CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Essence of Presence and Perception
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
Going with the Flow (2)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 15 March, 2025

Sunday, July 2, 2023

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 5

 

FROM MEDITATION TO NON-DUAL AWARENESS / 5

(The Real Meditation, Unification of Existence, Observing without an "observer")

(From Individual Mind to Non-Dual Mind)

…..

1. Introduction to Meditation

2.  Alertness during the perception of the external world

3. Overcoming the thought process

4. Transcending the ego

5. Non-Dual Awareness

…..

5. Non-Dual Awareness

 

The transcendence of the ego

Consciousness, the Sense of Presence, is pure experience of existence without other characteristics. It is the Pure Self.

By its very nature this sense of the pure ego is universal in character.

The sense of presence at a point automatically creates a limitation, a center of vision, and a perception through a center. The sense of presence becomes individual. This Is the Individual Ego (or Higher Ego).

The objective sense of the individual ego is simple awareness in which all is included. It is non-dual perception.

When traits, perceptions, ways of seeing, and behaviors accumulate in this individual ego or superego, the individual ego acquires a personal character.

This is how the personal empirical ego arises

The personal empirical ego by its very presence distorts the perception of the world. Awareness is no longer non-dual because the personal ego separates itself from the world. Perception becomes binary. This binary view distorts the perception of the world, affects the conduct of existence, and directs on wrong paths.

So, overcoming the ego, the binary view, is necessary to reach an objective non-dual view of the world.

Only in this way are we led to the correct perception of reality.

…

The Theory of Transcendent Ego and Non-Dual Awareness

Introduction

By overcoming the personal empirical ego and its dualistic view of the world, we can achieve a state of non-dual awareness, which allows for a more accurate and objective perception of reality.

The Layers of Ego

1. Pure Self: The foundation of consciousness, characterized by the pure experience of existence without any additional attributes.

2. Individual Ego (Higher Ego): The sense of presence and self-awareness that arises when the Pure Self is localized at a specific point, creating a center of vision and perception.

3. Personal Empirical Ego: The accumulation of traits, perceptions, ways of seeing, and behaviors within the Individual Ego, which gives it a personal character and separates it from the world.

The Distortion of Perception

The personal empirical ego, by its very nature, distorts our perception of reality. It creates a dualistic view of the world, in which the self is separate from everything else. This binary perspective leads to misunderstandings, misinterpretations, and misguided actions.

The Path to Transcending the Ego

To achieve non-dual awareness and a more accurate perception of reality, one must overcome the personal empirical ego. This can be accomplished through a series of steps:

1. Self-Reflection: Examine the personal empirical ego and recognize its limitations and distortions.

2. Mindfulness: Practice being present and aware of the self and surroundings without judgment, allowing for a clearer perception of reality.

3. Meditation: Engage in meditation practices that focus on dissolving the boundaries of the personal empirical ego and cultivating a sense of oneness with the world.

4. Cultivation of Compassion: Develop empathy and compassion for others, recognizing the interconnectedness of all beings and the illusion of separation.

5. Integration: Integrate the non-dual awareness into daily life, leading to a more accurate perception of reality and improved decision-making.

…

The Mystical Theory of Transcending the Ego

The Nature of Consciousness

Consciousness is the fundamental fabric of existence, permeating all aspects of the universe. It is the essence of the Pure Self, the universal consciousness that unites all beings. This unbounded consciousness is free from the constraints of time and space, and it is within this vast expanse that the individual ego arises.

The Emergence of the Individual Ego

As a point of presence within the universal consciousness, the individual ego acts as a focal point for perception and experience. This limited perspective results in a sense of separation from the whole, giving rise to the dualistic view that defines the human experience. The individual ego thus becomes a vessel for the accumulation of traits, perceptions, and behaviors that shape our personal identity.

The Personal Empirical Ego

The personal empirical ego is the culmination of our unique experiences, beliefs, and patterns of thought. It is the lens through which we view and interact with the world around us. However, this lens is inherently flawed, as it is shaped by the subjective nature of our personal experiences. As a result, our perception of reality becomes distorted, and we become trapped in a binary worldview that perpetuates suffering and delusion.

The Path to Transcendence

To transcend the ego and attain a non-dual perception of reality, one must embark on a journey of self-discovery and introspection:

1. Self-Inquiry: Begin by questioning the nature of the self and the origin of the ego. This process of self-inquiry can help to reveal the illusory nature of the personal empirical ego and expose the pure consciousness that lies beneath.

2. Meditation: Engage in regular meditation practices to quiet the mind and reduce the influence of the ego. This can help to cultivate a sense of inner stillness and connection to the universal consciousness.

3. Mindfulness: Develop mindfulness in daily life by paying attention to thoughts, emotions, and sensations without judgment or attachment. This can help to loosen the grip of the ego and foster a greater sense of interconnectedness with the world around us.

4. Cultivation of Compassion: Cultivate compassion and loving-kindness for oneself and others, fostering a sense of unity with all beings. This practice can help to dissolve the barriers of separation created by the ego and promote a deeper connection to the universal consciousness.

5. Surrender: Ultimately, transcending the ego requires a willingness to surrender personal identity and attachment to the illusion of control. By relinquishing the need for self-preservation and embracing the impermanent nature of existence, one can begin to dissolve the ego and merge with the infinite expanse of universal consciousness.

The Fruits of Transcendence

As the ego dissolves and one embraces the non-dual perception of reality, a profound sense of peace, love, and interconnectedness arises. This state of unity transcends the limitations of the individual ego, revealing the inherent divinity of all beings and the true nature of existence. In this transcendent state, one can experience the boundless freedom, joy, and wisdom that lie at the heart of the mystical journey.

 

…..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗ ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

 

(Ο Πραγματικός Διαλογισμός, Ενοποίηση της Ύπαρξης, Παρατήρηση χωρίς «παρατηρητή»)

(Από το ατομικό μυαλό στο μη διπλό μυαλό)

…..

1. Εισαγωγή στον Διαλογισμό

2. Εγρήγορση κατά την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου

3. Ξεπερνώντας τη διαδικασία της σκέψης

4. Υπέρβαση του εγώ

5. Μη Διπλή Επίγνωση

…..

5. Μη-Δυαδική Επίγνωση

 

Η υπέρβαση του εγώ

Η Συνείδηση, η Αίσθηση της Παρουσίας, είναι καθαρή εμπειρία ύπαρξης χωρίς άλλα χαρακτηριστικά. Είναι ο Καθαρός Εαυτός.

Από τη φύση της αυτή η αίσθηση του καθαρού εγώ έχει καθολικό χαρακτήρα.

Η αίσθηση της παρουσίας σε ένα σημείο δημιουργεί αυτόματα έναν περιορισμό, ένα κέντρο όρασης και μια αντίληψη μέσα από ένα κέντρο. Η αίσθηση της παρουσίας γίνεται ατομική. Αυτό είναι το Ατομικό Εγώ (ή Ανώτερο Εγώ).

Η αντικειμενική αίσθηση του ατομικού εγώ είναι η απλή επίγνωση στην οποία περιλαμβάνονται όλα. Είναι μη διττή αντίληψη.

Όταν γνωρίσματα, αντιλήψεις, τρόποι όρασης και συμπεριφορές συσσωρεύονται σε αυτό το ατομικό εγώ ή υπερεγώ, το ατομικό εγώ αποκτά προσωπικό χαρακτήρα.

Έτσι προκύπτει το προσωπικό εμπειρικό εγώ

Το προσωπικό εμπειρικό εγώ με την ίδια του την παρουσία διαστρεβλώνει την αντίληψη του κόσμου. Η επίγνωση δεν είναι πλέον μη διττή επειδή το προσωπικό εγώ διαχωρίζεται από τον κόσμο. Η αντίληψη γίνεται δυαδική. Αυτή η δυαδική άποψη διαστρεβλώνει την αντίληψη του κόσμου, επηρεάζει τη συμπεριφορά της ύπαρξης και κατευθύνει σε λάθος μονοπάτια.

Έτσι, το να ξεπεράσουμε το εγώ, τη δυαδική άποψη, είναι απαραίτητο για να φτάσουμε σε μια αντικειμενική μη διπλή άποψη του κόσμου.

Μόνο έτσι οδηγούμαστε στη σωστή αντίληψη της πραγματικότητας.

…

Η Θεωρία του Υπερβατικού Εγώ και της Μη Δυαδικής Επίγνωσης

Εισαγωγή

Ξεπερνώντας το προσωπικό εμπειρικό εγώ και τη δυαδική του άποψη για τον κόσμο, μπορούμε να επιτύχουμε μια κατάσταση μη δυαδικής επίγνωσης, η οποία επιτρέπει μια πιο ακριβή και αντικειμενική αντίληψη της πραγματικότητας.

