The True Knowledge

Nature has "her own order" that man rarely understands... Usually people project the order they have in their mind onto nature, thinking they interpret it... This is human knowledge: a human construct.

Those who treat human knowledge as property, who use it to manipulate others, or as a commodity, are like the madman who treasures a stone, a log, or a handful of soil and thinks he can use it or exchange it for something else...after all, human knowledge is worth nothing.

Human knowledge must be free not because it is worth something but precisely because it is worth almost nothing... let it serve us for a while in our first steps in life... then we must open the Road to Truth ourselves.

To escape from the dirty world of men, their vain human activities, their false culture, their false knowledge, and their violent deeds, is neither treachery nor cowardice... on the contrary, it is a sign of profound health.

True Knowledge is Experience… A Perception Without Limits, not conceived in concepts, not put into words, that cannot be human knowledge, nor teaching, nor “way”, nor “deed… and so it remains sacred and inviolable and she can't be manipulated or abused by mean people… thankfully!

...

Η Αληθινή Ζωή

Ακόμα και το μεγαλύτερο κακό στο κόσμο περνάει και φεύγει, η φύση πάντα επουλώνει τις πληγές της, η τάξη αποκαθίσταται στο τέλος, όλα γαληνεύουν και υποκλίνονται στη Σοφία της Δημιουργίας.

Όταν ταξιδεύεις στα μονοπάτια της ζωής χαίρεσαι τις ομορφιές του τόπου που είναι όμορφος, κι άλλοτε πάλι, αλλού, βιάζεσαι να διαβείς τις κακοτοπιές χωρίς να πληγωθείς… ο κόσμος είναι ένας κι ας έχει διαφορετικούς τόπους.

Πάνω από την καταχνιά που αναδύεται χαμηλά από τον κόσμο, πάνω από τη πάχνη που κατακάθεται από ψηλά από τις αισθήσεις, πιο πάνω ακόμα από την ομίχλη που πηγάζει από την σκέψη και πιο πάνω ακόμα από τα σύννεφα της ύπαρξης απλώνεται Ελεύθερος ο Ουρανός της Αληθινής Ζωής.

Όταν κοπάσει η θύελλα του κόσμου, όταν καταλαγιάσει ο άνεμος των αισθήσεων, όταν σταματήσει ο αέρας της σκέψης, όταν κάθε πνοή της ύπαρξης ξεψυχήσει, απλώνεται η Γαλήνη της Αιωνιότητας.

Μες στην ομίχλη δεν φαίνεται ο Ορίζοντας κι ας είναι πάντα εκεί, ελεύθερος… Αγάπα τον Θεό ακόμα κι αν δεν Τον βλέπεις, Εμπιστεύσου Τον, Προχώρα προς Αυτόν, δεν θα σ’ εγκαταλείψει ποτέ.