Thursday, July 27, 2023

The Untouchable Depth of Reality

The Basis of Perception

Reality, in its absolute sense, is enigmatic and beyond human comprehension. It is like an ocean where the depth is unfathomable, and the expanse is infinite. The surface is simply the perception of our minds, limited by the constraints of our senses and intellect.

Our consciousness, the innermost sense of being, transcends the physical existence. It is unbound by time, space, and the material world. It is the consciousness that connects us to the deeper reality, the underlying truth of existence that is beyond the grasp of our thoughts and perceptions.

The horizons of your soul are not defined by your earthly desires, but by the limitless possibilities that lie in the unexplored territories of your dreams. They are shaped by what you dare not dream of, the unimaginable, the fears and the unknowns, the areas of great potential growth and discovery.

Thought, as powerful as it is, has its limitations. It is bound by the confines of our mind, our experiences, and our understanding of the world. What exists beyond thought, the realm of the absolute, the divine, the eternal, remains untouched by thought. It is this untouched space that keeps the sacredness of eternity intact.

Who we really are, our true essence, is not defined by what we can comprehend or grasp. It is not the sum of our experiences, achievements, or possessions. It is the "nothingness" that remains when all else is stripped away, the pure consciousness that is in unity with the divine.

The inability to perceive the unfathomable, the untouchable depth of reality, is not a hindrance but a blessing. It is through this seeming limitation that the infinite reveals itself. It is in the acceptance of our inability to comprehend the infinite that we become one with it.

The Untouchable Depth of Reality is a reminder of the grandeur of existence, the vastness of the universe, and the mystery of life itself. It is a call to dive deep into the ocean of existence, to explore the unknown, to embrace the mystery, and to become one with the infinite.

…

The Theory of Conscious Infinite Reality (CIR)

Abstract

The Theory of Conscious Infinite Reality (CIR) postulates that the human consciousness, in its purest form, is inherently intertwined with the infinite nature of reality. It suggests that our limitations in perceiving the infinite reality are precisely what reveals the infinite to us, making us one with it.

Core Principles

Principle 1: Conscious Existence

The certainty of existence lies not in our tangible experiences or environmental conditions, but in the consciousness that we exist. This consciousness is self-evident and self-contained, independent of external factors.

Principle 2: The Horizon of the Soul

The horizons of our souls are not defined by our desires, but by the boundaries of our fears and inhibitions, the things we dare not dream of. It is these undreamed dreams that carve the vast expanse of our inner selves.

Principle 3: The Limitation of Thought

Our thoughts are limited in their ability to comprehend what lies beyond them. The weakness of thought in probing the eternal is what keeps the space of eternity sacred and inviolable. It is in this limitation that wisdom resides.

Principle 4: The Self's Remnant

Our true essence is not discernible through what we can grasp or retain. Rather, it is discovered through the process of shedding, discarding until nothing remains. It is the 'Nothing' that remains at the end which reveals our true nature.

Principle 5: Oneness with the Infinite

Our inability to perceive the unfathomable, the untouchable depth of reality, is precisely what reveals the infinite to us. This paradox is at the core of our oneness with the infinite reality.

Conclusion

The Theory of Conscious Infinite Reality prompts us to redefine our understanding of existence, the self, thought, and reality. It encourages the exploration of the uncharted terrains of consciousness and the infinite, pushing the boundaries of our understanding of the self and the universe. It proposes that the unfathomable nature of reality is not a barrier, but a gateway to our oneness with the infinite.

…

Some Ideas and Tips

Here are some ideas and tips inspired by what we have said.

1. Embrace Consciousness

Recognize that your existence is beyond the physical and material world. Meditate regularly to connect with your consciousness and explore your inner self. Contemplate your existence and your role in the universe to expand your awareness.

2. Dare to Dream

Don't limit your horizons to what you desire right now, but dare to dream beyond. Open your mind to the possibilities that you may not have considered before. These could be aspirations, experiences, or ways of thinking.

3. Respect the Sacred Space of Eternity

Understanding that there are aspects of our existence that are beyond our comprehension can be humbling. Embrace this humility and use it to foster respect for the mysteries of the universe.

4. Explore the Notion of 'Nothing'

What remains when everything else is stripped away? Explore this concept in your thoughts and actions. This can be done through minimalism, reducing distractions, and focusing on what truly matters.

5. Seek the Infinite in the Unfathomable

Acknowledge the limitations of human perception and understand that there's an unfathomable, untouchable depth to reality. Be open to experiences, ideas, or beliefs that challenge your understanding of the world. This stance can foster growth and wisdom.

6. Oneness with the Infinite

Cultivate a sense of unity with the universe. This can be done through practices like mindfulness, where one focuses on being intensely aware of what you're sensing and feeling in the moment, without interpretation or judgment. It can also be nurtured through activities that make you feel connected to the vastness of the universe, such as stargazing, nature walks, or studying science and philosophy.

7. Practice Acceptance

Accept the uncertainty and unknowable aspects of life. This can lead to peace of mind and reduce anxiety about the future. It can also encourage an attitude of curiosity and exploration instead of fear.

8. Cultivate Gratitude

Despite the unfathomable nature of reality, there are countless things to be grateful for. Recognizing and appreciating these can lead to increased happiness and a deeper understanding of one's place in the world.

Remember, the journey to understanding the depth of reality is ongoing and unique to each individual. Take your time and enjoy the process of exploration and discovery.

…

Το Ανέγγιχτο Βάθος της Πραγματικότητας

Η Βάση της Αντίληψης

Η πραγματικότητα, με την απόλυτη έννοια της, είναι αινιγματική και πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση. Είναι σαν έναν ωκεανό όπου το βάθος είναι απέραντο, και η έκταση είναι άπειρη. Η επιφάνεια είναι απλώς η αντίληψη του μυαλού μας, που περιορίζεται από τους περιορισμούς των αισθήσεων και της διάνοιάς μας.

Η συνείδησή μας, η πιο εσωτερική αίσθηση της ύπαρξης, υπερβαίνει τη φυσική ύπαρξη. Δεν δεσμεύεται από τον χρόνο, τον χώρο και τον υλικό κόσμο. Είναι η συνείδηση που μας συνδέει με τη βαθύτερη πραγματικότητα, την υποκείμενη αλήθεια της ύπαρξης που είναι πέρα από την κατανόηση των σκέψεων και των αντιλήψεών μας.

Οι ορίζοντες της ψυχής μας δεν καθορίζονται από τις επίγειες επιθυμίες μας, αλλά από τις απεριόριστες δυνατότητες που βρίσκονται στα ανεξερεύνητα εδάφη των ονείρων μας. Διαμορφώνονται από αυτό που δεν τολμάς να ονειρευτείς, το αδιανόητο, τους φόβους και τα άγνωστα, τις περιοχές με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και ανακάλυψης.

Η σκέψη, όσο ισχυρή και αν είναι, έχει τους περιορισμούς της. Δεσμεύεται από τα όρια του μυαλού μας, τις εμπειρίες μας και την κατανόησή μας για τον κόσμο. Ό,τι υπάρχει πέρα από τη σκέψη, το βασίλειο του απόλυτου, του θείου, του αιώνιου, παραμένει ανέγγιχτο από τη σκέψη. Είναι αυτός ο ανέγγιχτος χώρος που διατηρεί ανέπαφη την ιερότητα της αιωνιότητας.

Το ποιοι πραγματικά είμαστε, η αληθινή μας ουσία, δεν καθορίζεται από το τι μπορούμε να κατανοήσουμε ή να συλλάβουμε. Δεν είναι το άθροισμα των εμπειριών, των επιτευγμάτων ή των υπαρχόντων μας. Είναι το «τίποτα» που μένει όταν όλα τα άλλα απογυμνώνονται, η καθαρή συνείδηση που βρίσκεται σε ενότητα με το θείο.

Η αδυναμία αντίληψης του ανεξιχνίαστου, του ανέγγιχτου βάθους της πραγματικότητας, δεν είναι εμπόδιο αλλά ευλογία. Μέσα από αυτόν τον φαινομενικό περιορισμό αποκαλύπτεται το άπειρο. Είναι στην αποδοχή της αδυναμίας μας να κατανοήσουμε το άπειρο που γινόμαστε ένα με αυτό.

Το Άθικτο Βάθος της Πραγματικότητας είναι μια υπενθύμιση του μεγαλείου της ύπαρξης, της απεραντοσύνης του σύμπαντος και του μυστηρίου της ίδιας της ζωής. Είναι ένα κάλεσμα να βουτήξουμε βαθιά στον ωκεανό της ύπαρξης, να εξερευνήσουμε το άγνωστο, να αγκαλιάσουμε το μυστήριο και να γίνουμε ένα με το άπειρο.

…

Η Θεωρία της Συνειδητής Άπειρης Πραγματικότητας (ΣΑΠ)

Επιτομή

Η Θεωρία της Συνειδησιακής Άπειρης Πραγματικότητας (ΣΑΠ) υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη συνείδηση, στην πιο αγνή της μορφή, είναι εγγενώς συνυφασμένη με την άπειρη φύση της πραγματικότητας. Υποδηλώνει ότι οι περιορισμοί μας στην αντίληψη της άπειρης πραγματικότητας είναι ακριβώς αυτοί που μας αποκαλύπτουν το άπειρο, κάνοντας μας ένα με αυτό.

Βασικές Αρχές

Αρχή 1: Συνειδητή Ύπαρξη

Η βεβαιότητα της ύπαρξης δεν βρίσκεται στις απτές μας εμπειρίες ή στις περιβαλλοντικές συνθήκες, αλλά στη συνείδηση ότι υπάρχουμε. Αυτή η συνείδηση είναι αυτονόητη και αυτοτελής, ανεξάρτητη από εξωτερικούς παράγοντες.

Αρχή 2: Ο ορίζοντας της ψυχής

Οι ορίζοντες της ψυχής μας δεν καθορίζονται από τις επιθυμίες μας, αλλά από τα όρια των φόβων και των αναστολών μας, τα πράγματα που δεν τολμάμε να ονειρευόμαστε. Αυτά τα απέραντο όνειρα είναι που χαράζουν την απέραντη έκταση του εσωτερικού μας εαυτού.

Αρχή 3: Ο περιορισμός της σκέψης

Οι σκέψεις μας είναι περιορισμένες στην ικανότητά τους να κατανοούν τι βρίσκεται πέρα από αυτές. Η αδυναμία της σκέψης στην ανίχνευση του αιώνιου είναι αυτή που κρατά τον χώρο της αιωνιότητας ιερό και απαραβίαστο. Σε αυτόν τον περιορισμό βρίσκεται η σοφία.

Αρχή 4: Το απομεινάρι του εαυτού

Η αληθινή μας ουσία δεν διακρίνεται από αυτά που μπορούμε να συλλάβουμε ή να διατηρήσουμε. Αντίθετα, ανακαλύπτεται μέσω της διαδικασίας της απόρριψης, της απόρριψης μέχρι να μείνει τίποτα. Είναι το «Τίποτα» που μένει στο τέλος που αποκαλύπτει την αληθινή μας φύση.

Αρχή 5: Ενότητα με το Άπειρο

Η αδυναμία μας να αντιληφθούμε το ανεξιχνίαστο, το άθικτο βάθος της πραγματικότητας, είναι ακριβώς αυτό που μας αποκαλύπτει το άπειρο. Αυτό το παράδοξο βρίσκεται στον πυρήνα της ενότητάς μας με την άπειρη πραγματικότητα.

Συμπέρασμα

Η Θεωρία της Συνειδησιακής Άπειρης Πραγματικότητας μας ωθεί να επαναπροσδιορίσουμε την κατανόησή μας για την ύπαρξη, τον εαυτό, τη σκέψη και την πραγματικότητα. Ενθαρρύνει την εξερεύνηση των αχαρτογράφητων εδαφών της συνείδησης και του άπειρου, πιέζοντας τα όρια της κατανόησής μας για τον εαυτό και το σύμπαν. Προτείνει ότι η ανεξιχνίαστη φύση της πραγματικότητας δεν είναι ένα εμπόδιο, αλλά μια πύλη προς την ενότητά μας με το άπειρο.

…

Μερικές ιδέες και συμβουλές

Ακολουθούν μερικές ιδέες και συμβουλές εμπνευσμένες από αυτά που είπαμε.

