Welcome!
The Foundations, ("Circle of Light", "Esoterism Studies", "Esoterism Academy", "Religious Philosophy Foundation"), are Spiritual Organizations, which have a purely educational character.
The Publications have a purely practical nature, to illuminate the phenomenon of existence. We try to look at our subjects from various, different, perspectives, precisely to illuminate as best we can the object of our contemplation. Some repetitions are done not out of blindness but for purely educational purposes.
We believe that we deal with all traditions, religions, theories and views, objectively. The reference to the various traditions is made to show that ultimately the Truth is one, regardless of its various historical expressions.
Our purpose is not only to give something from our understanding, but also to share the knowledge with everyone. If you have any question, suggestion, or opinion, about the topics published, we will be happy to share them with us.

Welcome to the Land of Truth (whose deepest and truest expression is the Silence that Rises in Understanding).

Thank you for being here!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Esoterism Studies

Esoterism Studies
* NEW BOOK
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Translate

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ARTICLE

ARTICLE
Sunday, 17 March, 2024
Showing posts with label METAPHYSICS. Show all posts
Showing posts with label METAPHYSICS. Show all posts

Sunday, February 25, 2024

Theory of History


Theory of History

Which "History" are we talking about?

History of Evolution

History of culture

The fake (on demand) story

The Myth-story

The True History and the future of the planet

WHICH "HISTORY" ARE WE TALKING ABOUT?

Does it make sense to talk about "history" from a metaphysical point of view?... It depends, of course, what we mean by "metaphysics", what "metaphysics" we are talking about, and what "history" we are referring to...

Real Metaphysics is an Experience, it is not a philosophy, it is not a theory, it is not an intellectual reason... A Consciousness That Experiences Another Reality, beyond what the consciousness of an ordinary person perceives, Perceives Reality completely "differently" from what the ordinary person perceives... The "metaphysical experience" is not simply the space of perception and experience, but "the whole space of existence", of life. "Transferring" metaphysical experience into mental discourse not only takes us "out" of the Living Space of Experiencing, but is often difficult, if not impossible, since we are trying to convey things Wider within limited dimensions... It is as if we want to convey a real three-dimensional sphere on the flat paper. The "representation" of the sphere in two dimensions is a "still life", it is always incomplete and we need to "transcend" the two dimensions of the paper to "capture", to "experience" the real three-dimensional sphere...

Thus, those who have real metaphysical experience, those who Experience Reality, transcending the "theoretical interpretations" from which they started, those who Experience the Assamskrita of Buddhism, the Brahman of Vedanta, the Tao of Taoism, the Ein Sof of Kabbalah, the Union with God the Father, of Christianity, etc., are in the Space of Experience, beyond explanations, intellectual speech, words, beyond the "flat" world of human dimensions...

So, from the point of view of Real Metaphysics (regardless of the “tradition” in which real metaphysics “develop”'...) does it make sense to talk about “history”? The answer is no!

A Consciousness That Is (or “reached”, or “perceive”) in its Full Evolution, Experiencing Reality, Experiencing Eternity, the Eternal Here, Now, Occupying All Space of Existence. For such a (Divine) Consciousness, there is no time, phenomena come and go (and are perceived) within the Eternal Now that "Flows", but they do not matter, they belong to the realm of "cosmic delusion". The entire "creation" evolves within the Infinite Perception of Consciousness, God. Is it "real"? "is not"? What is the "meaning" of all this? These questions are eternal, they are not new... they were formulated three thousand years ago in the Vedas, in the Upanishads, and later in great traditions such as Buddhism, Taoism, and in many Christian mystics (not in the context of "official Christianity"... )… For a Consciousness that Experiences Reality there is (in the final analysis) no creation, no memory, no history, no events… all come and go like the “waves” of the sea… in an endless cycle…

Only when we descend to the level of the theoretical (intellectual) metaphysical interpretation of the world (Buddhist, Hindu, Taoist, Christian, etc...) can we talk theoretically about creation, history, man, his present and future (and always within the particular tradition, and with the "perspective" of that particular tradition... But all these "perceptions" are mental constructs, exercises on paper... they may interest some professional metaphysicians, clergy, or intellectuals, but not "us"...

HISTORY OF EVOLUTION

Even if Consciousness (a Consciousness) perceives creation as real, again, to interpret (as far as our "limited perception" allows) creation we must "refer" to the Evolution of Consciousness within the limited space of creation and its "transformations" ("changes", "alterations"...) from the Unlimited and Timeless to the limited and cosmic, to the spirit, the mind, the soul, the matter...

There are Consciousnesses (even today) that have experience of "metaphysical worlds" (whether they are considered "non-existent" in their final analysis, or considered "real" in the context of "relative perception")...

So, in this regard, what "history" are we talking about? For the creation history? Of metaphysical worlds? Of the spirit? Of the mind; Of the soul; Of matter?

Few people on earth have oversight of these things and few dared to speak out formulating "theories", or even "myths", like the Great Teachers, or even the Great Philosophers, like Plato, Plotinus, Eckhart, Hegel , and others...

Even if we overlook all this and confine ourselves to the space that ordinary man can observe, the "material space," and want to see the course of evolution, we should do so by following the evolution of "man's knowledge" of the existence, the environment, oneself... In other words we should study the "history of knowledge", of "civilization"...

In this sense the "only real history" that can be documented is the "civilizational history" of man...

We can, to a point, "reconstruct" the evolution of the universe, the earth, life, man (always within the framework of some reliable theory and filling in the blanks with "hypotheses")... at the same time following the evolution of knowledge, ideas, of the perceptions of man, which have certainly changed since the time when man “appeared” on earth 500,000 years ago in a pre-human stage and evolved to modern man... watching his "behavior", the organization of his life...

From the beginning of the appearance of life (in the depths of the "sea"), life as an "organized structure" developing movement, sensation, perception, consciousness, had first of all to survive, to continue to exist, and then everything else. Thus, life (the living organism) develops "survival mechanisms" in principle. The most important mechanism is the "perception of the environment" in which it (the organism) must "move" in order to "survive" (mechanism that from the "automatic reaction" to the environment, developed into sensation, perception, consciousness). Then, and at the same time, mechanisms were developed to preserve life, "exchange with the environment", "action", etc... Finally, more general organization mechanisms were developed at the group level. Creatures on the planet usually live in groups, societies, to survive…

So, if we want to follow the evolution of man, we should follow his evolution in the three main areas of his existence and action on earth. It is important to see how the "consciousness of man" evolved (from a philosophical point of view), how man evolved as a species (from an anthropological point of view, in his "behavior"), and how the organization of human groups evolved (from a sociological point of view, that is, how he organized his social, economic, "political" life...)...

A "real history of man" must not only trace the evolution of man in the three areas we mentioned, but also establish the causes, that the "spiritual" development (the development of "knowledge", perception) "delays", that many basic human problems of social organization have not been solved, that even today, in our so-called "civilized world", man cannot organize a truly humane, just, democratic society (modern societies remain in the 22nd century civilized jungles …)…

After all, if we want to talk about History, we have to talk about the History of Culture,

on the "philosophy" of man,

on the "anthropology" of man,

on the "sociology" of man...

HISTORY OF CULTURE

From the point of view of the "Real History of Man" (the History of Civilization) it is obvious that we must refer to events concerning Man, his " perception", his "behavior", his "organization" into groups... and not just in (historical) events…

It is much more important to understand why men organize themselves into groups, under the authority of a powerful group, or of a powerful man... than to chronicle the life and state of a "personality"...

It is much more important to understand why people organize themselves as they do, why they fight with each other... than to refer in detail to some "historical battle"...

In other words, we must see the "depth", the "causes" of human behavior... and then the facts...

The simple recounting of the lives of "personalities", and events, and an allegedly historical course is not History... it is "para-history"...

In other words, the philosopher, the anthropologist, the sociologist can talk much more about the "Real History of Man" than the historian per se...

To really understand the historical development of man, we need to see the development of his "knowledge", his perceptions, his economic life (related to his survival), the organization of society, societies...

The real historian must examine man (as a philosopher, anthropologist, sociologist) under this perspective and then refer to the facts... and not simply chronicle the lives of personalities, political, international, diplomatic, events, or simply historical events... "Historical events", in this latter sense, are the result of deeper causes, and are often "misleading", or "indifferent"...

 

THE FAKE (MADE TO ORDER) HISTORY

History, as we try to define it as "Real History of Man", as "History of Civilization", has nothing to do with history as it has been established to be recorded and taught in the framework of national educational systems... Why is this happening?

Since ancient times, powerful groups (or powerful people) who "organized" societies made sure to commission "historians" to recount their lives and deeds... Of course, this "commissioned history" is not history.

The "historiography on an objective basis" made its appearance in Hellas in the 5th B.C. century... and then its first theoretical and practical problems (of history as a science) emerged...

Is it a coincidence that "true history", which is interested in the truth, and the causes of events, was born in the "Hellenic Republic"?...

However, all the centuries that followed history was written "to order"...

In the 19th century , the Germans, wanting to give a pseudo-scientific character to historiography, laid some "scientific" foundations... However, "German historicism" (the most valuable historical school of the 19th century) in fact simply gives some pseudo-scientific foundations to "made-to-order history" since it does not deal with the real man and the root causes of his behavior (and his social organization), but is limited to the political, military, and diplomatic recounting of events...

In the 20th century  (which has just passed) a shift is made in the field of history. From political and military and diplomatic history, from the history of personalities and various "historical" events, a shift is made to anthropological, economic and social history... The Marxist view of history (for all its one-sidedness) highlighted the importance of economic processes, and the causes of social organization and social conflict...

However, even today the official history of the various nations is a "bespoke history" that promotes the idea of the nation, historical continuity, etc., and is written according to the standards of "German historicism"... This kind of history is taught in schools of the various states, falsifying the real historical truth, creating a national myth with many historical lies, and preventing the various nations from smoothly integrating into the general environment... At least in Hellas, history is taught in this way... In neighboring states the "made to order history" brutally falsifies the truth even exceeding the limits of national propaganda (Turkey, Skopje, etc.)... No, not all of these are real history, but they do not even meet the conditions of a relative objectivity...

Monstrous lies are taught especially about the "history of the Hellenic nation"... Considering ourselves as Genuine Hellenes, Descendants (at least ideologically) of the Ancient Hellenes of the Republic, "relatives" of all the great Hellenes Sages, of the 6th, 5th, 4th, 3rd century, we must say that the history of Hellas stopped (essentially) with Alexander . Then Hellas became a province first of the states of the Successors of Alexander, then of Rome, then of the Byzantines, then of the Ottoman Empire, and then in 1821 it became vassal to the foreign and local "bankers" (that is why it arrived today, once again , in "bankruptcy")...

"Byzantium" is not "Hellenic history"... "Christianity" (not the Christianity of Jesus, but the Christianity of the priesthood...) was imposed by force on the "Byzantine populations", as was the "Hellenic language"...

During the years of the Ottoman Administration, Hellenes provosts (kotzabasis) and Christian clergy were "assimilated" to the "Ottoman administration"...

After 1821, the "administration" was not undertaken by those who fought to free Hellas, but by the "collaborators" of the Ottomans and Hellenes and foreign career diplomats... " Othon was imposed as a "regent king" precisely because the Germans and other Europeans had "invested" in Greece (independence loans, etc.)... All those who served in the ("alleged") Greek administration, until today, work for the benefit of the of their foreign and local "bosses"...

The Hellenes must rewrite their "history" ("correctly" this time), and above all they must learn to "read" their history, otherwise they will always be "slaves of the nations"...

If today, some modern Hellenes, study the Ancient Philosophers, if they deal with the True Athenian Democracy... it is because they are trying to rediscover their roots that were "cut" violently (during the years of Roman and Byzantine domination...), they are trying to "re-be » Greeks after so many centuries of slavery to Romans, Byzantines, Ottomans, and modern Europeans, overlords... But there are very few who really care about the "historical truth"... (unfortunately...)...

THE MYTH-HISTORY

Seeing History from our own (metaphysical) point of view, we simply try to see the Truth in everything that happens around us, in everything that happened in this "nation"... Certainly, there are conscientious and good historians, and historians with vision... The rest of us are waiting for them to write a "true history of the Hellenic nation"

One thing we understand and everyone should know this: "There is no definitive or official history. History must be written again and again"... The Hellenes will have to someday find the courage to "see" their real history, and above all they will have to find the courage to talk about it and teach it to their children... Only so this nation still has some hopes…

History is not the way in which an "imposed" group, or a "society" in general, perceives its past. "Society" often misperceives reality and wrongly transmits "historical truth" from generation to generation... Very few modern Hellenes know their real history... That's why history needs to be "rewritten"... not by the "official state", but by "independent" historians...

The "history" that does not perceive a nation, a society, a group in the context of the human species... the "history" that does not see the deeper causes of the group's behavior and "organization"... the "history" that falsifies situations and events , or creates fictitious situations, in which it includes "historical reality", it is not History, it is "myth-history"

Modern "myth-history", for example, "speaks" of a "Hellenic state"... "overlooking" that from 1821 onwards (with the independence loans, and financial dependence on foreign and local "lenders"), the nationality, the land, the wealth, the people (themselves) are, all, "mortgaged"... "ignoring" the fact that the "borders" of the country are not respected neither by European partners, nor by neighbors, nor by "slave traders " and "impoverished illegal immigrants" who enter and leave uncontrollably... "overlooking" the fact that the "public administration" is unable to control situations and people and that the "state" has been broken for many, many, years...

After all... what "is" Hellas?

The "knowledge" that the Great Hellenes Sages bequeathed to us? The words of Plato and other teachers that still resound in the air of Athens? The "echo" from the "call" of the "Eleusinian mystery" that calls us to the "Holy" (things)? The Democracy that was never seen again in this place that created it? All of us who are "grabbing" from the past, should we save what we can, become "Hellenes" again to feel "human" again?

What "is" Hellas?

Is it the "Mortgage Hellas"? Is it the Hellas of shameless usurer bankers? Of sold politicians? The indifferent judges? Of the long-lost who wear priestly garments?

What "is" Hellas?

Is it the Hellas of the people of wealth and their "comfortable" companions? Is it the Hellas of the "naïve" newly poor who still believe they "live" in a legitimate democratic state? Is it the Hellas of impoverished illegal immigrants (who are also unhappy)?

What "is" Hellas?

Is it the Hellas of the (few) people who are awake and anxious for this desolate place, for the suffering people that fate threw them in this desolate place?

After all... what "is" Hellas?

Who, (in their right mind), will answer?

THE TRUE HISTORY AND THE FUTURE OF THE PLANET

"True History" must be about Man, his perception (his "consciousness"), his "behavior", his "organization" into groups...

True History is the Life we live, that we create... "historiography" is meditation, contemplation, question and answer, to everything that happens, but above all it is "humanity"...

The True History must be "told" without evasions...

True History must "teach" us what mistakes we have made (as a "species", as people, as a society), and "teach" us how to correct our mistakes...

True History must have a "vision" of a better society, more democratic (truly democratic), more just, more humane, above all more humane...

This planet has been oppressed by powerful groups (and people) for thousands of years now... The "organization" of societies is done by a few (in their interest)... The people are unhappy...

What future does this planet have?

People, societies create problems, and people, societies have to solve them...

It needs knowledge, virtue, justice, equality, solidarity, humanity, love... And all of us, each one of us, has his share of responsibility...

And so we return again to the field of "metaphysics"...

"Man" is much more than a "political animal"... or simply an "animal"...

“Human"…

Θεωρία Ιστορίας

Για ποια «ιστορία» μιλάμε;

Ιστορία της Εξέλιξης

Ιστορία πολιτισμού

Η ψεύτικη (κατά παραγγελία) ιστορία

Η Μυθ-ιστορία

Η Αληθινή Ιστορία και το μέλλον του πλανήτη

ΓΙΑ ΠΟΙΑ «ΙΣΤΟΡΙΑ» ΜΙΛΑΜΕ;

Έχει νόημα να μιλάμε για «ιστορία» από μεταφυσική άποψη;… Εξαρτάται βέβαια τι εννοούμε «μεταφυσική», για ποια «μεταφυσική» μιλάμε, και σε ποια «ιστορία» αναφερόμαστε…

Η Πραγματική Μεταφυσική είναι Βίωμα, δεν είναι φιλοσοφία, δεν είναι θεωρία, δεν είναι διανοητικός λόγος… Μία Συνείδηση που Βιώνει Μία Άλλη Πραγματικότητα, πέραν αυτών που αντιλαμβάνεται η συνείδηση ενός κοινού ανθρώπου, Αντιλαμβάνεται την Πραγματικότητα τελείως «διαφορετικά» από ότι την αντιλαμβάνεται ο συνηθισμένος άνθρωπος… Το «μεταφυσικό βίωμα» είναι όχι απλά ο χώρος αντίληψης κι εμπειρίας, αλλά «όλος ο χώρος ύπαρξης», ζωής. Η «μεταφορά» του μεταφυσικού βιώματος σε διανοητικό λόγο όχι μόνο μας μεταφέρει «έξω» από τον Ζωντανό Χώρο του Βιώματος, αλλά είναι συχνά δύσκολη, αν όχι αδύνατη, αφού προσπαθούμε να μεταφέρουμε πράγματα Ευρύτερα μέσα σε περιορισμένες διαστάσεις… Είναι σαν να θέλουμε να μεταφέρουμε μία πραγματική τρισδιάστατη σφαίρα πάνω στο επίπεδο χαρτί. Η «αναπαράσταση» της σφαίρας σε δύο διαστάσεις είναι «νεκρά φύση», είναι πάντα ελλιπής και χρειάζεται να «υπερβούμε» τις δύο διαστάσεις του χαρτιού για να «συλλάβουμε», να έχουμε «εμπειρία» της πραγματικής τρισδιάστατης σφαίρας…

Έτσι, όσοι έχουν πραγματική μεταφυσική εμπειρία, όσοι Βιώνουν την Πραγματικότητα, υπερβαίνοντας τις «θεωρητικές ερμηνείες» από όπου ξεκίνησαν, όσοι Βιώνουν το Ασαμσκρίτα του Βουδισμού, το Βράχμαν της Βεδάντα, το Ταό του Ταοϊσμού, το Έιν Σοφ της Καμπάλλα, την Ένωση με το Θεό Πατέρα, του Χριστιανισμού, κλπ., βρίσκονται στον Χώρο του Βιώματος, πέρα από τις εξηγήσεις, τον διανοητικό λόγο, τα λόγια, πέρα από τον «επίπεδο» κόσμο των ανθρωπίνων διαστάσεων…

Από την άποψη λοιπόν της Πραγματικής Μεταφυσικής (άσχετα από την «παράδοση» μέσα στην οποία «αναπτύχθηκε» η πραγματική μεταφυσική…) έχει νόημα να μιλάμε για «ιστορία»; Η απάντηση είναι Όχι!

Μία Συνείδηση που Βρίσκεται (ή «έφτασε, ή «αντιλήφθηκε») στην Πλήρη Εξέλιξή της, που Βιώνει την Πραγματικότητα, Βιώνει την Αιωνιότητα, το Αιώνιο Εδώ, Τώρα, που Καταλαμβάνει Όλο τον Χώρο Ύπαρξης. Για μία Τέτοια (Θεϊκή) Συνείδηση, δεν υπάρχει χρόνος, τα φαινόμενα έρχονται και φεύγουν (και γίνονται αντιληπτά) μέσα στο Αιώνιο Τώρα που «Ρέει», αλλά δεν έχουν σημασία, ανήκουν στο χώρο της «κοσμικής αυταπάτης». Ολόκληρη η «δημιουργία» εξελίσσεται μέσα στην Απεριόριστη Αντίληψη της Συνείδησης, του Θεού. Είναι «πραγματική»; «δεν είναι»; Ποιο είναι το «νόημα» όλων αυτών; Τούτα τα ερωτήματα είναι αιώνια, δεν είναι καινούργια… διατυπώθηκαν εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια μέσα στις Βέδες, στα Ουπανισάδ, κι αργότερα σε μεγάλες παραδόσεις όπως ο Βουδισμός, ο Ταοϊσμός, και σε πολλούς χριστιανούς μυστικιστές (όχι στα πλαίσια του «επίσημου χριστιανισμού»…)… Για Μία Συνείδηση που Βιώνει την Πραγματικότητα δεν υπάρχει (σε τελευταία ανάλυση) δημιουργία, μνήμη, ιστορία, γεγονότα… όλα έρχονται και φεύγουν σαν τα «κύματα» της θάλασσας… σε ένα ατελείωτο κύκλο…

Μόνο όταν κατεβαίνουμε στο επίπεδο της θεωρητικής (διανοητικής) μεταφυσικής ερμηνείας του κόσμου (βουδιστικής, ινδοϊστικής, ταοϊστικής, χριστιανικής, κλπ…) μπορούμε να μιλάμε θεωρητικά για την δημιουργία, την ιστορία, τον άνθρωπο, το παρόν και το μέλλον του (και πάντα μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης παράδοσης, και με την «προοπτική» αυτής της συγκεκριμένης παράδοσης… Αλλά όλες αυτές οι «αντιλήψεις» είναι διανοητικές κατασκευές, ασκήσεις επί χάρτου… μπορεί να ενδιαφέρουν κάποιους επαγγελματίες μεταφυσικούς, ιερατεία, ή διανοούμενους, αλλά όχι «εμάς»…

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

Ακόμα κι αν η Συνείδηση (μία Συνείδηση) εκλάβει την δημιουργία σαν πραγματική, πάλι, για να ερμηνευθεί (όσο μας επιτρέπει η «περιορισμένη αντίληψή» μας) η δημιουργία θα πρέπει να «αναφερθούμε» στην Εξέλιξη της Συνείδησης μέσα στον περιορισμένο χώρο της δημιουργίας και τις «μεταμορφώσεις» της («μεταβολές», «αλλοιώσεις»…) από το Απεριόριστο και Άχρονο στο περιορισμένο και κοσμικό, στο πνεύμα, στο νου, στη ψυχή, στην ύλη…

Υπάρχουν Συνειδήσεις (ακόμα και σήμερα) που έχουν εμπειρία των «μεταφυσικών κόσμων» (είτε θεωρηθούν «μη υπαρκτοί» στη τελική ανάλυσή τους, είτε θεωρηθούν «πραγματικοί» στα πλαίσια της «σχετικής αντίληψης»)…

Έτσι, από αυτή την άποψη για ποια «ιστορία» θα μιλήσουμε; Για την ιστορία της δημιουργίας; Των μεταφυσικών κόσμων; Του πνεύματος; Του νου; Της ψυχής; Της ύλης;

Ελάχιστοι άνθρωποι πάνω στην γη έχουν εποπτεία αυτών των πραγμάτων κι ελάχιστοι τόλμησαν να μιλήσουν διατυπώνοντας «θεωρίες», ή και «μύθους», όπως οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι, ή και οι Μεγάλοι Φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας, ο Πλωτίνος, ο ΄Εκκαρτ, ο Χέγκελ, κι άλλοι…

Ακόμα κι αν τα παραβλέψουμε όλα αυτά και περιοριστούμε στον χώρο που μπορεί να εποπτεύσει ο συνηθισμένος άνθρωπος, τον «υλικό χώρο», και θέλουμε να δούμε την πορεία της εξέλιξης, θα πρέπει να το κάνουμε ακολουθώντας την εξέλιξη της «γνώσης του ανθρώπου» για την ύπαρξη, το περιβάλλον, τον εαυτό του… Με άλλα λόγια θα πρέπει να μελετήσουμε την «ιστορία της γνώσης», του «πολιτισμού»…