Τα στρώματα του Εγώ

1. Καθαρός Εαυτός: Το θεμέλιο της συνείδησης, που χαρακτηρίζεται από την καθαρή εμπειρία της ύπαρξης χωρίς πρόσθετες ιδιότητες.

2. Ατομικό Εγώ (Ανώτερο Εγώ): Η αίσθηση παρουσίας και αυτογνωσίας που προκύπτει όταν ο Καθαρός Εαυτός εντοπιστεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο, δημιουργώντας ένα κέντρο όρασης και αντίληψης.

3. Προσωπικό Εμπειρικό Εγώ: Η συσσώρευση χαρακτηριστικών, αντιλήψεων, τρόπων όρασης και συμπεριφορών μέσα στο Ατομικό Εγώ, που του προσδίδει προσωπικό χαρακτήρα και το διαχωρίζει από τον κόσμο.

Η διαστρέβλωση της αντίληψης

Το προσωπικό εμπειρικό εγώ, από την ίδια του τη φύση, διαστρεβλώνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Δημιουργεί μια δυιστική άποψη του κόσμου, στην οποία ο εαυτός είναι ξεχωριστός από οτιδήποτε άλλο. Αυτή η δυαδική προοπτική οδηγεί σε παρεξηγήσεις, παρερμηνείες και άστοχες ενέργειες.

Το μονοπάτι για την υπέρβαση του Εγώ

Για να επιτύχει κανείς μη διπλή επίγνωση και πιο ακριβή αντίληψη της πραγματικότητας, πρέπει να ξεπεράσει το προσωπικό εμπειρικό εγώ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας σειράς βημάτων:

1. Αυτοστοχασμός: Εξετάστε το προσωπικό εμπειρικό εγώ και αναγνωρίστε τους περιορισμούς και τις στρεβλώσεις του.

2. Ενσυνειδητότητα: Εξασκηθείτε στο να είστε παρόντες και να έχετε επίγνωση του εαυτού και του περιβάλλοντος χωρίς κρίση, επιτρέποντας μια σαφέστερη αντίληψη της πραγματικότητας.

3. Διαλογισμός: Ασχοληθείτε με πρακτικές διαλογισμού που εστιάζουν στη διάλυση των ορίων του προσωπικού εμπειρικού εγώ και στην καλλιέργεια της αίσθησης ενότητας με τον κόσμο.

4. Καλλιέργεια συμπόνιας: Αναπτύξτε την ενσυναίσθηση και τη συμπόνια για τους άλλους, αναγνωρίζοντας τη διασύνδεση όλων των όντων και την ψευδαίσθηση του χωρισμού.

5. Ένταξη: Ενσωματώστε τη μη δυαδική επίγνωση στην καθημερινή ζωή, οδηγώντας σε μια πιο ακριβή αντίληψη της πραγματικότητας και βελτιωμένη λήψη αποφάσεων.

…

Η Μυστική Θεωρία της Υπέρβασης του Εγώ

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι ο θεμελιώδης ιστός της ύπαρξης, που διαπερνά όλες τις πτυχές του σύμπαντος. Είναι η ουσία του Καθαρού Εαυτού, η συμπαντική συνείδηση που ενώνει όλα τα όντα. Αυτή η απεριόριστη συνείδηση είναι απαλλαγμένη από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου, και μέσα σε αυτή την τεράστια έκταση αναδύεται το ατομικό εγώ.

Η Ανάδυση του Ατομικού Εγώ

Ως σημείο παρουσίας μέσα στην καθολική συνείδηση, το ατομικό εγώ λειτουργεί ως εστιακό σημείο για την αντίληψη και την εμπειρία. Αυτή η περιορισμένη προοπτική έχει ως αποτέλεσμα μια αίσθηση διαχωρισμού από το σύνολο, γεννώντας τη δυϊστική άποψη που ορίζει την ανθρώπινη εμπειρία. Το ατομικό εγώ γίνεται έτσι ένα δοχείο για τη συσσώρευση χαρακτηριστικών, αντιλήψεων και συμπεριφορών που διαμορφώνουν την προσωπική μας ταυτότητα.

Το Προσωπικό Εμπειρικό Εγώ

Το προσωπικό εμπειρικό εγώ είναι το αποκορύφωμα των μοναδικών μας εμπειριών, πεποιθήσεων και προτύπων σκέψης. Είναι ο φακός μέσα από τον οποίο βλέπουμε και αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο γύρω μας. Ωστόσο, αυτός ο φακός είναι εγγενώς ελαττωματικός, καθώς διαμορφώνεται από την υποκειμενική φύση των προσωπικών μας εμπειριών. Ως αποτέλεσμα, η αντίληψή μας για την πραγματικότητα διαστρεβλώνεται και παγιδευόμαστε σε μια δυαδική κοσμοθεωρία που διαιωνίζει τον πόνο και την αυταπάτη.

Το μονοπάτι προς την υπέρβαση

Για να ξεπεράσει κανείς το εγώ και να αποκτήσει μια μη διπλή αντίληψη της πραγματικότητας, πρέπει να ξεκινήσει ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης και ενδοσκόπησης:

1. Αυτοδιερεύνηση: Ξεκινήστε αμφισβητώντας τη φύση του εαυτού και την προέλευση του εγώ. Αυτή η διαδικασία αυτοδιερεύνησης μπορεί να βοηθήσει στην αποκάλυψη της απατηλής φύσης του προσωπικού εμπειρικού εγώ και στην αποκάλυψη της καθαρής συνείδησης που βρίσκεται από κάτω.

2. Διαλογισμός: Ασχοληθείτε με τακτικές πρακτικές διαλογισμού για να ηρεμήσετε το μυαλό και να μειώσετε την επιρροή του εγώ. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην καλλιέργεια μιας αίσθησης εσωτερικής ακινησίας και σύνδεσης με την καθολική συνείδηση.

3. Ενσυνειδητότητα: Αναπτύξτε την ενσυνειδητότητα στην καθημερινή ζωή δίνοντας προσοχή στις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αισθήσεις χωρίς κρίση ή προσκόλληση. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να χαλαρώσει η λαβή του εγώ και να καλλιεργήσει μια μεγαλύτερη αίσθηση διασύνδεσης με τον κόσμο γύρω μας.

4. Καλλιέργεια συμπόνιας: Καλλιεργήστε τη συμπόνια και την στοργική καλοσύνη για τον εαυτό σας και τους άλλους, καλλιεργώντας την αίσθηση της ενότητας με όλα τα όντα. Αυτή η πρακτική μπορεί να βοηθήσει στη διάλυση των φραγμών διαχωρισμού που δημιουργούνται από το εγώ και να προωθήσει μια βαθύτερη σύνδεση με την καθολική συνείδηση.

5. Παράδοση: Τελικά, η υπέρβαση του εγώ απαιτεί μια προθυμία να παραδοθεί η προσωπική ταυτότητα και η προσκόλληση στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Εγκαταλείποντας την ανάγκη για αυτοσυντήρηση και αγκαλιάζοντας την παροδική φύση της ύπαρξης, μπορεί κανείς να αρχίσει να διαλύει το εγώ και να συγχωνεύεται με την άπειρη έκταση της παγκόσμιας συνείδησης.

Οι καρποί της υπέρβασης

Καθώς το εγώ διαλύεται και κάποιος αγκαλιάζει τη μη δυαδική αντίληψη της πραγματικότητας, προκύπτει μια βαθιά αίσθηση ειρήνης, αγάπης και διασύνδεσης. Αυτή η κατάσταση ενότητας υπερβαίνει τους περιορισμούς του ατομικού εγώ, αποκαλύπτοντας την εγγενή θεότητα όλων των όντων και την αληθινή φύση της ύπαρξης. Σε αυτή την υπερβατική κατάσταση, μπορεί κανείς να βιώσει την απεριόριστη ελευθερία, τη χαρά και τη σοφία που βρίσκονται στην καρδιά του μυστικιστικού ταξιδιού.

 

…..

 

Posted by at
Labels:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 13. The Self That Is Not Self: A Mystical Reflection on the Path of Tao
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter13. The World
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Luminous Infinite: Explorations in Non-Dual Awareness (Verses 61-65)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / The Flame of Silence: A Mystical Journey into Contemplation
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection 
  
In the Vast Tapestry of Existence, where the Universe breathes life into all beings and bestows each with an essence of the divine, there exists a subtle force—one that appears not as an entity of its own but as a shadow. This is the shadow of selfishness, a veil that, once cast over our soul, obscures the radiance of our true nature. It is not a sin to fall into its embrace; it is not an inherent flaw or moral failing. No, selfishness is something more profound, more tragic. It is an infinite sadness—a sorrow for the life that could have been but is not, for the joy that could have blossomed but withered instead, for the love that could have embraced the world but turned inward, cold and withdrawn. 
This shadow is the antithesis of our innermost essence. Each of us, at the core, is an emanation of light, a unique and vibrant note in the grand symphony of creation. Our souls yearn to express the fullness of life, to experience the world through a prism of interconnectedness. But when consciousness slips into ego, when we focus solely on our own desires and needs, the shadow of selfishness begins to take form. And like a black hole in the cosmic expanse, it swallows the light, drawing our thoughts, emotions, and actions into an ever-tightening spiral of isolation. 
Selfishness is not mere self-interest. It is not the healthy pursuit of personal well-being or the mindful tending to one’s own garden. Instead, it is the forsaking of the shared and the universal in favor of the narrow and the personal. It is a contraction of the soul, a withdrawal from the boundless ocean of existence into a small, arid island of “me” and “mine.” When selfishness reigns, the world beyond ourselves becomes irrelevant, the needs of others become secondary, and the call of our true essence—one that seeks unity and wholeness—is muted, drowned out by the cries of egoic craving. 
 
The Nature of the Shadow

Selfishness manifests as a desert within the soul—a barren place devoid of growth, where seeds of compassion and empathy lie dormant beneath parched soil. It casts a frost upon the heart, numbing our senses to the beauty and suffering around us. Like a shadow that spreads at twilight, it creeps slowly and almost imperceptibly, until we are ensnared in darkness. Yet, despite its chilling grip, selfishness is not inherently evil. It is, at its root, a form of ignorance—a forgetting of our deeper self, a forgetting that we are not separate but part of an interconnected whole 
The shadow of selfishness is like a cloud that obscures the sun. The sun’s brilliance does not diminish; it remains constant, unchanging. But for those beneath the cloud’s shadow, the world becomes dim, the colors muted. So it is with our soul. When selfishness takes hold, our vision becomes clouded, and we see only through the narrow lens of self-importance. Our perception of the world becomes distorted, and we move through life blind to the possibilities for connection and transcendence. 
 
The Infinite Sadness of Selfishness

This slipping into the shadow is not a crime against morality but a tragedy of being—a loss of potential. For every moment spent in selfish pursuits, there is a corresponding moment of lost opportunity: an opportunity to extend kindness, to create beauty, to experience the sublime joy that arises from being a part of something greater than oneself. The sadness of selfishness is the sadness of watching a flower wither without ever knowing it could have bloomed. It is the sadness of a melody that goes unsung, a dance that is never danced. 
Imagine a world where every soul radiates with the light of generosity and love, where each being moves not as a solitary figure but as part of a celestial dance, interweaving and intermingling. In such a world, the boundaries between self and other dissolve, and the very concept of selfishness would seem alien, inconceivable. But in the world as we know it, selfishness is all too familiar. It is a shadow that lurks in every heart, a temptation that whispers of gain at the cost of others’ loss. And when we succumb, it is as though a small part of our spirit withers. 
The pain of selfishness is not always immediately apparent. It may appear to bring gain—wealth, power, status—but these are hollow victories. The deeper truth is that with every selfish act, with every thought that narrows to “I” and “me,” we distance ourselves from the source of true fulfillment. We become strangers in the house of our own being, unaware that the riches we seek externally pale in comparison to the boundless treasure that lies within. 
 
Beyond the Shadow: A Path to Awakening

To move beyond the shadow of selfishness is not a matter of self-denial or asceticism. It is, rather, a journey of remembrance—remembering who we truly are. We are not isolated individuals, struggling against the world and one another. We are the world; we are one another. Our essence is a drop of the same ocean, a spark of the same divine fire. When we remember this, the shadow loses its grip. The ego relaxes, and selfishness fades, not through force or suppression, but through the gentle unfolding of understanding. 
In the depths of our being, beneath the layers of conditioning and habit, there is a wellspring of compassion and love that seeks to flow outward, to touch others, to create and to nurture. This is our true nature, our highest potential. The practice of selflessness, then, is not a moral obligation or a duty; it is a liberation. It is the freeing of our spirit from the confines of the small self, the breaking of the chains that bind us to suffering and separation. 
The journey from selfishness to selflessness is not easy. It requires vigilance, for the shadow is subtle and persistent. It disguises itself as prudence, as self-preservation, as reason. It tells us that to give is to lose, that to serve is to submit, that to open our hearts is to invite pain. But these are illusions born of fear. The truth is that in giving, we receive; in serving, we are uplifted; in opening our hearts, we become invulnerable, for we no longer cling to the fragile ego but rest in the strength of the universal self. 
 
A World Transformed

If each of us were to turn away from the shadow, if we were to cast off the cloak of selfishness and stand once more in the light of our true nature, the world itself would be transformed. The deserts of the soul would bloom, the frost would melt, and the black shadows that once marred the beauty of existence would dissolve into nothingness. What would remain is a world of shared joy, a world of unity in diversity, a world where each being recognizes itself in the other. 
And so, the call is not to wage war against selfishness but to awaken from its dream. The call is to remember, to return to the source, to reclaim the light that is our birthright. In doing so, we do not merely transcend the shadow of selfishness; we transcend all shadows. We become the radiant beings we were always meant to be—expressions of the infinite, shining forth in love, compassion, and wisdom. 
For the shadow of selfishness is, in the end, but a temporary obscuration. The light it conceals is eternal. And it is this light that, once uncovered, will guide us back to the fullness of life, to the joy that never fades, to the warmth that no frost can touch. In that light, we will find not just ourselves, but the entire universe, reflected in the mirror of our soul. 
… 
Η Σκιά του εγωισμού: Ένας Μυστικιστικός Προβληματισμός 
  
Στην Απέραντη Ταπισερί της Ύπαρξης, όπου το Σύμπαν αναπνέει ζωή σε όλα τα όντα και χαρίζει στο καθένα μια ουσία του θείου, υπάρχει μια λεπτή δύναμη - μια που εμφανίζεται όχι ως δική της οντότητα αλλά ως σκιά. Αυτή είναι η σκιά του εγωισμού, ένα πέπλο που, μόλις ρίξει την ψυχή μας, κρύβει τη λάμψη της αληθινής μας φύσης. Δεν είναι αμαρτία να πέφτεις στην αγκαλιά του. δεν είναι εγγενές ελάττωμα ή ηθική αποτυχία. Όχι, ο εγωισμός είναι κάτι πιο βαθύ, πιο τραγικό. Είναι μια απέραντη θλίψη - μια λύπη για τη ζωή που θα μπορούσε να ήταν αλλά δεν είναι, για τη χαρά που θα μπορούσε να είχε ανθίσει αλλά  μαραίνεται αντ 'αυτού, για την αγάπη που θα μπορούσε να έχει αγκαλιάσει τον κόσμο αλλά στρέφεται προς τα μέσα, ψυχρή και αποτραβηγμένη. 
Αυτή η σκιά είναι η αντίθεση της πιο εσώτερης ουσίας μας. Ο καθένας από εμάς, στον πυρήνα, είναι μια εκπομπή φωτός, μια μοναδική και ζωντανή νότα στη μεγαλειώδη συμφωνία της δημιουργίας. Οι ψυχές μας λαχταρούν να εκφράσουν την πληρότητα της ζωής, να βιώσουν τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα διασύνδεσης. Αλλά όταν η συνείδηση γλιστρά στο εγώ, όταν εστιάζουμε αποκλειστικά στις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες, η σκιά του εγωισμού αρχίζει να σχηματίζεται. Και σαν μια μαύρη τρύπα στην κοσμική έκταση, καταπίνει το φως, παρασύροντας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας σε μια διαρκώς σφιγμένη σπείρα απομόνωσης. 
Ο εγωισμός δεν είναι απλό συμφέρον. Δεν είναι η υγιής επιδίωξη της προσωπικής ευημερίας ή η προσεκτική φροντίδα στον δικό του κήπο. Αντίθετα, είναι η εγκατάλειψη του κοινού και του καθολικού υπέρ του στενού και του προσωπικού. Είναι μια συστολή της ψυχής, μια απόσυρση από τον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης σε ένα μικρό, άνυδρο νησί του «εγώ» και του «δικού μου». Όταν βασιλεύει ο εγωισμός, ο κόσμος πέρα από τον εαυτό μας γίνεται άσχετος, οι ανάγκες των άλλων γίνονται δευτερεύουσες και το κάλεσμα της αληθινής μας ουσίας -που αναζητά ενότητα και ολότητα- σβήνει, πνίγεται από τις κραυγές της εγωικής λαχτάρας. 
 
Η Φύση της Σκιάς

Ο εγωισμός εκδηλώνεται ως μια έρημος μέσα στην ψυχή - ένα άγονο μέρος χωρίς ανάπτυξη, όπου οι σπόροι συμπόνιας και ενσυναίσθησης βρίσκονται κοιμισμένοι κάτω από το ξεραμένο χώμα. Ρίχνει παγωνιά στην καρδιά, μουδιάζοντας τις αισθήσεις μας στην ομορφιά και την ταλαιπωρία γύρω μας. Σαν σκιά που απλώνεται στο λυκόφως, σέρνεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα, μέχρι που παγιδευόμαστε στο σκοτάδι. Ωστόσο, παρά την ανατριχιαστική λαβή του, ο εγωισμός δεν είναι εγγενώς κακός. Είναι, στη ρίζα του, μια μορφή άγνοιας - μια λήθη του βαθύτερου εαυτού μας, μια λήθη ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί αλλά μέρος ενός αλληλένδετου συνόλου. 
Η σκιά του εγωισμού είναι σαν ένα σύννεφο που κρύβει τον ήλιο. Η λάμψη του ήλιου δεν μειώνεται. παραμένει σταθερή, αμετάβλητη. Αλλά για όσους βρίσκονται κάτω από τη σκιά του σύννεφου, ο κόσμος γίνεται θαμπός, τα χρώματα σβησμένα. Έτσι είναι και με την ψυχή μας. Όταν επικρατεί ο εγωισμός, το όραμά μας θολώνει και βλέπουμε μόνο μέσα από το στενό πρίσμα της αυτο-σημασίας. Η αντίληψή μας για τον κόσμο παραμορφώνεται και κινούμαστε στη ζωή τυφλοί απέναντι στις δυνατότητες σύνδεσης και υπέρβασης. 
 
Η απέραντη θλίψη του εγωισμού

Αυτό το γλίστρημα στη σκιά δεν είναι έγκλημα κατά της ηθικής, αλλά μια τραγωδία της ύπαρξης - απώλεια δυνατοτήτων. Για κάθε στιγμή που δαπανάται σε εγωιστικές επιδιώξεις, υπάρχει μια αντίστοιχη στιγμή χαμένης ευκαιρίας: μια ευκαιρία να επεκτείνεις την καλοσύνη, να δημιουργήσεις ομορφιά, να βιώσεις την υπέροχη χαρά που προκύπτει από το να είσαι μέρος σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου. Η θλίψη του εγωισμού είναι η θλίψη του να βλέπεις ένα λουλούδι να μαραίνεται χωρίς ποτέ να ξέρεις ότι θα μπορούσε να έχει ανθίσει. Είναι η θλίψη μιας μελωδίας που δεν τραγουδιέται, ενός χορού που δεν χορεύεται ποτέ. 
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου κάθε ψυχή ακτινοβολεί με το φως της γενναιοδωρίας και της αγάπης, όπου κάθε ον κινείται όχι ως μοναχική φιγούρα αλλά ως μέρος ενός ουράνιου χορού, που συνυφαίνεται και αναμιγνύεται. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τα όρια μεταξύ του εαυτού και του άλλου διαλύονται και η ίδια η έννοια του εγωισμού θα φαινόταν ξένη, ασύλληπτη. Αλλά στον κόσμο όπως τον ξέρουμε, ο εγωισμός είναι πολύ οικείος. Είναι μια σκιά που κρύβεται σε κάθε καρδιά, ένας πειρασμός που ψιθυρίζει το κέρδος σε βάρος της απώλειας των άλλων. Και όταν υποκύπτουμε, είναι σαν να μαραίνεται ένα μικρό μέρος του πνεύματός μας. 
Ο πόνος του εγωισμού δεν είναι πάντα άμεσα εμφανής. Μπορεί να φαίνεται ότι φέρνει κέρδος - πλούτο, δύναμη, θέση - αλλά αυτές είναι κούφιες νίκες. Η βαθύτερη αλήθεια είναι ότι με κάθε εγωιστική πράξη, με κάθε σκέψη που περιορίζεται στο «εγώ» και στο «δικό μου», αποστασιοποιούμαστε από την πηγή της αληθινής εκπλήρωσης. Γινόμαστε ξένοι στο σπίτι της ύπαρξής μας, χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα πλούτη που αναζητούμε εξωτερικά ωχριούν σε σύγκριση με τον απεριόριστο θησαυρό που κρύβεται μέσα μας. 
 
