Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Thursday, August 24, 2023

The Eternal Tapestry of the Here and Now

Truth, in its purest essence

In the ever-unfolding cosmos of existence, the Here and Now stands resolute, unmoving, and all-encompassing. It is no mere temporal point or spatial coordinate within the matrix of human perception, but the boundless canvas on which the grandeur of existence is ceaselessly painted. Though all beings, sentient and otherwise, find themselves rooted in this inexhaustible reality, they often find themselves yearning for a different place and time, lost in the labyrinth of the past or the mirage of the future.

The Here and Now is not a landscape of features, but an ocean of featurelessness. It is the all-accepting womb that gives birth to a myriad of phenomena, the crucible in which the multitude of forms, colors, thoughts, and emotions take shape. It is the stage where the grand cosmic play unfolds, the silent witness to the dance of creation and destruction.

In its limitless expanse, every form is allowed to flourish, every limitation is allowed to manifest. The Here and Now is the ever-patient and nurturing soil that feeds the roots of every occurrence, the wellspring from which every process drinks, and the stage on which every drama of existence is played out. It is the secret essence that permeates all activities, the silent triumph that gracefully accepts every development.

Truth, in its purest essence, is not a concept, or a complex of concepts that the human mind can grasp, package, and store away. Truth is not the agreement of our thoughts with our prejudices, it is not the validation of our biases, nor the affirmation of our beliefs. Truth is raw, unfiltered experience, stripped of the layers of interpretation, judgement, and meaning that our minds habitually impose.

The journey of life is not a predetermined path that leads to a fixed destination. It is an exploration, an adventure into the untouched wilderness of existence. When the trodden path ends, the true explorer carves out his own path, not with the tools of ambition and desire, but with the heart of curiosity and wonder.

The Enlightened Man is the embodiment of human potential, the culmination of the evolutionary process, the living testament to the marriage of the temporal and the eternal. He stands as the bridge between the world of men and the realm of Reality, a beacon that illuminates the path for others, shedding clarity where there was confusion, bringing understanding where there was ignorance.

In his wake, he leaves not followers, but fellow explorers, not disciples, but free spirits. He invites all to partake in the banquet of existence, to drink from the cup of awareness, to dance in the eternal festival of the Here and Now. He reminds us that we are not separate from the cosmos, but an integral part of it, not observers, but active participants in the cosmic dance.

Thus, the grand tapestry of existence continues to unfold, every moment a new thread, every experience a new color, every realization a new pattern. In the infinite expanse of the Here and Now, we find our true home, our true nature, our true selves. It is here that we awaken from the dream of separation, and realize that we are the dreamers, the dream, and the dreaming, all at once. We are the artists, the art, and the canvas, all at once. We are the dancers, the dance, and the stage, all at once.

In the Here and Now, we find liberation, we find truth, we find enlightenment. In the Here and Now, we find ourselves. In the Here and Now, we find All.

...

Η Αιώνια Ταπισερί του Εδώ και τώρα

Στον διαρκώς εκτυλισσόμενο σύμπαν της ύπαρξης, το Εδώ και το Τώρα στέκεται αποφασιστικό, αεικίνητο και καλύπτει τα πάντα. Δεν είναι απλό χρονικό σημείο ή χωρική συντεταγμένη μέσα στη μήτρα της ανθρώπινης αντίληψης, αλλά ο απεριόριστος καμβάς στον οποίο ζωγραφίζεται ασταμάτητα το μεγαλείο της ύπαρξης. Αν και όλα τα όντα, αισθανόμενα και άλλα, βρίσκονται ριζωμένα σε αυτή την ανεξάντλητη πραγματικότητα, συχνά βρίσκουν τον εαυτό τους να λαχταρά έναν διαφορετικό τόπο και χρόνο, χαμένα στον λαβύρινθο του παρελθόντος ή στον αντικατοπτρισμό του μέλλοντος.

Το Εδώ και τώρα δεν είναι ένα τοπίο χαρακτηριστικών, αλλά ένας ωκεανός χωρίς χαρακτηριστικά. Είναι η μήτρα που δέχεται τα πάντα, που γεννά μυριάδες φαινόμενα, το χωνευτήριο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται το πλήθος των μορφών, των χρωμάτων, των σκέψεων και των συναισθημάτων. Είναι η σκηνή όπου εκτυλίσσεται το μεγαλειώδες κοσμικό παιχνίδι, ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας και της καταστροφής.

