Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Friday, September 1, 2023

The Quest for True Bliss: Embracing Timeless Eternity

Introduction

In the labyrinth of human existence, where perceptions shape reality and desires drive actions, the pursuit of true bliss emerges as a transcendent journey. This metaphysical essay explores the notion that the path to genuine fulfillment lies in the realm of the timeless, beyond the ephemeral constraints of worldly attachments. The interplay between mistaken perceptions, detachment, and the essence of man as a timeless entity are central themes that traverse the spiritual landscape. By delving into these concepts, we aim to unravel the profound connections between our perception of time, our choices, and the elusive state of true bliss.

Mistaken Perceptions and the Illusion of Time

Mistaken perceptions form the foundation upon which the illusion of time is constructed. The human mind, shaped by the fleeting nature of experiences, often leads us to believe that time is an immutable force driving our lives forward. However, the idea that experiencing reality requires time is a misconception that obstructs our journey toward genuine fulfillment. In reality, the immediate nature of experiencing reality, unbound by the constraints of time, suggests that the path to true bliss is ever-present. The constant postponement of this realization perpetuates cycles of reincarnation, further entangling the soul in the web of temporal existence.

Detachment as Liberation

Detachment emerges as a powerful means to break free from the clutches of time and mistaken perceptions. The renunciation of worldly desires and thoughts signifies a liberation from their seductive dance, enabling individuals to engage with life's experiences without being ensnared by them. Detachment should not be confused with avoidance; rather, it is the art of engaging with the world from a position of inner freedom. Once detached, one can navigate the world without being swayed by its ephemeral nature, leading to a deeper understanding of the self and a heightened ability to appreciate the subtleties of existence.

The Essence of Man: Timeless Itself

Amidst the diverse tapestry of religions and spiritual philosophies that populate human history, the call for a perspective centered solely on man's essence stands out. An imagined religion that focuses solely on the human experience would acknowledge that the very core of man transcends time. This essence, often obscured by the noise of worldly pursuits, connects humanity to the realm of the timeless. By recognizing that the essence of man is beyond the constraints of temporal existence, one can begin to unveil the innate capacity for experiencing true bliss.

The Beauty of Eternity

Against the backdrop of timeless eternity, the beauty of life's fleeting moments becomes even more profound. The fragility of a flower's bloom, the gentle touch of a cool breeze, the warmth of the sun's rays—all take on an enhanced significance when viewed from the vantage point of eternity. Timeless awareness unveils the splendor of these transient experiences, allowing us to savor each moment fully and appreciate the depth of their existence.

True Bliss: Unveiling the Timeless Eternity

In the culmination of this metaphysical exploration, the concept of true bliss is revealed as residing within timeless eternity. It is from this vantage point that one can fully appreciate the value and magnificence of existence. True bliss emerges as the culmination of a journey where mistaken perceptions are dissolved, worldly attachments are transcended through detachment, and the essence of man is recognized as inherently timeless. In this state of awareness, the boundaries of time dissolve, and the seeker finds solace, fulfillment, and freedom.

Conclusion

The pursuit of true bliss, as illuminated by the interplay between mistaken perceptions, detachment, and the essence of man as timeless, transcends the limitations of ordinary human experiences. In the realms of metaphysics, the realization dawns that time is a construct of the mind, and the immediate experience of reality is accessible to all. Through detachment, individuals navigate the world with freedom and clarity, understanding that the essence of man is intricately connected to the timeless. From this vantage point, the beauty of existence is amplified, and true bliss emerges as the culmination of a profound journey into the heart of timeless eternity.

...

Η αναζήτηση για την αληθινή ευδαιμονία: Αγκαλιάζοντας τη Διαχρονική Αιωνιότητα

Εισαγωγή

Στον λαβύρινθο της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου οι αντιλήψεις διαμορφώνουν την πραγματικότητα και οι επιθυμίες οδηγούν τις πράξεις, η αναζήτηση της αληθινής ευδαιμονίας αναδύεται ως ένα υπερβατικό ταξίδι. Αυτό το μεταφυσικό δοκίμιο διερευνά την ιδέα ότι ο δρόμος προς την γνήσια εκπλήρωση βρίσκεται στη σφαίρα του διαχρονικού, πέρα από τους εφήμερους περιορισμούς των εγκόσμιων προσκολλήσεων. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των λανθασμένων αντιλήψεων, της αποστασιοποίησης και της ουσίας του ανθρώπου ως διαχρονικής οντότητας είναι κεντρικά θέματα που διασχίζουν το πνευματικό τοπίο. Εμβαθύνοντας σε αυτές τις έννοιες, στοχεύουμε να ξεδιαλύνουμε τις βαθιές συνδέσεις μεταξύ της αντίληψής μας για το χρόνο, των επιλογών μας και της άπιαστης κατάστασης της αληθινής ευδαιμονίας.

Λανθασμένες αντιλήψεις και η ψευδαίσθηση του χρόνου

Οι λανθασμένες αντιλήψεις αποτελούν το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η ψευδαίσθηση του χρόνου. Το ανθρώπινο μυαλό, διαμορφωμένο από τη φευγαλέα φύση των εμπειριών, μας οδηγεί συχνά να πιστεύουμε ότι ο χρόνος είναι μια αμετάβλητη δύναμη που οδηγεί τη ζωή μας μπροστά. Ωστόσο, η ιδέα ότι η εμπειρία της πραγματικότητας απαιτεί χρόνο είναι μια εσφαλμένη αντίληψη που εμποδίζει το ταξίδι μας προς την πραγματική εκπλήρωση. Στην πραγματικότητα, η άμεση φύση της εμπειρίας της πραγματικότητας, αδέσμευτη από τους περιορισμούς του χρόνου, υποδηλώνει ότι ο δρόμος προς την αληθινή ευδαιμονία είναι πάντα παρών. Η συνεχής αναβολή αυτής της συνειδητοποίησης διαιωνίζει κύκλους μετενσάρκωσης, εμπλέκοντας περαιτέρω την ψυχή στον ιστό της χρονικής ύπαρξης.

Η Απόσπαση ως Απελευθέρωση

Η απόσπαση αναδεικνύεται ως ένα ισχυρό μέσο απεγκλωβισμού από τα νύχια του χρόνου και των εσφαλμένων αντιλήψεων. Η απάρνηση των εγκόσμιων επιθυμιών και σκέψεων σημαίνει μια απελευθέρωση από τον σαγηνευτικό τους χορό, επιτρέποντας στα άτομα να ασχοληθούν με τις εμπειρίες της ζωής χωρίς να παγιδευτούν από αυτές. Η αποκόλληση δεν πρέπει να συγχέεται με την αποφυγή. Μάλλον, είναι η τέχνη της ενασχόλησης με τον κόσμο από μια θέση εσωτερικής ελευθερίας. Μόλις αποκολληθεί, μπορεί κανείς να περιηγηθεί στον κόσμο χωρίς να επηρεαστεί από την εφήμερη φύση του, οδηγώντας σε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού του και σε μια αυξημένη ικανότητα να εκτιμάς τις λεπτότητες της ύπαρξης.

Η Ουσία του Ανθρώπου: Διαχρονικός εαυτός

Ανάμεσα στις ποικίλες ταπετσαρίες των θρησκειών και των πνευματικών φιλοσοφιών που κατοικούν στην ανθρώπινη ιστορία, ξεχωρίζει η έκκληση για μια προοπτική που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη ουσία. Μια υποθετική θρησκεία που εστιάζει αποκλειστικά στην ανθρώπινη εμπειρία θα αναγνώριζε ότι ο ίδιος ο πυρήνας του ανθρώπου υπερβαίνει τον χρόνο. Αυτή η ουσία, που συχνά συγκαλύπτεται από τον θόρυβο των εγκόσμιων αναζητήσεων, συνδέει την ανθρωπότητα με το βασίλειο του διαχρονικού. Αναγνωρίζοντας ότι η ουσία του ανθρώπου είναι πέρα από τους περιορισμούς της χρονικής ύπαρξης, μπορεί κανείς να αρχίσει να αποκαλύπτει την έμφυτη ικανότητα να βιώνει την αληθινή ευδαιμονία.

Η Ομορφιά της Αιωνιότητας

Με φόντο τη διαχρονική αιωνιότητα, η ομορφιά των φευγαλέων στιγμών της ζωής γίνεται ακόμα πιο βαθιά. Η ευθραυστότητα της άνθισης ενός λουλουδιού, το απαλό άγγιγμα μιας δροσερής πνοής, η ζεστασιά των ακτίνων του ήλιου—όλα αποκτούν ενισχυμένη σημασία όταν τα δει κανείς από το πλεονέκτημα της αιωνιότητας. Η διαχρονική επίγνωση αποκαλύπτει το μεγαλείο αυτών των παροδικών εμπειριών, επιτρέποντάς μας να απολαύσουμε πλήρως κάθε στιγμή και να εκτιμήσουμε το βάθος της ύπαρξής τους.

Αληθινή Ευδαιμονία: Αποκαλύπτοντας τη Διαχρονική Αιωνιότητα

Στο αποκορύφωμα αυτής της μεταφυσικής εξερεύνησης, η έννοια της αληθινής ευδαιμονίας αποκαλύπτεται ότι κατοικεί μέσα στη διαχρονική αιωνιότητα. Είναι από αυτό το πλεονέκτημα που μπορεί κανείς να εκτιμήσει πλήρως την αξία και το μεγαλείο της ύπαρξης. Η αληθινή ευδαιμονία αναδύεται ως το αποκορύφωμα ενός ταξιδιού όπου οι λανθασμένες αντιλήψεις διαλύονται, οι εγκόσμιες προσκολλήσεις ξεπερνιούνται μέσω της απόσπασης και η ουσία του ανθρώπου αναγνωρίζεται ως εγγενώς διαχρονική. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, τα όρια του χρόνου διαλύονται και ο αναζητητής βρίσκει παρηγοριά, εκπλήρωση και ελευθερία.

Συμπέρασμα

Η επιδίωξη της αληθινής ευδαιμονίας, όπως φωτίζεται από την αλληλεπίδραση μεταξύ εσφαλμένων αντιλήψεων, απόσπασης και της ουσίας του ανθρώπου ως διαχρονικού, υπερβαίνει τους περιορισμούς των συνηθισμένων ανθρώπινων εμπειριών. Στις σφαίρες της μεταφυσικής, ξημερώνει η συνειδητοποίηση ότι ο χρόνος είναι ένα κατασκεύασμα του νου και ότι η άμεση εμπειρία της πραγματικότητας είναι προσβάσιμη σε όλους. Μέσω της απόσπασης, τα άτομα περιηγούνται στον κόσμο με ελευθερία και διαύγεια, κατανοώντας ότι η ουσία του ανθρώπου είναι περίπλοκα συνδεδεμένη με το διαχρονικό. Από αυτό το πλεονέκτημα, η ομορφιά της ύπαρξης ενισχύεται και η αληθινή ευδαιμονία αναδύεται ως το αποκορύφωμα ενός βαθιού ταξιδιού στην καρδιά της διαχρονικής αιωνιότητας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES