Σκοπός
όλων των διαλογιστικών πρακτικών (ανεξάρτητα από την ένταξή τους σε κάποια
παράδοση, και την ερμηνεία τους, σύμφωνα με αυτή την παράδοση), είναι να
διευρύνουμε την «συνειδητότητά» μας, να αντιληφθούμε πέρα από την «περιορισμένη
αντίληψη» που έχουμε συνήθως.
Η Ελευθερία Είναι η Ουσία του Θεού. Η Ελευθερία Είναι η Ουσία του Όντος, κάθε όντος, του καθενός από εμάς.
Αυτό
σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από όλες τις δραστηριότητες της
συνειδητότητας, να ξεπεράσουμε και την «επιλεκτική αντίληψη», να ξεπεράσουμε
και την ίδια την νόηση, όχι μόνο τις λειτουργικές δομές της νόησης, (την
κατασκευή και την λειτουργία απολιθωμένων αντιλήψεων της πραγματικότητας), αλλά
και τις βαθύτερες οργανωτικές δομές της νόησης (που δίνουν υπόσταση στο
«εγώ»)... να μείνουμε «ανοιχτοί στην πραγματικότητα», «κενοί»... Μόνο τότε
μπορούμε να είμαστε ευαίσθητοι απέναντι στην πραγματικότητα, να την
συλλαμβάνουμε σε όλο το βάθος και σε όλο το πλάτος της (όσο είναι δυνατόν στην
ανθρώπινη συνειδητότητα)...
Αυτή η
κατάσταση της «Διευρυμένης Συνειδητότητας», της «Συνειδητότητας χωρίς
περιεχόμενο», που έχει άμεση αντίληψη (εξωδιανοητική) του Συνόλου της
Πραγματικότητας, χαρακτηρίζεται σαν Αφύπνιση, Φώτιση, Αντικειμενική Συνείδηση,
Ολοκληρωμένη Αντίληψη... Από την άποψη της ψυχολογίας είναι απλά «ενεργός
προσοχή χωρίς περιεχόμενο», «αποαυτοματοποιημένη συνειδητότητα», δηλαδή
«ελεύθερη συνειδητότητα», χωρίς όλους τους περιοριστικούς μηχανισμούς...
Αν όλοι
οι άνθρωποι, επειδή έχουν νοημοσύνη (ικανότητα δηλαδή να αυτοματοποιούν τις
διαδικασίες της σκέψης και της αντίληψης), ιδέες σταθερές (δήθεν «αλήθεια»),
και προορισμό στην ζωή (που είναι απλά περιστροφή γύρω από τον εαυτό χωρίς
κατεύθυνση), νομίζουν, ότι έχουν φτάσει στο τέρμα της εξέλιξής τους, απλά
βρίσκονται σε πλάνη...
Πέρα από
την περιορισμένη συνειδητότητα, απλώνεται ο «Άπειρος Χώρος της Ελευθερίας», η
«Αληθινή Αντίληψη της Πραγματικότητας», το «Βασίλειο της Αλήθειας», η «Αληθινή
Ζωή»...