Human: Reality as our Inner, Real, Nature

 

Consciousness Is One, Infinite, Eternal, Limitless... The Activity of Consciousness within created, limited fields, is a secondary phenomenon...

The "Manifestation" of Consciousness in the limited fields, the created worlds, its "connection" with some "carrier" in these worlds, is a temporary phenomenon and follows a chronological cycle in which the Beginning and the End coincide. In this "connection" (in "incarnation" in some world) the Perception and Understanding of Reality is Completed only in Self-Knowledge (i.e in the Perception of the Real Essence of Consciousness) and not in the peripheral manifestations of Consciousness and in "worldly experience"...

In this material world, Consciousness perceives Reality when it has Self-Awareness, i.e Perception of its own Essence, which is Infinite, Eternal, and not when it is absorbed in the peripheral experiences it derives from its "connection" with the material carrier.

Self-Realization (Enlightenment, Liberation, Salvation) is possible when the Consciousness Returns to the Self abandoning all external activities (which can of course be "activated" whenever necessary). The "secret experience" of all initiates is liberation from the world, not cut off and isolation from the world. Meditation (True Prayer, etc.) is overcoming the activities of the mind, not some activity, i.e stopping the channeling of consciousness in its "connection" with the carrier, in the "mind (which is a creation of this "connection"), in the brain, nervous system. As long as there is any connection, activity through the "connection", the mind, the brain, we are still on a psychosomatic, mental, cerebral level. True Meditation Liberates Consciousness, Functioning in its Real State and Perception, as Pure Consciousness, Directly, without the aid of "connection" to the material carrier, the mind (which arises from this "connection"), the brain, extra-intellectually ... Nirvana (the exhaustion of interdependent processes-phenomena, of relative existence, resulting from our “connection” with the material carrier), in Buddhist terminology, is Full Perception, not “perceptual emptiness”... Theosis (deification), according to Christian mystics, is a Realization of the Divine Consciousness, which has nothing to do with the spiritual - material ego (which results from the "connection" of the soul with the material carrier)...

The Realization, the Perception of the Real State, of Reality (Enlightenment, etc.) is a matter of "Understanding" (i.e Experience) and not of mental activity, mental perception. It is a transition to another higher, deeper, existential level and not a movement (always on a mental level) from one theoretical concept to another theoretical concept. True Understanding which is an experiential action (and not an intellectual activity) means going beyond the intellect, means silence of the mind (and the brain), means Direct Action of Consciousness (and not through the "mind", the brain), Perception and "Understanding", extracorporeal... So, how can one attempt to interpret, to explain, such a transition with mental descriptions and terms? When we "attempt" it, it is a representation of the Experience, actually a pseudo-initiation, pseudo-meditation, pseudo-realization, pseudo-enlightenment...

Whoever Silently Understands (mentally), whoever tries to realize "something", through activity, simply remains "attached" to the carrier, the psychosomatic mechanism, the brain and the nervous system, does not Understand... Nirvana, Absorption in God, the Silence of the mind, everything, marks the passage to Pure Consciousness, the Pure Operation of Consciousness without the mediation of the "carrier", the passage "Beyond"... The Beyond is a Sacred Place, Inviolable. You arrive here by giving up all "connection" with the material carrier, the mental activity, the intellect. And when You Arrive, You Understand that there is no “realization” (as the mind wrongly assumes), no enlightenment, nothing. All is simply Manifesting, returning to our True State and Nature, to the Reality that is Always Here, Eternal (and which we are not aware of due to the "connection" to the material carrier and distorting psycho-mental activity). The "dream" just ends... When one becomes a Buddha, he realizes that Everything Is Buddha, from the beginning and forever... only the dream has the nature of time... So, what "thing" are we talking about? We're just chatting. Why; No reason... Just to chat... Intelligence is not the way, it explains nothing, it leads nowhere...

When a Consciousness has realized this Deeper Level of Understanding and is finally Freed from the ego (the "connection" to the carrier, the psycho-mental activity, the intellect, the brain), It Is, Perceives, and Works, in its Eternal Nature, beyond the worlds, beyond time... What exactly is such a Consciousness? What shall we say? That it was born then, here or there? that it grew up anyway? that it studied, does it or does it not have degrees? does it have this or that job? anything; All this is unimportant... Even the activities, the creation or not of a family, financial situations, etc., all are indifferent, unimportant, because they belong to the "cosmic space"... Consciousness, however, extends far beyond the cosmic space (and a material carrier)...

Life is Experience, not "interpretation"... all "interpretations" are useless... Experiencing Reality is a breath away from the present, without effort, without any activity... experiences, studies, searches, it's all useless... All we need is to Experience our Nature, nothing else. This Nature is Free, Infinite, Eternal, beyond any "connections" with various agencies, beyond occasional mental and cerebral functions...

Reality (as our Inner, Real, Nature) can be Experienced, "indicated" to be Experienced by others, but it can neither be interpreted, nor described, nor be the basis of a theoretical approach, a theory... Anyone who tries to approach or access Reality through the intellect simply does not Understand what we are saying...

...

Ο Άνθρωπος

Η Συνείδηση Είναι Μία, Άπειρη, Αιώνια, Χωρίς περιορισμούς... Η Δραστηριότητα της Συνείδησης μέσα σε δημιουργημένα, περιορισμένα πεδία, είναι δευτερεύον φαινόμενο...

Η «Εκδήλωση» της Συνείδησης στα περιορισμένα πεδία, τους δημιουργημένους κόσμους, η «σύνδεσή» της με κάποιο «φορέα» σε αυτούς τους κόσμους, είναι φαινόμενο προσωρινό κι ακολουθεί ένα χρονολογικό κύκλο στον οποίο Αρχή και Τέλος συμπίπτουν. Σε αυτή την «σύνδεση» (στην «ενσάρκωση» σε κάποιο κόσμο) η Αντίληψη και η Κατανόηση της Πραγματικότητας Ολοκληρώνεται μόνο στην Αυτογνωσία (δηλαδή στην Αντίληψη της Πραγματικής Ουσίας της Συνείδησης) κι όχι στις περιφερειακές εκδηλώσεις της Συνείδησης και στην «κοσμική εμπειρία»...

Σε αυτόν τον υλικό κόσμο, η Συνείδηση αντιλαμβάνεται την Πραγματικότητα όταν Έχει Αυτογνωσία, δηλαδή Αντίληψη της Ιδίας Ουσίας της, που είναι Απέραντη, Αιώνια, κι όχι όταν απορροφιέται στις περιφερειακές εμπειρίες που αποκομίζει από την «σύνδεσή» της με τον υλικό φορέα.

Η Αυτοπραγμάτωση (η Φώτιση, η Απελευθέρωση, η Σωτηρία) είναι δυνατή όταν η Συνείδηση Επανέρχεται στον Εαυτό εγκαταλείποντας όλες τις εξωτερικές δραστηριότητες (που μπορούν βέβαια να «ενεργοποιηθούν» οποτεδήποτε κρίνεται αναγκαίο). Η «μυστική εμπειρία» όλων των μυημένων είναι απελευθέρωση από τον κόσμο, όχι αποκοπή κι απομόνωση από τον κόσμο. Διαλογισμός (Αληθινή Προσευχή, κλπ.) είναι το ξεπέρασμα των δραστηριοτήτων του νου, όχι κάποια δραστηριότητα, δηλαδή σταμάτημα της διοχέτευσης της συνειδητότητας στην «σύνδεσή» της με τον φορέα, στο «νου (που είναι δημιούργημα αυτής της «σύνδεσης»), στον εγκέφαλο, στο νευρικό σύστημα. Όσο υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση, δραστηριότητα μέσα από την «σύνδεση», τον νου, τον εγκέφαλο, βρισκόμαστε ακόμα σε ψυχοσωματικό, σε νοητικό, σε εγκεφαλικό επίπεδο. Ο Αληθινός Διαλογισμός Απελευθερώνει την Συνείδηση, που Λειτουργεί στην Πραγματική Κατάστασή της και Αντίληψη, σαν Καθαρή Συνείδηση, Άμεσα, χωρίς την βοήθεια της «σύνδεσης» με τον υλικό φορέα, τον νου (που προκύπτει από αυτή την «σύνδεση»), τον εγκέφαλο, εξωδιανοητικά... Το Νιρβάνα (η εξάντληση των αληλεξαρτώμενων διαδικασιών-φαινομένων, της σχετικής ύπαρξης, που προκύπτει από την «σύνδεσή» μας με τον υλικό φορέα), κατά την βουδιστική ορολογία, είναι Πλήρης Αντίληψη, όχι «αντιληπτικό κενό»... Η Θέωση, κατά τους χριστιανούς μυστικούς είναι Πραγμάτωση της Θείας Συνείδησης, που δεν έχει καμία σχέση με το πνευματο-υλικό εγώ (που προκύπτει από την «σύνδεση» της ψυχής με τον υλικό φορέα)...

Η Πραγμάτωση, η Αντίληψη της Πραγματικής Κατάστασης, της Πραγματικότητας (η Φώτιση, κλπ.) είναι θέμα «Κατανόησης» (δηλαδή Βιώματος) κι όχι διανοητικής δραστηριότητας, διανοητικής αντίληψης. Πρόκειται, για Μετάβαση σε ένα άλλο υψηλότερο, βαθύτερο, υπαρξιακό επίπεδο κι όχι για μετακίνηση (πάντα σε νοητικό επίπεδο) από μία θεωρητική αντίληψη σε μία άλλη θεωρητική αντίληψη. Η Αληθινή Κατανόηση που είναι μία βιωματική δράση (κι όχι διανοητική δραστηριότητα) σημαίνει το πέρασμα πέραν της νόησης, σημαίνει σιωπή του νου (και του εγκεφάλου), σημαίνει Άμεση Δράση της Συνείδησης (κι όχι μέσω του «νου», του εγκεφάλου), Αντίληψη και «Κατανόηση», εξωσωματική... Πως λοιπόν μπορεί να επιχειρηθεί να ερμηνευθεί, να επεξηγηθεί, μία τέτοια μετάβαση με νοητικές περιγραφές και όρους; Όταν το «επιχειρούμε» πρόκειται για μία αναπαράσταση του Βιώματος, στην πραγματικότητα για ψευτομύηση, ψευτοδιαλογισμό, ψευτοπραγμάτωση, ψευτοφώτιση...

Όποιος Κατανοεί σιωπά (νοητικά), όποιος προσπαθεί να πραγματοποιήσει «κάτι», μέσω δραστηριότητας, απλά μένει «συνδεδεμένος» με τον φορέα, τον ψυχοσωματικό μηχανισμό, τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, δεν Κατανοεί... Το Νιρβάνα, η Απορρόφηση στο Θεό, η Σιωπή του νου, όλα, σηματοδοτούν το πέρασμα στην Καθαρή Συνείδηση, στην Καθαρή Λειτουργία της Συνείδησης χωρίς την μεσολάβηση του «φορέα», το πέρασμα «Πέραν»... Το Πέραν είναι ένας Τόπος Ιερός, Απαραβίαστος. Φτάνεις Εδώ εγκαταλείποντας κάθε «σύνδεση» με τον υλικό φορέα, την ψυχονοητική δραστηριότητα, την νόηση. Κι όταν Φτάσεις, Κατανοείς ότι δεν υπάρχει καμία «πραγματοποίηση (όπως λανθασμένα υποθέτει η νόηση), καμία φώτιση, τίποτα. Απλά όλα Φανερώνονται, Επανερχόμαστε στην Πραγματική μας Κατάσταση και Φύση, στην Πραγματικότητα που Είναι Πάντα Εδώ, Αιώνια (και που δεν αντιλαμβανόμαστε λόγω της «σύνδεσης» με τον υλικό φορέα και της παραμορφωτικής ψυχονοητικής δραστηριότητας). Απλά τελειώνει το «όνειρο»... Όταν κάποιος γίνεται Βούδας, αντιλαμβάνεται ότι Όλα Είναι Βούδας, εξ’ αρχής και για πάντα... μόνο το όνειρο έχει την φύση του χρόνου... Για τι «πράγμα» μιλάμε λοιπόν; Απλά φλυαρούμε. Γιατί; Χωρίς λόγο... Απλά για να φλυαρούμε... Η διανόηση δεν είναι ο δρόμος, δεν εξηγεί τίποτα, δεν οδηγεί πουθενά...

Όταν μία Συνείδηση έχει πραγματοποιήσει Αυτό το Βαθύτερο Επίπεδο Κατανόησης και Απελευθερωθεί οριστικά από το εγώ (την «σύνδεση» με τον φορέα, την ψυχονοητική δραστηριότητα, την νόηση, τον εγκέφαλο), Είναι, Αντιλαμβάνεται, και Λειτουργεί, στην Αιώνια Φύση της, πέρα από τους κόσμους, πέρα από τον χρόνο... Μία τέτοια Συνείδηση τι «είναι ακριβώς»;  Τι θα πούμε; Ότι γεννήθηκε τότε, εδώ ή εκεί; ότι μεγάλωσε έτσι ή αλλιώς; ότι μαθήτευσε, έχει ή δεν έχει πτυχία; έχει αυτή ή την άλλη εργασία; οτιδήποτε; Όλα αυτά είναι ασήμαντα... Ακόμα και οι δραστηριότητες, η δημιουργία ή όχι οικογένειας, οικονομικές καταστάσεις, κλπ., όλα είναι αδιάφορα, ασήμαντα, γιατί ανήκουν στον «κοσμικό χώρο»... Η Συνείδηση όμως, Απλώνεται Πολύ Πέραν του κοσμικού χώρου (κι ενός υλικού φορέα)...

Η Ζωή είναι Βίωμα, όχι «ερμηνεία»... όλες οι «ερμηνείες» είναι άχρηστες... Η Βίωση της Πραγματικότητας απέχει μία ανάσα από το παρόν, χωρίς προσπάθεια, χωρίς δραστηριότητα καμιά... εμπειρίες, σπουδές, αναζητήσεις, είναι όλα άχρηστα... Το μόνο που χρειάζεται είναι να Βιώσουμε την Φύση μας, τίποτα άλλο. Αυτή η Φύση είναι Ελεύθερη, Άπειρη, Αιώνια, πέρα από τις όποιες «συνδέσεις» με διάφορους φορείς, πέρα από περιστασιακές ψυχονοητικές κι εγκεφαλικές λειτουργίες...

Η Πραγματικότητα (σαν η Εσώτερη, Πραγματική, Φύση μας) μπορεί να Βιωθεί, να «υποδειχθεί» για να Βιωθεί από άλλους, αλλά δεν μπορεί ούτε να ερμηνευθεί, ούτε να περιγραφεί, ούτε να αποτελέσει θεμέλιο μίας θεωρητικής προσέγγισης, μίας θεωρίας... Όποιος προσπαθεί να προσεγγίσει ή να προσπελάσει την Πραγματικότητα μέσω της διανόησης απλά δεν Κατανοεί αυτό που λέμε...