Με αυτή την έννοια η «μόνη πραγματική ιστορία» που μπορεί να στοιχειοθετηθεί είναι η «ιστορία του πολιτισμού» του ανθρώπου…

Μπορούμε, ως ένα σημείο, να «ανασυνθέσουμε» την εξέλιξη του σύμπαντος, της γης, της ζωής, του ανθρώπου (πάντα στα πλαίσια κάποιας αξιόπιστης θεωρίας και συμπληρώνοντας τα κενά με «υποθέσεις»)… παρακολουθώντας παράλληλα την εξέλιξη της γνώσης, των ιδεών, των αντιλήψεων, του ανθρώπου, που ασφαλώς μεταβλήθηκαν από την εποχή που ο άνθρωπος εμφανίστηκε στη γη εδώ και 500.000 χρόνια σε προανθρώπινο στάδιο κι εξελίχθηκε μέχρι τον σύγχρονο άνθρωπο… παρακολουθώντας την «συμπεριφορά» του, την οργάνωση της ζωής του…

Από την αρχή της εμφάνισης της ζωής (στα βάθη της «θάλασσας»), η ζωή σαν «οργανωμένη δομή» που αναπτύσσει κίνηση, αίσθηση, αντίληψη, συνείδηση, χρειάστηκε πρώτα από όλα να επιβιώσει, να συνεχίσει να υπάρχει, και μετά οτιδήποτε άλλο. Έτσι, η ζωή (ο ζωντανός οργανισμός) αναπτύσσει κατ’ αρχήν «μηχανισμούς επιβίωσης». Ο πιο σημαντικός μηχανισμός είναι η «αντίληψη του περιβάλλοντος» μέσα στο οποίο πρέπει (ο οργανισμός) να «κινηθεί» για να «επιβιώσει» (μηχανισμός που από την «αυτόματη αντίδραση» στο περιβάλλον, αναπτύχθηκε σε αίσθηση, αντίληψη, συνείδηση). Μετά, και παράλληλα, αναπτύχθηκαν μηχανισμοί διατήρησης της ζωής, «ανταλλαγής με το περιβάλλον», «δράσης», κλπ… Τελικά αναπτύχθηκαν μηχανισμοί γενικότερης οργάνωσης και σε ομαδικό επίπεδο. Τα πλάσματα στον πλανήτη συνήθως ζουν σε ομάδες, κοινωνίες, για να επιβιώσουν…

Αν θέλουμε λοιπόν να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του ανθρώπου, θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την εξέλιξή του στους τρεις κύριους τομείς της ύπαρξης και της δράσης του πάνω στη γη. Είναι σημαντικό να δούμε πως εξελίχθηκε η «συνείδηση του ανθρώπου», (από φιλοσοφική άποψη), πως εξελίχθηκε ο άνθρωπος σαν είδος (από ανθρωπολογική άποψη, στην «συμπεριφορά» του), και πως εξελίχθηκε η οργάνωση των ανθρωπίνων ομάδων (από κοινωνιολογική άποψη, πως οργάνωσε δηλαδή την κοινωνική, οικονομική, «πολιτική» ζωή του…)…

Μία «πραγματική ιστορία του ανθρώπου» όχι μόνο οφείλει να παρακολουθήσει την εξέλιξη του ανθρώπου στους τρεις τομείς που αναφέραμε, αλλά και να διαπιστώσει τις αιτίες, που η «πνευματική» ανάπτυξη (η ανάπτυξη της «γνώσης», της αντίληψης) «καθυστερεί», που δεν έχουν λυθεί πολλά βασικά ανθρώπινα προβλήματα της κοινωνικής οργάνωσης, που ακόμα και σήμερα, στον δήθεν «πολιτισμένο κόσμο» μας, ο άνθρωπος δεν μπορεί να οργανώσει μία πραγματικά ανθρώπινη, δίκαιη, δημοκρατική κοινωνία (οι σύγχρονες κοινωνίες παραμένουν στον 22ο αιώνα πολιτισμένες ζούγκλες…)…

Τελικά, αν θέλουμε να μιλήσουμε για Ιστορία, πρέπει να μιλήσουμε για Ιστορία Πολιτισμού,

για την «φιλοσοφία» του ανθρώπου,

για την «ανθρωπολογία» του ανθρώπου,

για την «κοινωνιολογία» του ανθρώπου…

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Από την άποψη της «Πραγματικής Ιστορίας του Ανθρώπου» (της Ιστορίας του Πολιτισμού) είναι προφανές ότι πρέπει να αναφερόμαστε σε γεγονότα που αφορούν τον Άνθρωπο, την «αντίληψή» του, την «συμπεριφορά» του, την «οργάνωσή» του σε ομάδες… κι όχι απλά σε (ιστορικά) γεγονότα…

Είναι πολύ πιο σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί οι άνθρωποι οργανώνονται σε ομάδες, κάτω από την εξουσία μίας ισχυρής ομάδας, ή ενός ισχυρού ανθρώπου… από το να εξιστορήσουμε τον βίο και την πολιτεία μίας «προσωπικότητας»…

Είναι πολύ πιο σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί οι άνθρωποι οργανώνονται όπως οργανώνονται, γιατί πολεμούν μεταξύ τους… από το να αναφερθούμε αναλυτικά σε κάποια «ιστορική μάχη»…

Με άλλα λόγια πρέπει να βλέπουμε το «βάθος», τις «αιτίες» της ανθρώπινης συμπεριφοράς… και μετά τα γεγονότα…

Η απλή εξιστόρηση βίων «προσωπικοτήτων», και γεγονότων, και μίας δήθεν ιστορικής πορείας δεν είναι Ιστορία… είναι «παρα-ιστορία»…

Με άλλα λόγια για την «Πραγματική Ιστορία του Ανθρώπου» μπορεί να μιλήσει, πολύ περισσότερο, ο φιλόσοφος, ο ανθρωπολόγος, ο κοινωνιολόγος… παρά ο καθ’ εαυτό ιστορικός…

Για να κατανοήσουμε πραγματικά την ιστορική εξέλιξη του ανθρώπου, χρειάζεται να δούμε την εξέλιξη της «γνώσης» του, των αντιλήψεών του, την οικονομική ζωή του (που σχετίζεται με την επιβίωσή του), την οργάνωση της κοινωνίας, των κοινωνιών…

Ο πραγματικός ιστορικός πρέπει να εξετάσει τον άνθρωπο (σαν φιλόσοφος, ανθρωπολόγος, κοινωνιολόγος) κάτω από αυτή την προοπτική και μετά να αναφερθεί στα γεγονότα… κι όχι να εξιστορεί απλά, βίους προσωπικοτήτων, πολιτικά, διακρατικά, διπλωματικά, συμβάντα, ή απλά ιστορικά γεγονότα… Τα «ιστορικά γεγονότα», με αυτή την τελευταία έννοια, είναι αποτέλεσμα βαθύτερων αιτιών, και συχνά είναι «παραπλανητικά», ή «αδιάφορα»…

 

Η ΨΕΥΤΙΚΗ (ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ) ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Ιστορία, έτσι όπως προσπαθούμε να την ορίσουμε σαν «Πραγματική Ιστορία του Ανθρώπου», σαν «Ιστορία Πολιτισμού», δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία όπως έχει καθιερωθεί να καταγράφεται και να διδάσκεται στα πλαίσια των εθνικών παιδαγωγικών συστημάτων… Γιατί συμβαίνει αυτό;

Από την αρχαιότητα, οι ισχυρές ομάδες (ή οι ισχυροί άνθρωποι) που «οργάνωναν» τις κοινωνίες φρόντιζαν να παραγγέλνουν σε «ιστοριογράφους» την εξιστόρηση του βίου τους και των πράξεών τους… Ασφαλώς αυτή η «κατά παραγγελία ιστορία» δεν είναι ιστορία.

Η «ιστοριογραφία πάνω σε αντικειμενική βάση» έκανε την εμφάνισή της στην Ελλάδα τον 5ο π.Χ. αιώνα… και τότε αναδείχτηκαν και τα πρώτα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματά της (της ιστορίας σαν επιστήμης)…

Είναι σύμπτωση που η «αληθινή ιστορία», που ενδιαφέρεται για την αλήθεια, και τις αιτίες των γεγονότων, γεννήθηκε μέσα στην «Ελληνική Δημοκρατία»;…

Πάντως, όλους τους αιώνες που ακολούθησαν η ιστορία γραφόταν «κατά παραγγελία»…

Τον 19ο αιώνα οι Γερμανοί, θέλοντας να δώσουν ένα ψευτο-επιστημονικό χαρακτήρα στην ιστοριογραφία, έβαλαν κάποιες «επιστημονικές» βάσεις… Ο «γερμανικός ιστορισμός» όμως (η αξιολογότερη ιστορική σχολή του 19ου αιώνα) στην πραγματικότητα δίνει απλά κάποιες ψευτοεπιστημονικές βάσεις στην «κατά παραγγελία ιστορία» αφού δεν ασχολείται με τον πραγματικό άνθρωπο και τις βαθύτερες αιτίες της συμπεριφοράς του (και της κοινωνικής οργάνωσής του), αλλά περιορίζεται στην πολιτική, στρατιωτική, και διπλωματική, εξιστόρηση γεγονότων…

Τον 20ο αιώνα (που μόλις έφυγε) γίνεται μία στροφή στον χώρο της ιστορίας. Από την πολιτική και στρατιωτική και διπλωματική ιστορία, από την ιστορία των προσωπικοτήτων και των διαφόρων «ιστορικών» γεγονότων, γίνεται μία στροφή προς την  ανθρωπολογική, οικονομική και κοινωνική ιστορία… Η μαρξιστική θεώρηση της ιστορίας (παρ’ όλη την μονομέρειά της) ανέδειξε την σημασία των οικονομικών διεργασιών, και τις αιτίες της κοινωνικής οργάνωσης και των κοινωνικών συγκρούσεων…

Πάντως, ακόμα και σήμερα η επίσημη ιστορία των διαφόρων εθνών, είναι μία «κατά παραγγελία ιστορία» που προωθεί την ιδέα του έθνους, την ιστορική συνέχεια, κλπ., και γράφεται κατά τα πρότυπα του «γερμανικού ιστορισμού»… Τέτοιου είδους ιστορία διδάσκεται στα σχολεία των διαφόρων κρατών, παραποιώντας την πραγματική ιστορική αλήθεια, δημιουργώντας ένα εθνικό μύθο με πολλά ιστορικά ψέματα, κι εμποδίζοντας τα διάφορα έθνη να ενταχθούν ομαλά στον γενικότερο περίγυρο… Τουλάχιστον στην Ελλάδα, η ιστορία με αυτό τον τρόπο διδάσκεται… Σε γειτονικά κράτη η «κατά παραγγελία ιστορία» παραποιεί βάναυσα την αλήθεια ξεπερνώντας ακόμα και τα όρια της εθνικής προπαγάνδας (Τουρκία, Σκόπια, κλπ.)… Όχι πραγματική ιστορία δεν είναι όλα αυτά, αλλά δεν τηρούν καν τους όρους μίας σχετικής αντικειμενικότητας…

Ιδιαίτερα για την «ιστορία του ελληνικού έθνους» διδάσκονται τερατώδη ψεύδη… Θεωρώντας τον εαυτό μας Γνήσιο Έλληνα, Απόγονο (τουλάχιστον ιδεολογικά) των Αρχαίων Ελλήνων της Δημοκρατίας, «συγγενή» όλων των μεγάλων Ελλήνων Σοφών, του 6ου, 5ου, 4ου, 3ου, αιώνα, πρέπει να πούμε ότι η ιστορία της Ελλάδας σταμάτησε (ουσιαστικά) με τον Αλέξανδρο. Μετά η Ελλάδα γίνεται επαρχία πρώτα των κρατών των Διαδόχων του Αλέξανδρου, μετά της Ρώμης, μετά των Βυζαντινών, μετά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και μετά το 1821 γίνεται υποτελής στους ξένους και ντόπιους «τραπεζίτες» (γι’ αυτό κι έφτασε σήμερα, ακόμα μία φορά, στην «χρεοκοπία»)…

Το «Βυζάντιο» δεν είναι «ελληνική ιστορία»… Ο «χριστιανισμός» (όχι ο χριστιανισμός του Ιησού, αλλά ο χριστιανισμός του ιερατείου…) επιβλήθηκε με την βία  στους «βυζαντινούς πληθυσμούς», όπως και η «ελληνική γλώσσα»…

Στα χρόνια της Οθωμανικής Διοίκησης Έλληνες προεστοί (κοτζαμπάσηδες)  και χριστιανοί κληρικοί, είχαν «αφομοιωθεί» στην «οθωμανική διοίκηση»…

Μετά το 1821 την «διοίκηση» δεν την ανέλαβαν αυτοί που πολέμησαν να ελευθερωθεί η Ελλάδα αλλά οι «συνεργάτες» των Οθωμανών κοτζαμπάσηδες και Έλληνες και ξένοι διπλωμάτες καριέρας… Ο Όθωνας επιβλήθηκε σαν «βασιλιάς τοποτηρητής» ακριβώς επειδή οι Γερμανοί κι άλλοι Ευρωπαίοι είχαν «επενδύσει» στην Ελλάδα (δάνεια ανεξαρτησίας, κλπ.)… Όλοι αυτοί που υπηρέτησαν στην («δήθεν») ελληνική διοίκηση, μέχρι σήμερα, εργάζονται για το όφελος των ξένων και ντόπιων «αφεντάδων» τους…

Οι Έλληνες πρέπει να ξαναγράψουν την «ιστορία» τους («σωστά» αυτή την φορά), και προπάντων πρέπει να μάθουν να «διαβάζουν» την ιστορία τους, αλλιώς θα είναι πάντα «δούλοι των εθνών»…

Αν σήμερα, κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες, μελετούν τους Αρχαίους Φιλοσόφους, αν ασχολούνται με την Αληθινή Αθηναϊκή Δημοκρατία… είναι γιατί προσπαθούν να ξαναβρούν τις ρίζες τους που «κόπηκαν» βίαια (στα χρόνια της ρωμαϊκής και βυζαντινής επικυριαρχίας…), προσπαθούν να «ξανά-είναι» Έλληνες μετά από τόσους αιώνες σκλαβιάς σε Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Οθωμανούς, και σύγχρονους Ευρωπαίους, επικυρίαρχους… Αλλά είναι ελάχιστοι αυτοί που νοιάζονται πραγματικά για την «ιστορική αλήθεια»… (δυστυχώς…)…

Η ΜΥΘ-ΙΣΤΟΡΙΑ

Βλέποντας την Ιστορία από την δική μας (μεταφυσική) άποψη, απλά, προσπαθούμε να δούμε την Αλήθεια σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, σε ό,τι συνέβη  σε αυτό το «έθνος»… Ασφαλώς υπάρχουν και ευσυνείδητοι και καλοί ιστορικοί, και ιστορικοί με όραμα… Εμείς οι υπόλοιποι περιμένουμε να γράψουν μία «αληθινή ιστορία του ελληνικού έθνους»

Ένα πράγμα κατανοούμε και πρέπει να το γνωρίζουν όλοι αυτό: «Οριστική ή επίσημη ιστορία δεν υπάρχει. Η ιστορία πρέπει να γράφεται ξανά και ξανά»… Οι Έλληνες θα πρέπει κάποτε να βρουν το θάρρος να «δουν» την πραγματική ιστορία τους, και προπάντων θα πρέπει να βρουν το κουράγιο να μιλήσουν γι’ αυτή και να την διδάξουν στα παιδιά τους… Μόνο έτσι έχει ακόμα κάποιες ελπίδες αυτό το έθνος…

Δεν είναι ιστορία ο τρόπος που μία ομάδα που «επιβάλλεται», ή μία «κοινωνία» γενικότερα, αντιλαμβάνεται το παρελθόν της. Η «κοινωνία» συχνά αντιλαμβάνεται λάθος την πραγματικότητα και μεταδίδει λάθος την «ιστορική αλήθεια» από γενιά σε γενιά… Ελάχιστοι σύγχρονοι Έλληνες γνωρίζουν την πραγματική ιστορία τους… Γι’ αυτό χρειάζεται να «ξαναγραφεί» η ιστορία… όχι από το «επίσημο κράτος», αλλά από «ανεξάρτητους» ιστορικούς…

Η «ιστορία» που δεν αντιλαμβάνεται ένα έθνος, μία κοινωνία, μία ομάδα στα πλαίσια του ανθρωπίνου είδους… η «ιστορία» που δεν βλέπει τα βαθύτερα αίτια της συμπεριφοράς και της «οργάνωσης» της ομάδας… η «ιστορία» που παραποιεί καταστάσεις και γεγονότα, ή δημιουργεί πλασματικές καταστάσεις, στις οποίες εντάσσει την «ιστορική πραγματικότητα», δεν είναι Ιστορία, είναι «μυθ-ιστορία»

Η σύγχρονη «μυθ-ιστορία», για παράδειγμα, «μιλά» για ένα «ελληνικό κράτος»… «παραβλέποντας» ότι από το 1821 και μετά (με τα δάνεια ανεξαρτησίας, και την οικονομική εξάρτηση από ξένους και ντόπιους «δανειστές»), η εθνικότητα, η γη, ο πλούτος, οι άνθρωποι (οι ίδιοι) είναι, όλα, «υποθηκευμένα»… «παραβλέποντας» το γεγονός ότι τα «σύνορα» της χώρας δεν γίνονται σεβαστά ούτε από ευρωπαίους εταίρους, ούτε από γείτονες, ούτε από «δουλεμπόρους» και «εξαθλιωμένους λαθρομετανάστες» που μπαίνουν και βγαίνουν ανεξέλεγκτα… «παραβλέποντας» το γεγονός ότι η «δημόσια διοίκηση» αδυνατεί να ελέγξει καταστάσεις κι ανθρώπους κι ότι το «κράτος» έχει καταλυθεί εδώ και πολλά, πολλά, χρόνια…

Τελικά… τι «είναι» η Ελλάδα;

Η «γνώση» που μας άφησαν κληρονομιά οι Μεγάλοι Έλληνες Σοφοί; Τα λόγια του Πλάτωνα κι άλλων δασκάλων που ακόμα ηχούν στον αέρα της Αθήνας; Ο «απόηχος» από το «κάλεσμα» του «ελευσίνιου μύστη» που μας καλεί στα «Ιερά» (πράγματα); Η Δημοκρατία που δεν ξαναφάνηκε ποτέ σε αυτό τον τόπο που την δημιούργησε; Όλοι εμείς που «αρπαζόμαστε» από το παρελθόν, να περισώσουμε ό,τι μπορούμε, να ξαναγίνουμε «Έλληνες» για να ξανανιώσουμε «άνθρωποι»;

Τι «είναι» η Ελλάδα;

Είναι η «Ελλάδα των υποθηκών»; Είναι η Ελλάδα των ξεδιάντροπων τοκογλύφων τραπεζιτών; Των πουλημένων πολιτικών; Των αδιάφορων δικαστικών; Των αποχαυνωμένων ρασοφόρων;

Τι «είναι» η Ελλάδα;

Είναι η Ελλάδα των ανθρώπων του πλούτου και των «βολεμένων» συνοδοιπόρων τους; Είναι η Ελλάδα των «αφελών» νεόφτωχων που πιστεύουν ακόμα ότι «ζουν» σε ένα έννομο δημοκρατικό κράτος. Είναι η Ελλάδα των εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών (που κι αυτοί δυστυχισμένοι είναι);

Τι «είναι» η Ελλάδα;

Είναι η Ελλάδα των (λίγων) ανθρώπων που ξαγρυπνούν κι αγωνιούν για τον έρημο τούτο τόπο, για τους ταλαίπωρους ανθρώπους που η μοίρα τους έριξε σε αυτό τον έρημο τόπο;

Τελικά… τι «είναι» η Ελλάδα;

Ποιος, (με πλήρη συνείδηση), θα απαντήσει;

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Η «Αληθινή Ιστορία» πρέπει να έχει αντικείμενο τον Άνθρωπο, την αντίληψή του (την «συνείδησή» του), την «συμπεριφορά» του, την «οργάνωσή» του σε ομάδες…

Η Αληθινή Ιστορία είναι η Ζωή που ζούμε, που δημιουργούμε… Η «ιστοριογραφία» είναι μεταλογισμός, στοχασμός, απορία κι απάντηση, σε ό,τι συμβαίνει, αλλά προπάντων είναι «ανθρωπιά»…

Η Αληθινή Ιστορία πρέπει να «λέγεται» χωρίς υπεκφυγές…

Η Αληθινή Ιστορία πρέπει να μας «μαθαίνει» τι λάθη έχουμε κάνει (σαν «είδος», σαν άνθρωποι, σαν κοινωνία), και να μας «διδάσκει» πώς να διορθώσουμε τα λάθη μας…

Η Αληθινή Ιστορία πρέπει να έχει «όραμα» μια καλύτερη κοινωνία, πιο δημοκρατική (αληθινά δημοκρατική), πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη, προ πάντων πιο ανθρώπινη…

Τούτος ο πλανήτης χιλιάδες χρόνια τώρα καταδυναστεύεται από ισχυρές ομάδες (κι ανθρώπους)… Η «οργάνωση» των κοινωνιών γίνεται από λίγους (κατά το συμφέρον τους)… Οι λαοί είναι δυστυχισμένοι…

Τι μέλλον έχει τούτος ο πλανήτης;

Τα προβλήματα οι άνθρωποι, οι κοινωνίες τα δημιουργούν, κι οι άνθρωποι, οι κοινωνίες πρέπει να τα λύσουν…

Χρειάζεται γνώση, αρετή, δικαιοσύνη, ισονομία, αλληλεγγύη, ανθρωπιά, αγάπη… Κι όλοι μας, ο καθένας μας, έχει το μερίδιο της ευθύνης του…

Κι έτσι επιστρέφουμε ξανά στο χώρο της «μεταφυσικής»…

Ο «άνθρωπος» είναι κάτι πολύ περισσότερο από «πολιτικό ζώο»… ή απλά «ζώο»…

Ο «άνθρωπος»…


 


 

Saturday, February 24, 2024

Political Theory

 


Political Theory

Human society and animal societies

The True Politics of the Ancient Hellenes and the "pseudo-politics"

Democracy lesson

The great "fraud" of modern bourgeois liberal democracies

Modern man in modern authoritarianism, and the "revolution"

The "True Revolution"

The future of the planet

HUMAN SOCIETY AND ANIMAL SOCIETIES

Society is a (large or small) number of people living together. Although such a definition seems self-evident, it nevertheless, in reality, tells us nothing, because it does not clarify two very basic concepts: What is "man"? What does it mean for "people" to live "together"?

So, how do we define "man"? The obvious is completely superficial, questionable, invalid. "Man" is not simply the "conscious being" (or "animal"). Even such a definition raises many problems... All the Great Thinkers and almost all the Ancient Hellenes Sages define man based on his Ontological (Metaphysical) Principle... NATURE Is One (in its Depth) and Shows many "gradations" (in Its surface). "Man" is therefore defined as "NATURE (in the Depth of his Existence) which manifests itself superficially as a conscious being (Higher Nature, Soul) within a material body". The "Total of Conscious Functions" constitutes the (Metaphysical and Transcendent and Eternal) Higher Nature. Between the Higher (Eternal) Nature and the lower material body is "established" a "relationship", a constant "communication" and "functioning" determined by its "content". This "resulting" relationship, function, exists as long as the "connection" of the Higher Nature with the material body lasts. This is the "material soul", which as a simple relationship (of the Higher with the lower) is catalyzed by death. The biological material body constitutes the lower nature of man. (This Definition of "Man" is supported and proved by arguments by Plato, throughout his Work...)... Such a definition automatically places man in an Ontological Scale, a Scale from the Absolute (Transcendent) Being to the external biological animal . But the most important thing is another. That in this sense "Man" is a "Powerful Being", an Evolving Being and a Self- completed Being... The Evolution of the Being is considered as Self-Knowledge, Self-Awareness, and Completion of Knowledge that Leads it from the relative to the Absolute Being. At the same time his Cognitive Completion (to the extent that it is achieved) is reflected in his Activity (internal and external), Illuminates his Activity, which is thus expressed as Enlightened Action, Virtue, Reasonableness, Righteousness, etc...