Στην απεριόριστη έκτασή του, κάθε μορφή επιτρέπεται να ανθίσει, κάθε περιορισμός επιτρέπεται να εκδηλωθεί. Το Εδώ και τώρα είναι το πάντα υπομονετικό και φροντιστικό χώμα που τροφοδοτεί τις ρίζες κάθε περιστατικού, η πηγή από την οποία πίνει κάθε διαδικασία και η σκηνή στην οποία παίζεται κάθε δράμα ύπαρξης. Είναι η μυστική ουσία που διαποτίζει όλες τις δραστηριότητες, ο σιωπηλός θρίαμβος που δέχεται με χάρη κάθε εξέλιξη.

Η αλήθεια, στην πιο αγνή της ουσία, δεν είναι μια έννοια, ή ένα σύμπλεγμα εννοιών που το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να συλλάβει, να συσκευάσει και να αποθηκεύσει μακριά. Η αλήθεια δεν είναι η συμφωνία των σκέψεών μας με τις προκαταλήψεις μας, δεν είναι η επικύρωση των προκαταλήψεών μας, ούτε η επιβεβαίωση των πεποιθήσεών μας. Η αλήθεια είναι ακατέργαστη, αφιλτράριστη εμπειρία, απογυμνωμένη από τα στρώματα ερμηνείας, κρίσης και νοήματος που επιβάλλει συνήθως το μυαλό μας.

Το ταξίδι της ζωής δεν είναι ένα προκαθορισμένο μονοπάτι που οδηγεί σε έναν σταθερό προορισμό. Είναι μια εξερεύνηση, μια περιπέτεια στην ανέγγιχτη ερημιά της ύπαρξης. Όταν το πατημένο μονοπάτι τελειώνει, ο αληθινός εξερευνητής χαράζει το δικό του μονοπάτι, όχι με τα εργαλεία της φιλοδοξίας και της επιθυμίας, αλλά με την καρδιά της περιέργειας και της απορίας.

Ο Φωτισμένος Άνθρωπος είναι η ενσάρκωση του ανθρώπινου δυναμικού, το αποκορύφωμα της εξελικτικής διαδικασίας, η ζωντανή διαθήκη για το γάμο του πρόσκαιρου και του αιώνιου. Στέκεται ως η γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο των ανθρώπων και το βασίλειο της Πραγματικότητας, ένας φάρος που φωτίζει το μονοπάτι για τους άλλους, ρίχνοντας διαύγεια όπου υπήρχε σύγχυση, φέρνοντας κατανόηση εκεί όπου υπήρχε άγνοια.

Στο πέρασμά του, δεν αφήνει οπαδούς, αλλά συναδέλφους εξερευνητές, όχι μαθητές, αλλά ελεύθερα πνεύματα. Καλεί όλους να συμμετάσχουν στο συμπόσιο της ύπαρξης, να πιουν από το ποτήρι της επίγνωσης, να χορέψουν στο αιώνιο πανηγύρι του Εδώ και τώρα. Μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από τον κόσμο, αλλά αναπόσπαστο μέρος του, όχι παρατηρητές, αλλά ενεργοί συμμετέχοντες στον κοσμικό χορό.

Έτσι, η μεγάλη ταπισερί της ύπαρξης συνεχίζει να ξεδιπλώνεται, κάθε στιγμή ένα νέο νήμα, κάθε εμπειρία ένα νέο χρώμα, κάθε συνειδητοποίηση ένα νέο σχέδιο. Στην απέραντη έκταση του Εδώ και Τώρα, βρίσκουμε το αληθινό μας σπίτι, την αληθινή μας φύση, τον αληθινό μας εαυτό. Εδώ είναι που ξυπνάμε από το όνειρο του χωρισμού και συνειδητοποιούμε ότι είμαστε οι ονειροπόλοι, το όνειρο και το ονείρεμα, ταυτόχρονα. Είμαστε οι καλλιτέχνες, η τέχνη και ο καμβάς, όλα ταυτόχρονα. Είμαστε οι χορευτές, ο χορός και η σκηνή, όλα ταυτόχρονα.

Στο Εδώ και τώρα, βρίσκουμε την απελευθέρωση, βρίσκουμε την αλήθεια, βρίσκουμε φώτιση. Στο Εδώ και τώρα, βρισκόμαστε. Στο Εδώ και τώρα, βρίσκουμε Όλα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES