The True Religion:
WHAT REALLY EXISTS is Infinite, without qualities, without limitations
PRIMITIVE
WORLD THEORY
Consciousness
(every consciousness) from the moment it realizes that it exists,
instinctively, almost automatically, grasps the world as a whole image, so that
it can exist and survive there, adjusting its activity. Of course, the human
consciousness cannot have an accurate perception of all the phenomena and so
often, elements that it ignores but needs to structure the overall picture of
the world, it constructs them. This does not really matter, as long as it does
not bring consciousness into conflict with the environment. Each consciousness
takes in some elements from the phenomenal world but processes them
individually according to the level of its knowledge and the quality of its
perception. So, everyone perceives the world with slight variations. So, the
reality we perceive is not objective but intersubjective. So, the adoption of a
common worldview by many consciousnesses does not mean that it is objective,
but only intersubjective. This is the primary worldview that instinctively
forms all consciousness and is naturally "incomplete".
PHILOSOPHICAL
THEORY
When
Consciousness, in order to structure its perception of the world, uses strict
criteria, logical rules, acts of verification and finally structures a
perception that is limited to what can be proven logically and scientifically
then we have not a simple worldview but a logical, scientific, worldview. When
Consciousness makes more use of theoretical investigation, going beyond the
individual sciences, it passes into the area of epistemology, which constitutes
the essential character of Philosophy. A serious philosophical view first
investigates the possibility of knowledge, the logical rules of knowledge, and
then constructs a view of the world to ultimately draw moral conclusions. But
all philosophical considerations are nothing more than perceptions,
constructions. Consciousness can thus structure an unlimited number of
perceptions. Truth, after all, cannot be found in the content of perceptions.
METAPHILOSOPHY
The
possibility of Truth should be explored not in the content of perceptions but
in the very function of perception. Consciousness can structure over and over
again various perceptions. Can this mode really lead to Truth? How, why and
with what ultimate purpose does perception work and finally what happens? It
always captures an image of the world, of its relations with the world, of its
existence within the world. But all this, the activity that captures
"images", the subjective relationships, what we experience is not the
Truth, the Reality. Reality must be sought elsewhere, beyond perception, as a
function, whether external or internal, must be sought in THAT THAT IS
PERCEIVED.
THE TRUE
RELIGION
The
investigation, not of what we have in front of us, either in a simplistic or a
scientific way, not of the function of perception itself, but of THAT ITSELF
THAT IS PERCEIVED, leads us to the SELF, the EGO (the Subject, not ego), our
TRUE ESSENCE, the PRIMARY, which produces all phenomena. When we turn to SELF,
having transcended outer life, outer perception, inner processes, we realize
that WHAT REALLY EXISTS is Infinite, without qualities, without limitations.
THIS is the TRUE IS, the Infinite and has nothing to do with the little
"psychological" ego that is in the world. To speak the language of
philosophy THIS is Heidegger 's Sein and not da-sein, it is the World Ocean of
the Unconscious of Jung and not the small conscious that emerges on the surface
of the Unconscious. The Search for the TRUE SELF, the MAN behind the phenomena,
whether it is done through the path we carve ourselves, or through the paths
carved by others, like Buddha or Christ, is the TRUE RELIGION.
…
Η Αληθινή Θρησκεία
ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ
Η Συνείδηση (η κάθε συνείδηση) από την στιγμή που
αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει, ενστικτωδώς, σχεδόν αυτόματα, συλλαμβάνει τον κόσμο
σαν μία ολική εικόνα, για να μπορέσει να υπάρξει και να επιβιώσει εκεί μέσα,
προσαρμόζοντας την δραστηριότητά της. Φυσικά, η ανθρώπινη συνείδηση δεν μπορεί
να έχει ακριβή αντίληψη του συνόλου των φαινομένων κι έτσι συχνά, στοιχεία που
αγνοεί αλλά τα χρειάζεται για να δομήσει την συνολική εικόνα του κόσμου τα
κατασκευάζει. Αυτό δεν έχει και πολύ σημασία, από την στιγμή που δεν φέρνει την
συνείδηση σε σύγκρουση με το περιβάλλον. Κάθε συνείδηση προσλαμβάνει από τον
φαινομενικό κόσμο κάποια στοιχεία αλλά τα επεξεργάζεται ατομικά σύμφωνα με το
επίπεδο των γνώσεών της και την ποιότητα της αντίληψής της. Έτσι όλοι
αντιλαμβάνονται τον κόσμο με μικρές παραλλαγές. Η πραγματικότητα λοιπόν που
αντιλαμβανόμαστε είναι όχι αντικειμενική αλλά διυποκειμενική. Η υιοθέτηση
λοιπόν μίας κοινής κοσμοθεωρίας από πολλές συνειδήσεις δεν σημαίνει ότι αυτή
είναι αντικειμενική, αλλά μόνο διυποκειμενική. Αυτή είναι η πρωτογενής
κοσμοθεωρία που σχηματίζει ενστικτωδώς κάθε συνείδηση και είναι φυσικά
«ελλιπής».
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
Όταν η Συνείδηση, για να δομήσει την αντίληψή της για τον
κόσμο, χρησιμοποιεί αυστηρά κριτήρια, λογικούς κανόνες, πράξεις επαλήθευσης και
τελικά δομεί μία αντίληψη που περιορίζεται σε όσα μπορούν να αποδειχθούν λογικά
και επιστημονικά τότε έχουμε όχι μία απλή κοσμοθεωρία αλλά μία λογική,
επιστημονική, κοσμοθεωρία. Όταν η Συνείδηση χρησιμοποιεί περισσότερο την
θεωρητική διερεύνηση, πηγαίνοντας πέρα από τις επιμέρους επιστήμες, περνά στον
χώρο της επιστημολογίας, που αποτελεί τον ουσιαστικό χαρακτήρα της Φιλοσοφίας.
Μία σοβαρή φιλοσοφική θεώρηση διερευνά καταρχήν την δυνατότητα της γνώσης, τους
λογικούς κανόνες της γνώσης και μετά δομεί μία θεώρηση του κόσμου για να βγάλει
τελικά ηθικά συμπεράσματα. Όλες όμως οι φιλοσοφικές θεωρήσεις δεν είναι παρά
αντιλήψεις, κατασκευές. Η Συνείδηση μπορεί να δομήσει με αυτό τον τρόπο
απεριόριστο αριθμό αντιλήψεων. Η Αλήθεια, τελικά, δεν μπορεί να βρεθεί στο
περιεχόμενο των αντιλήψεων.
ΜΕΤΑΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Η δυνατότητα της Αλήθειας θα πρέπει να διερευνηθεί όχι
στο περιεχόμενο των αντιλήψεων αλλά στην ίδια την λειτουργία της αντίληψης. Η
Συνείδηση μπορεί να δομήσει ξανά και ξανά άπειρες φορές διάφορες αντιλήψεις.
Μπορεί αυτή η λειτουργία να οδηγήσει πραγματικά στην Αλήθεια; Πως, γιατί και με
ποιο απώτερο σκοπό λειτουργεί η αντίληψη και τελικά τι συμβαίνει; Συλλαμβάνει
πάντα εικόνα του κόσμου, των σχέσεών της με τον κόσμο, της ύπαρξής της μέσα
στον κόσμο. Όλα αυτά όμως, η δραστηριότητα που συλλαμβάνει «εικόνες», οι
υποκειμενικές σχέσεις, αυτό που βιώνουμε δεν είναι η Αλήθεια, η Πραγματικότητα.
Η Πραγματικότητα πρέπει να αναζητηθεί αλλού πέρα από την αντίληψη, σαν
λειτουργία, είτε είναι εξωτερική, είτε είναι εσωτερική, σε ΑΥΤΟ ΠΟΥ
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η διερεύνηση, όχι αυτού που έχουμε απέναντί μας, είτε με
απλοϊκό, είτε με επιστημονικό τρόπο, όχι της ίδιας της λειτουργίας της
αντίληψης, αλλά ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ, μας οδηγεί στον ΕΑΥΤΟ, στο
ΕΓΩ, στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ, στην ΠΡΩΤΑΡΧΗ, που παράγει όλα τα φαινόμενα. Όταν
στρεφόμαστε προς τον ΕΑΥΤΟ, έχοντας υπερβεί την εξωτερική ζωή, την εξωτερική
αντίληψη, τις εσωτερικές διεργασίες, αντιλαμβανόμαστε ότι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Είναι Άπειρο, χωρίς ιδιότητες, χωρίς περιορισμούς. ΑΥΤΟ Είναι το
ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΙΝΑΙ, το Άπειρο και δεν έχει σχέση με το μικρό «ψυχολογικό» εγώ, που
βρίσκεται μέσα στον κόσμο. Για να μιλήσουμε την γλώσσα της φιλοσοφίας ΑΥΤΟ
Είναι το Sein του Χάϊντεγκερ κι όχι το da-sein, είναι ο Παγκόσμιος Ωκεανός του
Ασυνειδήτου του Γιούγκ κι όχι το μικρό συνειδητό που αναδύεται στην επιφάνεια
του Ασυνειδήτου. Η Αναζήτηση του ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΑΥΤΟΥ, του ΑΝΘΡΩΠΟΥ που είναι πίσω
από τα φαινόμενα, είτε γίνεται μέσα από τον δρόμο που χαράζουμε μόνοι μας, είτε
μέσα από δρόμους που χάραξαν κάποιοι άλλοι, σαν τον Βούδα ή τον Χριστό είναι η
ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