Returning now to the definition of "Society" we understand that a "society of people" (as we defined man above) is a group of people who have an Ontological (Metaphysical and Transcendental) Basis that Evolve Epistemologically, and their Activity is Illuminated by (the Epistemological Integration and) Virtue, Logic, Correct Behavior... That is, it is a Dynamic, Evolving "Entity", and not a crystallized, petrified, "entity". "Society" is a "living organism"…

A direct consequence of this fact is that the joint action of people aims at Unity, Understanding, Harmonization of actions and relationships, Equal participation, Mutual aid, etc., etc... In other words, from the joint action of people emerges the "Society" as All, the "common good", with the synergy of all... while anti-social people are disciplined in a reasonable way, or expelled without "violence", while any "differences" are resolved based on "reason"... This is how the concept is illuminated of "people living together"...

A "such society" that requires the Direct (Equal) Participation of All, is Self-Regulating, Self-Institutional, and Self-Governing, always on an equal basis. Everyone can Participate, the Institutions that are established are aimed at the good of everyone, and everyone can become "governors" or "judges"... And for "Society" to progress, the "Excellent" must always be "promoted"... the Excellent who demonstrate in practice that they are Excellent, not "because of origin" or the "self-identified" as excellent...

The "Ancient Athenian Democracy", which is a Political Model, Unique in History, was based on these Principles of "True People" (as we defined man above), of Equality, of the Direct Participation of All, of the Elite, etc. but it was not implemented on a large scale, and it certainly is not implemented today... Today's so-called "democracies" (bourgeois liberal representative parliamentary democracies) are "false" and "sick" constructions that have nothing to do with True Democracy (and we will justify this below)…

Except for the Athenian Democracy, human societies were not organized like this. Societies relied mainly on the "right of the strong", minority group interests, coercion, manipulation, violence and war... to "group" and "survive" as groups.

Where the True Democracy considers "Man" in his Real Ontological Size as a Being in Power (Absolute) Being, as an Evolving Being, that with his Cognitive Completion can Illuminate his Activity and Establish and Revise, Principles and Institutions (from scratch) to improve them... non-democratic societies (pseudo-democracies) consider man as a cow animal, and society as a group where the most powerful are imposed. So, those who imposed institutions (through this mentality) on society imposed institutions such as "power", "property", etc. adapted to their "own" interests, institutions that work for the benefit of the powerful few (and those who "influence ») and not for the benefit of the many...

And to explain ourselves (and not to be misunderstood) the "problem" is not in the institutions but in what "content" they have and how they are applied... In True Democracy there is Measure and everything is done in measure, for the benefit of all. "Power", for example, is simply a representation of the general will that serves the common good... while in non-democratic societies (pseudo-democracies) "power" serves the interests of the few at the expense of the many... "Property" also (in True Democracy) it works for the benefit of all and when it exceeds the Measure (excessive accumulation of wealth, inequality, unfair transaction, etc.) there is a redistribution of wealth... while in non-democratic societies (pseudo-democracies) there is a huge accumulation of wealth by a few (outside the Measure), exploitation of the many, wealth on the one hand and impoverishment on the other, and injustice in general... In general, non-democratic societies (pseudo-democracies) do not function as Healthy Living Organizations for the welfare and benefit of all but as "fossilized organizations" with fossilized institutions established by powerful groups and operate for the benefit of the few and not the many... while "any development", change of groups in "power", "elections", etc., never touch the "deep state" and are only superficial pseudo-changes made to "extract" "popular legitimacy"...

After the end of the "ancient world" that started with the "Alexandrian world empire" (in the "Mediterranean world") True Democracy was not implemented again... Of course (theoretically) True Democracy is a Political Model that can be applied to small societies (like is done today in some "cantons" of Switzerland) and to work. It is impossible to apply it (in the ancient way) to the populous nations of today, without some "adjustments"... Nevertheless, based on the Principles and Experience of Real Democracy, very many institutions could be adopted in modern pseudo-democracies, which could somehow balance arbitrariness, authoritarianism, injustice, and brutality... In fact there is huge scope for "democratization" so that today's pseudo-democracies become more democratic and more humane... For example, Sense of Measure is completely missing in today's Law. There is a lack of "checking institutions" on power (and often the powers that be are arbitrary, manipulative, and deceiving the masses). There are no "participation institutions" of the people in governance (such as referenda, etc.). And finally, the application of any laws cannot help the smooth functioning of society. There is (at all social levels, government, public, social groups, people...) dysfunction, injustice, lawlessness, etc... All this is due to the simple fact that in modern political theories Man (in his Real Ontological Size) is not placed in center of the political system, that there is no Democratic Mindset (nor Democratic Legitimization of Power, "pseudo-legitimization" exists...), and the political system operates not in social but in economic terms (where the people, for those who administer power, are numbers, income, expenses...).... This "accounting" of social organization leads to the dehumanization of society, to barbarism, and to impoverishment...

THE TRUE POLITICS OF THE ANCIENT HELLENES AND THE "PSEUDO POLITICS"

The whole of antiquity is pervaded by the Orphic conception that Man is Identical (in the Depth of his Being) with Nature (the Eternal Secret Nature which Sustains All)… This Concept which began with the Presocratics, passed to Plato, and continued and to the other great Hellenes Philosophers, and by extension also to the other ordinary Hellenes. Plato, who had been initiated into the Mysteries of Nature (in the Eleusinian Mysteries) and had popularized the Mystical Knowledge by conveying it in philosophical (and literary) terms in his "teaching" (and partly also in his "texts"), understood man exactly in this sense. For Plato, Man is not only Ontologically Identified with the Eternal Nature (in his Real Essence), but also Completed (Ontologically and) Epistemologically through Self-Knowledge (the Knowledge of our Real Nature), and Realizes (precisely through Epistemological Completion) the Goodness, Ethics, Virtue, Justice, and all the Virtues. In this sense, he believed not only in the Natural Evolution (and Perfection) of Man (which is in the Power of Being, as Aristotle's student will later analyze...), but also in that Self-Knowledge is Cultivated, and therefore Ethics, Virtue , Justice (is Knowledge and) Taught. And this is precisely the purpose of Education (the teaching of philosophers, but also public education by extension)...

Thus considering Man, Plato, but also the other Sages, Sophists and later Philosophers (and with them the other Hellenes, the people), as the NATURAL MAN, the All-Powerful Being, which Develops and Completes, perceived society as natural association of people of this kind…

Such a society of people, who, if they did not experience their Deepest (Pure) Nature, at least Intuitively Perceive their Sacred Bond with Nature, and Care with Self-awareness to Clarify and Expand this Bond, Thus Realizing the Good, Ethics, Virtue... can be organized... precisely based on Morality, Virtue, Justice... Thus the Activity of such a society and its people, Sources, Supports, and is Fueled, continuously by Virtue (Justice, etc.)... The political organization and action of this society is identified with Virtue and Justice... Justice Presupposes the Equal Participation of all in the organization and functioning of the community. It entails the Common Responsibility and Cooperation of all for the proper functioning of the community, and Always Aims at the Common Good. In other words, Power and Responsibility belongs to everyone... Within these Valuable Frameworks, the community (everyone) with the Virtue of Justice as Guide and the "Measure" as Judge establishes institutions which it always uses for the benefit of all, correcting any deviations appear so that Justice is Restored always…

This is the concept of REAL DEMOCRACY as perceived by the Great Philosophers as well as the rest of the Hellenes, and the Ancient Athenians tried to realize it (not without mistakes and deviations, but nevertheless with enough consistency, for their troubled time). Proof that they fully understood what Democracy is  that they "realized" it...

Thus, for the Ancient Hellenes POLITICS WAS BASED ON VIRTUE, (Identified with Virtue). This is where the common understanding of the ancient democrats emerges that the one who wanted to deal particularly with Politics must be a Complete Man, and demonstrably Virtuous, Just and a Worker (in practice) of the Common Good. Such citizens are considered Excellent among citizens and the community can trust them with social work (since with their morals and behavior they secure Justice and Equality, and do not "undermine" them...). When the Ancient Hellenes talk about Aristocrats and "aristocracy" they mean the "practically excellent", not those idiots who come from "someone" (rich or powerful, families, etc.)...

Although Plato was not able (as he himself confesses in his "Seventh Letter") to realize the Ideal State of the Aristocrats (because there were not many mature people around to realize it), yet he, as well as the other wise men (the Sophists and the later Sages) contributed the most to clarifying the real meaning of the Virtuous Life, Justice, True Politics, Real Democracy, the Common Good, etc... What if with the collapse of the ancient world (which began with the conquests and the world empire of Alexander...) the conditions changed completely, this does not mean that the Democratic Principles and Values ceased to exist and function in people's thinking and in history...

Of course, it is obvious that the Worldview of the Hellenes, the View of Man (as we defined him above) and the Democratic Organization of society were only valid to a limited extent, in Athens, Sparta and some other cities. In most places, however, societies were organized differently... As in all domesticated animals, the law of the strongest prevailed. Powerful people and groups organized society according to their interests and established institutions, power, property, justice, morals, not according to Virtue and Justice, but according to their interests (they even used religion, and philosophy...) … In reality the institutions are neutral. It depends on what the community supports, how it perceives them, and how it puts them into practice... Certainly, when the institution of power is seized by groups or interests, it does not work for the good of all but for the benefit of those who manage the power... When property does not have Even when wealth is not redistributed for the benefit of all, it serves only those who own it at the expense of the many... Thus, non-democratic societies that are not inspired by Goodness, Virtue, Justice, but by the "right of the strongest" establish institutions and measures of the powerful and laws (which stem from this "unequal law" and) which ensure and serve the interests of the powerful... In such societies Politics is not the Exercise of Good, Virtue, Justice, for the benefit of all... Politics is the "management of power"... For thousands of years, until today, societies have been governed in this way. With the age-old institutions (in the measure of the powerful) not changing, the management of power passed from powerful men (tyrants) to self-proclaimed kings, oligarchic groups, to today's parties (which express oligarchic interests even when disguised as popular parties...) ... The Basic Institutions (as they have been shaped for thousands of years by the measures of the powerful), the "deep state", remain intact and only the management of power changes seemingly. The people are blackmailed, manipulated, and misled (to legitimize and) participate in a society that works not for the benefit of all but for the benefit of those who own wealth, those who manage power, and all kinds of their "servants"... Thus, Politics in all these societies, until today's "pseudo-democracies" has nothing to do with the POLITICS OF VIRTUE of the Ancient Hellenes... Politics is the usurpation and management of power, not by the Ethical, not by the Excellent, but by ignorant, unworthy, bad professionals, who enter politics only for their own interests and the interests of their respective bosses (whatever they claim in front of the "intelligent public"...)...

LESSON OF DEMOCRACY

Those friends who have had the patience to reach (through the unfolding of our thought) this far, (in the text), may be surprised by our following statement. We assure them, however, that we have sufficient historical evidence and with logical arguments we can prove what we say: "The miracle of the Athenian Republic (which began with Solon, developed with Cleisthenes and the (political) Ephialtes, and was completed with Pericles... ) was a result of the Orphic influence on people and life, a result of the Worldview (of the One Being) adopted by the Hellenes, either through religious education, or through the teaching of the Hellenes Sages, or through public education"... And if the Athenian Democracy failed, failed because of the incomplete understanding of the Teaching (of Nature), and to the extent that it could not put into practice the Divine Wisdom sufficiently... Be that as it may, if the Hellenes (not only the Wise Men who opened the way for themselves or drew from the Wisdom of their ancestors... but also the common people...) they did not feel (as the Orphics taught) that Nature Is One, that We Come from One Essence (the True Being), that the Same Essence (God Himself) Manifests in all people (Ontologically, Epistemologically, Ethically) they could not rise to the Conception of (True) Justice, the Equality of all, etc... And although the Athenian Society (like all societies) was organized ( since ancient times) based on the interests of powerful groups, as long as the Concept of the One Being (Being) was "assimilated" and the teaching of the common origin and common integration of beings in God was spread (as taught by Orpheus, the Eleusinian Mysteries, the Philosophers, Plato and the other Hellenes Sages...) so the "Implementation of Equality among people" became necessary...

Thus, from the Hellenic Worldview, from Knowledge (and the Awareness of our True Nature, through "knowing oneself") and from Ethical Integration (to the measure of each) prevailed the perception of equality and equal participation of all in the community. Equality, the equal freedom of speech, etc., are concepts that were put into practice in the Athenian Republic... Of course, some will object, in the body of active citizens (who participated in the organization and functioning of the community) of 40,000-50,000, there were no women, slaves , guys… In fact, in all times, and in all societies, it is reasonable (under “conditions”… sometimes justified, sometimes not…) to exclude some groups. It was not logical (according to them) for women who, due to social mores, were limited to the home and household chores, or for young children to participate in public life. Nor was it possible for the thousands of foreigners who came to Athens to have a "reason". Not even the slaves (many of whom came from war conflicts) could participate... And if the Athenian Republic did not find a way to "assimilate" foreigners... or if it did not abolish "slavery", we should also take into account the cultural environment within the which the community functioned... On the other hand, let's just think that (historically proven) the "Athenian slave" was in a much better fate than today's "free" worker of the civilized societies of Europe...

The Athenian Democracy was a True Democracy. DIRECT PARTICIPATORY DEMOCRACY. Everyone legislated, everyone applied the laws (whether from administrative positions or from the position of citizen), everyone judged... Everyone was responsible for everyone and everything (the commons)... The Athenian Democracy was accused by those who had an interest, by those who they believed that they had more rights than others, or "wise men" who believed that the "uneducated people" could not cope with this "work"... And yet, this "uneducated people" had an Orpheus to "teach" them, had "Mysteries" to guide them in the Mysteries of Nature, had Sages like Plato and Aristotle to enlighten them, watched in the Ancient Theater an Aeschylus, a Sophocles, a Euripides, an Aristophanes, and built monuments like the Parthenon... Today's educated citizens of Europe have such a cultural level? What is their culture?... The Athenian People could even implement Democracy... In fact, when you are Human, Pure, Just, and want to share equally responsibilities, goods, life, with your fellow human beings you know very well what should you do for the common good…

The Athenian Democracy was a Democracy of the Aristocrats (not those who had some origin or had wealth... because all these "disappeared" as the Athenian Democracy matured... but), of the Aristocrats in Life... And if often "demagogues" tried to harm the Democracy, the Community, precisely because it had rested on Solid Foundations was rebalancing…

However, we should say that there were many positive circumstances that contributed to the creation of the Athenian Political System... After the collapse of the ancient world, the "conditions" were lost for something like this to be re-created...

If everything we say is true and correct (someone may ask) then why was Plato who Envisioned a Society of Wise, Virtuous, Just, Humans, not satisfied with the Athenian Democracy?... In fact Plato (for anyone who "knows"  his thinking, and he knows how to "read"...) had the Athenian Democracy as his Model... his "objection" was "elsewhere". Plato desired a State even more "perfect" and without failures. He sought (as a Philosopher) the Ideal. He demanded a lot, too much, from his compatriots (ignoring that they were "humans", and ignoring how "high" his contemporaries were in History, religiously, ideologically, culturally, politically, from all points of view)... Of course, if Plato could know the modern civilized democracies, he would have appreciated the Athenian Democracy much more...)... Although the Athenian Democracy was not at the height of the Ideal State of the Aristocrats that Plato (or some other Sages) would have wanted, it was nevertheless much better than any other state system that has appeared in history, until today...

Modern "pseudo-democracies" have nothing to do (as we wrote above) with the Athenian Democracy. Historically, politically, they do not come from it, but apart from that, they have a completely different content and orientation. They are ostensibly democracies. They are not actually democracies. They are oligarchies that treat the people, manipulate them, deceive them, and above all do not serve them. Today's parties around the world represent the interests of powerful groups, not sections of the people. Elections, changing parties in power, everything is a fraud for many and various reasons that we can explain.

1) The "main difference" between the Real Democracy and the modern (bourgeois neoliberal) pseudo-democracy is that in the Real Democracy the "power" was the people who appointed (and controlled) the respective political rulers, while in today's pseudo-democracy the " power" is "managed" by oligarchic groups (of certain interests) who demand (manipulate, blackmail, and seize) "legitimization" from the people through rigged (usually, with the electoral "system") elections. This is a completely different thing.

Then, the Real Democracy had as its Ideological Basis a Universal Timeless Humanist Worldview (that Nature is One and that all beings, at the bottom of their existence, identify with Nature), while the modern pseudo-democracy has no real ideological basis. The "corrupted" Christian worldview, and the various "political" and "economic" theories, cannot justify all the crimes that are happening on the planet, by the colonialists, plutocrats, bankers, and "rapists" who manipulate, blackmail and oppress peoples...

Then, (as a result of all this) there is no (Worldview) Ideological Coverage of the Concept of Justice. And the Justice that is proclaimed, as an "abstract concept" (in modern constitutions and laws) is an "orphan" weathered, dangling, and ultimately not implemented...

2) The "constitutions" themselves (the constitutional maps of the state) are made in such a way that despite the declaration that "the power belongs to the people" (and which they do to "legitimize") in reality with the "methods" power is seized and taken away from the people who have no control over state and political events.

3) Not only the constitutions but also the laws and the functioning of the state are profoundly undemocratic.

4) Above all, the common good, the good of all, is not ensured.

5) There is inequality, imbalance in society, blatant violation of basic human rights, and great injustices.

6) The parties do not represent the people (or sections of the people) with their ideology, but serve the interests of a few. Joining or adhering to parties is done only for the participants to benefit from the management of power.

7) Elections are held on the basis of false evidence, false statements and with the sole intention of "grabbing the vote".

8) The "representatives" of the popular will are mediocre, ignorant, often incompetent, and sometimes "common criminals". They are promoted in politics only for their own interest (and the interest of their bosses) and (by constitutional law) they are not "checked". Their only qualification is their "declaration of loyalty" to the "bosses" and their party identity.

9) The problems in the modern world are not solved by "politicians". On the contrary, "because" they grow them.

10) If this is the case, why do the people participate in this "fixed dirty game"? Some have a vested interest (because they will be comfortable with the "situation"), some are deceived, some hope that "all pigs do not have the same berry"... But this does not absolve us from responsibility... Really, when you vote for liars and incompetents to rule, why do you complain that they mock you and rule badly and lead you to destruction?

The final conclusion is that the "modern bourgeois liberal parliamentary representative democracy" is in its essence, its operation, and its goals an "OLIGARCHIC REGIME" that favors the "owners of wealth" and their "servants". Simply, by manipulating the crowd, grabbing the vote, it dresses itself in the mantle of the democratic regime and "legitimizes" its unjust, authoritarian, anti-social character... The myth of a "free society with equal opportunities for all" would be a bad joke if it wasn't a horrible tragedy... You are free to live, but can you? You are free to travel, but can you? You are free to get rich, but have you seen many poor people become industrialists, or shipwrights?... At last, we can see a little around us, what is going on?

THE GREAT "FRAUD" OF MODERN COURSE LIBERAL DEMOCRACIES

Real Democracy (if we mean what the words say... and we don't give it whatever meaning we want, in our own interest...) gives Self-righteous and Direct Power to the people, the community, the "municipality", to EVERYONE... Real Democracy therefore, it is Direct Participatory Democracy, on the basis of Law, Equality, Collective Responsibility, and Continuous Intervention to restore "deviations".

Direct Democracy Establishes, Controls, and Revises (from "scratch" everything). With Justice, with Measure, he can Revise even Basic Institutions (when deemed necessary) and is not limited to "managing power".

Real Democracy is not practiced anywhere today (with the exception of some parts of Switzerland at the local level...)

The pseudo-democracy of modern European (and non-) states has nothing to do with the Ancient Hellenic Republic and does not come "historically" or "ideologically" from it... Representative (parliamentary) democracy is an "illegitimate construction" of power of some powerful groups, which came from non-democratic state organizations, and which, under the pretext of popular power, seized power from other "authority bearers " (kings, tyrants, etc.)...

In fact, the basic institutions (the deep state) that existed in non-democratic regimes remained intact... "power" was taken by oligarchic (interest) groups, and the so-called representatives of popular power "manage" power for the benefit of their groups' interests and of those who associate with them (through the party organization, or "influence"...), and not for the benefit of all... It must be understood that the modern bodies of power (parties, movements, etc.) represent oligarchic groups and not the people or sections of the people… the “legitimization” through the “popular mandate” of elections, would be a “parody” if it were not a “tragedy”…

In the end, all that happened (historically, in the last few centuries) was that the "plutocrats" (real bearers of "power" and masters of the political puppets...) granted "apparent power" to the "pressure groups"... while in reality they use them ( all these "political puppets") and manipulate them, to serve their own interests (of the plutocracy)... The political class (all those who engage in "politics" and like slugs climb to "power") is a class of deplorable people, who while serving (faithfully) their masters, pretend to “serve” the people. Two-faced, hypocrites, ruffians, mean people, deplorables. "Fair" and "honest" and "pure" people do not get involved in "politics", (even if they get "involved" they don't stay...)... The only "deceived" are the common people... who are "self-deceived" (or "convinced") that they live in a constitutional state of law, that there is true democracy, and that we should all be happy to be "ruled" by such "enlightened" and "good" and "worthy" people as politicians (and in this " desert place”… and beyond…)…

Why do we claim all this? And how do we justify them?... In principle, True Democracy gives the Power Directly and Completely to the People, Demands the Direct Participation of All in the functioning of society, and Works for the benefit of all (and not interests). This does not happen in modern pseudo-democracies. Constitutions (where enacted) are basically "deeply undemocratic pieces of law" that not only violate Basic Principles of Democracy, but even Basic Human Rights, regardless of what the "enlightened constitutionalists" who draft, adopt, and they defend... The fact that they "write something" in the "constitution" and vote on it among themselves (without "popular control") does not make it sacred and inviolable. Nor does the fact that the "constitution" "says" something mean that it is "Right" and that it should not be changed... "Constitutions" (proven to be "anti-democratic" and "unpopular") can and must be changed. Justice Demands It... The way "constitutions" are "made" they serve the interests of a few and not all... The oligarchic groups that "manage power" identify (badly) their own interest with the "public interest". When they refer to the "public interest" they always mean "their own interest"... Who's kidding whom? We are all from the same "village"...

Manipulation, deception, non-compliance with programs, etc., usurps popular power, since the election is conducted with false data, falsified data. The election of representatives is not done by "simple proportional" (to accurately "capture" the will of the people), but often by fraudulent systems that distort representation, to the benefit of the parties in power... On the other hand, "representation" (as applied to modern pseudo-democracies, through "elections") actually falsifies "popular power", since there is no possibility of recall when the people have been "cheated" (the solution is not provided by "constitutions"... the solution is for the people not to vote again the “crooks”… but meanwhile the “crooks” are “managing power”… very democratic!…)…

Modern "constitutions" not only usurp popular power, excluding the people from governance, but also exclude the possibility of intervention until the next elections. There aren't even referendums. There is no possibility for the people to participate in the passing of laws, there is no possibility (in case the people consider a law unjust) to refuse to observe the law (by gathering signatures, popular protest, etc.), instead there are coercive mechanisms and repressive groups, in order to apply even "unjust" laws... very democratic!...

Even the supporters of such "constitutions" have "constitutionally enshrined" their impunity "no matter what they do"... very democratic!

Ultimately, modern "constitutions" are autocratic, made to fit those who own the wealth, and their servants (who "manage" power), and their accomplices, and not for the benefit of all.

The worst of all is not the conscious deception of the people by the professional politicians, it is the impunity... The "Justice" which should be an Independent Authority, impassively watches the "authority" violate even this "bad constitution" and the "laws" and does not intervene. On the contrary, he "dispenses justice" at the behest of "authority"...

Thus, "politics" in modern pseudo-democracies is a dirty game of power, "management" of power, not by clean and honest means, but often by secret agreements, blackmail, bribes, falsification of facts, propaganda, deception of themselves and others... And the people who are involved in this whole process of political management, are people without Ethics and qualifications (because "university degrees" can also be "bought" in their corrupt system... they say absolutely nothing...). Violent, Autistic, and often "common criminals"... The whole planet is in the same situation...

And we don't care what the politicians and their defenders say, either from the pulpit, or in the pulpits, or in the "mass media"... There are no "Political Men", only dummies, little people who only look after the interests of the class they serve, hypocrites, liars, and finally misanthropes, since they insist on serving "other interests", different from everyone's interest...

The final conclusion is that all these "rags" they call "constitutions" are deeply anti-democratic, reactionary, and above all they do not ensure "Justice". It doesn't matter what they proclaim in words... What matters is that they ensure the implementation of what they proclaim (equality, justice, etc.) in practice. And they don't. There is no Democracy, no Justice, no Equality, no Society... The "society" itself is artificially held together as a whole, while in reality it is divided into thousands of pieces with different interests, even if all kinds of "comfortable" people don't want to "see" it "... There are huge margins for "democratization", of constitutions, legislation, and the functioning of society... What is certain is that this (democratization) will not be done by the plutocrats, nor by their (installed proxies)  dummies, the politicians... Only people's revolution can bring "change"... But what kind of revolution? This needs a lot of explaining…

MODERN MAN IN MODERN AUTHORIZATION AND REVOLUTION

There is One Objective Physical Reality, Independent of any "perceptions" of people. We call This Real Nature, Reality, God, etc. This Nature Is the Basis of All, Supports All, and Completes (through Self-Knowledge and Realization) All...

Therefore, every being that comes into existence is "included" within This Physical Reality and depending on how much it has "consciousness" of its Real Nature or is absorbed in the superficial activities of existence it is "placed" in the Scale of Beings... So simple!... This the Ancient Hellenes (Orpheus, the Mystics, the Philosophers, the ordinary Hellenes) had realized this and had formed a Perception (Worldview) that considers Nature (the Absolute Being, God, Jupiter...) as the Basis of All... and the Man as a Participant of Nature (in the depth of his existence) as an Absolute Being in Power, who could with Self-awareness Elevate to the Divinity... Thus, for the Ancient Hellenes, Objective Physical Reality and Life (their Worldview, the Organization of life, their daily life) were identified... So every Hellene who came into existence (who was born within the Community of Hellenes) was integrated into this Physical Reality and could through Self-Knowledge (Initiation as taught by Orpheus and the Mysteries of Eleusis, of Philosophy as taught by Plato, the Sophists, Antisthenes, Epicurus, and later Plotinus...) to Know the True Nature, the Self and Rise to the Gulfs of Divinity... Within this Worldview Framework Knowledge (Knowledge of Nature, Self-Knowledge) was transformed into Virtue, Justice, Courage, Sobriety, Prudence, in short Right Life. In such a Community, Virtue was identified with life, with politics, and with the daily action of people...

But today things are completely different. Certainly there is a Physical Reality in which beings are included and function, but people's perceptions and their lives are at odds with this Reality. People perceive (at least in the "West") within the framework of the Christian worldview (not through the real teaching of Jesus and the secret fathers but through a false Christian worldview...) God, not as the Physical Basis (of their Existence and Being ) but as something "outside", "objective"... They do not find God Within (in the depth of their being), but they seek Him as an object of thought, outside... This "God" is an idol, a projection of their thought. And such a "false god" cannot "inspire" neither Virtue, nor Justice, nor anything (despite all the declarations of the defenders of the "false god" that never come true)... Something similar is happening in the Islamic world, and rest of the planet... On the other hand, Society has been organized not on the basis of Natural Law (since the Concept of Nature as the Basis of Everything and at the same time the Source of Justice has been lost, Justice has also been lost...) but on the basis of "ANIMAL LAW OF THE POWERFUL ». What happens in the jungle, in the herds of animals, also happens in human society. Any man knows this and can attest to it. Powerful groups, over the course of millennia, have shaped the institutions to their own measure and according to their interest, and exercise a violent, authoritarian and usually unjust power at the expense of the many (whether they understand it or not). The political systems of men place little importance on the man and more on the administration of power (always for the benefit of the few) and the economy (as understood and practiced by the plutocrats, their political agents and their fellow travelers)…

Thus, between Objective Physical Reality and Life (that is, people's worldview, social organization, political system, and everyday life) there is a complete dissociation…

So, when modern man comes into being, in today's world, he certainly exists and functions within Objective Physical Reality (and has more or less Self-Awareness, Knowledge of his True Nature), but at the same time this Physical (Ontological, Epistemological, Moral) dimension does not correspond to the prevailing perceptions that modern societies have shaped. Modern man is Nature, Belongs to Nature, Completes in Nature, at the same time he joins (and adopts) a completely wrong worldview system, he is called to live in an artificial social-cultural-political-economic system (which expresses only the perceptions and interests of the few), and to live a life excluded from the Roots of Nature, artificial and foreign...

So, what happens? Those people (whether by "metaphysical origin", i.e. due to the accumulated experience of previous lives, or by personal inclination, interest, research, or by "luck"...) who seek the Truth try to correct these distortions that they face in the society that comes . They seek the "True Religion", the True Wisdom, the Truth... and finally come to the conclusion that "All Is One", and that (they too) are That One, and they Find God Within, through "knowing thyself". (which of course refers to the Knowledge of our True Nature, and not to the knowledge of the superficial characteristics of existence...)... Such people, who Experience Reality, Knowledge, Virtue, cannot "join" the "modern unjust society". They will either retire, practice "cultural criticism", or undertake "enlightenment work" to speak to those people who will "listen". But they will never mix with the "management of power", because there is no Ethics in power and in the daily life of people...

On the other hand, there are outwardly oriented people, intellectuals and non-intellectuals, who probably perceive the contradictions of Reality with Life as it is organized today and take a critical stance in trying to improve the "system", either through reflection or through social or political action...

There is also a multitude of people who wish to join the "system", the management of power, social life, etc., and those who are the ones who staff the political world, the economic space, and society...

And there is also a huge apathetic crowd that is literally dragged into the "system" and used as raw material, as a mass of consumption for the social machine...

This is the general situation…

Especially for the Polity and politicians... As Objective Physical Reality is not related to the organization of life, perceptions, social organization, institutions, life, it is obvious that in society, in political life and in life in general there is no Natural Morality, but immorality prevails (proved by facts)...

Of course, the whole planet is religious. Certainly they proclaim a Christian (or an Islamic, or other kind of) morality, but where are they applied? Are we living on another planet? Didn't Christian Europeans do the Crusades? Aren't they the Christian colonialists who have been enslaving people for centuries? Aren't Christian Americans bombing countries or attempting an immoral occupation? (not that justice and order prevailed in these countries... but what god anointed some protectors of the planet? And why don't they let the people solve their own problems? Obviously all this serves some interests...) . Aren't they the civilized Christians of the west who recently bombed Libya and made a change of power? As if anything will change for the unfortunate people... we are now convinced... Aren’t the civilized Christians of the west who broke up Yugoslavia? Aren't they the ones who set Ukraine on fire?

Finally! Hypocrisy has its limits. And we, on this planet live... and we, have eyes to see and ears to hear and a mind to judge. Actions are legitimized by Ethics and the result, not by the wooden words of politicians...

The final conclusion from all this is that when modern man comes to life, he comes into a schizophrenic world and joins a system that has no relation to Reality, nor can it lead him anywhere...

So, what does he do? Or he should (if he wants to and can...) renounce this system, its organization, its values, its life, and follow his Path, the Path of Truth, of True Life, and be Human... or else he will have to "join society", enter the meat-machine of the system and become a "number"... The point is that everyone has (according to the Natural Law) the Responsibility of his Existence, and decides for his life . Others consider the Truth, the Living of the Truth, as a great life lesson, others think that they are entitled and must conquer the world, power, society, wealth, life, even without ethics, even without values, even without true peace within them, and true happiness in their hearts... Still, others are so helpless that they drag themselves through life...

So, everyone must question himself and must choose either the Path of Knowledge and Virtue, or the path of wickedness, decay, and chaos... Everyone gets what they deserve in life and no one can blame nobody for their own choices... The True Revolution is what everyone has to do within himself, for himself... There is no other Revolution...

THE TRUE REVOLUTION

Any person who comes into this world (as it is organized and functions...) and possesses "common intelligence" realizes that the world is:

without True, Solid, Worldview Bases,

without True Knowledge and Ethics,

without Justice, utterly absurd,

violent, hostile, and full of problems, and dead ends.

Certainly there are many, for whom this whole situation favors them, favors their class, their family, themselves... Thus, they will become defenders of this unjust world (which ensures their own well-being, even if it destroys huge populations...)... There are others who, due to ontological development, epistemological status, and moral attitude, perceive and denounce the facts and try to enlighten people and change all this injustice, irrationality, poverty, unhappiness... However, the great crowd drags on, whether careless, either restless, in all this chaos (which some call the “civilized world”…)…

But for those who are truly worried about Existence, about the state of the world, about the problems of the common man... there is only one path, the Path of Revolution, but the True Revolution, which can bring "change" to the world...

Fortunately or unfortunately, the Road of True Revolution Passes Through Us. If we (anyone who rebels against this "state of the world...) do not turn within ourselves, to Know What We Are, and if with the Light of This Knowledge we do not Illuminate our Actions with Ethics, Virtue, Justice... then how will we " change" the world?... If we do not (as a First Movement) do this, being immature and unprepared, no matter how many external revolutions we organize or carry out will lead to the recycling of chaos, the same problems, the same impasses... THE TRUE REVOLUTION Must start from within us (Inside each of us...)... No matter how many social, political, economic, revolutions we do, without first becoming True Humans, Ethical, Just, they will all end up in the same situation that exists today...

But what does it mean to truly revolutionize, starting from ourselves, within ourselves?

1) First of all, we must ACQUIRE (discover, structure, invent...) SOLID WORLD THEORETICAL FOUNDATIONS, which will place the Unity of Being (in Its Real Essence) as a Principle, upon which any world view can be built afterwards perception. We are not saying that one should embrace the (Orphic) Ancient Hellenic Concept of the One Nature (of Being), or some similar theoretical concept (such as the Vedantic Concept, or the Buddhist Worldview, or the Taoist worldview, or "Christian mysticism" type of Eckart, or "Sufism"...)... Well, one can "perceive" the Reality (of the One Being) and "structure" his personal perception through his own research... The important thing is that we must definitely Harmonize with the Objective Physical Reality whatever perception we have of Existence and the world (and not to "believe" for example that the earth is flat... or that everything is "dirt"...)... Because all that is taught to today's people, of the Christian West , of the Islamic south, or of the various easts, have no correspondence with Objective Physical Reality…

2) We should REJECT the whole "value scale" of the rotten system, perceptions, morals, ways of life, and find Within ourselves (through Ontological Integration, Knowledge, Ethics, Logic, and Measure) our own our True Values in Life, and with them to organize our life...

3) We must learn to live FREE, Natural, Clean (Ethically), and not according to the "social standards" that impoverish "man"...

4) If we need to be in the world (due to dependence, work, occupation, etc.) we should be "in the world but not of the world", we should be in the world with OUR OWN "VALUE SYSTEM", and with our Conscientious, Moral, Righteous, Action, not only to be "Light in the world", but also "comfort" to the trapped...

5) We must not forget that we are here to "realize" as beings, not to "stay" forever...

If we really want to Perceive, to Experience, Within Us, the Unity of Being (the Oneness of Being, in the Depth of the Existence of all beings...) and to establish for ourselves, personally, ourselves, that indeed, It Is the Ultimate Reality... and not to dwell on theories, or daydreams, we have the ability to do it... if we decide to, immediately, and very simply...

What We Seek to Perceive (the Reality, through Introspection and Awareness) Is What Is and not something we will construct with our "thinking", or reveal with "efforts", or complex "actions"... The Reality (that can be Revealed Within Us) It is already here DONE... We just need to empty our Consciousness of all the social, cultural, external, rubbish that has been "loaded" on us... We need to empty the "Space of Consciousness", to Do "Space" for Truth to Enter... Truth does not come to the "stuffed mind" any more than you can put fresh clean water into a glass full of mud... You must silence the inner commotion, pay attention, " strain your ears", if you want to hear the "Sound of Silence", the "Whisper of the Eternal"...

What we are saying is not difficult. It requires no qualifications, no effort, no trouble... Only those who are satisfied or comfortable with the "dirt" of the world find it difficult... You will find the Truth (Reality, God...) "Where man does not interfere"... It is the same as "walking" in the Countryside that is not enough to be "contaminated" by man, to "see" the things around you, to "hear" the sounds of nature, to "feel" with your whole body the air, the smells, to "feel" that you are "one" with the world around you... and is it the same to be trapped in the modern way of life, with its political chaos, social turmoil, uncontrolled technology, stupid consumerism and "bad" habits? … In the same way, it is the same to turn within yourself, to Spaces that cannot be entered by human thought, human selfishness and individualism, human folly, unjust action, into the SACRED SPACE OF UNTOUCHABLE REALITY… and the same to you live with stupid human notions, implanted in you by when you were a small child, with stupid habits, in a stupid way of life?…

Self-Knowledge, although it was "taught" (due to cultural conditions) by Great Teachers and Great Philosophers, as an "internal Shift of Consciousness from the "man-made" to the "IMPOSSIBLE SELF-EXISTENT", as a Secret Process, and received the cloak of Meditation, of Prayer, Spiritual Exercise, etc., is actually a Simple Physical Function of Consciousness. Totally simple. You just have to want to do it. And this was what the Great Masters had "explained" to their students, and Buddha, and Orpheus, and Lao Tzu, and Jesus... there are their "words"...

And those who "wonder" what will happen if they renounce the world, their way of life, their perceptions, the very "mental process" by which they perceive that they exist somewhere in the world... if they will find themselves in "chaos in the "darkness" ... none of this is happening... Consciousness Is the Space of our Existence. If we stop "filling up" with thoughts, perceptions, actions, anything (if we discard all of these as useless), then "TRUE LIGHT" will flow into the "Empty Space". Our Nature will Unfold, the Eternal will Fill the Space of our Consciousness. With This Light we will "see" differently. By This Light (the Light of the Oneness of All) We are Spontaneously Knowing, Virtuous, Just, Kind to "others", Support and Comfort. And whatever we want in This State, will be "added" to us. So simple!...

The final conclusion, beyond any Metaphysical Consideration, or point of view, is that if we really have the Ontological Maturity, the Cognitive Adequacy, the Moral Fortitude, to responsibly face our "self" in the face of chaos, the chaos of society, the chaos of politics, in the chaos of the economy, in the chaos of everyday life, then the only path we have is the Path of True Revolution (Within Us) that will "change" us... this is where "changing the world" begins. If we (each one of us) Complete as a Human, only then can we truly communicate with our fellow humans, who perceive the same as us... and only then, when other people become enlightened and become many they can "demand" to "change" the world, to "change" the world...

There is no other way (fortunately or unfortunately). People who have not evolved spiritually, who do not have Knowledge, Ethics, Virtue, Justice, how will they build a "correct" society? THE RESPONSIBILITY (fortunately or unfortunately) is Entirely Ours (each one's). And this responsibility does not concern only us. Some (like us personally) are in the "west of life". They have neither to "gain" nor to "lose" from the world. But there are children who "come" into this world of injustice. What "world" will we bequeath them? We are all responsible…

THE FUTURE OF THE PLANET

Really, what future does this planet have? Is such a question important in principle? Infinite Existence Spreads into Limitless Spaces that cannot be "conceived" by the small human mind (the one trapped in material existence). There are Higher Worlds (of Substance Purer than the material substance of the phenomena of the world). Also, within the Material Universe with its millions of galaxies there are certainly planets with living beings, which have a different or similar evolution to that of the earth. So how important is this planet? Within the Space of Existence it has only "minimal" importance. It has meaning only for the beings of the earth, for all of us who are now here, in this life. So for us, what future does this planet have?

Is Evolution just a matter of time? (and is it done mechanically?), and is it certain that Evolution is directed towards some completion, has some goal?

For Life, Evolution, time (nor "historical" beings) does not matter. And for us it doesn't matter what will happen in 1000, 2000, or 10000 years. All this for us (if we "restrict" our existence to what we are now here) is beyond our limits. The only thing that can matter is "us", "now", "here", how we fit into Evolution, in human life, in society... Everything starts with us, that's why the Ancient Hellenes believed what he often said Protagoras, that "man is the measure of all". This has not only a metaphysical depth (since it "presupposes" the concept of the True Man) but also a real, historical, social breadth... We, (everybody, everyone) are the answer to all questions. We ourselves must ask the question: What are we doing? Where are we headed? And we ourselves must give the Answer.

As we analyzed above, we must Awaken, Revolutionize, Change the world.

Our Road necessarily passes through us. We must first WAKE UP, become "better", more mature, more complete, so that we can then change the world. So, everything starts with Self-awareness, of all of us, of each one.

The Second thing we must take care of is this: Those who have Sufficient Knowledge (not "knowledge"), Moral Fortitude, and Power ("of speech" and "action") to ENLIGHTEN as many people as possible. This can be done more easily today, through the global electronic network. Of course, the Net is controlled in its "operation" (and to some extent in its "content") by the "enemies" of the world, but there is enormous scope for (revolutionary) "action". Within the seeming chaos and anarchy of the Net, resistance "functions", information "beacons", real knowledge "bases" can be organized. "strategies" "weapons" and "actions" are neutral. It matters who uses them and for what purpose...

The Third thing that must be done (and this will soon be done by the coming generations...) is "ORGANIZATION", in the sense of communication and exchange of information. Information constitutes the "future" of history... Any other kind of "organization" will destroy the very Essence of Knowledge, Enlightenment and Spontaneous Integrated Individual Action...

The Fourth that those who will shoulder the burden of changing the world must do is to work out ACTIONS and pressure activities towards the "system", to bring about practical, ideological, social, political, economic changes...

Also, we must keep in mind that the "request" is ANOTHER SOCIETY, which has Worldview Bases, and Ideological Legitimization, which is Moral, Just, and Humane... Alas if we get involved in the "system" thinking that we can "through the system” to change the “system”, the world. All those who attempted it turned out to be stupid, naive, demagogues without results... We must "renounce" the "system", but not the people...

Finally, let us note that those who are truly worried about their existence, society, the situation, the future, know that any "struggle" that takes place, takes place with the goal of the True Change of Man, Life, Society... it does not happen like this just to "revolt", to destroy, to create chaos...

Θεωρία Πολιτικής

Η Κοινωνία των Ανθρώπων κι οι κοινωνίες των ζώων

Η Αληθινή Πολιτική των Αρχαίων Ελλήνων και η «ψευδοπολιτική»

Μάθημα Δημοκρατίας

Η μεγάλη «απάτη» των σύγχρονων αστικών φιλελεύθερων δημοκρατιών

Ο σύγχρονος άνθρωπος μέσα στον σύγχρονο αυταρχισμό, και η «επανάσταση»

Η «Αληθινή Επανάσταση»

Το Μέλλον του πλανήτη

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Κοινωνία είναι ένας (μεγάλος ή μικρός) αριθμός ανθρώπων που ζουν μαζί. Αν και ένας τέτοιος ορισμός μοιάζει αυτονόητος, προφανής, εντούτοις, στην πραγματικότητα, δεν μας λέει τίποτα, γιατί δεν αποσαφηνίζει δύο πολύ βασικές έννοιες: Τι είναι «άνθρωπος»; Τι σημαίνει να ζουν οι «άνθρωποι» «μαζί»;

Πως θα ορίσουμε λοιπόν τον «άνθρωπο»; Το προφανές είναι τελείως επιφανειακό, αμφισβητήσιμο, μη έγκυρο. «Άνθρωπος» δεν είναι απλά το «συνειδητό ον» (ή «ζώο»). Ακόμα κι ένας τέτοιος ορισμός εγείρει πολλά προβλήματα… Όλοι οι Μεγάλοι Στοχαστές κι όλοι σχεδόν οι Αρχαίοι Έλληνες Σοφοί ορίζουν τον άνθρωπο με βάση την  Οντολογική (Μεταφυσική) Αρχή του… Η ΦΥΣΗ Είναι Ενιαία (στο Βάθος της) και Εμφανίζει πολλές «διαβαθμίσεις» (στην Επιφάνειά της). Ο «Άνθρωπος» λοιπόν ορίζεται σαν «Η ΦΥΣΗ (στο Βάθος της Ύπαρξής του) που εκδηλώνεται επιφανειακά σαν συνειδητό ον (Ανώτερη Φύση, Ψυχή) μέσα σε ένα υλικό σώμα». Το «Σύνολο των Συνειδητών Λειτουργιών» αποτελεί την (Μεταφυσική και Υπερβατική και Αιώνια) Ανώτερη Φύση. Ανάμεσα στην Ανώτερη (Αιώνια) Φύση και το κατώτερο υλικό σώμα «εγκαθιδρύεται» μία «σχέση», μία διαρκής «επικοινωνία» και «λειτουργία» που καθορίζεται από το «περιεχόμενό» της. Αυτή η «προκύπτουσα» σχέση, λειτουργία, υφίσταται όσο διαρκεί ο «σύνδεσμος» της Ανώτερης Φύσης με το υλικό σώμα. Αυτή είναι η «υλική ψυχή», που σαν απλή σχέση (του Ανώτερου με το κατώτερο) καταλύεται με το θάνατο. Το βιολογικό υλικό σώμα αποτελεί την κατώτερη φύση του ανθρώπου. (Αυτό τον Ορισμό του «Ανθρώπου» υποστηρίζει και αποδεικνύει με επιχειρήματα ο Πλάτωνας, σε όλο το Έργο του…)… Ένας τέτοιος ορισμός Εντάσσει αυτόματα τον άνθρωπο σε μία Οντολογική Κλίμακα, μία Κλίμακα από το Απόλυτο (Υπερβατικό) Ον ως το εξωτερικό βιολογικό ζώο. Αλλά το σημαντικότερο είναι άλλο. Ότι με αυτή την έννοια ο «Άνθρωπος» είναι «Εν Δυνάμει Ον», Εξελισσόμενο Ον και Αυτοολοκληρούμενο  Ον… Η Εξέλιξη του Όντος θεωρείται ως Αυτογνωσία, Αυτοσυνειδητοποίηση, κι Ολοκλήρωση της Γνώσης που το Οδηγεί από το σχετικό ως το Απόλυτο Ον. Ταυτόχρονα η Γνωσιολογική Ολοκλήρωσή του  (στο μέτρο που επιτυγχάνεται) αντανακλάται στην Δραστηριότητά του (εσωτερική κι εξωτερική), Φωτίζει την Δραστηριότητά του, που εκφράζεται έτσι σαν Φωτισμένη Δράση, Αρετή, Λογικότητα, Ορθότητα, κλπ…

Ξαναγυρίζοντας τώρα στον ορισμό της «Κοινωνίας» κατανοούμε ότι μία «κοινωνία ανθρώπων» (όπως ορίσαμε τον άνθρωπο πιο πάνω) είναι μία ομάδα ανθρώπων που έχουν Οντολογική (Μεταφυσική και Υπερβατική) Βάση που Εξελίσσονται Γνωσιολογικά, κι η Δραστηριότητά τους Φωτίζεται από (την Γνωσιολογική Ολοκλήρωση και) την Αρετή, την Λογική, την Ορθή Συμπεριφορά… Πρόκειται δηλαδή για μία Δυναμική, Εξελισσόμενη «Οντότητα», κι όχι για μία αποκρυσταλλωμένη, απολιθωμένη, «οντότητα». Η «Κοινωνία» είναι ένας «ζωντανός οργανισμός»…

Άμεση συνέπεια αυτού του γεγονότος είναι ότι η κοινή δράση των ανθρώπων αποβλέπει στην Ενότητα, στην Συνεννόηση, στην Εναρμόνιση των δράσεων και των σχέσεων, στην Ισότιμη συμμετοχή, στην Αλληλοβοήθεια, κλπ., κλπ… Με άλλα λόγια από την κοινή δράση των ανθρώπων αναδύεται η «Κοινωνία» σαν Όλον, το «κοινό καλό», με την συνέργεια όλων… ενώ αντικοινωνικά άτομα, πειθαρχούνται με λογικό τρόπο, είτε αποβάλλονται χωρίς «βία», ενώ τυχόν «διαφορές» επιλύονται με βάση την «λογική»… Έτσι φωτίζεται η έννοια του να «ζουν οι άνθρωποι μαζί»…

Μία «τέτοια κοινωνία» που απαιτεί την Άμεση (Ισότιμη) Συμμετοχή Όλων, Αυτορυθμίζεται, Αυτοθεσμοθετείται, και Αυτοκυβερνάται, πάντα σε ισότιμη βάση. Όλοι μπορούν να Συμμετέχουν, οι Θεσμοί που καθιερώνονται αποβλέπουν στο καλό όλων, κι όλοι μπορούν αναδειχτούν σε «κυβερνήτες» ή «δικαστές»… Και για να προχωρήσει η «Κοινωνία»  πρέπει πάντα να «προβάλλονται» οι «Άριστοι»… οι Άριστοι που αποδεικνύουν έμπρακτα ότι είναι Άριστοι, όχι «λόγω καταγωγής» ή οι «αυτοπροσδιοριζόμενοι» σαν άριστοι…

Πάνω σε αυτές τις Αρχές των «Αληθινών Ανθρώπων» (όπως ορίσαμε τον άνθρωπο πιο πάνω), της Ισότητας, της Άμεσης Συμμετοχής Όλων, των Αρίστων, κλπ. βασίστηκε η «Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία», που αποτελεί Πολιτικό Υπόδειγμα, Μοναδικό στην Ιστορία, που όμως δεν εφαρμόσθηκε σε μεγάλη κλίμακα, και ασφαλώς δεν εφαρμόζεται σήμερα… Οι σημερινές λεγόμενες «δημοκρατίες» (οι αστικές φιλελεύθερες αντιπροσωπευτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες) είναι «νόθα» κι «άρρωστα» κατασκευάσματα που δεν έχουν καμία σχέση με Αληθινή Δημοκρατία (κι αυτό θα το αιτιολογήσουμε πιο κάτω)…

Αν εξαιρέσουμε την Αθηναϊκή Δημοκρατία, οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν οργανώθηκαν έτσι. Οι κοινωνίες βασίστηκαν κυρίως στο «δίκαιο του ισχυρού», σε συμφέροντα μειονοτικών ομάδων, στην βίαιη επιβολή, στην χειραγώγηση, στην βία και στον πόλεμο… για να «συγκροτηθούν» και να «επιβιώσουν» σαν ομάδες.

Εκεί που η Αληθινή Δημοκρατία θεωρεί τον «Άνθρωπο» στο Πραγματικό Οντολογικό Μέγεθός του σαν Ένα Εν Δυνάμει (Απόλυτο) Ον, σαν Εξελισσόμενο Ον, που με την Γνωσιολογική Ολοκλήρωσή του μπορεί να Φωτίζει την Δραστηριότητά του και να Θέτει και να Αναθεωρεί, Αρχές και Θεσμούς (από μηδενική βάση) για να τους βελτιώσει… οι μη δημοκρατικές κοινωνίες (οι ψευτοδημοκρατίες) θεωρούν τον άνθρωπο σαν αγελαίο ζώο, και την κοινωνία σαν ομάδα όπου επιβάλλονται οι πιο ισχυροί. Έτσι αυτοί που επέβαλαν θεσμούς (μέσα από αυτή την νοοτροπία) στην κοινωνία επέβαλαν θεσμούς όπως η «εξουσία», η «ιδιοκτησία», κλπ. προσαρμοσμένους στα «δικά» τους συμφέροντα, θεσμούς που λειτουργούν προς όφελος των λίγων ισχυρών (κι όσων «επηρεάζουν») κι όχι προς όφελος των πολλών…

Και για να εξηγούμαστε (και να μην παρεξηγούμαστε) το «πρόβλημα» δεν βρίσκεται στους θεσμούς αλλά στο τι «περιεχόμενο» έχουν και πως εφαρμόζονται… Στην Αληθινή Δημοκρατία υπάρχει Μέτρο κι όλα γίνονται με μέτρο, προς όφελος όλων. Η «εξουσία», για παράδειγμα είναι απλά αντιπροσώπευση της γενικής θέλησης που υπηρετεί το κοινό καλό… ενώ στις μη δημοκρατικές κοινωνίες (στις ψευτοδημοκρατίες) η «εξουσία» εξυπηρετεί συμφέροντα λίγων σε βάρος των πολλών… Η «ιδιοκτησία» επίσης (στην Αληθινή Δημοκρατία) λειτουργεί προς όφελος όλων  κι όταν ξεπερνά το Μέτρο (υπερβολική συσσώρευση πλούτου, ανισότητα, μη δίκαιη συναλλαγή, κλπ.) γίνεται αναδιανομή του πλούτου… ενώ στις μη δημοκρατικές κοινωνίες (στις ψευτοδημοκρατίες) υπάρχει τεράστια συσσώρευση πλούτου από λίγους (έξω από το Μέτρο), εκμετάλλευση των πολλών, πλούτος από την μια κι εξαθλίωση από την άλλη,  και γενικά αδικία… Γενικά οι μη δημοκρατικές κοινωνίες (οι ψευτοδημοκρατίες) δεν λειτουργούν σαν Υγιείς Ζωντανοί Οργανισμοί προς ευημερία και όφελος όλων αλλά σαν «απολιθωμένοι οργανισμοί» με απολιθωμένους θεσμούς που θεσπίσθηκαν από ισχυρές ομάδες και λειτουργούν προς όφελος των λίγων κι όχι των πολλών… ενώ η «οποιαδήποτε εξέλιξη», εναλλαγή ομάδων στην «εξουσία», «εκλογές», κλπ., δεν αγγίζουν ποτέ το «βαθύ κράτος» και είναι μόνο επιφανειακές ψευτοαλλαγές που γίνονται για να «αποσπάσουν» την «λαϊκή νομιμοποίηση»…

Μετά το τέλος του «αρχαίου κόσμου» που ξεκίνησε με την «Αλεξανδρινή κοσμοκρατορία» (στον «μεσογειακό κόσμο») η Αληθινή Δημοκρατία δεν εφαρμόστηκε ξανά… Βεβαίως (θεωρητικά) η Αληθινή Δημοκρατία είναι ένα Πολιτικό Μοντέλο που μπορεί να εφαρμοσθεί σε μικρές κοινωνίες (όπως γίνεται σήμερα σε κάποια «καντόνια» της Ελβετίας) και να λειτουργήσει. Είναι αδύνατο να εφαρμοσθεί (με τον αρχαίο τρόπο) στα πολυπληθή σημερινά έθνη, χωρίς κάποιες «προσαρμογές»… Εν τούτοις, με βάση τις Αρχές και την Εμπειρία της Πραγματικής Δημοκρατίας, θα μπορούσαν να υιοθετηθούν πάρα πολλοί θεσμοί στις σύγχρονες ψευτοδημοκρατίες, που θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν κάπως την αυθαιρεσία, τον αυταρχισμό, την αδικία, και την βαρβαρότητα… Στην πραγματικότητα υπάρχουν τεράστια περιθώρια «εκδημοκρατισμού» ώστε οι σημερινές ψευτοδημοκρατίες να γίνουν πιο δημοκρατικές και πιο ανθρώπινες… Για παράδειγμα, λείπει τελείως η Αίσθηση του Μέτρου στο σημερινό Δίκαιο. Λείπουν «θεσμοί ελέγχου» της εξουσίας (και συχνά οι εξουσίες αυθαιρετούν, χειραγωγούν, κι εξαπατούν τα πλήθη). Δεν υπάρχουν «θεσμοί συμμετοχής» του λαού στην διακυβέρνηση (όπως δημοψηφίσματα, κλπ.). Και τέλος η εφαρμογή των όποιων νόμων δεν μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Υπάρχει (σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, κυβέρνηση, δημόσιο, κοινωνικές ομάδες, λαός…) δυσλειτουργία, αδικία, ανομία, κλπ… Όλα αυτά οφείλονται στο απλό γεγονός, ότι στις σύγχρονες πολιτικές θεωρίες ο Άνθρωπος (στο Πραγματικό Οντολογικό Μέγεθός του) δεν τοποθετείται στο κέντρο του πολιτικού συστήματος, ότι δεν υπάρχει Δημοκρατική Νοοτροπία (ούτε Δημοκρατική Νομιμοποίηση της Εξουσίας, «ψευτονομιμοποίηση» υπάρχει…), και το πολιτικό σύστημα λειτουργεί όχι με κοινωνικούς αλλά με οικονομικούς όρους (όπου οι άνθρωποι, για αυτούς που διαχειρίζονται την εξουσία, είναι αριθμοί, έσοδα, έξοδα…)…. Αυτή η «λογιστικοποίηση» της κοινωνικής οργάνωσης οδηγεί σε απανθρωπισμό της κοινωνίας, στην βαρβαρότητα, και στην εξαθλίωση…

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η «ΨΕΥΔΟΠΟΛΙΤΙΚΗ»

Ολόκληρη η αρχαιότητα διαποτίζεται από την Ορφικής Προέλευσης αντίληψη ότι ο Άνθρωπος είναι Ταυτόσημος (στο Βάθος της Ύπαρξής του) με την Φύση (την Αιώνια Μυστική Φύση που Στηρίζει τα Πάντα)… Αυτή η Αντίληψη που ξεκίνησε   με τους Προσωκρατικούς, πέρασε στον Πλάτωνα, και συνεχίστηκε και στους άλλους μεγάλους Έλληνες Φιλοσόφους, και κατ’ επέκταση και στους άλλους απλούς Έλληνες. Ο Πλάτωνας, που είχε μυηθεί στα Μυστήρια της Φύσης (στα Ελευσίνια Μυστήρια) κι είχε εκλαϊκεύσει την Μυστική Γνώση μεταφέροντάς την με φιλοσοφικούς (και λογοτεχνικούς) όρους στην «διδασκαλία» του (κι εν μέρει και στα «κείμενά» του), αντιλαμβάνονταν τον άνθρωπο ακριβώς με αυτή την έννοια. Για τον Πλάτωνα ο Άνθρωπος όχι μόνο Ταυτίζεται Οντολογικά με την Αιώνια Φύση (στην Πραγματική Ουσία του), αλλά και Ολοκληρώνεται (Οντολογικά και) Γνωσιολογικά μέσω της Αυτογνωσίας (την Γνώση της Πραγματικής Φύσης μας), και Πραγματώνει (ακριβώς μέσω της Γνωσιολογικής Ολοκλήρωσης) το Αγαθόν, την Ηθική, την Αρετή, την Δικαιοσύνη, κι όλες τις Αρετές. Με αυτή την έννοια, πίστευε όχι μόνο στην Φυσική Εξέλιξη (κι Ολοκλήρωση) του Ανθρώπου (που είναι Εν Δυνάμει Ον, όπως θα αναλύσει αργότερα ο μαθητής του Αριστοτέλης…), αλλά και στο ότι η Αυτογνωσία Καλλιεργείται, και συνεπώς η Ηθική, η Αρετή, η Δικαιοσύνη (είναι Γνώση και) Διδάσκεται. Κι αυτόν ακριβώς τον σκοπό έχει η Αγωγή (η διδασκαλία των φιλοσόφων, αλλά και η δημόσια παιδεία κατ’ επέκταση)…

Θεωρώντας έτσι τον Άνθρωπο, ο Πλάτωνας, αλλά και οι άλλοι Σοφοί, Σοφιστές και μετέπειτα Φιλόσοφοι (και μαζί τους κι οι άλλοι Έλληνες, ο λαός), σαν τον ΦΥΣΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, το Εν Δυνάμει Ον, που Αναπτύσσεται κι Ολοκληρώνεται, αντιλαμβάνονταν την κοινωνία σαν φυσική ένωση ανθρώπων αυτού του είδους…

Μία τέτοια κοινωνία ανθρώπων, που αν δεν Βίωναν την Βαθύτερη (Αγνή) Φύση τους, τουλάχιστον Αντιλαμβάνονταν Διαισθητικά τον Ιερό Δεσμό τους με την Φύση, και Φρόντιζαν με την Αυτογνωσία να Διευκρινίσουν και να Διευρύνουν αυτό το Δεσμό, Πραγματοποιώντας έτσι το Αγαθόν, την Ηθική, την Αρετή… μπορεί να οργανωθεί… με βάση ακριβώς την Ηθική, την Αρετή, την Δικαιοσύνη… Έτσι η Δραστηριότητα μίας τέτοιας κοινωνίας και των ανθρώπων της, Πηγάζει, Στηρίζεται, και Τροφοδοτείται, συνεχώς από την Αρετή (την Δικαιοσύνη, κλπ.)… Η πολιτική οργάνωση και δράση αυτής της κοινωνίας ταυτίζεται με την Αρετή και την Δικαιοσύνη… Η Δικαιοσύνη Προϋποθέτει την Ισότιμη συμμετοχή όλων στην οργάνωση και στην λειτουργία της κοινότητας. Συνεπάγεται την Κοινή Ευθύνη και την Συνεργασία όλων για την ορθή λειτουργία της κοινότητας, και Αποβλέπει πάντα στο Κοινό Αγαθό. Με άλλα λόγια η Εξουσία κι η Ευθύνη ανήκει σε όλους… Μέσα σε αυτά τα Αξιακά Πλαίσια η κοινότητα (όλοι) με Οδηγό την Αρετή της Δικαιοσύνης και με Γνώμονα το «Μέτρο» θεσπίζει θεσμούς τους οποίους όμως χρησιμοποιεί πάντα προς όφελος όλων, διορθώνοντας όποιες παρεκτροπές εμφανίζονται έτσι ώστε να Αποκαθίσταται η Δικαιοσύνη πάντα…

Αυτή είναι η έννοια της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όπως την αντιλαμβάνονταν οι Μεγάλοι Φιλόσοφοι αλλά και οι υπόλοιποι Έλληνες, και προσπάθησαν να την πραγματοποιήσουν οι Αρχαίοι Αθηναίοι (όχι χωρίς λάθη και παρεκτροπές, αλλά παρ’ όλα αυτά με αρκετή συνέπεια, για την ταραγμένη εποχή τους). Απόδειξη ότι κατανοούσαν πλήρως τι είναι Δημοκρατία είναι ότι την «πραγματοποίησαν»…

Έτσι, για τους Αρχαίους Έλληνες Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ, (Ταυτίζεται με την Αρετή). Από εδώ προκύπτει και η κοινή αντίληψη των αρχαίων δημοκρατών ότι αυτός που ήθελε να ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Πολιτική πρέπει να είναι Ολοκληρωμένος Άνθρωπος, κι αποδεδειγμένα Ενάρετος, Δίκαιος και Εργάτης (στην πράξη) του Κοινού Αγαθού. Τέτοιοι πολίτες θεωρούνται σαν Άριστοι μεταξύ των πολιτών και σε αυτούς μπορεί η κοινότητα να εμπιστευτεί το κοινωνικό έργο (αφού με το ήθος και την συμπεριφορά τους κατοχυρώνουν την Δικαιοσύνη και την Ισονομία, και δεν τα «υπονομεύουν»…). Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες μιλούν για Άριστους και για «αριστοκρατία» εννοούν τους «έμπρακτα άριστους», όχι τους όποιους ηλίθιους κατάγονται από «κάποιους» (πλούσιες ή ισχυρές, οικογένειες, κλπ.)…

Αν και ο Πλάτωνας δεν μπόρεσε (όπως ομολογεί ο ίδιος στην «Έβδομη Επιστολή» του) να πραγματοποιήσει την Ιδανική Πολιτεία των Αρίστων (γιατί γύρω δεν υπήρχαν πολλοί ώριμοι άνθρωποι για να την πραγματοποιήσουν), όμως αυτός, καθώς κι οι άλλοι σοφοί (οι Σοφιστές κι οι μετέπειτα Σοφοί) συνέβαλαν τα μέγιστα στο να αποσαφηνισθεί η πραγματική έννοια του Ενάρετου Βίου, της Δικαιοσύνης, της Αληθινής Πολιτικής, της Πραγματικής Δημοκρατίας, του Κοινού Αγαθού, κλπ… Κι αν με την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου (που άρχισε με τις κατακτήσεις και την κοσμοκρατορία του Αλέξανδρου…) άλλαξαν τελείως οι συνθήκες αυτό δεν σημαίνει ότι οι Δημοκρατικές Αρχές και Αξίες, έπαψαν να υπάρχουν και να λειτουργούν μέσα στην σκέψη των ανθρώπων και μέσα στην ιστορία…

Βεβαίως, είναι ολοφάνερο, ότι η Κοσμοαντίληψη των Ελλήνων, η Θεώρηση του Ανθρώπου (όπως τον ορίσαμε πιο πάνω) και η Δημοκρατική Οργάνωση της κοινωνίας δεν ίσχυσαν παρά περιορισμένα, στην Αθήνα, στην Σπάρτη και σε κάποιες άλλες πόλεις. Στα περισσότερα μέρη όμως οι κοινωνίες οργανώθηκαν διαφορετικά… Όπως σε όλα τα αγελαία ζώα, επικράτησε ο νόμος του ισχυρότερου. Ισχυροί άνθρωποι και ομάδες οργάνωσαν την κοινωνία κατά τα συμφέροντά τους και καθιέρωσαν θεσμούς, εξουσία, ιδιοκτησία, δικαιοσύνη, ήθη, όχι σύμφωνα με την Αρετή και την Δικαιοσύνη, αλλά σύμφωνα με τα συμφέροντά τους (χρησιμοποίησαν ακόμα και την θρησκεία, και την φιλοσοφία…)… Στην πραγματικότητα οι θεσμοί είναι ουδέτεροι. Εξαρτάται που τους στηρίζει η κοινότητα, πως τους αντιλαμβάνεται, και πως τους θέτει σε εφαρμογή… Ασφαλώς όταν ο θεσμός της εξουσίας αρπάζεται από ομάδες ή συμφέροντα, δεν λειτουργεί προς το καλό όλων αλλά προς όφελος αυτών που διαχειρίζονται την εξουσία… Όταν η ιδιοκτησία δεν έχει Μέτρο κι όταν ο πλούτος δεν αναδιανέμεται προς όφελος όλων, εξυπηρετεί μόνο όσους κατέχουν σε βάρος των πολλών… Έτσι οι μη δημοκρατικές κοινωνίες που δεν εμπνέονται από το Αγαθόν, την Αρετή, την Δικαιοσύνη, αλλά από το «δίκαιο του ισχυρότερου» θεσπίζουν θεσμούς και μέτρα των ισχυρών και νόμους (που πηγάζουν από αυτό το «άνισο δίκαιο» και) που εξασφαλίζουν κι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ισχυρών… Σε τέτοιες κοινωνίες η Πολιτική δεν είναι η Άσκηση του Αγαθού, της Αρετής, της Δικαιοσύνης, προς όφελος όλων… η Πολιτική είναι η «διαχείριση της εξουσίας»… Χιλιάδες χρόνια, μέχρι σήμερα, οι κοινωνίες κυβερνιούνται με αυτό τον τρόπο. Με τους πανάρχαιους θεσμούς (στα μέτρα των ισχυρών) να μην αλλάζουν η διαχείριση της εξουσίας πέρασε από ισχυρούς άνδρες (τυράννους) σε αυτοανακηρυσσόμενους βασιλιάδες, ολιγαρχικές ομάδες, μέχρι τα σημερινά κόμματα (που εκφράζουν ολιγαρχικά συμφέροντα ακόμα κι όταν μεταμφιέζονται σε λαϊκά κόμματα…)… Οι Βασικοί Θεσμοί (όπως έχουν διαμορφωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια στα μέτρα των ισχυρών), το «βαθύ κράτος», μένει ανέπαφο και μόνο η διαχείριση της εξουσίας αλλάζει φαινομενικά. Οι λαοί εκβιάζονται, χειραγωγούνται, και παραπλανιούνται (για να νομιμοποιήσουν και) να συμμετέχουν σε μία κοινωνία που λειτουργεί όχι προς όφελος όλων αλλά προς όφελος όσων κατέχουν πλούτο, όσων διαχειρίζονται εξουσία, και των κάθε είδους «υπηρετών» τους… Έτσι η Πολιτική σε όλες αυτές τις κοινωνίες, μέχρι τις σημερινές «ψευτοδημοκρατίες» δεν έχει καμία σχέση με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ των Αρχαίων Ελλήνων… Πολιτική είναι η αρπαγή και η διαχείριση της εξουσίας, όχι από Ηθικούς, όχι από Άριστους, αλλά από ανίδεους, ανάξιους, κακούς επαγγελματίες, που μπαίνουν στην πολιτική μόνο για τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών τους (ότι κι αν ισχυρίζονται μπροστά στο «νοήμον κοινό»…)…

ΜΑΘΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Όσοι φίλοι είχαν την υπομονή να φτάσουν (μέσα από το ξετύλιγμα της σκέψης μας) μέχρις εδώ, (στο κείμενο), ίσως νοιώσουν έκπληξη από την παρακάτω δήλωσή μας. Τους βεβαιώνουμε όμως ότι και επαρκή ιστορικά στοιχεία έχουμε και με λογικά επιχειρήματα μπορούμε να αποδείξουμε αυτά που λέμε: «Το θαύμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας (που ξεκίνησε με τον Σόλωνα, αναπτύχθηκε με τον Κλεισθένη και τον (πολιτικό) Εφιάλτη, κι ολοκληρώθηκε με τον Περικλή…) ήταν αποτέλεσμα της Ορφικής Επιρροής στους ανθρώπους και στην ζωή, αποτέλεσμα της Κοσμοθεωρίας (του Ενιαίου Είναι) που υιοθέτησαν οι Έλληνες, είτε μέσω της θρησκευτικής αγωγής, είτε μέσω της διδασκαλίας των Ελλήνων Σοφών, είτε μέσω της δημόσιας παιδείας»… Κι αν η Αθηναϊκή Δημοκρατία αστόχησε, αστόχησε λόγω της μη πλήρους κατανόησης της Διδασκαλίας (της Φύσης), και στο μέτρο που δεν μπόρεσε να κάνει πράξη την Θεία Σοφία επαρκώς… Όπως κι αν έχει, αν οι Έλληνες (όχι μόνο οι Σοφοί που άνοιγαν μόνοι τους τον δρόμο ή αντλούσαν από την Σοφία των προγόνων τους… αλλά κι ο απλός λαός…) δεν ένοιωθαν (όπως δίδασκαν οι Ορφικοί) ότι η Φύση Είναι Ενιαία, ότι Προερχόμαστε από Μία Ουσία (το Αληθινό Είναι), ότι η Ίδια Ουσία (ό Ίδιος Θεός) Εκδηλώνεται μέσα σε όλους τους ανθρώπους (Οντολογικά, Γνωσιολογικά, Ηθικά) δεν θα μπορούσαν να ανυψωθούν ως την Αντίληψη της (Αληθινής) Δικαιοσύνης, της Ισότητας όλων, κλπ… Και μολονότι η Αθηναϊκή Κοινωνία (όπως όλες οι κοινωνίες) οργανώθηκε (από τα αρχαία χρόνια) με βάση τα συμφέροντα ισχυρών ομάδων, όσο «αφομοιώνονταν» η Αντίληψη του Ενιαίου Όντος (Είναι) και διαδίδονταν η διδασκαλία της κοινής προέλευσης και της κοινής ολοκλήρωσης των όντων μέσα στο Θεό (όπως δίδασκε ο Ορφέας, οι Ελευσίνιοι Μύστες, οι Φιλόσοφοι, ο Πλάτωνας κι οι άλλοι Έλληνες Σοφοί…) τόσο γίνονταν αναγκαία η «Εφαρμογή της Ισότητας μεταξύ των ανθρώπων»…

Έτσι, από την Ελληνική Κοσμοθεωρία, από την Γνώση (και την Επίγνωση της Αληθινής Φύσης μας, μέσω του «γνώθι σαυτόν») κι από την Ηθική Ολοκλήρωση (στο μέτρο του καθενός) επικράτησε η αντίληψη της ισότητας και της ισότιμης συμμετοχής όλων στην κοινότητα. Η ισονομία, η ισηγορία, κλπ., είναι έννοιες που έγιναν πράξη στην Αθηναϊκή Δημοκρατία… Βέβαια, θα αντικρούσουν κάποιοι, στο σώμα των ενεργών πολιτών (που συμμετείχαν στην οργάνωση και στην λειτουργία της κοινότητας) των 40000-50000 χιλιάδων δεν συμμετείχαν γυναίκες, δούλοι, παιδιά… Στην πραγματικότητα, σε όλες τις εποχές, και σε όλες τις κοινωνίες, είναι λογικό (κατά τις «συνθήκες»… άλλοτε δικαιολογημένες, άλλοτε όχι…) να αποκλείονται κάποιες ομάδες. Δεν ήταν λογικό (κατ’ αυτούς) οι γυναίκες που λόγω των κοινωνικών ηθών περιορίζονταν στο σπίτι και στις ασχολίες του σπιτιού, ή τα μικρά παιδιά να συμμετέχουν στα κοινά. Ούτε ήταν δυνατόν οι χιλιάδες ξένοι που έρχονταν στην Αθήνα να έχουν «λόγο». Ούτε οι δούλοι (που πολλοί προέρχονταν από πολεμικές συγκρούσεις) μπορούσαν να συμμετέχουν… Κι αν η Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν βρήκε τρόπο να «αφομοιώνει» τους ξένους… η αν δεν κατήργησε την «δουλεία» θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τον πολιτιστικό περίγυρο μέσα στον οποίο λειτουργούσε η κοινότητα… Από την άλλη, ας σκεφθούμε μόνο ότι (ιστορικά αποδεδειγμένα) ο «Αθηναίος δούλος»  ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα από τον σημερινό «ελεύθερο» εργάτη των πολιτισμένων κοινωνιών της Ευρώπης…

Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν μία Αληθινή Δημοκρατία. ΑΜΕΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Όλοι νομοθετούσαν, όλοι εφάρμοζαν τους νόμους (είτε από διοικητικές θέσεις, είτε από την θέση του πολίτη), όλοι δίκαζαν… Όλοι ήταν υπεύθυνοι για όλους και για όλα (τα κοινά)… Η Αθηναϊκή Δημοκρατία κατηγορήθηκε από αυτούς που είχαν συμφέρον, από αυτούς που πίστευαν ότι είχαν περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους, ή από «σοφούς» που πίστευαν ότι ο «αμόρφωτος λαός» δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτό το «έργο»… Κι όμως, αυτός ο «αμόρφωτος λαός, είχε έναν Ορφέα να τον «διδάξει», είχε «Μύστες» να τον καθοδηγήσουν στα Μυστήρια της Φύσης, είχε Σοφούς σαν τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη να τον διαφωτίσουν, παρακολουθούσε στο Αρχαίο Θέατρο έναν Αισχύλο, έναν Σοφοκλή, έναν Ευριπίδη, έναν Αριστοφάνη, κι έχτιζε μνημεία σαν τον Παρθενώνα… Οι σημερινοί μορφωμένοι πολίτες της Ευρώπης έχουν τέτοιο πολιτιστικό επίπεδο; Ποιος είναι ο πολιτισμός τους;… Ο Αθηναϊκός Λαός μπορούσε και με το παραπάνω να εφαρμόσει την Δημοκρατία.. Στην πραγματικότητα, όταν είσαι Άνθρωπος, Καθαρός, Δίκαιος, και θες να μοιράζεσαι εξίσου ευθύνες, αγαθά, ζωή, με τους συνανθρώπους σου γνωρίζεις πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις για το κοινό καλό…

Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν Δημοκρατία των Αρίστων (όχι αυτών που είχαν κάποια καταγωγή ή είχαν πλούτο… γιατί όλα αυτά «ξέφτιζαν» καθώς ωρίμαζε η Αθηναϊκή Δημοκρατία… αλλά), των Αρίστων στη Ζωή… Κι αν συχνά «δημαγωγοί» προσπαθούσαν να βλάψουν την Δημοκρατία, η Κοινότητα, επειδή ακριβώς είχε στηριχτεί σε Στέρεες Βάσεις εξισορροπούσε ξανά…

Θα πρέπει πάντως να πούμε ότι υπήρξαν πολλές θετικές συγκυρίες που συνέβαλαν να δημιουργηθεί το Αθηναϊκό Πολιτειακό Σύστημα… Μετά την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου χάθηκαν οι «προϋποθέσεις» για να ξαναδημιουργηθεί κάτι τέτοιο…

Αν όλα όσα λέμε είναι αληθινά και σωστά (μπορεί να ρωτήσει κάποιος) τότε γιατί ο Πλάτωνας που Οραματιζόταν μία Κοινωνία Σοφών, Ενάρετων, Δίκαιων, Ανθρώπων, δεν ήταν ικανοποιημένος από την Αθηναϊκή Δημοκρατία;… Στην πραγματικότητα ο Πλάτωνας (για όποιον «γνωρίζει» την σκέψη του, και γνωρίζει να «διαβάζει»…) είχε σαν Πρότυπο την Αθηναϊκή Δημοκρατία… η «αντίρρησή» του ήταν «αλλού». Ο Πλάτωνας επιθυμούσε μία Πολιτεία ακόμα πιο «τέλεια» και χωρίς αστοχίες. Επιζητούσε (σαν Φιλόσοφος) το Ιδανικό. Ζητούσε πολλά, πάρα πολλά, από τους συμπατριώτες του (παραβλέποντας ότι ήταν «άνθρωποι», κι αγνοώντας το πόσο «ψηλά» βρίσκονταν μέσα στην Ιστορία οι σύγχρονοί του, θρησκευτικά, ιδεολογικά, πολιτισμικά, πολιτικά, από όλες τις απόψεις)… Ασφαλώς, αν ο Πλάτωνας μπορούσε να γνωρίσει τις σύγχρονες πολιτισμένες δημοκρατίες, θα εκτιμούσε πολύ περισσότερο την Αθηναϊκή Δημοκρατία…)… Μολονότι η Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν ήταν στο Ύψος της Ιδανικής Πολιτείας των Αρίστων που θα ήθελε ο Πλάτωνας (ή κάποιοι άλλοι Σοφοί), υπήρξε πάντως πολύ καλύτερη από οποιοδήποτε άλλο πολιτειακό σύστημα εμφανίστηκε μέσα στην Ιστορία, μέχρι σήμερα…

Οι σύγχρονες «ψευτοδημοκρατίες» δεν έχουν καμία σχέση (όπως γράψαμε και πιο πάνω) με την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Ιστορικά, Πολιτειακά, δεν προέρχονται από αυτή, αλλά εκτός αυτού, έχουν τελείως διαφορετικό περιεχόμενο και προσανατολισμό. Είναι κατ’ επίφαση δημοκρατίες. Στην πραγματικότητα δεν είναι δημοκρατίες. Είναι ολιγαρχίες που μεταχειρίζονται τους λαούς, τους χειραγωγούν, τους εξαπατούν, και προπάντων δεν τους υπηρετούν. Τα σημερινά κόμματα σε ολόκληρο τον πλανήτη εκφράζουν τα συμφέροντα ισχυρών ομάδων κι όχι τμημάτων  του λαού. Εκλογές, εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία, όλα είναι απάτη για πολλούς και διάφορους λόγους που μπορούμε να εξηγήσουμε.

1) Η «κυριότερη διαφορά» ανάμεσα στην Πραγματική Δημοκρατία και την σύγχρονη (αστική νεοφιλελεύθερη) ψευτοδημοκρατία είναι ότι στην Πραγματική Δημοκρατία την «εξουσία» την είχε ο λαός ο οποίος διόριζε (και έλεγχε) τους εκάστοτε πολιτικούς άρχοντες, ενώ στην σημερινή ψευτοδημοκρατία την «εξουσία» την «διαχειρίζονται» ολιγαρχικές ομάδες (κάποιων συμφερόντων) που ζητούν (χειραγωγούν, εκβιάζουν, κι αρπάζουν) την «νομιμοποίηση» από τον λαό μέσω των νοθευμένων (συνήθως, με το εκλογικό «σύστημα») εκλογών. Πρόκειται για τελείως διαφορετικό πράγμα.

Μετά, η Πραγματική Δημοκρατία είχε σαν Ιδεολογική Βάση μία Παγκόσμια Διαχρονική Ανθρωπιστική Κοσμοθεωρία (ότι η Φύση Είναι Ενιαία κι ότι όλα τα όντα, στο βάθος της ύπαρξής τους, ταυτίζονται με την Φύση), ενώ η σύγχρονη ψευτοδημοκρατία δεν έχει πραγματική ιδεολογική βάση. Η «παραφθαρμένη» χριστιανική κοσμοθεωρία, και οι διάφορες «πολιτικές» και «οικονομικές» θεωρίες, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν όσα εγκλήματα συμβαίνουν στον πλανήτη, από τους αποικιοκράτες, πλουτοκράτες, τραπεζίτες, και «άρπαγες» που χειραγωγούν, εκβιάζουν και καταδυναστεύουν λαούς…

Μετά, (σαν αποτέλεσμα όλων αυτών) δεν υπάρχει (Κοσμοθεωρητική) Ιδεολογική Κάλυψη της Έννοιας της Δικαιοσύνης. Κι η Δικαιοσύνη που διακηρύσσεται, σαν «αφηρημένη έννοια» (στα σύγχρονα συντάγματα και τους νόμους) είναι «ορφανή» μετέωρη, ξεκρέμαστη, και τελικά δεν εφαρμόζεται…

2) Τα ίδια τα «συντάγματα» (οι καταστατικοί χάρτες της πολιτείας) είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο που παρά την διακήρυξη ότι «η εξουσία ανήκει στον λαό» (και την οποία κάνουν για να «νομιμοποιηθούν») στην πραγματικότητα με τις «μεθοδεύσεις» η εξουσία αρπάζεται και αφαιρείται από τον λαό που δεν έχει κανένα έλεγχο στα πολιτειακά και πολιτικά δρώμενα.

3) Όχι μόνο τα συντάγματα αλλά και οι νόμοι και η λειτουργία της πολιτείας είναι βαθιά αντιδημοκρατικά.

4) Δεν εξασφαλίζεται, πάνω από όλα, το κοινό αγαθό, το καλό όλων.

5) Υπάρχει ανισότητα, ανισορροπία στην κοινωνία, εξόφθαλμη παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και μεγάλες αδικίες.

6) Τα κόμματα δεν εκπροσωπούν με την ιδεολογία τους τον λαό (ή τμήματα του λαού), αλλά εξυπηρετούν συμφέροντα λίγων. Η ένταξη στα κόμματα ή η προσκόλληση γίνεται μόνο για να επωφεληθούν οι συμμετέχοντες από την διαχείριση της εξουσίας.

7) Οι εκλογές γίνονται με βάση ψευδή στοιχεία, ψευδείς δηλώσεις και με πρόθεση μόνο την «αρπαγή της ψήφου».

8) Οι «εκπρόσωποι» της λαϊκής βούλησης είναι μέτριοι, ανίδεοι, συχνά ανίκανοι, και μερικές φορές «κοινοί εγκληματίες». Προωθούνται στην πολιτική μόνο για το δικό τους συμφέρον (και το συμφέρον των αφεντάδων τους) και (με κατοχυρωμένο από το σύνταγμα νόμο) δεν «ελέγχονται». Το μόνο προσόν τους είναι η «δήλωση πίστης» στα «αφεντικά» και η κομματική ταυτότητά τους.

9) Τα προβλήματα στον σύγχρονο κόσμο δεν επιλύονται από τους «πολιτικούς». Αντίθετα, «εξ’ αιτίας» τους μεγαλώνουν.

10) Αν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί ο λαός συμμετέχει σε αυτό το «στημένο βρώμικο παιχνίδι»; Κάποιοι έχουν συμφέρον (γιατί θα βολευτούν από την «κατάσταση»), κάποιοι εξαπατώνται, κάποιοι ελπίζουν ότι «όλα τα γουρούνια δεν έχουν την ίδια μούρη»… Αλλά αυτό δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη… Αλήθεια, όταν ψηφίζεις ψεύτες κι ανίκανους για να σε κυβερνήσουν, γιατί παραπονιέσαι που σε κοροϊδεύουν και κυβερνούν άσχημα και σε οδηγούν στην καταστροφή;

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η «σύγχρονη αστική φιλελεύθερη κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία», είναι ως προς την ουσία της, την λειτουργία της, και τους στόχους της «ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ» που ευνοεί τους «κατέχοντες πλούτο» και τους «υπηρέτες» τους. Απλά, με την χειραγώγηση του πλήθους, την αρπαγή της ψήφου, ντύνεται τον μανδύα του δημοκρατικού καθεστώτος και «νομιμοποιεί» τον άδικο, αυταρχικό, αντικοινωνικό, χαρακτήρα της… Ο μύθος της «ελεύθερης κοινωνίας με ίσες ευκαιρίες για όλους» θα ήταν ένα κακόγουστο αστείο αν δεν ήταν μία φριχτή τραγωδία… Είσαι ελεύθερος να ζήσεις, αλλά μπορείς; Είσαι ελεύθερος να ταξιδέψεις, αλλά μπορείς; Είσαι ελεύθερος να πλουτίσεις, αλλά έχετε δει πολλούς φτωχούς να γίνονται βιομήχανοι, ή εφοπλιστές;… Επιτέλους, μπορούμε να δούμε λίγο γύρω μας, τι γίνεται;

Η ΜΕΓΑΛΗ «ΑΠΑΤΗ» ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ

Η Πραγματική Δημοκρατία (αν εννοούμε αυτό που λένε οι λέξεις… και δεν δίνουμε εμείς ό,τι νόημα θέλουμε, κατά το συμφέρον μας…) αποδίδει Αυτοδίκαια και Άμεσα την Εξουσία στον λαό, στην κοινότητα, στον «δήμο», σε ΟΛΟΥΣ… Πραγματική Δημοκρατία λοιπόν, είναι η Άμεση Συμμετοχική Δημοκρατία, στην Βάση του Δικαίου, της Ισονομίας, της Συλλογικής Ευθύνης, και Συνεχούς Παρέμβασης προς αποκατάσταση των «εκτροπών».

Η Άμεση Δημοκρατία Θεσμοθετεί, Ελέγχει, και Αναθεωρεί (εκ του «μηδενός» τα πάντα). Με Δικαιοσύνη, με Μέτρο, μπορεί να Αναθεωρήσει ακόμα και Βασικούς Θεσμούς (όταν κριθεί αναγκαίο) και δεν περιορίζεται στην «διαχείριση της εξουσίας».

Πραγματική Δημοκρατία δεν εφαρμόζεται σήμερα πουθενά (με εξαίρεση κάποια μέρη της Ελβετίας σε τοπικό επίπεδο…)

Η ψευτοδημοκρατία των σύγχρονων ευρωπαϊκών (και μη) κρατών δεν έχει καμία σχέση με την Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και δεν προέρχεται «ιστορικά» ή «ιδεολογικά» από αυτήν… Η αντιπροσωπευτική (κοινοβουλευτική) δημοκρατία είναι ένα «νόθο κατασκεύασμα» εξουσίας κάποιων ισχυρών ομάδων,  που προήλθε από μη δημοκρατικούς πολιτειακούς οργανισμούς,  και το οποίο με δικαιολογία την λαϊκή εξουσία άρπαξε την εξουσία από άλλους «φορείς εξουσίας» (βασιλιάδες, τυράννους, κλπ.)…

Στην πραγματικότητα οι βασικοί θεσμοί (το βαθύ κράτος) που ίσχυε στα μη δημοκρατικά καθεστώτα έμεινε ανέπαφο… την «εξουσία» πήραν ολιγαρχικές ομάδες (συμφερόντων), και οι δήθεν εκφραστές  της λαϊκής εξουσίας «διαχειρίζονται» την εξουσία προς όφελος των συμφερόντων των ομάδων τους και όσων συμπορεύονται μαζί τους (μέσα από την κομματική οργάνωση, ή τον «επηρεασμό»…), κι όχι προς όφελος όλων… Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι σύγχρονοι φορείς εξουσίας (κόμματα, κινήματα, κλπ.) εκπροσωπούν ολιγαρχικές ομάδες κι όχι το λαό ή τμήματα του λαού… η «νομιμοποίηση» μέσω της «λαϊκής εντολής» των εκλογών, θα ήταν «παρωδία», αν δεν ήταν «τραγωδία»…

Τελικά, το μόνο που έγινε (ιστορικά, τους τελευταίους αιώνες) ήταν ότι οι «πλουτοκράτες» (πραγματικοί φορείς της «εξουσίας» και εντολείς των πολιτικών ανδρείκελων…) παραχώρησαν «φαινομενική εξουσία» στις «ομάδες πίεσης»… ενώ στην πραγματικότητα τους χρησιμοποιούν (όλες αυτές τις «πολιτικές μαριονέτες») και τους χειραγωγούν, να υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα (της πλουτοκρατίας)… Η πολιτική τάξη (όλοι αυτοί που ασχολούνται με την «πολιτική» και σαν γυμνοσάλιαγκες αναρριχώνται στην «εξουσία) είναι μία τάξη αξιοθρήνητων ανθρώπων, που ενώ υπηρετούν (πιστά) τους αφεντάδες τους, παριστάνουν ότι «υπηρετούν» το λαό. Διπρόσωποι, υποκριτές, ρουφιάνοι, μέτριοι άνθρωποι, αξιοθρήνητοι. Οι «δίκαιοι» και «τίμιοι» και «καθαροί» άνθρωποι, δεν εμπλέκονται στην «πολιτική», (κι αν «εμπλακούν» δεν μένουν…)… Οι μόνοι «εξαπατημένοι» είναι οι απλοί άνθρωποι του λαού… που «αυταπατώνται» (ή «πείθονται») ότι ζουν σε έννομο κράτος δικαίου, ότι υπάρχει αληθινή δημοκρατία, κι ότι πρέπει να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι που μας «κυβερνούν» τόσο «φωτισμένοι» και «καλοί» και «άξιοι» άνθρωποι σαν τους πολιτικούς (και σε αυτό τον «έρημο τόπο»… και παραπέρα…)…

Γιατί τα ισχυριζόμαστε όλα αυτά; Και πως τα δικαιολογούμε;… Κατ’ αρχήν η Αληθινή Δημοκρατία δίνει την Εξουσία Άμεσα κι Ολοκληρωτικά στο Λαό, Απαιτεί την Άμεση Συμμετοχή Όλων στην λειτουργία της κοινωνίας, κι Εργάζεται προς όφελος όλων (κι όχι συμφερόντων). Αυτό δεν συμβαίνει στις σύγχρονες ψευτοδημοκρατίες. Τα συντάγματα (όπου θεσπίστηκαν) είναι κατά βάση «βαθιά αντιδημοκρατικά κείμενα νόμων» που όχι μόνο παραβιάζουν Βασικές Αρχές της Δημοκρατίας, αλλά ακόμα και Βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα, άσχετα με το τι ισχυρίζονται οι «φωτισμένοι συνταγματολόγοι» που τα επεξεργάζονται, τα υιοθετούν, και τα υπερασπίζονται… Το γεγονός ότι «γράφουν κάτι» στο «σύνταγμα» και το ψηφίζουν μεταξύ τους (χωρίς τον «λαϊκό έλεγχο») δεν το καθιστά ιερό κι απαραβίαστο. Ούτε επειδή «λέει» κάτι το «σύνταγμα» σημαίνει ότι είναι «Δίκαιο» κι ότι δεν πρέπει να αλλάξει… Τα «συντάγματα» (που αποδεδειγμένα είναι «αντιδημοκρατικά» και «αντιλαϊκά») μπορούν και πρέπει να αλλάζουν. Το Απαιτεί η Δικαιοσύνη… Έτσι όπως είναι «φτιαγμένα» τα «συντάγματα» υπηρετούν τα συμφέροντα κάποιων λίγων κι όχι όλων… Οι ολιγαρχικές ομάδες που «διαχειρίζονται την εξουσία» ταυτίζουν (κακώς) το δικό τους συμφέρον με το «δημόσιο συμφέρον». Όταν αναφέρονται στο «δημόσιο συμφέρον» εννοούν πάντα το «δικό τους συμφέρον»… Ποιος κοροϊδεύει ποιόν; Όλοι από το ίδιο «χωριό» είμαστε…

 Η χειραγώγηση, η εξαπάτηση, η μη τήρηση προγραμμάτων, κλπ., υφαρπάζει την λαϊκή εξουσία, αφού η εκλογή γίνεται με ψευδή δεδομένα, παραποιημένα στοιχεία. Η εκλογή των αντιπροσώπων δεν γίνεται με «απλή αναλογική» (για να «αποτυπωθεί» επακριβώς η λαϊκή βούληση), αλλά συχνά με νόθα συστήματα που αλλοιώνουν την αντιπροσώπευση, προς όφελος των κομμάτων εξουσίας… Εξ’ άλλου η «αντιπροσώπευση» (όπως εφαρμόζεται στις σύγχρονες ψευτοδημοκρατίες, μέσω των «εκλογών») στην πραγματικότητα νοθεύει την «λαϊκή εξουσία», αφού δεν υπάρχει δυνατότητα ανάκλησης όταν ο λαός έχει «εξαπατηθεί» (την λύση δεν την δίνουν τα «συντάγματα»… η λύση είναι να μην ξαναψηφήσει ο λαός τους «απατεώνες»… εν τω μεταξύ όμως οι «απατεώνες» «διαχειρίζονται την εξουσία»… πολύ δημοκρατικό!…)…

Τα σύγχρονα «συντάγματα» όχι μόνο υφαρπάζουν την λαϊκή εξουσία, αποκλείοντας τον λαό από την διακυβέρνηση, αλλά του αποκλείουν και την δυνατότητα παρέμβασης μέχρι τις επόμενες εκλογές. Δεν υπάρχουν καν δημοψηφίσματα. Δεν υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής του λαού στην ψήφιση νόμων, δεν υπάρχει δυνατότητα (σε περίπτωση που ο λαός θεωρεί ένα νόμο άδικο) άρνησης τήρησης του νόμου (με την συγκέντρωση υπογραφών, την λαϊκή διαμαρτυρία, κλπ. ), αντίθετα υπάρχουν εξαναγκαστικοί μηχανισμοί και κατασταλτικές ομάδες, προκειμένου να εφαρμοσθούν ακόμα και «άδικοι» νόμοι… πολύ δημοκρατικό!...

Ακόμα οι υποστηρικτές τέτοιων «συνταγμάτων» έχουν «κατοχυρώσει συνταγματικά» την ατιμωρησία τους «ό,τι κι αν κάνουν»… πολύ δημοκρατικό!

Τελικά, τα σύγχρονα «συντάγματα» είναι αυταρχικά, φτιαγμένα στα μέτρα αυτών που κατέχουν τον πλούτο, και των υπηρετών τους (που «διαχειρίζονται» την εξουσία), και των συνοδοιπόρων τους, κι όχι για τον συμφέρον όλων.

Το χειρότερο από όλα δεν είναι η συνειδητή εξαπάτηση του λαού από τους επαγγελματίες πολιτικούς, είναι η ατιμωρησία… Η «Δικαιοσύνη» που θα έπρεπε να είναι Ανεξάρτητη Αρχή, παρακολουθεί απαθής την «εξουσία» να παραβιάζει ακόμα κι αυτό το «κακό σύνταγμα» και τους «νόμους» και δεν επεμβαίνει. Αντίθετα «απονέμει δικαιοσύνη» κατ’ εντολή της «εξουσίας»…

Έτσι, η «πολιτική» στις σύγχρονες ψευτοδημοκρατίες είναι ένα αισχρό παιχνίδι εξουσίας, «διαχείρισης» της εξουσίας, όχι με καθαρά και τίμια μέσα, αλλά συχνά με μυστικές συμφωνίες, εκβιασμούς, δωροδοκίες, αλλοιώσεις στοιχείων,  προπαγάνδα, εξαπάτηση εαυτών και αλλήλων… Κι οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε όλη αυτή την διαδικασία της πολιτικής διαχείρισης, είναι άνθρωποι χωρίς Ηθική και προσόντα (γιατί οι «τίτλοι πανεπιστημίων» μπορούν και να «αγορασθούν» στο διεφθαρμένο σύστημά τους… δεν λένε απολύτως τίποτα…). Θρασείς, Αυτιστικοί, και συχνά «κοινοί εγκληματίες»… Όλος ο πλανήτης βρίσκεται στην ίδια κατάσταση…

Και δεν μας ενδιαφέρει τι λένε οι πολιτικοί και οι υπερασπιστές τους, είτε από καθέδρας, είτε στους άμβωνες, είτε στα «μέσα μαζικής αποβλάκωσης»… Δεν υπάρχουν «Πολιτικοί Άνδρες», μόνο ανδρείκελα, ανθρωπάκια που φροντίζουν μόνο το συμφέρον της τάξης που υπηρετούν, υποκριτές, ψεύτες, και τελικά μισάνθρωποι, αφού επιμένουν να υπηρετούν «άλλα συμφέροντα», διαφορετικά από το συμφέρον όλων…

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι όλα αυτά τα «κουρελόχαρτα» που ονομάζουν «συντάγματα» είναι βαθιά αντιδημοκρατικά, αντιδραστικά, και προπάντων δεν εξασφαλίζουν «Δικαιοσύνη». Δεν έχει σημασία τι διακηρύσσουν  στα λόγια… Σημασία έχει  να εξασφαλίζουν την εφαρμογή όσων διακηρύσσουν (ισονομία, δικαιοσύνη, κλπ.) στην πράξη. Και δεν το κάνουν. Ούτε Δημοκρατία υπάρχει, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε Ισότητα, ούτε Κοινωνία… Η ίδια η «κοινωνία» συγκρατείται τεχνητά σε σύνολο, ενώ στην πραγματικότητα είναι διασπασμένη σε χιλιάδες κομμάτια με διαφορετικά συμφέροντα, κι ας μην θέλουν να το «βλέπουν» οι κάθε είδους «βολεμένοι»… Υπάρχουν τεράστια περιθώρια «εκδημοκρατισμού», των συνταγμάτων, της νομοθεσίας, και της λειτουργίας της κοινωνίας… Το σίγουρο είναι ότι αυτό (τον εκδημοκρατισμό) δεν θα το κάνουν ούτε οι πλουτοκράτες, ούτε οι (εγκάθετοι εντολοδόχοι τους) τα ανδρείκελα οι πολιτικοί… Μόνο η λαϊκή επανάσταση μπορεί να φέρει «αλλαγή»… Αλλά τι είδους επανάσταση; Αυτό χρειάζεται πολλές επεξηγήσεις…

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ, ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΤΑΣΗ

Υπάρχει Μία Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα, Ανεξάρτητη από τις όποιες «αντιλήψεις» των ανθρώπων. Ονομάζουμε Αυτή την Πραγματική Φύση, Πραγματικότητα, Θεό, κλπ. Αυτή η Φύση Είναι η Βάση Όλων, Στηρίζει τα Πάντα, κι Ολοκληρώνει (μέσω της Αυτογνωσίας και της Συνειδητοποίησης) τα Πάντα…

Κάθε ον λοιπόν που έρχεται στην ύπαρξη «εντάσσεται» μέσα σε Αυτή την Φυσική Πραγματικότητα κι ανάλογα το πόσο έχει «συνείδηση» της Πραγματικής Φύσης του ή απορροφιέται στις επιφανειακές δραστηριότητες της ύπαρξης «τοποθετείται» στην Κλίμακα των Όντων… Τόσο απλό!... Αυτό το είχαν αντιληφθεί οι Αρχαίοι Έλληνες (ο Ορφέας, οι Μύστες, οι Φιλόσοφοι, οι απλοί Έλληνες) κι είχαν διαμορφώσει Μία Αντίληψη (Κοσμοθεωρία) που θεωρεί την Φύση (το Απόλυτο Είναι, τον Θεό, τον Δία…) σαν Βάση Όλων… και τον Άνθρωπο σαν Συμμέτοχο της Φύσης (στο βάθος της ύπαρξής του) σαν Εν Δυνάμει Απόλυτο Ον, που μπορούσε με την Αυτογνωσία να Ανυψωθεί Ως την Θεότητα… Έτσι, για τους Αρχαίους Έλληνες η Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα και η Ζωή (η Κοσμοθεωρία τους, η Οργάνωση της ζωής, η καθημερινότητά τους) ταυτίζονταν… Κάθε Έλληνας λοιπόν που ερχόταν στην ύπαρξη (που γεννιόταν μέσα στην Κοινότητα των Ελλήνων) εντασσόταν μέσα σε Αυτή την Φυσική Πραγματικότητα και μπορούσε μέσω της Αυτογνωσίας (της Μύησης όπως δίδασκε ο Ορφέας κι οι Μύστες της Ελευσίνας, της Φιλοσοφίας όπως δίδασκε ο Πλάτωνας, οι Σοφιστές, ο Αντισθένης, ο Επίκουρος, κι αργότερα ο Πλωτίνος…) να Γνωρίσει την Αληθινή Φύση, τον Εαυτό και να Ανυψωθεί Ως τους Κόλπους της Θεότητας… Μέσα σε αυτό το Κοσμοθεωρητικό Πλαίσιο η Γνώση (η Γνώση της Φύσης, η Αυτογνωσία) μετατρεπόταν σε Αρετή, Δικαιοσύνη, Ανδρεία, Σωφροσύνη, Φρόνηση, με λίγα λόγια Ορθή Ζωή. Σε μία Τέτοια Κοινότητα λοιπόν η Αρετή ταυτιζόταν με την ζωή, με την πολιτική, και με την καθημερινή δράση των ανθρώπων…

Σήμερα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ασφαλώς Υπάρχει Μία Φυσική Πραγματικότητα στην Οποία εντάσσονται και λειτουργούν τα όντα, αλλά οι αντιλήψεις των ανθρώπων και η ζωή τους είναι σε διάσταση με Αυτή την Πραγματικότητα. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται (τουλάχιστον στην «Δύση») στα πλαίσια της χριστιανικής κοσμοθεωρίας (όχι μέσω της  πραγματικής διδασκαλίας του Ιησού και των μυστικών πατέρων αλλά μέσω μίας νόθου χριστιανικής κοσμοθεωρίας…) τον Θεό, όχι σαν την Φυσική Βάση (της Ύπαρξης και της ύπαρξής τους) αλλά σαν κάτι «έξω», «αντικειμενικό»… Δεν βρίσκουν τον Θεό Εντός (στο βάθος της ύπαρξής τους), αλλά Τον αναζητούν σαν αντικείμενο της σκέψης, έξω… Αυτός ο «Θεός» είναι ένα είδωλο, μία προβολή της σκέψης τους. Κι ένας τέτοιος «ψεύτικος θεός» δεν μπορεί να «εμπνεύσει» ούτε Αρετή, ούτε Δικαιοσύνη, ούτε τίποτα (παρ’ όλες τις διακηρύξεις των υπερασπιστών του «ψεύτικου θεού» που ποτέ δεν γίνονται πράξη)… Κάτι ανάλογο συμβαίνει στον ισλαμικό κόσμο, και στον υπόλοιπο πλανήτη… Από την άλλη μεριά η Κοινωνία έχει οργανωθεί όχι με βάση το Φυσικό Δίκαιο (αφού έχει απωλεσθεί η Έννοια της Φύσης σαν Βάσης των Πάντων και ταυτόχρονα Πηγής Δικαιοσύνης, έχει απωλεσθεί και η Δικαιοσύνη…) αλλά με βάση το «ΖΩΩΔΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ». Ό,τι συμβαίνει στην ζούγκλα, στις αγέλες των ζώων, συμβαίνει και στην ανθρώπινη κοινωνία. Οποιοσδήποτε άνθρωπος το γνωρίζει αυτό και μπορεί να το βεβαιώσει. Ισχυρές ομάδες, στην διάρκεια χιλιετηρίδων, έχουν διαμορφώσει τους θεσμούς στα μέτρα τους και σύμφωνα με το συμφέρον τους, κι ασκούν μία βίαιη, αυταρχική και κατά κανόνα άδικη εξουσία σε βάρος των πολλών (είτε αυτοί το κατανοούν, είτε όχι). Τα πολιτικά συστήματα των ανθρώπων δίνουν ελάχιστη σημασία στον άνθρωπο και πιο πολύ στην διαχείριση της εξουσίας (πάντα προς όφελος των λίγων) και στην οικονομία (όπως την αντιλαμβάνονται και την εφαρμόζουν οι πλουτοκράτες, οι πολιτικοί εντολοδόχοι τους και οι συνοδοιπόροι τους)…

Έτσι, ανάμεσα στην Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα και στην Ζωή (δηλαδή την κοσμοθεωρία των ανθρώπων, την κοινωνική οργάνωση, το πολιτικό σύστημα, και την καθημερινή ζωή) υπάρχει πλήρης διάσταση…

Όταν λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος έρχεται στην ύπαρξη, στον σημερινό κόσμο, ασφαλώς υφίσταται και λειτουργεί μέσα στην Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα (κι έχει περισσότερη ή λιγότερη Αυτογνωσία, Γνώση της Αληθινής Φύσης του), αλλά ταυτόχρονα αυτή η Φυσική (Οντολογική, Γνωσιολογική, Ηθική) διάστασή του δεν αντιστοιχεί στις επικρατούσες αντιλήψεις που έχουν διαμορφώσει οι σύγχρονες κοινωνίες. Ο σύγχρονος άνθρωπος Είναι Φύση, Ανήκει στη Φύση, Ολοκληρώνεται στην Φύση, ταυτόχρονα εντάσσεται (κι υιοθετεί) σε ένα κοσμοθεωρητικό σύστημα τελείως λανθασμένο, καλείται να ζήσει σε ένα τεχνητό κοινωνικό-πολιτιστικό-πολιτικό-οικονομικό σύστημα (που εκφράζει μόνο τις αντιλήψεις και τα συμφέροντα των λίγων), και να ζήσει μία ζωή αποκλεισμένη από τις Ρίζες της Φύσης, τεχνητή κι αλλοπρόσαλλη…

Τι γίνεται λοιπόν; Όσοι άνθρωποι (είτε από «μεταφυσική καταγωγή», λόγω δηλαδή της συσσωρευμένης εμπειρίας από  προηγούμενες ζωές, είτε από προσωπική κλίση, ενδιαφέρον, έρευνα, είτε από «τύχη»…) αναζητούν την Αλήθεια προσπαθούν να διορθώσουν αυτές τις στρεβλώσεις που αντιμετωπίζουν στην κοινωνία που έρχονται. Αναζητούν την «Αληθινή Θρησκεία», την Αληθινή Σοφία, την Αλήθεια… και τελικά καταλήγουν στο ότι «Όλα Είναι Ένα», κι ότι (κι αυτοί οι ίδιοι) είναι Αυτό το Ένα, και Βρίσκουν τον Θεό Εντός, μέσω του «γνώθι σαυτόν»  (που αναφέρεται βέβαια στην Γνώση της Αληθινής Φύσης μας, κι όχι στην γνώση των επιφανειακών χαρακτηριστικών της ύπαρξης…)… Τέτοιοι άνθρωποι, που Βιώνουν την Πραγματικότητα, την Γνώση, την Αρετή, δεν μπορούν να «ενταχτούν» στην «σύγχρονη άδικη κοινωνία». Είτε θα αποσυρθούν, είτε θα ασκήσουν «κριτική πολιτισμού», είτε θα αναλάβουν «διαφωτιστικό έργο» για να μιλήσουν σε όσους ανθρώπους «ακούνε». Αλλά ποτέ δεν θα ανακατευτούν με την «διαχείριση της εξουσίας», γιατί δεν υπάρχει Ηθική στην εξουσία και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων…

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν άνθρωποι προσανατολισμένοι προς τον εξωτερικό κόσμο, διανοούμενοι και μη, που πιθανώς αντιλαμβάνονται τις αντιφάσεις της Πραγματικότητας με την Ζωή όπως έχει οργανωθεί σήμερα και κρατούν μία κριτική στάση προσπαθώντας να βελτιώσουν το «σύστημα», είτε μέσω του στοχασμού, είτε μέσω της κοινωνικής, ή και πολιτικής δράσης…

Υπάρχει επίσης ένα πλήθος ανθρώπων που επιθυμούν να ενταχθούν στο «σύστημα», στην διαχείριση της εξουσίας, στην κοινωνική ζωή, κλπ., κι αυτοί που είναι που στελεχώνουν τον πολιτικό κόσμο, τον οικονομικό χώρο, και την κοινωνία…

Κι υπάρχει κι ένα τεράστιο απαθές πλήθος που σύρεται κυριολεκτικά μέσα στο «σύστημα» και χρησιμοποιείται σαν πρώτη ύλη, σαν μάζα κατανάλωσης για την κοινωνική μηχανή…

Αυτή είναι η κατάσταση σε γενικές γραμμές…

Ειδικότερα για το Πολίτευμα και τους πολιτικούς… Καθώς η Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα δεν σχετίζεται με την οργάνωση της ζωής, τις αντιλήψεις, την κοινωνική οργάνωση, τους θεσμούς, τη ζωή,  είναι ολοφάνερο ότι στην κοινωνία, στην πολιτική ζωή και στην ζωή γενικότερα δεν υπάρχει καμία Φυσική Ηθική, αλλά επικρατεί (αποδεδειγμένα εκ των πραγμάτων) η ανηθικότητα…

Βεβαίως, όλος ο πλανήτης είναι θρησκευόμενος. Βεβαίως διακηρύσσουν μία χριστιανική (ή μία ισλαμική, ή άλλου είδους) ηθική αλλά που εφαρμόζονται αυτά; Μήπως ζούμε σε άλλο πλανήτη; Οι χριστιανοί ευρωπαίοι δεν έκαναν τις σταυροφορίες; Δεν είναι οι χριστιανοί αποικιοκράτες που εδώ και αιώνες σκλαβώνουν λαούς; Δεν είναι οι χριστιανοί Αμερικανοί που βομβαρδίζουν χώρες ή επιχειρούν μία ανήθικη κατοχή; (όχι ότι σε αυτές τις χώρες επικρατούσε δικαιοσύνη και τάξη… αλλά ποιος θεός έχρισε κάποιους προστάτες του πλανήτη; Και γιατί δεν αφήνουν τους λαούς να λύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους; Προφανώς όλα αυτά εξυπηρετούν κάποια συμφέροντα…). Δεν είναι οι πολιτισμένοι χριστιανοί της δύσης που πρόσφατα βομβάρδισαν την Λιβύη κι έκαναν αλλαγή εξουσίας; Λες και θα αλλάξει τίποτα για τον δύσμοιρο λαό… πεισθήκαμε τώρα…

Επιτέλους! Η υποκρισία έχει και όρια. Και εμείς σε αυτόν τον πλανήτη ζούμε… και μάτια έχουμε να δούμε και αυτιά να ακούσουμε και νου να κρίνουμε. Οι πράξεις νομιμοποιούνται με την Ηθική και το αποτέλεσμα, κι όχι με τα ξύλινα λόγια των πολιτικών…

Το τελικό συμπέρασμα από όλα αυτά είναι ότι όταν ο σύγχρονος άνθρωπος έρχεται στη ζωή έρχεται σε ένα σχιζοφρενικό κόσμο κι εντάσσεται σε ένα σύστημα που ούτε έχει σχέση με την Πραγματικότητα, ούτε μπορεί να τον οδηγήσει πουθενά…

Τι κάνει λοιπόν; Ή θα πρέπει (αν το θέλει και μπορεί…) να απαρνηθεί αυτό το σύστημα, την οργάνωσή του, τις αξίες του, την ζωή του, και να ακολουθήσει τον Δρόμο του, τον Δρόμο της Αλήθειας, της Αληθινής Ζωής, και να είναι Άνθρωπος… ή αλλιώς θα πρέπει να «ενταχθεί στην κοινωνία», να μπει στην κρεατομηχανή του συστήματος και να γίνει ένα «νούμερο»… Το θέμα είναι ότι καθένας έχει (σύμφωνα με το Φυσικό Νόμο) την Ευθύνη της Ύπαρξής του, κι αποφασίζει για την ζωή του. Άλλοι θεωρούν σαν μεγάλο μάθημα ζωής την Αλήθεια, την Βίωση της Αλήθειας, άλλοι νομίζουν ότι δικαιούνται και πρέπει να κατακτήσουν τον κόσμο, την εξουσία, την κοινωνία, τον πλούτο, την ζωή, έστω και χωρίς ηθική, έστω και χωρίς αξίες, έστω και χωρίς πραγματική ειρήνη μέσα τους, κι αληθινή ευτυχία στην καρδιά τους… Άλλοι πάλι είναι τόσο ανήμποροι που σύρονται στη ζωή…

Πρέπει λοιπόν καθένας να αναρωτηθεί για τον εαυτό του και πρέπει να διαλέξει ή τον Δρόμο της Γνώσης και της Αρετής, ή τον δρόμο της κακίας, της αποσύνθεσης, και του χάους… Καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει στην ζωή και κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν για τις δικές του επιλογές… Η Αληθινή Επανάσταση είναι αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας μέσα του, για τον εαυτό του… Άλλη Επανάσταση δεν υπάρχει…

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Οποιοσδήποτε άνθρωπος έρχεται σε τούτο τον κόσμο (έτσι όπως έχει οργανωθεί και λειτουργεί…) και διαθέτει «κοινή νοημοσύνη» αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος είναι:

χωρίς Αληθινές, Στέρεες, Κοσμοθεωρητικές Βάσεις,

χωρίς Αληθινή Γνώση και Ηθική,

χωρίς Δικαιοσύνη, τελείως παράλογος,

βίαιος, εχθρικό, και γεμάτος προβλήματα, κι αδιέξοδα.

Βεβαίως είναι πολλοί, που όλη αυτή η κατάσταση τους ευνοεί, ευνοεί την τάξη τους, την οικογένειά τους, τους ίδιους… Έτσι θα γίνουν υπερασπιστές αυτού του άδικου κόσμου (που εξασφαλίζει την δική τους ευημερία, κι ας καταστρέφει τεράστιους πληθυσμούς…)… Είναι κι άλλοι που λόγω οντολογικής εξέλιξης, γνωσιολογικής κατάστασης, και ηθικής στάσης, αντιλαμβάνονται και καταγγέλλουν τα γεγονότα και προσπαθούν να διαφωτίσουν τους ανθρώπους και να αλλάξουν όλη αυτή την αδικία, τον παραλογισμό, την φτώχια, την δυστυχία… Πάντως το μεγάλο πλήθος σύρεται, είτε αμέριμνο, είτε ανήσυχο, μέσα σε όλο αυτό το χάος (που κάποιοι ονομάζουν «πολιτισμένο κόσμο»…)…

Για όποιους όμως προβληματίζονται αληθινά για την Ύπαρξη, για την κατάσταση του κόσμου, για τα προβλήματα του απλού ανθρώπου… υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ο Δρόμος της Επανάστασης, της Αληθινής Επανάστασης όμως, που μπορεί να φέρει «αλλαγή» στον κόσμο…

Ευτυχώς ή δυστυχώς ο Δρόμος της Αληθινής Επανάστασης Περνάει από Μέσα μας. Αν εμείς (οποιοσδήποτε εξεγείρεται ενάντια σε αυτή την «κατάσταση του κόσμου…) δεν στραφούμε Μέσα μας, να Γνωρίσουμε Αυτό που Είμαστε, κι αν με το Φως Αυτής της Γνώσης δεν Φωτίσουμε την Δράση μας με Ηθική, Αρετή, Δικαιοσύνη… τότε πως θα «αλλάξουμε» τον κόσμο;… Αν δεν το κάνουμε (σαν Πρώτη Κίνηση) αυτό, όντας ανώριμοι κι ανέτοιμοι, όσες εξωτερικές επαναστάσεις κι αν διοργανώσουμε ή πραγματοποιήσουμε θα οδηγήσουν στην ανακύκλωση του χάους, στα ίδια προβλήματα, στα ίδια αδιέξοδα… Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Πρέπει να ξεκινήσει από Μέσα μας (Μέσα στον καθένα μας…)… Όσες, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, επαναστάσεις κι αν κάνουμε, χωρίς πρώτα να έχουμε εμείς οι ίδιοι γίνει Αληθινοί Άνθρωποι, Ηθικοί, Δίκαιοι, όλες θα καταλήξουν στην ίδια κατάσταση που υπάρχει σήμερα…

Τι σημαίνει όμως να Επαναστατήσουμε Αληθινά, ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους, Μέσα μας;

1) Κατ’ αρχήν πρέπει να ΑΠΟΧΤΗΣΟΥΜΕ (να ανακαλύψουμε, να δομήσουμε, να εφεύρουμε…) ΣΤΕΡΕΕΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, που θα Θέτουν την Ενότητα του Όντος (στην Πραγματική Ουσία Του) σαν Αρχή, Πάνω στην Οποία μπορεί να δομηθεί εκ των υστέρων οποιαδήποτε κοσμοθεωρητική αντίληψη. Δεν λέμε ότι κάποιος πρέπει να ασπασθεί την (Ορφική) Αρχαία Ελληνική Αντίληψη του Ενιαίου της Φύσης (του Είναι), ή κάποια ανάλογη θεωρητική αντίληψη (όπως η Βεδαντική Αντίληψη, ή η Βουδιστική Κοσμοθεωρία, ή η Ταοϊστική κοσμοαντίληψη, η ο «χριστιανικός μυστικισμός» τύπου Έκκαρτ, ή ο «σουφισμός»…)… Κάλλιστα μπορεί κάποιος με δικές του έρευνες να «αντιληφθεί» την Πραγματικότητα (του Ενιαίου Όντος) και να «δομήσει»  την προσωπική αντίληψή του… Το σημαντικό είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να Εναρμονιζόμαστε με την Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα οποιαδήποτε αντίληψη κι αν έχουμε για την Ύπαρξη και τον κόσμο (και να μην «πιστεύουμε» για παράδειγμα ότι η γη είναι επίπεδη… ή ότι όλα είναι «χώμα»…)… Γιατί όλα αυτά που διδάσκονται στους σημερινούς ανθρώπους, της χριστιανικής δύσης, του ισλαμικού νότου, ή της ποικίλης ανατολής, δεν έχουν καμία αντιστοιχία με την Αντικειμενική Φυσική Πραγματικότητα…

2) Θα πρέπει να ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΜΕ όλο την «αξιακή κλίμακα» του σάπιου συστήματος, αντιλήψεις, ήθη, τρόπους ζωής, και να βρούμε Μέσα μας (μέσα από την Οντολογική Ολοκλήρωση, την Γνώση, την Ηθική, την Λογική, και το Μέτρο) τις Δικές μας Αληθινές Αξίες στην Ζωή, και με αυτές να οργανώσουμε την ζωή μας…

3)Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, Φυσικοί, Καθαροί (Ηθικά), κι όχι σύμφωνα με τα «κοινωνικά πρότυπα» που εξαθλιώνουν τον «άνθρωπο»…

4) Αν χρειάζεται να είμαστε μέσα στον κόσμο (λόγω εξάρτησης, εργασίας, ασχολίας, κλπ.) θα πρέπει να είμαστε «μέσα στον κόσμο αλλά όχι εκ του κόσμου», πρέπει να είμαστε μέσα στον κόσμο με το ΔΙΚΟ ΜΑΣ «ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ», και με την Συνειδητή, Ηθική, Δίκαια, Δράση μας, όχι μόνο να είμαστε «Φως στο κόσμο», αλλά και «παρηγοριά» στους παγιδευμένους…

5) Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε εδώ για να «συνειδητοποιηθούμε» σαν όντα, κι όχι για να «μείνουμε» για πάντα…

Αν  πραγματικά θέλουμε να Αντιληφθούμε, να Βιώσουμε, Μέσα μας, την  Ενότητα του Όντος (το Ενιαίο του Είναι, στο Βάθος της Ύπαρξης όλων των όντων…) και να διαπιστώσουμε μόνοι μας, προσωπικά, εμείς οι ίδιοι, ότι όντως, Αυτή Είναι η Ύστατη Πραγματικότητα… κι όχι να μένουμε σε θεωρίες, ή ονειροπολήσεις, έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε… αν το αποφασίσουμε, άμεσα, και πολύ απλά…

Αυτό που Αναζητούμε να Αντιληφθούμε (η Πραγματικότητα, μέσα από Εσωτερική Διερεύνηση και Συνειδητοποίηση) Είναι Αυτό που Υπάρχει κι όχι κάτι που θα κατασκευάσουμε εμείς με την «σκέψη» μας, ή θα αποκαλύψουμε με «προσπάθειες», ή πολύπλοκες «δράσεις»… Η Πραγματικότητα (που μπορεί να Αποκαλυφθεί Μέσα μας) Είναι Ήδη Εδώ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ… Απλά πρέπει να αδειάσουμε την Συνείδησή μας από όλη την κοινωνική, πολιτισμική, εξωτερική, σαβούρα που μας έχουν «φορτώσει»… Πρέπει να αδειάσουμε τον «Χώρο της Συνείδησης», να Κάνουμε «Χώρο» για να μπορεί να  Εισέλθει η Αλήθεια… Δεν έρχεται η Αλήθεια στον «παραγεμισμένο νου», όπως δεν μπορείς να βάλεις φρέσκο καθαρό νερό σε ένα ποτήρι γεμάτο βούρκο… Πρέπει να σωπάσεις μέσα σου την εσωτερική φασαρία, να δώσεις προσοχή, να «τεντώσεις τα αυτιά σου», αν θέλεις ν’ ακούσεις τον «Ήχο της Σιωπής», τον «Ψίθυρο του Αιώνιου»…

Αυτό που λέμε δεν είναι δύσκολο. Ούτε προσόντα απαιτεί, ούτε προσπάθεια, ούτε κόπο… Μονάχα όσοι ικανοποιούνται ή βολεύονται με την «βρωμιά» του κόσμου το βρίσκουν δύσκολο… Την Αλήθεια (την Πραγματικότητα, τον Θεό…) θα την Βρεις «Εκεί που δεν παρεμβαίνει ο άνθρωπος»… Είναι το ίδιο να «περπατάς» στην Εξοχή που δεν φτάνει να «μολύνει» ο άνθρωπος, να «βλέπεις» τα πράγματα γύρω σου, να «ακούς» τους ήχους της φύσης, να «αισθάνεσαι» με όλο σου το κορμί τον αέρα, τις μυρουδιές, να «νοιώθεις» ότι είσαι «ένα» με τον κόσμο γύρω σου… κι είναι το ίδιο να είσαι εγκλωβισμένος στον σύγχρονο τρόπο ζωής, με το πολιτικό χάος, την κοινωνική τρικυμία, την ανεξέλεγκτη τεχνολογία, τον ηλίθιο καταναλωτισμό και τις «κακές» συνήθειες;… Με τον ίδιο τρόπο, είναι το ίδιο να Στρέφεσαι Μέσα σου, σε Χώρους που δεν μπορεί να εισέλθει η ανθρώπινη σκέψη, ο ανθρώπινος εγωισμός κι ατομισμός, η ανθρώπινη ανοησία, η άδικη πράξη, στον ΙΕΡΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΝΕΓΓΙΧΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ… και το ίδιο να ζεις με ηλίθιες ανθρώπινες αντιλήψεις, που σου έχουν εμφυτέψει από τότε που ήσουνα μικρό παιδί, με ηλίθιες συνήθειες, σε ένα ηλίθιο τρόπο ζωής;…

Η Αυτογνωσία, μολονότι «διδάχτηκε» (λόγω πολιτισμικών συνθηκών) από Μεγάλους Διδασκάλους, και Μεγάλους Φιλοσόφους, σαν «εσωτερική» Μετατόπιση της Συνειδητότητας από το «ανθρώπινο κατασκευασμένο» στο «ΑΧΑΝΕΣ ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΟ», σαν Μυστική Διεργασία, κι έλαβε τον μανδύα του Διαλογισμού, της Προσευχής, της Πνευματικής Άσκησης, κλπ., στην πραγματικότητα είναι μία Απλή Φυσική Λειτουργία της Συνειδητότητας. Τελείως απλή. Αρκεί να θέλεις να το κάνεις. Κι αυτό το είχαν «εξηγήσει» οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι στους μαθητές τους, κι ο Βούδας, κι ο Ορφέας, κι ο Λάο Τσε, κι ο Ιησούς… υπάρχουν τα «λόγια» τους…

Κι όσοι «αναρωτιούνται» τι θα γίνει αν απαρνηθούν τον κόσμο, τον τρόπο ζωής τους, τις αντιλήψεις τους, την ίδια την «νοητική διαδικασία» με την οποία αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν κάπου μέσα στον κόσμο… αν θα βρεθούν στο «χάος στο «σκοτάδι»… τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει… Η Συνειδητότητα Είναι ο Χώρος της Ύπαρξής μας. Αν σταματήσουμε να «γεμίζουμε» με σκέψεις, αντιλήψεις, δράσεις, οτιδήποτε (αν όλα αυτά τα απορρίψουμε σαν άχρηστα), τότε στον «Άδειο Χώρο» θα Εισρεύσει «ΦΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ». Θα Ξεδιπλωθεί η Φύση μας, το Αιώνιο θα Γεμίσει τον Χώρο της Συνείδησής μας. Με Αυτό το Φως θα «δούμε» αλλιώς. Με Αυτό το Φως (το Φως της Ενότητας των Πάντων) Αυθόρμητα είμαστε Γνώστες, Ενάρετοι, Δίκαιοι, Αγαθοί προς τους «άλλους», Στήριγμα και Παρηγοριά. Κι ό,τι θέλουμε σε Αυτή την Κατάσταση, θα μας «προστεθεί». Τόσο Απλά!...

Το τελικό συμπέρασμα, πέρα από οποιαδήποτε Μεταφυσική Θεώρηση, ή άποψη, είναι ότι αν πραγματικά έχουμε την Οντολογική Ωριμότητα, την Γνωσιολογική Επάρκεια, το Ηθικό Σθένος, να αντιμετωπίσουμε Υπεύθυνα τον «εαυτό» μας απέναντι στο χάος, στο χάος της κοινωνίας, στο χάος της πολιτικής, στο χάος της οικονομίας, στο χάος της καθημερινότητας, τότε ο μόνος δρόμος που έχουμε είναι ο Δρόμος της Αληθινής Επανάστασης (Μέσα μας) που θα μας «αλλάξει»… από εδώ ξεκινάει η «αλλαγή του κόσμου». Αν εμείς (ο καθένας μας) Ολοκληρωθεί σαν Άνθρωπος, τότε μόνο μπορούμε να επικοινωνήσουμε αληθινά με τους συνανθρώπους μας, που αντιλαμβάνονται το ίδιο με μας… και μόνο τότε, όταν κι άλλοι άνθρωποι διαφωτισθούν και γίνουν πολλοί μπορούν να «απαιτήσουν» να «αλλάξει» ο κόσμος, να «αλλάξουν» τον κόσμο…

Άλλος δρόμος (ευτυχώς ή δυστυχώς) δεν υπάρχει. Άνθρωποι που δεν έχουν εξελιχθεί πνευματικά, που δεν έχουν Γνώση, Ηθική, Αρετή, Δικαιοσύνη, πως θα φτιάξουν μία «σωστή» κοινωνία; Η ΕΥΘΥΝΗ (ευτυχώς ή δυστυχώς) είναι Ακέραια Δική μας (του καθενός). Κι αυτή η Ευθύνη δεν αφορά μόνο εμάς. Κάποιοι (όπως εμείς προσωπικά) βρίσκονται στην «δύση της ζωής» τους. Δεν έχουν ούτε να «κερδίσουν», ούτε να «χάσουν» από τον κόσμο. Αλλά υπάρχουν παιδιά που «έρχονται» σε αυτό τον κόσμο της αδικίας. Ποιο «κόσμο» θα τους κληροδοτήσουμε; Όλοι είμαστε Υπεύθυνοι…

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Αλήθεια, τι μέλλον έχει αυτός ο πλανήτης; Κατ’ αρχήν είναι σημαντικό ένα τέτοιο ερώτημα; Η Άπειρη Ύπαρξη Απλώνεται σε Απεριόριστους Χώρους που δεν μπορεί να «συλλάβει» ο μικρός ανθρώπινος νους (ο εγκλωβισμένος μέσα στην υλική ύπαρξη). Υπάρχουν Ανώτεροι Κόσμοι (Ουσίας Καθαρότερης από την υλική ουσία των φαινομένων του κόσμου). Ακόμα, μέσα στο Υλικό Σύμπαν με τα εκατομμύρια γαλαξίες ασφαλώς υπάρχουν πλανήτες με ζώντα όντα, που έχουν διαφορετική ή παρόμοια εξέλιξη όπως της γης. Επομένως, πόσο σημαντικός είναι τούτος ο πλανήτης; Μέσα στον Χώρο της Ύπαρξης δεν έχει παρά «ελάχιστη» σημασία. Σημασία έχει μόνο για τα όντα της γης, για όλους εμάς που βρισκόμαστε τώρα εδώ, σε τούτη την ζωή. Για εμάς λοιπόν, τι μέλλον έχει τούτος ο πλανήτης;

Άραγε, η Εξέλιξη είναι μονάχα θέμα χρόνου; (και γίνεται μηχανικά;), κι άραγε, είναι βέβαιο ότι η Εξέλιξη κατευθύνεται προς κάποια ολοκλήρωση, έχει κάποιο στόχο;

Για την Ζωή, την Εξέλιξη, δεν έχει σημασία ο χρόνος (ούτε τα «ιστορικά» όντα). Και για εμάς δεν έχει σημασία τι θα γίνει σε 1000, 2000, ή 10000 χρόνια. Όλα αυτά για εμάς (αν «περιορίσουμε» την ύπαρξή μας σε αυτό που είμαστε τώρα εδώ) είναι έξω από τα όριά μας. Το μόνο που μπορεί να έχει σημασία είναι «εμείς», «τώρα», «εδώ», πως εντασσόμαστε στην Εξέλιξη, στην ζωή του ανθρώπου, στην κοινωνία… Όλα ξεκινούν από εμάς, γι’ αυτό κι οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν αυτό που έλεγε συχνά ο Πρωταγόρας, ότι «ο άνθρωπος είναι το μέτρο όλων». Αυτό, έχει όχι μόνο μεταφυσικό βάθος (αφού «προϋποθέτει» την έννοια του Αληθινού Ανθρώπου) αλλά και πραγματικό, ιστορικό, κοινωνικό πλάτος… Εμείς, (όλοι, ο καθένας) είμαστε η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να θέσουμε το ερώτημα: Τι κάνουμε; Που κατευθυνόμαστε; Κι εμείς οι ίδιοι πρέπει να δώσουμε την Απάντηση.

Όπως αναλύσαμε και πιο πάνω πρέπει να Αφυπνιστούμε, να Επαναστατήσουμε, να Αλλάξουμε τον κόσμο.

Ο Δρόμος μας αναγκαστικά περνάει μέσα από εμάς. Εμείς πρέπει Πρώτα να ΑΦΥΠΝΙΣΤΟΥΜΕ, να γίνουμε «καλύτεροι», ωριμότεροι, πιο ολοκληρωμένοι, για να μπορέσουμε στην συνέχεια να αλλάξουμε τον κόσμο. Όλα λοιπόν ξεκινούν από την Αυτογνωσία, όλων μας, του καθενός.

Το  Δεύτερο που πρέπει να φροντίσουμε είναι τούτο: Όσοι έχουν Επαρκή Γνώση (όχι «γνώσεις»), Ηθικό Σθένος, και Ισχύ («λόγου» και «δράσης») να ΔΙΑΦΩΤΙΣΟΥΝ όσους περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατόν. Αυτό μπορεί να γίνει ευκολότερα σήμερα, μέσα από το παγκόσμιο ηλεκτρονικό δίκτυο. Βεβαίως, το Δίκτυο ελέγχεται ως προς την «λειτουργία» του (κι ως ένα βαθμό ως προς το «περιεχόμενό» του) από τους «εχθρούς» του κόσμου, αλλά υπάρχουν τεράστια περιθώρια (επαναστατικής) «δράσης». Μέσα στο φαινομενικό χάος και την αναρχία του Δικτύου μπορούν να οργανωθούν «λειτουργίες» αντίστασης, «φάροι» ενημέρωσης, «βάσεις» πραγματικής γνώσης. Οι «στρατηγικές» τα «όπλα» και οι «δράσεις» είναι ουδέτερα. Σημασία έχει ποιος τα χρησιμοποιεί και για ποιο σκοπό…

Το Τρίτο που πρέπει να γίνει (κι αυτό θα το κάνουν σύντομα οι επερχόμενες γενιές…) είναι η «ΟΡΓΑΝΩΣΗ», με την έννοια της επικοινωνίας και της ανταλλαγής πληροφοριών. Η Πληροφορία συνιστά το «μέλλον» της ιστορίας… Άλλου είδους «οργάνωση» θα καταστρέψει την ίδια την Ουσία της Γνώσης, τον Διαφωτισμό και την Αυθόρμητη Ολοκληρωμένη Ατομική Δράση…

Το Τέταρτο που οφείλουν να κάνουν όσοι θα επωμιστούν το βάρος να αλλάξουν τον κόσμο, είναι να επεξεργαστούν ΔΡΑΣΕΙΣ και δραστηριότητες πίεσης προς το «σύστημα», για να επιφέρουν έμπρακτα, ιδεολογικές, κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές αλλαγές…

Ακόμα, πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι το «ζητούμενο» είναι ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, που να έχει Κοσμοθεωρητικές Βάσεις, και Ιδεολογική Νομιμοποίηση, που να είναι Ηθική, Δίκαιη, κι Ανθρώπινη… Αλίμονο αν εμπλακούμε στο «σύστημα» νομίζοντας ότι μπορούμε «μέσα από το σύστημα» να αλλάξουμε το «σύστημα», τον κόσμο. Όλοι αυτοί που το επιχείρησαν αποδείχτηκαν ανόητοι, αφελείς, δημαγωγοί χωρίς αποτέλεσμα… Πρέπει να «απαρνηθούμε» το «σύστημα», αλλά όχι τους ανθρώπους…

Τέλος, να σημειώσουμε ότι όσοι προβληματίζονται αληθινά, για την ύπαρξή τους, την κοινωνία, την κατάσταση, το μέλλον, γνωρίζουν ότι ο όποιος «αγώνας» γίνεται, γίνεται με στόχο την Αληθινή Αλλαγή του Ανθρώπου, της Ζωής, της Κοινωνίας… δεν γίνεται έτσι απλά για να «επαναστατήσουμε», να καταστρέψουμε, να δημιουργήσουμε χάος…

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Our Prayer

The Path Within

 

O Cosmos, we stand at the precipice of the Absolute, gazing into the void of the Unknown. We search for a way to transcend the bounds of thought and ego, to experience the essence of our deepest being.

The Buddha, the Masters of the East Upanishads, Orpheus, Jesus – all these wise beings have pointed us towards the Path. But it is not a path that is external, not a journey that can be traversed by the feet. It is a path that lies within, a journey that must be undertaken by the heart and the mind.

We must let go of the external orientations that nurture and educate us, that direct us towards other goals. We must look inward, to the stillness and silence that resides within. We must listen to the whispers of our soul, to the voice that speaks of the Absolute.

Krishnamurti and other modern Sages have shown us that it is possible to experience the Absolute, to transcend the limitations of thought and ego. They have shown us that it is not a mystery, not a miracle, but a possibility that lies within our human nature.

So let us embark on this journey, this Path that few follow. Let us let go of the burdens that weigh us down, the attachments that bind us. Let us embrace the unknown, the uncertainty, the chaos that lies within.

For in the depths of the Absolute, we will find the stillness and peace that we seek. We will find the answers to the questions that have plagued us for centuries. We will find the Truth that lies within.

Let us be brave, let us be bold, let us be fearless. Let us take the step into the void, into the unknown. For it is there that we will find the Absolute, the essence of our being. It is there that we will find our true nature, our true self.

May we be guided on this journey by the wise words of the Sages, by the light of the Absolute that shines within us. May we find the strength and courage to let go of the old, to embrace the new. May we find the peace and stillness that we seek, the Truth that lies within.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Glimpses of the Absolute

 

Within each of us lies the potential to transcend the limitations of ordinary mind and experience a deeper reality - what some traditions call the Absolute, the Ground of Being, or God. While this state of unity or peak experience has often been considered the domain solely of mystics and saints, the truth is that the capacity dwells dormant in every human soul. It is our essential nature, awaiting discovery through disciplined inner work.

All genuine spiritual paths point to the same destination, though using different languages and methods. At their core, they offer a process of liberation from identification with separate ego and gradual awakening to our intrinsic divine essence. This involves cultivating noble virtues, practicing presence of mind through meditation, and cultivating wisdom through inquiry into the nature of reality and self.

Over time, such disciplines help peel away layers of superficial conditioning to reveal our true blissful and peaceful self - one with the fundamental pure consciousness that underlies all forms. In that state of inward stillness and clarity, the usual boundaries between subject and object fall away. One perceives directly that all is contained within the one infinite life and knows directly one's identity with the eternal. Though ineffable, this realization brings transcendent peace, love, creativity and compassion.

While glimpses of the Absolute may come through grace to anyone at any time, consistent experience depends on committed effort. The seeker must firmly resolve to strip away all that obscures their true nature like the proverbial onion, layer by layer. With patient practice of presence and purification, the trappings of small self dissolve, and one may abide as peaceful, blissful awareness itself - fully awake in every moment to life's deepest meaning. Then daily living becomes worship, and ordinary reality is transfigured by love, joy, wisdom and service. This is the fruit of following the perennial path with heart and will - a taste of our shared spiritual potential.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

...

CHAPTER III

 

QUIETING PEOPLE

Neglecting to praise the worthy deters people from emulating them; just as not prizing rare treasures deters a man from becoming a thief; or ignoring the things which awaken desire keeps the heart at rest.

Therefore, the wise ruler does not suggest unnecessary things, but seeks to satisfy the minds of his people. He seeks to allay appetites but strengthen bones. He ever tries by keeping people in ignorance to keep them satisfied and those who have knowledge he restrains from evil. If he, himself, practices restraint then everything is in quietness.

...

Quieting People

Neglecting to praise the worthy:

Neglecting to acknowledge and praise individuals who deserve recognition can discourage others from emulating their positive qualities.

Just as not appreciating rare treasures deters a person from engaging in theft, the absence of recognition can hinder the development of desirable traits in others.

By recognizing and praising the worthy, we can inspire others to strive for excellence.

Ignoring the things that awaken desire:

When we disregard or ignore the things that evoke desire, we can maintain a sense of contentment and inner peace.

By not constantly seeking external stimuli, we can cultivate a state of tranquility within ourselves.

This approach allows us to find satisfaction in what we already have, rather than constantly chasing after new desires.

The wise ruler's approach:

A wise ruler understands the importance of satisfying the minds of the people they govern.

They do not unnecessarily burden their subjects with irrelevant information or demands.

Instead, they focus on allaying appetites and reinforcing the overall well-being of their people.

The wise ruler restrains those with knowledge from engaging in harmful actions and promotes a culture of restraint and tranquility.

The benefits of quietness:

When individuals practice restraint and embrace a state of quietness, harmony and peace prevail.

By prioritizing calmness and self-control, both on an individual and societal level, conflicts can be minimized.

The pursuit of quietness allows for personal growth, contentment, and a more harmonious coexistence.

Embracing quietness

Quieting people involves recognizing the worthy, ignoring unnecessary desires, and fostering a state of tranquility. The wise ruler seeks to satisfy the minds of their people by allaying appetites and promoting restraint. By embracing quietness, individuals can experience personal growth and contribute to a more peaceful society. Remember to appreciate the positive qualities in others, find contentment in the present, and practice self-restraint for a harmonious existence.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2024. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~