Esoterism Academy: Η Αληθινή Βιωματική Θεολογία

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, April 3, 2016

Η Αληθινή Βιωματική Θεολογία

Το εσωτερικό Βίωμα, η Άμεση Επαφή με την Πραγματικότητα, είναι άμεση, χωρίς «διαδικασία», αντίληψη του πραγματικού και σαν εμπειρία αποτελεί την ουσία και το περιεχόμενο κάθε μυστικής αντίληψης της ύπαρξης. Αποτελεί την Βάση της Μυστικής Θεολογίας, δηλαδή της εκ των υστέρων επεξεργασίας της Εμπειρίας και της μεταφοράς του σε κατώτερα αντιληπτικά επίπεδα, όπως αυτό της διανόησης και της εξωτερικής θρησκευτικής συμπεριφοράς.

Όλοι οι Γνήσιοι Μυστικοί δεν «ξεχνούν» και διαρκώς «τονίζουν» ότι η Βίωση της Πραγματικότητας είναι μια Πραγματική Επαφή με την Ζωντανή Πραγματικότητα, με την Ουσία της Ύπαρξης, με το Αληθινό και σαν Πραγματική Βιωματική Εμπειρία είναι κάτι που πρέπει να ζήσει κάποιος. Μπορεί να υποδειχτεί έμμεσα αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει κάποιος να το βιώσει. Πολύ περισσότερο η «μεταφορά» της ζωντανής εμπειρίας σε διανοητικό επίπεδο, στο επίπεδο της «περιγραφής», της πληροφορίας, υποβιβάζει το πραγματικό βίωμα σε ένα διανόημα, σε ένα σύμβολο. Είναι ολοφάνερο ότι το σύμβολο, η λέξη συνήθως, δεν είναι το πραγματικό. Παρόλα αυτά γίνεται κατανοητό ότι για να «μιλήσεις» για το βίωμα θα πρέπει ή να καθοδηγήσεις «άμεσα» κάποιον, σε πραγματικό χρόνο, να δει, να βιώσει, την Πραγματικότητα, ή αλλιώς να του δώσεις πληροφορίες, ένα διανοητικό χάρτη. Αλλά ποτέ ο χάρτης δεν είναι το έδαφος.

‘Όλα τα Γνήσια Θρησκευτικά Κινήματα που ξεκίνησαν από την Βιωματική Εμπειρία του Απολύτου που Πραγματοποίησε Κάποιος (σαν Υπέρβαση της προσωπικής ύπαρξης και «διάλυσης» στο Αληθινό), ο Ορφέας, ο Λάο Τσε, ο Βούδας, ο Ιησούς, ο Κρισναμούρτι, κι άλλοι, κι έγιναν μετά Βιοθεωρία, Οδός προς την Αλήθεια, χρησιμοποίησαν την «περιγραφή», την κοσμοθεωρία, την εξήγηση, σαν βοηθητικό μέσο προς το Πραγματικό, προς την Πραγματοποίηση της Αλήθειας κι όχι σαν απόλυτη αλήθεια. Απόλυτη Αλήθεια είναι η Ζωντανή Εμπειρία κι όχι η «περιγραφή» της. Η διανοητική περιγραφή δεν μπορεί ποτέ να ξεπεράσει το επίπεδό της (της περιγραφής). Το Ζωντανό Βίωμα είναι άμεση επαφή με το πραγματικό, δηλαδή κάτι διαφορετικό.

Παρόλα αυτά πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι Εσωτερική Γνώση, Φιλοσοφία, Θεολογία, είναι η διανοητική εξήγηση της πραγματικότητας. Αυτό δεν είναι ούτε θρησκεία, ούτε ζωή, είναι μονάχα διανόηση. Η Ζωή είναι κάτι άλλο. Συχνά διαπιστώνει ο σοβαρός μελετητής ότι η θεωρία δεν μπορεί καν να εφαρμοσθεί. Πρέπει να εγκαταλείψουμε τελείως την διανόηση για να Βιώσουμε την Αλήθεια. Η Ζωή είναι πέραν της διανόησης, είναι άμεση επαφή με το πραγματικό. Έτσι Αυτός που θα Πραγματοποιήσει την Βίωση του Απολύτου εγκαταλείπει τελείως την προσπάθεια να αντιληφθεί, να κατανοήσει, να αναλύσει, να περιγράψει, εγκαταλείπει τελείως κάθε εξωτερική δραστηριότητα και βυθίζεται στο Είναι, στην Ουσία της Ύπαρξης. Εγκαταλείπει τελείως το διανοητικό επίπεδο, τις θεωρίες, τις θρησκείες, τα ιερά κείμενα, την παράδοση, τον ανθρώπινο πολιτισμό, όλα. Έξω από την διανόηση, στον Χώρο της Αληθινής Ζωής, του Πραγματικού, όλα αυτά είναι άχρηστα. Το μόνο που ισχύει είναι η Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας, η Ροή με την ζωή, η Ελευθερία από όλους τους περιορισμούς, η Αιωνιότητα.

