTION, Time, All Appears to PERCEPTION as MOTION, as Becoming, Here, Now, in the Flowing Moment (in Present)... And from the Movement, the Change, the Change of the Relations between the Phenomena, the perception of evolution, of time is created... and the Dream becomes more and more real.

THE NATURE OF PERCEPTION: ENERGY

Energy is the "Principle" that Realizes the "Potential": That is, the Spontaneous Process that "Passes" from BEING (the Space of Existential Immobility), to the Space of Becoming, of "Motion", of Evolution, of Creation.

In this sense, Energy is Identified with Becoming (Whatever Comes into Being, in the process of being): There is Only Energy, All is Energy, All are Manifestations of Energy.

Energy as "Essence" is a Perceptual Process, Perception, It is of a Mental Nature (which has no relation to human intellect, thought).

It is This Energy that Forms Various Fields of Existence from the most "Subtle" Mental Form, to the Energy-Matter we detect with the senses.

THE PRIMITIVE PERCEPTION

PERCEPTION in its Primal Form is Completely Empty and "Reflects" Only IS.

THE PURE PERCEPTION

On a Second Level of Activity of PERCEPTION – a Secondary Activity, Based on the Ground of Perception of Pure Being – PERCEPTION in its Pure Form Perceives Being as Unity, Homogeneity, Without Attributes. A Pure Presence Where There Is Alone, An Eternal Flowing State, Ever Alive, Ever New, Unchanging, (and Where distinctions, separations have not emerged or "been overcome", where there is no subject-object...).

THE UNIVERSAL SPIRIT OF UNITY AND LOVE

At a Third Level of Activity of PERCEPTION – a Tertiary Activity, Based on the Ground of Homogeneous Unity – Discriminations emerge, but no Separation takes place. A Single Perception Where All Are Distinct, but All Are United With Unbreakable Bonds of Unity That Practically Manifest as TRUE LOVE That Holds All United in ONE… Here "Beings" participate with the Core of their Being, which is the "Image of Primal Homogeneity", the True Self, the Higher Self, in Inseparable Oneness with All, in an ESSENTIAL LOVE, transcending subject, object distinctions.

WILL

Will is the Ability of Action, the Ability to Act…

It can be (in its Purest Form – True Free Will) the Spontaneous Flow of our True Nature.

It may be the direction revealed in our action by the Understanding we have realized, at whatever level we have realized it.

It may be the result of a mental processing of the "data".

It can be the direction given by emotions.

It may be the path indicated by external needs.

In other words, the Will is the Ability to Act, always depending on the existential level we are at.

INDIVIDUALITY

In a Fourth Movement of it (the PERCEPTION) it "Strengthens" the Discriminations, isolates, hypothesizes the Discriminations and reaches Separation... This is how Individuality is created which results - on a global scale - in multiplicity.

Precisely this Activity of Separation (Within PERCEPTION) is Mind, Thought. But while this Activity in its Natural Functioning is a Temporary Activity that can (at Will) be Withdrawn and Returned to Oneness, beings are "seduced" and "reinforced" by this perception and perpetuates the separation.

TO EXIST

PERCEPTION is the Source Spontaneous Immediate Cognitive Energy, which "informs" us that we EXIST, We are a Continuous Process of Existence, a Stream of Existence more properly, (TO EXIST), Living in the Flowing Moment, constantly changing "content" (content of experience ). The "information" about our existence comes in the first place from this very PERCEPTION, with its own, same means, and then - secondarily - from our relationship with something "else".

TO KNOW

PERCEPTION, as a term, has a dynamic meaning that means precisely a cognitive process, Knowing. To know means to see directly, to come into contact with, to unite with - it does not mean to mentally approach through concepts, to have conviction, to believe. It is about a deeper process of understanding, about a real contact, about an existential experience. Knowing is an Ongoing Process that when it "becomes" Knowing, static knowledge (supposedly "complete"), is petrified and useless... because it does not reveal what is happening in the present, "in front" of us, but is based on memory, in time.

THE PERCEPTION WITHIN THE BECOMING

While REALITY IS ONE, While PERCEPTION in its Natural Function Perceives One and Only Reality (where all are "spiritual" and "material" at the same time, for in the Frames of One Essence, distinctions, spiritual, material, are meaningless) and not there are real distinctions in Fields, Worlds, lives... with its Activities (the PERCEPTION) Immerses itself in the World of Becoming and the Experience of Existence, in the Experience of Individuality, of Life in the Worlds (the mental, the astral world and) in its adventure life on earth.

