Η
δια-θρησκευτική αλήθεια είναι μία, κι οι «διαφορετικές» θρησκείες λένε τα
«ίδια» πράγματα. Το βαθύτερο νόημα όλων των θρησκειών είναι το ίδιο... Μπορούμε
να αποκρυπτογραφήσουμε όλες τις διδασκαλίες και να κατανοήσουμε το τι λένε
ακριβώς... Η επαλήθευση όσων θα λεχθούν πιο κάτω, μπορεί να γίνει μόνο
βιωματικά, όχι με διανοητική κατανόηση... Στο κάτω-κάτω, για «διανοητικούς
χάρτες» μιλάμε, όχι για τον προορισμό...
Η
Πραγματικότητα περιλαμβάνει πολλών ειδών δραστηριότητες-φαινόμενα, (που δεν
μπορούν, κατ’ αρχήν, να αναχθούν το ένα στο άλλο, γι’ αυτό και
διαφοροποιούνται, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους): Από το πιο
αφηρημένο, μέχρι το πιο «συγκεκριμένο»:
Απόλυτο,
χωρίς ιδιότητες,
Επίγνωση
της ύπαρξης,(Καθαρό Συνειδέναι),
Νόηση
(Σκέψη, Αντίληψη με ιδέες-έννοιες, αντίληψη),
Ενέργειες-Αισθήσεις,
Φαινόμενο.
Υπάρχει
προσδιοριζόμενη τάξη και σχέση μεταξύ αυτών των δραστηριοτήτων-φαινομένων.
Το
πιο αφηρημένο παράγει – περιοριζόμενο στις εκδηλώσεις του και λειτουργίες του –
το αμέσως κατώτερο, πιο συγκεκριμένο, και ταυτόχρονα το «υποστηρίζει» και
λειτουργεί – σαν περιορισμένη λειτουργία – μέσα σε αυτό...
Έτσι
ο «περιορισμός» του Απολύτου, (πιο σωστά η «Απόκρυψή» Του) παράγει και
υποστηρίζει και λειτουργεί σαν «περιορισμένη λειτουργία» μέσα στην Επίγνωση
(Καθαρό Συνειδέναι)... κι έτσι συνέχεια μέχρι το Φαινόμενο, (το φυσικό σύμπαν
της ενέργειας-ύλης)...
Με
αυτό τον τρόπο παράγονται διαφορετικά πεδία εκδήλωσης, «χώροι», κόσμοι, κλπ.,
μέσα στην «δημιουργία»...
Παράλληλα
από το πιο αφηρημένο, που εκδηλώνεται σαν Ενότητα, Αντίληψη της Ενότητας,
περνάμε (από την Νόηση και κάτω...) στην πολλαπλότητα, που συμπεριλαμβάνει μέσα
της τις πολλές ατομικότητες, την ατομικότητα, (αφού σε αυτά τα πεδία είναι
δυνατές οι «ατομικές» δομές)... Έτσι «γεννιούνται» τα όντα, μέσα στους
κόσμους...
Η
συσχέτιση μίας ανώτερης δραστηριότητας-φαινομένου (αφηρημένο), με μία κατώτερη
(συγκεκριμένο), γίνεται με τον περιορισμό της ανώτερης και την «σύνδεση» με την
κατώτερη, στην οποία υφίσταται σαν περιορισμένη λειτουργία.... ενώ η μετάβαση
από το συγκεκριμένο προς το πιο αφηρημένο γίνεται με την «απελευθέρωση» και την
«ανεξαρτητοποίηση» της ανώτερης δραστηριότητας, από τον κατώτερο φορέα της...
Έτσι υπάρχει μία κλίμακα από το Ευρύτερο ως το πιο περιορισμένο... μία παραγωγή
από το Ευρύτερο του πιο περιορισμένου... μία σχέση του Ευρύτερου με το πιο περιορισμένο
(μέσα στο οποίο το ανώτερο υφίσταται σαν «περιορισμένη λειτουργία»)... και μία
Δυνατότητα μετάβασης από το πιο περιορισμένο στο Ευρύτερο, μέσω της
απελευθέρωσης και της ανεξαρτητοποίησης Του Ευρύτερου από τον φορέα του....
Στον
άνθρωπο (του φυσικού κόσμου) εκδηλώνονται όλες οι δραστηριότητες-φαινόμενα, σαν
περιορισμένες λειτουργίες, μέσα στο υλικό σώμα:
Το
Απόλυτο (που παραμένει Ασυνείδητο),
Η
Επίγνωση της ύπαρξης, το Καθαρό Συνειδέναι, (το «βαθύτερο είναι», η αληθινή
ατομικότητα, ο αληθινός άνθρωπος...), που συνδέεται «γενικά» με τον εγκέφαλο...
Η
Νόηση, σκέψη, που εκδηλώνεται σαν «εγώ» (προσωπικότητα), διανόηση, αντίληψη,
και που εντοπίζεται σε συγκεκριμένες περιοχές και λειτουργίες του εγκεφάλου...
Η
Ζωή, με ενέργειες και αισθήσεις, που λειτουργούν στο περιφερικό νευρικό
σύστημα,
Κι
όλα αυτά μέσα στον Οργανισμό που είναι μία «ανώτερη, αυτόνομη, δομή» μέσα στο
φυσικό περιβάλλον (κι αποτελεί μία ανώτερη οργάνωση της ενέργειας-ύλης)...
Για
να φτάσει ο άνθρωπος να αντιληφθεί την Πραγματικότητα, «αυτό που είναι» και πως
συνδέεται με την Ευρύτερη Ύπαρξη, στο μέτρο που μπορεί, εδώ, στον φυσικό
κόσμο... πρέπει να απελευθερώσει προοδευτικά όλες τις περιορισμένες ανώτερες
λειτουργίες... έτσι ώστε να λειτουργήσουν απρόσκοπτα, να διευθετηθούν και να
επιτρέψουν παράλληλα την αφύπνιση, την ενεργοποίηση, των ανώτερων λειτουργιών
της Επίγνωσης και της Αντίληψης του Απολύτου, που «κοιμούνται», να τις
απελευθερώσει... και τελικά να τις ανεξαρτητοποίησει από τον κατώτερο φορέα,
τον οργανισμό, το υλικό σώμα...
Αυτό
ακριβώς είναι η πνευματική ανάπτυξη, η πνευματική αφύπνιση, η πνευματική
φώτιση, για τα οποία μιλούν οι θρησκείες...
Η
Αφύπνιση της ανώτερης επίγνωσης κι η Βίωση του Απολύτου μέσα στον φυσικό κόσμο,
μας ανεξαρτητοποιούν από το φυσικό σώμα και μας προετοιμάζουν να εκδηλωθούμε
στο αμέσως ανώτερο, ευρύτερο, πεδίο, με το ανάλογο ενεργειακό σώμα...
Κι
αυτή η πορεία συνεχίζεται μέχρι να ανέλθουμε σε όλους τους μεταφυσικούς
κόσμους... μέχρι την Πηγή, που τα δημιούργησε όλα αυτά...
Το
έργο του ανθρώπου στον φυσικό κόσμο είναι απλά να αφυπνίσει την ανώτερη
επίγνωση, το καθαρό συνειδέναι, που είναι πέρα από την νόηση (το εγώ, την
διανόηση, την αντίληψη...)... και βαθμιαία, περνώντας τα διάφορα (τρία) στάδια
αυτής της εσωτερικής εμπειρίας να «Ενωθεί» με, ή να «Πραγματοποιήσει» το...
Απόλυτο, στον φυσικό κόσμο...
Σε
αυτό συνίστανται όλες οι θρησκευτικές πρακτικές, ο Διαλογισμός, η Προσευχή,
κλπ..
Αυτό
θα μας οδηγήσει στον ανώτερο κόσμο κι έτσι συνέχεια...
Η
προσπάθεια εκδήλωσης, ενόσω ζούμε στον φυσικό κόσμο, σε ανώτερα πεδία, δεν
είναι αδύνατη αλλά δεν συνιστάται από κανένα σοβαρό οπαδό του Εσωτερισμού,
γιατί και δεν είναι μέσα στις δυνατότητες του συνηθισμένου ανθρώπου (αφού
χρειάζεται, ιδιαίτερη εκπαίδευση και προσπάθεια) και δεν προσφέρει τίποτα (πέρα
από ικανοποίηση της περιέργειας) στην πνευματική ανάπτυξη...
Αγαπητοί
φίλοι, με το παραπάνω σχεδιάγραμμα, που άλλωστε διδάσκεται στο πρώτο έτος όλων
των θρησκειολογικών σχολών στα ξένα πανεπιστήμια, κι αποτελεί μία απλουστευμένη
περιγραφή, όσων λέγονται στους κόλπους του εσωτερισμού... μπορείτε να
«αποκωδικοποιήσετε» και να « ερμηνεύσετε», όλα τα θρησκευτικά συστήματα και
εσωτερικές διδασκαλίες... Στο κάτω-κάτω, όλες οι διδασκαλίες, δεν λένε και
τίποτα σπουδαίο, προσπαθούν απλά να διαφωτίσουν την «πραγματική φύση» μας...