CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Unity of Reality and Consciousness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 22 June, 2025

Sunday, December 10, 2017

Jesus of Our Heart

The True Knowledge

To Live in Reality means to perceive immediately, clearly, truly and completely, everything that happens. Logically, this means that our own (ontological) situation plays a primary role here, i.e. "from where" we see and not "how" or "what" we see. In other words, to truly live, to have true knowledge, we ourselves must be in a "position" to see, to perceive correctly, to fully understand. To come to this state of True Seeing, of Real Perception, we need to just Let Natural Perception Work unimpeded by external activities, without interference. This State of Awakening, Inner Perception and Understanding, can be described as Direct, Clear, Natural, uninterfered, Vision. A State of Full Awareness where there is no thought processing or other interference. It is the real state of True Meditation (of Inner Tradition), Full Realization.

So, if we want to know, to know truly, what is happening, our Nature, the Depth, the Extent of Existence, to know what is What people call God, what is Existence, what is really man, if we want in other words to really live, in the real world and not in the worlds of thought or imagination, we need to see this way. But when you tell people to see in this way it seems terribly difficult for them because they have learned to operate through thought. To “step out” completely from all this human activity, perception and life, is like a step into the existential void. What happens when we stop thinking? What will happen to the ego? Is a state possible where there is no thought, ego, but still a perception of existence? What kind of existence? If we are not me then what do we perceive to be? In reality all these questions and anxieties are foolish thoughts of the ego. The truth is that when you "Take" this existential step you do not sink into existential chaos but "Emerge" into a New Perception of Existence, without ego. You just do it. You just switch to the other state. It is necessary here to trust, to believe, in your Nature, in the Truth, in God. This is the meaning and content of the Faith that Jesus was talking about. Believe and you will be able to move mountains.

The Real Jesus

Who Was Jesus Really? What was? What is Jesus? Who will answer? We can know the True Jesus only in the way we have discussed above. With an Inner Shift of Perception beyond thought and ego, Directly, Naturally, Quietly, Objectively and Integrally. Such a Vision of Reality (the Inner Eye) is characterized as Inner in relation to the outer approach of men through thought. Thinking is a human ability that all people have, to a greater or lesser extent. It is easy to think, to consider something as an object of thought, to define it, to talk about it, in words. But this approach is childish when we talk about important things such as True Nature, Human nature, God, Jesus, Religious experience, Truth. The Truth, Jesus, we can only truly know him internally, directly.

Jesus Himself, Was, Is, in such a Spiritual State that He has no ego, He has no "person". Ever since He walked the earth He has been Elevated to an Objective Spiritual State. Jesus is Divine Energy, Spirit, God (not a person). This is the Ascension of Jesus (the son of man, the Son of God) to the Father. So we can know Jesus exactly as What He Was, as He Is, as an Objective State of the Soul (of the Soul that We Are Ourselves), as a Spiritual State, as Spiritual Energy, as Life. In this sense Jesus is the Way to Divinity. To Approach Jesus Rightly, Internally, Directly, means to Become One with Him, to Become Him, to Acquire "Christ's Mind", Christ Consciousness, to no longer live we (the old self) but for Him to Live in us. If Paul, the Apostle of the Gentiles, with his action organized an external church, but with his "Epistles" he revealed the Infinite Depth of the Godhead, how man can become God (or more correctly, how he can understand, realize, that It has always been in the Bays of the Father, that true life is the Life of God, Within God).

The True Prayer

Practically speaking, beyond external cults and intellectual faith and knowledge and theology and all human vanities, men can only follow one path to Truth. This Way Within them, the Way of Jesus, for the Kingdom of Heaven is within us. We enter within ourselves with Recollection, that is, the rejection of all external activities. And Here, Within Us, We Meet Within Our Own Nature, Christ, the Inner Master, the Son of God, the Pre-Eternal Logos, who is the Image of the Invisible God, God. And Through the Logos and Ascension We Reach Father God. This is the Inner Way of Jesus. This He taught the people.

After all, what is Jesus? What did He Teach About God, About Man, About Himself? What Jesus Revealed is that Man (and Jesus Himself Is the Living Example) Has a Spiritual Nature, He is a Free Soul, which has no relation to external activities, external life, the external world. Our True Home, as Jesus Taught, Is in the Bays of the Father, outside of Creation, Within the Light Embracing "Creation" that lives and breathes in the Bays of the Father, in True Life, in Eternal Life.

The True Prayer of Jesus is the Prayer of Silence, of Silence of thoughts, of Perpetual Awakening (Nepsis, or wakefulness or watchfulness), of Vigilance, of Awakened Perception that Experiences Here, Now, everything that happens, that is, that Works Naturally, Immediately, without "efforts" (of the intellect, of the ego), or interference. In fact, it takes a lot of intensity and determination (because of our limitations and attachments) to Surrender to our Nature, to our Divine Nature, to God. It seems like a huge effort (to get rid of our delusions) when it is just the opposite, namely the rejection of all "effort". It is Absolute Spiritual Relaxation, which Leads us to the Inner Life, to True Existence. The True Jesus Prayer means the Transition from external activity to Internal Perception. This is even seen in our action in the body. From the outer brain (and thought and senses and activity in the outer world) We move to the “Inner”, to the “Heart of the Brain', to our “Heart”. And here we have the Experience of Christ, of the Three States of the Logos, of God. After Such a Mystical Experience We Are Realized by This Higher Spiritual Position and the Outer World. The Spirit Embraces the world and the world is "within" us, as an experience of our Consciousness.

So, if we want to find the True Jesus there is only one way, to Find Him as our True Nature, Within us, within our "Heart", within the "Heart of Existence". This is the Jesus of our "Heart". Jesus is nowhere else, not out there in the world or in the man-made temples, not in the theatrical mysteries of men, not in some imaginary heavens (that men "made" with their thinking). The Real Jesus Is Spiritual Experience, Is Life, Is Truth, Is Freedom. The Real Jesus Is Us, each of us (even if we don't know it). And as the True Jesus (who once "walked" the earth) taught us, this Jesus is One with the Father. We are One with the Father. Always. Forever. There Is Nothing Else, Only God.

...
Η Αληθινή Γνώση

Να Ζούμε στην Πραγματικότητα σημαίνει να αντιλαμβανόμαστε άμεσα, καθαρά, αληθινά κι ολοκληρωμένα, ό,τι συμβαίνει. Λογικά αυτό σημαίνει ότι εδώ πρωτεύοντα ρόλο παίζει η δική μας (οντολογική) κατάσταση, δηλαδή το από «που» βλέπουμε κι όχι το «πως» ή το «τι» βλέπουμε. Με άλλα λόγια, για να ζούμε πραγματικά, για να έχουμε αληθινή γνώση, πρέπει εμείς οι ίδιοι να είμαστε σε «θέση» να βλέπουμε, να αντιλαμβανόμαστε ορθά, να κατανοούμε πλήρως. Για να έρθουμε σε αυτή την κατάσταση της Αληθινής Όρασης, της Πραγματικής Αντίληψης, χρειάζεται ακριβώς να Αφήσουμε την Φυσική Αντίληψη να Λειτουργήσει ανηπερέαστη από εξωτερικές δραστηριότητες, χωρίς παρεμβάσεις. Αυτή η Κατάσταση Αφύπνισης, Εσωτερικής Αντίληψης και Κατανόησης, μπορεί να χαρακτηριστεί σαν Άμεση, Καθαρή, Φυσική, χωρίς παρεμβάσεις, Όραση. Μια Κατάσταση Πλήρους Αντίληψης όπου δεν υπάρχει επεξεργασία της σκέψης ούτε άλλη παρέμβαση. Είναι η πραγματική κατάσταση του Αληθινού Διαλογισμού (της Εσωτερικής Παράδοσης), η Πλήρης Αντίληψη.
Αν λοιπόν θέλουμε να γνωρίσουμε, να γνωρίσουμε αληθινά, αυτό που συμβαίνει, την Φύση μας, το Βάθος, την Έκταση της Ύπαρξης, να γνωρίσουμε τι είναι Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν Θεό, τι είναι η Ύπαρξη, τι είναι πραγματικά ο άνθρωπος, αν θέλουμε με άλλα λόγια να ζούμε πραγματικά, στον πραγματικό κόσμο κι όχι στους κόσμους της σκέψης ή της φαντασίας, χρειάζεται να δούμε με αυτόν τον τρόπο. Όταν λες όμως στους ανθρώπους να δουν με αυτόν τον τρόπο τους φαίνεται τρομερά δύσκολο γιατί έχουν μάθει να λειτουργούν μέσα από τη σκέψη. Το να
«βγουν» τελείως έξω από όλη αυτή την ανθρώπινη δραστηριότητα, αντίληψη και ζωή, μοιάζει με ένα βήμα στο υπαρξιακό κενό. Τι θα συμβεί όταν σταματήσουμε να σκεφτόμαστε; Τι θα συμβεί στο εγώ; Είναι δυνατή μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει σκέψη, εγώ, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει αντίληψη ύπαρξης; Τι είδους ύπαρξης; Αν δεν είμαστε εγώ τότε τι αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει; Στην πραγματικότητα όλα αυτά τα ερωτήματα κι οι αγωνίες είναι ανόητες σκέψεις του εγώ. Η αλήθεια είναι ότι όταν το «Κάνεις» αυτό το υπαρξιακό βήμα δεν βυθίζεσαι στο υπαρξιακό χάος αλλά «Αναδύεσαι» σε μια Νέα Αντίληψη της Ύπαρξης, χωρίς εγώ. Απλά το κάνεις. Απλά μεταβαίνεις στην άλλη κατάσταση. Χρειάζεται εδώ να εμπιστευθείς, να πιστέψεις, στην Φύση σου, στην Αλήθεια, στο Θεό. Αυτό είναι το νόημα και το περιεχόμενο της Πίστης για την οποία μιλούσε ο Ιησούς. Πίστεψε και θα μπορείς να μετακινείς βουνά.

Ο Αληθινός Ιησούς
Ποιος ήταν πραγματικά ο Ιησούς; Τι ήταν; Τι είναι ο Ιησούς; Ποιος θα απαντήσει; Μπορούμε να γνωρίσουμε τον Αληθινό Ιησού μόνο με τον τρόπο που αναλύσαμε πιο πάνω. Με μια Εσωτερική Μετατόπιση της Αντίληψης πέρα από την σκέψη και το εγώ, Άμεσα, Φυσικά, Ήσυχα, Αντικειμενικά κι Ολοκληρωμένα. Μια τέτοια Όραση της Πραγματικότητας (ο Εσωτερικός Οφθαλμός) χαρακτηρίζεται σαν Εσωτερική σε σχέση με την εξωτερική προσέγγιση των ανθρώπων μέσω της σκέψης. Η σκέψη  είναι μια ανθρώπινη δυνατότητα που έχουν όλοι οι άνθρωποι, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Είναι εύκολο να σκεφτείς, να θεωρήσεις κάτι σαν αντικείμενο της σκέψης, να το ορίσεις, να μιλήσεις για αυτό, με λέξεις. Αυτή όμως η προσέγγιση είναι παιδιάστικη όταν μιλάμε για σημαντικά πράγματα όπως είναι η Αληθινή Φύση, η Ανθρώπινη φύση, ο Θεός, ο Ιησούς, η Θρησκευτική εμπειρία, η Αλήθεια. Την Αλήθεια, τον Ιησού, μπορούμε να τον γνωρίσουμε πραγματικά μόνο εσωτερικά, άμεσα.
Ο Ιησούς ο Ίδιος, Ήταν, Είναι, σε μια τέτοια Πνευματική Κατάσταση που δεν έχει εγώ, δεν έχει «πρόσωπο». Ήδη από την Εποχή που περπατούσε στην γη Είναι Ανυψωμένος σε μια Αντικειμενική Πνευματική Κατάσταση. Ο Ιησούς Είναι Θεία Ενέργεια, Πνεύμα, Θεός (όχι κάποιο πρόσωπο). Αυτή είναι ή Ύψωση του Ιησού (του υιού του ανθρώπου, του Υιού του Θεού) προς τον Πατέρα. Μπορούμε λοιπόν να γνωρίσουμε τον Ιησού ακριβώς σαν Αυτό που Ήταν, που Είναι, σαν μια Αντικειμενική Κατάσταση της Ψυχής (της Ψυχής που Είμαστε Εμείς οι Ίδιοι), σαν Πνευματική Κατάσταση, σαν Πνευματική Ενέργεια, σαν Ζωή. Με αυτή την έννοια ο Ιησούς Είναι η Οδός προς την Θεότητα. Να Προσεγγίσουμε Ορθά, Εσωτερικά, Άμεσα, τον Ιησού, σημαίνει να Γίνουμε Ένα Μαζί Του, να Γίνουμε Αυτός, να Αποκτήσουμε «Νου Χριστού», Συνείδηση Χριστού, να μην ζούμε πλέον εμείς (το παλιό εγώ) αλλά να Ζει Αυτός Μέσα μας. Αν ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνών, με την δράση του οργάνωνε μια εξωτερική εκκλησία, όμως με τις «Επιστολές» του αποκάλυπτε το Απέραντο Βάθος της Θεότητας, πως να γίνει ο άνθρωπος Θεός (ή πιο σωστά πως να κατανοήσει, να συνειδητοποιήσει, ότι Πάντα Ήταν στους Κόλπους του Πατέρα, ότι η αληθινή ζωή είναι η Ζωή του Θεού, Εντός του Θεού).

Η Αληθινή Προσευχή
Πρακτικά μιλώντας, πέρα από τις εξωτερικές λατρείες και την διανοητική πίστη και γνώση και θεολογία κι όλες τις ανθρώπινες ματαιότητες, οι άνθρωποι μπορούν να ακολουθήσουν μόνο έναν δρόμο προς την Αλήθεια. Αυτόν τον Δρόμο Μέσα τους, την Οδό του Ιησού, γιατί η Βασιλεία των Ουρανών είναι μέσα μας. Εισερχόμαστε Μέσα μας με την Περισυλλογή, δηλαδή την απόρριψη όλων των εξωτερικών δραστηριοτήτων. Κι Εδώ, Μέσα μας, Συναντάμε μέσα στην Ίδια μας την Φύση, τον Χριστό, τον Εσωτερικό Διδάσκαλο, τον Υιό του Θεού, τον Προαιώνιο Λόγο, που είναι Εικόνα του Θεού  του Αοράτου, Θεός. Και Μέσω του Λόγου και της Ανύψωσης Φτάνουμε στον Πατέρα Θεό. Αυτή είναι η Εσωτερική Οδός του Ιησού. Αυτό Δίδαξε στους ανθρώπους.
Τελικά τι Είναι ο Ιησούς; Τι Δίδαξε για τον Θεό, για τον Άνθρωπο, για τον Εαυτό του; Αυτό που Αποκάλυψε ο Ιησούς είναι ότι ο Άνθρωπος (κι ο Ιησούς ο Ίδιος Είναι το Ζωντανό Παράδειγμα) Έχει Πνευματική Φύση, Είναι Ελεύθερη Ψυχή, που δεν έχει σχέση με τις εξωτερικές δραστηριότητες, την εξωτερική ζωή, τον εξωτερικό κόσμο. Η Αληθινή Κατοικία μας, όπως Δίδασκε ο Ιησούς, Είναι στους Κόλπους του Πατέρα, έξω από την Δημιουργία, Μέσα στο Φως που Αγκαλιάζει την «Δημιουργία» που ζει κι αναπνέει στους Κόλπους του Πατέρα, στην Αληθινή Ζωή, στην Αιώνια Ζωή.
Η Αληθινή Προσευχή του Ιησού είναι η Προσευχή της Ησυχίας, της Σιωπής (των λογισμών) της Διαρκούς Νήψης , της Εγρήγορσης, της Αφυπνισμένης Αντίληψης που Βιώνει Εδώ, Τώρα, ό,τι συμβαίνει, που Λειτουργεί δηλαδή Φυσικά, Άμεσα, χωρίς «προσπάθειες» (της διανόησης, του εγώ), ή παρεμβολές. Στην πραγματικότητα απαιτείται μεγάλη ένταση κι αποφασιστικότητα (λόγω ακριβώς των περιορισμών μας και των προσκολλήσεων) για να Αφεθούμε στην Φύση μας, στην Θεϊκή Φύση μας, στον Θεό. Φαίνεται σαν τεράστια προσπάθεια (να απαλλαγούμε από τις αυταπάτες μας) ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή η απόρριψη κάθε «προσπάθειας». Είναι η Απόλυτη Πνευματική Χαλάρωση, που μας Οδηγεί στην Εσωτερική Ζωή, στην Αληθινή Ύπαρξη. Η Αληθινή Προσευχή του Ιησού σημαίνει την Μετάβαση από την εξωτερική δραστηριοποίηση στην Εσωτερική Αντίληψη. Αυτό φαίνεται ακόμα και στην δράση μας στο σώμα. Από τον εξωτερικό εγκέφαλο (και την σκέψη και τις αισθήσεις και την δραστηριότητα στον εξωτερικό κόσμο) Μεταβαίνουμε προς το «Εσωτερικό», στην «Καρδιά του Εγκεφάλου», στην «Καρδιά» μας. Κι Εδώ έχουμε την Εμπειρία του Χριστού, των Τριών Καταστάσεων του Λόγου, του Θεού. Μετά από μια Τέτοια Μυστική Εμπειρία Αντιλαμβανόμαστε από Αυτή την Ανώτερη Πνευματική Θέση και τον εξωτερικό κόσμο. Το Πνεύμα Αγκαλιάζει τον κόσμο κι ο κόσμος είναι «μέσα» μας, σαν εμπειρία της Συνείδησής μας.
Αν λοιπόν θέλουμε να βρούμε τον Αληθινό Ιησού υπάρχει μόνο ένας τρόπος, να τον Βρούμε σαν την Αληθινή Φύση μας, Μέσα μας, μέσα στην «Καρδιά» μας, μέσα στην «Καρδιά της Ύπαρξης». Αυτός Είναι ο Ιησούς της «Καρδιάς» μας. Ο Ιησούς δεν είναι πουθενά αλλού, ούτε εκεί έξω στον κόσμο ή στους χειροποίητους ναούς, ούτε στα θεατρικά μυστήρια των ανθρώπων, ούτε σε κάποιους φανταστικούς ουρανούς (που «έφτιαξαν» οι άνθρωποι με την σκέψη τους). Ο Αληθινός Ιησούς Είναι Πνευματική Εμπειρία, Είναι Ζωή, Είναι η Αλήθεια, Είναι η Ελευθερία. Ο Αληθινός Ιησούς Είμαστε Εμείς, ο καθένας μας (ακόμα κι αν δεν το γνωρίζουμε). Κι όπως μας Δίδαξε ο Αληθινός Ιησούς (που κάποτε «περπάτησε» στη γη) Αυτός ο Ιησούς Είναι Ένα Με Τον Πατέρα. Είμαστε Ένα Με Τον Πατέρα. Πάντα. Για Πάντα. Δεν Υπάρχει Τίποτα Άλλο, Μονάχα Θεός.

 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning

14. The Flame of True Learning

 

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

 

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

 

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

 

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

 

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

 

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

 

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

 

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

 

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

 

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

 

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

 

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

 

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

 

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

 

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

 

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

 

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

 

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

 

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~