And as long as (the PERCEPTION) Does it Right - that is, as long as it Understands that Everything is Perceptions, Activities, Phenomena - it Controls its Action and does not get carried away in the "Dream". With this "concept" it perceives the Oneness of Everything. It exists, it thinks, it separates and unites. It attaches and relinquishes naturally. It sees separate things and perceives their Oneness with the Whole… PERCEPTION WORKS NATURALLY, Unitively, Logically, Balanced, In a Healthy Way. SUCH PERCEPTION has no Obstacles and Experiences Life (Becoming) Rightly... WHEREVER IT IS.

AWARENESS OF WHAT WE EXPERIENCE

While REALITY IS ONE, it is PERCEPTION – when it Works Wrong – that discerns, separates, weighs, isolates… All This Experience is simply a wrong activity.

Our Wrong Action just needs to be Understood and Corrected, NOTHING ELSE.

This is the PATH OF RESTORATION, the Path that Reveals to us the Oneness of Existence, that Leads us to Participation in UNLIMITED EXISTENCE, that Brings us to REALITY, to GOD (as people want to Call It).

So Naturally! So simple! So easy!

FULL PERCEPTION - INTERNAL EXPERIENCE

Experiencing means operating at a deeper level of unity where what happens is revealed without the separation of subject and happening... It is the State where the “observer” is absent.

INSIGHT – NON-CONCEPTUAL PERCEPTION

I understand intuitively means that I perceive what is happening, the situation, the process, the thing but I do not live it, I do not realize it, because there is still a distinction between the subject who understands and the "content" that is understood.

REASONABLE THINKING

Mind, Thought, itself, when Working and Flowing Freely, Discerns, Divides and again abandons divisions to Flow Freely, Revealing the Oneness of the Deep (of all phenomena). This is the Natural Function of Thought… which we can Characterize as REASONABILITY, LOGICAL THINKING, COMPLETE THINKING…

THINKING – CONCEPTUAL PERCEPTION

Beings do not let Thought Flow Freely but are seized by perceptions, perpetuating perceptions and experiences. And so Thinking from a Free Flowing Process, of Discrimination, Separation and Reunion, becomes a permanent divisive activity... it becomes thinking, the "symbolic thinking of concepts" (that is, of fossilized distributions), the conceptual activity. This kind of Thinking is a Deviation from REASONABILITY (the WHOLE THINKING), a schizophrenic obsession with things that "are not" but "seem", a disease and a fall. In this "sense" Thinking is a bad thing because it plunges beings into an imaginary world of fixed things, into a world where perceptions (i.e. the activities of PERCEPTION) are perceived as real, into a world of illusions.

To think (or mentally know) means to perceive with concepts, a situation, a process, or a thing - that is, I use information units (the concepts) to visualize, imagine, represent the "object".

"SOUL", FEELINGS, DESIRES

At a Lower Level – an Additional Activity of PERCEPTION – PERCEPTION clings to what it considers “fixed things” and slowly accumulates attractions, repulsions, indifferences… i.e. emotions, creating the “psychic” (emotional, emotional) world. And While, in reality, all phenomena are united, they are interconnected, good, bad, all products of evolution, of life, beings separate them, cling to what they consider good and try to avoid what they consider bad.

PERCEPTION OF THE EXTERNAL WORLD

On a still more Outer Level PERCEPTION apprehends not the Unified Field of Phenomena, where all phenomena are "condensations" of the Field and are Interrelated (All Interrelated), temporary, perishable, condensations, visions, appearing and then fading into the Universal Energy Field… but he (wrongly) conceives of Field condensations as “separate independent things”.

…

Βασικές Μεταφυσικές Αντιλήψεις

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – κι αυτό το λέμε από εμπειρία – Είναι Μία, Αδιαίρετη, Εδώ, Τώρα, Έξω από τον Χρόνο…

ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ το ΕΙΝΑΙ και το ΜΗΔΕΝ Ταυτίζονται. Όλα Υπάρχουν, Τίποτα Δεν υπάρχει. Με άλλα λόγια το ΑΠΟΛΥΤΟ Είναι η ΔΥΝΑΜΗ, η ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, που ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙ κι Έρχονται σε «Ύπαρξη» Μόλις Αναζητηθούν Από την ΑΝΤΙΛΗΨΗ.

Όταν το ΑΠΟΛΥΤΟ Θεωρείται σαν ΕΙΝΑΙ τότε Χαρακτηρίζεται σαν ΦΥΣΗ Από ΤΗΝ Οποία «Φύονται» τα Πάντα… Όταν το ΑΠΟΛΥΤΟ «Εκλαμβάνεται» σαν ΜΗΔΕΝ τότε είναι το «ΜΗΔΕΝ» Από Το Οποίο «Δημιουργούνται» τα Πάντα… Και οι δύο απόψεις είναι Σωστές, γιατί σε τελευταία ανάλυση (τα «αντίθετα») λένε το ίδιο πράγμα.

Είναι η ΑΝΤΙΛΗΨΗ (Αυτή) που Εδώ, Τώρα, Ρέει, Συλλαμβάνει, Διακρίνει, Διαχωρίζει, Απομονώνει… Κι Ενώ Όλα Αυτά Συμβαίνουν Εδώ, Τώρα, επειδή η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Εκλαμβάνει τις Δραστηριότητές της (όχι σαν Προϊόν της αλλά) σαν «πραγματικές» (και πραγματικότητες), δημιουργεί την Πραγματικότητα της Ύπαρξης, των Κόσμων, της Ατομικότητας (και της Πολλαπλότητας), τις εμπειρίες σε διάφορα πεδία εκδήλωσης, την ίδια την ζωή όπως την βιώνουμε στον υλικό κόσμο.

ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Ενώ Όλα Υπάρχουν (και Δεν υπάρχουν)  -στον ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ, ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ - Ταυτόχρονα, Έξω από την ΚΙΝΗΣΗ, τον Χρόνο, Όλα Εμφανίζονται στην ΑΝΤΙΛΗΨΗ σαν ΚΙΝΗΣΗ, σαν Γίγνεσθαι, Εδώ, Τώρα, στην Στιγμή που Ρέει (στο Παρόν)… Κι από την Κίνηση, την Μεταβολή, την Αλλαγή των Σχέσεων ανάμεσα στα Φαινόμενα, δημιουργείται η αντίληψη της εξέλιξης, του χρόνου... και το Όνειρο γίνεται όλο και πιο πραγματικό.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ: ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Ενέργεια είναι η «Αρχή» που Πραγματώνει το «Δυνάμει»: Δηλαδή η Αυθόρμητη Διαδικασία που «Περνά» από το ΕΙΝΑΙ (το Χώρο της Υπαρξιακής Ακινησίας), στον Χώρο του Γίγνεσθαι, της «Κίνησης», της Εξέλιξης, της Δημιουργίας.

Με αυτό το νόημα Η Ενέργεια Ταυτίζεται με το Γίγνεσθαι (Ό,τι Έρχεται σε Ύπαρξη, σε διαδικασία ύπαρξης): Υπάρχει Μόνον Ενέργεια, Όλα Είναι Ενέργεια, Όλα Είναι Εκδηλώσεις Ενέργειας.

Η Ενέργεια σαν «Ουσία» Είναι Αντιληπτική Διαδικασία, Αντίληψη, Είναι Νοητικής Υφής  (που δεν έχει σχέση με την νόηση του ανθρώπου, την σκέψη).

Είναι Αυτή η Ενέργεια που Σχηματίζει Διάφορα Πεδία Ύπαρξης από την πιο «Λεπτή» Νοητική Μορφή, μέχρι την Ενέργεια-Ύλη που ανιχνεύουμε με τις αισθήσεις.

Η ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

 Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ στην Πρωτογενή της Μορφή Είναι Τελείως Κενή κι «Αντανακλά» Μόνον το ΕΙΝΑΙ.

Η ΚΑΘΑΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Σε Ένα Δεύτερο Επίπεδο Δραστηριότητας της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ – μια Δευτερογενής Δραστηριότητα, που Βασίζεται στο Έδαφος της Αντίληψης του Καθαρού Είναι - η ΑΝΤΙΛΗΨΗ στην Καθαρή Μορφή της Αντιλαμβάνεται το Είναι σαν Ενότητα, Ομοιογένεια, Χωρίς Ιδιότητες. Μια Αγνή Παρουσία Όπου Υπάρχει Μόνη, Μια Αιώνια Κατάσταση που Ρέει, Πάντα Ζωντανή, Πάντα Νέα, Χωρίς να Αλλοιώνεται, (κι Όπου δεν έχουν αναδυθεί ή «έχουν ξεπερασθεί», διακρίσεις, διαχωρισμοί… Όπου δεν υπάρχει υποκείμενο-αντικείμενο…).

