CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Unity of Reality and Consciousness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 22 June, 2025

Friday, September 12, 2014

Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου



Εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια ο «άνθρωπος» όταν «κοιτούσε» ψηλά  διαισθανόταν ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτά που βλέπει… Όταν ένοιωθε μόνος αποκομμένος μέσα σε ένα εχθρικό κόσμο διαισθανόταν μια άλλη Δύναμη που τα Στηρίζει όλα αυτά… Όταν, στις ώρες του στοχασμού του αναρωτιόταν «τι υπάρχει» κατανοούσε ότι «Υπάρχει Κάτι» πέρα από τα όρια του νου του… Ελάχιστοι, που δεν ξεχώριζαν από τους «τρελούς» τραβούσαν το πέπλο του Μυστηρίου για να βυθιστούν στο Άγνωστο… Κάποιοι «επέστρεφαν», κάποιοι δεν «επέστρεφαν»…
Κι έτσι δημιουργήθηκαν πριν κάποιες χιλιετηρίδες οι γνωστές μας θρησκείες, από την «πραγματική επαφή» με το Απεριόριστο… κι η φλόγα έμενε για λίγο ζωντανή και μετά έσβηνε… κι από το Μήνυμα των Μεγάλων Σοφών δεν έμεναν παρά μερικά λόγια, κάποιες συνήθειες, κάποιες τελετουργικές πράξεις… τίποτα «ζωντανό»…
Και σήμερα, την εποχή της παντογνωσίας, όπου όλοι «γνωρίζουν», (τώρα, το τι «γνωρίζουν» είναι μια θλιβερή ιστορία…), έχουν θρησκευτικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, θρησκειολογικές και θεολογικές σχολές, χιλιάδες βιβλία, εκατομμύρια τόνους πληροφοριακό υλικό, όλοι μιλούν, μιλούν, μιλούν, για την Αλήθεια, για την Πραγματικότητα, για τον Θεό… χωρίς να έχουν βιώσει τίποτα…
Κι αυτό συμβαίνει σε όλες τις θρησκείες, όλα τα χρόνια, σε όλα τα μέρη του κόσμου… Ελάχιστοι, που δεν ξεχωρίζουν από τους «τρελούς» τραβούν το πέπλο του Μυστηρίου για να βυθιστούν στο Άγνωστο… Κάποιοι «επιστρέφουν», κάποιοι δεν «επιστρέφουν»… Κάποιοι Γνωρίζουν πραγματικά την Αλήθεια, Βιώνουν την Πραγματικότητα, Γίνονται Ένα με τον Θεό… αλλά και να μιλήσουν δεν ακούει κανένας, γιατί όλοι «γνωρίζουν»… Το βλέπεις παντού, όλοι είναι «αυθεντίες» κι είναι φρόνιμο να σωπαίνεις γιατί δεν δέχονται και αντιρρήσεις…
.
Επικρατεί πραγματικά μεγάλη αμάθεια, απελπιστική αμάθεια… τόσο απελπιστική που σου εμπνέει σκέψεις κι επιθυμίες να φύγεις για άλλον γαλαξία…
Και για να μην λέτε ότι μιλάω έτσι αόριστα (εκ του ασφαλούς), ας πάρουμε για παράδειγμα το Χριστιανισμό… όλοι σχεδόν έχουμε μεγαλώσει σε χριστιανικό περιβάλλον, οπότε, (υποτίθεται ότι) μας είναι γνωστά πράγματα…
Στον Μωσαϊκό Νόμο υπάρχει μια Μεγάλη Εντολή που αναφέρεται στην «Αγάπη Προς Τον Θεό»…
Ακούστε τώρα, γιατί έχει σημασία… Αναφέρεται σε διάφορα σημεία στο «Δευτερονόμιο»… κι αναφέρονται και κάποιοι Προφήτες σε αυτό…
Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου. (Δευτερονόμιο 6, 5).
Και τώρα, Ισραήλ, τι ζητεί Κύριος ο Θεός σου παρά σου, ειμή να φοβήσαι Κύριον τον Θεόν σου, να περιπατής εις πάσας τας οδούς αυτού και να αγαπάς αυτόν, και να λατρεύης Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου, να φυλάττης τας εντολάς του Κυρίου και τα διατάγματα αυτού, τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον διά το καλόν σου. (Δευτερονόμιο 10… 12,13).
Και θέλει περιτέμει Κύριος ο Θεός σου την καρδίαν σου και την καρδίαν του σπέρματός σου, διά να αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου, διά να ζης. (Δευτερονόμιο 30… 6).
Και στο Λευιτικό αναφέρεται η δεύτερη εντολή: Δεν θέλεις εκδικείσθαι ουδέ θέλεις μνησικακεί κατά των υιών του λαού σου· αλλά θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος. (Λευιτικό 19… 18).
Προφανώς, οι «εμπνευσμένοι συντάκτες», όταν μιλούν περί «καρδιάς», «ψυχής», κλπ… αναφέρονται σε κάποια «υπαρξιακά», «ψυχικά», «λειτουργικά», «κέντρα» του ανθρώπου.
Το Δευτερονόμιο αναφέρεται στα «κέντρα», της «καρδιάς», της «ψυχής»… και της «δύναμης».
Το «κέντρο» της «καρδιάς» ο Ιεζεκιήλ το συνδέει με το «πνεύμα», κι έχει σημασία αυτό: Και θέλω δώσει εις αυτούς καρδίαν μίαν και πνεύμα νέον θέλω βάλει εν υμίν· και αποσπάσας την λιθίνην καρδίαν από της σαρκός αυτών θέλω δώσει εις αυτούς καρδίαν σαρκίνην… (Ιεζεκιήλ 11… 19).
Όταν ρώτησαν το Ιησού, για αυτή την Μεγάλη Εντολή, άλλοι Ευαγγελιστές αναφέρουν ότι απάντησε άμεσα κι άλλοι έμμεσα… Αλήθεια γιατί αυτή η διαφορά; πρόκειται για διαφορετικά περιστατικά; ή για διαφορετικά «ακούσματα» του ίδιου γεγονότος;…
Και εις εξ αυτών, νομικός, ηρώτησε πειράζων αυτόν και λέγων·  Διδάσκαλε, ποία εντολή είναι μεγάλη εν τω νόμω; Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. (Ματθαίος 22… 35,36,37, 38, 39).
Και ιδού, νομικός τις εσηκώθη πειράζων αυτόν και λέγων· Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον; Ο δε είπε προς αυτόν· Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πως αναγινώσκεις; Ο δε αποκριθείς είπε· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Είπε δε προς αυτόν· Ορθώς απεκρίθης· τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει. (Λουκάς 10… 25,26,27,28).
Στην απάντηση που έδωσε άμεσα ο Ιησούς (κατά τον Ματθαίο) αναφέρει τα δύο «κέντρα» του Δευτερονομίου, την «καρδιά» και την «ψυχή» και ένα που δεν αναφέρεται στο Δευτερονόμιο (προφανώς γιατί είναι όρος της ελληνιστικής εποχής), την «διάνοια».
Στην απάντηση που δίνει ο νομικός, σε ερώτηση του Ιησού, (κατά τον Λουκά), αναφέρονται τέσσερα «κέντρα», «καρδιά», «ψυχή», «δύναμη» (που αναφέρονται στο Δευτερονόμιο) και το «κέντρο» της «διανοίας»… Και κατά τον Λουκά ο Ιησούς συμφώνησε… Αν Ο Ιησούς ήταν Παρών στη συζήτηση (κι η όλη συζήτηση δεν είναι «κατασκευασμένη»), δεν θα μπορούσε να συμφωνήσει, γιατί ο Ιησούς δεν θα μπορούσε να αποκρύψει την Αλήθεια, και προφανώς θα ήθελε να διαφωτίσει τον νομικό και τους παρευρισκομένους…
Η Σωστή Απάντηση είναι: Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου
και εξ όλης της διανοίας σου,
και εξ όλης της ψυχής σου
και εξ όλης της δυνάμεώς σου
 και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Άραγε δεν Γνώριζε ο Ιησούς την Αλήθεια και την Ορθή Εκφορά των «κέντρων» του ανθρώπου, με την σειρά τους, από πάνω (από το πνευματικό «κέντρο» της «καρδιάς») μέχρι κάτω (το σωματικό «κέντρο» της «δύναμης»); Κι έχει σημασία αυτή η «εκφορά», με αυτή την σειρά… Ή ο Λουκάς (κι ο Ματθαίος επίσης, παράλληλα) κατασκεύασε την «συζήτηση»; Μήπως είναι ο Λουκάς που «αγνοούσε» τη βαθύτερη σημασία των «κέντρων»;
.
Αυτά είναι τα γεγονότα… Ας υποθέσουμε τώρα ότι μαζευόμαστε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, για παράδειγμα, ή στη Θεολογική Σχολή, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης… και ζητάμε να μας εξηγήσουν τι σημαίνουν όλα αυτά, τι σημαίνει Αγάπη (Λατρεία) προς τον Θεό σε συνδυασμό με τα «κέντρα» του ανθρώπου… Τι νομίζετε πως μπορούν να σας πουν; Καταρχήν οι άνθρωποι αγνοούν την πραγματική σημασία του «κέντρου» της «καρδιάς»… Ίσως (λέω ίσως) την πραγματική σημασία να την γνωρίζουν κάποιοι αληθινοί γέροντες στο Άγιο Όρος (έχω ακούσει κάποιους), που ζουν ξέχωρα από τους «υποκριτές»… Πάντως στις Θεολογικές Σχολές έχουν άγνοια…
Το «κέντρο» της «καρδιάς», είναι το ανώτερο κέντρο της ύπαρξης, το πνευματικό «κέντρο», που είναι ανώτερο από το «κέντρο» του νου (της «διανοίας»), δεν έχει σχέση με την φυσική καρδιά που συνδέεται με τον ψυχικό κόσμο, του συναισθηματισμού, των επιθυμιών, κλπ.
Αν ήταν έτσι τότε η χρήση δύο διαφορετικών όρων («καρδιά» και «ψυχή») για την ίδια «λειτουργία», και στο Δευτερονόμιο και στα Ευαγγέλια, θα ήταν χονδροειδές θεολογικό και ανθρωπολογικό λάθος… Συνεπώς «καρδιά» είναι κάτι διαφορετικό, υψηλότερο και από τον ψυχικό συναισθηματικό και επιθυμητικό κόσμο, και από τον νου… Είναι το «Πνευματικό Κέντρο» για το οποίο κάνει λόγο ο Ιεζεκιήλ.
Κι απλούς χριστιανούς αν ρωτήσεις, έχουν (οι περισσότεροι) άγνοια αυτών των πραγμάτων… Ο Χριστιανισμός που έχουν «διδαχθεί» είναι ο χριστιανισμός της πίστης (των δογμάτων), της θεολογικής σκέψης, του επιφανειακού θρησκευτικού συναισθηματισμού, και των εξωτερικών τελετουργιών (που σίγουρα δεν είναι Μυστήρια, με το ουσιαστικό νόημα της λέξης)…
.
Αν σε όλους τους χριστιανούς θέσεις το ερώτημα τι είναι «Καρδιακή Λατρεία του Θεού», αμφιβάλλω αν γνωρίζει κανένας, αν και είναι κάποιοι που μιλούν για αυτό, τελείως διανοητικά (πληροφοριακά)… Ίσως, να γνωρίζουν,  κάποιοι αληθινοί γέροντες στο Άγιο Όρος…
Η «Πνευματική Λατρεία του Θεού», γίνεται «εν πνεύματι και αληθεία», κατά τον Ιωάννη…
«Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν». (Ιωάννης δ’… 24),
«Εν πνεύματι και αληθεία», σημαίνει ακριβώς στο «πνευματικό κέντρο της καρδιάς», όπου εισερχόμαστε αφού έχουμε «ξεπεράσει» το «κέντρο» της «διανοίας». Είναι ο «χώρος του καθαρού νου» των νηπτικών… όπου το πνεύμα του ανθρώπου απλώνεται, ενώνεται και γίνεται Ένα με το Πνεύμα του Θεού, κι Ανυψώνεται στο Θεό.
Σε αυτή την «Καρδιακή Λατρεία του Θεού», αναφέρονται σπάνια οι πατέρες με λεπτομέρειες…
Η «πρώτη αναφορά» γίνεται στον Παύλο, στην Προς Κορινθίους Β’.
Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων˙ είτε εν σώματι ουκ οίδα, είτε εκτός του σώματος ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν˙ αρπαγέντα τον τοιούτον εως τρίτου ουρανού. Και οίδα τον τοιούτον άνθρωπον˙ είτε εν σώματι είτε εκτός του σώματος, ουκ οίδα, ο Θεός οίδεν, οτι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι. (Προς Κορινθίους Β’ ιβ’… 2,3,4).
Τι είναι οι Τρεις Ουρανοί, σε τι διαφοροποιείται η πνευματική εμπειρία από ουρανό σε ουρανό; Και πράγματι ο Παύλος, που είχε μαθητεύσει κοντά στον Γαμαλιήλ Α’ (εγγονό του Χιλλέλ) κι είχε ακούσει από εκείνον για την μυστική ιουδαϊκή παράδοση (και την άνοδο στους ουρανούς), είχε αυτές τις εμπειρίες;… και γιατί δεν αναφέρει, τουλάχιστον γραπτά, λεπτομέρειες… ήταν μυστικό;
Αυτός που αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στις τρεις πνευματικές εμπειρίες, στους Τρεις Ουρανούς, ήταν ο Μάξιμος, και μετά κι άλλοι… Αυτοί πείθουν για την αλήθεια του βιώματός τους… Όποιος θέλει μπορεί να το ψάξει…
.
Τελικά… τι ακριβώς γνωρίζουμε από τις θρησκείες μέσα στις οποίες ανατραφήκαμε; Τι ακριβώς γνωρίζουν και τι διδάσκουν οι θεολόγοι στα πανεπιστήμια και στα σχολεία της χώρας (κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο); Για ποια «αλήθεια» μιλάνε; Και πως λατρεύουν τον Χριστιανικό Θεό οι ιερείς κι απλοί λαϊκοί χριστιανοί; Γνωρίζουν την Αλήθεια; Λατρεύουν πραγματικά, «εν πνεύματι και αληθεία», τον Θεό; Ή μήπως όλοι αυτοί οι υποκριτές κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και τους άλλους; Πάντως τον Θεό, Παρόντα Παντού, δεν Τον κοροϊδεύουν.
Ποιος χριστιανός έχει πραγματικές πνευματικές εμπειρίες; Ίσως κάποιοι αληθινοί γέροντες στο Άγιο Όρος, τους έχω «δει»… Οι άλλοι; Αυτοί που υπηρετούν τον Κύριο σε χειροποίητους ναούς;  Αυτοί που ορκίζονται στο όνομα του Ιησού;… Αυτοί που μιλάνε ακατάπαυστα (μέχρι βαρεμάρας) για τον Ιησού; Έχει φτάσει κανείς στην Θέωση;
Παρόλα αυτά όλοι νομίζουν πως γνωρίζουν, κι όλοι νομίζουν πως έχουν δικαίωμα να μιλάνε… Είναι η εποχή της αμάθειας, του θράσους και της αυθάδειας… και καλό είναι να μην τα βάζεις με αυτούς τους ανθρώπους… το μίσος τους σκοτώνει…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning

14. The Flame of True Learning

 

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

 

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

 

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

 

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

 

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

 

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

 

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

 

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

 

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

 

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

 

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

 

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

 

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

 

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

 

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

 

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

 

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

 

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

 

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~