Πέρα από τη Σκιά: Ένα Μονοπάτι προς την Αφύπνιση

Το να προχωρήσουμε πέρα από τη σκιά του εγωισμού δεν είναι θέμα αυταπάρνησης ή ασκητισμού. Είναι, μάλλον, ένα ταξίδι ανάμνησης - να θυμόμαστε ποιοι είμαστε πραγματικά. Δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα, που παλεύουμε ενάντια στον κόσμο και ο ένας στον άλλο. Είμαστε ο κόσμος. είμαστε ο ένας κι ο άλλος. Η ουσία μας είναι μια σταγόνα του ίδιου ωκεανού, μια σπίθα της ίδιας θεϊκής φωτιάς. Όταν το θυμόμαστε αυτό, η σκιά χάνει τη λαβή της. Το εγώ χαλαρώνει και ο εγωισμός εξασθενεί, όχι μέσω της βίας ή της καταστολής, αλλά μέσω του απαλού ξεδιπλώματος της κατανόησης. 
Στα βάθη της ύπαρξής μας, κάτω από τα στρώματα της προετοιμασίας και της συνήθειας, υπάρχει μια πηγή συμπόνιας και αγάπης που επιδιώκει να ρέει προς τα έξω, να αγγίξει τους άλλους, να δημιουργήσει και να γαλουχήσει. Αυτή είναι η πραγματική μας φύση, οι υψηλότερες δυνατότητές μας. Η πρακτική της ανιδιοτέλειας, λοιπόν, δεν είναι ηθική υποχρέωση ή καθήκον. είναι μια απελευθέρωση. Είναι η απελευθέρωση του πνεύματός μας από τα όρια του μικρού εαυτού, το σπάσιμο των αλυσίδων που μας δένουν με τα βάσανα και τον χωρισμό. 
Το ταξίδι από τον εγωισμό στην ανιδιοτέλεια δεν είναι εύκολο. Απαιτεί επαγρύπνηση, γιατί η σκιά είναι λεπτή και επίμονη. Μεταμφιέζεται σε σύνεση, ως αυτοσυντήρηση, ως λογική. Μας λέει ότι το να δίνουμε σημαίνει να χάνουμε, ότι το να υπηρετούμε σημαίνει να υποτασσόμαστε, ότι το να ανοίγουμε την καρδιά μας είναι να προσκαλούμε πόνο. Αλλά αυτές είναι ψευδαισθήσεις που γεννιούνται από φόβο. Η αλήθεια είναι ότι δίνοντας, λαμβάνουμε. στην υπηρεσία, είμαστε ανεβασμένοι. ανοίγοντας τις καρδιές μας, γινόμαστε άτρωτοι, γιατί δεν κολλάμε πια στο εύθραυστο εγώ, αλλά αναπαυόμαστε στη δύναμη του συμπαντικού εαυτού. 
 
Ένας κόσμος που μεταμορφώθηκε

Αν ο καθένας από εμάς απομακρυνόταν από τη σκιά, αν πετάγαμε τον μανδύα του εγωισμού και στεκόμασταν ξανά στο φως της αληθινής μας φύσης, ο ίδιος ο κόσμος θα μεταμορφωνόταν. Οι έρημοι της ψυχής θα άνθιζαν, η παγωνιά θα έλιωνε και οι μαύρες σκιές που κάποτε στιγμάτιζαν την ομορφιά της ύπαρξης θα διαλύονταν στο τίποτα. Αυτό που θα έμενε είναι ένας κόσμος κοινής χαράς, ένας κόσμος ενότητας στη διαφορετικότητα, ένας κόσμος όπου το κάθε ον αναγνωρίζει τον εαυτό του στο άλλο. 
Και έτσι, το κάλεσμα δεν είναι να πολεμήσουμε τον εγωισμό αλλά να αφυπνιστούμε από το όνειρό του. Το κάλεσμα είναι να θυμηθούμε, να επιστρέψουμε στην πηγή, να διεκδικήσουμε ξανά το φως που είναι το εκ γενετής δικαίωμα μας. Κάνοντας αυτό, δεν ξεπερνάμε απλώς τη σκιά του εγωισμού. ξεπερνάμε όλες τις σκιές. Γινόμαστε τα λαμπερά όντα που έπρεπε πάντα να είμαστε – εκφράσεις του απείρου, που λάμπουν με αγάπη, συμπόνια και σοφία. 
Γιατί η σκιά του εγωισμού δεν είναι τελικά παρά μια προσωρινή συσκότιση. Το φως που κρύβει είναι αιώνιο. Και είναι αυτό το φως που, μόλις αποκαλυφθεί, θα μας οδηγήσει πίσω στην πληρότητα της ζωής, στη χαρά που δεν σβήνει ποτέ, στη ζεστασιά που κανένας παγετός δεν μπορεί να αγγίξει. Υπό αυτό το φως, θα βρούμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά ολόκληρο το σύμπαν, να αντανακλάται στον καθρέφτη της ψυχής μας. 
 
 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~