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Σε Ένα Τρίτο Επίπεδο Δραστηριότητας της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ – μια Τριτογενής Δραστηριότητα, που Βασίζεται στο Έδαφος της Ομοιογενούς Ενότητας – Αναδύονται οι Διακρίσεις, χωρίς όμως να γίνονται Διαχωρισμός. Μια Ενιαία Αντίληψη Όπου Όλα Διακρίνονται, αλλά Όλα Ενώνονται με Άρρηκτους Δεσμούς Ενότητας που Πρακτικά Εκδηλώνονται σαν ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ που τα Κρατάει Όλα Ενωμένα σε ΕΝΑ… Εδώ τα «Όντα» συμμετέχουν με τον Πυρήνα της Ύπαρξής τους, που Είναι «Εικόνα της Πρωτογενούς Ομοιογένειας», ο Αληθινός Εαυτός, ο Ανώτερος Εαυτός, σε Μια Άρρηκτη Ενότητα με Όλα, σε μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ, που ξεπερνά τις διακρίσεις υποκειμένου, αντικειμένου.

ΒΟΥΛΗΣΗ

Βούληση είναι η Ικανότητα Δράσης, η Ικανότητα να Πράττουμε…

Μπορεί να Είναι (στην Πιο Καθαρή της Μορφή – η Αληθινά Ελεύθερη Βούληση) η Αυθόρμητη Ροή της Αληθινής Φύσης μας.

Μπορεί να είναι η κατεύθυνση που αποκαλύπτεται στην δράση μας από την Κατανόηση που έχουμε πραγματώσει, στο όποιο επίπεδο την έχουμε πραγματώσει.

Μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας νοητικής επεξεργασίας των «δεδομένων».

Μπορεί να είναι η κατεύθυνση που δίνουν τα συναισθήματα.

Μπορεί να είναι ο δρόμος που υποδεικνύουν οι εξωτερικές ανάγκες.

Με άλλα λόγια η Βούληση είναι η Ικανότητα να Δρούμε, ανάλογα πάντα από το υπαρξιακό επίπεδο που βρισκόμαστε.

ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Σε μια Τέταρτη Κίνησή της (η ΑΝΤΙΛΗΨΗ) «Ενισχύει» τις Διακρίσεις, απομονώνει, υποστασιοποιεί τις Διακρίσεις και φτάνει στον Διαχωρισμό… Έτσι δημιουργείται η Ατομικότητα που έχει σαν αποτέλεσμα -σε παγκόσμια κλίμακα – την πολλαπλότητα.

Ακριβώς αυτή η Δραστηριότητα του Διαχωρισμού(Μέσα στην ΑΝΤΙΛΗΨΗ) είναι ο Νους, η Σκέψη. Ενώ όμως αυτή η Δραστηριότητα στην Φυσική της Λειτουργεία είναι μια Προσωρινή Δραστηριότητα που μπορεί (Κατά Βούληση) να Ανακληθεί και να Επιστρέψουμε στην Ενότητα, οι υπάρξεις «παρασύρονται» κι «ενισχύουν» αυτή την αντίληψη και μονιμοποιούν τον διαχωρισμό.

ΥΠΑΡΧΕΙΝ

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ είναι  η Πηγαία Αυθόρμητη Άμεση Γνωστική Ενέργεια, που μας «πληροφορεί» ότι ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, Είμαστε μια Διαρκής Διαδικασία Ύπαρξης, ένα Ρεύμα Ύπαρξης πιο σωστά, (ΥΠΑΡΧΕΙΝ), που Ζει στην Στιγμή που Ρέει, που αλλάζει συνεχώς «περιεχόμενο» (περιεχόμενο εμπειρίας). Η «πληροφορία» για την ύπαρξή μας προέρχεται καταρχήν από αυτήν την ίδια την ΑΝΤΙΛΗΨΗ, με δικά της, ίδια μέσα, και μετά – δευτερευόντως – από την σχέση μας με κάτι «άλλο».

ΓΝΩΡΙΖΕΙΝ

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ, σαν όρος, έχει ένα δυναμικό νόημα που σημαίνει ακριβώς μια γνωστική διαδικασία, το Γνωρίζειν. Το Γνωρίζειν σημαίνει βλέπω άμεσα, έρχομαι σε επαφή, ενώνομαι – δεν σημαίνει την νοητική προσέγγιση μέσω εννοιών, την πεποίθηση, την πίστη. Πρόκειται για μια πιο βαθιά διαδικασία κατανόησης, για μια πραγματική επαφή, για υπαρξιακό βίωμα. Το Γνωρίζειν είναι μια Διαρκής Διαδικασία που όταν «γίνεται» Γνωρίζω, στατική γνώση (υποτίθεται «ολοκληρωμένη»), είναι απολιθωμένη και άχρηστη… γιατί δεν αποκαλύπτει αυτό που συμβαίνει στο παρόν, «μπροστά» μας, αλλά βασίζεται στην μνήμη, στο χρόνο.

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

Ενώ η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ  ΜΙΑ, Ενώ η ΑΝΤΙΛΗΨΗ στην Φυσική Λειτουργία της Αντιλαμβάνεται Μία Και Μοναδική Πραγματικότητα (όπου όλα είναι «πνευματικά» και «υλικά» ταυτόχρονα, γιατί στα Πλαίσια της Μιας Ουσίας, δεν έχουν νόημα οι διακρίσεις, πνευματικό, υλικό) και δεν υφίστανται πραγματικές διακρίσεις σε Πεδία, Κόσμους, ζωές… με τις Δραστηριότητές της (η ΑΝΤΙΛΗΨΗ) Βυθίζεται στον Κόσμο του Γίγνεσθαι και στην Εμπειρία της Ύπαρξης, στο Βίωμα της Ατομικότητας, της Ζωής στους Κόσμους (τον νοητικό, τον αστρικό κόσμο και) στην περιπέτεια της ζωής στην γη.

Κι όσο (η ΑΝΤΙΛΗΨΗ) το Κάνει Ορθά – όσο δηλαδή Κατανοεί ότι Όλα είναι Αντιλήψεις, Δραστηριότητες, Φαινόμενα – Ελέγχει την Δράση της και δεν παρασύρεται στο «Όνειρο». Με αυτή την «έννοια» Αντιλαμβάνεται την Ενότητα των Πάντων. Υπάρχει, Σκέπτεται, διαχωρίζει κι ενώνει. Προσκολλάται κι εγκαταλείπει φυσιολογικά. Βλέπει ξεχωριστά πράγματα και αντιλαμβάνεται την Ενότητά τους με το Όλο… Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΦΥΣΙΚΑ, Ενωτικά, Λογικά, Ισορροπημένα, Με Υγιή Τρόπο. Μια ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ δεν έχει Εμπόδια και Βιώνει την Ζωή (το Γίγνεσθαι) με Ορθό Τρόπο… ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.

ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ

Ενώ η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ, είναι η ΑΝΤΙΛΗΨΗ – όταν Λειτουργεί Λανθασμένα – που διακρίνει, διαχωρίζει, ζυγίζει, απομονώνει… Όλη Αυτή η Εμπειρία είναι απλά μια λανθασμένη δραστηριότητα.

Απλά Πρέπει να Κατανοηθεί και να Διορθωθεί η Λανθασμένη Δράση μας, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

Αυτός είναι ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, ο Δρόμος που μας Αποκαλύπτει την Ενότητα της Ύπαρξης, που μας Οδηγεί στην Συμμετοχή στην ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΥΠΑΡΞΗ, που μας Φέρνει στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, στον ΘΕΟ (όπως θέλουν και Το Ονομάζουν οι άνθρωποι).

Τόσο Φυσικά! Τόσο Απλά! Τόσο Εύκολα!

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ - ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΒΙΩΜΑ

Βιώνω σημαίνει ότι λειτουργώ σε  ένα βαθύτερο επίπεδο ενότητας όπου αποκαλύπτεται αυτό που συμβαίνει χωρίς να υπάρχει διαχωρισμός υποκειμένου και συμβαινόντων… Είναι η Κατάσταση όπου ο «παρατηρητής» λείπει.

ΕΝΟΡΑΣΗ – ΜΗ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Κατανοώ διαισθητικά  σημαίνει ότι συλλαμβάνω αυτό που συμβαίνει, την κατάσταση, την διαδικασία, το πράγμα αλλά δεν το ζω, δεν το πραγματώνω, γιατί υπάρχει ακόμα διάκριση του υποκειμένου που κατανοεί και του «περιεχομένου» που κατανοείται.

ΛΟΓΙΚΟ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ

Ο Νους, η Σκέψη, αυτή καθ’ εαυτή, όταν Λειτουργεί και Ρέει Ελεύθερα, Διακρίνει, Διαχωρίζει και πάλι εγκαταλείπει τους διαχωρισμούς για να Ρέει Ελεύθερα, Αποκαλύπτοντας την Ενότητα του Βάθους (όλων των φαινομένων). Αυτή είναι η Φυσική Λειτουργία της Σκέψης… που μπορούμε να Χαρακτηρίσουμε σαν ΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΣΚΕΨΗ…

ΣΚΕΨΗ – ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ

Οι υπάρξεις δεν αφήνουν την Σκέψη να Ρέει Ελεύθερα αλλά αρπάζονται από τις αντιλήψεις, μονιμοποιούν τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες. Κι έτσι η Σκέψη από Ρέουσα Ελεύθερα Διαδικασία, Διάκρισης, Διαχωρισμού κι Επανένωσης, γίνεται μόνιμη διαχωριστική δραστηριότητα… γίνεται η σκέψη, η «συμβολική σκέψη των εννοιών» (δηλαδή των απολιθωμένων διανοημάτων), η εννοιολογική δραστηριότητα. Αυτό το είδος της Σκέψης είναι μια Παρεκτροπή από την ΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ (την ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΣΚΕΨΗ), μια σχιζοφρενική εμμονή σε πράγματα που «δεν είναι» αλλά «φαίνονται», μια αρρώστια και μια πτώση. Με αυτή την «έννοια» η Σκέψη είναι κάτι κακό γιατί βυθίζει τις υπάρξεις σε ένα φανταστικό κόσμο σταθερών πραγμάτων, σε ένα κόσμο όπου εκλαμβάνονται σαν πραγματικές οι αντιλήψεις (δηλαδή οι δραστηριότητες της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ), σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων.

Σκέπτομαι (ή γνωρίζω διανοητικά) σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι με έννοιες, μια κατάσταση, μια διαδικασία, ή ένα πράγμα - δηλαδή χρησιμοποιώ πληροφοριακές μονάδες (τις έννοιες) για να οραματιστώ, να φανταστώ, να αναπαριστήσω το «αντικείμενο».

«ΨΥΧΗ», ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Σε ένα Κατώτερο Επίπεδο – μια Επιπλέον Δραστηριότητα της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ – η ΑΝΤΙΛΗΨΗ προσκολλάται σε όσα θεωρεί «σταθερά πράγματα» και σιγά-σιγά συσσωρεύει έλξεις, απωθήσεις, αδιαφορία… δηλαδή συναισθήματα, δημιουργώντας τον «ψυχικό» (συναισθηματικό, συγκινησιακό) κόσμο. Κι Ενώ, στην πραγματικότητα, όλα τα φαινόμενα ενώνονται, είναι αλληλένδετα, καλά, κακά, όλα προϊόντα της εξέλιξης, της ζωής, οι υπάρξεις τα διαχωρίζουν, προσκολλώνται  σε ό,τι θεωρούν καλό και προσπαθούν να αποφύγουν ό,τι θεωρούν κακό.

ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Σε ένα ακόμα πιο Εξωτερικό Επίπεδο η ΑΝΤΙΛΗΨΗ συλλαμβάνει όχι το Ενιαίο Πεδίο των Φαινομένων, όπου όλα τα φαινόμενα είναι «συμπυκνώσεις» του Πεδίου κι είναι Αλληλένδετα (Όλα Αλληλένδετα), προσωρινές, φθαρτές, συμπυκνώσεις, οράματα, που εμφανίζονται και σβήνουν μετά στο Παγκόσμιο Ενεργειακό Πεδίο… αλλά συλλαμβάνει (λανθασμένα) τις συμπυκνώσεις του Πεδίου σαν «ξεχωριστά ανεξάρτητα πράγματα».