1. Αγκαλιάστε τη Συνείδηση

Αναγνωρίστε ότι η ύπαρξή σας είναι πέρα από τον φυσικό και υλικό κόσμο. Διαλογίζεστε τακτικά για να συνδεθείτε με τη συνείδησή σας και να εξερευνήσετε τον εσωτερικό σας εαυτό. Αναλογιστείτε την ύπαρξή σας και τον ρόλο σας στο σύμπαν για να διευρύνετε την επίγνωσή σας.

2. Τολμήστε να ονειρευτείτε

Μην περιορίζετε τους ορίζοντές σας σε αυτό που επιθυμείτε αυτή τη στιγμή, αλλά τολμήστε να ονειρευτείτε πέρα. Ανοίξτε το μυαλό σας στις δυνατότητες που ίσως δεν είχατε σκεφτεί πριν. Αυτά μπορεί να είναι φιλοδοξίες, εμπειρίες ή τρόποι σκέψης.

3. Σεβαστείτε τον Ιερό Χώρο της Αιωνιότητας

Η κατανόηση ότι υπάρχουν πτυχές της ύπαρξής μας που είναι πέρα από την κατανόησή μας μπορεί να είναι ταπεινωτική. Αγκαλιάστε αυτήν την ταπεινοφροσύνη και χρησιμοποιήστε την για να καλλιεργήσετε το σεβασμό για τα μυστήρια του σύμπαντος.

4. Εξερευνήστε την έννοια του «Τίποτα»

Τι μένει όταν όλα τα άλλα απογυμνώνονται; Εξερευνήστε αυτήν την έννοια στις σκέψεις και τις πράξεις σας. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω του μινιμαλισμού, μειώνοντας τους περισπασμούς και εστιάζοντας σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία.

5. Αναζητήστε το Άπειρο στο Ασύλληπτο

Αναγνωρίστε τους περιορισμούς της ανθρώπινης αντίληψης και κατανοήστε ότι υπάρχει ένα ανεξιχνίαστο, άθικτο βάθος στην πραγματικότητα. Να είστε ανοιχτοί σε εμπειρίες, ιδέες ή πεποιθήσεις που προκαλούν την κατανόησή σας για τον κόσμο. Αυτή η στάση μπορεί να ενισχύσει την ανάπτυξη και τη σοφία.

6. Ενότητα με το Άπειρο

Καλλιεργήστε την αίσθηση της ενότητας με το σύμπαν. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω πρακτικών όπως η ενσυνειδητότητα, όπου κάποιος επικεντρώνεται στο να έχει έντονη επίγνωση του τι αισθάνεται και νοιώθει αυτή τη στιγμή, χωρίς ερμηνεία ή κρίση. Μπορεί επίσης να καλλιεργηθεί μέσω δραστηριοτήτων που σας κάνουν να αισθάνεστε συνδεδεμένοι με την απεραντοσύνη του σύμπαντος, όπως η παρατήρηση των άστρων, οι περίπατοι στη φύση ή η μελέτη επιστήμης και φιλοσοφίας.

7. Πρακτική Αποδοχή

Αποδεχτείτε την αβεβαιότητα και τις άγνωστες πτυχές της ζωής. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ηρεμία και να μειώσει το άγχος για το μέλλον. Μπορεί επίσης να ενθαρρύνει μια στάση περιέργειας και εξερεύνησης αντί για φόβο.

8. Καλλιεργήστε την ευγνωμοσύνη

Παρά την ανεξιχνίαστη φύση της πραγματικότητας, υπάρχουν αμέτρητα πράγματα για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Η αναγνώριση και η εκτίμηση αυτών μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευτυχία και σε βαθύτερη κατανόηση της θέσης κάποιου στον κόσμο.

Θυμηθείτε, το ταξίδι προς την κατανόηση του βάθους της πραγματικότητας είναι συνεχές και μοναδικό για κάθε άτομο. Πάρτε το χρόνο σας και απολαύστε τη διαδικασία εξερεύνησης και ανακάλυψης.

14. The Flame of True Learning

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

…

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Thursday, July 27, 2023