The
Essence of Religions: Unifying the True Message of
Religions
Every religion, at its core, is a beacon pointing to the same summit: a
path to the divine, the ultimate Reality. They may vary in their rituals,
doctrines, and narratives, but they converge at the same peak, the same
understanding of existence and consciousness. The truths they advocate, when
stripped of their cultural cloaks and historical hues, are essentially the
same, and can only be truly understood through experiential verification rather
than mere intellectual comprehension.
Reality is a spectrum of phenomena, ranging from the most ethereal to
the most solid, each with its unique characteristics. At one end, we have the
Absolute, devoid of any qualities and attributes. It is the pinnacle of
abstraction, the unmanifested source from which all else springs forth.
The Absolute, in its limitless nature, manifests as Awareness or Pure
Consciousness, a slightly more concrete phenomenon. This Pure Consciousness, further
limiting itself, gives rise to cognition—thinking, perceiving, and
conceptualizing. This narrowing continues, eventually producing the most
concrete phenomenon: the physical universe of energy and matter.
The interplay between these phenomena creates different realms or worlds
within the creation. From the unified perception of the Absolute, we descend
into the multiplicity of individuality. The transition from the higher, more
abstract phenomena to the lower, more concrete ones involves a limiting
process. Conversely, the journey from the concrete to the abstract entails a
liberation from the constraints of the lower phenomena.
In the human form, these phenomena manifest as limited functions within
the physical body. The Absolute remains unconscious, Pure Consciousness is
loosely connected to the brain, cognition takes place in the brain's specific
regions, and life, with its sensations and actions, operates via the peripheral
nervous system. These all exist within the physical body, a superior structure
in the natural environment.
The path to spiritual enlightenment, as propounded by all religions,
involves a process of awakening and liberating these higher functions. The aim
is to activate the higher functions of Awareness and Perception of the Absolute,
which are typically dormant, and to make them independent of the physical body.
This spiritual awakening helps us transcend the physical realm and
prepares us to function in a broader, higher field with a corresponding energy
body. The journey continues through metaphysical worlds, eventually leading us
back to the Absolute, the source of all creation.
Religious practices, such as meditation and prayer, are tools to
facilitate this awakening and eventual union with the Absolute while still
living in the physical world. Striving to manifest in higher realms without
adequate preparation can lead to spiritual stagnation, which is why serious
practitioners of esotericism discourage such attempts.
In essence, all religious systems and esoteric teachings are coded
messages, trying to illuminate our true nature. When decoded, they reveal the
same profound truth: we are more than our material bodies, we are sparks of the
divine Absolute, on a journey to rediscover our origin.
By understanding this core teaching, we can foster a more inclusive and
compassionate outlook, embracing the diversity of religious paths as different
routes leading to the same ultimate reality. In the confluence of
transcendence, we realize that we are all fellow travelers, journeying together
towards the same divine summit.
Η
ουσία των θρησκειών: Ενοποίηση του αληθινού μηνύματος των θρησκειών
Κάθε θρησκεία, στον πυρήνα της, είναι ένας φάρος
που δείχνει προς την ίδια κορυφή: ένα μονοπάτι προς τη θεία, την απόλυτη Πραγματικότητα.
Μπορεί να διαφέρουν ως προς τις τελετουργίες, τα δόγματα και τις αφηγήσεις
τους, αλλά συγκλίνουν στην ίδια κορυφή, στην ίδια κατανόηση της ύπαρξης και της
συνείδησης. Οι αλήθειες που πρεσβεύουν, όταν απογυμνώνονται από τους
πολιτιστικούς μανδύες και τις ιστορικές τους αποχρώσεις, είναι ουσιαστικά οι
ίδιες και μπορούν να γίνουν αληθινά κατανοητές μόνο μέσω βιωματικής επαλήθευσης
και όχι απλής διανοητικής κατανόησης.
Η πραγματικότητα είναι ένα φάσμα φαινομένων, που
κυμαίνονται από τα πιο αιθέρια έως τα πιο στέρεα, το καθένα με τα μοναδικά του
χαρακτηριστικά. Στο ένα άκρο, έχουμε το Απόλυτο, χωρίς ποιότητες και ιδιότητες.
Είναι η κορυφή της αφαίρεσης, η ανεκδήλωτη πηγή από την οποία πηγάζουν όλα τα
άλλα.
Το Απόλυτο, στην απεριόριστη φύση του, εκδηλώνεται
ως Επίγνωση ή Καθαρή Συνείδηση, ένα ελαφρώς πιο συγκεκριμένο φαινόμενο. Αυτή η
Καθαρή Συνείδηση, που περιορίζεται περαιτέρω, γεννά τη γνώση - σκέψη, αντίληψη
και εννοιολόγηση. Αυτή η στένωση συνεχίζεται, παράγοντας τελικά το πιο
συγκεκριμένο φαινόμενο: το φυσικό σύμπαν της ενέργειας και της ύλης.
Η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των φαινομένων
δημιουργεί διαφορετικές σφαίρες ή κόσμους μέσα στη δημιουργία. Από την ενιαία
αντίληψη του Απόλυτου, κατεβαίνουμε στην πολλαπλότητα της ατομικότητας. Η μετάβαση
από τα ανώτερα, πιο αφηρημένα φαινόμενα στα χαμηλότερα, πιο συγκεκριμένα
περιλαμβάνει μια περιοριστική διαδικασία. Αντίθετα, το ταξίδι από το
συγκεκριμένο στο αφηρημένο συνεπάγεται μια απελευθέρωση από τους περιορισμούς
των κατώτερων φαινομένων.
Στην ανθρώπινη μορφή, αυτά τα φαινόμενα
εκδηλώνονται ως περιορισμένες λειτουργίες μέσα στο φυσικό σώμα. Το Απόλυτο
παραμένει ασυνείδητο, η Καθαρή Συνείδηση είναι χαλαρά συνδεδεμένη με τον
εγκέφαλο, η γνώση λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και η
ζωή, με τις αισθήσεις και τις ενέργειές της, λειτουργεί μέσω του περιφερικού
νευρικού συστήματος. Όλα αυτά υπάρχουν μέσα στο φυσικό σώμα, μια ανώτερη δομή
στο φυσικό περιβάλλον.
Η πορεία προς την πνευματική φώτιση, όπως
προτείνεται από όλες τις θρησκείες, περιλαμβάνει μια διαδικασία αφύπνισης και
απελευθέρωσης αυτών των ανώτερων λειτουργιών. Ο στόχος είναι να ενεργοποιηθούν
οι ανώτερες λειτουργίες της Επίγνωσης και της Αντίληψης του Απόλυτου, που είναι
τυπικά αδρανείς, και να γίνουν ανεξάρτητες από το φυσικό σώμα.
Αυτή η πνευματική αφύπνιση μας βοηθά να
ξεπεράσουμε τη φυσική σφαίρα και μας προετοιμάζει να λειτουργήσουμε σε ένα
ευρύτερο, υψηλότερο πεδίο με ένα αντίστοιχο ενεργειακό σώμα. Το ταξίδι
συνεχίζεται μέσα από μεταφυσικούς κόσμους, οδηγώντας μας τελικά πίσω στο
Απόλυτο, την πηγή όλης της δημιουργίας.
Οι θρησκευτικές πρακτικές, όπως ο διαλογισμός και
η προσευχή, είναι εργαλεία για τη διευκόλυνση αυτής της αφύπνισης και της
τελικής ένωσης με το Απόλυτο ενώ ζούμε ακόμα στον φυσικό κόσμο. Η προσπάθεια να
εκδηλωθούμε σε ανώτερες σφαίρες χωρίς επαρκή προετοιμασία μπορεί να οδηγήσει σε
πνευματική στασιμότητα, γι' αυτό και οι σοβαροί ασκούμενοι του εσωτερισμού
αποθαρρύνουν τέτοιες προσπάθειες.
Στην ουσία, όλα τα θρησκευτικά συστήματα και οι
εσωτερικές διδασκαλίες είναι κωδικοποιημένα μηνύματα, που προσπαθούν να
φωτίσουν την αληθινή μας φύση. Όταν αποκωδικοποιούνται, αποκαλύπτουν την ίδια
βαθιά αλήθεια: είμαστε περισσότερα από τα υλικά μας σώματα, είμαστε σπίθες του
θείου Απόλυτου, σε ένα ταξίδι για να ξαναβρούμε την καταγωγή μας.
Με την κατανόηση αυτής της βασικής διδασκαλίας,
μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια πιο περιεκτική και συμπονετική προοπτική,
αγκαλιάζοντας την ποικιλομορφία των θρησκευτικών μονοπατιών ως διαφορετικές
διαδρομές που οδηγούν στην ίδια τελική πραγματικότητα. Στη συμβολή της
υπέρβασης, συνειδητοποιούμε ότι είμαστε όλοι συνταξιδιώτες, ταξιδεύοντας μαζί
προς την ίδια θεία κορυφή.