Η Ουσία του Εσωτερικού Βιώματος, η Άμεση Επαφή με την Πραγματικότητα, με το ξεπέρασμα της διανόησης, του εγώ, της δυαδικής αντίληψης, Αποκαλύπτεται, σε Όσους έχουν Εμπειρία, σαν Απελευθέρωση από τους περιορισμούς στην Απεραντοσύνη της Ύπαρξης, σαν Ελευθερία, σαν Αιωνιότητα, πέρα από τα φαινόμενα και τον χρόνο. Βιώνεται Άμεσα η Ενότητα της Ύπαρξης. Όλα Είναι Ένα. Κι επειδή δεν υπάρχει το απατηλό κέντρο αντίληψης, το εγώ, δεν υπάρχει καμία δυαδική αντίληψη. Η Συνείδηση Αγκαλιάζει τα Πάντα. Αυτή η Αίσθηση της Ενότητας είναι η Απόλυτη Ουσία της Αγάπης. Από Εδώ Πηγάζουν όλες οι Βιωματικές Αντιλήψεις της Αληθινής Θρησκείας του Βιώματος. Όλα Είναι Ένα. Όλα Είναι Θεός. Ο Θεός Είναι Αγάπη. Η Αγάπη Είναι η Ουσία της Ύπαρξης.

Αυτός που Ανυψώνεται Ως την Βίωση της Πραγματικότητας (πέρα από την διανόηση, το εγώ, την δυαδικότητα) Βιώνει Μια Κατάσταση Ύπαρξης (Αντιλαμβάνεται την Ύπαρξη) σαν Μια Άυλη Ενέργεια, σαν Μια Άυλη Παρουσία, σαν Μια Άυλη Συμνειδητότητα, που δεν εξαρτάται από εξωτερικά φαινόμενα, ούτε από το υλικό σώμα.

Αλλά όταν κάποιος δεν βιώνει την Βαθύτερη Ουσία της Ύπαρξης, την Ενότητα του Είναι, το Παγκόσμιο Είναι, την Ενότητα με Όλα, την Απόλυτη Αγάπη προς όλα (την «ουσία» τους κι όχι τους εξωτερικούς επιφανειακούς περιορισμούς τους) κι είναι εγκλωβισμένος σε ένα περιορισμένο κέντρο αντίληψης, σε ένα εγώ κι αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μέσα από το εγώ, σαν μια δυαδική πραγματικότητα, είναι δύσκολο να κατανοήσει πως όλα αυτά Είναι Ένα (αφού αυτός αισθάνεται «διαχωρισμένος»). Όσο κι αν προσπαθεί ο εγωιστής να συλλάβει τον Θεό θα Τον βλέπει πάντα σαν Κάτι ξεχωριστό, σαν ένα αντικείμενο απέναντί του. Αλλά αυτό που αντιλαμβάνεται δεν είναι το Ζωντανό Όλον που τα Αγκαλιάζει Όλα, πέρα από τους περιορισμούς, πέρα από «εγώ», είναι απλά μια ιδέα του εγωιστή νου, ένα «είδωλο» του Θεού, όπως αντικαθρεφτίζεται μέσα στην «διανόηση», μέσα στην σκέψη. Η Βίωση της Παρουσίας του Θεού, του Όλου που τα Αγκαλιάζει Όλα, η Βίωση της Ενότητας του Είναι μπορεί να συμβεί μόνο με την διάλυση της εγωιστικής διανόησης.

Αυτοί που στο Όνομα του Θεού κηρύσσουν μια Θρησκευτική Διδασκαλία, μια Θεολογία, στους Ναούς και στα Πανεπιστήμια, όπου ο Θεός είναι Κάτι ξεχωριστό από όλα, από εμάς, από τον καθένα, απλά διατυπώνουν μια δική τους θεωρία, του εγωιστή νου τους, δεν περιγράφουν την Πραγματικότητα. Ο Θεός Δεν Είναι Διαφορετικός από την Ουσία μας αλλά από τους επιφανειακούς περιορισμούς μας (που εμείς, μέσα στην άγνοια δημιουργούμε με την σκέψη). Κι αυτό είναι τελείως διαφορετικό.

Η Γνήσια Θεολογία είναι η Θεολογία της Ενότητας του Είναι, της Θεϊκής Ουσίας των Πάντων, της Απόλυτης Αγάπης που τα Αγκαλιάζει Όλα. Κάθε διαχωρισμός, κάθε δυαδικότητα, δεν πηγάζει Εκ Θεού, πηγάζει εκ του Πονηρού, από τον εγωιστή νου, που διαστρέφει τα πάντα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, April 3, 2016

Η Αληθινή Βιωματική Θεολογία

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright